-
1 fastidium
fastidĭum, ĭi, n. [st2]1 [-] dégoût des aliments, répugnance de l'estomac, palais délicat. [st2]2 [-] dégoût, répugnance, aversion; goût difficile. [st2]3 [-] dédain, mépris, air dédaigneux, morgue, arrogance. - lignum in fastidio est, Plin. 12, 19, 42, § 91: le bois est l'objet de mépris. - fastidium movere, Ov.: inspirer du dégoût. - ad aliquam rem fastidium habere, Cic.: avoir de la répugnance pour qqch. - ne sit fastidio Graecos sequi, Plin. 7, 1, 1, § 8: qu'on ne dédaigne pas de suivre les Grecs.* * *fastidĭum, ĭi, n. [st2]1 [-] dégoût des aliments, répugnance de l'estomac, palais délicat. [st2]2 [-] dégoût, répugnance, aversion; goût difficile. [st2]3 [-] dédain, mépris, air dédaigneux, morgue, arrogance. - lignum in fastidio est, Plin. 12, 19, 42, § 91: le bois est l'objet de mépris. - fastidium movere, Ov.: inspirer du dégoût. - ad aliquam rem fastidium habere, Cic.: avoir de la répugnance pour qqch. - ne sit fastidio Graecos sequi, Plin. 7, 1, 1, § 8: qu'on ne dédaigne pas de suivre les Grecs.* * *Fastidium. Cic. Desprisement, Mespris, Contemnement, Desdaing.\Fastidium in cibis. Plin. Desgoustement.\Fastidium stomachi. Cic. Desgoustement.\Fastidii delicatissimi homo. Cic. Aisé à desgouster, et pour peu de chose.\Adducere in fastidium rem aliquam. Plin. Faire qu'on la desprise, et qu'on n'en tienne compte.\Detrahere. Plin. Oster le desgoustement.\Labor extundit fastidia. Horat. Le travail donne bon appetit.\Ferre fastidium. Cic. Endurer l'arrogance d'aucun.\Fert eloquentia ex amplitudine fastidium. Quintil. Remporte et acquiert mesprisement.\Fastidium leuare. Quintil. Alleger.\Fastidium purgare. Plin. Oster la fascherie et desgoustement.\Modo ne sit fastidio Graeco sequi. Plin. Qu'il ne fasche ou ennuye point de suyvre les Grecs.\In fastidio esse. Plin. N'estre point estimé ne prisé, Estre desprisé.\Fastidium meum. Par lequel je desprise autruy.\Fastidium mei. Quintil. Duquel je suis desprisé et desdaigné par autruy. -
2 fastidium
fastīdĭum, ĭi, n. [cf. 2. fastus], a loathing, aversion for any thing, esp. for any sort of enjoyment (very freq. and class.; cf. taedium, nausea, etc.).I.Lit., nausea, squeamishness, loathing, distaste for food:2.cibi satietas et fastidium,
Cic. Inv. 1, 17, 25:mel fastidium creat,
Plin. 22, 24, 50, § 109:fastidium abigere,
id. 23, 9, 81, § 161:auferre,
id. 19, 8, 38, § 127:discutere,
id. 23, 1, 27, § 54:detrahere,
id. 22, 25, 74, § 155.—In plur.:magna movet stomacho fastidia, etc.,
Hor. S. 2, 4, 78; 2, 2, 14; 2, 6, 86; Juv. 14, 184; Plin. 26, 7, 25, § 41 al.—Esp. of a spoiled, pampered taste, niceness, daintiness, delicacy, Varr. R. R. 3, 9, 18: tantum in illis esse fastidium;B.ut nollent attingere nisi eodem die captum piscem,
Sen. Q. N. 3, 18; cf. Vulg. Ezech. 16, 31.—Transf. to sight:II. A.oculorum in hominum insolentium indignitate fastidium,
Cic. Fam. 2, 16, 2.—In gen.:B.ab aliqua re celerrime fastidio quodam et satietate abalienari,
Cic. de Or. 3, 25, 98; cf.: si (eloquentia) et ex copia satietatem et ex amplitudine fastidium tulerit, Quint. 5, 14, 30:nescis quantum interdum afferat hominibus fastidii, quantum satietatis,
Cic. Mur. 9, 21:satiari fastidio similitudinis,
id. de Or. 3, 50, 193:nulla voluptas est, quae non assiduitate fastidium pariat,
Plin. 12, 17, 40, § 81:vitato assiduitatis fastidio,
Suet. Tib. 10:rudem esse omnino in nostris poëtis, aut inertissimae segnitiae est, aut fastidii delicatissimi,
