Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

faenerō

  • 1 faenerō

        faenerō —, ātus, āre    [faenus], to lend on interest, invest: faeneratum beneficium, i. e. richly repaid, T.: ne faenerare liceret, L.— To bring interest, bring profit: Ne non tibi istuc faeneraret, T.
    * * *
    faenerare, faeneravi, faeneratus V
    lend money at interest; make interest/profit; invest/finance/supply; borrow

    Latin-English dictionary > faenerō

  • 2 faenero

    faenero ( fēn-, foen-), āre, v. faeneror.

    Lewis & Short latin dictionary > faenero

  • 3 fenero

    faenero ( fēn-, foen-), āre, v. faeneror.

    Lewis & Short latin dictionary > fenero

  • 4 foenero

    faenero ( fēn-, foen-), āre, v. faeneror.

    Lewis & Short latin dictionary > foenero

  • 5 faeneror

    faenĕror (less correctly fēn-, foen-), ātus sum, 1, v. dep., or (mostly post-Aug.),

    faenero

    , āvi, ātum, 1, v. a. [faenus].
    I.
    Prop., to lend on interest.
    A.
    Form faeneror.
    1.
    With abl.:

    pecunias istius extraordinarias grandes suo nomine faenerabatur,

    Cic. Verr. 2, 2, 70, § 170: primum cum posita esset pecunia apud eas societates, binis centesimis faeneratus est, took two per cent. (per month, and consequently, according to our reckoning, twenty-four per cent. per annum), id. ib. 2, 3, 70, § 165.—
    2.
    Absol.:

    a quo (Catone) cum quaereretur, quid maxime in re familiari expediret? respondit: Bene pascere... Et cum ille, qui quaesierat, dixisset: Quid faenerari? tum Cato: Quid hominem occidere?

    Cic. Off. 2, 25, 89; cf. Cato, R. R. praef. § 1.—
    B.
    Form faenero.
    1.
    With sub and abl.:

    pecuniam publicam sub usuris solitis,

    Dig. 22, 1, 11.—
    2.
    In simple constr.:

    pecuniam pupillarem,

    Dig. 26, 7, 46, § 2.—
    3.
    Without object:

    nil debet: faenerat immo magis,

    Mart. 1, 86, 4.—
    C.
    Part. perf.:

    pecunia faenerata a tutoribus,

    Dig. 46, 3, 100; Pseudo Ascon. ad Cic. Div. in Caecil. 7 fin.
    II.
    Meton.
    A.
    To drain by usury:

    dimissiones libertorum ad faenerandas diripiendasque provincias,

    Cic. Par. 6, 2, 46.—
    B.
    To borrow on interest:

    si quis pecuniam dominicam a servo faeneratus esset,

    Dig. 46, 3, 35.—
    C.
    To lend, impart, furnish (post-Aug. and very rare):

    sol suum lumen ceteris quoque sideribus faenerat,

    Plin. 2, 6, 4, § 13:

    nummos habet arca Minervae: haec sapit, haec omnes faenerat una deos,

    Mart. 1, 77, 5.—
    III.
    Trop.
    A.
    Neque enim beneficium faeneramur, practise usury with benefits, Cic. Lael. 9, 31:

    faeneratum istuc beneficium tibi pulchre dices,

    i. e. richly repaid, rewarded, Ter. Phorm. 3, 2, 8; cf. id. Ad. 2, 2, 11 Ruhnk.—
    B.
    Juba et Petreius mutuis [p. 720] vulneribus concurrerunt et mortes faeneraverunt, exchanged with usury, i. e. inflicted on each other, Sen. Suas. 7.

    Lewis & Short latin dictionary > faeneror

  • 6 feneror

    faenĕror (less correctly fēn-, foen-), ātus sum, 1, v. dep., or (mostly post-Aug.),

    faenero

    , āvi, ātum, 1, v. a. [faenus].
    I.
    Prop., to lend on interest.
    A.
    Form faeneror.
    1.
    With abl.:

    pecunias istius extraordinarias grandes suo nomine faenerabatur,

    Cic. Verr. 2, 2, 70, § 170: primum cum posita esset pecunia apud eas societates, binis centesimis faeneratus est, took two per cent. (per month, and consequently, according to our reckoning, twenty-four per cent. per annum), id. ib. 2, 3, 70, § 165.—
    2.
    Absol.:

    a quo (Catone) cum quaereretur, quid maxime in re familiari expediret? respondit: Bene pascere... Et cum ille, qui quaesierat, dixisset: Quid faenerari? tum Cato: Quid hominem occidere?

    Cic. Off. 2, 25, 89; cf. Cato, R. R. praef. § 1.—
    B.
    Form faenero.
    1.
    With sub and abl.:

    pecuniam publicam sub usuris solitis,

    Dig. 22, 1, 11.—
    2.
    In simple constr.:

    pecuniam pupillarem,

    Dig. 26, 7, 46, § 2.—
    3.
    Without object:

    nil debet: faenerat immo magis,

    Mart. 1, 86, 4.—
    C.
    Part. perf.:

    pecunia faenerata a tutoribus,

    Dig. 46, 3, 100; Pseudo Ascon. ad Cic. Div. in Caecil. 7 fin.
    II.
    Meton.
    A.
    To drain by usury:

    dimissiones libertorum ad faenerandas diripiendasque provincias,

    Cic. Par. 6, 2, 46.—
    B.
    To borrow on interest:

    si quis pecuniam dominicam a servo faeneratus esset,

    Dig. 46, 3, 35.—
    C.
    To lend, impart, furnish (post-Aug. and very rare):

    sol suum lumen ceteris quoque sideribus faenerat,

    Plin. 2, 6, 4, § 13:

    nummos habet arca Minervae: haec sapit, haec omnes faenerat una deos,

    Mart. 1, 77, 5.—
    III.
    Trop.
    A.
    Neque enim beneficium faeneramur, practise usury with benefits, Cic. Lael. 9, 31:

    faeneratum istuc beneficium tibi pulchre dices,

    i. e. richly repaid, rewarded, Ter. Phorm. 3, 2, 8; cf. id. Ad. 2, 2, 11 Ruhnk.—
    B.
    Juba et Petreius mutuis [p. 720] vulneribus concurrerunt et mortes faeneraverunt, exchanged with usury, i. e. inflicted on each other, Sen. Suas. 7.

    Lewis & Short latin dictionary > feneror

  • 7 foeneror

    faenĕror (less correctly fēn-, foen-), ātus sum, 1, v. dep., or (mostly post-Aug.),

    faenero

    , āvi, ātum, 1, v. a. [faenus].
    I.
    Prop., to lend on interest.
    A.
    Form faeneror.
    1.
    With abl.:

    pecunias istius extraordinarias grandes suo nomine faenerabatur,

    Cic. Verr. 2, 2, 70, § 170: primum cum posita esset pecunia apud eas societates, binis centesimis faeneratus est, took two per cent. (per month, and consequently, according to our reckoning, twenty-four per cent. per annum), id. ib. 2, 3, 70, § 165.—
    2.
    Absol.:

    a quo (Catone) cum quaereretur, quid maxime in re familiari expediret? respondit: Bene pascere... Et cum ille, qui quaesierat, dixisset: Quid faenerari? tum Cato: Quid hominem occidere?

    Cic. Off. 2, 25, 89; cf. Cato, R. R. praef. § 1.—
    B.
    Form faenero.
    1.
    With sub and abl.:

    pecuniam publicam sub usuris solitis,

    Dig. 22, 1, 11.—
    2.
    In simple constr.:

    pecuniam pupillarem,

    Dig. 26, 7, 46, § 2.—
    3.
    Without object:

    nil debet: faenerat immo magis,

    Mart. 1, 86, 4.—
    C.
    Part. perf.:

    pecunia faenerata a tutoribus,

    Dig. 46, 3, 100; Pseudo Ascon. ad Cic. Div. in Caecil. 7 fin.
    II.
    Meton.
    A.
    To drain by usury:

    dimissiones libertorum ad faenerandas diripiendasque provincias,

    Cic. Par. 6, 2, 46.—
    B.
    To borrow on interest:

    si quis pecuniam dominicam a servo faeneratus esset,

    Dig. 46, 3, 35.—
    C.
    To lend, impart, furnish (post-Aug. and very rare):

    sol suum lumen ceteris quoque sideribus faenerat,

    Plin. 2, 6, 4, § 13:

    nummos habet arca Minervae: haec sapit, haec omnes faenerat una deos,

    Mart. 1, 77, 5.—
    III.
    Trop.
    A.
    Neque enim beneficium faeneramur, practise usury with benefits, Cic. Lael. 9, 31:

    faeneratum istuc beneficium tibi pulchre dices,

    i. e. richly repaid, rewarded, Ter. Phorm. 3, 2, 8; cf. id. Ad. 2, 2, 11 Ruhnk.—
    B.
    Juba et Petreius mutuis [p. 720] vulneribus concurrerunt et mortes faeneraverunt, exchanged with usury, i. e. inflicted on each other, Sen. Suas. 7.

    Lewis & Short latin dictionary > foeneror

См. также в других словарях:

  • faenero — faenero, ra 1. adj. And. Dedicado a la faena de la recolección o vendeja de una cosecha. 2. m. And. y Chile. Obrero del campo …   Diccionario de la lengua española

  • faenero — ► sustantivo Chile OFICIOS Y PROFESIONES Trabajador del campo. * * * faenero, a 1 (And.) adj. y n. Obrero empleado en la *recolección. ⊚ (And., Chi.) Obrero del campo. ≃ *Jornalero. 2 adj. Aplicado a las mujeres y especialmente a las niñas o… …   Enciclopedia Universal

  • faenero — {{#}}{{LM F17301}}{{〓}} {{[}}faenero{{]}}, {{[}}faenera{{]}} ‹fa·e·ne·ro, ra› {{《}}▍ adj.{{》}} Que faena en el mar: • Los barcos faeneros se vieron sorprendidos por la tormenta.{{○}} …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • Arroyo Solís Chico — Saltar a navegación, búsqueda Arroyo Solís Chico Desembocadura del arroyo Solís Chico. País que atraviesa …   Wikipedia Español

  • Arroyo Solís Grande — Saltar a navegación, búsqueda Arroyo Solís grande Vista del arroyo Solís grande. País que atraviesa …   Wikipedia Español

  • Tropero — es el nombre que recibe en el cono sur de América Latina, una persona que trabaja conduciendo a caballo el ganado, principalmente vacuno a través de los campos.[1] La manada de ganado trasladada, recibe el nombre de tropa de ganado , de donde se… …   Wikipedia Español

  • Barco — ► sustantivo masculino 1 NÁUTICA Construcción cóncava de madera o metal, capaz de flotar, deslizarse y navegar por el agua: ■ recorrieron el litoral levantino en barco. SINÓNIMO embarcación 2 Barranco poco profundo. FRASEOLOGÍA barco cisterna… …   Enciclopedia Universal

  • jornalero — ► sustantivo OFICIOS Y PROFESIONES Persona que cobra un dinero fijo por cada día de trabajo, en especial en el campo: ■ van a la vendimia francesa como jornaleros. SINÓNIMO bracero * * * jornalero, a n. Persona que trabaja por un jornal. ≃… …   Enciclopedia Universal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»