-
1 formidabilis
formīdābĭlis, e qui cause la crainte, formidable, redoutable. - formidabile, adv.: d'une manière terrible. - formidabile ridens, Stat.: avec un rire terrible.* * *formīdābĭlis, e qui cause la crainte, formidable, redoutable. - formidabile, adv.: d'une manière terrible. - formidabile ridens, Stat.: avec un rire terrible.* * *Formidabilis, et hoc formidabile, pen. corr. Ouid. Qu'on doibt craindre, Qui est à craindre et redoubter, Formidable, Redoubtable.\Ridens formidabile. Stat. Qui rit un riz qu'on doibt craindre. -
2 formidatus
formīdātus, a, um part. passé de formido; redouté, formidable. - formidatae aquae, Ov.: hydrophobie (horreur de l'eau).* * *formīdātus, a, um part. passé de formido; redouté, formidable. - formidatae aquae, Ov.: hydrophobie (horreur de l'eau).* * *Formidatus, penul. prod. Aliud participium. Horat. Crainct, Redoubté. -
3 immanis
immānis, e [in, privatif + mānus = bonus] [st1]1 [-] inhumain, cruel, féroce, barbare. - hostis ferus et immanis, Cic.: ennemi farouche et cruel. [st1]2 [-] horrible, affreux, abominable, monstrueux; terrible, redoutable, effroyable. - immane facinus, Virg.: crime abominable. - quae vis immanibus (te) applicat oris? Virg. En. 1: quelle puissance te jette sur ces rivages redoutables? - immānĭa, ĭum, n.: Tac. histoires effroyables. [st1]3 [-] très grand, très fort, énorme, immense, excessif, monstrueux, formidable; étonnant, prodigieux. - homines, immani avaritia, Sall.: des hommes d'une très grande cupidité. - immanis praeda, Cic.: butin considérable. - immane quantum: extraordinairement (on ne saurait dire à quel point...). - vino et lucernis Medus acinaces immane quantum discrepat, Hor.: l'épée du Mède diffère d'une façon étrange du vin et des flambeaux. - matrimonium huic immane quanto angori fuit, Apul.: ce mariage le plongea dans une tristesse incroyable.* * *immānis, e [in, privatif + mānus = bonus] [st1]1 [-] inhumain, cruel, féroce, barbare. - hostis ferus et immanis, Cic.: ennemi farouche et cruel. [st1]2 [-] horrible, affreux, abominable, monstrueux; terrible, redoutable, effroyable. - immane facinus, Virg.: crime abominable. - quae vis immanibus (te) applicat oris? Virg. En. 1: quelle puissance te jette sur ces rivages redoutables? - immānĭa, ĭum, n.: Tac. histoires effroyables. [st1]3 [-] très grand, très fort, énorme, immense, excessif, monstrueux, formidable; étonnant, prodigieux. - homines, immani avaritia, Sall.: des hommes d'une très grande cupidité. - immanis praeda, Cic.: butin considérable. - immane quantum: extraordinairement (on ne saurait dire à quel point...). - vino et lucernis Medus acinaces immane quantum discrepat, Hor.: l'épée du Mède diffère d'une façon étrange du vin et des flambeaux. - matrimonium huic immane quanto angori fuit, Apul.: ce mariage le plongea dans une tristesse incroyable.* * *Immanis, et hoc immane, pen. prod. Virgil. Cruel, Farouche.\Immane. Virgil. Grand oultre mesure, Desmesuré.\Immanis pecunia. Cic. Grande quantité d'argent.\Immanis, pro Ingenti etiam in laudem accipitur: vt Acta Caesaris immania. Ouid. Les haults faicts et grandes vaillances.\Immania saxa. Virgil. Aspre, ou espoventables rochers.\Immane dictu. Sallustius. Chose merveilleuse à dire et incroyable.\Immane quantum animi exarsere. Sallust. Il n'est point croyable, combien, etc. C'est chose incroyable. -
4 accidō
accidō cidī, —, ere [ad + cado], to fall upon, fall to, reach by falling: ut tela missa a Gallis gravius acciderent, Cs.: tela ab omni parte accidebant, L.—Of persons, to arrive, come: de inproviso, had come unexpectedly, S.: alqd simulare, quo inprovisus gravior accideret, that his attack might be a surprise, and more formidable, S. — Esp., to fall before, fall at the feet: ad genua accidit Lacrumans, T.: ad pedes omnium.—Of the senses, to strike, reach, come: nihil quod ad oculos animumque acciderit: ad aurīs tuas: unde nec ad nos nomen famaque eius accidere posset, reach, L.: auribus, L.: animo, T.— Absol, to come to the ears, come, be heard, be raised: clamor deinde accidit novus, L.: concitatior accidens clamor ab increscente certamine, L.: ut vox etiam ad hostes accideret (with acc. and inf.), L.—To befit, become, suit (poet.): istuc verbum vere in te accidit, was true of you, T.—Fig., to come to pass, happen, occur, fall out, take place, befall: res eo gravius ferre, quo minus merito accidissent, Cs.: si quid mali accidisset, S.: cum tantum periculi accidisset, Cs.: quae victis acciderent enumeravere, the fate of the conquered, S.: si gravius quid acciderit, if any calamity occur, Cs.: casu accidit ut: sic accidit, uti, etc., thus it happened, that, Cs. — Pleonast. in narrations: accidit ut esset luna plena, Cs.: neque saepe accidit, ut, etc., Cs.—Of what is fortunate or welcome: quid optatius populo R. accidere potuit, quam, etc.? interea aliquid acciderit boni, T.— Esp., si quid cui accidat, or si quid humanitus accidat, if anything should happen to one (euphemist. for die): si quid mihi humanitus accidisset: si quid ei gravius a Caesare accidisset, i. e. if Cœsar should put him to death, Cs.: si quid accidat Romanis, if the Romans are destroyed, Cs.—To end, result, turn out: contra opinionem, disappoint us, Cs.: peius victoribus quam victis accidisse, Cs.* * *Iaccidere, accidi, - Vfall upon/down/to/at or near, descend, alight; happen, occur; happen to (DAT)IIaccidere, accidi, accisus V TRANScut, cut into/down/up, hack, hew, fell; overthrow, destroy; cut short; weaken -
5 ācer
ācer ācris, ācre, adj. with comp. and sup. [2 AC-], to the senses, sharp, piercing, penetrating, cutting, irritating, pungent: oculi: favilla non acris, no longer glowing, O.: acrior voltus, keener look, O.: acrem flammae sonitum, V.: acri tibiā, H.: canes naribus acres, O.: acetum, H.: stimuli, V.: sol acrior, fierce, H.: stomachus, irritated, H.: hiemps, severe, H.: Aufidus, impetuous, H.— Of mind, etc., violent, vehement, consuming, bitter: odium: dolor, V.: supplicia.—Of intellectual qualities, subtle, acute, penetrating, sagacious, shrewd: animus: ingenium: memoria, ready. — Of moral qualities, active, ardent, eager, spirited, keen, brave, zealous: milites: in armis, V.: acerrimus armis, V.: acer equis, spirited charioteer, V. — Violent, hasty, quick, hot, passionate, fierce, severe: cupiditas: pater acerrimus, enraged, angry, T.: acres contra me: voltus in hostem, H.: virgines in iuvenes unguibus, H.: leo, N.—As subst: ridiculum acri fortius magnas secat res, more effectually than severity, H. — Fig.: prima coitiost acerruma, i. e. most critical, T.: amor gloriae, keen: pocula, excessive, H.: concursus, Cs.: fuga, impetuous, V.: (vos) rapit vis acrior, an irresistible impulse, H.: regno Arsacis acrior est Germanorum libertas, more formidable, Ta.* * *Imaple tree; wood of the maple tree; mapleIIacris -e, acrior -or -us, acerrimus -a -um ADJsharp, bitter, pointed, piercing, shrill; sagacious, keen; severe, vigorous -
