-
1 forābilis
forābilis e, adj. [1 FOR-], that may be pierced, vulnerable: nullo ictu, O.* * *forabilis, forabile ADJpenetrable; can be pierced; vulnerable -
2 forabilis
fŏrābĭlis, e, adj. [foro], that may be pierced, penetrable:forabilia ac sectilia quae modice umida,
Plin. 16, 43, 83, § 227. — Vulnerable:contemptor ferri nulloque forabilis ictu,
Ov. M. 12, 170. -
3 forabilis
penetrable -
4 multiforabilis
multĭ-fŏrābĭlis, e, adj. [multus-forabilis], many-holed, perforated with many holes (post-class.):tibiae,
App. M. 10, p. 254, 40; Sid. Ep. 8, 9. -
5 contemptor
contemptor ( - temt-), ōris, m. [id.], he who puts small value upon or makes light of a thing, a contemner, despiser (freq. after the Aug. per.;II.not in Cic. or Hor.): divum Mezentius,
Verg. A. 7, 648; cf.superūm,
Ov. M. 3, 514:magni Olympi cum dis,
id. ib. 13, 761: religionum, * Suet. Ner. 56:gratiae, divitiarum (Cato),
Liv. 39, 40, 10:famae,
id. 44, 22, 7:suae infamiae,
Tac. A. 6, 38:opum,
id. H. 4, 5; cf.sui (opp. prodigus alieni),
id. G. 31:Amulius aequi,
Ov. F. 3, 49:ferri, nullo forabilis ictu,
id. M. 12, 170; cf.:vulnerum leones,
Plin. 8, 16, 18, § 46:nostri,
Ov. M. 11, 7; 9, 240: (Cicero) minime sui contemptor, * Quint. 12, 1, 20 (cf. contemno, II.).—Of abstract subjects:lucis animus,
Verg. A. 9, 205; cf.:ambitionis animus,
Plin. Pan. 55, 9; and absol. as adj.: cui inerat contemptor animus et superbia, a proud, disdainful spirit, * Sall. J. 64, 1. -
6 contemtor
contemptor ( - temt-), ōris, m. [id.], he who puts small value upon or makes light of a thing, a contemner, despiser (freq. after the Aug. per.;II.not in Cic. or Hor.): divum Mezentius,
Verg. A. 7, 648; cf.superūm,
Ov. M. 3, 514:magni Olympi cum dis,
id. ib. 13, 761: religionum, * Suet. Ner. 56:gratiae, divitiarum (Cato),
Liv. 39, 40, 10:famae,
id. 44, 22, 7:suae infamiae,
Tac. A. 6, 38:opum,
id. H. 4, 5; cf.sui (opp. prodigus alieni),
id. G. 31:Amulius aequi,
Ov. F. 3, 49:ferri, nullo forabilis ictu,
id. M. 12, 170; cf.:vulnerum leones,
Plin. 8, 16, 18, § 46:nostri,
Ov. M. 11, 7; 9, 240: (Cicero) minime sui contemptor, * Quint. 12, 1, 20 (cf. contemno, II.).—Of abstract subjects:lucis animus,
Verg. A. 9, 205; cf.:ambitionis animus,
Plin. Pan. 55, 9; and absol. as adj.: cui inerat contemptor animus et superbia, a proud, disdainful spirit, * Sall. J. 64, 1.
См. также в других словарях:
CENEUS — Thessalus, Lapitha, cum multis interfuisset proeliis, numquam tamen laedi potuit. Hinc natum proverb, Invulner abilis Ceneus. Nestor apud Ovid. Met. l. 12. v. 169. Vestro fuit unicus aevo Contemptor ferri, nulloque forabilis ictu Cycnus: at ipse… … Hofmann J. Lexicon universale