-
1 fádœmi
pl. exceptional things;vera með fádœmum, to be exceptional, portentuous. -
2 fádœmamikill
a. uncommonly great (högg fádœma-mikit). -
3 fádœmiligr
a. exceptional, extraordinary. -
4 fádœmisfrœði
f. want of knowledge, ignorance. -
5 fádœmisfrœðr
a. ignorant. -
6 fádœmisheimska
-
7 fá-dæmi
n. pl. monstrosities, portents, 623. 39, Fms. v. 206: með fádæmum, ofdirfð ok níðingskap, vii. 18; vera með fádæmum, to be portentous, viii. 52, v. l., Sturl. iii. 274; heyrit f., shame! Háv. 45: joined to an adj. or adv., fá-dæma-, portentous; f. mikill, f. stór, f. vel, etc., Þiðr. 187, Krók. 49. -
8 ALLS
I)gen. sing. of allr, used as an adv.;1) a. ekki (eigi), not at all, by no means;þeir ugðu a. ekki at sér, they were not a bit afraid;a. engi, no one at all;sometimes without a negative following it, quite, altogether;ær a. geldar, ewes quite barren;a. vesall, altogether wretched;hann var eigi a. tvítugr, not quite twenty years old;2) in connection with numbers, in all;alls fórust níu menn, there perished nine in all;3) far;alls of lengi, alls til lengi, far too long a time.conj. as, since (alls þú ert góðr drengr kallaðr);with addition of ‘er’ (alls er þú ert svá þráhaldr á þínu máli).* * *and als, conj. [Ulf. allis = γάρ; Engl. as, contr. = als; cp. the consecutive als in Grimm D. W. sub voce, col. 257 sqq.], as, while, since; freq. in Lex. Poët. in old poets, less freq. in old prose writers, rare in the classics of the 13th century: used four times in the treatise of Thorodd,—alls hann sjálfr er hebreskr stafr, Skálda 167; alls vér erum einnar tungu, 161; alls engi grein er enn á gör, 162; alls þeir höfðu áðr allir eitt hljóð, 166,—and as often in the old Heiðarv. S.—alls þú ert góðr drengr kallaðr, Ísl. ii. 366; alls Barði var eigi bítr á fébætr, 386; alls þú rekr þitt erendi, 483; alls þú hefir þó hér til nokkorar ásjá ætlað, Ld. 42; alls þeir máttu ekki sínum vilja fram koma, Boll. 348; alls hann trúir mér til, Fs. (Hallfr. S.) 90: alls þú hefir þó áðr giptu til mín sótt, Fms. v. 254; alls þeir höfðu frítt lið, viii. 362. With the addition of ‘er’ (at); en þó, alls er þú ert svá þráhaldr á þínu máli, Fms. i. 305; alls er ek reyni, at…, as I …, ii. 262, (Grág. i. 142 is a false reading = allt), Fas. ii. 283: with addition of ‘þó,’ alls þó hefir þetta með meirum fádæmum gengið, heldr en hvert annara, þá vil ek …, but considering that…, Band. 32 new Ed.; cp. Lex. Poët. -
9 FAT
* * *I) n.1) vat, vessel, pail (kona vildi bera vatn en hafði ekki f.); eitt fat (basket) með vínberjum;2) luggage, baggage (bera föt sín á skip, bera föt á land);3) article of clothing, garment, pl. (föt), clothes, dress (hann hafði föt sín í fangi sér, en sjálfr var hann naktr).* * *n., pl. föt, [as to the root, cp. Germ. fassen = to compass, which word is unknown to Icel.; A. S. fæt; Old Engl. fat, mod. vat; O. H. G. faz; Germ. fass; Dan. fad; Swed. fat]1. a vat; kona vildi bera vatn, en hafði ekki fatið, Bs. ii. 24: eitt fat ( basket) með vínberjum, G. H. M. iii. 98; vín ok hunang í fötum fullum, N. G. L. iii. 122.β. luggage, baggage; bera föt sín á skip, Jb. 406; bera föt á land, Eg. 393; elti Hákon á land ok tók hvert fat þeirra, Fms. vii. 215; hafa hvert fat á skipi, vi. 37, Grág. ii. 59; fyrr en hann fari á brot ór vist með föt sín frá bóanda, i. 300.2. in pl. clothes, dress; hann hafði föt sín í fangi sér, en sjálfr var hann naktr, Lv. 60, Bs. ii. 47, Hrafn. 23: metaph., falla ór fötum, to be stripped, forgotten, 655 xxxi. 1.COMPDS: fatabúningr, fatabúr, fatagörvi, fatahestr, fatahirzla, fatahrúga, fatakista, fatstöturr. -
10 HEYRA
* * *(-ða, -ðr), v.1) to hear;heyra heyrir þat, er gras grœr á jörðu, hears the grass grow;heyra illa, hard of hearing;heyra e-t til e-s, to hear (a sound) from one;hefir hvárki heyrt til hans styn né hosta, neither groan nor cough has been heard from him;heyrir blástr (acc.) hans í alla heima, when he blows, it can he heard in all the worlds;2) to listen to, give ear to;heyra bœn e-s, to listen to (to grant) one’s prayer;heyra á e-t, to listen (= hlýða á e-t);3) heyra til e-s or e-m til, to belong to, concern (þetta mál, er heyrir til dóttur þinnar);þat er til mín heyrir, as far as I am concerned;4) with dat. to behave (mér heyrir eigi at þegja við yðr);5) refl. e-m heyrist e-t, one thinks he hears;þá heyrðist þeim öllum sem sveinninn kvæði þetta, they all thought they heard the boy say this (verse).* * *ð, in Norse MSS. höyra (eyra, dropping the h, N. G. L. i. 220), [Ulf. hausjan = ἀκούειν; A. S. hyran; Hel. hôrjan; Engl. hear; O. H. G. horan; Germ. hören; Dan. höre; Swed. höra]:—to hear; the notion of hearing being taken to imply motion towards a place, cp. Germ. zu-hören, Icel. heyra til, Engl. hearken to, Scot. hear till; at þeir heyrðu eðr sá atburðina, Fms. vii. 226, Nj. 13, Grág. i. 56, Sks. 554; nú heyra þeir til liðs konungsins hvar þat fór, Fb. ii. 128; hann heyrir þat er gras vex á jörðu, Edda 17; h. messu, tíðir, to hear mass, attend service, Fms. ix. 500; h. húslestr, id.; menn vildu eigi h. (hear, believe) at hann mundi fallit hafa, x. 364; heyrðu þeir snörgl nokkut til rekkju Þóreyjar, Fs. 144; hefir hvárki heyrt til hans styn né hósta, Nj. 2; þeir heyrðu blástr til drekanna, Gullþ. 8; hann heyrði þangat mikinn glaum, Eb. 28; heyrðu þeir hark mikit í búrit, 266; heyrit fádæmi, Háv. 45; heyr endemi (q. v.); sem nú hefir þú heyrt, as thou hast now heard, Sks. 714.2. to hearken; þeirra bæn var eigi fyrr heyrð, Fms. x. 401; Guð heyrði bæn Moyses, Sks. 575; en ef þú vildir h. bæn mína, Drottinn minn, 596.3. with prepp., heyra á e-t, to give ear, listen to a thing; en þá er hann hafði heyrt á töluna, Fms. xi. 37; höfðu þessir allir heyrt á (been within hearing, been present) sætt þeirra Þóris ok Bjarnar, Eg. 349; þótt sjálfr konungr heyri á, though within hearing of the king himself, Ó. H. 54.II. metaph. to belong to one, with dat., kirkjan á selveiði alla utan þá er Geithellum heyrir, Vm. 165.2. heyra til e-s, or h. e-m til, to belong to, concern; (þat) er heyrir til ( concerns) dóttur þinnar, Nj. 15; þær sýslur sem til þeirra heyrðu, Fms. ix. 269; þat er til mín heyrir, vi. 118, 133, Bs. i. 742; þat þing er hreppstjórn heyrir til, Jb. 184; hann ágirntisk þat er honum heyrði ekki til, Fms. vi. 301; þótti þeim Haraldi konungi eigi til h. ( he had no right) at mínka sinn rétt, 339.