Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

flāto

  • 1 flato

    flāto, āre (flo), I) intr. blasen, tubā, tibiis calamoque flatantes, Trompeter, Flöter u. Pfeifer, Arnob. 2, 38. – II) tr. anblasen, entzünden, incendia, Amm. 29, 1, 33 cod. V (die Ausgaben nach Konjektur flagitantes).

    lateinisch-deutsches > flato

  • 2 flato

    flāto, āre (flo), I) intr. blasen, tubā, tibiis calamoque flatantes, Trompeter, Flöter u. Pfeifer, Arnob. 2, 38. – II) tr. anblasen, entzünden, incendia, Amm. 29, 1, 33 cod. V (die Ausgaben nach Konjektur flagitantes).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > flato

  • 3 flatus

    flātus, ūs, m. (flo), I) das Blasen des Windes, der wehende Wind, 1) im allg., eig.: flatus etesiarum, Plin.: aurae, Lact.: aëris, Cael. Aur.: flatus secundus aurae od. ventorum, Vulg. u. Amm.: flatus secundus, Ov., Ggstz. adversus, Plin.: flatus antelucanus, ganz frühe Morgenluft, Sen. – Plur., flatus austri, Catull.: Alpini boreae, Verg.: ventorum, Sen. u. Iustin.: flatus hiberni, Verg. – im Bilde, ad id, unde aliquis flatus ostenditur, vela do, Cic.: prospero flatu fortunae uti, Cic.; vgl. is demum vir erit, cuius animum nec prospera (fortuna) flatu suo efferet, nec adversa infringet, Liv.: si (fatorum ordo) adfuisset flatu tandem secundo, Amm.: tamen superba et impotens flatu nimis fortuna magno spiritus tumidos daret, Sen. poët.; vgl. Ruhnken Rutil. Lup. 2, 13 extr. – 2) insbes., das Blasen einer Blähung, cum aliquid immundum flatu explodis, einen streichen läßt, Tert. ad ux. 2, 5. – dah. der Wind = die leise, lautlose Blähung (griech. βδέσμα, hingegen crepitus, der laute Knall, griech. πορδή), flatum crepitumque ventris emittere, Suet. Claud. 32. – II) das Blasen = das Herausstoßen des Atems, A) eig.: 1) im allg.: flatu figuratur vitrum, durch Blasen, Plin. – dah. meton.: a) der Hauch, Atem, Verg. u.a.: flatus vitae, Lebenshauch, Odem, Augustin. serm. 378. – b) die Seele, Prud. perist. 3, 169. – 2) insbes.: a) das Schnauben, equorum, Verg. u. Amm.: flatus validi, Cic. poët. – b) das Blasen auf der Flöte, das Flötenspiel, Hor. de art. poët. 205. Phaedr. 5, 7, 14. – B) übtr., die Aufgeblasenheit, das Sich-Blähen, gew. im Plur., Verg. u.a. Dicht. – / heterokl. Dat. flato, Commod. instr. 1, 12, 5; ebenso Abl. flato, Aethicus cosmogr. 3, 37. p. 24, 25 Wuttke.

    lateinisch-deutsches > flatus

  • 4 flatus

    flātus, ūs, m. (flo), I) das Blasen des Windes, der wehende Wind, 1) im allg., eig.: flatus etesiarum, Plin.: aurae, Lact.: aëris, Cael. Aur.: flatus secundus aurae od. ventorum, Vulg. u. Amm.: flatus secundus, Ov., Ggstz. adversus, Plin.: flatus antelucanus, ganz frühe Morgenluft, Sen. – Plur., flatus austri, Catull.: Alpini boreae, Verg.: ventorum, Sen. u. Iustin.: flatus hiberni, Verg. – im Bilde, ad id, unde aliquis flatus ostenditur, vela do, Cic.: prospero flatu fortunae uti, Cic.; vgl. is demum vir erit, cuius animum nec prospera (fortuna) flatu suo efferet, nec adversa infringet, Liv.: si (fatorum ordo) adfuisset flatu tandem secundo, Amm.: tamen superba et impotens flatu nimis fortuna magno spiritus tumidos daret, Sen. poët.; vgl. Ruhnken Rutil. Lup. 2, 13 extr. – 2) insbes., das Blasen einer Blähung, cum aliquid immundum flatu explodis, einen streichen läßt, Tert. ad ux. 2, 5. – dah. der Wind = die leise, lautlose Blähung (griech. βδέσμα, hingegen crepitus, der laute Knall, griech. πορδή), flatum crepitumque ventris emittere, Suet. Claud. 32. – II) das Blasen = das Herausstoßen des Atems, A) eig.: 1) im allg.: flatu figuratur vitrum, durch Blasen, Plin. – dah. meton.: a) der Hauch, Atem, Verg. u.a.: flatus vitae, Lebenshauch, Odem, Augustin. serm. 378. – b) die Seele, Prud. perist. 3, 169. – 2) insbes.: a) das Schnauben, equorum, Verg.
    ————
    u. Amm.: flatus validi, Cic. poët. – b) das Blasen auf der Flöte, das Flötenspiel, Hor. de art. poët. 205. Phaedr. 5, 7, 14. – B) übtr., die Aufgeblasenheit, das Sich-Blähen, gew. im Plur., Verg. u.a. Dicht. – heterokl. Dat. flato, Commod. instr. 1, 12, 5; ebenso Abl. flato, Aethicus cosmogr. 3, 37. p. 24, 25 Wuttke.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > flatus

См. также в других словарях:

  • flato — m. gastrol. Formación de gas en el interior del cuerpo, especialmente en el intestino o estómago. Medical Dictionary. 2011. flato aire o …   Diccionario médico

  • flato — sustantivo masculino 1. (no contable) Dolor abdominal causado por la acumulación de gases en el tubo digestivo: En cuanto corre un poco le da flato. Si respiras por la boca te entrará el flato. 2. Origen: América. Tristeza, melancolía …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • flato — s.m. [dal lat. flatus us, propr. soffio ]. 1. (med.) [gas che si genera nello stomaco o nell intestino, poi espulso dalla bocca] ▶◀ eruttazione, rutto. 2. (med.) [lo stesso gas, emesso dal retto] ▶◀ Ⓖ (fam., eufem.) arietta, flatulenza, peto,… …   Enciclopedia Italiana

  • flato — s. m. 1. Gás expelido do intestino pelo ânus. = FLATULÊNCIA, VENTOSIDADE 2. Desmaio …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • flatō- — *flatō , *flatōn germ.?, schwach. Femininum (n): nhd. Handfläche, Fußsohle; ne. palm; Rekontruktionsbasis: ahd.; Hinweis: s. *flata ; Etymologie: s. ing. *plā̆t , (*plā̆d ) …   Germanisches Wörterbuch

  • flato — (Del lat. flatus, viento). 1. m. Acumulación molesta de gases en el tubo digestivo, a veces de origen patológico. 2. Am. Cen., Col. y Ven. melancolía (ǁ tristeza). 3. ant. Corriente de aire en la atmósfera …   Diccionario de la lengua española

  • flato — flatulencia sonora por la boca; eructo; cf. tirarse un flato; echábamos competencia de quién se tiraba el flato más largo , ¿sabes hablar con flatos? ■ tirarse un flato …   Diccionario de chileno actual

  • flato — (Del lat. flatus, viento, soplo < flare, soplar.) ► sustantivo masculino 1 MEDICINA Acumulación anormal de gases en el estómago o los intestinos. SINÓNIMO [flatosidad] 2 Colombia, México, América Central, Venezuela Melancolía, tristeza en el… …   Enciclopedia Universal

  • flato — {{#}}{{LM F17873}}{{〓}} {{SynF18333}} {{[}}flato{{]}} ‹fla·to› {{《}}▍ s.m.{{》}} Acumulación molesta de gases en el tubo digestivo: • Los flatos suelen ser dolorosos.{{○}} {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín flatus (soplo, flatulencia). {{#}}{{LM …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • Flato (dolor abdominal) — Saltar a navegación, búsqueda Flato es el dolor abdominal que surge en ocasiones al realizar ejercicio físico. Todavía no se sabe con certeza a qué se debe, pero se cree que es un aviso del bazo antes de inflamarse para que reduzcamos la… …   Wikipedia Español

  • Flato — Herkunftsnamen zu dem Ortsnamen Flatow (Mecklenburg Vorpommern, Brandenburg, ehem. Pommern/jetzt Polen) …   Wörterbuch der deutschen familiennamen

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»