Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

fār

  • 1 far

    far, farris, n. [akin with frico, q. v.], a sort of grain, spelt, Gr. zea, Triticum spelta, Linn.
    I.
    Prop., the earliest food of the Romans, both roasted and ground into meal, Cato, R. R. 2, 4; Varr. R. R. 1, 63; 1, 2, 6; Col. 2, 6, 3; Plin. 18, 8, 19, § 81 sqq.; 18, 30, 72, § 298; Liv. 4, 15, 6; Ov. M. 5, 131 al.:

    adoreum, i. q. far,

    Varr. R. R. 1, 9, 4.— In plur., freq. for corn in general, grain:

    flava farra,

    Verg. G. 1, 73 (opp. legumen); id. ib. 101; 219; Ov. F. 1, 693; 2, 519 al.—
    II.
    Transf., coarse meal, grits, Fragm. XII. Tab. ap. Gell. 20, 1, 45; Cato, R. R. 143 fin.; Varr. R. R. 3, 14, 5; Col. 8, 11, 14; Pall. 1, 28; Hor. S. 1, 5, 69; 2, 8, 87 al.:

    pium, i. e. mola salsa,

    id. C. 3, 23, 20; Tib. 3, 4, 10; cf.:

    salsa farra,

    Ov. F. 3, 284;

    used in nuptials,

    Serv. Verg. G. 1, 31; Arn. 4, 140:

    far caninum,

    coarse bread for dogs, Juv. 5, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > far

  • 2 fār

        fār farris, n    [1 FER-], a sort of grain, spelt (roasted and ground), L.— Corn, grain: flava farra, V.— Coarse meal, grits: olus ac far, H.: Mollivit Penates Farre pio, sacrificial meal, H., V., Tb.: torrida cum micā farra, O.— Bread: non sine farre, H.: una Farris libra, H.: caninum, coarse bread for dogs, Iu.
    * * *
    husked wheat; grain, spelt; coarse meal, grits; sacrificial meal; dog's bread

    Latin-English dictionary > fār

  • 3 FAR

    * * *
    n.
    1) a means off passage, ship; bjarga fari á floti, to save a vessel qflaat; in compds., a trading vessel (Íslands-far, Englands-far);
    2) passage; taka (fá, ráða) sér fari or far, to take a passage in a ship; beiðast fars, to ask for a passage; synja e-m fars, to deny one a passage; banna e-m f., to forbid one to sail (cf. farbann);
    3) trace, print, track (Sveinki rak lömb sín til fjöru í förin); villast hundarnir farsins, the hounds lose the track; of et sama f., on the same subject;
    4) life, conduct, behaviour; í fari konungsins in the king’s character;
    5) state, condition (gefa þeir eigi gaum um hennar far) f. veðranna, the course of the winds; at fornu fari, of yore, of old.
    * * *
    n.
    I. motion, travel; rare in this sense, as the fem. för and ferð, q. v., are used instead.
    β. of the clouds, in the phrase, far á lopti, drift in the sky.
    II. a means of passage, a ship; far er skip, Edda 110, Skálda 163: the allit. phrase, hvert fljótanda far, every floating vessel, Fms. xi. 125, Fær. 260; at bjarga fari á floti, Hm. 155.
    2. in compds, a trading vessel; Íslands-far, an Iceland-trader, Fms. vi. 370, vii. 32; Englands-far, an English-trader, ix. 41; Dýrlinnar-far, a Dublin ship, Eb. 254; fjögra-, tveggja-, sex-manna-far, a four-, two-, six-oared boat.
    3. passage, in the phrases, taka sér (e-m) fari, fá sér fari, ráða sér fari, usually so in dat., but in mod. usage acc. (taka, ráða sér far), to take a passage in a ship, Gþl. 516, Grág. ii. 400, 406 (acc.), Ld. 50, Landn. 307, Eg. 288, Nj. 111, 112, Ísl. ii. 199, Eb. 194; beiðask fars, id., Grág. i. 90, Fms. vi. 239; banna e-m far, to forbid one a passage, stop one (far-bann), Landn. 307; synja e-m fars, to deny one a passage (far-synjan), Hbl. 54; at þeir hafi allir far, Jb. 393.
    III. a trace, track, print, Hom. 120; Sveinki rak lömb sín til fjöru í förin, at eigi mátti sjá tveggja manna för, Njarð. 376; nú villask hundarnir farsins, the hounds lost the track, Fms. v. 147, cp. O. H. L. 83: metaph., of et sama far, on the same subject, of a book, Íb. (pref.): in many compds, a print, mark of anv kind, fóta-för, footprints; skafla-för, the print of a sharp-shod horse; nálar-far, a stitch; fingra-för, a finger-print; tanna-för, a bite; nagla-för, the marks of nails, John xx. 25; knífs-far, a knife’s mark; eggjar-far, the mark of the edge, in a cut; járna-far, the print of the shackles; kjal-far, the keel’s track, wake of a ship; um-far, a turn, round; saum-far, a rim on a ship’s side.
    IV. metaph. life, conduct, behaviour; hugar-far, geðs-far, lundar-far, disposition, character; ættar-far, a family mark, peculiarity; dag-far, daily life, conduct of life; í góðra manna fari ok vándra, 677. 3; hvat þess mundi vera í fari konungsins, in the king’s character, Fms. v. 327; ek vissa þá marga hluti í fari Knúts konungs, at hann mætti heilagr vera, xi. 287; nokkut af fyrnsku eptir í fari hans, iii. 131.
    2. estate, condition; ok gefa þeir eigi gaum um hennar far, N. G. L. i. 226; sem hann hafði skírt far sitt, made known his state, how he fared, 34; aldar-far, Lat. genius seculi; dægra-far, q. v.: sára-far, the state of the wounds; víga-far, q. v.; heilindis-far, health, Mar. 124; far veðranna, the course of the winds, Eb. 218; þá skrifaða ek þessa (bók) of et sama far, on the same subject, Íb. (pref.)
    3. the phrase, at forni fari, of yore, of old, Gþl. 85, 86, Eg. 711; at fornu fari ok nýju, of yore and of late, D. N.; at réttu fari, justly.
    β. the phrase, göra sér far um e-t, to take pains about a thing.
    B. = fár, q. v., bale, ill-fate (rare); far er reiði, far er skip, Edda 110; at hann mundi fara þat far sem hans formaðr, that he would fare as ill as his predecessor, Bs. i. 758: cp. the dubious phrase, muna yðvart far allt í sundi þótt ek hafa öndu látið, your ill-fate will not all be afloat, i. e. cleared off, though I am dead, Skv. 3. 51; vera í illu fari, to fare ill, be in a strait, Orkn. 480; ok vóru í illu fari hér um, Stj. 394. Judges viii. 1, ‘and they did chide with him sharply,’ A. V.; at hann skyldi í engu fari móti þeim vera, that he should not be plotting ( brooding mischief) against them, Sturl. iii. 121 C.