γ. so with dat., to behove; hverjum yðr heyrir at þjóna, Fms. i. 281, vi. 349; mér heyrir eigi at þegja við yðr, ii. 268; mér heyrir eigi at giptask, Str. 421; sem því nafni til heyrir, Mar. 617; kjalar-tré þat er þeim þótti heyra ( to fit), Fb. i. 433.III. impers. to be heard; ok heyrir blástr (acc.) hans í alla heima, Edda 17; heyrði til höddu þá er Þórr bar hverinn, Skálda 168; þá varð þegar hljótt svá at til einskis manns heyrði, Fms. vi. 374; svá nær læknum, at gerla heyri forsfallit (acc.), 351.IV. reflex. and impers., e-m heyrisk e-t, methinks one hears; en með því at mér heyrisk svá í orðum yðrum, at …, methought I heard you say, that …, Sks. 101; en mér heyrisk svá um þetta haf, ok svá landit, þá …, 192; svá heyrisk mér til sem þeir sé flestir er …, Fms. vii. 280; þá heyrðisk þeim öllum sem sveinninn kvæði þetta, they thought they heard the boy sing, Landn. (Hb.) 293: in mod. usage, mér heyrðisk þú segja, methought I heard you say; mér heyrðist vera barið, methought I heard a knock at the door; mér heyrist barnið hljóða, methinks I hear the child crying.2. pass. to be heard, H. E. i. 516; þá skulu þeir eigi þar um heyrask síðan (they shall not be heard, heeded), K. Á. 110. -
11 HVERR
I)(-s, -ar), m.1) kettle, cauldron;2) hot spring (hverrinn var bæði heitr ok djúpr); holtriða h., ‘rock-cauldron’, cave.pron.1) interrog., used both substantively and adjectively, who, which, what? hverjar ero þær meyjar? who are these maids? h. á hestinn? who owns the horse? h. er þessi maðr? who is this man? hvern enda? what end?2) indef. each, every one, as subst., with gen.; manna h., every man; fróðra h., every wise man; h. várr, each of us; as a., h. gumi, every man; hverjan or hvern dag, every day; as adv., í hverju, moment (veðrit óx í hverju);3) any (fyrir útan hverja hjálp);4) with the relat. part. ‘er’ or ‘sem’, whosoever, whichever (þá skulu þeir þegar drepa hann h. sem hann er);5) with another pron. or adj; h. at öðrum, one after another (hverja nótt eptir aðra); at öðru hverju, every now and then, hverir tveir, every two and two; þriðja hvert ár, every three years (= á hverjum þremr árum); hverr … sinn, every one … his (hverr maðr í sínu rúmi);6) relat. (rare), who, which.* * *1.m., pl. hverar:I. a cauldron, boiler; hver kringlóttan af eiri, Stj. 564; heyrði til höddu er Þorr bar hverinn, Skálda 168, Hym. 1, 3, 5, 9, 13, 27, 33, 34, 36, 39 (of a boiler); hefja af hvera, Gm. 42, = mod. taka ofan pottinn; in Gkv. 3, 6, 9, 10, ketill and hver are synonymous: hver-gætir, m. a cauldron-keeper, cook, Am. 58: hvera-lundr, m. a cauldron groove, Vsp. 39: Hver-gelmir, m. local name of the northern Tartarus, the abyss, Edda.II. metaph. in volcanic Icel. this word was taken to express the hot springs, and it is so used to the present day (in pl. often hverir), Sd. 191, Grett. 141 (hverar), Bs. i. 322, Ann. 1294, and freq. in local names. In the west the largest hverar are those in Reykjahólar, Eggert Itin. 382; in the north the Reykja-hver; Hvera-vellir in the wilderness Kjöl, 637; Reykjadals-hverar, among which the largest is the Uxa-hver, and Baðstofu-hver, 640, 641. In the east there are only a few, see Itin. 798; whereas the south is very rich in such springs, especially the neighbourhood of Haukadal (Geysir, Strokkr), see Ann. 1294; Grafar-hver, 890; Reykjaness-hverar, 895, (whence Hver-hólmr, the name of a holm); the springs in Krísuvík, 897; the hverar in Reykja-holt and Reykja-dalr: they are found even in glaciers, as in