-
1 fizjonomia
-i; -e; gen pl; -i; f* * *f.Gen. -ii1. (= twarz) face, features, countenance.2. przen. (= cecha) character, nature.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > fizjonomia
-
2 fizjonomia
-
3 fizjonomia
Physiognomie f, [Gesichts]Ausdruck m -
4 fizjonomia
-
5 fizjonomia
physionomie -
6 fizjonomia
[фізйономья]f -
7 fizjonomia
pagmumukhâ -
8 fizjognomia
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > fizjognomia
-
9 физиономия
сущ.• facjata• fizjonomia• ryj• twarz* * *fizjonomia, facjata, fizys -
10 fizys
нескл. ♀ уст. шутл. физиономия+fizjonomia, twarz
* * *нескл. ж уст. шутл.физионо́мияSyn: -
11 fizjonomi|a
f (G D Gpl fizjonomii) książk. (twarz) physiognomy książk.- piękna/ujmująca fizjonomia a beautiful/charming physiognomy książk.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > fizjonomi|a
-
12 лицо
сущ.• buzia• cedent• czoło• figurka• fizjonomia• kontenans• lico• mina• oblicze• oferent• osoba• osobistość• osobowość• postać• powierzchnia• pożyczkodawca• przód• twarz• wywrotowiec* * *lico книжн.; поэт., oblicze книжн., osoba, osobistość, postać, stołownik, twarz -
13 фізіономія
-
14 physionomie
1. fizjonomia2. twarz -
15 budowa budo·wa
-wy, -wy; dat sg & loc sg - wief1) (budowanie) (kościół) building2) (= konstrukcja) construction3) (= kształt) structure4) (fizjonomia) build -
16 Physiognomie
-
17 pagmumukhâ
1 buzia2 cecha3 czoło4 fizjonomia5 lico6 naprzeciw7 oblicze8 przód9 rys10 tarcza11 twarz
См. также в других словарях:
fizjonomia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. fizjonomiamii {{/stl 8}}{{stl 7}} twarz, oblicze, wyraz twarzy, wygląd : {{/stl 7}}{{stl 10}}Apoplektyczna, blada, okropna fizjonomia. <fr. z gr.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fizjonomia — ż I, DCMs. fizjonomiamii; lm D. fizjonomiamii (fizjonomiamij) «wyraz, rysy twarzy, twarz» Piękna, ujmująca fizjonomia. przen. «oblicze, postać czegoś, cechy charakterystyczne» Fizjonomia duchowa poety, działacza. Fizjonomia miasta, zakładu pracy … Słownik języka polskiego
fizis — [wym. fiz is] ż ndm książk. «twarz, fizjonomia, oblicze; fizys» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
fizjo- — «pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający, że coś dotyczy natury, przyrody, organizmu, np. fizjologia, fizjologiczny, fizjonomia» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
fizjognomia — ż I, DCMs. fizjognomiamii; lm D. fizjognomiamii (fizjognomiamij) przestarz. → fizjonomia … Słownik języka polskiego
fizjonomiczny — przym. od fizjonomia Cechy fizjonomiczne kogoś lub czegoś … Słownik języka polskiego
fizys — ż ndm żart. «twarz, fizjonomia, oblicze» Mieć pospolitą fizys. ‹gr.› … Słownik języka polskiego
typ — m IV, D. u, Ms. typpie; lm M. y 1. «model, wzór, któremu odpowiada pewna seria przedmiotów, ludzi, zjawisk, form» Ciekawy, antypatyczny, zabawny typ człowieka. Oryginalny typ urody. Filmy jednego typu. Broń, samochód dawnego, starego typu. Szkoły … Słownik języka polskiego
fizjo- — {{/stl 13}}{{stl 7}} człon wyrazów złożonych wskazujący na związek z przyrodą, organizmem, np. {{/stl 7}}{{stl 8}}fizjologia, fizjonomia {{/stl 8}}{{stl 7}}<gr.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rysy — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. rysysów {{/stl 8}}{{stl 7}} obraz twarzy, układ linii twarzy, poszczególnych jej elementów; twarz, fizjonomia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Delikatne, łagodne, kamienne, klasyczne, męskie, ostre, szlachetne, wulgarne … Langenscheidt Polski wyjaśnień
twarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVb, lm M. e {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przód głowy człowieka (od czoła po brodę); oblicze, fizjonomia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Blada, drobna, gładka, koścista, okrągła, ogorzała,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień