-
1 praenuntius
foretelling, harbinger, omen, token. -
2 prenuncius
foretelling, harbinger, omen, token. -
3 praedictiō
praedictiō ōnis, f [prae+DIC-], a foretelling, prediction: mali: vatum. -
4 praedictum
praedictum ī, n [P. neut. of 2 praedico], something previously said: velut ex predicto, as if by preconcert, L.— A foretelling, prediction, prophecy: Chaldaeorum praedicta: vatium.— An order, command: dictatoris, ne, etc., L.* * *prediction; forewarning; command -
5 (prae-for)
(prae-for) fātus, ārī, dep., to say beforehand, utter in advance, premise, preface: in parte operis mei licet mihi praefari, quod, etc., L.: quae de deorum naturā praefati sumus, etc.: arcana se et silenda adferre praefatus, Cu.: honorem, i. e. to begin by saying, ‘I speak with deference:’ Talia praefantes, foretelling, Ct.—To utter a preliminary prayer, address in prayer beforehand: maiores nostri omnibus rebus agendis Quod bonum, faustum, felix fortunatumque esset, praefabantur: carminibus, say in verse beforehand, L.—To invoke: divos, V. -
6 sortilegus
sortilegus adj. [sors+1 LEG-], foretelling, prophetic: Delphi, H.—As subst m., a fortuneteller, interpreter of lots, soothsayer.* * *Isortilega, sortilegum ADJprophetic, oracularIIsoothsayer, fortune-teller -
7 vāticinātiō
vāticinātiō ōnis, f [vaticinor], a foretelling, soothsaying, prophecy, prediction: vaticinationibus declarare, utrum, etc., Cs.: Sybillinae.* * *prophecy, prediction -
8 praedicatio
preaching (s), foretelling (s), condemning -
9 praedico
1.prae-dĭco, āvi, ātum, 1, v. a.I. A.Lit., of a public crier:B.ut praeco praedicat,
Plaut. Bacch. 4, 7, 17:auctionem praedicem, ipse ut venditem,
id. Stich. 1, 3, 41; cf.:si palam praeco praedicasset,
Cic. Verr. 2, 3, 16, § 40; Cic. Quint. 15, 50; id. Off. 3, 13, 55; id. Fam. 5, 12, 8.—Transf.1.In gen., to make publicly known, to announce, proclaim, to say, relate, state, declare (syn.:2.moneo, ante denuntio,
Cic. Verr. 1, 12, 36; 1, 15, 43;class.): audes mihi praedicare id, Domi te esse?
Plaut. Am. 2, 1, 11:vera praedico,
id. ib. 3, 2, 20:aliam nunc mihi orationem despoliato praedicas, atque olim,
you tell a different story, speak another language, id. As. 1, 3, 52:utrum taceamne an praedicem?
Ter. Eun. 4, 4, 53:si quidem haec vera praedicat,
id. And. 3, 1, 7.—With obj.-clause:qui ingenti magnitudine corporum Germanos esse praedicabant,
Caes. B. G. 1, 39; Sall. C. 48, 9; Caes. B. C. 3, 106, 4:barbari paucitatemque nostrorum militum suis praedicaverunt,
reported, id. B. G. 4, 34:injuriam in eripiendis legionibus praedicat,
displays, id. B. C. 1, 32, 6:ut praedicas,
as you assert, Cic. Cat. 1, 9, 23:quod mihi praedicabas vitium, id tibi est,
that you attribute to me, Plaut. Am. 1, 1, 249:avus tuus tibi aediliciam praedicaret repulsam,
would tell you of the repulse that P. Nasica suffered respecting the edileship, Cic. Planc. 21, 51.—In partic., to praise, laud, commend, vaunt, extol (syn.: laudo, celebro); constr. with aliquid ( de aliquo), de aliquā re, and absol., Plaut. Merc. 2, 2, 18:3.quid ego ejus tibi nunc faciem praedicem aut laudem?
Ter. Eun. 3, 5, 17:beata vita glorianda et praedicanda est,
Cic. Tusc. 5, 17, 50; Plin. 19, 4, 19, § 57:aliquid miris laudibus,
id. 25, 5, 18, § 40; 13, 24, 47, § 130; Plin. Ep. 1, 14, 10; Plaut. Trin. 2, 2, 54.—With obj.-clause:Galli se omnes ab Dite patre prognatos praedicant,
Caes. B. G. 6, 17:quae de illo viro Sulla, quam graviter saepe praedicaverunt!
Cic. Phil. 11, 13, 33:qui possit idem de se praedicare, numquam se plus agere, etc.,
id. Rep. 1, 17, 27; cf. id. Pis. 1, 2.—With de aliquā re:qui de meis in vos meritis praedicaturus non sum,
Caes. B. C. 2, 32.— Absol.:qui benefacta sua verbis adornant, non ideo praedicare, quia fecerint, sed, ut praedicarent, fecisse creduntur,
Plin. Ep. 1, 8, 15:verecundia in praedicando,
Tac. Agr. 8 fin. —To preach the gospel (eccl. Lat.):II.evangelium,
Vulg. Matt. 4, 23:baptismum,
id. Marc. 1, 4; absol., id. Matt. 4, 17 et saep.—For praedicere, to foretell, predict (eccl. Lat.):2. I.persecutiones eos passuros praedicabat,
Tert. Fug. in Persec. 6; so,persecutiones praedicatae,
id. ib. 12.In gen. (mostly post-Aug.; cf.II.praefor),
Ter. And. 4, 4, 54:hoc primum in hac re praedico tibi,
id. ib. 1, 1, 19:Davus dudum praedixit mihi,
id. ib. 5, 1, 21; 1, 2, 34; Quint. 4, 2, 57:tria, quae praediximus,
have mentioned before, id. 3, 6, 89; 2, 4, 24:praedicta ratio,
id. 8, 6, 52: ratio ejus in medicinā similis praedictis. Plin. 33, 13, 37, § 136; Plin. Ep. 4, 14, 8.—In partic.A.To foretell, predict; to forebode (class.):B.defectiones solis et lunae multo ante praedicere,
Cic. Sen. 14, 49; so,eclipsim,
Plin. 2, 12, 9, § 53:futura,
Cic. Div. 1, 1, 2; Petr. [p. 1417] 137 fin.:nihil adversi accidit non praedicente me,
that I had not predicted, id. Fam. 6, 6:aliquid,
Sen. Q. N. 2, 32, 5:malum hoc nobis De caelo tactas memini praedicere quercus,
Verg. E. 1, 17:hos luctus,
id. A. 3, 713.—To give notice or warning of, to appoint, fix (mostly post-Aug.), Naev. ap. Non. 197, 16:C.ubi praetor reo atque accusatoribus diem praedixisset,
Tac. A. 2, 79:praedictā die,
id. ib. 11, 27:insula Batavorum in quam convenirent praedicta,
id. ib. 2, 6; cf. Plin. 10, 23, 31, § 61:praedicta hora,
Suet. Claud. 8.—To say what one should do, to advise, warn, admonish, inform, charge, command (class.; syn.: praecipio, moneo); usually constr. with ut or ne:D.Pompeius suis praedixerat, ut, etc.,
Caes. B. C. 3, 92; Nep. Them. 7, 3; Liv. 2, 10, 4; 22, 60; 39, 19, 2:ei visam esse Junonem praedicere, ne id faceret,
Cic. Div. 1, 24, 48; Liv. 10, 41:praedixit, ne destinatum iter peterent,
Vell. 2, 82, 2; Tac. A. 13, 36; cf. in the abl. absol.:praedicto, ne in re publicā haberetur,
id. ib. 16, 33.—With acc.:unum illud tibi... Praedicam,
Verg. A. 3, 436; cf. with an obj.-clause:Mummius jussit praedici conducentibus, si eas (statuas) perdidissent, novas eos reddituros,
Vell. 1, 13, 4; absol. of a physician, Curt. 3, 6, 3.—To proclaim, announce at an auction, etc. (cf. 1. praedico, I. A.):A.si in auctione praedictum est, ne, etc.,
Gai. Inst. 4, 126.—Hence, praedictus, a, um, P. a., previously named, before mentioned, preceding:vicina praedictae sed amplior virtus est,
Quint. 8, 3, 83:nomen,
id. 9, 3, 66:posterior ex praedictis locus,
id. 2, 4, 24; 10, 1, 74:simul pedes, eques, classis aput praedictum amnem convenere,
Tac. A. 1, 60; Plin. 10, 23, 31, § 76.— praedictum, i, n.(Acc. to II. A.) A foretelling, prediction (class.;B. C.syn. praesagium): Chaldaeorum praedicta,
Cic. Div. 2, 42, 89:astrologorum,
id. ib. 2, 42, 88:vatum,
id. Leg. 2, 12, 30; Verg. A. 4, 464:haruspicis,
Suet. Oth. 6; Plin. 2, 7, 5, § 24:deorum,
Val. Fl. 4, 460.— -
10 praedictio
praedictĭo, ōnis, f. [2. praedico].I.A premising, in rhet., Quint. 9, 2, 17.—II.A foretelling, prediction. —In sing.:praedictio mali,
Cic. Div. 2, 25, 54; 2, 42, 87 sq. —In plur.:vatum,
Cic. Div. 1, 2, 4; id. N. D. 2, 3, 7; Suet. Tib. 14. -
11 praedictivus
praedictīvus, a, um, adj. [id.], foretelling, predictive; in medicine, prognosticating: item libro praedictivo, quem prorrêtikon appellavit (Hippocrates), Cael. Aur. Acut. 1, 12, 100. -
12 praesagus
prae-sāgus, a, um, adj., foreboding, foretelling, divining, prophetic, presaging ( poet. and in post - Aug. prose):praesaga mali mens,
Verg. A. 10, 843:fulminis ignes,
id. ib. 177:luctus suspiria,
Ov. M. 2, 124:verba,
id. ib. 3, 514:ars,
Val. Fl. 5, 434:astra,
Stat. Th. 8, 145:responsa,
Tac. H. 2, 1:nares, Firm. Math. 8, 9: somnium praesagum futurorum,
Vulg. Gen. 41, 11. -
13 sortilegus
I.adj.:II.Delphi,
Hor. A. P. 219.—Subst.: sortĭlĕgus, i, m., a fortune-teller, soothsayer, diviner by lots or from oracles, Varr. L. L. 6, § 65 Müll.; Cic. Div. 1, 58, 132; 2, 53, 109; Luc. 9, 581. -
14 vaticinatio
vātĭcĭnātĭo, ōnis, f. [vaticinor], a foretelling, soothsaying, prophesying; a prediction, vaticination, Cic. N. D. 2, 3, 10; id. Att. 8, 12, 1; Caes. B. G. 1, 50; Val. Max. 1, 8, 10; Suet. Caes. 59; Plin. Ep. 6, 20, 19.
См. также в других словарях:
foretelling — index caution (warning), oracular, portentous (ominous), prognosis, prophetic Burton s Legal Thesaurus. William C. Burto … Law dictionary
Foretelling — Foretell Fore*tell , v. t. [imp. & p. p. {Foretold}; p. pr. & vb. n. {Foretelling}.] To predict; to tell before occurence; to prophesy; to foreshow. [1913 Webster] Deeds then undone my faithful tongue foretold. Pope. [1913 Webster] Prodigies,… … The Collaborative International Dictionary of English
foretelling — noun prediction … Wiktionary
foretelling — fore tell || fÉ”r tel /fÉ”Ë v. predict, prophesy, tell in advance … English contemporary dictionary
foretelling — noun 1. the art or gift of prophecy (or the pretense of prophecy) by supernatural means • Syn: ↑divination, ↑soothsaying, ↑fortune telling • Derivationally related forms: ↑divine (for: ↑divination) … Useful english dictionary
The Foretelling — Infobox Television episode Title = The Foretelling Series = Blackadder Caption = The Hideous Crones Airdate = 15 June 1983 Writer = Rowan AtkinsonRichard Curtis Director = Guests = Peter Cook Episode list = List of Blackadder episodes Season = 1… … Wikipedia
Xerxes I of Persia — ] , foretelling his invasion of Greece. The reference to Darius the son of Ahasuerus in , in turn corresponding to Babylonian ak. Aḫšiyaršu .All of these names originate with Old Persian pe. Xšayāršā .In the Book of EstherFor these same reasons… … Wikipedia
ill-omened — foretelling bad events, predicting bad things … English contemporary dictionary
reading in cards — foretelling the future by means of special cards, predicting by reading Tarot cards … English contemporary dictionary
chiromancy — Foretelling the future by studying a person s hand … Grandiloquent dictionary
myomancy — Foretelling the future using the movement of mice … Grandiloquent dictionary