-
1 feudatory
feudatory [ˊfju:dətǝrɪ]1. a васса́льный; подчинённый2. n1) феода́льный васса́л2) лен -
2 feudatory
-
3 feudatory
-
4 feudatory
feudatory /ˈfju:dətrɪ/ (stor.)A n.feudatario; vassalloB a.feudatario; soggetto a un signore feudale. -
5 feudatory
-
6 feudatory
-
7 feudatory
Isubst. \/ˈfjuːdət(ə)rɪ\/1) lensmann, vasall2) lenIIadj. \/ˈfjuːdət(ə)rɪ\/1) føydal2) vasall-be feudatory to stå i lensforhold til -
8 feudatory
[ˈfju:dətərɪ]feudatory вассальный; подчиненный feudatory лен feudatory феодальный вассал -
9 feudatory
ˈfju:dətərɪ
1. прил.
1) а) вассальный, подчиненный;
находящийся в вассальной зависимости (о людях) б) зависимый;
находящийся под господством другого государства (to) (о странах)
2) вассальный (имеющий отношение к вассалам)
2. сущ.
1) феодальный вассал
2) лен, феод Syn: feud, fief, fee
1.
3) вассал, ленник лен, феодальное владение (to) вассальный, подчиненный зависимый (о государстве) feudatory вассальный;
подчиненный ~ лен ~ феодальный вассалБольшой англо-русский и русско-английский словарь > feudatory
-
10 feudatory
{'fju:dətəri}
I. 1. a който държи феодална земя
2. феодален (за имот)
II. n васал* * *{'fju:dъtъri} ист. I. a l. който държи феодална земя; 2. фе* * *феодален;* * *1. i. a който държи феодална земя 2. ii. n васал 3. феодален (за имот)* * * -
11 feudatory
-
12 feudatory
1. [ʹfju:dət(ə)rı] n1. вассал, ленник2. лен, феодальное владение2. [ʹfju:dət(ə)rı] a1. (to) вассальный; подчинённый2. зависимый ( о государстве) -
13 feudatory
nвассал.* * *сущ.вассал. -
14 feudatory
['fjuːdət(ə)rɪ]1) Общая лексика: вассал, вассальный, зависимый (о государстве), лен, ленник, подчинённый, феодальное владение, феодальный вассал2) История: вассал, владевший землёй на правах феодального держания -
15 feudatory
[`fjuːdət(ə)rɪ]вассальный, подчиненный; находящийся в вассальной зависимостизависимый; находящийся под господством другого государствавассальныйфеодальный вассаллен, феодАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > feudatory
-
16 feudatory
['feu·da·to·ry || 'fjuːdətɔrɪ /-tərɪ]◙ n. אריס, צמית, וסל; אחוזת פיאודל; חזקה◙ adj. נתון לחזקה פיאודלית; בעל חזקה פיאודלית* * *◙ הקזח ;לדואיפ תזוחא ;לסו,תימצ,סירא◄◙ תילדואיפ הקזח לעב ;תילדואיפ הקזחל ןותנ◄ -
17 feudatory
feu.da.to.ry[fj'u:dətəri] n 1 feudatário. 2 vassalo. 3 feudo. • adj feudatário, vassalo. -
18 feudatory
1. n1) лен, феодальне володіння2) васал; ленник2. adj1) васальний; підлеглий2) залежний (про державу)* * *I n1) васал, ленник2) лен, феодальне володінняII a1) (to) васальний; підлеглий2) залежний ( про державу) -
19 feudatory
I n1) васал, ленник2) лен, феодальне володінняII a1) (to) васальний; підлеглий2) залежний ( про державу) -
20 feudatory
adj. derebeylik idaresinde olan, feodal————————n. tımarcı, tımar sahibi
См. также в других словарях:
Feudatory — Feu da*to*ry, n.; pl. {Feudatories}. A tenant or vassal who held his lands of a superior on condition of feudal service; the tenant of a feud or fief. [1913 Webster] The grantee . . . was styled the feudatory or vassal. Blackstone. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Feudatory — Feu da*to*ry, a. Held from another on some conditional tenure; as, a feudatory title. Bacon … The Collaborative International Dictionary of English
feudatory — [fyo͞o′də tôr΄ē] n. pl. feudatories [ML feodatorius < feodare, to enfeoff < feodum, feudum: see FEUD2] 1. a person holding land by feudal tenure 2. the land held; fief adj. 1. of the feudal relationship between vassal and lord 2 … English World dictionary
feudatory — feodatory, or feudatory /fyuwdat(a)riy/ In feudal law, the grantee of a feod, feud, or fee; the vassal or tenant who held his estate by feudal service. Blackstone uses feudatory. 2 Bl.Comm. 46 … Black's law dictionary
feudatory — feodatory, or feudatory /fyuwdat(a)riy/ In feudal law, the grantee of a feod, feud, or fee; the vassal or tenant who held his estate by feudal service. Blackstone uses feudatory. 2 Bl.Comm. 46 … Black's law dictionary
feudatory — 1. adjective /ˈfjuːdətəɹɪ/ Relating to feudalism, feudal. See Also: feudatory state 2. noun /ˈfjuːdətəɹɪ/ a) A feudal vassal. b) … Wiktionary
feudatory — I. adjective Etymology: Medieval Latin feudatorius, from feudare to enfeoff, from feudum Date: 1592 1. owing feudal allegiance 2. being under the overlordship of a foreign state II. noun (plural ries) Date: 1644 … New Collegiate Dictionary
feudatory — /fyooh deuh tawr ee, tohr ee/, n., pl. feudatories, adj. n. 1. a person who holds lands by feudal tenure; a feudal vassal. 2. a fief or fee. adj. 3. (of a kingdom or state) under the overlordship of another sovereign or state. 4. (of a feudal… … Universalium
feudatory — feu·da·to·ry || fjuËdÉ™tÉ”rɪ / tÉ™rɪ n. vassal, peasant, serf; feudal estate, fief, fee; tenure, occupancy adj. under the rule of another king or country; owing allegiance to a feudal lord … English contemporary dictionary
feudatory — [ fju:dət(ə)ri] historical adjective owing feudal allegiance. noun (plural feudatories) a person who held land under the feudal system. Origin C16: from med. L. feudatorius, from feudare enfeoff , from feudum (see fee) … English new terms dictionary
feudatory — feu·da·to·ry … English syllables