Torfa-jökull, 766.COMPDS: hverafuglar, hverahella, hverahrúðr, hveraleir, hveraslý, hverasteinar, hveravatn, hvera-lundr in Vsp. an Icel. origin of this poem is suggested by Prof. Bergmann in his Poëmes Islandaises, Paris 1838, p. 183, as the verse seems to refer to volcanic agencies.2.pron. interrog. and indef.; at the present day proncd. hvur, with u throughout, and in mod. printed books usually spelt hvör, a form no doubt derived from the dual hvárr (hvorr), used in a plur. sense: for its declension, see Gramm. p. xxi; an acc. hverjan, Hým. 39; hverjan morgin, Vsp. 22, Fb. ii. 71 (in a verse); hverjan dag, Vþm. 11, 18, 23, 41, Gm. 8, 14, 20, 29; hverjan veg, Vþm. 18; whence the contracted form hvern. [The Gothic has a threefold interrog. pron., a sing. hwas, hwo, hwa; a dual, hwaþar; and a plur. hwarjis, hwarja, hwarjata. To the first of these pronouns answers the old Icel. form hvar, A. S. hwa, Scot. who, Engl. who, Swed. ho, Dan. hvo, cp. Lat. quis; but this pronoun is defective, and remains only in the neut. hvat, q. v., Ulf. hwa, A. S. hwat, Engl. what, Germ. was, Dan.-Swed. hvad, Lat. quid: the dat. masc. hveim is obsolete, Goth. hvamme, Engl. whom, Dan. hvem: the dat. hví (see hvat II, III): a nom. masc. hvar (hva-r) seems to be used a few times in old MSS. (e. g. Kb. of the Grágás), but it is uncertain, as the word is usually abbreviated her or hur: a gen. sing. hves (Goth. hwes, North. E. whese) occurs, hves lengra, how much farther? Hom. (St.) 50; til hves, to what? 65: possibly the απ. λεγ. hós, Ls. 33, is a remnant of the old gen. To the Goth. dual answers the Icel. hvárr (hvaðarr), q. v. To the Goth. plur. answers the Icel. hverr, with characteristic j, which is used in sing. and plur. alike. In the neut. sing. the two forms, hvat and hvert, are distinguished thus, that hvat (hvað) is interrog., hvert indef., e. g. hvað barn, what bairn? but hvert barn, every bairn.]A. Interrogative, = Lat. quis, quae, quid? who, what, which? as substantive and adjective, direct and indirect; hvers fregnit mik? Vsp. 22; hverjar ro þær meyjar? Vþm. 48; hverir æsir? 30, Fsm. 8, 34; hverr er sá enn eini? Fas. ii. 529; hverir hafa tekið ofan skjöldu vára? Nj. 68; hverju skal launa kvæðit? Ísl. ii. 230; hverr er sá maðr? Fms. ii. 269; telja til hvers hann hafði neytt eði hvers úneytt, Grág. i. 155; spyrja hverja þeir vilja kveðja, ii. 24; kveða á þingmörk hver eru, i. 100; (segja) hverjar guðsifjar með þeim eru, 30; hugsa til hvers þú munt færr verða, Fms. i. 83; vita hverr þú ert, ii. 269; vita hvert biðja skal, Edda; þeir þóttusk sjá til hvers aetlað var, Fms. ix. 461; eigi veit ek til hvers ek má ætla, Bs. i. 541; hón segir honum hvers efni í eru, how matters stood, 539; þeir vissu hverju hann ætlaði fram at fara, Fms. i. 291; hann segir hverrar ættar Ólafr var, 81; sögðu með hverju (erendi) þeir höfðu farit, Eg. 281.2. with the notion of Lat. qualis; en hvat kemr þér í hug, hverr ( qualis) ek muna vera þeim Írum, ef? …, Fas. ii. 529; þeim þótti úsýnt hverr friðr gefinn væri, Fms. v. 24; sá einn veit, hverju geði styrir gumna hverr, Hm. 17.B. Indefinite pronoun, = Lat. quisque, every one, each, used both as substantive and as adjective:1. as subst.; with gen., þat sæti ætlaði sér hverr sona hans, Fms. i. 7; manna, seggja, lýða, gumna hverr, every one of the men, every man, Hm. 14, 17, 53–55, Sól. 49; fróðra hverr, every wise man, Hm. 7; ráðsnotra hverr, 63: absol., as in the sayings, hverr er sjálfum sér næstr; bærr er hverr at ráða sínu; djarfr er hverrum deildan verð; fróðr er hverr fregnvíss; hverr er sinnar hamingju smiðr; dauðr verðr hverr, Hallfred; hail er heima hverr, Hm.; kveðr hverr sinnar þurftar: lét harm þar tala um hvern þat er vildi, Eb. and passim: with a possess, pron., ef sér ferr hverr várr, each of us, Glúm. 329.2. as adj., á hverju þingi, Hkr. ii. 300; hverjan dag, every day, Vsp., Vþm., Gm.; í hverri tíð, at any time, Hom. 112; hver undr, Fs. 115; hverjum manni, Nj. 6; meiri ok sterkari hverjum manni, Hkr. i. 148; hver spurning liítr til svara, Sks. 307; hverr gumi, Hm. 13, passim.3. as adv., í hverju, evermore; veðrit óx í hverju, Fms. vi. 379; þykir harðna sambúðin í hverju, grew ever worse and worse, xi. 441; veðrit óx í hverri, Skáld. H. 4. 14.II. any; fyrir utan hverja hjálp, Hom. 159: esp. if following after a compar., es meiri fögnuðr boðinn á þessi tíð en á hverri annarri, Hom. (St.); hefir þetta með meirum fádæmum gengit heldr en hvert annarra, Band. 33 new Ed.III. adding the relat. particle er or sem, whosoever, whichsoever, whatsoever; hvers sem við þarf, Fms. i. 306; þá á þá sök hverr er vill, Grág. i. 10; hverr er svá er spakr, Hom. 2; hverju sinni er, whensoever, Str. 27 and passim.IV. with another pron. or adj.; hverr at öðrum, one after another, Eg. 91, Fs. 158; hvert at öðru, Fas. ii. 556; hvert sumar frá öðru, Grág. i. 92; hverja nótt eptir aðra, Þiðr. 53, 150; at öðru hverju, now and then, adverbially; hverir tveir, every two and two, by twos, Fms. iv. 299; þriðja hvert ár, every three years, Fas. ii. 64; á hverjum þremr árum, id., Stj. 573; dag inn sjaunda hvern, K. ÞK.; þriðja hvert sumar, Landn. 299; annan hvern dag, níundu hverja nótt, Skm. 21, Nj. 190.2. hverr … sinn, every … his; hverr maðr í sínu rúmi, Nj. 51; hverr sér, each separately; sér hverr, each in particular, every one; at serhverju hofi, at every single temple, Landn. 336 (App.); þó at ek greina eigi ser hvat, though I do not tell each thing in detail, Bs. i. 64; sérhverja atburði, 134; sérhverjum hlut, Fms. v. 333; sérhverjum þeirra, Nj. 256, Landn. 35, Sturl. ii. 175; sérhvern fingr, Fas. iii. 345; sérhvern mann, Fms. i. 149; allir ok sérhverir, all and several, i. e. everyone, Grág. ii. 36, 140, Eluc. 43, H. E. i. 468; einn ok sérhverr, one and all, every one, Skálda 161; hverr sem einn, each as one, all like one man, 165, Al. 91, 93, Barl. 40, Stj. 4; hvereinn, every one.C. Relative, = Lat. qui, quae, quod, Engl. who, which, only in later writers of the end of the 13th and the 14th centuries, and since freq. in N. T., Vídal., Hymns; at first it was seldom used but with the particles er, at, as in Engl. who that …, which that …; þat herbergi, í hverju er …, in which that …, Stj.; takandi vátta, hverir at sóru fullan bókareið, Dipl. ii. 2; með fullkomnum ávexti, hverr at þekkr mun verða, Fms. v. 159 and passim: singly, tvær jarðir, hverjar svá heita, Dipl. v. 27; Guðs orð, hver frjófgask munu, Fms. v. 159; Gerhardus, hverr með fögrum píslar-sigri fór brott, Mar.; með hverjum hann hugar-prýði vann, Fb. iii. 567.
См. также в других словарях:
fad — fad; fad·ding; fad·dish; fad·dism; fad·dist; fad·dle; fad·dy; fad·ed·ly; fad·ed·ness; fad·er; fad·ing·ly; rin·ka·fad·da; un·fad·able; FAD; fad·ing; fad·dish·ly; fad·dis·tic; … English syllables
fad — FAD, Ă, fazi, de, adj. 1. (Despre mâncăruri) Fără gust; searbăd, insipid. 2. fig. Lipsit de expresie, plat, searbăd, insipid, anost. Stil fad. – Din fr. fade. Trimis de LauraGellner, 05.05.2004. Sursa: DEX 98 Fad ≠ expresiv, gustos Trimis de… … Dicționar Român
Fad — (f[a^]d), n. [Cf. {Faddle}.] 1. A hobby; freak; whim. [1913 Webster] It is your favorite fad to draw plans. G. Eliot. [1913 Webster] 2. a practise followed enthusiastically by a number of people for a limited period of time; as, the latest fad in … The Collaborative International Dictionary of English
FAD — steht als Abkürzung für: Flavin Adenin Dinukleotid, chemische Verbindung, siehe auch: FAD Synthetase Flohallergische Dermatitis Fomento de las Artes y del Diseño, Barcelona Freiwilliger Arbeitsdienst FaD steht als Abkürzung für: Find a Drug,… … Deutsch Wikipedia
fad´ed|ly — fad|ed «FAY dihd», adjective. that has lost its color, freshness, or strength: »faded flowers, faded cheeks, a faded metaphor. –fad´ed|ly, adverb. –fad´ed|ness, noun … Useful english dictionary
fad|ed — «FAY dihd», adjective. that has lost its color, freshness, or strength: »faded flowers, faded cheeks, a faded metaphor. –fad´ed|ly, adverb. –fad´ed|ness, noun … Useful english dictionary
fad — [fæd] n [Date: 1800 1900; Origin: Perhaps from fiddle faddle] something that people like or do for a short time, or that is fashionable for a short time ▪ Interest in organic food is not a fad, it s here to stay. >faddish adj >faddishness n … Dictionary of contemporary English
fad — fa|de <französisch> (schlecht gewürzt, schal; langweilig, geistlos); ein noch faderer Witz; das fad[e]ste Bier … Die deutsche Rechtschreibung
fad — [fad] n. [19th c. < Brit Midland dial.] a custom, style, etc. that many people are interested in for a short time; passing fashion; craze SYN. FASHION faddy adj … English World dictionary
fad|dy — «FAD ee», adjective, di|er, di|est. = faddish. (Cf. ↑faddish) … Useful english dictionary
FAD — FAD. См. флавин адениндинуклеотид. (Источник: «Англо русский толковый словарь генетических терминов». Арефьев В.А., Лисовенко Л.А., Москва: Изд во ВНИРО, 1995 г.) … Молекулярная биология и генетика. Толковый словарь.
