Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

fastīdĭum

  • 1 fastidium

    fastidĭum, ĭi, n. [st2]1 [-] dégoût des aliments, répugnance de l'estomac, palais délicat. [st2]2 [-] dégoût, répugnance, aversion; goût difficile. [st2]3 [-] dédain, mépris, air dédaigneux, morgue, arrogance.    - lignum in fastidio est, Plin. 12, 19, 42, § 91: le bois est l'objet de mépris.    - fastidium movere, Ov.: inspirer du dégoût.    - ad aliquam rem fastidium habere, Cic.: avoir de la répugnance pour qqch.    - ne sit fastidio Graecos sequi, Plin. 7, 1, 1, § 8: qu'on ne dédaigne pas de suivre les Grecs.
    * * *
    fastidĭum, ĭi, n. [st2]1 [-] dégoût des aliments, répugnance de l'estomac, palais délicat. [st2]2 [-] dégoût, répugnance, aversion; goût difficile. [st2]3 [-] dédain, mépris, air dédaigneux, morgue, arrogance.    - lignum in fastidio est, Plin. 12, 19, 42, § 91: le bois est l'objet de mépris.    - fastidium movere, Ov.: inspirer du dégoût.    - ad aliquam rem fastidium habere, Cic.: avoir de la répugnance pour qqch.    - ne sit fastidio Graecos sequi, Plin. 7, 1, 1, § 8: qu'on ne dédaigne pas de suivre les Grecs.
    * * *
        Fastidium. Cic. Desprisement, Mespris, Contemnement, Desdaing.
    \
        Fastidium in cibis. Plin. Desgoustement.
    \
        Fastidium stomachi. Cic. Desgoustement.
    \
        Fastidii delicatissimi homo. Cic. Aisé à desgouster, et pour peu de chose.
    \
        Adducere in fastidium rem aliquam. Plin. Faire qu'on la desprise, et qu'on n'en tienne compte.
    \
        Detrahere. Plin. Oster le desgoustement.
    \
        Labor extundit fastidia. Horat. Le travail donne bon appetit.
    \
        Ferre fastidium. Cic. Endurer l'arrogance d'aucun.
    \
        Fert eloquentia ex amplitudine fastidium. Quintil. Remporte et acquiert mesprisement.
    \
        Fastidium leuare. Quintil. Alleger.
    \
        Fastidium purgare. Plin. Oster la fascherie et desgoustement.
    \
        Modo ne sit fastidio Graeco sequi. Plin. Qu'il ne fasche ou ennuye point de suyvre les Grecs.
    \
        In fastidio esse. Plin. N'estre point estimé ne prisé, Estre desprisé.
    \
        Fastidium meum. Par lequel je desprise autruy.
    \
        Fastidium mei. Quintil. Duquel je suis desprisé et desdaigné par autruy.

    Dictionarium latinogallicum > fastidium

  • 2 fastidium

    fastīdĭum, ĭi, n. [cf. 2. fastus], a loathing, aversion for any thing, esp. for any sort of enjoyment (very freq. and class.; cf. taedium, nausea, etc.).
    I.
    Lit., nausea, squeamishness, loathing, distaste for food:

    cibi satietas et fastidium,

    Cic. Inv. 1, 17, 25:

    mel fastidium creat,

    Plin. 22, 24, 50, § 109:

    fastidium abigere,

    id. 23, 9, 81, § 161:

    auferre,

    id. 19, 8, 38, § 127:

    discutere,

    id. 23, 1, 27, § 54:

    detrahere,

    id. 22, 25, 74, § 155.—In plur.:

    magna movet stomacho fastidia, etc.,

    Hor. S. 2, 4, 78; 2, 2, 14; 2, 6, 86; Juv. 14, 184; Plin. 26, 7, 25, § 41 al.—
    2.
    Esp. of a spoiled, pampered taste, niceness, daintiness, delicacy, Varr. R. R. 3, 9, 18: tantum in illis esse fastidium;

    ut nollent attingere nisi eodem die captum piscem,

    Sen. Q. N. 3, 18; cf. Vulg. Ezech. 16, 31.—
    B.
    Transf. to sight:

    oculorum in hominum insolentium indignitate fastidium,

    Cic. Fam. 2, 16, 2.—
    II.
    Trop., dislike, aversion, disgust, fastidiousness.
    A.
    In gen.:

    ab aliqua re celerrime fastidio quodam et satietate abalienari,

    Cic. de Or. 3, 25, 98; cf.: si (eloquentia) et ex copia satietatem et ex amplitudine fastidium tulerit, Quint. 5, 14, 30:

    nescis quantum interdum afferat hominibus fastidii, quantum satietatis,

    Cic. Mur. 9, 21:

    satiari fastidio similitudinis,

    id. de Or. 3, 50, 193:

    nulla voluptas est, quae non assiduitate fastidium pariat,

    Plin. 12, 17, 40, § 81:

    vitato assiduitatis fastidio,

    Suet. Tib. 10:

    rudem esse omnino in nostris poëtis, aut inertissimae segnitiae est, aut fastidii delicatissimi,

