fajki

См. также в других словарях:

• pykać — ndk I, pykaćam, pykaćasz, pykaćają, pykaćaj, pykaćał pyknąć dk Va, pykaćnę, pykaćniesz, pykaćnij, pykaćnął, pykaćnęła, pykaćnęli, pykaćnąwszy 1. «wydawać wargami charakterystyczny odgłos, wypuszczając dym przy paleniu fajki (rzadziej cygara)»… …   Słownik języka polskiego

• fajka — ż III, CMs. fajce; lm D. fajek 1. «przyrząd do palenia tytoniu, składający się z cybucha i połączonej z nim główki, którą napełnia się tytoniem» Drewniana, porcelanowa, piankowa fajka. Napchać, nabić, naładować fajkę. Palić, kurzyć, ssać fajkę.… …   Słownik języka polskiego

• zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz …   Słownik języka polskiego

• pykać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pykaćam, pykaća, pykaćają {{/stl 8}}– pyknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, pykaćnę, pykaćnie, pykaćnij, pykaćnął, pykaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować powstawanie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rad — nierad «wbrew własnej woli, będąc w sytuacji przymusowej, z konieczności; chcąc nie chcąc»: (...) naczelnik nie chciał jeszcze wypuścić z wioski podróżników, zanim nie wypalą z nim fajki w Domu Duchów. Smuga rad nierad musiał na to przystać. A.… …   Słownik frazeologiczny

• turecki — 1. żart. Ktoś (jest) goły jak święty turecki «o kimś, kto w danej chwili nie ma ani grosza, o kimś bardzo biednym»: Chciałem poradzić się, jak zdobyć pieniądze. Jestem goły jak święty turecki. T. Jurasz, Rozkosze. 2. Siedzieć, siąść po turecku… …   Słownik frazeologiczny

• ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… …   Słownik języka polskiego

• cmokać — ndk I, cmokaćam, cmokaćasz, cmokaćają, cmokaćaj, cmokaćał, cmokaćany cmoknąć dk Va, cmokaćnę, cmokaćniesz, cmokaćnij, cmokaćnął, cmokaćnęła, cmokaćnęli, cmokaćnięty 1. «mlaskać, wydawać wargami charakterystyczny odgłos, zwykle smakując coś,… …   Słownik języka polskiego

• cybuch — m III, D. a; lm M. y 1. «część fajki w kształcie rurki łączącej ustnik z główką» Fajka na długim, wygiętym cybuchu. Pykać, ciągnąć dym z cybucha. 2. techn. «cienka stalowa rurka zakończona z jednej strony ustnikiem, z drugiej końcówką ze stali… …   Słownik języka polskiego

• dym — m IV, D. u, Ms. dymmie; lm M. y 1. «lotne produkty spalania unoszące się w powietrzu» Dym czarny, gryzący. Dym z papierosa, z fajki. Kłęby, chmury dymu. Słup dymu. Dym bucha, unosi się. ∆ wojsk. Dym bojowy «dym wytwarzany za pomocą pocisków… …   Słownik języka polskiego

• fajczarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y a. ów «palacz fajki» …   Słownik języka polskiego