-
1 famatus
fāmātus, a, um [ fama ]пресловутый, ославленный, с дурной славой ( causa C — v. l.) -
2 famatus
fāmātus, a, um (fama), verschrien, berüchtigt, f. tonsor Licinus, Schol. Cruq. Hor. de art. poët. 301. – / Cic. pro Scaur. 13 liest Klotz formata, C. F. W. Müller infamata.
-
3 famatus
fāmātus, a, um (fama), verschrien, berüchtigt, f. tonsor Licinus, Schol. Cruq. Hor. de art. poët. 301. – ⇒ Cic. pro Scaur. 13 liest Klotz formata, C. F. W. Müller infamata. -
4 famatus
fāmātus, a, um, adj. [fama, II. B. 2.], in bad odor, notorious, disreputable:quibus criminibus haec causa famata est,
Cic. Scaur. 13 dub. (al., ex conject., diffamata): tonsor Licinus, Schol. Cruq. ad Hor. A. P. 301. -
5 defamatus
dē-fāmātus, a, um [ fama ]опороченный, низкий, позорный (vocabula AG; turpitudine vitae d. AG) -
6 defamatus
dē-fāmātus, a, um, adj. [fama], dishonored, infamous (post-class.):homo turpitudine pristinae vitae defamatissimus,
Gell. 18, 3, 3; cf. id. 14, 2, 10:vocabula,
id. 9, 2 fin.
См. также в других словарях:
famat — FAMÁT, Ă, famaţi, te, adj. (În sintagma) Rău famat = care are o reputaţie proastă; deocheat. – Din fr. [mal] famé. Trimis de LauraGellner, 05.05.2004. Sursa: DEX 98 famát adj. m., pl. famáţi; f. sg. famátă … Dicționar Român
