Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

flecto

  • 1 flectō

        flectō flēxī, flexus, ere    [FALC-], to bend, bow, curve, turn, turn round: equos brevi, Cs.: de foro in Capitolium currūs: habenas, O.: cursūs in orbem, O.: iter ad Privernum, L.: flexa In burim ulmus, V.: artūs, L.: ora retro, O.: geminas acies huc, direct, V.: lumina, avert, V.: salignas cratīs, weave, V.: flex<*> fractique motūs, contorted: flexum mare, a bay, Ta.: (silva) se sinistrorsus, Cs.: (milvus) Flectitur in gyrum, wheels, O.: flector in anguem, wind myself into a snake, O.: Cera multas Flectitur in facies, is moulded, O.— To turn, double, pass around: in flectendis promunturiis: Leucatam.— To turn from, avoid, turn out of: viam, C., L.: iter, V.— To turn, go, divert one's course, march, pass: laevo flectentes limine, V.: ex Gabino in Tusculanos flexere colles, L.: ad Oceanum, L.: ad sapientiam, Ta.—Fig., to bend, turn, direct, sway, change: animum, T.: teneros et rudīs: suam naturam huc et illuc: vocem, modulate: flexus sonus, i. e. melancholy: mentīs suas ad nostrum imperium: aliquem a proposito, divert, L.: animos, quin, etc., L.: animos ad carmina, O.: Quo vobis mentes sese flexere viaï? Enn. ap. C.: Cereus in vitium flecti, H.: flexo in meridiem die, Ta.: versūs, qui in Tiberium flecterentur, i. e. might be applied, Ta.— To bend, move, persuade, influence, prevail upon, overcome, soften, appease: quibus rebus ita flectebar animo, ut, etc.: flectere mollibus Iam durum imperiis, H.: Superos, V.: fata deum precando, V.: ingenium alicuius avorsum, S.: si flectitur ira deorum, O.: ad deditionem animos, L.
    * * *
    flectere, flexi, flexus V
    bend, curve, bow; turn, curl; persuade, prevail on, soften

    Latin-English dictionary > flectō

  • 2 flecto

    flecto, xi, xum, 3, v. a. and n. [root in Gr. pholkos, bandy-legged; phalkês, the bent rib of a ship; L. falx; falco, so called from the curve of its claws or beak; cf. Germ. Falke; Engl. falcon].
    I.
    Act., to bend, bow, curve, turn, turn round (freq. and class.; syn.: plecto, plico, curvo).
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    animal omne membra quocumque vult, flectit, contorquet, porrigit, contrahit,

    Cic. Div. 1, 53, 120:

    ora retro,

    Ov. M. 3, 188:

    vultus ad illum,

    id. ib. 4, 265;

    10, 236: lumina a gurgite in nullam partem,

    id. ib. 8, 367:

    geminas acies huc,

    to turn, direct, Verg. A. 6, 789; cf.

    oculos,

    id. ib. 8, 698:

    equos brevi moderari ac flectere,

    Caes. B. G. 4, 33 fin.:

    equum,

    Hor. C. 3, 7, 25:

    currum de foro in Capitolium,

    Cic. Verr. 2, 5, 30, § 77:

    plaustrum,

    Ov. M. 10, 447: navem, Auct. B. Alex. 64 fin.:

    habenas,

    Ov. M. 2, 169:

    cursus in orbem,

    id. ib. 6, 225; cf.:

    cursus in laevum,

    id. Tr. 1, 10, 17:

    iter ad Privernum,

    Liv. 8, 19, 13 Drak. N. cr.:

    iter Demetriadem,

    id. 35, 31, 3:

    tu (Bacche) flectis amnes, tu mare barbarum,

    Hor. C. 2, 19, 17:

    arcus,

    to bend, Ov. M. 4, 303; cf.:

    flexos incurvant viribus arcus,

    Verg. A. 5, 500:

    flexum genu,

    Ov. M. 4, 340:

    artus,

    Liv. 21, 58, 9:

    flexi crines,

    curled, Mart. 3, 63, 3; 10, 65, 6; Juv. 6, 493:

    flexum mare,

    i.e. a bay, Tac. A. 14, 4:

    flexi fractique motus,

    contorted, Cic. Fin. 5, 12, 35:

    hinc (silva) se flectit sinistrorsus,

    Caes. B. G. 6, 25, 3.—Mid.: quasi amnis celeris rapit, sed tamen inflexu flectitur, Naev. ap. Non. 191, 34 (Trag. Rel. v. 42 Rib.):

    (milvus) flectitur in gyrum,

    wheels, Ov. M. 2, 718:

    modo flector in anguem,

    I bend, wind myself into a snake, id. ib. 8, 883:

    sol ab ea (Cancri) meta incipit flecti,

    Plin. 18, 28, 68, § 264: Euphrates ad meridiem flectitur, id. 6, 26, 30, § 125.—
    2.
    In partic., naut. t. t., to go round or double a promontory:

    cum in flectendis promontoriis ventorum mutationes maximas saepe sentiant,

    Cic. Div. 2, 45, 94:

    Leucaten flectere molestum videbatur,

    id. Att. 5, 9, 1.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen., to bend, turn, direct:

    ducere multimodis voces et flectere cantus,

    Lucr. 5, 1406:

    vocem,

    Ov. Am. 2, 4, 25:

    qui teneros et rudes cum acceperunt, inficiunt et flectunt, ut volunt,

    Cic. Leg. 1, 17, 47; cf.:

    imbecillitatem animorum torquere et flectere,

    id. ib. 1, 10, 29:

    suam naturam huc et illuc torquere ac flectere,

    id. Cael. 6, 13:

    vitam flectere fingereque,

    id. Sull. 28, 79:

    mentes suas ad nostrum imperium nomenque,

    id. Balb. 17, 39:

    aliquem a proposito,

    Liv. 28, 22, 11:

    scribentis animum a vero,

    id. 1 praef. 5:

    animus ab aliqua opinione flectendus,

    Quint. 4, 2, 80:

    animos ad publica carmina,

    Ov. Tr. 5, 1, 23: quo vobis mentes... dementes sese flexere viaï? Enn. ap. Cic. de Sen. 6, 16 (Ann. v. 209 ed. Vahl.):

    est viri et ducis oblata casu flectere ad consilium,

    Liv. 28, 44, 8:

    juvenis cereus in vitium flecti,

    Hor. A. P. 163:

    quod procul a nobis flectat Fortuna gubernans,

    turn aside, avert, Lucr. 5, 108.—
    2.
    In partic.
    a.
    To bend (in opinion or in will), to move, persuade, prevail upon, overcome, soften, appease (cf.:

    moveo, afficio): quibus rebus ita flectebar animo atque frangebar, ut, etc.,

    Cic. Sull. 6, 18:

    sed quid te oratione flectam?... qua re flecte te, quaeso,

    id. Phil. 1, 14, 35: facile Achivos flexeris, Enn. ap. Gell. 11, 4, 3 (Trag. v. 229 ed. Vahl.):

    judices,

    Quint. 6, 1, 9:

    flectere mollibus jam durum imperiis,

    Hor. C. 4, 1, 6:

    precibus si flecteris ullis,

    Verg. A. 2, 689:

    flectere si nequeo Superos, Acheronta movebo,

    id. ib. 7, 312; cf.:

    nisi dii immortales suo numine prope fata ipsa flexissent,

    Cic. Cat. 3, 8, 19:

    desine fata deum flecti sperare precando,

    Verg. A. 6, 376:

    animos commutare atque omni ratione flectere,

    Cic. de Or. 2, 52 fin.:

    ingenium alicujus aversum,

    Sall. J. 102, 3:

    si quem a proposito spes mollitiave animi flexisset,

    divert, dissuade, Liv. 28, 22, 11: dictis nostris sententia flexa est, Enn. ap. Fest. p. 257 Müll. (Ann. v. 264 ed. Vahl.):

    si flectitur ira deorum,

    Ov. M. 1, 378: cf. id. Tr. 3, 5, 41:

    hortaturque simul flectitque labores,

    soothes, Stat. S. 5, 1, 119:

    ad deditionem primos,

    Liv. 5, 43, 1.—Mid.:

    plurimum valet miseratio, quae judicem flecti non tantum cogit, sed, etc.,

    to let himself be moved, Quint. 6, 1, 23:

    flexi in misericordiam,

    Amm. 12, 27.—
    b.
    (Acc. to I. A. 2.) To turn aside from, to avoid a thing:

    ut eam (viam) flectas, te rogo,

    Cic. Att. 11, 18, 2 (but B. and K. ex conj. C. F. Hermann read ira, v. a. sup.); cf.:

    flexit viam,

    Liv. 1, 60, 1:

    dolo a se flexos imputavit civilis,

    Tac. H. 5, 24.—
    c.
    To refer to or apply to any one:

    versus qui in Tiberium flecterentur,

    Tac. A. 6, 29:

    Augustus quaedam ex horrida illa antiquitate ad praesentem usum flexisset,

    id. ib. 4, 16.—
    d.
    In grammar.
    (α).
    To form a word from another language:

    verba derivare, flectere, conjungere,

    Quint. 8, 3, 36:

    hoc vocabulum (pollex) de Graeco flexum est,

    Gell. 4, 3 fin.
    (β).
    To decline, conjugate, inflect, Varr. L. L. 10, 2, 29 al.—
    (γ).
    Flectere syllabam, to mark with the circumflex accent, and hence, to lengthen, Quint. 1, 5, 23 Spald. and Zumpt.
    II.
    Neutr., to turn, go, or march in any direction (post-Aug.).
    A.
    Lit.:

    cum procul hos laevo flectentes limite cernunt,

    Verg. A. 9, 372:

    ex Gabino in Tusculanos flexere colles,

    Liv. 3, 8, 6;

    Hasdrubal ad Oceanum flectit,

    id. 28, 16, 3:

    inde Vitellius Cremonam flexit,

    Tac. H. 2, 70:

    in Capitolium,

    Suet. Tib. 20.—
    B.
    Trop., of thought or speech, to turn in any direction:

    ad providentiam sapientiamque,

    Tac. A. 13, 3:

    in ambitionem,

    id. ib. 4, 37:

    a veneratione Augusti orsus flexit ad victorias Tiberii,

    id. ib. 1, 34.—Hence, flexus, a, um, P. a.
    A.
    Lit., bent, winding:

    error,

    Ov. M. 8, 160:

    zodiacus circa Cancrum Capricornumque flexior,

    Mart. Cap. 8, § 878.—In neutr. plur. subst.: collium flexa, Minuc. Fel. Octav. 17.—
    B.
    Trop., of tones, lengthened:

    infinito magis illa flexa et circumducta sunt,

    Quint. 11, 3, 172.

    Lewis & Short latin dictionary > flecto

  • 3 circum-flectō

        circum-flectō flexī, flexus, ere,    to bend, turn about (of a charioteer): longos cursūs, V.

    Latin-English dictionary > circum-flectō

  • 4 dē-flectō

        dē-flectō flēxī, flexus, ere.—     Trans, to bend aside, turn away, divert: tela, V.: amnīs in alium cursum: ad Romanos cursum, L.: novam viam, to build the road in another direction, L.—Fig., to turn away, lead astray: lumina, O.: principes de viā: ad verba rem, i. e. interpret literally: te de curriculo petitionis, to withdraw.—Intrans., to turn aside, deviate, digress: de spatio: de rectā regione: a veritate.

    Latin-English dictionary > dē-flectō

  • 5 īn-flectō

        īn-flectō ēxī, exus, ere,    to bend, bow, curve, turn aside: cum ferrum se inflexisset, Cs.: inflexum aratrum, V.: sinus ad urbem inflectitur, curves: suo squalore vestros oculos, turn aside.—Fig., to change, alter, inflect: dicere inflexā (voce), modulated.—To change, influence, affect, alter, pervert: corrigendus potius quam leviter inflectendus: hic sensūs, V.: orationem, style: magnitudinem animi, lessen: precibus inflectere, be moved, V.

    Latin-English dictionary > īn-flectō

  • 6 re-flectō

        re-flectō flēxī, flexus, ere,    to bend back, turn backwards, turn about, turn away: colla, V.: oculos, O.: illam tereti cervice reflexam, bent backwards, V.: longos reflectitur unguīs, i. e. grows into long curved claws, O.—Fig., to turn back, bring back, bend, change, check: Quem neque fides, neque ius iurandum reflexit, T.: quibus (causis) mentes reflectuntur: in melius tua, qui potes, orsa reflectas! change, V.: animum reflexi, i. e. brought my thoughts back (to her), V.

    Latin-English dictionary > re-flectō

  • 7 flexus

    1.
    flexus, a, um, Part. and P. a., from flecto.
    2.
    flexus, ūs, m. [flecto], a bending, turning, winding (class.; in sing. and plur.).
    I.
    Lit.:

    aures duros et quasi corneolos habent introitus, multisque cum flexibus,

    Cic. N. D. 2, 57, 144; cf. Quint. 6, 13, 9:

    ut qui cursu parum valent, flexu eludunt,

    id. 9, 2, 78:

    cum venissem ad pontem, in quo flexus est ad iter Arpinas,

    Cic. Att. 16, 13, a, 1; cf.:

    in aliquo flexu viae,

    Liv. 22, 12, 7:

    implicatae flexibus vallium viae,

    id. 32, 4, 4:

    Rhenus modico flexu in occidentem versus,

    Tac. G. 1:

    flexu Armeniam petivit,

    id. A. 12, 12:

    alio flexu reduci ad viam,

    Quint. 2, 17, 29:

    (quo pacto sol) Brumales adeat flexus,

    Lucr. 5, 616:

    brumales,

    id. 5, 640:

    metae,

    the turn round the goal, Pers. 3, 63:

    labyrinthei,

    the mazes, Cat. 64, 114:

    capilli dociles et centum flexibus apti,

    Ov. Am. 1, 14, 13: in litore flexus Mecybernaeus, the bay or gulf, Mela, 2, 3 init.; cf. id. 3, 1.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., a turning, transition into another state, political change:

    id enim est caput civilis prudentiae, videre itinera flexusque rerum publicarum,

    Cic. Rep. 2, 25, 46:

    in hoc flexu quasi aetatis fama adolescentis paululum haesit ad metas (the figure taken from the turning of the racers on reaching the goal),

    id. Cael. 31, 75; cf.:

    si infinitus forensium rerum labor decursu honorum et jam aetatis flexu constitisset, i. e. senectus,

    id. de Or. 1, 1, 1:

    flexu auctumni (= post medium tempus auctumni, trop. from turning the meta in the Circus),

    Tac. H. 5, 23; v. Orell. ad h. 1.—
    B.
    In partic. (post-Aug.).
    1.
    An artful turning, winding, shifting:

    inde recta fere est actio, hinc mille flexus et artes desiderantur,

    Quint. 5, 13, 2:

    qui haec recta tantum, et in nullos flexus recedentia tractaverit,

    id. 10, 5, 12. —
    2.
    Of the voice, inflection, modulation, variation:

    citharoedi simul et sono vocis et plurimis flexibus serviunt,

    Quint. 1, 12, 3:

    quid quoque flexu dicendum,

    id. 1, 8, 1:

    qui flexus deceat miserationem,

    id. 1, 11, 12; 1, 8, 3.—
    3.
    In gram., inflection, variation, derivation (in Varro flexura, v. h. v.): quid vero? quae tota positionis ejusdem in diversos flexus eunt? cum Alba faciat Albanos et Albenses;

    volo, volui et volavi,

    Quint. 1, 6, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > flexus

  • 8 flexus

        flexus adj.    [P. of flecto], bent, winding: lacerti, O.: error, O.
    * * *
    turning, winding; swerve; bend; turning point

    Latin-English dictionary > flexus

  • 9 cas

    I
    foot, leg, Irish cos, Old Irish coss, Welsh coes, *koksâ; Latin coxa, hip; Middle High German hahse, bend of the knee; Sanskrit kákshas, armpit.
    II
    steep, sudden, Irish casach, an ascent, Middle Irish cass, rapid, *kasto-; English haste.
    III
    curled, Irish, Middle Irish cas, curly, casaim, flecto; &qasto-, root qas; Norse haddr ( has-da-), hair, English hair; Lithuanian kasa, hair-plait, Church Slavonic kosa, hair (Kluge). Stokes compares it with Latin quasillum, a basket, root quas.
    VI
    gnash the teeth, Irish cais, hate, Welsh câs, hate, Breton cas, *cad-s-to-; English hate, German hass, Gothic hatis. Of the same ultimate origin as cas, sudden (Strachan).
    V
    fire (as a stone) (Suth.), seemingly founded on English cast. Cf. casadh ar a chéile = met (Irish).

    Etymological dictionary of the Gaelic language > cas

  • 10 féith

    a sinew, a vein, Irish, Old Irish féith, fibra, *veiti-s, root vei, vi, wind, bend; Latin vînem, with, vîtis, a vine; Greek $$Gi$$'téa (long $$G i), willow; English withe; Lithuanian vy/tis, willow-wand, Church Slavonic viti, res torta; Sanskrit vayati, weave, flecto. The Welsh shows a stem *vittâ, vein, Welsh gwythen, Breton gwazen, Cornish guid-; cf. Latin vitta, fillet. Hence féith, a bog channel (Irish féth, a marsh, bog-stream), and feithleag, honeysuckle, Middle Irish feithlend, woodbine, Welsh gwyddfid (do.).

    Etymological dictionary of the Gaelic language > féith

  • 11 fill

    fold, Irish fillim, fold, return, Old Irish fillim, flecto, *velvô; Latin volvo, roll, volumen, English volume; Greek $$Gei$$'lúw, envelop; Gothic af-valvjan, roll away, English wallow. Cf. Welsh olwyn, a wheel (Stokes). Windisch (Curt. Et.) suggests vald as root, allied to Norse velta, roll, Gothic valtjan, English welter, German walze, roll, waltz. See especially till.

    Etymological dictionary of the Gaelic language > fill

  • 12 sleuchd

    kneel, Irish sléachdain, Old Irish sléchtaim; frpom Latin flecto.

    Etymological dictionary of the Gaelic language > sleuchd

  • 13 adflecto

    af-flecto (better adf-), exi, 3, v. a., to turn, incline, or direct to or toward:

    huic si sol adflexerit axes,

    Avien. Arat. 734.

    Lewis & Short latin dictionary > adflecto

  • 14 afflecto

    af-flecto (better adf-), exi, 3, v. a., to turn, incline, or direct to or toward:

    huic si sol adflexerit axes,

    Avien. Arat. 734.

    Lewis & Short latin dictionary > afflecto

  • 15 campso

    campso, āre, v. a. [kamptô, to bend, to turn], to turn around a place, to sail by, to double: Leucatam, Enn. ap. Prisc. p. 906 P. (Ann. v. 334 Vahl.; cf. campter and flecto).

    Lewis & Short latin dictionary > campso

  • 16 circumflecto

    circum-flecto, xi, xum, 3, v. a., to bend or turn about (Verg. and post-class. writers); prop. of the charioteer in the circus;

    hence, transf.' longos cursus,

    Verg. A. 5, 131; 3, 430.—
    II.
    Trop.:

    circumflexa saecula,

    returning upon themselves, Claud. VI. Cons. Hon. 391:

    anceps labyrinthus et error circumflexus,

    full of windings and turnings, Prud. Apoth. 71.—
    B.
    In later gram. t. t., to mark with a circumflex, to pronounce as long (in Quint., instead of it, circumducere, q. v.):

    penultimam,

    Gell. 4, 7, 2:

    syllaba circumflexa,

    id. 4, 7, 2, § 4; Diom. p. 425 P.; Prisc. p. 1287 ib. et saep.— Adv.: circum-flexē, with a circumflex:

    promere ( = pronuntiare) syllabam,

    Gell. 4, 7, 4: enuntiare syllabam, Porphyr. ad Hor. C. 4, 9, 1; id. ad Hor. S. 1, 1, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > circumflecto

  • 17 conflexus

    con-flexus, a, um, Part. [flecto], bowed, bent, Plin. 2, 44, 44, § 115.

    Lewis & Short latin dictionary > conflexus

  • 18 deflecto

    dē-flecto, xi, xum, 3, v. a. and n.
    I.
    Act., to bend downwards or aside, to turn aside or in another direction.
    A.
    Lit.:

    ramum olivae,

    Col. 5, 11, 14; cf.:

    palmitem,

    id. 4, 26, 3; Catull. 62, 51; Plin. 17, 23, 35, § 204:

    tela (Venus),

    Verg. A. 10, 331:

    amnis in alium cursum,

    Cic. Div. 1, 19 fin.: cursum ad Romanos. Liv. 10, 27:

    vultum ab aliqua re ad aliquid,

    Val. Max. 5, 10, 1:

    carinam quolibet,

    Luc. 5, 789; cf.:

    rapidum iter,

    id. 3, 337;

    novam viam,

    to turn off, construct in another direction, Liv. 39, 27 fin.
    B.
    Trop.
    1.
    In gen.:

    lumina,

    Ov. M. 7, 789; cf.:

    oculos a cura,

    Val. Fl. 8, 76:

    cum ipsos principes aliqua pravitas de via deflexit,

    Cic. Rep. 1, 44:

    aliquem ab institutis studiis,

    Quint. 10, 1, 91:

    ut declinet a proposito deflectatque sententiam,

    Cic. Or. 40:

    si ad verba rem deflectere velimus,

    id. Caecin. 18, 51:

    quaedam in senectute deflexit (for which, shortly before, mutavit), Cels. praef.: in ipsos factum deflectitur,

    Quint. 7, 2, 23:

    adversarios in suam utilitatem deflectere,

    id. 4, 1, 71; cf.:

    dotes puellae in pejus,

    Ov. R. Am. 325:

    tragoediam in obscenos risus,

    id. Tr. 2, 409:

    perniciosa consilia fortuna deflexit in melius,

    Sen. Ben. 6, 8, 1:

    virtutes in vitia,

    Suet. Dom. 3:

    se de curriculo petitionis,

    to withdraw, id. Mur. 22 fin.
    2.
    Esp. (late Lat.), gramm. t. t., to inflect, to vary the form of a word:

    non solet sic deflecti,

    August. in Psa. 140, 25.—
    II.
    Neutr., to turn off, turn aside.
    A.
    Lit.:

    vulgus militum deflectere viā,

    Tac. H. 2, 70; cf.

    without via,

    Suet. Aug. 93 fin.:

    in Tuscos,

    Plin. Ep. 4, 1, 3.—
    B.
    Trop. (freq., but almost exclusively in Cicero):

    deflexit jam aliquantulum de spatio curriculoque consuetudo majorum,

    Cic. Lael. 12; so,

    de via (consuetudo),

    id. Off. 2, 3, 9:

    de recta regione,

    id. Verr. 2, 5, 68:

    a veritate,

    id. Rosc. Com. 16:

    oratio redeat illuc unde deflexit,

    id. Tusc. 5, 28, 80:

    a Domino,

    Vulg. Sirach 36, 28; 2, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > deflecto