6 attenuō (adt-)
attenuō (adt-) āvī, ātus, āre [ad + tenuo], to make thin, attenuate, lessen, diminish: iuvenum corpora, O.: sortes attenuatae, the tablets had diminished (a sign of adversity), L.—Fig., to reduce, impair, lessen, diminish, weaken: insignem, to abase, H.: (legio) proeliis attenuata, Cs.: caede vires, L.: bellum expectatione, make less formidable: voragine ventris opes, waste, O.: curas, O. -
7 formīdābilis
formīdābilis e, adj. [1 formido], causing fear, terrible, formidable: lumen, O.: (non) ulli, O.* * *formidabilis, formidabile ADJ -
8 gravis
gravis e, adj. with comp. gravior, and sup. gravissimus [2 GAR-], heavy, weighty, ponderous, burdensome, loaded, laden, burdened: gravi onere armorum oppressi, Cs.: corpus: Ipse gravis graviter Concidit, V.: bullae aureae: navigia, Cs.: agmen, L.: gravius dorso subiit onus, H.: robur aratri, V.: tellus, V.: naves spoliis graves, L.: aere dextra, V.: imbre nubes, L.—After the as was reduced in weight: aes grave, heavy money, money of the old standard (a full pound in each as), L. — With young, pregnant: sacerdos Marte, V.: uterus, O.—Of sound, deep, grave, low, bass: sonus, H.: gravissimus sonus: sonus auditur gravior, V.: fragor, O.—Of smell or flavor, strong, unpleasant, offensive: hircus in alis, rank, H.: ellebori, V.: odor caeni, V.: sentina, Iu.— Burdening, oppressive, serious, gross, indigestible, unwholesome, noxious, severe, sick: cibus: cantantibus umbra, V.: anni tempore gravissimo, season: autumnus in Apuliā, Cs.: virus, H.: tempus, weather, L.: graviore tempore anni acto, season, L.: morbo gravis, sick, V.: aetate et viribus gravior, L.: vino, O.: spiritus gemitu, difficult, V.: oculi, heavy, V.—Fig., hard to bear, heavy, burdensome, oppressive, troublesome, grievous, painful, hard, harsh, severe, disagreeable, unpleasant: paupertas, T.: labores: gravissima hiemps, Cs.: volnus: numquam tibi senectutem gravem esse: Appia (via) tardis, H.: miserior graviorque fortuna, Cs.: Principum amicitiae, oppressive, H.: si tibi grave non erit, a trouble: in Caesarem contiones, hostile, Cs.: verbum gravius: ne quid gravius in fratrem statueret, Cs.: gravius est verberari quam necari, S.: edictum, L.: graviora (pericula), more serious, V.: quo inprovisus gravior accederet, more formidable, S.: adversarius imperi.—As subst n.: O passi graviora, greater hardships, V.—Of things, strong, weighty, important, grave, influential: inperium gravius, T.: quae mihi ad spem obtinendae veritatis gravissima sunt: gravissima caerimonia, most solemn, Cs.: nihil sibi gravius esse faciendum, quam ut, etc.: exemplum, H.: gravissima civitas.—Of character, of weight, of authority, eminent, venerable, great: animus natu gravior, T.: auctoritate graviores: omnes gravioris aetatis, more settled, Cs.: homo, sober: gravis Entellum dictis castigat (i. e. graviter), V.* * *grave, gravior -or -us, gravissimus -a -um ADJheavy; painful; important; serious; pregnant; grave, oppressive, burdensome -
9 tremendus
tremendus adj. [P. of tremo], to be dreaded, fearful, dreadful, frightful, formidable, terrible, tremendous: rex, V.: oculi, O.: Alpes, H.: Carmentis monita, V.* * *tremenda, tremendum ADJterrible, awe inspiring -
10 formidilosus
