-
1 extruo
extruo, s. ex-struo.
-
2 extruo
extruo, s. exstruo. -
3 extruō
-
4 extruo
extrŭo, ĕre, v. exstruo. -
5 extruo
exstrŭo (extrŭo), ĕre, exstruxi, exstructum - tr. - [st2]1 [-] accumuler, entasser, élever, dresser. [st2]2 [-] construire, bâtir. [st2]3 [-] construire, arranger (les mots). [st2]4 [-] composer (un ouvrage). [st2]5 [-] exagérer, grossir. - exstruere stramenta in acervum, Col.: mettre la paille en tas. - exstruere divitias, Ov.: accumuler des richesses. - exstruere canistra, Hor.: empiler des corbeilles. - exstruere crimen, Gell.: grossir une accusation.* * *exstrŭo (extrŭo), ĕre, exstruxi, exstructum - tr. - [st2]1 [-] accumuler, entasser, élever, dresser. [st2]2 [-] construire, bâtir. [st2]3 [-] construire, arranger (les mots). [st2]4 [-] composer (un ouvrage). [st2]5 [-] exagérer, grossir. - exstruere stramenta in acervum, Col.: mettre la paille en tas. - exstruere divitias, Ov.: accumuler des richesses. - exstruere canistra, Hor.: empiler des corbeilles. - exstruere crimen, Gell.: grossir une accusation.* * *Extruo, extruis, pen. corr. extruxi, extructum, extruere, ab ex et struo compositum. Caesar. Eslever un monceau de quelque chose, Faire une montjoye.\Extruere aedificium in alieno, per metaphoram. Cic. Edifier et bastir sur la terre d'autruy.\Extruere cumulum. Caesar. Faire un monceau.\Focum extruere lignis. Horat. Garnir.\Extruere mensas epulis. Cic. Garnir les tables de beaucoup de mets et viandes.\Extruere monumentum. Cic. Eslever un tombeau.\Stramenta in aceruum. Columel. Les mettre en un monceau, Entasser.\In numerum verba extruere. Author ad Heren. Ordonner et coucher. -
6 extruo
v. l. = exstruo -
7 ex-struō or extruō
ex-struō or extruō ūxī, ūctus, ere, to pile, heap up, accumulate: materiam pro vallo, Cs.: acervum (librorum): exstructos disiecit montīs, V.: exstructis in altum divitiis, H.: tapetibus altis Exstructus, on a pile of, V.—To load, heap full, cover: mensae epulis exstruebantur: focum lignis, H.—To build up, raise, rear, erect, construct: exstrui vetat (Plato) sepulcrum altius quam, etc.: aedificium in alieno: tumulos, Cs.—To fill with buildings, build up: in exstruendo mari, S.—Fig., to depict, build in imagination: civitatem. — To erect, produce by labor: animo excellentiam virtutum: exstructa disciplina. -
8 exstruo
ex-struo (extruo), strūxī, strūctum, ere1) возводить, сооружать, воздвигать, строить (templum PJ; turrim Cs; urbem V)sepulcrum alicui exstrui permittere T — разрешить воздвигнуть гробницу кому-л.2) настилать, наслаивать, ( stramenta Col)3) нагромождать, (вз)громоздить (acervum librorum C; focum lignis H)e. mare Sl — застраивать (самое) море (о затеях римск. богачей)4) накапливать (divitias H, Pt); уставлять ( mensas epulis C)5) возвеличивать (e. alia, alia submittere Sen)6) располагать, выстраивать (verba ad poēticum numerum rhH.); слагать ( poēma Pt) -
9 exstruo
ex-struo (extruo), strūxī, strūctum, ere, schicht- od. lagenweise in die Höhe bauen, aufschichten, aufbauen, errichten, anlegen, I) eig.: 1) im allg.: rogum, Cic.: magnum acervum librorum Dicaearchi sibi ante pedes, Cic.: aggerem, turres, Caes.: sepulcrum, Cic.: templum suā pecuniā, Plin. ep.: mare, Sall.: forum, Suet.: tecto tenus loculamenta (Bücherfächer), Sen.: filio alcis monumentum ex lapidibus templo Capitolini Iovis destinatis, Suet.: tribunal viridi caespite, Plin.: lateribus e luto factis exstructi pontes, Plin.: cum satis altitudo muri exstructa videretur, Liv.: exstr. montes ad sidera