Cic. Fin. 1, 2, 5:quae habent ad res certas vitiosam offensionem atque fastidium,
id. Tusc. 4, 10, 23:audiendi,
id. Opt. Gen. 4, 12:insolens domesticarum rerum,
id. Fin. 1, 3, 10:omnis stultitia laborat fastidio sui,
Sen. Ep. 9 fin.:nec id fit fastidio meo,
Cic. Phil. 12, 8, 20:ne sit fastidio Graecos sequi,
Plin. 7, 1, 1, § 8:ipsum lignum in fastidio est,
is despised, id. 12, 19, 42, § 91; cf.:aliquid fastidio damnare,
id. 11, 2, 1, § 4: non omnia (i. e. arbores) in omnibus locis nasci docuimus, nec translata vivere: hoc alias fastidio evenit, fastidious or delicate nature, id. 16, 32, 58, § 134.—In plur.:non tam ea, quae recta essent, probari, quam quae prava sunt, fastidiis adhaerescere,
Cic. de Or. 1, 61, 258; cf.:spectatoris fastidia ferre superbi,
Hor. Ep. 2, 1, 215:opem ferre poëtis antiquis contra fastidia nostra,
id. S. 1, 10, 7:matri longa decem tulerunt fastidia menses,
Verg. E. 4, 61.—In partic. (with the notion of fastus predominating), scornful contempt, haughtiness, pride (syn.:elatio, vanitas, arrogantia, superbia, fastus): ex eorum (divitiorum) fastidio et superbia (regna) nata esse commemorant,
Cic. Rep. 1, 32 Mos. N. cr.; cf.:superbiam magno opere, fastidium arrogantiamque fugiamus,
id. Off. 1, 26, 90; id. Agr. 1, 7, 20; cf.:superbia et fastidio amplissimos honores repudiare,
Plin. Pan. 55, 4:si essent arrogantes, non possem ferre fastidium,
id. Phil. 10, 9, 18:efferri fastidio et contumaciā,
Cic. Lael. 15, 54.—In plur.:superba pati fastidia?
Verg. E. 2, 15:oderunt fastidia divi,
Tib. 1, 8, 69:qui tulerit Meroes fastidia longa superbae,
Calp. E. 11, 50:veteris fastidia quercus,
Juv. 14, 184. -
3 fastidium
fāstīdium, iī, n. (zsgz. aus fastitidium zu 1. fastus), der Ekel, Widerwille gegen einen Genuß, der Überdruß aus Ekel, I) eig.: A) im allg.: a) vor Ggstdn. des Geschmacks, cibi satietas et f., Cic.: f. creare, Plin.: f. abigere, auferre, discutere, distrahere, Plin. – Plur. b. Hor., Col. u.a. – b) vor Ggstdn. des Gesichts, Cic. ep. 2, 16, 2. – B) insbes., der verwöhnte Geschmack, -Gaumen, die Leckerhaftigkeit, Varro r. r. 3, 9, 18. Sen. nat. qu. 3, 18, 2. – II) übtr.: A) im allg., der geistige, moralische Ekel, Widerwille, die Abneigung, der Überdruß, die Verachtung, Cic. u.a.: domesticarum rerum, Cic.: sui, Sen. – in fastidio esse, verschmäht sein, Plin.: ipsa aetas Galbae irrisui et fastidio erat (ekelte an, war zuwider) assuetis iuventae Neronis, Tac.: ne sit fastidio Graecos sequi, man verschmähe nicht usw., Plin. – Plur. b. Verg. u.a. – meton. v. Pers., tu, Orci fastidium solum, Apul. met. 4, 7. – B) insbes., das Ekeltun, 1) die Mäkelsucht, mäkelnde Tadelsucht, der verwöhnte Geschmack, die Krittelei bei Beurteilung eines Ggstds., delicatissimum, Cic.: audiendi, Cic.: Plur., dixisti non tam ea quae recta essent probari quam quae prava fastidiis adhaerescere, Cic. de or. 1, 258: spectatoris fastidia ferre superbi, Hor. sat. 1, 10, 7. – übtr., die ekele, verwöhnte Natur eines Baumes, Plin. 16, 134. – 2) prägn., das Ekeltun im Benehmen gegen andere, das Vornehmtun, das spröde, schnöde Wesen, der schnöde Stolz, oft verb. f. et superbia, superbia et f., f. arrógantiaque, f. et contumacia, Cic. u.a.: f. alcis non posse ferre, Cic.: tantarum urbium fastidium agitare, gegen so gr. St. den Spröden spielen, Iustin. – Plur. v. Frauen, Verg. u.a.
