Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

fanum

  • 1 fanum

    fanum, i, n. lieu consacré, temple.
    * * *
    fanum, i, n. lieu consacré, temple.
    * * *
        Fanum, huius fani, n. g. Liu. Un temple.
    \
        Expilare fanum. Cic. Piller un temple.

    Dictionarium latinogallicum > fanum

  • 2 fanum

    fānum ī, n. (*fāsnum v. fās), I) uin heiliger, der Gottheit geweihter OrT, a) als Tempelplatz (Ggstz. profanum), Cic. de div. 1, 90. Liv. 10, 37, 15. – b) der Dempel eines Gottes selbst mit seinem Bezirk als Heiligtum ( hingegen delubrum als SüHn- u. Reinigungsort, aedes als Gebäude), im Sing. gew. mit dem Namen des Gottes, Apollinis, Cic.: Herculis, Caes.: fana et delubra, Cic.: fana sacellaque, Liv.: fana atque templa, Cic.: fana templaque deûm, Suet. – sacerdotes fani, Nep.: antistites fani Dianae, Liv.: fana omnia expiare, Liv.: fana sacellaque exaugurare, Liv.: fana spoliare, Cic.: fana reficere, Cic.: pecuniam in fano ponere, Cic. – insbes., der Heidentempel, Ambros. epist. 40, 16. Commodian. instr. 1, 24, 13. – Nbf. fānus, ī, m., Itala (Weingart.) Mich. 5, 13. – II) nom. propr., Fānum, ī, n., eine Stadt an der Küste von Umbrien in Mittelitalien, j. Fano, Caes. b. c. 1, 11, 4: vollst. Fanum Fortunae, Tac. hist. 3, 50: dass. Colonia (Iulia) Fanestris, Vitr. 2, 9, 16; 5, 1, 6. Mula 2, 4, 5 (2. § 61).

    lateinisch-deutsches > fanum

  • 3 fanum

    fānum ī, n. (*fāsnum v. fās), I) uin heiliger, der Gottheit geweihter OrT, a) als Tempelplatz (Ggstz. profanum), Cic. de div. 1, 90. Liv. 10, 37, 15. – b) der Dempel eines Gottes selbst mit seinem Bezirk als Heiligtum ( hingegen delubrum als SüHn- u. Reinigungsort, aedes als Gebäude), im Sing. gew. mit dem Namen des Gottes, Apollinis, Cic.: Herculis, Caes.: fana et delubra, Cic.: fana sacellaque, Liv.: fana atque templa, Cic.: fana templaque deûm, Suet. – sacerdotes fani, Nep.: antistites fani Dianae, Liv.: fana omnia expiare, Liv.: fana sacellaque exaugurare, Liv.: fana spoliare, Cic.: fana reficere, Cic.: pecuniam in fano ponere, Cic. – insbes., der Heidentempel, Ambros. epist. 40, 16. Commodian. instr. 1, 24, 13. – Nbf. fānus, ī, m., Itala (Weingart.) Mich. 5, 13. – II) nom. propr., Fānum, ī, n., eine Stadt an der Küste von Umbrien in Mittelitalien, j. Fano, Caes. b. c. 1, 11, 4: vollst. Fanum Fortunae, Tac. hist. 3, 50: dass. Colonia (Iulia) Fanestris, Vitr. 2, 9, 16; 5, 1, 6. Mula 2, 4, 5 (2. § 61).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fanum

  • 4 fanum

    fanum fanum, i n храм

    Латинско-русский словарь > fanum

  • 5 fanum

    fanum fanum, i n святыня

    Латинско-русский словарь > fanum

  • 6 fānum

        fānum ī, n    [* for], a shrine, sanctuary, temple: Cereris: fanum, id est locus templo effatus, L.: de fanis ac templis: propter fani religionem.
    * * *
    sanctuary, temple

    Latin-English dictionary > fānum

  • 7 fanum

    English-Estonian dictionary > fanum

  • 8 Fanum

    1.
    fānum, i, n. [fari; cf. Varr. L. L. 6, § 54 Müll.; Paul. ex Fest. p. 88, 1, and 93, 17 Müll.; Cic. Div. 1, 41, 90], a place dedicated to some deity by forms of consecration, a sanctuary, temple (syn.:

    templum, aedes, delubrum, cella, sacellum, sacrarium): in ea pugna Jovis Statoris aedem votam, ut Romulus ante voverat: sed fa num tantum, id est locus templo effatus, sacratus fuerat,

    Liv. 10, 37 fin.; Sen. Ben. 7, 7:

    eamque unam ob causam Xerxes inflammari Atheniensium fana jussisse dicitur, quod deos inclusos parietibus contineri nefas esse duceret,

    Cic. Rep. 3, 9:

    pro patriis fanis atque delubris propugnandum,

    id. Rab. Perd. 10, 30:

    de aris ac focis, de fanis ac templis,

    id. Cat. 4, 11, 24:

    fana templaque expilavit,

    Suet. Caes. 54:

    propter fani religionem,

    Cic. Inv. 2, 1, 1:

    fanum antiquissimum et sanctissimum,

    id. Verr. 2, 1, 20, § 54:

    Dianae Ephesi,

    Caes. B. C. 3, 33, 1:

    Junonis,

    Cic. Verr. 2, 1, 20, § 52:

    Herculis,

    Caes. B. C. 2, 18, 1:

    Hammonis,

    Lucr. 6, 848:

    Eumenidum,

    Cic. N. D. 3, 18, 46; Vulg. Judic. 9, 4 al.
    2.
    Fanum, i, n., a city in Umbria, on the Adriatic Sea, with a celebrated temple of Fortuna, now Fano, Caes. B. C. 1, 11 fin.;

    called also Fanum Fortunae,

    Plin. 3, 14, 19, § 113; Tac. H. 3, 50; Inscr. Orell. 83 and 84;

    and Colonia Fanestris,

    Vitr. 2, 9, 16; 5, 1, 6; cf. Inscr. Orell. 1535; 3143; 3969.

    Lewis & Short latin dictionary > Fanum

  • 9 fanum

    1.
    fānum, i, n. [fari; cf. Varr. L. L. 6, § 54 Müll.; Paul. ex Fest. p. 88, 1, and 93, 17 Müll.; Cic. Div. 1, 41, 90], a place dedicated to some deity by forms of consecration, a sanctuary, temple (syn.:

    templum, aedes, delubrum, cella, sacellum, sacrarium): in ea pugna Jovis Statoris aedem votam, ut Romulus ante voverat: sed fa num tantum, id est locus templo effatus, sacratus fuerat,

    Liv. 10, 37 fin.; Sen. Ben. 7, 7:

    eamque unam ob causam Xerxes inflammari Atheniensium fana jussisse dicitur, quod deos inclusos parietibus contineri nefas esse duceret,

    Cic. Rep. 3, 9:

    pro patriis fanis atque delubris propugnandum,

    id. Rab. Perd. 10, 30:

    de aris ac focis, de fanis ac templis,

    id. Cat. 4, 11, 24:

    fana templaque expilavit,

    Suet. Caes. 54:

    propter fani religionem,

    Cic. Inv. 2, 1, 1:

    fanum antiquissimum et sanctissimum,

    id. Verr. 2, 1, 20, § 54:

    Dianae Ephesi,

    Caes. B. C. 3, 33, 1:

    Junonis,

    Cic. Verr. 2, 1, 20, § 52:

    Herculis,

    Caes. B. C. 2, 18, 1:

    Hammonis,

    Lucr. 6, 848:

    Eumenidum,

    Cic. N. D. 3, 18, 46; Vulg. Judic. 9, 4 al.
    2.
    Fanum, i, n., a city in Umbria, on the Adriatic Sea, with a celebrated temple of Fortuna, now Fano, Caes. B. C. 1, 11 fin.;

    called also Fanum Fortunae,

    Plin. 3, 14, 19, § 113; Tac. H. 3, 50; Inscr. Orell. 83 and 84;

    and Colonia Fanestris,

    Vitr. 2, 9, 16; 5, 1, 6; cf. Inscr. Orell. 1535; 3143; 3969.

    Lewis & Short latin dictionary > fanum

  • 10 fanum

    I fānum, ī n. (одного корня с feriae и festus)
    освящённое место, святилище, святыня, храм (f. Dianae L) ( delubrum — место ритуального очищения, aedes — самое здание храма) C, Nep, Cs, L etc.
    II Fānum, ī n. (F. Fortunae)
    Фан, прибрежный город в Умбрии, в устье Метавра (ныне Fano) Cs, T

    Латинско-русский словарь > fanum

  • 11 fanum

    БФРС > fanum

  • 12 fanum

    Французско-русский универсальный словарь > fanum

  • 13 fanum

    храм, circa fana bacchari (§ 10 eod. Gai. I. 53).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > fanum

  • 14 fanum

    معبد
    هيكل

    Dictionnaire Français-Arabe > fanum

  • 15 fanum

    a temple or church with the land around it, a holy place.

    Latin-English dictionary of medieval > fanum

  • 16 fanum

    , i n
      святыня, храм, святилище

    Dictionary Latin-Russian new > fanum

  • 17 Fanestria Colonia

    Vtr, Mela = Fanum Fortunae (см. Fanum)

    Латинско-русский словарь > Fanestria Colonia

  • 18 confanenses

    cōnfānēnsēs, ium, m. (con u. fanum), zu einem fanum Gehörige, -Eingepfarrte, Corp. inscr. Lat. 13, 6378.

    lateinisch-deutsches > confanenses

  • 19 extergeo

    extergĕo (qqf extergo), ēre, tersi, tersum - tr. - essuyer, nettoyer.    - quam urbem adisti, quod fanum, quod non eversum atque extersum reliqueris? Cic. Verr. 2, 52: dans quelle ville, dans quel lieu sacré es-tu venu sans les laisser sens dessus dessous et entièrement balayés?
    * * *
    extergĕo (qqf extergo), ēre, tersi, tersum - tr. - essuyer, nettoyer.    - quam urbem adisti, quod fanum, quod non eversum atque extersum reliqueris? Cic. Verr. 2, 52: dans quelle ville, dans quel lieu sacré es-tu venu sans les laisser sens dessus dessous et entièrement balayés?
    * * *
        Extergeo, exterges, extersi, extersum, extergere. Plautus. Torcher bien net, Essuyer.

    Dictionarium latinogallicum > extergeo

  • 20 fabrica

    făbrĭca, ae, f. [st1]1 [-] atelier, forge.    - fabrica armorum, Veg.: manufacture d'armes, armurerie.    - Mulciber, fabricā crudeli, Cic.: Vulcain, forgeron cruel. [st1]2 [-] travail (d'une matière), art (de travailler), métier.    - fabrica aeris, Cic.: la mise en oeuvre du cuivre.    - fabrica ferrea, Plin. 7: l'art de travailler le fer.    - natura effectum esse mundum, nihil opus fuisse fabrica, Cic.: (enseigner) que le monde s'est fait naturellement et qu'il n'a pas été nécessaire de recourir à un artisan. [st1]3 [-] arrangement, ordonnance; architecture.    - fabrica membrorum, Cic. Nat. 2: structure des membres.    - diligens naturae fabrica, Cic.: sage disposition prise par la nature.    - pictura et fabrica, Cic. Nat. 2: la peinture et l'architecture. [st1]4 [-] art, habileté; ruse, machination, invention, intrigue, artifice.    - fanum solerti fabrica structum, Apul.: sanctuaire construit avec un art consommé.    - quot admoenivi fabricas! quot fallacias! Plaut.: que de ruses j'ai imaginées! que de mensonges!
    * * *
    făbrĭca, ae, f. [st1]1 [-] atelier, forge.    - fabrica armorum, Veg.: manufacture d'armes, armurerie.    - Mulciber, fabricā crudeli, Cic.: Vulcain, forgeron cruel. [st1]2 [-] travail (d'une matière), art (de travailler), métier.    - fabrica aeris, Cic.: la mise en oeuvre du cuivre.    - fabrica ferrea, Plin. 7: l'art de travailler le fer.    - natura effectum esse mundum, nihil opus fuisse fabrica, Cic.: (enseigner) que le monde s'est fait naturellement et qu'il n'a pas été nécessaire de recourir à un artisan. [st1]3 [-] arrangement, ordonnance; architecture.    - fabrica membrorum, Cic. Nat. 2: structure des membres.    - diligens naturae fabrica, Cic.: sage disposition prise par la nature.    - pictura et fabrica, Cic. Nat. 2: la peinture et l'architecture. [st1]4 [-] art, habileté; ruse, machination, invention, intrigue, artifice.    - fanum solerti fabrica structum, Apul.: sanctuaire construit avec un art consommé.    - quot admoenivi fabricas! quot fallacias! Plaut.: que de ruses j'ai imaginées! que de mensonges!
    * * *
        Fabrica, huius fabricae, pen. corr. Un ouvroir de charpentier.
    \
        Fabrica ferrea. Plin. Une forge.
    \
        Fabrica, Machination et tromperie.
    \
        Fabricam apparare. Plaut. Apprester une finesse.
    \
        Fabrica. Cic. L'art de forger ou charpenter.
    \
        Fabrica. Cic. Bastimens et assemblemens de choses ensemble, Composition.

    Dictionarium latinogallicum > fabrica

См. также в других словарях:

  • fanum — fanum …   Dictionnaire des rimes

  • Fanum — Fanum, lat.: fānum, ist ein lateinisches Wort mit der Bedeutung Heiliger Bezirk , Sakralbereich . Fanum ist der lateinische Namensbestandteil folgender Orte: Cremifanum Fanum Adriani Fanum Cocidii Fanum Fortunae Fanum Fugitivi Fanum Martis Fanum… …   Deutsch Wikipedia

  • fanum — ● fanum nom masculin (latin fanum, temple) Chez les Romains, emplacement délimité et voué aux dieux par les pontifes ; temple élevé sur cet emplacement. ⇒FANUM, subst. masc. Lieu, édifice, en particulier temple consacré à une divinité romaine ou… …   Encyclopédie Universelle

  • fanum — FÁNUM s.n. Teren sau edificiu consacrat cultului unui zeu la romani. [< lat. fanum]. Trimis de LauraGellner, 21.03.2005. Sursa: DN  FÁNUM s. n. (la romani) teren, edificiu consacrat cultului unui zeu. (< lat. fanum) Trimis de raduborza, 15 …   Dicționar Român

  • Fanum [2] — Fanum (lat.), 1) der Platz eines Templum; 2) so v.w. Tempel; 3) Ortschaft bei einem Fanum, so: F. Feronĭae, Ort in Etrurien, mit Tempel der Feronia u. Markt; jetzt Pietra Santa; F. Fortunae, alter Name von Fano, s.d.; F. Martis, 1) Hauptstadt der …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Fanum [1] — Fanum, Münze u. Gewicht, so v.w. Fanam …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Fanum [1] — Fanum (lat.), jeder der Gottheit geweihte Ort, besonders Tempel …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Fanum [2] — Fanum, Münze, s. Fanam …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Fanum — Fanum, Münze, s. Fanam …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Fanum — Un fanum (pluriel fana ou fanums) est la forme typique du temple gallo romain. Ce type de temple est une évolution des temples celtiques, qui en bois au départ, se sont peu à peu monumentalisés. Les sanctuaire de Ribemont sur Ancre ou bien encore …   Wikipédia en Français

  • FANUM — I. FANUM Baal, Iud. c. 8. v. 33. In tribu Ephraim. II. FANUM Voltumnae, opp. Hetruriae; quod varie interpretantur: quidam nunc Massa urbem esse putant, inter Rosetum, et Po pulonium, cui successit, a Senis 40. mill. distans: alii ex eo, Longula,… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»