formidilosa -um, formidilosior -or -us, formidolisissimus -a -um ADJterrible, scary; dangerous, alarming; formidable; fearful/timorous/frightened -
11 formidolosus
formidolosa -um, formidolosior -or -us, formidolosissimus -a -um ADJterrible, scary; dangerous, alarming; formidable; fearful/timorous/frightened -
12 formidulosus
formidulosa -um, formidulosior -or -us, formidolusissimus -a -um ADJterrible, scary; dangerous, alarming; formidable; fearful/timorous/frightened -
13 formidabilis
formīdābĭlĭs, e, adj. [1. formido], causing fear, terrible, formidable ( poet. and in post-class. prose; cf.formidolosus): lumen,
Ov. M. 2, 857:nec formidabilis ulli,
id. ib. 2, 174:Orcus,
id. ib. 14, 116:aspectus,
Gell. 14, 4, 2:sonus,
id. 19, 1, 17:dolores et metus, per se formidabiles res,
Sen. Ep. 123, 14.—In the neutr. adverbially:formidabile ridens,
Stat. Th. 8, 582. -
14 informidabilis
in-formīdābĭlis, e, adj., not to be feared, not formidable (late Lat.): judex, Coripp. Laud. Just. 2, 354. -
15 tremo
trĕmo, ŭi, 3, v. n. and a. [cf. Gr. tremô, to tremble; atremas, quiet].I.Neutr., to shake, quake, quiver, tremble, etc. (freq. and class.; cf. trepido): sapiens si algebis, tremes, Novat. ap. Cic. de Or.2, 70, 285 (Com.Rel. v. 116 Rib.):B.pro monstro extemplo'st, quando qui sudat tremit,
Plaut. As. 2, 2, 23:viden', ut tremit atque extimuit,
id. Mil. 4, 6, 57:totus Tremo horreoque, Ter Eun. 1, 2, 4: si qui tremerent et exalbescerent objecta terribili re extrinsecus,
Cic. Ac. 2, 15, 48:timidus ac tremens,
id. Pis. 30, 74:tremo animo,
id. Q. Fr. 1, 1, 1, § 4; so,animo,
Sen. Agam. 833:toto pectore tremens,
Cic. Tusc. 4, 22, 49: corde et genibus tremit, Hor. C. 1, 23, 8.—In a Greek construction:tremis ossa pavore,
Hor. S. 2, 7, 57:ingemit et tremit artus,
Lucr. 3, 489; cf. Verg. G. 3, 84.—Of things: mare caelum terram ruere ac tremere diceres, Afran. ap. Prob. ap. Verg. E. 6, 31 (Com. Rel. v. 9 Rib.):II.membra miserae tremunt,
Plaut. Cas. 3, 5, 2:genua,
Sen. Ep. 11, 2:artus, Verg, A. 3, 627: manus,
Ov. M. 8, 211:umeri,
Verg. A. 2, 509:haec trementi questus ore,
Hor. Epod. 5, 11; so,ore tremente,
Ov. Tr. 3, 11, 54 et saep.:Africa terribili tremit horrida terra tumultu, Enn. ap. Fest p. 153 Müll. (Ann. v. 311 Vahl.): verbere ripae,
Hor. C. 3, 27, 23:aequor,
Ov. M. 4, 136:ilices,
Hor. Epod. 10, 8:hasta per armos Acta,
Verg. A. 11, 645:vela,
Lucr. 4, 77:frusta (carnis),
i.e. to quiver, Verg. A. 1, 212:seges altis flava spicis,
Sen. Oedip 50; id. Med. 46.—Act., to quake or tremble at a thing (mostly poet. and perhaps not ante-Aug.):virgas ac secures dictatoris tremere atque horrere, Liv, 22, 27, 3: Junonem Offensam,
Ov. M. 2, 519:neque iratos Regum apices neque militum arma,
Hor. C. 3, 21, 19:jussa virum nutusque,
Sil. 2, 53:te Stygii tremuere lacus,
Verg. A. 8, 296:non praesidum gladios tremunt,
Lact. 5, 13, 17:varios casus,
Sen. Troad. 262:hostem,
id. ib. 317. — Hence, trĕmendus, a, um, P a. (acc. to II.), that is to be trembled at; hence, fearful, dreadful, frightful, formidable, terrible, tremendous ( poet. and in post-Aug. prose):manes adiit regemque tremendum,
Verg. G. 4, 469:Chimaera,
Hor. C. 4, 2, 15:vates visu audituque,
Stat. Th. 10, 164:oculi,
Ov. M. 3, 577:cuspis,
Hor. C. 4, 6, 7:tumultus,
id. ib. 1, 16, 11:Alpes,
id. ib. 4, 14, 12:monita Carmentis,
Verg. A. 8, 335:nefas,
Val. Fl. 2, 209:tigris animal velocitatis tremendae,
Plin. 8, 18, 25, § 66.
См. также в других словарях:
formidable — [ fɔrmidabl ] adj. • v. 1537; h. 1392; lat. formidabilis, de formidare « craindre, redouter » 1 ♦ Vieilli Qui inspire ou est de nature à inspirer une grande crainte. ⇒ effrayant, épouvantable, redoutable, terrible. « Son aspect était formidable… … Encyclopédie Universelle
formidable — adjetivo 1. (ser / estar, antepuesto / pospuesto) Que es extraordinario o magnífico por ser grande, bueno o agradable: Su casa es formidable. Desde que haces gimnasia estás formidable. Luis es un formidable amigo. He pasado una tarde formidable.… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
formidable — FORMIDABLE. adj. de t.g. Redoutable, qui est à craindre, C est un homme formidable. c est la chose du monde la plus formidable. une puissance formidable. des troupes formidables. il s est rendu formidable par la rapidité de ses conquestes … Dictionnaire de l'Académie française
Formidable — For mi*da*ble, a. [L. formidabilis, fr. formidare to fear, dread: cf. F. formidable.] Exciting fear or apprehension; impressing dread; adapted to excite fear and deter from approach, encounter, or undertaking; alarming. [1913 Webster] They seemed … The Collaborative International Dictionary of English
formidable — (adj.) mid 15c., from M.Fr. formidable (15c.), from L. formidabilis causing fear, terrible, from formidare to fear, from formido fearfulness, fear, terror, dread. Related: Formidably … Etymology dictionary
formidable — [adj1] horrible, terrifying appalling, awful, dangerous, daunting, dire, dismaying, dreadful, fearful, fierce, frightful, horrific, imposing, impregnable, intimidating, menacing, redoubtable, shocking, terrible, terrific, threatening; concept 537 … New thesaurus
formidable — I adjective alarming, appalling, arduous, awe inspiring, awesome, dangerous, deterring, difficult, disturbing, dreadful, exciting fear, fear inspiring, fearful, fierce, formidolosus, frightening, frightful, hard to overcome, horrible, horrifying … Law dictionary
formidable — The standard pronunciation is with the stress on the first syllable, although the word is often heard with the stress on the second syllable … Modern English usage
formidable — (Del lat. formidabĭlis). 1. adj. Muy temible y que infunde asombro y miedo. 2. Excesivamente grande en su línea. 3. coloq. magnífico … Diccionario de la lengua española
formidable — ► ADJECTIVE ▪ inspiring fear or respect through being impressively large, powerful, or capable. DERIVATIVES formidably adverb. ORIGIN Latin formidabilis, from formidare to fear … English terms dictionary
formidable — [fôr′mə də bəl, fôr mid′ə bəl] adj. [ME < OFr < L formidabilis < formidare, to fear, dread < formido, fear < IE * mormo , to feel horror > Gr mormoros, fear] 1. causing fear or dread 2. hard to handle or overcome 3. awe… … English World dictionary