    Íslensk-ensk orðabók > FAR

  • 4 FÁR

    * * *
    n.
    1) a means off passage, ship; bjarga fari á floti, to save a vessel qflaat; in compds., a trading vessel (Íslands-far, Englands-far);
    2) passage; taka (fá, ráða) sér fari or far, to take a passage in a ship; beiðast fars, to ask for a passage; synja e-m fars, to deny one a passage; banna e-m f., to forbid one to sail (cf. farbann);
    3) trace, print, track (Sveinki rak lömb sín til fjöru í förin); villast hundarnir farsins, the hounds lose the track; of et sama f., on the same subject;
    4) life, conduct, behaviour; í fari konungsins in the king’s character;
    5) state, condition (gefa þeir eigi gaum um hennar far) f. veðranna, the course of the winds; at fornu fari, of yore, of old.
    * * *
    1.
    f. [Dan. faar], a sheep, D. N. ii. 312, Boldt 165; vide fær.
    2.
    n. [A. S. fær; Hel. fâr = dolus; Germ. fahr = treason, gefahr = danger; Engl. fear = terror; cp. also Germ. furcht:—but in the old Scandin. languages the word does not rightly mean either fear or danger; the mod. Dan. fare and Swed. fara are borrowed from Germ.]
    1. evil passion, bale, harm, mischief; fár ok fjandskapr, Gísl. 125; eigi standa orð þín af litlu fári, baleful words, Fas. i. 195; lesa fár um e-n, to speak foul calumnies of one, Hm. 23; af fári, from evil passion, Og. 12. Hm. 151; er þú felldir mér fár af höndum, that thou brakest my spell, Og. 10; flytjandi fárs, bringing mischief, Am. 4; ef ek vissa þat fár fyrir, if I could foresee that bale, Skv. 2. 7; halda kvið til fárs e-m, to withhold the verdict to the injury of the other party, Grág. i. 58; verða e-m at fári, to be one’s bale, Korm. 12 (in a verse); full skal signa ok við fári sjá, i. e. make a sign over the cup to prevent harm in it, Sdm. 8; þat er fár mikit (‘tis a bad omen), ef þú fæti drepr, Skv. 2. 24; þá er hann réttlauss ef hann þiggr fár á sér, if he receives bodily harm, N. G. L. i. 255.
    2. plague, esp. of animals; hunda-fár, sickness among dogs; kúa-fár, nauta-fár, cattle plague, cp. heljar-fár, morð-fár, murderous pestilence; urðar-fár, a weird plague, Sturl. ii. 213 (in a verse); feikna-fár, deadly pain, Pass. 2. 11; vera í fári, to be in an extremity; í dauðans fári, in the death-agony, etc.
    β. of men, a dangerous illness; lá hann í þessu fári nær viku, Bs. i. 761; cp. fár-veikr, dangerously ill; fár er nokkurs-konar nauð, Edda 110, cp. far B.
    γ. wrath; fár er reiði, Edda 110; vera í íllu fári (vide far B), to be bent on doing mischief.
    3. as a law term, fraud, such as selling sand or dirt instead of flour or butter, defined N. G. L. i. 24; kaupa fals, flærð eða fár, 324.
    COMPDS: fárhugr, fárleikr, fárliga, fárligr, fárramr, fárreiðr, fárskapr, fársótt, fársumar, fárveikr, fárverkr, fárviðri, fáryrði, fárskona, fársmaðr, fárssótt.
    3.
    fem. fá, neut. fátt; dat. fám; acc. fá ( paucos and paucam); fán (paucum); fár ( paucae and paucas), but in mod. usage dissyllabic, fáum, fáa, fáan, fáar: gen. pl. fára, mod. fárra:—compar. færi, mod. færri with a double r; superl. fæstr, in books of last century sometimes spelt færstr,—a form warranted neither by etymology nor pronunciation: færst, however, occurs in the old MSS. Arna-Magn. 132. Ld. 210: [Lat. paucus; Ulf. faus; A. S. feá Engl. few; Hel. fáh; O. H. G. foh; lost in mod. Germ.; Dan. and Swed. or faa]
    I. few; Margr við Mývatn, en Fár í Fiskilækjar-hverfi (a pun), Rd. 311, Glúm. 361; með fá liði, with few men, Eg. 51; færa sauðfé, fewer sheep, Grág. (Kb.) 159; færi sauði, i. 423; í fám orðum, in few words, Stj. 29; við fá menn, Fms. i. 35; við fára manna vitni, Ld. 260; færi öfundarmenn, 204; fleiri … færi, Grág. i. 38; fáir einir, only a few; fá eina menn, Sturl. iii. 3; hjón fá ein, Eg. 573, vide einn.
    2. used as noun, few, in the sense of few or none, none at all; fáir hafa af því sigrask, Nj. 103; þeir kváðu fá fúnað hafa fyrir honum, 263.
    β. esp. in old sayings; e. g. fár er fagr ef grætr, Fb. i. 566; fár veit hverju fagna skal, Kvöldv. i. 47; fár bregðr hinu betra ef hann veit hit verra, Nj. 227: fár er hvatr er hrörask tekr ef í bernsku er blauðr, Fm. 6; fár er full-rýninn, Am. 11; fár hyggr þegjanda þörf, Sl. 28; fás er fróðum vant, Hm. 107; fátt er of vandlega hugat. Kvöldv. ii. 198; fátt veit sá er sefr, Mork. 36; fátt er svo fyrir öllu íllt að ekki boði nokkuð gott; fátt segir af einum, Volks. 62; fátt er ramara en forneskjan, Grett. 144; fátt er sköpum ríkra, Fs. 23; fár gengr of sköp norna, Km. 24; fátt er betr látið en efni eru til, Band. 2; fár er vamma vanr, Mirm. 68; fátt veit fyrr en reynt er, Fms. vi. 155; fátt gat ek þegjandi þar, Hm. 104. Many of these sayings are household words, and this use of the word is typical of the dry northern humour.
    II. metaph. dismal, cold, reserved; Sigurðr konungr hafði verit nokkut fár (dismal, in low spirits) öndverðan vetr, en nú var hann glaðr ok spurall, Fms. iv. 82; varð hann fyrst fár ok úkátr, 192; vóru menn allir fáir við þá, v. 307; Vigdis varð fá um, Vigdis became silent about it, i. e. disliked it much, Sturl. iii. 180; var þá Gunnarr við hana lengi fár, for a long time G. was cold to her, Nj. 59.
    2. neut. fátt, coldness, coolness; fátt var með þeim Rúti um samfarar, there was coolness between R. and his wife, Nj. 11; var fátt um með þeim bræðrum, 2, Eg. 199; var et fæsta með þeim, Ld. 234; verið hefir fátt með okkr, Gísl. 100: fátt kom á með þeim Gretti, Grett. 99.
    III. neut., konungr svarar fá (dat.), Ó. H. 94; Guðrún talaði hér fæst um, Ld. 210; var eigi boðit færa en hundraði, not fewer than a hundred, Nj. 17; fátt af þeirra mönnum, only a few of their men, Fms. v. 290; fátt eina, only a few, Ld. 328: with gen., fátt manna, few men, Nj. 130; fátt góðs, but little good, Hom. 38; fátt einna hverra hluta, few of things, i. e. few things, Fms. iv. 175: þeir ugðu fátt at sér, they heeded them but little, Fms. vii. 201; hlutask til fás, Hrafn. 17.
    β. as adv., in the phrases, sofa fátt, to sleep but little, be wakeful; leika fátt, to play but little, i. e. be in a dismal humour; tala fátt, to speak but little; syrgja fátt, to sorrow but little, i. e. to be gay, cp. Lex. Poët.
    γ. with numerals, less than, short of, minus, save; vetri fátt í fjóra tigu, i. e. forty years save one, i. e. thirty-nine, Fms. x. 2, v. l.; tveimr ertogum fátt í átta merkr, eight marks less two ortogs, B. K. 84; lítið fátt í fimm tigi vetra, little short of fifty years, Fms. iii. 60; hálfum eyri fátt á átta merkr, eight marks less half an ounce; þremr mörkum fátt á laup, a bushel less three marks, B. K. 84, 11: at fæstu, the fewest, least, the minimum; tveir et fæsta, two at least, Grág. i. 9; sex menn et fæsta, 378; cp. the neut. afl-fátt, svefn-fátt, dag-fátt, q. v.

    Íslensk-ensk orðabók > FÁR

  • 5 far

    [faː]
    1. adverb
    1) indicating distance, progress etc:

    How far is it from here to his house?

    بَعيد
    2) at or to a long way away:

    She went far away/off.

    بَعيدا
    3) very much:

    She was a far better swimmer than her friend (was).

    جِداً
    2. adjective
    1) distant; a long way away:

    a far country.

    بَعيد
    2) more distant ( usually of two things):

    He lives on the far side of the lake.

    اَبْعَد

    Arabic-English dictionary > far

  • 6 far

    بِكَثِير \ all: (with comparatives) much: If you run you’ll get there all the sooner. by far: by a long way or very much: He is by far the better player of the two. He plays better by far. far: (comparing things) much: He works far harder than you do. lot: a lot very much: I feel a lot better today. He likes her a lot. much: (in comparisons; before more, etc., and before too) a lot; by a great amount: This is much more useful than that. I feel much better today. It’s much too expensive. well: quite a long way: He’s well over 60. Stand well back from the line.

    Arabic-English glossary > far

  • 7 far

    faʀ nm
    (far breton) prune custard flan
    * * *
    far nm Breton prune flan.
    [far] nom masculin

    Dictionnaire Français-Anglais > far

  • 8 far

    отец
    -en, fedre, fedrene
    * * *
    * * *
    subst. father subst. (overført) father (f.eks.

    he is the father of English literature

    ) subst. [ pappa] father, dad, daddy, pa subst. (slang) governor, old man subst. (Gud eller en annen beskytter) Father subst. [poet. og om dyr] sire subst. [ sti] track, trail (bli far) become a father (biologisk far) biological father (den hellige far) (paven) the Holy Father

    Norsk-engelsk ordbok > far

  • 9 far

    I.
    fair, fàir, far
    fetch, bring; a curtailed form of tabhair through thabhair or (tha)bhair? Cf. thoir.
    II.
    I
    upon, far an (am), where, Irish mar a n-, where; from mar and rel., not from for.
    II
    with, far rium, with me, Irish a bh-farradh, with (lit. "in company of", with gen.). See farradh and mar ri.
    III
    freight (a ship), Irish faraim, faraighim, farthadh or faradh, a freight:
    VI
    bring; See fair.

    Etymological dictionary of the Gaelic language > far

  • 10 far-

    over; See far, upon, and air. far-ainm, nick-name; far-cluais, listening, etc.

    Etymological dictionary of the Gaelic language > far-

  • 11 far

    مُقَابِل \ exchange: exchanging; return: He gave me his car in exchange for my motorboat. far: opposite: on the far side of the river; at the far end of the row. for: showing that something is as a return or in place of: I gave him $5 for his help. Will you change this old car for a new one?. opposite: adj., adv., prep., facing: They live on the opposite side of the road. They live opposite us, (that which is) as different as possible North is in the opposite direction to south.

    Arabic-English glossary > far

  • 12 FAR

    Русско-английский словарь пословиц и поговорок > FAR

  • 13 far

    n
    1. (m) headlight / headlamp (Br.)
    2. (m) lighthouse
    3. (m) beacon
    Un far de la democràcia - A beacon of democracy
    Un far de la llibertat - A beacon of freedom

    Diccionari Català-Anglès > far

  • 14 får se

    (vi får se) we'll see (about that); time will show

    Norsk-engelsk ordbok > får se

  • 15 FARÐI

    a, m. [Fr. fard; Old Engl. fard. farding; Norse fare, Ivar Aasen], scum (in milk, curds), and farða, að, to have scum formed on it.

    Íslensk-ensk orðabók > FARÐI

  • 16 æfar-

    or ævar-, a later form for afar, see p. 5, col. 2. bottom:—very, exceedingly; in compds, ævar-ílla, very ill indeed. Fms. i. 150; æfar-íllt, Karl. 404, 529; ævar-vel, very well, Fms. xi. 249, Ísl. ii. 131, Fb. iii. 401; ævar-reiðr, very wroth, Mirm.; ævar-gamall, ‘stone-old.’ exceeding old; ævar-langt, Þiðr. 165.

    Íslensk-ensk orðabók > æfar-

  • 17 far

    where, upon: far an d' fhàg mi e, where I left it

    Gaelic-English dictionary > far

  • 18 FAR

    Универсальный русско-английский словарь > FAR

  • 19 far

    lamb [Sem p-r, Mal fart (young bull), Akk parru (lamb), Heb para (cow), Uga pr (young bull)]

    Arabic etymological dictionary > far

  • 20 far'

    branch [Mal fergha, Heb peri (fruit), Syr pera, Amh fere, Uga pr, Phoen pr]

    Arabic etymological dictionary > far'

См. также в других словарях:

  • far — far …   Dictionnaire des rimes

  • far — [ far ] (comparative far|ther [ farðər ] or fur|ther [ fɜrðər ] ; superlative far|thest [ farðəst ] or fur|thest [ fɜrðəst ] ) adjective, adverb *** Far can be used in the following ways: as an adverb: Have you traveled far today? after the verb… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • far — 1. far from + noun. This is a common way of expressing denial or rejection of a proposition: • The American dream seems as far from reality as my Communist dream Guardian, 1986. Its function as metaphor is more strongly evident in the variant… …   Modern English usage

  • far — [ far ] n. m. • 1799; breton fars, de l a. fr. fars « farci », du lat. farsus, p. p. de farcire « remplir, bourrer » ♦ Sorte de flan compact, généralt aux pruneaux, fait dans le Finistère. Far breton. ⊗ HOM. Fard, phare. ● far nom masculin (latin …   Encyclopédie Universelle

  • far — [fär] adj. FARTHER, farthest: see also FURTHER, FURTHEST farther [ME farr, fer (> dial. form fur) < OE feorr, akin to OHG ferro < IE base * per , forward, beyond > L per, Gr per] 1. distant in space or time; not near; remote 2.… …   English World dictionary

  • far — ► ADVERB (further, furthest or farther, farthest) 1) at, to, or by a great distance. 2) over a long way in space or time. 3) by a great deal. ► ADJECTIVE 1) situated at …   English terms dictionary

  • Far — Far, adv. 1. To a great extent or distance of space; widely; as, we are separated far from each other. [1913 Webster] 2. To a great distance in time from any point; remotely; as, he pushed his researches far into antiquity. [1913 Webster] 3. In… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Far — may refer to:* Far East, or South and Southeast Asia ** Far Eastern Republic ** Far Eastern Federal District * FAR Manager, a Win32 Norton Commander clone * FAR Rabat, a Moroccan football club * Far infrared astronomy * Far pointer, in computer… …   Wikipedia

  • FAR — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom.  Pour les articles homophones, voir Fard, fart, phare et FHAR …   Wikipédia en Français

  • Far — Far, a. [{Farther}and {Farthest}are used as the compar. and superl. of far, although they are corruptions arising from confusion with further and furthest. See {Further}.] [OE. fer, feor, AS. feor; akin to OS. fer, D. ver, OHG. ferro, adv., G.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Far — (englisch für „fern“) steht als Abkürzung für: Failure Analysis Request, ein Prozess oder Formular zum Melden von Fehlern z. B. in Produkten Falschakzeptanzrate (auch False Acceptance Rate o. ä.), ein Begriff aus der Informatik Fasci d Azione… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»