-
1 ambitiō
ambitiō ōnis, f [ambio], a going about.— Esp., of candidates for office, the soliciting of votes (by lawful means): mea me ambitio cogitatione abstrahebat: tanta exarsit ambitio, ut, etc., L.: Quid de nostris ambitionibus loquer? — A striving for favor, courting, flattery, adulation: ambitione adducti: in Scipione ambitio maior, vita tristior: Platonem magnā ambitione perduxit, ostentatiously, N.: ambitione relegatā, without flattery, H.: ius sibi per ambitionem dictum, favoritism, L.—A desire for honor, thirst for popularity: ambitio honorumque contentio: mala, S.: miserā, H.: inanis, H.: funerum, pomp, Ta.* * *ambition; desire for/currying favor/popularity, flattery; vote canvassing; pomp -
2 adūlātiō
-
3 blanditia
blanditia ae, f [blandus], a caressing, fondness, flattering, flattery: in amicitiā pestis... blanditia: popularis. — Plur, flatteries, blandishments, allurements: blanditiis voluptatem explere, T.: (benevolentiam) blanditiis conligere: muliebres, L.: pueriles, O.: Perdere blanditias, to waste, O —Fig., enticement, charm: voluptatum.* * *flattery, caress, compliment; charm (pl.), flatteries, enticement, courtship -
4 lēnōcinium
lēnōcinium ī, n [leno], the trade of pander, bawdry: lenocinium petere: lenociniis confectus. — An allurement, enticement, charm: se cupiditatum lenociniis dedere.— Adventitious ornament, finery: corporum.— Flattery, Ta.* * *pandering; allurement, enticement; flattery -
5 adsentatiuncula
piece of flattery; petty/trivial flattery; (L+S) -
6 assentatiuncula
piece of flattery; petty/trivial flattery; (L+S) -
7 ambitio
ambĭtĭo, ōnis, f. [ambio], a going round.I.In the time of the republic, t. t. (v. ambio, II. B.), the going about of candidates for office in Rome, and the soliciting of individual citizens for their vote, a canvassing, suing for office (by just and lawful means;II.while ambitus denotes unlawful means, as bribery, threats, etc.): quid de nostris ambitionibus loquar?
Cic. Tusc. 2, 26, 62:mea me ambitio ab omni illā cogitatione abstrahebat,
id. Sull. 4:cum ambitionis nostrae tempora postulabant,
id. Planc. 18, 45:si infinitus forensium rerum labor et ambitionis occupatio decursu honorum etiam aetatis flexu constitisset,
id. de Or. 1, 1, 1:hic magistratus a populo summā ambitione contenditur,
id. Verr. 2, 53, 131:tanta exarsit ambitio, ut primores civitatis prensarent homines,
Liv. 3, 35, 1 et saep.—A.. In gen., a striving for one's favor or good-will; an excessive desire to please, flattery, adulation:B.ambitione labi,
Cic. Brut. 69, 244:sive aliquā suspitione sive ambitione adducti,
id. Clu. 28, 76:in Scipione ambitio major, vita tristior,
id. Off. 1, 30, 108 Heus., Beier, and Gernh.: Dionysius Platonem magnā ambitione Syracusas perduxit, in an ostentatious manner, for the purpose of securing his favor, Nep. Dion, 2, 2 Br. and Dähn.:ambitio (i.e. studium Fabiis placendi) obstabat,
Liv. 5, 36:ambitione relegatā,
without flattery, Hor. S. 1, 10, 84: ambitionem scriptoris facile averseris, obtrectatio et livor pronis auribus accipiuntur, Tac. H. 1, 1:nullo officii aut ambitionis genere omisso, i.e. nullis blanditiis,
Suet. Oth. 4:coronas quam parcissime et sine ambitione tribuit,
id. Aug. 25 et saep.—Hence, also partiality:jus sibi per ambitionem dictum non esse,
Liv. 3, 47.—With the predom. idea of the purpose or end, a desire for honor, popularity, power, display, etc.; in bon. part., ambition; in mal. part., vanity. —So in Lucr. of the ambitious efforts of men:C.Angustum per iter luctantes ambitionis,
struggling to press through the narrow way of ambition, Lucr. 5, 1132:me ambitio quaedam ad honorum studium duxit,
Cic. Att. 1, 17:Miserrima omnino est ambitio honorumque contentio,
id. Off. 1, 25:a quo incepto studioque me ambitio mala detinuerat,
Sall. C. 4, 2:aut ab avaritiā aut miserā ambitione laborat,
Hor. S. 1, 4, 26:Vitā solutorum miserā ambitione gravique,
id. ib. 1, 6, 129; so id. ib. 2, 3, 78;2, 6, 18: inanis,
id. Ep. 2, 2, 207:levis,
Ov. F. 1, 103 al.:licet ipsa vitium sit ambitio, tamen frequenter causa virtutum est,
Quint. 1, 2, 22:perversa,
id. 10, 7, 20:funerum nulla ambitio,
no display, pomp, Tac. G. 27.—Great exertion:D.cum admitti magnā ambitione aegre obtinuisset,
Just. 1, 3.—That which surrounds (v. ambio, 2.;postclass. for ambitus): vimineos alveos circumdant ambitione tergorum bubulorum,
with a wrapping of cowhide, Sol. 22:fuliginem ambitio extimae cutis cohibet,
id. 35: ita assedimus, ut me ex tribus medium lateris ambitione protegerent, Min. Oct. 4. -
8 blandiens
blandĭor, ītus, 4, v. dep. [blandus].I.Prop., lit., to cling caressingly to one, to fawn upon, to flatter, soothe, caress, fondle, coax (class.).1.With dat.:2.matri interfectae infante miserabiliter blandiente,
Plin. 34, 8, 19, § 88.—With inter se, Plin. 10, 37, 52, § 109.—3.With ut and subj.:4.Hannibalem pueriliter blandientem patri ut duceretur in Hispaniam,
Liv. 21, 1, 4.—Absol.:II.cessit immanis tibi blandienti Janitor aulae Cerberus,
Hor. C. 3, 11, 15:tantusque in eo vigor, et dulcis quidam blandientis risus apparuit, ut, etc.,
Just. 1, 4, 12:et modo blanditur, modo... Terret,
Ov. M. 10, 416.—Transf.A. 1.With dat.:2.nostro ordini palam blandiuntur,
Plaut. Cist. 1, 1, 37:blandiri eis subtiliter a quibus est petendum,
Cic. de Or. 1, 20, 90:cur matri praeterea blanditur?
id. Fl. 37, 92:durae supplex blandire puellae,
Ov. A. A. 2, 527:sic (Venus) patruo blandita suo est,
id. M. 4, 532; 6, 440; 14, 705.—Absol.:3.quippe qui litigare se simulans blandiatur,
Cic. Lael. 26, 99:lingua juvet, mentemque tegat. Blandire, noceque,
Ov. Am. 1, 8, 103:in blandiendo (vox) lenis et summissa,
Quint. 11, 3, 63:pavidum blandita,
timidly coaxing, Ov. M. 9, 569: qui cum dolet blanditur, post tempus sapit, Publ. Syr. v. 506 Rib.—With per:4.de Commageno mirifice mihi et per se et per Pomponium blanditur Appius,
Cic. Q. Fr. 2, 10 (12), 2.—With abl.:B.torrenti ac meditatā cotidie oratione blandiens,
Plin. 26, 3, 7, § 12.—In partic.1.Blandiri sibi, etc., to flatter one ' s self with something, to fancy something, delude one ' s self:2.blandiuntur enim sibi, qui putant, etc.,
Dig. 26, 7, 3, § 2.—So often in Dig. et Codd.; cf.:ne nobis blandiar,
not to flatter ourselves, to tell the whole truth, Juv. 3, 126.—Pregn., to persuade or impel by flattery ( = blandiendo persuadeo or compello—very rare).a.With subj.:b.(ipsa voluptas) res per Veneris blanditur saecla propagent ( = sic blanditur ut propagent),
Lucr. 2, 173 Lachm.—With ab and ad:III.cum etiam saepe blandiatur gratia conviviorum a veris indiciis ad falsam probationem,
Vitr. 3 praef. —Trop.A.Of inanim. things as subjects, to flatter, please, be agreeable or favorable to; to allure by pleasure, to attract, entice, invite.1.With dat.:2.video quam suaviter voluptas sensibus nostris blandiatur,
Cic. Ac. 2, 45, 139:blandiebatur coeptis fortuna,
Tac. H. 2, 10. —Absol.:3.fortuna cum blanditur captatum venit, Publ. Syr. v. 167 Rib: blandiente inertiā,
Tac. H. 4, 4:ignoscere vitiis blandientibus,
id. Agr. 16; Suet. Ner. 20; Plin. 13, 9, 17, § 60.—With abl.: opportuna suā blanditur populus umbrā, Ov M. 10, 555.—B.Of things as objects:A. B.cur ego non votis blandiar ipse meis?
i. e. believe what I wish, Ov. Am. 2, 11, 54:nisi tamen auribus nostris bibliopolae blandiuntur,
tickle with flattery, Plin. Ep. 1, 2, 6.—Hence, -
9 blandior
blandĭor, ītus, 4, v. dep. [blandus].I.Prop., lit., to cling caressingly to one, to fawn upon, to flatter, soothe, caress, fondle, coax (class.).1.With dat.:2.matri interfectae infante miserabiliter blandiente,
Plin. 34, 8, 19, § 88.—With inter se, Plin. 10, 37, 52, § 109.—3.With ut and subj.:4.Hannibalem pueriliter blandientem patri ut duceretur in Hispaniam,
Liv. 21, 1, 4.—Absol.:II.cessit immanis tibi blandienti Janitor aulae Cerberus,
Hor. C. 3, 11, 15:tantusque in eo vigor, et dulcis quidam blandientis risus apparuit, ut, etc.,
Just. 1, 4, 12:et modo blanditur, modo... Terret,
Ov. M. 10, 416.—Transf.A. 1.With dat.:2.nostro ordini palam blandiuntur,
Plaut. Cist. 1, 1, 37:blandiri eis subtiliter a quibus est petendum,
Cic. de Or. 1, 20, 90:cur matri praeterea blanditur?
id. Fl. 37, 92:durae supplex blandire puellae,
Ov. A. A. 2, 527:sic (Venus) patruo blandita suo est,
id. M. 4, 532; 6, 440; 14, 705.—Absol.:3.quippe qui litigare se simulans blandiatur,
Cic. Lael. 26, 99:lingua juvet, mentemque tegat. Blandire, noceque,
Ov. Am. 1, 8, 103:in blandiendo (vox) lenis et summissa,
Quint. 11, 3, 63:pavidum blandita,
timidly coaxing, Ov. M. 9, 569: qui cum dolet blanditur, post tempus sapit, Publ. Syr. v. 506 Rib.—With per:4.de Commageno mirifice mihi et per se et per Pomponium blanditur Appius,
Cic. Q. Fr. 2, 10 (12), 2.—With abl.:B.torrenti ac meditatā cotidie oratione blandiens,
Plin. 26, 3, 7, § 12.—In partic.1.Blandiri sibi, etc., to flatter one ' s self with something, to fancy something, delude one ' s self:2.blandiuntur enim sibi, qui putant, etc.,
Dig. 26, 7, 3, § 2.—So often in Dig. et Codd.; cf.:ne nobis blandiar,
not to flatter ourselves, to tell the whole truth, Juv. 3, 126.—Pregn., to persuade or impel by flattery ( = blandiendo persuadeo or compello—very rare).a.With subj.:b.(ipsa voluptas) res per Veneris blanditur saecla propagent ( = sic blanditur ut propagent),
Lucr. 2, 173 Lachm.—With ab and ad:III.cum etiam saepe blandiatur gratia conviviorum a veris indiciis ad falsam probationem,
Vitr. 3 praef. —Trop.A.Of inanim. things as subjects, to flatter, please, be agreeable or favorable to; to allure by pleasure, to attract, entice, invite.1.With dat.:2.video quam suaviter voluptas sensibus nostris blandiatur,
Cic. Ac. 2, 45, 139:blandiebatur coeptis fortuna,
Tac. H. 2, 10. —Absol.:3.fortuna cum blanditur captatum venit, Publ. Syr. v. 167 Rib: blandiente inertiā,
Tac. H. 4, 4:ignoscere vitiis blandientibus,
id. Agr. 16; Suet. Ner. 20; Plin. 13, 9, 17, § 60.—With abl.: opportuna suā blanditur populus umbrā, Ov M. 10, 555.—B.Of things as objects:A. B.cur ego non votis blandiar ipse meis?
i. e. believe what I wish, Ov. Am. 2, 11, 54:nisi tamen auribus nostris bibliopolae blandiuntur,
tickle with flattery, Plin. Ep. 1, 2, 6.—Hence, -
10 eblandior
ē-blandĭor, ītus, 4, v. dep. a., to obtain by flattery or coaxing (rare but class.):II.enitere, elabora vel potius eblandire, effice, ut, etc.,
Cic. Att. 16, 16 C, § 12; cf. Plin. 9, 8, 8, § 28; Liv. 27, 31:unum consulatus diem,
Tac. H. 3, 37:solitudinem ruris,
Col. 8, 11, 1.—Of inanimate subjects, to foster, mature by mildness:► Part.caelo fecunditatem omnem eblandito,
Plin. 16, 27, 51, § 118; cf. Vitr. 7, 5, 5; and somewhat diferently: ut eblandiatur lac igneam saevitiam, [p. 623] i. e. mitigate and drive it out, Col. 7, 5, 16., eblandītus, a, um, pass., obtained or caught by flattery:eblandita suffragia,
Cic. Planc. 4, 10; cf.preces,
Plin. Pan. 70 fin.:aures nostrae,
Gell. 11, 13, 5. -
11 adsentātiō (ass-)
adsentātiō (ass-) ōnis, f [adsentor], flattery, adulation: parasitorum: erga principem, Ta. —Plur., C., L. -
12 adsentātiuncula (ass-)
adsentātiuncula (ass-) ae, f dim. [adsentatio], a bit of flattery. -
13 adūlātōrius
adūlātōrius adj., flattering: deducus, Ta.* * *adulatoria, adulatorium ADJflattering, adulatory; of/connected with flattery/adulation -
14 blandīmentum