    Cic. Fin. 1, 2, 5:

    quae habent ad res certas vitiosam offensionem atque fastidium,

    id. Tusc. 4, 10, 23:

    audiendi,

    id. Opt. Gen. 4, 12:

    insolens domesticarum rerum,

    id. Fin. 1, 3, 10:

    omnis stultitia laborat fastidio sui,

    Sen. Ep. 9 fin.:

    nec id fit fastidio meo,

    Cic. Phil. 12, 8, 20:

    ne sit fastidio Graecos sequi,

    Plin. 7, 1, 1, § 8:

    ipsum lignum in fastidio est,

    is despised, id. 12, 19, 42, § 91; cf.:

    aliquid fastidio damnare,

    id. 11, 2, 1, § 4: non omnia (i. e. arbores) in omnibus locis nasci docuimus, nec translata vivere: hoc alias fastidio evenit, fastidious or delicate nature, id. 16, 32, 58, § 134.—In plur.:

    non tam ea, quae recta essent, probari, quam quae prava sunt, fastidiis adhaerescere,

    Cic. de Or. 1, 61, 258; cf.:

    spectatoris fastidia ferre superbi,

    Hor. Ep. 2, 1, 215:

    opem ferre poëtis antiquis contra fastidia nostra,

    id. S. 1, 10, 7:

    matri longa decem tulerunt fastidia menses,

    Verg. E. 4, 61.—
    B.
    In partic. (with the notion of fastus predominating), scornful contempt, haughtiness, pride (syn.:

    elatio, vanitas, arrogantia, superbia, fastus): ex eorum (divitiorum) fastidio et superbia (regna) nata esse commemorant,

    Cic. Rep. 1, 32 Mos. N. cr.; cf.:

    superbiam magno opere, fastidium arrogantiamque fugiamus,

    id. Off. 1, 26, 90; id. Agr. 1, 7, 20; cf.:

    superbia et fastidio amplissimos honores repudiare,

    Plin. Pan. 55, 4:

    si essent arrogantes, non possem ferre fastidium,

    id. Phil. 10, 9, 18:

    efferri fastidio et contumaciā,

    Cic. Lael. 15, 54.—In plur.:

    superba pati fastidia?

    Verg. E. 2, 15:

    oderunt fastidia divi,

    Tib. 1, 8, 69:

    qui tulerit Meroes fastidia longa superbae,

    Calp. E. 11, 50:

    veteris fastidia quercus,

    Juv. 14, 184.

    Lewis & Short latin dictionary > fastidium

  • 3 fastidium

    fāstīdium, iī, n. (zsgz. aus fastitidium zu 1. fastus), der Ekel, Widerwille gegen einen Genuß, der Überdruß aus Ekel, I) eig.: A) im allg.: a) vor Ggstdn. des Geschmacks, cibi satietas et f., Cic.: f. creare, Plin.: f. abigere, auferre, discutere, distrahere, Plin. – Plur. b. Hor., Col. u.a. – b) vor Ggstdn. des Gesichts, Cic. ep. 2, 16, 2. – B) insbes., der verwöhnte Geschmack, -Gaumen, die Leckerhaftigkeit, Varro r. r. 3, 9, 18. Sen. nat. qu. 3, 18, 2. – II) übtr.: A) im allg., der geistige, moralische Ekel, Widerwille, die Abneigung, der Überdruß, die Verachtung, Cic. u.a.: domesticarum rerum, Cic.: sui, Sen. – in fastidio esse, verschmäht sein, Plin.: ipsa aetas Galbae irrisui et fastidio erat (ekelte an, war zuwider) assuetis iuventae Neronis, Tac.: ne sit fastidio Graecos sequi, man verschmähe nicht usw., Plin. – Plur. b. Verg. u.a. – meton. v. Pers., tu, Orci fastidium solum, Apul. met. 4, 7. – B) insbes., das Ekeltun, 1) die Mäkelsucht, mäkelnde Tadelsucht, der verwöhnte Geschmack, die Krittelei bei Beurteilung eines Ggstds., delicatissimum, Cic.: audiendi, Cic.: Plur., dixisti non tam ea quae recta essent probari quam quae prava fastidiis adhaerescere, Cic. de or. 1, 258: spectatoris fastidia ferre superbi, Hor. sat. 1, 10, 7. – übtr., die ekele, verwöhnte Natur eines Baumes, Plin. 16, 134. – 2) prägn., das Ekeltun im Benehmen gegen andere, das Vornehmtun, das spröde, schnöde Wesen, der schnöde Stolz, oft verb. f. et superbia, superbia et f., f. arrógantiaque, f. et contumacia, Cic. u.a.: f. alcis non posse ferre, Cic.: tantarum urbium fastidium agitare, gegen so gr. St. den Spröden spielen, Iustin. – Plur. v. Frauen, Verg. u.a.

    lateinisch-deutsches > fastidium

  • 4 fastidium

    fāstīdium, iī, n. (zsgz. aus fastitidium zu 1. fastus), der Ekel, Widerwille gegen einen Genuß, der Überdruß aus Ekel, I) eig.: A) im allg.: a) vor Ggstdn. des Geschmacks, cibi satietas et f., Cic.: f. creare, Plin.: f. abigere, auferre, discutere, distrahere, Plin. – Plur. b. Hor., Col. u.a. – b) vor Ggstdn. des Gesichts, Cic. ep. 2, 16, 2. – B) insbes., der verwöhnte Geschmack, -Gaumen, die Leckerhaftigkeit, Varro r. r. 3, 9, 18. Sen. nat. qu. 3, 18, 2. – II) übtr.: A) im allg., der geistige, moralische Ekel, Widerwille, die Abneigung, der Überdruß, die Verachtung, Cic. u.a.: domesticarum rerum, Cic.: sui, Sen. – in fastidio esse, verschmäht sein, Plin.: ipsa aetas Galbae irrisui et fastidio erat (ekelte an, war zuwider) assuetis iuventae Neronis, Tac.: ne sit fastidio Graecos sequi, man verschmähe nicht usw., Plin. – Plur. b. Verg. u.a. – meton. v. Pers., tu, Orci fastidium solum, Apul. met. 4, 7. – B) insbes., das Ekeltun, 1) die Mäkelsucht, mäkelnde Tadelsucht, der verwöhnte Geschmack, die Krittelei bei Beurteilung eines Ggstds., delicatissimum, Cic.: audiendi, Cic.: Plur., dixisti non tam ea quae recta essent probari quam quae prava fastidiis adhaerescere, Cic. de or. 1, 258: spectatoris fastidia ferre superbi, Hor. sat. 1, 10, 7. – übtr., die ekele, verwöhnte Natur eines Baumes, Plin. 16, 134. – 2) prägn., das Ekeltun im Beneh-
    ————
    men gegen andere, das Vornehmtun, das spröde, schnöde Wesen, der schnöde Stolz, oft verb. f. et superbia, superbia et f., f. arrуgantiaque, f. et contumacia, Cic. u.a.: f. alcis non posse ferre, Cic.: tantarum urbium fastidium agitare, gegen so gr. St. den Spröden spielen, Iustin. – Plur. v. Frauen, Verg. u.a.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fastidium

  • 5 fastidium

    fastidium fastidium, i n брезгливость

    Латинско-русский словарь > fastidium

  • 6 fastidium

    fastidium fastidium, ii n презрительное отношение

    Латинско-русский словарь > fastidium

  • 7 fastidium

    fastidium fastidium, ii n пренебрежение

    Латинско-русский словарь > fastidium

  • 8 fastīdium

        fastīdium ī, n    nausea, squeamishness, loathing, distaste, aversion: cibi: Magna movet stomacho fastidia, H.: veteris quercūs, Iu.: oculorum. —Fig., dislike, aversion, disgust, fastidiousness, excessive nicety: ab aliquā re fastidio quodam abalienari: est fastidi delicatissimi: audiendi: insolens domesticarum rerum: fastidio esse alquibus, Ta.: nec id fit fastidio meo: spectatoris fastidia ferre superbi, H.—Scornful contempt, haughtiness, pride: quorum non possum ferre fastidium: efferri fastidio et contumaciā: superba pati fastidia, V.: Oderunt fastidia divi, Tb.
    * * *
    loathing, disgust; squeamishness; scornful contempt, pride; fastidiousness

    Latin-English dictionary > fastīdium

  • 9 fastidium

    fastīdium, ī n. [ fastus II ]
    1) брезгливость, отвращение, привередливость (satietas et f. cibi C); избалованность (f. delicatissimum C)
    2) презрительное отношение, пренебрежение (f. rerum domesticarum C); высокомерность, спесь, чванство, важничанье (f. et arrogantia C)

    Латинско-русский словарь > fastidium

  • 10 fastidium

    Универсальный англо-русский словарь > fastidium

  • 11 fastidium

    мед.сущ. отвращение к пище

    Англо-русский медицинский словарь > fastidium

  • 12 fastidium

    English-Ukrainian dictionary > fastidium

  • 13 fastidium

    English-Ukrainian dictionary > fastidium

  • 14 fastidium

    отвращение, adorationis ambitiosum fast. (1. 2 C. 1, 24).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > fastidium

  • 15 fastidium

    عياف
    * * *
    عِياف

    English-Arabic Medical Dictionary > fastidium

  • 16 fastidium

    I.
    disgust, dislike, sqeamishness / scorn, disdain, haughtiness.
    II.
    aversion, loathing

    Latin-English dictionary of medieval > fastidium

  • 17 fastidium

    s.
    fastidio, asco por los alimentos.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > fastidium

  • 18 fastidium

    English-Russian big medical dictionary > fastidium

  • 19 Fastidium est quies

    Скука - отдохновение души.
    Мефистофель [ Фаусту ]
    Ты доказательством рассудка.
    В своем альбоме запиши:
    Fastidium est quies - скука *
    Отдохновение души.
    Я психолог... о вот наука!...
    Скажи, когда ты не скучал?
    Подумай, поищи. (А. С. Пушкин, Сцена из Фауста.)
    * Точнее, чем fastidium ("отвращение", "пренебрежение"), соответствует русскому "скука" латинское taedium. Возможно, что расширительное употребление слова fastidium, как и сама фраза, здесь принадлежит самому Пушкину. - авт.

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Fastidium est quies

  • 20 fastidium vitae

    Универсальный немецко-русский словарь > fastidium vitae

См. также в других словарях:

  • Fastidium — Fasti̱dium [aus gleichbed. lat. fastidium] s; s: Ekel, Abneigung, Widerwille …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • Fastidium — Fas|ti|di|um das; s <aus gleichbed. lat. fastidium> Abneigung, Widerwille (z. B. gegen Essen; Med.) …   Das große Fremdwörterbuch

  • Fastidium — Fas|ti|di|um 〈n.; s; unz.; Med.〉 Ekel, Abneigung [lat.] …   Universal-Lexikon

  • fastidium — fas·tid·i·um ē əm n a strong distaste esp. for food …   Medical dictionary

  • Fastidium — Fas|ti|di|um 〈n.; Gen.: s; Pl.: unz.; Med.〉 Ekel, Abneigung [Etym.: lat.] …   Lexikalische Deutsches Wörterbuch

  • fastidium —    (s.m.) È dato dalla mancanza di attenzione da parte dell uditorio, vasto pubblico o giudice che sia; deve essere evitato soprattutto nel cor­so dell exordium, cioè sin dall avvio del discorso retorico. Un altro elemento di pericolo che può… …   Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani

  • fastidium — fas·tid·i·um …   English syllables

  • fastidium — dēəm noun ( s) Etymology: Latin more at fastidious : a mood of scornful distaste; also : squeamishness …   Useful english dictionary

  • degoustement — de viandes, Fastidium. Degoustement qu ont principalement les femmes grosses, Malacia. Un degoustement exquis et trop delicat, Delicatissimum fastidium. Le miel engendre un degoustement, Mel creat fastidium, affert, mouet. Oster le degoustement,… …   Thresor de la langue françoyse

  • fastidieux — fastidieux, ieuse [ fastidjø, jøz ] adj. • XIVe; lat. fastidiosus, de fastidium « dégoût » ♦ Qui rebute en provoquant l ennui, la lassitude. ⇒ ennuyeux, fatigant, insipide, insupportable. Une énumération fastidieuse. Des détails fastidieux. «… …   Encyclopédie Universelle

  • fastidio — (Del lat. fastidium.) ► sustantivo masculino 1 Sensación de molestia o enfado causado por una persona, una cosa o algún contratiempo de poca importancia: ■ es un fastidio tener que repetirlo. SINÓNIMO disgusto molestia 2 Cosa que resulta pesada,… …   Enciclopedia Universal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»