-
21 (deceō
(deceō cuī), —, —, ēre (only 3d pers.) [DEC-], to be seemly, be comely, become, beseem, behoove, be fitting, be suitable, be proper: dubitabant quid deceret: quid deceat et quid aptum sit personis: nec scit quod augurem decet: Arta decet comitem toga, H.: omnis Aristippum color decuit, H.: civitatem quis deceat status, H.: nec velle experiri, quam se aliena deceant: ista decent umeros gestamina nostros, O. — Impers: heia, haud sic decet, T.: fecisti ut decuerat, T.: minus severe quam decuit: unde minime decuit vita erepta est, S.: perge, decet, V.: ita uti fortīs decet Milites, T.: ita nobis decet, T.: exemplis grandioribus decuit uti: Nunc decet caput impedire myrto, H.: hanc maculam nos decet Ecfugere, T.: oratorem irasci minime decet: me Sceptra tenere decet, O. -
22 decet
-
23 dīgnē
dīgnē adv. with comp. [dignus], worthily, fitly, becomingly: laudari satis digne: iniuriam persequi: Martem scribere, H.: Peccare cruce dignius, H.* * *dignius, dignissime ADVworthily; appropriately/suitably; in a fitting manner -
24 dīgnus
dīgnus adj. with comp. and sup. [DEC-], worthy, deserving, meritorious, deserved, suitable, fitting, becoming, proper: quod te dignumst facere, T.: vir maioribus suis dignissimus: adsentatio, quae ne libero quidem digna est: O fons, Dulci digne mero, H.: quod dignum memoriā visum, Cs.: quicquid dignum sapiente bonoque, H.: dicere Cinnā digna, V.: dignum factis suis exitium invenit, S.: digna, quoi committas mulierem, T.: videtur, qui imperet, dignus esse: digna res est ubi tu nervos intendas tuos, worth your utmost exertion, T.: dignos esse, eorum agrum Bolanum esse (i. e. ut eorum esset), L.: unā perire, O.: concedere, Ct.: fuisse coniunx, O.: amari, V.: legi, H.: digna res visa, ut simulacrum pingi iuberet, L.: quidquid putabit dignum esse memoriae, Ph.: Di tibi id quod dignus es duint, T.: amicus, dignus huic ad imitandum: si digna poena pro factis eorum reperitur, S.: Dignum praestabo me pro laude merentis, H.: causa, L.: dignior heres, H.: dignas gratīs persolvere, V.: digna gloria ruris, V.: id, cum ipse per se dignus putaretur, impetravit: ex malā conscientiā digna timere, just retribution, S.: dici ut dignumst, as is proper, T.: quid minus est dignum quam videri, etc.: rem minus aegre quam dignum erat tulisse, L.: serius quam dignum populo R. fuit: ut probae dignum est, O.: cum auctoribus, quibus dignius credi est, L. — With supin. abl.: nihil dignum dictu, L.: digna relatu, O.: agere digna memoratu, Ta.—As subst: nulla contumelia est, quam facit dignus: diligere non dignos: exemplum ab dignis ad indignos transfertur, S.: dignis ait esse paratus, i. e. (to help) the deserving, H.* * *digna -um, dignior -or -us, dignissimus -a -um ADJappropriate/suitable; worthy, deserving, meriting -
25 ēnōrmis
ēnōrmis e, adj. [ex + norma], out of rule, shapeless, irregular: spatium terrarum, Ta.: vici, Ta.— Immense, huge: gladii, Ta.* * *enormis, enorme ADJirregular; ill-fitting, shapeless; immense, huge, enormous; unusually large -
26 ineptus
ineptus adj. with comp. [2 in+aptus].—Of persons, absurd, awkward, silly, inept, impertinent: Quid est, inepta, quid vis? T.: ineptus Et iactantior hic paulo est, without tact, H.—Of things, absurd, unsuitable, unfit, impertinent: illa concedis <*>epta esse: causa, T.: ioca: chartae, waste-paper, H.: risu inepto res ineptior nulla est, Ct.: quid est ineptius quam, etc.* * *inepta, ineptum ADJsilly, foolish; having no sense of what is fitting -
27 locus
locus ī, m (plur. loci, single places; loca, n, places connected, a region), a place, spot: coacto in unum locum exercitu, Cs.: locorum situm nosse, L.: Romae per omnīs locos, S.: loci communes, public places, parks: de loco superiore dicere, i. e. from the judicial bench: Celsior ipse loco (i. e. celsiore loco), O.: et ex superiore et ex aequo loco sermones habiti, i. e. orations and conversations: ex inferiore loco, i. e. before a judge: primus aedium, a dwelling on the ground-floor, N.—An appointed place, station, post, position: loco movere, drive from a post, T.: loco deicere, H.: loco cedere, give way, S.: legio locum non tenuit, Cs.: loca senatoria secernere a populo, L.: loca iussa tenere, V.—Place, room: ut locus in foro daretur amicis: locum sibi fecit, O.: non erat his locus, right place, H.—A lodging, quarters: locus inde lautiaque legatis praeberi iussa, L.—A place, spot, locality, region, country: non hoc ut oppido praeposui, sed ut loco: est locus, Hesperiam dicunt, V.: locos tenere, L.: occupare, S.: venisse in illa loca: ea loca incolere, that region, Cs.—Fig., place, position, degree, rank, order, office: summo loco natus, Cs.: infimo loco natus: legationis princeps locus, head, Cs.: tua dignitas suum locum obtinebit: voluptatem nullo loco numerat: qui locum tenuit virtute secundum, V.: de locis contendere, i. e. precedence, Cs.: signiferos loco movit, degraded, Cs.: duo consularia loca, L.: omnia loca obtinuere, ne cui plebeio aditus esset, L.—Place, position, situation, condition, relation, state: in eum iam res rediit locum, ut, etc., T.: Peiore res loco non potis est esse, T.: Quo res summa loco? In what state? V.: missis nuntiis, quo loco res essent, L.: primo loco, first in order, Iu.: se (eos) eodem loco quo Helvetios habiturum, would treat as, etc., Cs.: parentis loco esse: reliquos obsidum loco ducere, Cs.: criminis loco esse, quod vivam, serves for: in uxoris loco habere, T.: in liberūm loco esse: se in hostium habiturum loco, qui, etc., Cs.: nescire quo loci esset, in what condition: erat causa in eo iam loci, ut, etc., in such a condition.—A topic, matter, subject, point, head, division: tractat locos ab Aristotele ante tractatos: hic locus, de naturā usuque verborum: ex quattuor locis in quos divisimus, etc.: locos quosdam transferam, shall make some extracts: speciosa locis Fabula, quotable passages, H.: loca iam recitata, H.—In rhet.: loci communes, passages of a general import (see communis).—Of time: interea loci, meanwhile, T.: postea loci, afterwards, S.: ad id locorum, till then, S.—In abl, at the right time, seasonably, appropriately, suitably: posuisti loco versūs: et properare loco et cessare, H.: Dulce est desipere in loco, H.— A fitting place, room, opportunity, cause, occasion, place, time: et cognoscendi et ignoscendi dabitur peccati locus, T.: probandae virtutis, Cs.: aliquid loci rationi dedisses: Interpellandi locus hic erat, H.: nec vero hic locus est, ut, etc., the proper occasion: Est locus in volnus, room for injury, O.: meritis vacat hic tibi locus, opportunity for services, V.: in poëtis non Homero soli locus est aut Archilocho, etc.: vita turpis ne morti quidem honestae locum relinquit, i. e. renders impossible: resecandae libidinis: si est nunc ullus gaudendi locus.* * *Iplace, territory/locality/neighborhood/region; position/point; aim point; site; part of the body; female genitals (pl.); grounds of proofIIseat, rank, position; soldier's post; quarters; category; book passage, topic; part of the body; female genitals (pl.); grounds of proof -
28 nāvālis
nāvālis e, adj. [navis], of ships, ship-, nautical, naval: pugnae: disciplina: castra, to protect the ships, Cs.: in classe acieque navali esse, L.: forma, the shape of a ship, O.: corona (for a naval victory), V.: navali aere columnae, of brass from the beaks of captured ships, V.: socii, seamen, L.: duumviri, for repairing and fitting out a fleet, L. — Plur n. as subst, a place for ship-building, shipyard, dock, dock-yard: de navalium opere: ubi nunc navalia sunt, L.: deripientque rates alii navalibus, V.: educta navalibus pinus, O.—Sing. (poet.): siccum, O.— A ship's furniture, tackle, rigging: navalibus, armis ad omnia parati, L.: navalia demus, V.* * *navalis, navale ADJnaval, of ships -
29 pilleum
-
30 soccus
soccus ī, m a low-heeled shoe, light shoe, Grecian shoe, slipper, sock: soccos, quibus indutus esset.—Esp., as characteristic of comic actors: Quam non adstricto percurrit pulpita socco, H.: Hunc socci cepere pedem, H.—Comedy (poet.): prope socco Digna carmina, H.: Usibus e mediis soccus habendus erit, O.* * *slipper, low-heeled loose-fitting shoe (worn by Greeks/comic actors); comedy -
31 tempus
tempus ōris, n a portion of time, time, period, season, interval: tempus diei, daytime, T.: extremum diei: omni tempore anni: maturius paulo, quam tempus anni postulabat, Cs.: abiit illud tempus: tempus duorum mensum petere, L.: longo post tempore, interval, V.: tempus pacis an belli: matutina tempora, morning hours.—A time, point of time, occasion, opportunity, leisure: neque ut celari posset, tempus spatium ullum dabat, T.: nisi tempus et spatium datum sit: egeo tempore: eo tempore, quo, etc., L.: id temporis, at that time: alienum tempus est mihi tecum expostulandi: edendi, H.: datum ad consultandum, L.: certis temporibus: superioribus temporibus.—Time, duration: tempus est... pars quaedam aeternitatis, etc.: Tempore ruricolae patiens fit taurus aratri, i. e. gradually, O.—The time, fit season, appointed time, right occasion, proper period, opportunity: tempus habes tale, quale nemo habuit umquam: addubitavit, an consurgendi iam triariis tempus esset, L.: moriendi: tempore igitur ipso se ostenderunt, cum, etc., at the nick of time: tempus est, ad id quod instituimus accedere, it is the right time: nunc corpora curare tempus est, L. Tempus abire tibist, H.: suo tempore, at a fitting time.—A time, position, state, condition, times, circumstances: in hoc tempore, under present circumstances: in tali tempore, L.: incidunt saepe tempora, cum ea, etc.: libri de temporibus meis: cedere tempori, to yield to circumstances: secundis Temporibus dubiisque, H.: haud sane temporum homo, Cu.—In the phrase, temporis causā, with regard to circumstances, under momentary influence, out of courtesy, insincerely: temporis causā nobis adsentiri: nec dico temporis causā.—A time, need, emergency, extremity: quid a me cuiusque tempus poscat: neque poëtae tempori meo defuerunt: summo rei p. tempore: pro tempore atque periculo exercitum conparare, S.: O saepe mecum tempus in ultimum Deducte, to the last extremity, H.: temporis gratiā, to meet the emergency, Cu.—In rhythm or metre, time, measure, quantity: qui (trochaeus) temporibus et intervallis est par iambo: Tempora certa modique, H.—Esp., in phrases with praepp.—Ad tempus, at the right time, in time, punctually: ad tempus redire: ad tempus venire, L.—For some time, for the time being, for a while, for the moment: quae (perturbatio animi) plerumque brevis est et ad tempus: dux ad tempus lectus, L.—Ante tempus, before the right time, prematurely, too soon: ante tempus mori: ante tempus domo digressus, S.—Ex tempore, instantaneously, off hand, on the spur of the moment, extempore: versūs fundere ex tempore.—According to circumstances: consilium ex tempore capere: haec melius ex re et ex tempore constitues.—In tempore, at the right time, opportunely, in time: in ipso tempore eccum ipsum, in the nick of time, T.—In tempus, for a time, temporarily: scena in tempus structa, Ta.—Pro tempore, as the time permits, according to circumstances: consilium pro tempore capere, Cs.: te marmoreum pro tempore fecimus, V.* * *I IItime, condition, right time; season, occasion; necessity -
32 vērus
vērus adj. with comp. and sup. [1 VEL-], true, real, actual, genuine: internosci omnia simulata a veris: vera an falsa, T.: verus ac germanus Metellus: gloria: causa verissima: amicus, H.: id si ita est, ut... sin autem illa veriora, ut, etc.: si verum est, quod nemo dubitat, ut populus R. superarit, etc., a fact, N.—Right, proper, fitting, suitable, reasonable, just: ah, Idnest verum? T.: quod est rectum, verum quoque est: lex: nil Grosphus nisi verum orabit et aequum, H.: neque verum esse, qui suos fines tueri non potuerint, alienos occupare, Cs.: verum est, (agrum) habere eos, etc., L.: me verius unum Pro vobis foedus luere, V.: praeclarum illud est, et, si quaeris, rectum quoque et verum, ut, etc., right and just.—Truthful, true, veracious: Sum verus? T: Apollinis os, O.: verissimus et sapientissimus iudex, most upright.* * *vera -um, verior -or -us, verissimus -a -um ADJtrue, real, genuine, actual; properly named; well founded; right, fair, proper -
33 accommodatio
adjustment, willingness to oblige, complaisance; fitting, adapting, adaptation -
34 accommodus
accommoda, accommodum ADJfitting, convenient, suitable to, adapted to -
35 accomodatio
adjustment, willingness to oblige, complaisance; fitting, adapting, adaptation -
36 accomodus
accomoda, accomodum ADJfitting, convenient, suitable to, adapted to -
37 adcommodatio
adjustment, willingness to oblige, complaisance; fitting, adapting, adaptation -
38 adcommodus
adcommoda, adcommodum ADJfitting, convenient, suitable to, adapted to -
39 addecet
it is fitting/proper, it behooves -
40 altare
altar (usu. pl.), fitting for burnt offerings; burnt offering; high altar
См. также в других словарях:
Fitting — can refer to: # Any machine, piping or tubing part that can attach or connect two or more larger parts. For examples, see coupling, compression fitting or piping and plumbing fittings. # The process of applying regression analysis to data. This… … Wikipedia
-fitting — [ fıtıŋ ] suffix used with some adjectives and adverbs to make adjectives describing how clothing fits someone: loose fitting clothes tightly fitting trousers … Usage of the words and phrases in modern English
-fitting — UK [fɪtɪŋ] US suffix used with some adjectives and adverbs to make adjectives describing how clothing fits someone loose fitting clothes tightly fitting trousers Thesaurus: words used to describe clotheshyponym … Useful english dictionary
Fitting — Fit ting, n. Anything used in fitting up; especially (pl.), necessary fixtures or apparatus; as, the fittings of a church or study; gas fittings. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
fitting — I adjective adapted, appropriate, auspicious, becoming, convenient, correct, desirable, expedient, favorable, geared to, likely, opportune, proper, propitious, providential, seasonable, seemly, suitable, suited, relevant, timely II index… … Law dictionary
fitting — [adj] appropriate, suitable applicable, apt, becoming, comme il faut, correct, decent, decorous, desirable, due, felicitous, happy, just, just what was ordered*, meet, on the button*, on the nose*, proper, right, right on*, seemly, that’s the… … New thesaurus
Fitting — Fit ting, a. Fit; appropriate; suitable; proper. {Fit ting*ly}, adv. {Fit ting*ness}, n. Jer. Taylor. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Fitting — Fitting, Hermann Heinrich, Romanist und Prozessualist, geb. 27. Aug. 1831 zu Mauchenheim in der Rheinpfalz, promovierte 1852 in Erlangen auf Grund der Dissertation »Über den Begriff von Haupt und Gegenbeweis« (Erlang. 1853), habilitierte sich… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
fitting — UK US /ˈfɪtɪŋ/ noun [C, usually plural] ► a small part for connecting one thing to another: »The company manufactures plastic pipes and fittings. »electrical/plumbing fittings ► UK PROPERTY an object or piece of equipment that is not permanently… … Financial and business terms
fitting — / fit:iŋ/, it. / fit:ing/ s. ingl. [der. di (to ) fit adattarsi ], usato in ital. al masch. 1. [insieme delle operazioni con cui si sistema un congegno, un procedimento e sim., per farlo funzionare nel modo migliore: f. definitivo dei prodotti in … Enciclopedia Italiana
fitting — 1530s (adj.); c.1600 (n.), from prp. of FIT (Cf. fit) (v.) … Etymology dictionary