  • 19 falco

    falco, ōnis, m. [v. flecto], = phalkôn, a falcon.
    I.
    Lit., Serv. Verg. A. 10, 146; Isid. Orig. 12, 7, 57 al.—
    II.
    Transf.: falcones dicuntur, quorum digiti pollices in pedibus intro sunt curvati, Paul. ex Fest. p. 88, 8 Müll.; cf. falcula, II. A.

    Lewis & Short latin dictionary > falco

  • 20 falx

    falx, falcis, f. [perh. akin to flecto], a sickle, reaping-hook, a pruning-hook, scythe.
    I.
    Prop., Cato, R. R. 10, 3; 11, 4; Varr. R. R. 1, 22, 5; Cic. Tusc. 5, 23, 65; id. Mil. 33, 91; Verg. G. 1, 348: Ov. F. 4, 914; Hor. C. 1, 31, 9 et saep.—
    II.
    Transf., a military implement shaped like a sickle, used in sieges to pull down walls or the enemies stationed on the walls; a hook:

    falces praeacutae insertae affixaeque longuriis: non absimili formā muralium falcium,

    Caes. B. G. 3, 14, 5; 5, 42 fin.; 7, 22; Sisenn. ap. Non. 556, 22; Curt. 4, 3, 8; Tac. H. 3, 27; Stat. Ach. 2, 419.—Of the scythes with which chariots were armed, Curt. 4, 15, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > falx

См. также в других словарях:

  • List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… …   Wikipedia

  • ГЕНУФЛЕКСИЯ — (лат., от genu, genus колено, и flecto сгибаю). Коленопреклонение. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. ГЕНУФЛЕКСИЯ лат., от genu, us, колено, и flecto, сгибаю. Коленопреклонение …   Словарь иностранных слов русского языка

  • флексия — (flexio; лат. сгибание , от flecto, flexurn сгибать) см. Сгибание …   Большой медицинский словарь

  • флексор — (musculus flexor; от лат. flecto, flexurn сгибать) см. Сгибатель …   Большой медицинский словарь

  • флексорные линии — (лат. flecto, flexurn сгибать; син. сгибательные борозды) поперечные складки кожи на ладонях и подошвах …   Большой медицинский словарь

  • Chloroflexi (phylum) — Chloroflexi Chloroflexus Scientific classification Domain: Bacteria Phylum …   Wikipedia

  • Фле́ксия — (flexio; лат. «сгибание», от flecto, flexurn сгибать) см. Сгибание …   Медицинская энциклопедия

  • Фле́ксор — (musculus flexor; от лат. flecto, flexum сгибать) см. Сгибатель …   Медицинская энциклопедия

  • Флексо́рные ли́нии — (лат. flecto, flexum сгибать; син. сгибательные борозды) поперечные складки кожи на ладонях и подошвах …   Медицинская энциклопедия

  • ФЛЕКСУРА — ФЛЕКСУРА, флексуры, жен. (от лат. flecto сгибаю) (геол.). 1. Изгиб или смещение участков земной коры в вертикальном направлении, без разрыва, но с растяжением слоев (геол.). 2. Изгиб, перегиб кишки (мед.). Толковый словарь Ушакова. Д.Н. Ушаков.… …   Толковый словарь Ушакова

  • флексура — (лат. flexura изгиб, кривизна) 1) геол. коленообразный изгиб слоев горных пород, образовавшийся вследствие перемещения одного участка земной коры относительно другого в вертикальном направлении без разрыва между ними; 2) мед. кривизна (изгиб)… …   Словарь иностранных слов русского языка

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»