Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

flŭentum

  • 1 fluentum

    flŭentum, i, n. [fluo], a flow, flood; in concr., running water, a stream, river.
    I.
    Lit. ( poet. and in post-class. prose; usually in plur.):

    fluenta Lubrica,

    Lucr. 5, 949:

    Xanthi,

    Verg. A. 4, 143:

    rauca (Cocyti),

    id. ib. 6, 327:

    Tiberina,

    id. ib. 12, 35: cum inter fluenta tibiis fidibusque concineret, i. e. by the Euripus, Flor. 2, 8, 9:

    Jordanis,

    Vulg. Num. 13, 30.—In sing., App. de Deo Socr. p. 52; Aus. Mos. 10, 59; Avien. Perieg. 32; Prud. steph. 12, 32.—Of milk:

    tonans (Juppiter) suxit fluenta mammarum,

    Arn. 4, 141.—
    II.
    Transf., a stream of fire (cf. fluctus, II. A. 2.): flammarum, App. de Mundo, p. 73 (shortly before, flumina); a stream or current of air, Lucr. 5, 278; al. fluenteis for fluentis.

    Lewis & Short latin dictionary > fluentum

  • 2 fluentum

    stream; river

    Latin-English dictionary > fluentum

  • 3 fluctus

    fluctus, ūs (ante-class. form of the gen. sing. fluctuis, Varr. and Nigid. ap. Gell. 4, 16, 1; nom. plur. flucti, Pac. and Att. ap. Non. 488, 12), m. [fluo; cf. fluctio], the peculiar motion of fluids, a flowing, waving.
    I.
    In abstr. (rare; cf.:

    unda, fluentum): jactetur aquae fluctu quoque terra vacillans,

    Lucr. 6, 554 sq. —Of the flowing motion of the magnetic fluid (v. aestus):

    Cogitur offensare pulsareque fluctu Ferrea texta suo,

    Lucr. 6, 1053.—In mal. part., Lucr. 4, 1271; cf. fluctuo, I. a fin.
    II.
    Transf., a flow, flood. —In concr., a wave, billow, surge, esp. of the sea (the predom. signif. of the word in prose and poetry; esp. freq. in the plur.).
    (α).
    Sing.: fons aquae dulcis, qui fluctu totus operiretur, nisi, etc., the flood, i. e. high tide, Cic. Verr. 2, 4, 53, § 118: alia fluctus differt, dissipat visceratim membra, Maria salsa spumant sanguine, Enn. ap. Non. 183, 18 (Trag. v. 144 ed. Vahl.):

    ab saxo avortit fluctus ad litus scapham,

    Plaut. Rud. 1, 2, 76; 82:

    fluctum a saxo frangi,

    Cic. Fam. 9, 16, 6:

    fluctus uti... volutus Ad terras immane sonat per saxa,

    Verg. G. 3, 237:

    ad fluctum aiunt declamare solitum Demosthenem, ut fremitum assuesceret voce vincere,

    to the waves, Cic. Fin. 5, 2, 5.—
    (β).
    Plur.: indu mari magno fluctus extollere certant, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 425 ed. Vahl.): mulserat huc navim compulsam fluctibus pontus, id. ap. Prisc. p. 870 P. (Ann. v. 257 ed. Vahl.):

    excitatis maximis fluctibus,

    Cic. Rep. 1, 6:

    (insulae) fluctibus cinctae,

    id. ib. 2, 4; cf.:

    Massilia, quae cincta Gallorum gentibus barbariae fluctibus alluitur,

    id. Fl. 26, 63:

    sese fluctibus committere,

    id. Verr. 2, 2, 37, § 91:

    sedatis fluctibus,

    id. Inv. 2, 51, 154:

    puppes ad magnitudinem fluctuum tempestatumque accommodatae,

    Caes. B. G. 3, 13, 3:

    in fluctibus consistere,

    id. ib. 4, 24, 2:

    fluctibus compleri,

    id. ib. 4, 28 fin.:

    luctantem Icariis fluctibus Africum Mercator metuens,

    Hor. C. 1, 1, 15:

    o navis, referent in mare te novi Fluctus,

    id. ib. 1, 14, 2:

    mulcere fluctus et tollere vento,

    Verg. A. 1, 66:

    procella... fluctus ad sidera tollit,

    id. ib. 1, 103:

    revomere salsos fluctus pectore,

    id. ib. 5, 182.—Prov.: excitare fluctus in simpulo, to raise a tempest in a tea-pot, i. e. to make much ado about nothing, Cic. Leg. 3, 16, 36.—
    2.
    Poet. transf., a stream of odors:

    unde fluens volvat varius se fluctus odorum,

    Lucr. 4, 675.—And of a stream of fire:

    atro volvens incendia fluctu,

    Val. Fl. 7, 572.—
    B.
    Trop., like tempestas and unda, and our waves or billows, for turbulence, commotion, disturbance:

    qui in hac tempestate populi jactemur et fluctibus,

    Cic. Planc. 4, 11; cf.

    contionum,

    id. Mil. 2, 5:

    rerum Fluctibus in mediis,

    Hor. Ep. 2, 2, 85; cf. also Lucr. 5, 11:

    hoc omne tempus post consulatum objecimus iis fluctibus, qui per nos a communi peste depulsi, in nosmet ipsos redundarunt,

    Cic. de Or. 1, 1, 3; id. Att. 8, 3, 5:

    fluctus civiles,

    Nep. Att. 6:

    capere irarum fluctus in pectore,

    Lucr. 3, 298; so,

    irarum,

    id. 6, 74; Verg. A. 12, 831; Val. Max. 9, 3 init.:

    tristes curarum,

    Lucr. 6, 34:

    belli,

    id. 5, 1290.

    Lewis & Short latin dictionary > fluctus

  • 4 fluentisonus

    flŭentĭsŏnus, a, um, adj. [fluentum-sono], wave-resounding:

    litus,

    Cat. 64, 52.

    Lewis & Short latin dictionary > fluentisonus

  • 5 fluento

    flŭento, āre, v. a. [fluentum], to water (late Lat.), Venant. Vit. S. Mart. 4, 642.

    Lewis & Short latin dictionary > fluento

См. также в других словарях:

  • JAMA — arx Ingriae, quae Sueciae provincia est, permunica, in margine fluenti Iamische Beck: Haec Imper. Moscovitici clavis, cum tota Dioecesi, A. C. 1617. pace Suecis cessit: e regione arcis, trans fluentum quoddam municipium Russi, sed Suecorum iuris… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PHILONOMIA — Nyctini et Arcadiae filia, dum in venationibus cum Diana versaretur, in Martem incidit, qui, sumptâ pastoris formâ, gravidam puellam effecit. Ea vero gemellos enixa, patris metu in Ery manthum eiecit infantes, qui Deorum providentiâ illaesi,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ՀՈՍ — (մանաւանդ ՀՈՍՔ, սից.) NBH 2 0120 Chronological Sequence: 8c, 11c գ. ՀՈՍ մանաւանդ ՀՈՍՔ. ῤοή, εἱσρόος fluentum, fluxus, influxio. Արմատ Հոսելոյ. որպէս Հոսումն, հոսանք. *Օդ՝ անհատ հատիւք, եւ անշփոթ հոսիւք. Պիսիդ.: *Ի հոսից բլրաձեւ կոհակաց. Մագ. ՟Ի՟Թ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՀՈՍԱՆՔ — (նաց, նօք.) NBH 2 0120 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 7c, 8c, 10c գ. ՀՈՍԱՆՔ ῤύσις, ῤοή, ἅφεσις flxus, effluentia, remissio νάμα fluentum, latex σύρτις syrtis եւն. որ եւ ՀՈՍՔ, ՀՈՍՈՒՄՆ. Խաղացք եւ վազք, ուղխք, յորձանք …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»