-
1 fugito
fŭgĭto, āre [st2]1 - intr. - fuir, s'enfuir, prendre la fuite. [st2]2 - tr. - fuir, éviter, s'abstenir de. - aliquid facere fugitare, Ter. Hec. 5, 2, 10: éviter de faire qqch.* * *fŭgĭto, āre [st2]1 - intr. - fuir, s'enfuir, prendre la fuite. [st2]2 - tr. - fuir, éviter, s'abstenir de. - aliquid facere fugitare, Ter. Hec. 5, 2, 10: éviter de faire qqch.* * *Oculos alterius. Plaut. S'enfuir de devant aucun.\Fugitant omnes hanc prouinciam. Plaut. Chascun refuit ceste charge.\Fugitare quaestionem. Cic. Refuir la question et torture, ou l'information. -
2 fugito
fugito, āvī, ātum, āre (Intens. v. fugio), I) intr. eifrig-, eilig fliehen, Ter. eun. 847. Amm. 15, 9, 5. – II) tr. jmd. od. etw. fliehen, meiden, alqm, Komik. u. Lact.: hanc provinciam, Plaut.: alcis conspectum, Ter.: quaestionem, Cic. Rosc. Am. 78: lucem, Fronto. – m. folg. Infin., sich scheuen zu usw., Ter. Hec. 776. Lucr. 1, 658 u. 6, 1238.
-
3 fugito
fugito, āvī, ātum, āre (Intens. v. fugio), I) intr. eifrig-, eilig fliehen, Ter. eun. 847. Amm. 15, 9, 5. – II) tr. jmd. od. etw. fliehen, meiden, alqm, Komik. u. Lact.: hanc provinciam, Plaut.: alcis conspectum, Ter.: quaestionem, Cic. Rosc. Am. 78: lucem, Fronto. – m. folg. Infin., sich scheuen zu usw., Ter. Hec. 776. Lucr. 1, 658 u. 6, 1238. -
4 fugitō
-
5 fugito
I.Neutr.:II.ita miserrimus fui fugitando, ne quis me cognosceret,
Ter. Eun. 5, 2, 8:Graeci fugitantes,
Amm. 15, 9, 5.—Act., to flee, avoid, shun (cf. fugio, II.):(β).herum,
Plaut. As. 2, 4, 78:amicos senes deditā operā,
id. Poen. 3, 1, 5:patrem,
Ter. Phorm. 5, 5, 7; cf.:illum amant, me fugitant,
id. Ad. 5, 4, 18:quam (puellam) famulae longe,
Lucr. 4, 1176:amaracinum fugitat sus et timet omne Unguentum,
id. 6, 973:quid illuc est, quod meos te dicam fugitare oculos?
Plaut. Capt. 3, 4, 9; cf. id. ib. 13; so,tuum conspectum,
Ter. Heaut. 3, 1, 25:fugitant omnes hanc provinciam,
Plaut. Capt. 1, 2, 53; 55: qui quaestionem fugitant, bona possident, *Cic. Rosc. Am. 28, 78:fugitant (cornices) iras Palladis,
Lucr. 6, 753:necem,
Phaedr. 1, 2, 26.—Poet., with inf. (cf. fugio, II. B. 1. b), to avoid, omit or forbear to do any thing:quod aliae meretrices facere fugitant,
Ter. Hec. 5, 2, 10:quicumque suos fugitabant visere ad aegros,
Lucr. 6, 1235; id. 1, 658.—Hence, fŭgĭtans, antis, P. a., fleeing, avoiding; with gen.:fugitans litium,
Ter. Phorm. 4, 3, 18; Charis. 77 P. -
6 fugito
āvī, ātum, āre [intens. к fugio ]1) поспешно бежать, убегать Ter, Amm2) избегать, уклоняться, бояться (f. aliquem Pl, Ter; lucem Fronto; vitam Amm; f. facere aliquid Lcr) -
7 fugitans
fŭgĭtans, antis part. prés. de fugito; qui fuit. - fugitans litium, Ter. Phorm. 4, 3, 18: qui fuit les procès, ennemi des procès.* * *fŭgĭtans, antis part. prés. de fugito; qui fuit. - fugitans litium, Ter. Phorm. 4, 3, 18: qui fuit les procès, ennemi des procès.* * *Fugitans, Nomen: vt Fugitans litium. Terent. Qui hait et fuit procez. -
8 fugitans
-
9 percontator
percontātor, oris m. [ percontor ]допрашивающий, любопытный, забрасывающий вопросами ( percontatorem fugito H) -
10 Ét semel émissúm volat írrevocábile vérbum
И едва ты его произнес летит невозвратное слово.Гораций, "Послания", I, 18, 67-71:Prótinus út moneám (si quíd monitóris egés tu),Quíd de quóque vir(o), ét cui dícas, sáepe vidéto.Pércontátorém fugitó; nam gárrulus ídem (e)st;Néc retinént patuláe commíssa fidéliter áures;Ét semel émissúm volat írrevocábile vérbum.Чтоб тебя дальше учить (если нужен учитель) - совет мой:Чаще ты взвешивай, что и кому говорить обо всяком.От любопытного прочь убегай, ибо он и болтун ведь;Жадно открытые уши не держат доверенной тайны;Выпустил только из уст - и летит невозвратное слово.(Перевод Н. Гинцбурга)ср. Nescit vox missa reverti ср. русск. Слово не воробей, вылетит - не поймаешьЛатинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Ét semel émissúm volat írrevocábile vérbum
-
11 fugitans
fugitāns, antis, PAdi. (v. fugito), fliehend, scheu vor usw., m. Genet., litium, Ter. Phorm. 623 (vgl. Charis. 100, 1. Diom. 311, 28. Prisc. 18, 21). Ambros. de off. 2, 21, 106 u. de excess. fratr. 2. § 99: proterviae, Ambros. de off. 1, 43, 210: corporis, passionum, Ambros. de fug. saec. 2, 7.
