-
21 fizzle
n. sissen, sputteren; mislukking, fiasco--------v. met een sisser aflopen; mislukken[ fizl]1 (zachtjes) sissen ⇒ (zachtjes) bruisen/sputteren♦voorbeelden: -
22 fizzle
1. [ʹfız(ə)l] n1. лёгкое шипение2. волнение, беспокойство3. разг. неудача, провал, фиаско2. [ʹfız(ə)l] v1. слегка шипеть2. (обыкн. fizzle out) разг.1) гаснуть, не успев разгореться2) выдыхаться3) окончиться неудачей, провалом; потерпеть фиаско -
23 fizzle
['fɪz(ə)l]1) Общая лексика: беспокойство, волнение, выдохнуться, выдыхаться, гаснуть, лёгкое шипение, не успев разгореться, окончиться неудачей, окончиться неудачей, провалом, потерпеть фиаско, слабо шипеть, слегка шипеть, фиаско, шипящий звук2) Разговорное выражение: (обыкн. fizzle out) гаснуть, неудача, провал3) Сленг: ошибка4) Табуированная лексика: тихое выпускание газов -
24 fizzle
['fizl] -
25 fizzle
I n2) хвилювання, занепокоєння3) невдача, провал, фіаскоII v2) ( fizzle out) гаснути, не встигнувши розгорітися; видихатися; закінчитися невдачею, провалом; зазнати фіаско -
26 fizzle
n. fışırtı, fiyasko, başarısızlık————————v. fışırdamak, suya düşmek, boşa çıkmak* * *['fizl] -
27 fizzle
-
28 fizzle
v. fizzle out сүртэй эхлээд чимээгүй болох. -
29 fizzle
-
30 fizzle
['fizl] -
31 fizzle
-
32 fizzle
['fizl] -
33 fizzle
n. svag väsning, småfräsande, pysande; fiasko, snöpligt slut--------v. väsa svagt, småfräsa, pysa; rinna ut i sanden, gå i stöpet, göra fiasko, sluta snöpligt* * *['fizl] -
34 fizzle
v xiuxiuejarTo fizzle out apagar-se | fig fracassar -
35 fizzle
-
36 fizzle
['fizl]* * *• zhasnút• zvädnút• zlyhat• šumiet• šumenie• sykot• sycanie• sycat• fiasko• neuspiet -
37 fizzle
['fizl] -
38 fizzle
-
39 fizzle
['fizl] -
40 fizzle
s.fiasco, fracaso.v.1 fracasar, salir mal.2 hacer efervescencia, bullir. -> fizzle out (pt & pp fizzled)
См. также в других словарях:
fizzle — fiz zle (f[i^]z z l), v. i. [imp. & p. p. {fizzled} (f[i^]z z ld); p. pr. & vb. n. {fizzling} (f[i^]z zl[i^]ng).] [See {Fizz}.] 1. To make a hissing sound. [1913 Webster] It is the easiest thing, sir, to be done, As plain as fizzling. B. Jonson.… … The Collaborative International Dictionary of English
fizzle — ► VERB 1) make a feeble hissing or spluttering sound. 2) (fizzle out) end or fail in a weak or disappointing way. ► NOUN ▪ an instance of fizzling. ORIGIN probably imitative … English terms dictionary
fizzle — fiz zle, n. A failure or abortive effort; a fiasco. [Colloq.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
fizzle — (v.) 1530s, to break wind without noise, probably altered from obsolete fist, from M.E. fisten break wind (see FEISTY (Cf. feisty)) + frequentative suffix le. Related: Fizzled; fizzling. Noun sense of failure, fiasco is from 1846, originally U.S … Etymology dictionary
fizzle — [v] collapse, fall through abort, be a fiasco*, come to nothing*, die, end, end in defeat*, end in disappointment*, fail, fold, miscarry, misfire, miss the mark*, peter out*, wane; concept 699 Ant. build, develop, progress … New thesaurus
fizzle — [fiz′əl] vi. fizzled, fizzling [ME fesilen, to break wind silently, akin to fisten: see FEIST] 1. to make a hissing or sputtering sound 2. Informal to fail, esp. after a successful beginning: often with out n. ☆ Informal an attempt that ends in… … English World dictionary
fizzle — I = fizzle out fizzle UK [ˈfɪz(ə)l] / US or fizzle out UK / US verb [intransitive] Word forms fizzle : present tense I/you/we/they fizzle he/she/it fizzles present participle fizzling past tense fizzled past participle fizzled Word forms fizzle… … English dictionary
fizzle — 1. verb the loudspeaker fizzled Syn: crackle, buzz, hiss, fizz, crepitate 2. noun 1) electric fizzle See fizz 2. 3) 2) the whole thing turned out to be a fizzle Syn: failure … Thesaurus of popular words
fizzle — [“fizl] 1. n. a failure; something that sputters away. □ The whole project was a fizzle. □ Her first play was no fizzle. 2. n. to fail; to peter out. □ The whole plan fizzled, and we had to start over. □ … Dictionary of American slang and colloquial expressions
fizzle — fiz|zle1 [ fızl ] or ,fizzle out verb intransitive to gradually fail, become less enthusiastic, or disappear, especially after starting successfully: The group s efforts at reform fizzled out after their leader left. fizzle fiz|zle 2 [ fızl ]… … Usage of the words and phrases in modern English
fizzle — [16] Originally, fizzle meant ‘fart silently or unobtrusively’: ‘And then in court they poisoned one another with their fizzles’, Benjamin Walsh’s translation of Aristophanes’ Knights 1837. Then in the mid 19th century it started to be used for a … The Hutchinson dictionary of word origins