-
1 forabilis
-
2 forabilis
forābilis, e (foro), durchbohrbar, Plin. 16, 227. – dah. mit einer Waffe durchbohrbar = verwundbar, nullo forabilis ictu, Ov. met. 12, 170.
-
3 forabilis
forābilis, e (foro), durchbohrbar, Plin. 16, 227. – dah. mit einer Waffe durchbohrbar = verwundbar, nullo forabilis ictu, Ov. met. 12, 170.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > forabilis
-
4 forābilis
forābilis e, adj. [1 FOR-], that may be pierced, vulnerable: nullo ictu, O.* * *forabilis, forabile ADJpenetrable; can be pierced; vulnerable -
5 forabilis
fŏrābĭlis, e, adj. [foro], that may be pierced, penetrable:forabilia ac sectilia quae modice umida,
Plin. 16, 43, 83, § 227. — Vulnerable:contemptor ferri nulloque forabilis ictu,
Ov. M. 12, 170. -
6 forabilis
forābilis, e [ foro ]могущий быть проколотым, пронзённым, пробитым, уязвимый (nullo f. ictu O) -
7 forabilis
penetrable -
8 multiforabilis
multĭ-fŏrābĭlis, e, adj. [multus-forabilis], many-holed, perforated with many holes (post-class.):tibiae,
App. M. 10, p. 254, 40; Sid. Ep. 8, 9. -
9 ictus
[st1]1 [-] ictus, a, um: part. passé de icio. - ictus lapide, Caes.: atteint d'un coup de pierre. - ictus fulmine, Liv.: frappé de la foudre. - ictus e caelo, Cic.: frappé de la foudre. - ictum foedus, Virg.: traité conclu. - ictum caput, Hor.: cerveau pris (par l'ivresse). - ictus nova re, Liv.: troublé par un fait nouveau. [st1]2 [-] ictŭs, ūs, m.: coup (donné), choc, heurt, battement, percussion, jet, atteinte, impulsion, blessure; rayon (du soleil); battement de la mesure; pouls. - ictus serpentium, Plin.: morsure des serpents. - ictus vesparum, Plin.: piqûre des guêpes. - ictus comminus, Cic.: coup porté de près. - sub ictu esse: être exposé aux coups, être exposé aux dangers. - ictus Phoebei, Hor.: rayons dardés par le soleil. - ictum infligere, Cic.: assener un coup. - sub ictu dari, Tac.: être exposé aux coups (de l'ennemi). - voluptas non illum habet ictum qui..., Cic.: la volupté n'imprime pas cette impulsion qui... - extra ictum, Sen.: hors d'atteinte, à l'abri du danger. - habere aliquid sub ictu, Sen.: avoir qqch à portée de la main. - ictu pedum, Quint.: en battant la mesure avec le pied. - senos reddere ictus, Hor.: frapper l'oreille par six mesures égales. - ad ictus citharae, Plin.: aux sons cadencés de la lyre. - ictus creber aut languidus, Plin.: pouls fréquent ou lent. - ictus foederis, Luc.: traité d'alliance, pacte.* * *[st1]1 [-] ictus, a, um: part. passé de icio. - ictus lapide, Caes.: atteint d'un coup de pierre. - ictus fulmine, Liv.: frappé de la foudre. - ictus e caelo, Cic.: frappé de la foudre. - ictum foedus, Virg.: traité conclu. - ictum caput, Hor.: cerveau pris (par l'ivresse). - ictus nova re, Liv.: troublé par un fait nouveau. [st1]2 [-] ictŭs, ūs, m.: coup (donné), choc, heurt, battement, percussion, jet, atteinte, impulsion, blessure; rayon (du soleil); battement de la mesure; pouls. - ictus serpentium, Plin.: morsure des serpents. - ictus vesparum, Plin.: piqûre des guêpes. - ictus comminus, Cic.: coup porté de près. - sub ictu esse: être exposé aux coups, être exposé aux dangers. - ictus Phoebei, Hor.: rayons dardés par le soleil. - ictum infligere, Cic.: assener un coup. - sub ictu dari, Tac.: être exposé aux coups (de l'ennemi). - voluptas non illum habet ictum qui..., Cic.: la volupté n'imprime pas cette impulsion qui... - extra ictum, Sen.: hors d'atteinte, à l'abri du danger. - habere aliquid sub ictu, Sen.: avoir qqch à portée de la main. - ictu pedum, Quint.: en battant la mesure avec le pied. - senos reddere ictus, Hor.: frapper l'oreille par six mesures égales. - ad ictus citharae, Plin.: aux sons cadencés de la lyre. - ictus creber aut languidus, Plin.: pouls fréquent ou lent. - ictus foederis, Luc.: traité d'alliance, pacte.* * *Ictus, Participium: vt Ictus caput. Caes. Attainct par la teste, Feru.\Iouis ignibus ictus. Ouid. Attainct de fouldre.\Icto capiti feruor accessit. Horat. Le vin luy a donné sur la corne, Il est yvre.\Foedus ictum. Virgil. Alliance faicte.\Desyderiis fidelibus icta patria. Horat. Quand un pays bien aimant son prince, desire de le veoir.\Pinus icta mordaci ferro. Horat. Frappee d'une coingnee bien trenchante.\Ictus, huius ictus, m. g. Plaut. Un coup, Un horion.\Ictu scorpionis exanimato altero. Caesar. Estant frappé d'un coup de, etc.\Nullo ictu forabilis. Ouid. Qu'on ne peult percer.\Ictus caecus. Ouid. Coup perdu.\Accipere ictum. Lucret. Recevoir un coup, ou un horion.\Declinare ictum. Liu. Se destourner du coup, Destourner le coup, Parer au coup.\Si amnem Araxem ponte transgrederentur, sub ictum dabantur. Tacit. On les povoit frapper de là.\Cogita quanta nobis tribuerit parens noster, quam nihil sit mortale non sub ictu nostro positum. Sene. Soubs nostre puissance et domination. -
10 contemptor
contemptor ( - temt-), ōris, m. [id.], he who puts small value upon or makes light of a thing, a contemner, despiser (freq. after the Aug. per.;II.not in Cic. or Hor.): divum Mezentius,
Verg. A. 7, 648; cf.superūm,
Ov. M. 3, 514:magni Olympi cum dis,
id. ib. 13, 761: religionum, * Suet. Ner. 56:gratiae, divitiarum (Cato),
Liv. 39, 40, 10:famae,
id. 44, 22, 7:suae infamiae,
Tac. A. 6, 38:opum,
id. H. 4, 5; cf.sui (opp. prodigus alieni),
id. G. 31:Amulius aequi,
Ov. F. 3, 49:ferri, nullo forabilis ictu,
id. M. 12, 170; cf.:vulnerum leones,
Plin. 8, 16, 18, § 46:nostri,
Ov. M. 11, 7; 9, 240: (Cicero) minime sui contemptor, * Quint. 12, 1, 20 (cf. contemno, II.).—Of abstract subjects:lucis animus,
Verg. A. 9, 205; cf.:ambitionis animus,
Plin. Pan. 55, 9; and absol. as adj.: cui inerat contemptor animus et superbia, a proud, disdainful spirit, * Sall. J. 64, 1. -
11 contemtor
contemptor ( - temt-), ōris, m. [id.], he who puts small value upon or makes light of a thing, a contemner, despiser (freq. after the Aug. per.;II.not in Cic. or Hor.): divum Mezentius,
Verg. A. 7, 648; cf.superūm,
Ov. M. 3, 514:magni Olympi cum dis,
id. ib. 13, 761: religionum, * Suet. Ner. 56:gratiae, divitiarum (Cato),
Liv. 39, 40, 10:famae,
id. 44, 22, 7:suae infamiae,
Tac. A. 6, 38:opum,
id. H. 4, 5; cf.sui (opp. prodigus alieni),
id. G. 31:Amulius aequi,
Ov. F. 3, 49:ferri, nullo forabilis ictu,
id. M. 12, 170; cf.:vulnerum leones,
Plin. 8, 16, 18, § 46:nostri,
Ov. M. 11, 7; 9, 240: (Cicero) minime sui contemptor, * Quint. 12, 1, 20 (cf. contemno, II.).—Of abstract subjects:lucis animus,
Verg. A. 9, 205; cf.:ambitionis animus,
Plin. Pan. 55, 9; and absol. as adj.: cui inerat contemptor animus et superbia, a proud, disdainful spirit, * Sall. J. 64, 1. -
12 PENETRABLE
[A]PENETRABILIS (-E)INTRABILIS (-E)PERVIUS (-A -UM)FORABILIS (-E) -
13 PIERCED
[A]FORABILIS (-E)PRAEFIXUS (-A -UM)SAUCIUS (-A -UM)
См. также в других словарях:
CENEUS — Thessalus, Lapitha, cum multis interfuisset proeliis, numquam tamen laedi potuit. Hinc natum proverb, Invulner abilis Ceneus. Nestor apud Ovid. Met. l. 12. v. 169. Vestro fuit unicus aevo Contemptor ferri, nulloque forabilis ictu Cycnus: at ipse… … Hofmann J. Lexicon universale