-
4 fastidium
fāstīdium, iī, n. (zsgz. aus fastitidium zu 1. fastus), der Ekel, Widerwille gegen einen Genuß, der Überdruß aus Ekel, I) eig.: A) im allg.: a) vor Ggstdn. des Geschmacks, cibi satietas et f., Cic.: f. creare, Plin.: f. abigere, auferre, discutere, distrahere, Plin. – Plur. b. Hor., Col. u.a. – b) vor Ggstdn. des Gesichts, Cic. ep. 2, 16, 2. – B) insbes., der verwöhnte Geschmack, -Gaumen, die Leckerhaftigkeit, Varro r. r. 3, 9, 18. Sen. nat. qu. 3, 18, 2. – II) übtr.: A) im allg., der geistige, moralische Ekel, Widerwille, die Abneigung, der Überdruß, die Verachtung, Cic. u.a.: domesticarum rerum, Cic.: sui, Sen. – in fastidio esse, verschmäht sein, Plin.: ipsa aetas Galbae irrisui et fastidio erat (ekelte an, war zuwider) assuetis iuventae Neronis, Tac.: ne sit fastidio Graecos sequi, man verschmähe nicht usw., Plin. – Plur. b. Verg. u.a. – meton. v. Pers., tu, Orci fastidium solum, Apul. met. 4, 7. – B) insbes., das Ekeltun, 1) die Mäkelsucht, mäkelnde Tadelsucht, der verwöhnte Geschmack, die Krittelei bei Beurteilung eines Ggstds., delicatissimum, Cic.: audiendi, Cic.: Plur., dixisti non tam ea quae recta essent probari quam quae prava fastidiis adhaerescere, Cic. de or. 1, 258: spectatoris fastidia ferre superbi, Hor. sat. 1, 10, 7. – übtr., die ekele, verwöhnte Natur eines Baumes, Plin. 16, 134. – 2) prägn., das Ekeltun im Beneh-————men gegen andere, das Vornehmtun, das spröde, schnöde Wesen, der schnöde Stolz, oft verb. f. et superbia, superbia et f., f. arrуgantiaque, f. et contumacia, Cic. u.a.: f. alcis non posse ferre, Cic.: tantarum urbium fastidium agitare, gegen so gr. St. den Spröden spielen, Iustin. – Plur. v. Frauen, Verg. u.a.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fastidium
-
5 fastidium
fastidium fastidium, i n брезгливость -
6 fastidium
fastidium fastidium, ii n презрительное отношение -
7 fastidium
fastidium fastidium, ii n пренебрежение -
8 fastīdium
fastīdium ī, n nausea, squeamishness, loathing, distaste, aversion: cibi: Magna movet stomacho fastidia, H.: veteris quercūs, Iu.: oculorum. —Fig., dislike, aversion, disgust, fastidiousness, excessive nicety: ab aliquā re fastidio quodam abalienari: est fastidi delicatissimi: audiendi: insolens domesticarum rerum: fastidio esse alquibus, Ta.: nec id fit fastidio meo: spectatoris fastidia ferre superbi, H.—Scornful contempt, haughtiness, pride: quorum non possum ferre fastidium: efferri fastidio et contumaciā: superba pati fastidia, V.: Oderunt fastidia divi, Tb.* * *loathing, disgust; squeamishness; scornful contempt, pride; fastidiousness -
9 fastidium
fastīdium, ī n. [ fastus II ]1) брезгливость, отвращение, привередливость (satietas et f. cibi C); избалованность (f. delicatissimum C)2) презрительное отношение, пренебрежение (f. rerum domesticarum C); высокомерность, спесь, чванство, важничанье (f. et arrogantia C) -
10 fastidium
Медицина: отвращение к пище -
11 fastidium
мед.сущ. отвращение к пище -
12 fastidium
