Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

exulcerātĭo

  • 1 exulceratio

    exulcerātio, ōnis, f. (exulcero), 1) aktiv = das Schwären-, Eiternlassen eines entzündeten Gliedes, übtr., verebar ne haec non consolatio esset, sed exulceratio (Aufreißen der Wunde), Sen. ad Helv. 1, 3. – II) passiv, das Übergehen eines entzündeten Gliedes in Eiter, die Eiterung, Verschwärung, Vereiterung, magna, gravis, Cels.: exulcerationes vulnerum, Firm.: exulcerationes gingivarum, Cels. u. Plin.: exulceratio fit, oritur, Cels.: ex hoc exulceratio accĭdit, Cels.: si exulceratio stomachum infestat, Cels.

    lateinisch-deutsches > exulceratio

  • 2 exulceratio

    exulcerātĭo, ōnis, f. ulcération, ulcère.    - verebar ne haec exulceratio esset, Sen. Cons. ad Helv. 1, 4: je craignais d'aviver ta douleur.
    * * *
    exulcerātĭo, ōnis, f. ulcération, ulcère.    - verebar ne haec exulceratio esset, Sen. Cons. ad Helv. 1, 4: je craignais d'aviver ta douleur.
    * * *
        Exulceratio, Verbale. Plin. Entamure de peau, Navrure.

    Dictionarium latinogallicum > exulceratio

  • 3 exulceratio

    exulcerātio, ōnis, f. (exulcero), 1) aktiv = das Schwären-, Eiternlassen eines entzündeten Gliedes, übtr., verebar ne haec non consolatio esset, sed exulceratio (Aufreißen der Wunde), Sen. ad Helv. 1, 3. – II) passiv, das Übergehen eines entzündeten Gliedes in Eiter, die Eiterung, Verschwärung, Vereiterung, magna, gravis, Cels.: exulcerationes vulnerum, Firm.: exulcerationes gingivarum, Cels. u. Plin.: exulceratio fit, oritur, Cels.: ex hoc exulceratio accĭdit, Cels.: si exulceratio stomachum infestat, Cels.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exulceratio

  • 4 exulceratio

    exulcĕrātĭo, ōnis, f. [exulcero], a soreness, festering, exulceration (post-Aug.).
    I.
    Lit.:

    si nulla exulceratio est,

    Cels. 4, 22.—In plur.:

    vesicarum,

    Plin. 20, 3, 8, § 17.—
    * II.
    Trop.: verebar, ne haec non consolatio sed exulceratio esset, i. e. exasperation, aggravation of pain, Sen. Cons. ad Helv. 1, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > exulceratio

  • 5 exulceratio

    exulcerātio, ōnis f. [ exulcero ]
    1) изъязвление, появление язв CC, PM
    2) раздражение, растравление (non consolatio, sed e. Sen)

    Латинско-русский словарь > exulceratio

  • 6 exulceratio

    ulceration, condition of being raw/unhealed; irritation, that which exasperates

    Latin-English dictionary > exulceratio

  • 7 consolatio

    cōnsōlātio, ōnis, f. (consolor), die Tröstung, der Trost, die Trost-, Muteinsprechung, Ermutigung, I) im allg.: c. levis, gravior, Cic.: maxima, Cic.: efficacissima, Sen.: pervulgata, usitata, Cic. – m. subj. Genet., Epicuri, Cic.: litterarum tuarum, Cic. – mit obj. Genet. (bei, in), communium malorum, Cic.: timoris, Cic. – verebar ne haec non consolatio esset, sed exulceratio, Sen.: levis est consolatio ex miseriis aliorum, Cic.: conscientia rectae voluntatis maxima consolatio est rerum incommodarum, Cic.: hoc genus consolationis miserum atque acerbum est, Cic. – adhibere aliquam modicam consolationem, Cic.: adhibere alci consolationem suis suavissimis litteris, Cic.: afferre huic malo consolationem, Cic.: afferre alci non mediocrem consolationem, Sulpic. in Cic. ep.: debere consolationis officium alci, Sidon.: egere od. non egere consolatione, Cic.: indigere aliorum consolatione, Sulpic. in Cic. ep.: invenire consolationem nullam communium malorum, Cic.: lenire se consolatione, Cic.: minuere suorum timorem consolatione et ratione, Auct. b. Alex.: in multis et variis molestiis haec una consolatio occurrebat, quod (daß) etc., Cic.: stultam permulcere potest senectutem praeterita aetas nullā consolatione, Cic.: prodest haec consolatio quidem, sed nec semper nec omnibus, Cic.: respuere consolationem (v. Pers.), Cic.: sanare consolatione timentes omnium animos, Hirt. b. G.: nunc me una consolatio sustentat, quod (daß) etc., Cic.: eā consolatione sustentor, quam etc., Cic.: omni consolatione omnes me absente meos sublevavit, Cic.: uti hāc consolatione alcis m. folg. Akk. u. Infin., Cic.: omnem consolationem vincit dolor, Cic. – Plur., Cic. de or. 2, 64. Sen. ep. 94, 21 u. 95, 34: consolationes reicere ac refugere, mox desiderare et clementer admotis acquiescere, Plin. ep. 5, 16, 11: huic malo afferre consolationes, Cic. ad Att. 10, 4, 6: consolationibus nihil levari, Cic. Tusc. 3, 73. – II) insbes.: a) die Trostschrift, als Büchertitel, Ciceronis, Cic.: Crantoris, Cic.: u. so die drei consolationes des Seneka ad Polybium, ad Marciam, ad Helviam. – b) die Trostrede, als Rede- od. Schriftgattung, aliud dicendi genus consolatio, aliud obiurgatio desiderat, Cic.: ut de consolationibus taceam, Quint.

    lateinisch-deutsches > consolatio

  • 8 consolatio

    cōnsōlātio, ōnis, f. (consolor), die Tröstung, der Trost, die Trost-, Muteinsprechung, Ermutigung, I) im allg.: c. levis, gravior, Cic.: maxima, Cic.: efficacissima, Sen.: pervulgata, usitata, Cic. – m. subj. Genet., Epicuri, Cic.: litterarum tuarum, Cic. – mit obj. Genet. (bei, in), communium malorum, Cic.: timoris, Cic. – verebar ne haec non consolatio esset, sed exulceratio, Sen.: levis est consolatio ex miseriis aliorum, Cic.: conscientia rectae voluntatis maxima consolatio est rerum incommodarum, Cic.: hoc genus consolationis miserum atque acerbum est, Cic. – adhibere aliquam modicam consolationem, Cic.: adhibere alci consolationem suis suavissimis litteris, Cic.: afferre huic malo consolationem, Cic.: afferre alci non mediocrem consolationem, Sulpic. in Cic. ep.: debere consolationis officium alci, Sidon.: egere od. non egere consolatione, Cic.: indigere aliorum consolatione, Sulpic. in Cic. ep.: invenire consolationem nullam communium malorum, Cic.: lenire se consolatione, Cic.: minuere suorum timorem consolatione et ratione, Auct. b. Alex.: in multis et variis molestiis haec una consolatio occurrebat, quod (daß) etc., Cic.: stultam permulcere potest senectutem praeterita aetas nullā consolatione, Cic.: prodest haec consolatio quidem, sed nec semper nec omnibus, Cic.: respuere consolationem (v. Pers.), Cic.: sanare consolatione ti-
    ————
    mentes omnium animos, Hirt. b. G.: nunc me una consolatio sustentat, quod (daß) etc., Cic.: eā consolatione sustentor, quam etc., Cic.: omni consolatione omnes me absente meos sublevavit, Cic.: uti hāc consolatione alcis m. folg. Akk. u. Infin., Cic.: omnem consolationem vincit dolor, Cic. – Plur., Cic. de or. 2, 64. Sen. ep. 94, 21 u. 95, 34: consolationes reicere ac refugere, mox desiderare et clementer admotis acquiescere, Plin. ep. 5, 16, 11: huic malo afferre consolationes, Cic. ad Att. 10, 4, 6: consolationibus nihil levari, Cic. Tusc. 3, 73. – II) insbes.: a) die Trostschrift, als Büchertitel, Ciceronis, Cic.: Crantoris, Cic.: u. so die drei consolationes des Seneka ad Polybium, ad Marciam, ad Helviam. – b) die Trostrede, als Rede- od. Schriftgattung, aliud dicendi genus consolatio, aliud obiurgatio desiderat, Cic.: ut de consolationibus taceam, Quint.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consolatio

  • 9 mucosus

    mūcōsus ( mucc-), a, um, adj. [mucus], slimy, mucous (post-Aug.):

    cruenta et mucosa ventris proluvies,

    Col. 1, 7, 1; 6, 7, 1; Paul. ex Fest. p. 158 Müll.:

    exulceratio,

    Cels. 5, 28, 15.—
    II.
    Transf., = stultus (opp. emunctae naris), Acron. ad Hor. S. 1, 4, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > mucosus

См. также в других словарях:

  • Exulceratio simplex — Klassifikation nach ICD 10 K25 Ulcus ventriculi K25.0 Akutes Ulcus ventriculi mit Blutung …   Deutsch Wikipedia

  • Dieulafoy's lesion — Classification and external resources Blood supply of stomach ICD 10 K25 …   Wikipedia

  • Dieulafoy-Blutung — Klassifikation nach ICD 10 K25 Ulcus ventriculi K25.0 Akutes Ulcus ventriculi mit Blutung …   Deutsch Wikipedia

  • Dieulafoy-Ulcus — Klassifikation nach ICD 10 K25 Ulcus ventriculi K25.0 Akutes Ulcus ventriculi mit Blutung …   Deutsch Wikipedia

  • Ulcus-simplex-Dieulafoy — Klassifikation nach ICD 10 K25 Ulcus ventriculi K25.0 Akutes Ulcus ventriculi mit Blutung …   Deutsch Wikipedia

  • exulcération — [ ɛgzylserasjɔ̃ ] n. f. • 1537; de exulcérer ♦ Méd. Ulcération très superficielle, peu étendue, d une muqueuse ou de la peau. ⇒ érosion, excoriation. ● exulcération nom féminin (bas latin exulceratio, onis) Synonyme de érosion. ⇒EXULCÉRATION,… …   Encyclopédie Universelle

  • Exulceration — Ex*ul cer*a tion, n. [L. exulceratio: cf. F. exulc[ e]ration.] [Obs. or R.] 1. Ulceration. Quincy. [1913 Webster] 2. A fretting; a festering; soreness. Hooker. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Paul Georges Dieulafoy — Paul Georges D …   Deutsch Wikipedia

  • Ekkehard Willenberg — (* 1943 in Schlesien) ist ein deutscher Chirurg und Neurochirurg. Inhaltsverzeichnis 1 Leben und Wirken 2 Schriften (Auswahl) 2.1 wissenschaftliche Arbeiten …   Deutsch Wikipedia

  • exulceración — ► sustantivo femenino MEDICINA Ulceración superficial de la piel. * * * exulceración. (Del lat. exulceratĭo, ōnis). f. Med. Acción y efecto de exulcerar. * * * ► femenino Acción y efecto de exulcerar o exulcerarse …   Enciclopedia Universal

  • Exulzeration — Ex|ul|ze|ra|ti|on 〈f. 20; Med.〉 Geschwürbildung durch oberflächl. Gewebezerfall [<lat. ex „aus“ + ulcerare „schwären, eitern“] * * * Exulzeration   [zu lateinisch ulcus »Geschwür«] die, / en, mit Substanzverlust von Zellgewebe und… …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»