summa, Ov.: im Bilde, in area sibi civitatem arbitratu suo, Cic. de rep. 2, 21. – 2) insbes.: a) hoch aufschichten = aufhäufen, materiam, Caes.: stramenta in acervum, Col.: solas divitias, Petron.: divitias in altum, Hor. – b) prägn., aufschichtend, -türmend mit etw. belegen, besetzen, hoch aufschichten, hoch auftürmen, focum lignis, Hor. – insbes. das v. pr. vom reichlichen Besetzen der Tafel usw., mensae conquisitissimis epulis exstruebantur, Cic.: exstructa mensa non conchyliis aut piscibus, sed multā carne subrancidā, Cic.: u. mensas posuere exstructas dapibus, Ov.: u. so bl. mensae exstructae, reichlich besetzte, volle, Cic.: exstructa canistra, hoch (mit Speisen) aufgetürmte, Hor. – II) übtr.: 1) im allg.: exstrue animo altitudinem excellentiamque virtutum, laß die ganze Hoheit und Herrlichkeit der Tugenden sich nun vor deinem Geiste emporbauen, Cic. de fin. 5, 71: deus exstruit alia, alia submittit, die Gottheit erhöht den einen, den andern stürzt sie, Sen. nat. qu. 3. praef. § 9. – 2) insbes.: a) anlegen, aufbauen, aufführen, verba ad poëticum quendam numerum exstructa, Cornif. rhet.: accurate non modo fundata, verum etiam exstructa disciplina, Cic.: facilius poëma exstrui (angelegt, verfertigt werden) posse quam controversiam, Petron. – b) (= exaggerare) durch Worte hervorheben und vergrößern (wie πυργοῦν), crimen unum multis atque saevis vocibus, Gell. 13, 25 (24), 12.
-
10 exstruo
ex-struo (extruo), strūxī, strūctum, ere, schicht- od. lagenweise in die Höhe bauen, aufschichten, aufbauen, errichten, anlegen, I) eig.: 1) im allg.: rogum, Cic.: magnum acervum librorum Dicaearchi sibi ante pedes, Cic.: aggerem, turres, Caes.: sepulcrum, Cic.: templum suā pecuniā, Plin. ep.: mare, Sall.: forum, Suet.: tecto tenus loculamenta (Bücherfächer), Sen.: filio alcis monumentum ex lapidibus templo Capitolini Iovis destinatis, Suet.: tribunal viridi caespite, Plin.: lateribus e luto factis exstructi pontes, Plin.: cum satis altitudo muri exstructa videretur, Liv.: exstr. montes ad sidera summa, Ov.: im Bilde, in area sibi civitatem arbitratu suo, Cic. de rep. 2, 21. – 2) insbes.: a) hoch aufschichten = aufhäufen, materiam, Caes.: stramenta in acervum, Col.: solas divitias, Petron.: divitias in altum, Hor. – b) prägn., aufschichtend, -türmend mit etw. belegen, besetzen, hoch aufschichten, hoch auftürmen, focum lignis, Hor. – insbes. das v. pr. vom reichlichen Besetzen der Tafel usw., mensae conquisitissimis epulis exstruebantur, Cic.: exstructa mensa non conchyliis aut piscibus, sed multā carne subrancidā, Cic.: u. mensas posuere exstructas dapibus, Ov.: u. so bl. mensae exstructae, reichlich besetzte, volle, Cic.: exstructa canistra, hoch (mit Speisen) aufgetürmte, Hor. – II) übtr.: 1) im allg.: exstrue animo altitudinem excel-————lentiamque virtutum, laß die ganze Hoheit und Herrlichkeit der Tugenden sich nun vor deinem Geiste emporbauen, Cic. de fin. 5, 71: deus exstruit alia, alia submittit, die Gottheit erhöht den einen, den andern stürzt sie, Sen. nat. qu. 3. praef. § 9. – 2) insbes.: a) anlegen, aufbauen, aufführen, verba ad poëticum quendam numerum exstructa, Cornif. rhet.: accurate non modo fundata, verum etiam exstructa disciplina, Cic.: facilius poëma exstrui (angelegt, verfertigt werden) posse quam controversiam, Petron. – b) (= exaggerare) durch Worte hervorheben und vergrößern (wie πυργοῦν), crimen unum multis atque saevis vocibus, Gell. 13, 25 (24), 12.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский