-
1 fastigium
fastīgĭum, ii, n. [cf. Sanscr. bhrshtīs, corner, rim; Gr. a-phlaston, aplustria, the ornamented stern of a ship; O. H. Germ. brort, the prow], the top of a gable, a gable end, pediment (syn.: cacumen, culmen, vertex, apex).I.Prop.:B.Capitolii fastigium illud et ceterarum aedium non venustas, sed necessitas ipsa fabricata est... utilitatem templi fastigii dignitas consecuta est,
Cic. de Or. 3, 46, 180; cf.:fastigia aliquot templorum a culminibus abrupta,
Liv. 40, 2, 3:evado ad summi fastigia culminis,
Verg. A. 2, 458; Cic. Q. Fr. 3, 1, 4, § 14.—Hence, meton., the roof of a house, Verg. A. 8, 491; 9, 568; Val. Fl. 2, 235:habere pulvinar, simulacrum, fastigium, flaminem,
id. Phil. 2, 43, 110; cf.of the same: omnes unum in principem congesti honores: circa templa imagines... suggestus in curia, fastigium in domo, mensis in caelo,
Flor. 4, 2 fin.:Romae signa eorum sunt in Palatina aede Apollinis in fastigio,
Plin. 36, 5, 4, § 13; cf. id. 35, 12, 43, § 152; Vitr. 3, 2.— Transf.:operi tamquam fastigium imponere,
Cic. Off. 3, 7, 33.—Transf.1.The extreme part, extremity of a thing, whether above or below.a.Top, height, summit:b.colles... pari altitudinis fastigio oppidum cingebant,
Caes. B. G. 7, 69, 4:opus nondum aquae fastigium aequabat,
Curt. 4, 2, 19:summi operis,
id. 4, 2, 8:jamque agger aequaverat summae fastigia terrae,
id. 8, 10, 31:aquatilium ova rotunda, reliqua fere fastigio acuminata,
Plin. 10, 52, 74, § 145:gracilitas (arundinis) nodis distincta leni fastigio tenuatur in cacumina,
id. 16, 36, 64, § 158; cf.:cornua in leve fastigium exacuta,
id. 11, 37, 45, § 124; 16, 33, 60, § 141; Vulg. 2 Reg. 18, 24.—In plur., Lucr. 4, 827:muri,
Val. Fl. 2, 553:fontis fastigium,
i. e. the height on which the fountain sprang up, Hirt. B. G. 8, 41, 5.—The lower part, depth: forsitan et scrobibus quae sint fastigia, quaeres, [p. 728] what should be the depth of the trenches, Verg. G. 2, 288.—2.(From the sloping form of the gable.) A slope, declivity, descent:3.ab oppido declivis locus tenui fastigio vergebat,
Caes. B. C. 1, 45, 5:jugum paulo leniore fastigio,
id. ib. 2, 24, 3:iniquum loci ad declivitatem fastigium,
id. B. G. 7, 85, 4:rupes leniore submissa fastigio,
Curt. 6, 6, 11:capreoli molli fastigio,
Caes. B. C. 2, 10, 3; 2, 24, 3:musculi,
id. ib. 2, 11, 1:scrobes paulatim angustiore ad infimum fastigio,
i. e. gradually narrowing from top to bottom, id. B. G. 7, 73, 5; cf.:si (fossa) fastigium habet, ut (aqua) exeat e fundo,
Varr. R. R. 1, 14, 2.—In the later grammarians, an accent placed over a word, Mart. Cap. 3, § 264; § 268 al.; Diom. p. 428 P.II.Trop.A.The highest part, summit, the highest degree, most exalted rank or dignity (perh. only since the Aug. per.):2.quicquid numinum hanc Romani imperii molem in amplissimum terrarum orbis fastigium extulit,
Vell. 2, 131, 1; cf.:sic fit, ut dei summum inter homines fastigium servent,
Plin. Pan. 52, 2:et quoad usque ad memoriam nostram tribuniciis consularibusque certatum viribus est, dictaturae semper altius fastigium fuit,
Liv. 6, 38 fin.; cf.:in consulare fastigium vehi,
Vell. 2, 69, 1:ad regium fastigium evehere aliquem,
Val. Max. 1, 6, 1:alii cives ejusdem fastigii,
Liv. 3, 35, 9:stare in fastigio eloquentiae,
Quint. 12, 1, 20:rhetoricen in tam sublime fastigium sine arte venisse,
id. 2, 17, 3:et poësis ab Homero et Vergilio tantum fastigium accepit, et eloquentia a Demosthene,
id. 12, 11, 26; cf.:magice in tantum fastigii adolevit, ut, etc.,
grew into such esteem, Plin. 30, 1, 1, § 2.—In gen., dignity, rank, condition:B.(M. Laetorio) curatio altior fastigio suo data est,
Liv. 2, 27, 6; cf.:ampliora etiam humano fastigio decerni sibi passus est,
Suet. Caes. 76:tamquam mortale fastigium egressus,
Tac. A. 15, 74:animus super humanum fastigium elatus,
Curt. 9, 10 med.:quales ex humili magna ad fastigia rerum extollit Fortuna,
Juv. 3, 39.—A leading or chief point, head in a discourse; a principal sort or kind (rare):summa sequar fastigia rerum,
Verg. A. 1, 342:e quibus tribus fastigiis (agrorum) simplicibus,
sorts, kinds, Varr. R. R. 1, 6, 2:propter haec tria fastigia formae discrimina quaedam fiunt sationum,
id. ib. 1, 5:haec atque hujuscemodi tria fastigia agri, etc.,
id. ib. 1, 6, 6; cf.also: quo fastigio sit fundus,
id. ib. 1, 20 fin. (and v. Lachm. ad Lucr. p. 223):laudem relego fastigia summa,
Prisc. Laud. Anast. 148. -
2 fastigium
fastigĭum, ĭi, n. [st2]1 [-] faîte, frontispice, pignon, fronton; comble; terrasse. [st2]2 [-] point culminant, pointe, tête, sommet, sommité, haut, crête (en parl. d'un lieu). [st2]3 [-] pente, inclinaison, profondeur, cavité. [st2]4 [-] superficie, surface. [st2]5 [-] faîte, sommet, comble, le plus haut point, élévation, rang élevé, grandeur. [st2]6 [-] le point principal, l'essentiel. [st2]7 [-] accent (écrit ou prononcé). [st2]8 [-] espèce, genre. - fastigium montis: crête d'une montagne. - in fastigio collocare: mettre au pinacle. - capreoli molli fastigio, Caes. B. C. 2, 10, 3: des traverses un peu en pente. - ad regium fastigium evehere aliquem, Val. Max. 1, 6, 1: élever qqn au rang royal. - summa sequar fastigia rerum, Virg. En. 1.342: je me bornerai aux faits principaux.* * *fastigĭum, ĭi, n. [st2]1 [-] faîte, frontispice, pignon, fronton; comble; terrasse. [st2]2 [-] point culminant, pointe, tête, sommet, sommité, haut, crête (en parl. d'un lieu). [st2]3 [-] pente, inclinaison, profondeur, cavité. [st2]4 [-] superficie, surface. [st2]5 [-] faîte, sommet, comble, le plus haut point, élévation, rang élevé, grandeur. [st2]6 [-] le point principal, l'essentiel. [st2]7 [-] accent (écrit ou prononcé). [st2]8 [-] espèce, genre. - fastigium montis: crête d'une montagne. - in fastigio collocare: mettre au pinacle. - capreoli molli fastigio, Caes. B. C. 2, 10, 3: des traverses un peu en pente. - ad regium fastigium evehere aliquem, Val. Max. 1, 6, 1: élever qqn au rang royal. - summa sequar fastigia rerum, Virg. En. 1.342: je me bornerai aux faits principaux.* * *Fastigium, huius fastigii. Caes. La feste, ou faiste, Sommet ou coupet d'un edifice, et d'autres choses, Le comble.\Culminis summi fastigia. Virgil. Le fin faiste.\Fastigium. Virg. Varro. Le fond d'une fosse creusé en trencheant ou taillant, à la forme d'un feste de maison.\Fastigium, Idem quod Genu. Varro, Tria sunt agrorum fastigia, campestre, collinum, et montanum. Trois genres.\Fastigium imponere operi. Cic. L'achever et parfaire.\Fastigium tenere inter homines. Plin. iunior. Estre en hault degré d'honneur, Estre eslevé en grand estat par dessus les autres. -
3 fastigium
fāstīgium, iī, n. (fastīgo), I) die in eine Spitze auslaufende Neigung der Seitenflächen eines Gegenstandes, die Steigung, Erhebung, nach unten = die Senkung, Abdachung, schräge Richtung od. Lage, schiefe Ebene (s. Kraner Caes. b. c. 2, 10, 3. Müller Liv. 1, 38, 6. Weißenb. Liv. 25, 36, 6), omnia leni fastigio subvexa, alles erhob sich in mäßiger Steigung, Liv.: iniquum loci ad declivitatem fastigium, Caes.: tenui fastigio vergere in etc., in mäßiger Abdachung, Caes.: paulo leniore fastigio, Caes.: molli fastigio, in nicht steiler Neigung (in stumpfem Winkel), Caes.: cloacae fastigio in Tiberim ductae, Liv. – beim Ackerbau die Erhebung über die Erdoberfläche, die Abstufung der Lage, spectandum, quo fastigio sit fundus, Varro: tria fastigia agri (näml. campestre, collinum, montanum), Varro. – beim Wasserbau = das Gefälle, si erit fastigium magnum, facilior erit decursus aquae, Vitr. – II) das obere od. untere Ende, die Spitze der auslaufenden Seitenflächen, A) eig.: AA) das obere Ende, der Giebel, Gipfel, 1) im allg., die relative Höhe, das Oben eines Ggstds., die Oberfläche, der Gipfel, die Spitze, der Saum u. dgl., f. fontis, Caes.: pari altitudinis fastigio, Caes.: f. muri, moenium, Curt.: summum munimenti f., Curt.: f. aquae, Curt.: inaequale f. terrae, Curt. – fastigia montis, Sil.: fastigia muri, Val. Flacc.: fastigia surarum, Lucr. – 2) insbes.: a) der Giebel des Daches, u. zwar: α) das ganze Giebeldach, Satteldach, Cic. u.a. – β) der mit einem besondern Giebelfelde (tympanum) geschmückte Vordergiebel, der Fronton, griech. ἀετός, ἀέτωμα, der wieder drei Giebelzinnen (acroteria) hatte, auf die man Bildsäulen stellte, anfangs zu Rom nur an Tempeln angebracht, später auch an den Palästen der Vornehmen, f. Capitolii, Cic.: fastigia aliquot templorum a culminibus abrupta, Liv. – operi inchoato, prope tamen absoluto, tamquam fastigium imponere, die Krone aufsetzen, die letzte Hand anlegen, Cic. – Dav. b) das über ein Wort gesetzte Akzentzeichen, der Akzent, Diom. 433, 21. Mart. Cap. 3. § 268 sqq. – BB) das untere Ende, die relative Tiefe, der Grund, Caes. b. G. 7, 73, 5. Verg. georg. 2, 288. – B) übtr.: 1) wie unser Höhe, Höhepunkt, α) relativ = Stellung, Stand, Rang, Würde, Charakter, Standpunkt, Stufe, consulare, Vell.: summum, Tac.: mortale (eines Sterblichen), Curt.: muliebre (eines Weibes), Ggstz. deminutio sui, Tac.: dictaturae altius f., Liv.: curatio altior fastigio suo, Liv.: ampliora humano fastigio, Suet.: pari fastigio stetisse in utraque fortuna, Nep.: alqm ad regium fastigium evehere, Val. Max.: invidiosum magistratus (= consulatus) fastigium moderatione ad tolerabilem habitum deduxit, Val. Max. – β) absol., Höhe, Höhepunkt, Gipfel, in fastigio eloquentiae stare, Quint.: praeteritae fortunae fastigium capio, Curt. – 2) wie κορυφή, Hauptpunkt, summa sequar fastigia rerum, Verg. Aen. 1, 342.
-
4 fastigium
fāstīgium, iī, n. (fastīgo), I) die in eine Spitze auslaufende Neigung der Seitenflächen eines Gegenstandes, die Steigung, Erhebung, nach unten = die Senkung, Abdachung, schräge Richtung od. Lage, schiefe Ebene (s. Kraner Caes. b. c. 2, 10, 3. Müller Liv. 1, 38, 6. Weißenb. Liv. 25, 36, 6), omnia leni fastigio subvexa, alles erhob sich in mäßiger Steigung, Liv.: iniquum loci ad declivitatem fastigium, Caes.: tenui fastigio vergere in etc., in mäßiger Abdachung, Caes.: paulo leniore fastigio, Caes.: molli fastigio, in nicht steiler Neigung (in stumpfem Winkel), Caes.: cloacae fastigio in Tiberim ductae, Liv. – beim Ackerbau die Erhebung über die Erdoberfläche, die Abstufung der Lage, spectandum, quo fastigio sit fundus, Varro: tria fastigia agri (näml. campestre, collinum, montanum), Varro. – beim Wasserbau = das Gefälle, si erit fastigium magnum, facilior erit decursus aquae, Vitr. – II) das obere od. untere Ende, die Spitze der auslaufenden Seitenflächen, A) eig.: AA) das obere Ende, der Giebel, Gipfel, 1) im allg., die relative Höhe, das Oben eines Ggstds., die Oberfläche, der Gipfel, die Spitze, der Saum u. dgl., f. fontis, Caes.: pari altitudinis fastigio, Caes.: f. muri, moenium, Curt.: summum munimenti f., Curt.: f. aquae, Curt.: inaequale f. terrae, Curt. – fastigia montis, Sil.: fastigia muri, Val. Flacc.: fastigia surarum,————Lucr. – 2) insbes.: a) der Giebel des Daches, u. zwar: α) das ganze Giebeldach, Satteldach, Cic. u.a. – β) der mit einem besondern Giebelfelde (tympanum) geschmückte Vordergiebel, der Fronton, griech. ἀετός, ἀέτωμα, der wieder drei Giebelzinnen (acroteria) hatte, auf die man Bildsäulen stellte, anfangs zu Rom nur an Tempeln angebracht, später auch an den Palästen der Vornehmen, f. Capitolii, Cic.: fastigia aliquot templorum a culminibus abrupta, Liv. – operi inchoato, prope tamen absoluto, tamquam fastigium imponere, die Krone aufsetzen, die letzte Hand anlegen, Cic. – Dav. b) das über ein Wort gesetzte Akzentzeichen, der Akzent, Diom. 433, 21. Mart. Cap. 3. § 268 sqq. – BB) das untere Ende, die relative Tiefe, der Grund, Caes. b. G. 7, 73, 5. Verg. georg. 2, 288. – B) übtr.: 1) wie unser Höhe, Höhepunkt, α) relativ = Stellung, Stand, Rang, Würde, Charakter, Standpunkt, Stufe, consulare, Vell.: summum, Tac.: mortale (eines Sterblichen), Curt.: muliebre (eines Weibes), Ggstz. deminutio sui, Tac.: dictaturae altius f., Liv.: curatio altior fastigio suo, Liv.: ampliora humano fastigio, Suet.: pari fastigio stetisse in utraque fortuna, Nep.: alqm ad regium fastigium evehere, Val. Max.: invidiosum magistratus (= consulatus) fastigium moderatione ad tolerabilem habitum deduxit, Val. Max. – β) absol., Höhe, Höhepunkt, Gipfel, in fastigio eloquentiae————stare, Quint.: praeteritae fortunae fastigium capio, Curt. – 2) wie κορυφή, Hauptpunkt, summa sequar fastigia rerum, Verg. Aen. 1, 342.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fastigium
-
5 fastīgium
fastīgium ī, n the top of a gable, gable end, pediment: Capitoli: fastigia templorum, L.: Evado ad summi fastigia culminis, V.: ut haberet fastigium, i. e. a temple in his honor: ignem ad fastigia iactant, to the roof, V.—A top, height, summit, edge: colles pari altitudinis fastigio, Cs.: fontis, Cs.: muri, Cu.— Plur, depth: scrobibus quae sint fastigia quaeras, what should be the depth of the trenches, V.—A slope, declivity, descent: locus tenui fastigio vergebat, Cs.: iniquum loci ad declivitatem, Cs.: cloacis fastigio in Tiberim ductis, by a gradual descent, L.: scrobes paulatim angustiore ad infimum fastigio, i. e. gradually narrowing, Cs.—Fig., a finish, completion: operi tamquam fastigium inponere, crown the work.— Elevation, rank, dignity: dictaturae semper altius fastigium fuit, L.: alii cives eiusdem fastigi, L.: mortale, Cu.: muliebre, womanly dignity, Ta.: fortunae, the height, Cu.: Quales ex humili magna ad fastigia rerum Extollit Fortuna, Iu.: summa sequar fastigia rerum, great outlines, V.* * *peak, summit, top; slope, declivity, descent; gable, roof; sharp point, tip -
6 fastigium
-
7 fastigium
fastīgium, ī n.1) верх, вершинаimponere rei f. C — довершать (заканчивать) делоf. aquae QC — поверхность водыf. fortunae QC (eloquentiae Q) — высшая степень (верх, вершина) счастья (красноречия)summa fastigia rerum V — главнейшие пункты (важнейшие обстоятельства, основные моменты)2) глубина (scrobis Cs, V)3) верх двускатной кровли, щипец, фронтон (tecti V; basilicae Su); двускатная крыша (f. templi L, Capitolii C)4) склон, спуск, покатость, скат5) степень, положение, звание, достоинство (dictaturae f. L; f. muliebre T; f. consulare VP)6) перен. (тж. f. regium QC) престол (accingere aliquem paternum ad f. T)7) грам. знак ударения, акцент -
8 fastigium
fastigium, ii, n., top, extremity, H. 11:21.* -
9 fastigium
English-Russian dictionary of biology and biotechnology > fastigium
-
10 fastigium
1. Fastigium n, Giebelkante f des verlängerten Rückenmarks; 2. Fastigium n, Fiebergipfel m; Krankheitshöhepunkt m -
11 fastigium
Большой англо-русский и русско-английский словарь > fastigium
-
12 fastigium
[fæʹstıdʒıəm] n (pl тж. -gia) книжн.1. верхушка, вершина2. архит. конёк крыши, шпиц3. кризис ( болезни) -
13 fastigium
-
14 fastigium
[fæ'stɪdʒɪəm]2) Медицина: вершина четвёртого желудочка мозга, стадия разгара болезни3) Техника: конёк крыши4) Строительство: заканчивающий элемент, конёк, шпиль, вершина (фронтона)5) Архитектура: шпиц, шпиц фронтона, щипец фронтона -
15 fastigium
мед. стадия разгара болезниАнгло-русский универсальный дополнительный практический переводческий словарь И. Мостицкого > fastigium
-
16 fastigium
верхушка, вершина, верхконек крыши, шпицфронтон, щипецкризисАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > fastigium
-
17 fastigium
мед.сущ. вершина четвертого желудочка мозга; разгар болезни -
18 fastigium
◙ n. נקודת השיא של מחלה או זיהום* * *◙ םוהיז וא הלחמ לש אישה תדוקנ◄ -
19 Fastigium
nвы́сшая то́чка f (напр. температурной кривой) -
20 fastigium
См. также в других словарях:
FASTIGIUM — in Glossis ἀέτωμα, Gallis Feste, unde Festagium etc. Omnia enim aedificiorum tecta, apud Vett. aut erant plana, aut fastigata: et quidem in Graecia, Asia, et toto pene Oriente, aedium privatatum tecta plana fiebant; aedes vero sacrae culmen, et… … Hofmann J. Lexicon universale
fastigium — [fa stij′ē əm] n. [ModL < L, an extremity, orig., the top of a gable: see FASTIGIATE] 1. the most severe point in the course of an illness 2. the highest point in the roof of the fourth ventricle of the brain … English World dictionary
fastigium — n. [L. fastigium, gable end] (ARTHROPODA: Insecta) In Orthoptera, the anterior dorsal surface of the vertex of grasshoppers … Dictionary of invertebrate zoology
Fastigium — Fasti̱gium [aus lat. fastigium, Gen.: fastigiiFastigium= Neigung, Steigung; Abdachung; Spitze, Gipfel; Giebel] s; s, ...gia: 1) Dach des 4.FastigiumHirnventrikels (Anat.). 2) Höhepunkt einer Krankheit (insbes. Höhepunkt des Fiebers; Med.) … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
Fastigium — Fas|ti|gi|um das; s, ...gia <aus lat. fastigium »Neigung, Steigung; Abdachung; Spitze, Gipfel; Giebel«>: 1. Dach des vierten Hirnventrikels (vgl. ↑Ventrikel; Anat.). 2. Höhepunkt einer Krankheit (insbesondere des Fiebers; Med.) … Das große Fremdwörterbuch
fastigium — /fa stij ee euhm/, n., pl. fastigiums, fastigia / ee euh/. Med. the highest point of a fever or disease; the period of greatest development of an infection. [1670 80; < L] * * * … Universalium
fastigium — noun a) An apex or summit b) A pediment or gable end … Wiktionary
fastigium — 1. [TA] Apex of the roof of the fourth ventricle of the brain, an angle formed by the anterior and posterior medullary vela extending into the substance of the vermis. 2. The acme … Medical dictionary
fastigium — (Roget s Thesaurus II) noun Medicine. The highest point or state: acme, apex, apogee, climax, crest, crown, culmination, height, meridian, peak, pinnacle, summit, top, zenith. Informal: payoff. See HIGH … English dictionary for students
fastigium — n. point of greatest intensity in a disease or infection … English contemporary dictionary
fastigium — fas·tig·i·um … English syllables