-
1 Faustkampf
m кулачный бой; бокс -
2 šakanje
Faustkampf m (-s, "-e), Handgemenge n (-s, -) -
3 pugilism
pu·gi·lism[ˈpju:ʤɪlɪzəm]n* * *['pjuːdZIlIzəm]n (form)Faustkampf m* * ** * *n.Faustkampf m. -
4 Amycus
Amycus, ī, m. (Ἄμυκος), I) Sohn des Neptun, König der Bebrycier in Bithynien (Verg. Aen. 5, 373), der, als die Argonauten an seiner Küste landeten, den tapfersten von ihnen zum Faustkampf mit dem Cästus (seiner Erfindung) herausforderte, aber von Pollux, der den Kampf annahm, getötet wurde, Val. Flacc. 4, 148 sqq. Hyg. fab. 17: dah. Amyci portus, bei Heraklea in Pontus, da wo Amykus erschlagen sein soll, Plin. 16, 239. – II) ein Zentaur, Sohn des Ophion, der auf der Hochzeit des Pirithous den Lapithen Celadon erschlug, dann aber von der Hand des Belates fiel, Ov. met. 12, 245 sqq.
-
5 nobilis
nōbilis, e (urspr., aber archaist. Form gnōbilis, zu nōsco), kennbar, kenntlich, bekannt, I) im allg.: eis nobilis fui, Plaut.: inimicitiae nobiles inter eos erant, stadtkundig, Liv. – dah. merklich, sichtbar, gaudium, Tac. – II) prägn.: A) bekannt in der Welt, a) im guten Sinne, weit bekannt, weit verbreitet, namhaft, denkwürdig, berühmt (verb. nobilis et clarus, clarus et nobilis), rhetor in primis nobilis, Cic.: rex nob., Nep.: oppidum, Cic.: crimen, Ov.: ex doctrina nobilis et clarus, Cic.: nobilior sanguine matris, Ov.: studia te tua clarum et nobilem efficiunt, Sen. – m. folg. Infin., superare pugnis, berühmt als Kämpfer im Faustkampf, Hor. carm. 1, 12, 26: e rectis fundere gaesa rotis, Prop. 4, 10, 42: avum fronte aequavisse severā, Sil. 11, 74. – b) im üblen Sinne, berüchtigt, taurus, Cic.: scortum, Liv.: nobilis clade Romanā Caudina pax, Liv.: se scelere nolunt fieri nobiles, Plaut. – B) edel, adelig, geadelt, vornehm, von edler Herkunft (Geburt), aus guter Familie, bes. aus einer Familie (gleichviel ob patrizischen od. plebejischen), in der mehrere Mitglieder die drei obersten Ehrenstellen (Konsulat, Prätur u. kurulische Ädilität) bekleidet hatten und demzufolge das ius imaginum besaßen, zuw. auch = aristokratisch (Ggstz. novus od. ignobilis), homo, Cic.: mulier, Cic.: scortum, Liv.: adulescens, iuvenis, ein junger Mann von Adel, ein junger Adeliger, Cic.: nobili genere nati, Cic.: mea (amica) est sumptuosa, nobilis, eine vornehme Dame, Ter.: subst., nobiles nostri, Plin. ep. 5, 17, 6. – Nobilis u. Nobilissimus unter den Kaisern ein Titel der kaiserlichen Familie; und diese Würde od. Titel hieß Nobilissimatus, ICt. – C) von edler Art, edel, vortrefflich, vorzüglich, equae, Ov.: equus, Sen. u. Curt.: fundi, Cic.: phalerae, Cic. – m. Genet., et animi et generis nobilissimus adulescens, Val. Max. 5, 2, 6: m. Genet. Gerund., fandi, Auson. profess. 4, 2. – m. ad u. Akk. canes ad venandum nobiles, Curt. 9, 1 (6), 31. – / Abl. Sing. gew. nobili; aber aliquo excellente et nobile viro, Cic. fr. b. Caris. 138, 13.
-
6 pammachium
pammachium (pammachum), iī, n. (παμμάχιον), der Allkampf, ein aus Ringen, Faustkampf u. Zestuskampf bestehender gymnastischer Wettkampf, Hyg. fab. 273. Corp. inscr. Lat. 6, 10154 (pammachum).
-
7 pugilatio
-
8 pugilatus
pugilātus (pugillātus), ūs, m. (pugilor), das Kämpfen mit dem Cästus, der Faustkampf, corporum certationes cursu et pugillatu et luctatione curriculisque usque ad certam victoriam circo constitutae, Cic. de legg. 2, 38: ferientium pugilatus, Augustin. serm. 216, 6: ibi cursu, luctando, disco, hastā, pugilatu, pilā, saliendo sese exercere, Plaut. Bacch. 428: certare in pugilatu, Plin. 8, 82: pugilatum exercere, Augustin. de civ. dei 18, 17: scherzh., hic homo pugilatum incipit, Plaut. capt. 793.
-
9 pygme
-
10 sphaeromachia
sphaeromachia, ae, Akk. ān, f. (σφαιρομαχία), der Faustkampf mit eisernen (aber mit einem gepolsterten Lederüberzug versehenen) Kugeln, Sen. ep. 80 in. Stat. silv. 4. praef. extr.
-
11 προ-καλίζομαι
προ-καλίζομαι, dep. med. wie προκαλέομαι, zu sich hervor- od. herausrufen, zum Kampfe herausfordern, Il. 5, 807. 7, 150; mit dem Zusatze μαχέσασϑαι, 3, 19; ἀεϑλεύειν, 4, 389; τοξάζεσϑαι, Od. 8, 228; χερσὶ προκαλίζεσϑαι, zum Faustkampf herausfordern, 18, 20.
-
12 πυκτεύω
πυκτεύω, die Kunst des πύκτης, den Faustkampf üben, mit der Faust kämpfen; τίς εἰς σὸν κρᾶτ' ἐπύκτευσεν; Eur. Cycl. 228; Plat. Gorg. 456 d u. sonst; Dem. u. Folgde.
-
13 πυγ-μαχέω
-
14 πυγ-μαχία
πυγ-μαχία, ἡ, der Faustkampf; Il. 23, 653. 665; Pind. N. 6, 26 Ol. 10, 12.
-
15 πύξ
πύξ, adv., fäustlings; πὺξ τοὺς δακτύλους ἔχει, er hat die Finger eingezogen, in der geballten Faust, Hippocr.; mit geballter Faust, οὐ γὰρ πύξ γε μαχήσεαι, Il. 23, 621; πὺξ ἐνίκησα, im Faustkampf, 23, 634; dah. πὺξ ἀγαϑὸν Πολυδεύκεα, 3, 237, der im Faustkampfe tüchtig war, der gute Faustkämpfer; dah. π ύξ τε παλαισμοσύνῃ τε vrbdn, Od. 8, 103; πὺξ ἀρετὰν εὑρόντα, Pind. Ol. 7, 89; πὺξ πατάσσειν, Ar. Ran. 548; Xen. An. 5, 8, 16; πὺξ παιόμενος, Lys. 4, 6; Folgde; πὺξ ἐς τὴν γνάϑον παταχϑείς, Luc. gymn. 3; πὺξ κενὴν πληγήν τινα καταφέρων, Hermot. 33.
-
16 πύκτευσις
-
17 παγ-κράτιον
παγ-κράτιον, τό, der All-, Gesammtkampf, eine Uebung, welche das Ringen, πάλη, u. den Faustkampf, πυγμή, verband (s. das Vorige); Pind. N. 3 u. 5 I. 3, 4, 5 feiern Siege in diesem Kampfe; μεγαυχεῖ παγκρατίῳ ἐστεφάνωσεν, N. 11, 21; Ar. Vesp. 1191; τῇ τοῦ παγκρατίου μάχῃ, Plat. Legg. VIII, 834 a; ὁ τελέως παγκράτιον ἠσκηκώς, VII, 795 b; Sp., wie Luc. u. Plut., vgl. Symp. 2, 4. – Bei Diosc. auch Pflanzenname.
-
18 σθένεια
-
19 κατα-πυκτεύω
κατα-πυκτεύω, im Faustkampf überwinden, Schol. An. Rh. 2, 106.
-
20 κατα-πυγ-μαχέω
κατα-πυγ-μαχέω, im Faustkampf überwinden, Schol. Luc. epigr. 20.
См. также в других словарях:
Faustkampf — (gr. Pygme, lat. Pugilatus), Kampf, in welchem sich die Kämpfer (Pugiles, Pyktä) mit der Hand, die sie bis an den Unterarm mit dem Himas (lat. Cestus, Cästus, einem starken, rindsledernen Riemen, welcher später noch mit Blei od. Eisenstücken… … Pierer's Universal-Lexikon
Faustkampf — Faustkampf, s. Pygme und Boxen … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Faustkampf — Faustkampf, ein Theil der gymnast. Uebungen bei den Griechen u. Römern, s. Cestus; Boxen … Herders Conversations-Lexikon
Faustkampf — Faustkampf,der:⇨Boxkampf FaustkampfBoxkampf,Boxen,Fight … Das Wörterbuch der Synonyme
Faustkampf — Der Faustkämpfer vom Quirinal: Griechische Statue eines Faustkämpfers aus dem 1. Jahrhundert v. Chr. Der Faustkampf (Pygme, Pyx, Pyxmachia, Pygmahia) wurde erstmals im Jahre 688 v. Chr. bei den 23. Olympischen Spielen des Altertums… … Deutsch Wikipedia
Faustkampf — Boxkampf; Boxen * * * Faust|kampf 〈m. 1u〉 das Boxen * * * Faust|kampf, der (geh.): Boxkampf. * * * Faustkampf, Synonym für Boxen. * * * Faust|kampf, der (geh.): Boxkampf … Universal-Lexikon
Faustkampf — kumštynės statusas T sritis Kūno kultūra ir sportas apibrėžtis Dviejų vyrų kova odiniais diržais apvyniotais kumščiais. Kumščiuojamasi, kol vienas iš kovotojų pasiduoda arba nustoja jėgų toliau kovoti. Kumštynės buvo žinomos 3000 m. pr. Kr.… … Sporto terminų žodynas
Faustkampf — kumštynės statusas T sritis Kūno kultūra ir sportas atitikmenys: angl. punching vok. Faustkampf, m rus. кулачный бой … Sporto terminų žodynas
Faustkampf — Faust|kampf (veraltend für Boxen) … Die deutsche Rechtschreibung
Boxkampf — Faustkampf; Boxen * * * Bọx|kampf 〈m. 1u; Sp.〉 sportlicher Wettkampf im Boxen * * * Bọx|kampf, der: 1. <o. Pl.> das Boxen als sportliche Disziplin: der B. erfordert viel Härte. 2. einzelne Veranstaltung in der Disziplin Boxkampf: einen B … Universal-Lexikon
Faustkämpfer — Der Faustkämpfer vom Quirinal: Griechische Statue eines Faustkämpfers aus dem 1. Jahrhundert v. Chr. Der Faustkampf (Pygme, Pyx, Pyxmachia, Pygmahia) war eine Disziplin im Fünfkampf der Olympischen Spiele der Antike. Der Faustkampf wurde erstmals … Deutsch Wikipedia