-
1 fleureter
flirtować -
2 flirter
flirtować -
3 flirti
-
4 kirí
flirtować -
5 landî
flirtować -
6 näzirgemek
flirtować -
7 флиртовать
глаг.• flirtować* * *flirtować, romansować -
8 flirt
[fləːt] 1. vi 2. nflirt mto flirt with — ( idea etc) zabawiać się +instr
* * *[flə:t] 1. verb((often with with) to behave (towards someone) as though one were in love but without serious intentions: She flirts with every man she meets.) flirtować2. noun(a person, especially a woman, who behaves in this way.) kokietka- flirtatious
- flirtatiously -
9 загравати
zahrawatyдієсл. -
10 фліртувати
flirtuwatyдієсл. -
11 birò
1 dowcip2 drwina3 drwić4 flirtować5 kawał6 knebel7 kneblować8 kpina9 przekomarzać10 szyderstwo11 zakneblować12 żart13 żartować -
12 libścić
1) chodzić ze sobą2) flirtować
См. также в других словарях:
flirtować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, flirtowaćtuję, flirtowaćtuje {{/stl 8}}{{stl 7}} prowadzić lekką, nasyconą podtekstami erotycznymi rozmowę z osobą płci przeciwnej; uprawiać flirt {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
flirtować — ndk IV, flirtowaćtuję, flirtowaćtujesz, flirtowaćtuj, flirtowaćował «prowadzić lekką, zalotną rozmowę z osobą innej płci; uprawiać flirt; kokietować kogoś» Flirtować z kimś. Flirtować spojrzeniem … Słownik języka polskiego
bałamucić — ndk VIa, bałamucićcę, bałamucićcisz, bałamucićuć, bałamucićcił, bałamucićcony 1. «starać się pozyskać czyjeś (zwykle kobiety) względy, zawracać komuś głowę; flirtować, kokietować» Bałamucić dziewczynę. Bałamucić cudzą żonę. 2. «wprowadzać w błąd; … Słownik języka polskiego
flirciarka — ż III, CMs. flirciarkarce; lm D. flirciarkarek «kobieta lubiąca flirtować» … Słownik języka polskiego
flirciarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) «mężczyzna lubiący flirtować; kobieciarz» … Słownik języka polskiego
flirtowanie — n I rzecz. od flirtować … Słownik języka polskiego
kobieciarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y pot. «mężczyzna lubiący flirtować, romansować z kobietami, nieustannie zabiegający o ich względy» … Słownik języka polskiego
latać — ndk I, lataćam, lataćasz, lataćają, lataćaj, lataćał 1. «przebywać drogą powietrzną pewną przestrzeń (zwykle tam i na powrót albo co pewien czas); unosić się, krążyć w powietrzu, fruwać» Latać nisko, wysoko. Latać nad ziemią, nad wodą, nad… … Słownik języka polskiego
romansować — ndk IV, romansowaćsuję, romansowaćsujesz, romansowaćsuj, romansowaćował «mieć z kimś romans; flirtować» Romansował z jedną, a kochał się w drugiej … Słownik języka polskiego
podrywać — Nawiązywać z kimś bliższą znajomość, zwłaszcza w seksualnych; flirtować; zalecać się; umizgać się Eng. To become or attempt to become acquainted with someone for romantic or sexual purposes … Słownik Polskiego slangu
rwać — Nawiązywać z kimś bliższą znajomość, zwłaszcza w seksualnych; flirtować; zalecać się; umizgać się Eng. To become or attempt to become acquainted with someone for romantic or sexual purposes … Słownik Polskiego slangu