blandīmentum ī, n [blandior], flattering words, blandishment, complimentary speech, flattery: Ibi blandimentum sublevavit metum, Ta.— Usu. plur: blandimenta plebi ab senatu data, L.: adversus plebem, Ta.—Fig., an allurement, pleasure, charm: voluptatis: vitae, Ta.: sine blandimentis expellunt famem, seasoning, Ta.* * *blandishment, coaxing/wheedling behavior, cajolery; favors; charm, delight -
15 ē-blandior
ē-blandior ītus, īrī, dep., to persuade by flattery, obtain by coaxing: eblandire, effice ut, etc.: omnia, L.—P. pass.: eblandita suffragia. -
16 invītō
invītō āvī, ātus, āre [for * invocito, freq. of invoco], to invite, treat, feast, entertain: hominem, T.: suos in castra invitandi causā adducunt, for entertainment, Cs.: te domum suam: alius alium domos suas invitant, S.: senatorem tecto ac domo: moenibus hostem, V.: aliquem ad prandium: ad consulem, L.: utrumque in hospitium, L.: eum, ut apud me diversetur.—To invite, summon, challenge: a Caesare liberaliter invitor in legationem illam: praemiis.—To ask, request, urge: Germanos, uti, etc., Cs.: eum per litteras, ut, etc.—Fig., to incite, allure, attract: quibus rebus invitati, Cs.: ad te improbos: invitat hiemps curasque resolvit, V.: ipsam (adsentationem), encourage flattery: somnos, court, O.: culpam, allure to transgression, O.: pretiis animos, arouse, V.: cum te fortuna ad dignitatem invitet: Vicina invitet decedere ripa calori, V.* * *invitare, invitavi, invitatus Vinvite, summon; challenge, incite; encourage; attract, allure, entice -
17 adsentatio
assent, agreement; flattery, toadyism, flattering agreement/compliance -
18 assentatio
assent, agreement; flattery, toadyism, flattering agreement/compliance -
19 blandities
flattery, caress, compliment; charm (pl.), flatteries, enticement, courtship -
20 eblandior
eblandiri, eblanditus sum V DEP
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Flattery — (also called adulation or blandishment) is the act of giving excessive compliments, generally for the purpose of ingratiating oneself with the subject. Flattery often, but not always, connotes insincerity.Historically, flattery has been used as a … Wikipedia
Flattery — Flat ter*y, n.; pl. {Flatteries}. [OE. flaterie, OF. flaterie, F. flaterie, fr. flater to flatter, F. flatter; of uncertain origin. See {Flatter}, v. t.] The act or practice of flattering; the act of pleasing by artful commendation or… … The Collaborative International Dictionary of English
Flattery — (Cap F.), Vorgebirg an der Ostküste des Australischen Continents … Pierer's Universal-Lexikon
flattery — index mention (tribute) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
flattery — (n.) early 14c., from O.Fr. flaterie, from flater (see FLATTER (Cf. flatter)) … Etymology dictionary
flattery — adulation, *compliment Analogous words: blandishment, cajolery (see corresponding verbs at COAX): fawning, toadying, truckling (see FAWN vb): eulogy, panegyric, *encomium: homage, obeisance, deference (see HONOR) … New Dictionary of Synonyms
flattery — [n] false praise, compliments adulation, applause, approbation, blandishment, blarney*, bootlicking*, cajolery, commendation, encomium, eulogy, eyewash*, fawning*, flattering, flummery, fulsomeness, gallantry, gratification, hokum*, honeyed words … New thesaurus
flattery — ► NOUN (pl. flatteries) ▪ excessive and insincere praise. ORIGIN Old French flaterie, from flater stroke, flatter … English terms dictionary
flattery — [flat′ər ē] n. pl. flatteries [ME & OFr flaterie (Fr flatterie) < flater: see FLATTER1] 1. the act of flattering 2. excessive, untrue, or insincere praise; exaggerated compliment or attention … English World dictionary
flattery — noun ADJECTIVE ▪ artificial VERB + FLATTERY ▪ use ▪ Salespeople are often accused of using artificial flattery. ▪ fall for ▪ … Collocations dictionary
Flattery — (Roget s Thesaurus) < N PARAG:Flattery >N GRP: N 1 Sgm: N 1 flattery flattery adulation gloze Sgm: N 1 blandishment blandishment blandiloquence Sgm: N 1 cajolery cajolery Sgm: N 1 fawning fawning wheedling & … English dictionary for students