n; мед. -
13 fastidium
n; мед. -
14 fastidium
отвращение, adorationis ambitiosum fast. (1. 2 C. 1, 24).Латинско-русский словарь к источникам римского права > fastidium
-
15 fastidium
عياف* * *عِياف -
16 fastidium
I.disgust, dislike, sqeamishness / scorn, disdain, haughtiness.II.aversion, loathing -
17 fastidium
s.fastidio, asco por los alimentos. -
18 fastidium
-
19 Fastidium est quies
Скука - отдохновение души.Мефистофель [ Фаусту ]Ты доказательством рассудка.В своем альбоме запиши:Fastidium est quies - скука *Отдохновение души.Я психолог... о вот наука!...Скажи, когда ты не скучал?Подумай, поищи. (А. С. Пушкин, Сцена из Фауста.)* Точнее, чем fastidium ("отвращение", "пренебрежение"), соответствует русскому "скука" латинское taedium. Возможно, что расширительное употребление слова fastidium, как и сама фраза, здесь принадлежит самому Пушкину. - авт.Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Fastidium est quies
-
20 fastidium vitae
прил.лат. пресыщенность жизнью
См. также в других словарях:
Fastidium — Fasti̱dium [aus gleichbed. lat. fastidium] s; s: Ekel, Abneigung, Widerwille … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
Fastidium — Fas|ti|di|um das; s <aus gleichbed. lat. fastidium> Abneigung, Widerwille (z. B. gegen Essen; Med.) … Das große Fremdwörterbuch
Fastidium — Fas|ti|di|um 〈n.; s; unz.; Med.〉 Ekel, Abneigung [lat.] … Universal-Lexikon
fastidium — fas·tid·i·um ē əm n a strong distaste esp. for food … Medical dictionary
Fastidium — Fas|ti|di|um 〈n.; Gen.: s; Pl.: unz.; Med.〉 Ekel, Abneigung [Etym.: lat.] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
fastidium — (s.m.) È dato dalla mancanza di attenzione da parte dell uditorio, vasto pubblico o giudice che sia; deve essere evitato soprattutto nel corso dell exordium, cioè sin dall avvio del discorso retorico. Un altro elemento di pericolo che può… … Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani
fastidium — fas·tid·i·um … English syllables
fastidium — dēəm noun ( s) Etymology: Latin more at fastidious : a mood of scornful distaste; also : squeamishness … Useful english dictionary
degoustement — de viandes, Fastidium. Degoustement qu ont principalement les femmes grosses, Malacia. Un degoustement exquis et trop delicat, Delicatissimum fastidium. Le miel engendre un degoustement, Mel creat fastidium, affert, mouet. Oster le degoustement,… … Thresor de la langue françoyse
fastidieux — fastidieux, ieuse [ fastidjø, jøz ] adj. • XIVe; lat. fastidiosus, de fastidium « dégoût » ♦ Qui rebute en provoquant l ennui, la lassitude. ⇒ ennuyeux, fatigant, insipide, insupportable. Une énumération fastidieuse. Des détails fastidieux. «… … Encyclopédie Universelle
fastidio — (Del lat. fastidium.) ► sustantivo masculino 1 Sensación de molestia o enfado causado por una persona, una cosa o algún contratiempo de poca importancia: ■ es un fastidio tener que repetirlo. SINÓNIMO disgusto molestia 2 Cosa que resulta pesada,… … Enciclopedia Universal