falla+í+strá

* * *

(dat. pl. strám), n. straw (smjör drýpr af hverju strái); liggja stirðr á strám, to lie stiff on straw, of a corpse (cf. nástrá).

(strá, stráða, stráðr), v. to strew, cover with straw (s. golf, bekki, herbergi).

* * *

f., dat. pl. strám, [A. S. streaw; Engl. straw; Dan. straa; Germ. stroh]:—straw; af hverju strái, Landn. 31; hann tók eitt strá ok dró eptir gólfinu, Fms. vii. 219; liggja stirðr á strám, of a corpse, Sól. 47: the floors of ancient halls were covered with straw (sedge), hence flets-strá, pall-strá, bench-straw, Ls. 46: allit., í búri …, á starru eða strái, N. G. L. i. 383: corpses were laid on straw at a lyke-wake, sú eina nótt er ek lá stirðr á strám, Sól. 47; lík skal færa í úthús ok hylja með starru eða strái, 392; lík-strá, ná-strá, q. v.

2. phrases; öll strá stanga e-n, every straw stings one, of an ill-used man (perhaps from some old tale similar to that of Herr Korbes in Grimm’s Märchen), Fms. xi. 155; mjök vilja mik öll strá stanga, Sturl. iii. 141; stráin stangi þik, an imprecation. Fas. iii. 206 (in a verse):—falla í strá, to fall into itraw, be lost, Fbr. (in a verse); falla sem strá, to fall like straw, be mown down, perish.

[sd̥rau:]

I. n strás, strá

1) солома

2) соломинка, травинка

3) бедняга

II. vt (A, D) stráði

1) ( e-ð) посыпать (что-л.)

2) ( e-u) сыпать (что-л.); посыпать (чем-л.)