-
1 fingō
fingō finxī, fictus, ere [FIG-], to touch, handle, stroke, touch gently: corpora linguā, V.: manūs manibus, O.— To form, fashion, frame, shape, mould, model, make: hominem: ab aliquo deo <*>cti: alqd e cerā: homullus ex argillā fictus: pocula de humo, O.: fingendi ars, statuary: imagines marmore, Ta.— To set to rights, arrange, adorn, dress, trim: crinem, V.: fingi curā mulierum, Ph.: vitem putando, V.—Of the countenance, to alter, change, put on, feign: voltum, Cs.: voltūs hominum fingit scelus, i. e. makes men change countenance, T.—Fig., to form, fashion, make, mould, give character to, compose: animos: ex alquā re me, shape my course: ea (verba) sicut ceram ad nostrum arbitrium: voltum, compose, O.: lingua wocem fingit, forms: Carmina, H.: finxit te natura ad virtutes magnum hominem: me pusilli animi, H.: mea minora, i. e. disparage, H.— To form by instruction, instruct, teach, train: mire filium, i. e. cause to play his part, T.: voce paternā Fingeris ad rectum, H.: equum docilem Ire viam, H.— To form mentally, represent in thought, imagine, conceive, think, suppose, express, sketch out: animis imaginem condicionis meae: ex suā naturā ceteros, conceive: utilitatum causā amicitias: in summo oratore fingendo, depicting: ex suā naturā ceteros, judge: me astutiorem: ne finge, do not think it, V.: finge, aliquem nunc fieri sapientem, suppose: interfecti aliqui sunt, finge a nobis, assume, L.— To contrive, devise, invent, feign, pretend: fallacias, T.: causas ne det, T.: verba, i. e. talk deceitfully, S.: (crimina) in istum: non visa, H.: dolorem in hoc casu, Iu.: malum civem Roscium fuisse.* * *Ifingere, finxi, fictus V TRANSmold, form, shape; create, invent; produce; imagine; compose; devise, contrive; adapt, transform into; modify (appearence/character/behavior); groom; make up (story/excuse); pretend, pose; forge, counterfeit; act insincerelyIIfingere, fixi, finctus V TRANSmold, form, shape; create, invent; produce; imagine; compose; devise, contrive; adapt, transform into; modify (appearence/character/behavior); groom; make up (story/excuse); pretend, pose; forge, counterfeit; act insincerely -
2 mentior
mentior ītus, īrī, dep. [1 MAN-], to invent, assert falsely, lie, cheat, deceive, pretend: Si quicquam invenies me mentitum, T.: Hoc iuvat, non mentior, H.: plurimis de rebus: ne ioco quidem, N.: ille, satum quo te mentiris, pretend, V.: certam me sum mentitus habere Horam, quae, etc., O.—Of things, to deceive, impose upon: frons, oculi, voltus persaepe mentiuntur: in quibus nihil umquam vetustas mentita sit.— To lie about, assert falsely, make a false promise about, feign, counterfeit, imitate: tantam rem, devise such a falsehood, S.: auspicium, L.: titulum Lyciscae, assume falsely, Iu.: ita mentitur (sc. Homerus), fables, H.— Fig.: Spem mentita seges, disappointed, H.: Nec varios discet mentiri lana colores, to assume, V.* * *mentiri, mentitus sum V DEPlie, deceive, invent; imitate; feign; pretend; speak falsely about -
3 ementior
ē-mentĭor, ītus, 4, v. dep. a., to put forth or utter falsely, to feign, fabricate, pretend (class.):quae dixisti modo, Omnia ementitus,
Plaut. Am. 1, 1, 255:aliquid,
Cic. Balb. 2, 5; id. Phil. 2, 33, 83; id. Opt. Gen. 7, 21; Sall. C. 49, 4; Liv. 9, 18; 21, 63, 5 al.—And with acc. and inf. as object, Cic. Planc. 30, 73; Liv. 1, 8; Suet. Calig. 51; Tac. A. 2, 66; 13, 47; id. H. 2, 42 al.;also: aliquem,
to feign being any one, Plaut. Trin. 4, 2, 143; Petr. 82, 3.— Absol.:ego haec omnia Chrysogonum fecisse dico, ut ementiretur, etc.,
Cic. Rosc. Am. 44; id. Div. 1, 9; Suet. Caes. 66; cf.:alii ementiti sunt in eos, quos oderant,
Cic. Part. 14, 50:concessum est rhetoribus ementiri in historiis,
to depart from truth, id. Brut. 11, 42.► ēmentītus, a, um, in pass. signif., forged, fabricated, pretended, C. Memmius ap. Prisc. p. 793 P.; Cic. Phil. 2, 35; id. N. D. 2, 21, 56; id. Tusc. 3, 24, 58; Apul. M. 4, 5, p. 245; Diet. Cret. 1, 20. -
4 ementitus
ē-mentĭor, ītus, 4, v. dep. a., to put forth or utter falsely, to feign, fabricate, pretend (class.):quae dixisti modo, Omnia ementitus,
Plaut. Am. 1, 1, 255:aliquid,
Cic. Balb. 2, 5; id. Phil. 2, 33, 83; id. Opt. Gen. 7, 21; Sall. C. 49, 4; Liv. 9, 18; 21, 63, 5 al.—And with acc. and inf. as object, Cic. Planc. 30, 73; Liv. 1, 8; Suet. Calig. 51; Tac. A. 2, 66; 13, 47; id. H. 2, 42 al.;also: aliquem,
to feign being any one, Plaut. Trin. 4, 2, 143; Petr. 82, 3.— Absol.:ego haec omnia Chrysogonum fecisse dico, ut ementiretur, etc.,
Cic. Rosc. Am. 44; id. Div. 1, 9; Suet. Caes. 66; cf.:alii ementiti sunt in eos, quos oderant,
Cic. Part. 14, 50:concessum est rhetoribus ementiri in historiis,
to depart from truth, id. Brut. 11, 42.► ēmentītus, a, um, in pass. signif., forged, fabricated, pretended, C. Memmius ap. Prisc. p. 793 P.; Cic. Phil. 2, 35; id. N. D. 2, 21, 56; id. Tusc. 3, 24, 58; Apul. M. 4, 5, p. 245; Diet. Cret. 1, 20. -
5 mentior
mentĭor, ītus, 4 ( fut. mentibitur, for mentietur, Plaut. Mil. 1, 1, 35; 2, 2, 99; v. Neue, Formenl. 2, p. 448), v. dep. n. and a. [prob. from root men-, whence mens, memini, q. v. Original meaning, to invent; hence],I.Neutr., to lie, cheat, deceive, etc.:B.mentiri palam,
Plaut. Truc. 1, 2, 89:mentire,
id. Poen. 3, 5, 18:adversus aliquem,
id. Aul. 4, 7, 9:apud aliquem,
id. Poen. 1, 1, 24:sibi,
id. Am. 1, 2, 6:mihi,
id. Capt. 3, 5, 46; Ter. Eun. 4, 4, 35:aperte,
Cic. Ac. 2, 6, 18:in re aliquā,
id. Att. 12, 21, 4:de re aliquā,
id. N. D. 3, 6, 14:adeo veritatis diligens, ut ne joco quidem mentiretur,
Nep. Epam. 3, 1.—With acc. and inf., to pretend, to declare falsely:certam me sum mentitus habere Horam, quae, etc.,
Ov. Tr. 1, 3, 53; Plin. 12, 15, 34, § 67: mentior nisi or si mentior, a form of asseveration, I am a liar, if, etc.:mentior, nisi et quae alunt illud, corpora sunt,
Sen. Ep. 106, 5:si mentiar, inquit, Ultima, quā fallam, sit Venus illa mihi,
Ov. F. 4, 227.—Of things, to deceive, impose upon: frons, oculi, vultus persaepe mentiuntur, oratio vero saepissime, Cic. Q. Fr. 1, 1, 6:in quibus nihil umquam... vetustas mentita sit,
id. N. D. 2, 5, 15.—To deceive one's self, mistake:II.mentire, gnate,
Plaut. Trin. 2, 2, 83 Brix ad loc.—Act., to lie or speak falsely about, to assert falsely, make a false promise about; to feign, counterfeit, imitate a shape, nature, etc.:B.cujus consilio tantam rem mentitus esset,
had devised such a falsehood, Sall. C. 48:originem alicujus,
Just. 35, 2, 4:auspicium,
Liv. 10, 40:titulum Lyciscae,
to assume falsely, Juv. 6, 123:noctem,
to promise falsely, Prop. 3, 9, 1:cur sese daemonia mentiuntur,
Tert. Apol. 23; also, to invent, feign, of a poetical fiction:ita mentitur (sc. Homerus),
Hor. A. P. 151; cf.:poëtae Orionem mentiuntur in pelago incidentem,
Lact. 4, 15, 21.— Pass.:si a debitore, praelato die, pignoris obligatio mentiatur,
Dig. 48, 10, 28.—Trop., of inanim. subjects: semel fac illud, Mentitur tua quod subinde tussis, do what your cough keeps falsely promising, i. e. die, Mart. 5, 39, 6:1.mentiris juvenem tinctis capillis,
id. 3, 43, 1:color, qui chrysocollam mentitur,
Plin. 35, 6, 29, § 48:nec varios discet mentiri lana colores,
Verg. E. 4, 42: sexum viris denegatum muliebri motu, Col. praef. 1.—Hence, *mentĭens, entis, m. subst., a fallacy, sophism: quomodo mentientem, quem pseudomenon vocant, dissolvas, Cic. Div. 2, 4, 11. —2.mentītus, a, um, Part., in pass. signif., imitated, counterfeit, feigned ( poet.):mentita tela,
Verg. A. 2, 422:figurae,
Ov. M. 5, 326:fama,
id. ib. 10, 28:nomen,
id. ib. 10, 439; id. H. 11, 73; Sen. Contr. 5, 5, 3; Luc. 2, 512; Val. Fl. 6, 698; 7, 155; Sil. 15, 796; Stat. S. 4, 6, 21; id. Th. 1, 256; 7, 303; 10, 875; Poët. ap. Suet. Oth. 3; Prop. 4 (5), 7, 58:mentiti fictique terrores,
Plin. Ep. 6, 20, 15; id. Pan. 81, 3:divinitas,
Lact. 2, 16, 2; Quint. 12, 10, 76. -
6 Simulans
I.In gen., to make a thing like another; to imitate, copy, represent a thing (mostly poet.;II.syn. imitor): corpora igni simulata,
made like, like, Lucr. 1, 687:nimbos et non imitabile fulmen simulare,
Verg. A. 6, 591:simulet Catonem,
Hor. Ep. 1, 19, 13:cum sint crura tibi, simulent quae cornua lunae,
Mart. 2, 35, 1:furias Bacchi,
Ov. M. 6, 596:equam (sonus),
id. ib. 2, 668:artem (natura),
id. ib. 3, 158:anum,
to assume the form of, id. ib. 3, 275; 6, 26; 11, 310; id. F. 4, 517; so,Homeri illa Minerva simulata Mentori,
Cic. Att. 9, 8, 2 (cf. Hom. Od. 3, 22): simulata Troja, a counterfeit Troy, i. e. which is copied after, built like Troy, Ov. M. 13, 721:simulata magnis Pergama,
Verg. A. 3, 349:latices simulatos fontis Averni,
id. ib. 4, 512:cupressum simulare,
to represent, paint, Hor. A. P. 20:antrum in ostro,
Sil. 15, 430. —With object-clause: Pallas... simulat... terram Prodere cum baccis fetum canentis olivae, represents the earth producing, etc., Ov. M. 6, 80; cf.also, transf., of a work of art: aera Fortis Alexandri vultum simulantia,
representing, imaging, Hor. Ep. 2, 1, 241.—In partic., to represent a thing as being which has no existence, to feign a thing to be what it is not (while dissimulare is to pretend a thing not to be which really is, to conceal), to assume the appearance of a thing, to feign, pretend, counterfeit, simulate (class. and freq.).(α).With acc. (in Cic. in the act. perh. only with a pron.):(β).nec ut emat melius, nec ut vendat, quicquam simulabit aut dissimulabit vir bonus,
Cic. Off. 3, 15, 61; cf. Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 4:experiar, quid ames, quid simules,
Plaut. Ps. 1, 1, 71:(oportuit) non simulare mortem verbis, re ipsā spem vitae dare,
i.e. to pretend that she was dead, Ter. Heaut. 4, 1, 23:studium conjurationis vehementer simulare,
Sall. C. 41, 5:deditionem ac deinde metum,
id. J. 36, 2:diffidentiam rei,
id. ib. 60, 5:pacem,
id. ib. 111, 4; cf.: pacem cum Scipione Sulla sive faciebat sive simulabat, Cic. Phil. 13, 1, 2:constantiam,
Tac. H. 1, 81:obsequium,
id. A. 12, 47 et saep.:Hannibal aegrum simulabat,
pretended to be sick, Liv. 25, 8, 12:sanum,
Ov. R. Am. 493:furentem,
Sen. Herc. Oet. 429:praegravem aut delumbem sese simulans,
Plin. 10, 33, 51, § 103:supervacaneos,
Just. 6, 6, 3.—With pro:simulat se pro uxore Nini filium, pro femina puerum,
Just. 1, 2, 1.— Pass.:tum pol ego is essem vere, qui simulabar,
Ter. Eun. 3, 5, 58:non simulatur amor,
Ov. H. 17, 36:tecto lumine somnus,
id. ib. 21, 199:ad simulanda negotia altitudo ingenii incredibilis,
Sall. J. 95, 3 et saep.—Esp. freq. in part. perf.:ficto officio simulatāque sedulitate conjunctus,
Cic. Caecin. 5, 14:officio simulato,
id. Rosc. Am. 38, 112:simulatā amicitiā,
Caes. B. G. 1,44:hortatur simulata conscientia adeant,
Tac. A. 2, 40 et saep.:cum ex eo quaereretur, quid esset dolus malus? respondebat: cum esset aliud simulatum, aliud actum,
Cic. Off. 3, 14, 60:in amicitiā nihil fictum est, nihil simulatum,
id. Lael. 8, 26; so (with fictum) id. ib. 18, 65; id. Off. 2, 12, 43;with falsum,
id. de Or. 2, 45, 189; id. Phil. 11, 2, 5;with fucata (opp. vera),
id. Lael. 25, 95:simulato vecta juvenco,
Ov. Am. 1, 3, 23:simulatae ordine justo exsequiae,
Sil. 16, 305.—With object-clause (so most freq.):(γ).qui omnia se simulant scire,
Plaut. Trin. 1, 2, 168:ille se Tarentum proficisci cum simulasset,
Cic. Clu. 9, 27:illi reverti se in suas sedes simulaverunt,
Caes. B. G. 4, 4:simulat Jove natus abire,
Ov. M. 2, 697; 4, 338 al.; Plaut. Aul. 3, 4, 4; id. Ep. 3, 2, 37; id. Bacch. 1, 1, 42; id. Rud. 5, 3, 43; id. Truc. prol. 18; 1, 1, 68 sq. al.:id mirari te simulato,
Ter. Heaut. 5, 1, 70; id. Hec. 1, 2, 109; 1, 2, 113; Afran. ap. Non. 511, 7; Cic. Imp. Pomp. 4, 9; id. Off. 1, 30, 108; id. Lael. 26, 99; id. Q. Fr. 1, 1, 4, § 13; Caes. B. C. 3, 21; Quint. 8, 2, 24:simulandum est, quaedam nos dicere,
Quint. 4, 5, 20; cf.:qui per ambitionem probos sese simulavere,
Sall. J. 85, 9:adcurrit pedes ejus feta, praegravem, delumbem sese simulans,
Plin. 10, 33, 51, § 103; Just. 3, 1, 8:simulans a Dareo se esse praemissum,
Curt. 4, 1, 29.— Pass.:schema, quo aliud simulatur dici quam dicitur,
Quint. 9, 1, 14.—With quasi (mostly Plautin.):(δ).quasi affuerim simulabo atque audita eloquar,
Plaut. Am. 1, 1, 45; id. As. 4, 1, 51:quasi militi animum adjeceris simulare,
id. Mil. 3, 3, 35; id. Pers. 4, 5, 5; cf.:praefectus, quasi et ipse conterritus, simulans cuncta pavore compleverat,
Curt. 3, 13, 10. —Absol.:A.cur simulat?
Ter. And. 2, 3, 1; 1, 1, 21; 3, 4, 9:non in perpetuom ut dares, Verum ut simulares,
id. Heaut. 4, 5, 34; Cic. Q. Fr. 1, 1, 5, § 15:simulandi gratiā,
Sall. J. 37, 4; Quint. 1, 3, 12; 6, 3, 85; Ov. M. 13, 299 al.— Impers. pass.:quid est, quod amplius simuletur?
Ter. Heaut. 5, 1, 28.—Hence,sĭmŭlans, antis, P. a.* 1. 2.Sĭmŭlans, The Pretender, the title of a comedy of Afranius (v. the Fragm. Com. Rel. p. 172 sq. Rib.), Cic. Sest. 55, 118.— Advv.: sĭmŭlanter, feignedly, pretendedly, apparently (for the class. simulate):B.simulanter revictā Charite,
App. M. 8, p. 205, 36.—sĭmŭlātē, feignedly, pretendedly, not sincerely:sive ex animo id fit sive simulate,
Cic. N. D. 2, 67, 168:ficte et simulate,
id. Q. Fr. 1, 1, 4, § 13.— Comp.: simulatius exit proditionis opus, Petr. poët. Fragm. 28, 4. -
7 simulo
I.In gen., to make a thing like another; to imitate, copy, represent a thing (mostly poet.;II.syn. imitor): corpora igni simulata,
made like, like, Lucr. 1, 687:nimbos et non imitabile fulmen simulare,
Verg. A. 6, 591:simulet Catonem,
Hor. Ep. 1, 19, 13:cum sint crura tibi, simulent quae cornua lunae,
Mart. 2, 35, 1:furias Bacchi,
Ov. M. 6, 596:equam (sonus),
id. ib. 2, 668:artem (natura),
id. ib. 3, 158:anum,
to assume the form of, id. ib. 3, 275; 6, 26; 11, 310; id. F. 4, 517; so,Homeri illa Minerva simulata Mentori,
Cic. Att. 9, 8, 2 (cf. Hom. Od. 3, 22): simulata Troja, a counterfeit Troy, i. e. which is copied after, built like Troy, Ov. M. 13, 721:simulata magnis Pergama,
Verg. A. 3, 349:latices simulatos fontis Averni,
id. ib. 4, 512:cupressum simulare,
to represent, paint, Hor. A. P. 20:antrum in ostro,
Sil. 15, 430. —With object-clause: Pallas... simulat... terram Prodere cum baccis fetum canentis olivae, represents the earth producing, etc., Ov. M. 6, 80; cf.also, transf., of a work of art: aera Fortis Alexandri vultum simulantia,
representing, imaging, Hor. Ep. 2, 1, 241.—In partic., to represent a thing as being which has no existence, to feign a thing to be what it is not (while dissimulare is to pretend a thing not to be which really is, to conceal), to assume the appearance of a thing, to feign, pretend, counterfeit, simulate (class. and freq.).(α).With acc. (in Cic. in the act. perh. only with a pron.):(β).nec ut emat melius, nec ut vendat, quicquam simulabit aut dissimulabit vir bonus,
Cic. Off. 3, 15, 61; cf. Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 4:experiar, quid ames, quid simules,
Plaut. Ps. 1, 1, 71:(oportuit) non simulare mortem verbis, re ipsā spem vitae dare,
i.e. to pretend that she was dead, Ter. Heaut. 4, 1, 23:studium conjurationis vehementer simulare,
Sall. C. 41, 5:deditionem ac deinde metum,
id. J. 36, 2:diffidentiam rei,
id. ib. 60, 5:pacem,
id. ib. 111, 4; cf.: pacem cum Scipione Sulla sive faciebat sive simulabat, Cic. Phil. 13, 1, 2:constantiam,
Tac. H. 1, 81:obsequium,
id. A. 12, 47 et saep.:Hannibal aegrum simulabat,
pretended to be sick, Liv. 25, 8, 12:sanum,
Ov. R. Am. 493:furentem,
Sen. Herc. Oet. 429:praegravem aut delumbem sese simulans,
Plin. 10, 33, 51, § 103:supervacaneos,
Just. 6, 6, 3.—With pro:simulat se pro uxore Nini filium, pro femina puerum,
Just. 1, 2, 1.— Pass.:tum pol ego is essem vere, qui simulabar,
Ter. Eun. 3, 5, 58:non simulatur amor,
Ov. H. 17, 36:tecto lumine somnus,
id. ib. 21, 199:ad simulanda negotia altitudo ingenii incredibilis,
Sall. J. 95, 3 et saep.—Esp. freq. in part. perf.:ficto officio simulatāque sedulitate conjunctus,
Cic. Caecin. 5, 14:officio simulato,
id. Rosc. Am. 38, 112:simulatā amicitiā,
Caes. B. G. 1,44:hortatur simulata conscientia adeant,
Tac. A. 2, 40 et saep.:cum ex eo quaereretur, quid esset dolus malus? respondebat: cum esset aliud simulatum, aliud actum,
Cic. Off. 3, 14, 60:in amicitiā nihil fictum est, nihil simulatum,
id. Lael. 8, 26; so (with fictum) id. ib. 18, 65; id. Off. 2, 12, 43;with falsum,
id. de Or. 2, 45, 189; id. Phil. 11, 2, 5;with fucata (opp. vera),
id. Lael. 25, 95:simulato vecta juvenco,
Ov. Am. 1, 3, 23:simulatae ordine justo exsequiae,
Sil. 16, 305.—With object-clause (so most freq.):(γ).qui omnia se simulant scire,
Plaut. Trin. 1, 2, 168:ille se Tarentum proficisci cum simulasset,
Cic. Clu. 9, 27:illi reverti se in suas sedes simulaverunt,
Caes. B. G. 4, 4:simulat Jove natus abire,
Ov. M. 2, 697; 4, 338 al.; Plaut. Aul. 3, 4, 4; id. Ep. 3, 2, 37; id. Bacch. 1, 1, 42; id. Rud. 5, 3, 43; id. Truc. prol. 18; 1, 1, 68 sq. al.:id mirari te simulato,
Ter. Heaut. 5, 1, 70; id. Hec. 1, 2, 109; 1, 2, 113; Afran. ap. Non. 511, 7; Cic. Imp. Pomp. 4, 9; id. Off. 1, 30, 108; id. Lael. 26, 99; id. Q. Fr. 1, 1, 4, § 13; Caes. B. C. 3, 21; Quint. 8, 2, 24:simulandum est, quaedam nos dicere,
Quint. 4, 5, 20; cf.:qui per ambitionem probos sese simulavere,
Sall. J. 85, 9:adcurrit pedes ejus feta, praegravem, delumbem sese simulans,
Plin. 10, 33, 51, § 103; Just. 3, 1, 8:simulans a Dareo se esse praemissum,
Curt. 4, 1, 29.— Pass.:schema, quo aliud simulatur dici quam dicitur,
Quint. 9, 1, 14.—With quasi (mostly Plautin.):(δ).quasi affuerim simulabo atque audita eloquar,
Plaut. Am. 1, 1, 45; id. As. 4, 1, 51:quasi militi animum adjeceris simulare,
id. Mil. 3, 3, 35; id. Pers. 4, 5, 5; cf.:praefectus, quasi et ipse conterritus, simulans cuncta pavore compleverat,
Curt. 3, 13, 10. —Absol.:A.cur simulat?
Ter. And. 2, 3, 1; 1, 1, 21; 3, 4, 9:non in perpetuom ut dares, Verum ut simulares,
id. Heaut. 4, 5, 34; Cic. Q. Fr. 1, 1, 5, § 15:simulandi gratiā,
Sall. J. 37, 4; Quint. 1, 3, 12; 6, 3, 85; Ov. M. 13, 299 al.— Impers. pass.:quid est, quod amplius simuletur?
Ter. Heaut. 5, 1, 28.—Hence,sĭmŭlans, antis, P. a.* 1. 2.Sĭmŭlans, The Pretender, the title of a comedy of Afranius (v. the Fragm. Com. Rel. p. 172 sq. Rib.), Cic. Sest. 55, 118.— Advv.: sĭmŭlanter, feignedly, pretendedly, apparently (for the class. simulate):B.simulanter revictā Charite,
App. M. 8, p. 205, 36.—sĭmŭlātē, feignedly, pretendedly, not sincerely:sive ex animo id fit sive simulate,
Cic. N. D. 2, 67, 168:ficte et simulate,
id. Q. Fr. 1, 1, 4, § 13.— Comp.: simulatius exit proditionis opus, Petr. poët. Fragm. 28, 4. -
8 ad - simulō (ass-, -similō)
ad - simulō (ass-, -similō) āvī, ātus, āre, to make like, liken, compare: convivia freto, O.: formam bipenni, Ta.: in humani oris speciem, Ta.— To copy, imitate: litterae lituraeque adsimulatae, exactly copied: iubas capitis, V.—To counterfeit, assume the form of: adsimulavit anum, O.: formam adsimulata Camerti, V. — To counterfeit, feign, pretend: nuptias, T.: odium, O.: furere: ab dexterā venire me, T.: amicum me virginis, T.: quasi exeam, T. -
9 adumbrō
adumbrō āvī, ātus, āre [ad + umbra], to sketch in shadow, outline, represent vaguely: res expressa, non adumbrata.—To imitate, copy, Cu.* * *adumbrare, adumbravi, adumbratus V TRANSsketch out, silhouette, outline, represent; shade, screen, obscure; feign -
10 com-minīscor (conm-)
com-minīscor (conm-) mentus, ī, dep. [1 MAN-], to devise, invent, contrive: nihil adversus tale alqd, L.: vectigal, L. — To devise falsely, contrive, invent, feign: alquid, T.: nec me hoc commentum putes: deos nihil agentīs: occurrentia nescio quae: crimen ex re fortuitā, L. -
11 com-pōnō (conp-)
com-pōnō (conp-) posuī (-posīvī, Ta.), positus (-postus, V.), ere, to bring together, place together, collect, unite, join, connect, aggregate: in quo loco erant ea composita, quibus, etc.: aridum lignum, H.: duos amantes, Pr.: genus dispersum montibus, V.—To pack up (for a journey): quae tecum simul Ferantur, T.: dum tota domus raedā componitur unā, Iu.—To oppose, couple, pair, match: uti non Compositum melius (par sit) cum Bitho Bacchius, H.: pugnantia secum Frontibus adversis, H.: Epicharis cum indice composita, confronted, Ta.—To compare, contrast: parva magnis, V.: Metelli dicta cum factis, S.—To compose (of parts), bring together, compound, make up, mix, construct: exercitus conpositus ex variis gentibus, S.: liber ex orationibus compositus: venena, O.—To construct, build, frame, create: cuncta (of the creator): urbem, V.: (pennas) compositas parvo curvamine flectit, shaped, O. — To compose, write, construct, make: hoc de argento: interdictum: quicquam crasse, H.: carmen: oratio ad conciliandos animos conposita, L.: res gestas, history, H. — To place aright, put away, take down, lay aside: (tempus) ad componenda armamenta, L.: arma, H.: exercitu in hibernaculis conposito, S.: Conposito Scirone, put out of the way, O.—To store up, put away, collect: opes, V.: quae mox depromere possim, H.—To lay, adjust, arrange: composito et delibuto capillo: togam, to lay in proper folds, H.: torum, O.: voltūs, O.—Of the dead, to adjust, lay out, collect, inurn, inter, bury: cinerem, O.: omnīs (meos), H.: tumulo eodem, O.: toro Mortua componar, O.— To lay at rest, compose, quiet, still: aquas, O.: thalamis se, V.: placidā conpostus pace, V.: diem conponet Vesper, conduct to rest, V.—To compose, pacify, allay, settle, calm, appease, quiet, tranquillize, reconcile: aversos amicos, H.: neque potest componi inter eas gratia, T.: si bellum conpositum foret, S.: uti omnes controversiae componantur, Cs.: lites, V.: turbatas seditione res, L.: id fieri non potuit, ut componeretur.—To dispose, arrange, set in order, devise, prepare: (equites) Conpositi numero in turmas, arrayed, V.: quod adest, H.: conpositā re p.: needum compositis consiliis, L.: acies, to form, Ta.: ex sententiā omnibus rebus conpositis, S.: auspicia ad utilitatem rei p.—To agree upon, appoint, fix, contrive, conspire to make: res compositast, T.: dies composita rei gerendae est, L.: pacem, L.: susurri Compositā repetantur horā, H.: omnes Conpositae leges, V.: ita causa componitur, ut, etc.: conpositis inter se rebus, S.: conposito iam consilio, L.: quos dimitterent, quos retinerent, L.: componunt Gallos concire, Ta.: ut compositum cum Marcio erat, L. — To feign, invent, devise, contrive: crimen, Ta.: risum mendaci ore, Tb.: rumorem, Ta.: in adrogantiam compositus, assuming the appearance of, Ta. -
12 cōn-fingō
cōn-fingō finxī, fictus, ere, to fashion, fabricate, invent, devise, feign, pretend: lacrumae confictae dolis, T.: causas ad discordiam, T.: crimen: causam, L.: id cogitatum esse. -
13 ē-mentior
ē-mentior ītus, īrī, dep., to speak falsely, lie, feign, fabricate, falsify, pretend: in historiis: quantum sit ementita opinio, i. e. had erred: auspicia: ementiundo invidiam conflare, S.: vanitas ementiendae stirpis, L.: me beneficio obstrictum esse: natam e terrā sibi prolem, L.—P. pass.: de ementitis auspiciis, forged, lying.—As subst n.: ementita et falsa. -
14 simulō
simulō (not similō), āvī, ātus, āre [similis], to make like, imitate, copy, represent: nimbos et fulmen, V.: Catonem, H.: artem Ingenio suo, O.: anum, assume the form of, O.: Homeri illa Minerva simulata Mentori: simulata Troia, counterfeit Troy, O.: cupressum, i. e. depict, H.; cf. aera Alexandri voltum simulantia, imaging, H.: simulat... terram Edere fetum olivae, represents the earth producing, etc., O.— To represent, feign, assume the appearance of, pretend, counterfeit, simulate: cur simulat? T.: qui te ament ex animo ac non simulent: simulandi gratiā, S.: quasi perterritus simulans, by pretending fear, Cu.: Quid est, quod amplius simuletur? T.: mortem verbis, i. e. to pretend that she was dead, T.: studium coniurationis, S.: aegrum, pretend to be sick, L.: ad simulanda negotia altitudo ingeni incredibilis, S.: eius ficti simulatique voltūs: simulatā amicitiā, Cs.: simulato vecta iuvenco, O.: ille se Tarentum proficisci cum simulasset: simulat Iove natus abire, O.: sese probos simulare, S.* * *simulare, simulavi, simulatus Vimitate, copy; pretend (to have/be); look like; simulate; counterfeit; feint -
15 adfecto
adfectare, adfectavi, adfectatus V TRANSaim at, desire, aspire, try, lay claim to; try to control; feign, pretend -
16 adfector
adfectari, adfectatus sum V DEPaim at, desire, aspire, try, lay claim to; try to control; feign, pretend -
17 adsimilo
adsimilare, adsimilavi, adsimilatus V TRANSmake like; compare; counterfeit, simulate, imitate, pretend, feign, act a part -
18 adsimulo
adsimulare, adsimulavi, adsimulatus V TRANSmake like; compare; counterfeit, simulate, imitate, pretend, feign, act a part -
19 affecto
affectare, affectavi, affectatus V TRANSaim at, desire, aspire, try, lay claim to; try to control; feign, pretend -
20 affector
affectari, affectatus sum V DEPaim at, desire, aspire, try, lay claim to; try to control; feign, pretend
См. также в других словарях:
feign´er — feign «fayn», transitive verb. 1. to put on a false appearance of; make believe; pretend: »Some animals feign death when in danger. SYNONYM(S): assume, affect, simulate, sham. 2. to make up to deceive; invent falsely: »to feign an excuse … Useful english dictionary
Feign — Feign, v. t. [imp. & p. p. {Feigned}; p. pr. & vb. n. {Feigning}.] [OE. feinen, F. feindre (p. pr. feignant), fr. L. fingere; akin to L. figura figure,and E. dough. See {Dough}, and cf. {Figure}, {Faint}, {Effigy}, {Fiction}.] 1. To give a mental … The Collaborative International Dictionary of English
feign — c.1300, from O.Fr. feign , prp. stem of feindre pretend, represent, imitate, shirk (12c.), from L. fingere to touch, handle; devise; fabricate, alter, change (see FICTION (Cf. fiction)). Related: Feigned; feigning … Etymology dictionary
feign — feign; feign·er; … English syllables
feign — I verb affect, beguile, belie, cheat, concoct, counterfeit, create a false appearance, deceive, delude, disguise, dissemble, dissimulate, distort the truth, fabricate, falsify, fingere, imagine, imitate deceptively, impersonate, lack candor, he… … Law dictionary
feign — [feın] v [T] formal [Date: 1200 1300; : Old French; Origin: feindre, from Latin fingere to shape, pretend ] to pretend to have a particular feeling or to be ill, asleep etc ▪ Feigning a headache, I went upstairs to my room … Dictionary of contemporary English
feign — [ feın ] verb transitive FORMAL to pretend to have a particular feeling: OK, she said, feigning indifference … Usage of the words and phrases in modern English
feign — simulate, counterfeit, sham, pretend, affect, *assume Analogous words: fabricate, manufacture, forge (see MAKE): dissemble, *disguise, cloak, mask, camouflage … New Dictionary of Synonyms
feign — [v] pretend act, affect, assume, bluff*, counterfeit, devise, dissemble, dissimulate, do a bit*, fabricate, fake, forge, four flush*, give appearance of, imagine, imitate, invent, make show of*, phony up*, play, play possum*, put on, put on act* … New thesaurus
feign — ► VERB ▪ pretend to be affected by (a feeling, state, or injury). ORIGIN Old French feindre, from Latin fingere mould, contrive … English terms dictionary
feign — [fān] vt. [ME feinen < OFr feindre (prp. feignant) < L fingere, to touch, handle, shape: see FIGURE] 1. Obs. to form; shape 2. to make up (a story, excuse, etc.); invent; fabricate 3. to make a false show of; pretend; imitate; simulate 4.… … English World dictionary