-
12 fugitatio
-
13 fugitans
fugitāns, antis, PAdi. (v. fugito), fliehend, scheu vor usw., m. Genet., litium, Ter. Phorm. 623 (vgl. Charis. 100, 1. Diom. 311, 28. Prisc. 18, 21). Ambros. de off. 2, 21, 106 u. de excess. fratr. 2. § 99: proterviae, Ambros. de off. 1, 43, 210: corporis, passionum, Ambros. de fug. saec. 2, 7.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fugitans
-
14 fugitatio
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fugitatio
-
15 fugiō
fugiō fūgī, — (P. fut. fugitūrus, O., Cu.), ere [2 FVG-], to flee, fly, take flight, run away, make off: e conspectu ilico, T.: ego fugio, am off, T.: cum magnā pecuniā: a Troiā: oppido, Cs.: e manibus: ex proelio: longe, H.: Nec furtum feci nec fugi, run away (of a slave), H.—Prov.: Ita fugias ne praeter casam, beyond shelter, i. e. too far, T.—With acc: qui currebat fugiens hostem, H.: me inermem, H.: ovīs fugiat lupus, V.— To become a fugitive, leave the country, go into exile: ex patriā, N.: A patriā, O.: in exilium, Iu.— With acc: patriam, V.: Teucer Salamina Cum fugeret, H.— To pass quickly, speed, hasten, flee away: fugiens per gramina rivus, V.: sitiens fugientia captat Flumina, H.: fugiunt dies, O.: fugit inreparabile tempus, V.— To vanish, disappear, pass away, perish: e pratis pruina fugit, O.: fugiunt nubes, H.: Fugerat ore color, O.: memoriane fugerit in annalibus digerendis, an, etc., L.— To flee from, avoid, shun: conventūs hominum, Cs.: hunc iudicem: neminem, L.: Vesanum poëtam, H.: urbem, H.: vina, O.— To flee from, avoid, get away from, escape: Acheronta, H.: Cuncta manūs fugient heredis, H.: Se, H.: nullum caput Proserpina fugit, spared, H.—Fig., to flee, avoid, shun: ab omni, quod abhorret, etc.: Hoc facito, hoc fugito, T.: conspectum multitudinis, Cs.: laborem, V.: maioris opprobria culpae, H.: iudicium senatūs, L.: simili inscientiā mors fugitur: quod si curam fugimus, virtus fugienda est: esse fugiendam satietatam.—With inf, to avoid, omit, forbear, beware: turpiter facere: Quid sit futurum cras, fuge quaerere, H.: huic triumphum decorare fugiendum fuit.— To escape, get away from, elude, forsake: ut (animus) fugiat aciem: quos haud ulla viros vigilantia fugit, V.: vox Moerim fugit, V.— To escape, escape the notice of, be unobserved by, be unknown to: vidit id, quod fugit Lycurgum: quem res nulla fugeret: non fugisset hoc Graecos homines, si, etc.: huius viri scientiam: fūgit me ad te antea scribere, I forgot: illud te non arbitror fugere, quin, etc.* * *fugere, fugi, fugitus Vflee, fly, run away; avoid, shun; go into exile -
16 fugitāns
fugitāns antis, adj. [P. of fugito], avoiding, averse to: litium, T. -
17 fugitans
fŭgĭtans, antis, Part. and P. a., from fugito. -
18 garrulus
I.Lit. (class., but not in Cic.; cf.:II.loquax, verbosus): confidentes garrulique et malevoli,
Plaut. Curc. 4, 1, 16; Ter. Ad. 4, 4, 15:percontatorem fugito, nam garrulus idem est,
Hor. Ep. 1, 18, 69:(Lucilius) Garrulus atque piger scribendi ferre laborem,
id. S. 1, 4, 12:garrulus hunc quando consumet cumque: loquaces, Si sapiat, vitet,
id. ib. 1, 9, 33:ut hujus infantiae garrulam disciplinam contemneremus,
Auct. Her. 2, 11, 16:scientia,
id. 3, 3, 6:lingua,
Ov. Am. 2, 2, 44:bella verbosi fori,
id. Tr. 3, 12, 18:vadimonia,
id. Am. 1, 12, 23:hora,
time for chatting, Prop. 3 (4), 23, 18.—Transf.A.Of animals or inanimate things:B.ales (i. e. cornix),
Ov. M. 2, 547:perdix,
id. ib. 8, 237:hirundo,
Verg. G. 4, 307:cicada,
Phaedr. 3, 16, 10:noctua in imbre,
Plin. 18, 35, 87, § 362:cantus lusciniae,
id. 10, 29, 43, § 81:rivus,
babbling, murmuring, Ov. F. 2, 316:pinus vento,
rustling, Nemes. Ecl. 1, 30:fistula,
vocal, Tib. 2, 5, 30; cf.lyra,
id. 3, 4, 38:plectra,
Mart. 14, 167:sistra,
id. 14, 54:anulus in orbe (trochi),
id. 14, 169.—Of the subjects of talk:gaudent ubi Garrula securi narrare pericula nautae,
Juv. 12, 82. -
19 percontator
percontātor ( percunct-), ōris, m. [id.], an asker, inquirer, Plaut. Men. 5, 5, 31: percontatorem fugito;nam garrulus idem est,
Hor. Ep. 1, 18, 69. -
20 percuntator
percontātor ( percunct-), ōris, m. [id.], an asker, inquirer, Plaut. Men. 5, 5, 31: percontatorem fugito;nam garrulus idem est,
Hor. Ep. 1, 18, 69.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Freund (Subst.) — 1. Allermanns (Allerwelts) Freund, niemands Freund (jedermanns Geck). – Simrock, 2750; Winckler, X, 16; Eiselein, 185; Kirchhofer, 354; Reinsberg III, 143. Dem Allerweltsfreunde empfiehlt W. Müller: »Willst du der Leute Liebling sein, sei… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Faulheit, die — Die Faulheit, plur. inus. von der zweyten figürlichen Bedeutung des Wortes faul, die herrschende Abneigung von der pflichtmäßigen Bewegung, und besonders von der Arbeit. Sein Brot mit Faulheit essen. Im gemeinen Leben wird es zuweilen auch von… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Allzu viel — 1. Allzu viel ist nicht genug. 2. Allzu viel ist ungesund. – Agricola, 37; Bücking, 25; Siebenkees, 10; Müller, 27, 5; Magazijn, 60; Ramann, II. Pred., I, 1; Ramann, Unterr., II, 226; Schambach, 240. Vläm.: Al te veel is onghezond. It.: Il troppo … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Herr — 1. Ain Herr, der zu lugen lust hat, dess diener seind alle gottloss. – Agricola II, 221. 2. Alle sind Herren, wer ist Sklave? 3. Alles kamme unsem leiwen Heren alleine anvertruggen, awwer kein jung Méaken un kein draug Hög. (Westf.) Alles kann… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Hüten — 1. Ae jeder hit sich vor der ärschten Auslog. – Lohrengel, I, 11. 2. Des ist böss zu hüten, dass yedermann gefelt. – Franck, I, 70b; Egenolff, 336b; Henisch, 1415, 45; Gruter, I, 19. Lat.: Custoditur periculo, quod placet multis. (Henisch, 1415,… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Lob — 1. Auf Lob warten, heisst, es annehmen. 2. Besser kein Lob als kaltes Lob. Engl.: Faint praise is disparagement. (Bohn II, 59.) 3. Besser Lob verdienen als Lob erhalten. It.: Cerca più tosto d esser lodevoie che lodato. (Pazzaglia, 201, 14.) 4.… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Narr — (s. ⇨ Geck). 1. A Narr hot a schöne Welt. (Jüd. deutsch. Warschau.) Dem Dummen erscheint die Welt um so schöner, als er von manchen ihrer Uebel und Leiden nicht berührt wird. 2. A Narr hot lieb Süss. (Jüd. deutsch. Warschau.) Diese auch in… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Neugieriger — 1. Der Neugierige ist auch (immer) ein Schwätzer. – Eiselein, 493. Lat.: Percunctatorem fugito, nam garrulus idem est. (Eiselein, 493.) *2. Der Neugierigen Gilde führt Böses im Schilde. – Eiselein, 493; Simrock, 7515; Körte2, 5697; Braun, I, 3024 … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Viel — 1. All ste vööl is ongesond. (Kleve.) – Firmenich, I, 381, 8; für Holstein: Schütze, IV, 297; hochdeutsch bei Latendorf II, 5; Eyering, I, 27. 2. Allto vîl is ungesund. – Schambach, I, 240. Lat.: Quod nimium est, fugito. (Cato.) (Philippi, II,… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Ziel — 1. Besser ein klein Ziel, als zu viel. 2. Das Ziel ist unser, so lange wir den Stein in der Hand halten; ist er aus der Hand, gehört das Ziel den Steinen. – Altmann VI, 461. 3. Das Ziel nicht erreichen und dabei vorübergehen, ist eins. Schwed.:… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon