Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

extră-ordĭnārĭus

  • 1 extra-ōrdinārius

        extra-ōrdinārius adj.,    out of the common order, extraordinary, uncommon: pecuniae: reus, to be tried out of the usual order: cohortes, select, L.: porta (i. e. praetoria), L.: petitio consulatūs: imperium: periculum, Cu.

    Latin-English dictionary > extra-ōrdinārius

  • 2 ordinarius

    1) обыкновенный напр. indicia ord. прот. extraord. (pr. I. 3, 12); также прот. quae apud compromissarios acta sunt (1. 5 § 2 C. 2, 56);

    actio ord. прот. utilis persecutio (1. 5 C. 8, 16);

    iure ordin. vindicare hereditatem прот. extra ordinem agere crimen expilatae hered. (1. 3 D. 47, 19. 1. 15 § 4 D. 42, 1. 1. 178 § 2 D. 50, 16. 1. 1 § 2 D. 25, 5. 1. 3 D. 47, 1. 1. 2 D. 47, 17. 1. 10 D. 37, 10);

    bon. possessio ord. прот. Carboniana (1. 3 § 14 et seq. eod. 1. 5 § 3 D. 37, 5);

    servus ord. (honestior) прот. vicarius (1. 5 § 1 D. 14, 4. 1. 17. 19 pr. D. 15, 1); тк. прот. mediastinus (1. 15 § 44 D. 47, 10);

    dignitas ord. прот. honoraria (1. 2 C. 12, 8);

    ord. potestas (1. un. C. 5, 7. 1. 6 pr. C. 1, 54);

    iudices ord. (см. iudex s. a.); (1. 7 C. 9, 42. 1. 7 C. 12, 58).

    2) по закону, по всей справедливости (1. 33 § 2 D. 3, 3. 1. 1 pr. D. 5, 5. 1. 1 pr. D. 15, 1. 1. 7 C. 4, 39. 1. 9 C. 9, 22).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > ordinarius

  • 3 extraordinarius

    extrā-ōrdinārius, a, um
    из ряда вон выходящий, необыкновенный ( cupiditas C); чрезвычайный ( potestas C); особый, отборный (equĭtes, cohortes L)

    Латинско-русский словарь > extraordinarius

  • 4 extraordinarius

    extrā-ōrdinārius, a, um, außerordentlich, außergewöhnlich, a) im allg.: fructuum species, Varro: pecunia, durch Schenkung, Erbschaft usw. erhalten, Cic.: pecuniae, auß. Einnahme, Cic.: ludi, Suet.: cupiditates, unnatürliche (Ggstz. natura ac necessitas, natürliches Bedürfnis), Cic.: periculum, Curt.: reus, außerordentlicherweise angeklagt, Cic.: bella (Kriegsfälle), Suet.: consulatus petitio, Cic.: munus, außerord. = außer der Ordnung übertragenes Amt (Ggstz. iustum et legitimum), Cic. u. Suet.: u. so imperium, Cic. u.a.: potestates, Cic.: honos, Caes. u. Cic. – subst., extrāordināria (n. pl.), außerordentliche Macht, Vell. 2, 31, 4. – b) als milit. t. t., außerordentlich, auserlesen, equites, cohortes, u. subst. bl. extraordinarii, die Auserlesensten von den Hilfstruppen (u. zwar von den Fußsoldaten der fünfte, von den Reitern der dritte Teil), Liv.: porta = praetoria (weil die milites extraordinarii neben ihm ihre Zelte hatten), Liv.

    lateinisch-deutsches > extraordinarius

  • 5 extraordinarius

    extrā-ōrdinārius, a, um, außerordentlich, außergewöhnlich, a) im allg.: fructuum species, Varro: pecunia, durch Schenkung, Erbschaft usw. erhalten, Cic.: pecuniae, auß. Einnahme, Cic.: ludi, Suet.: cupiditates, unnatürliche (Ggstz. natura ac necessitas, natürliches Bedürfnis), Cic.: periculum, Curt.: reus, außerordentlicherweise angeklagt, Cic.: bella (Kriegsfälle), Suet.: consulatus petitio, Cic.: munus, außerord. = außer der Ordnung übertragenes Amt (Ggstz. iustum et legitimum), Cic. u. Suet.: u. so imperium, Cic. u.a.: potestates, Cic.: honos, Caes. u. Cic. – subst., extrāordināria (n. pl.), außerordentliche Macht, Vell. 2, 31, 4. – b) als milit. t. t., außerordentlich, auserlesen, equites, cohortes, u. subst. bl. extraordinarii, die Auserlesensten von den Hilfstruppen (u. zwar von den Fußsoldaten der fünfte, von den Reitern der dritte Teil), Liv.: porta = praetoria (weil die milites extraordinarii neben ihm ihre Zelte hatten), Liv.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > extraordinarius

  • 6 extraordinarie

    extră-ordĭnārĭus, a, um, adj., out of the common order, extraordinary (class.):

    fructuum species,

    Varr. R. R. 2, 1, 28:

    hinc illae extraordinariae pecuniae, quas nullo duce investigamus,

    Cic. Verr. 2, 1, 39, § 100: id. ib. 2, 2, 70, §

    170: pecunia,

    id. Rosc. Com. 1, 4:

    reus,

    one to be tried out of the usual order, id. Fam. 8, 8, 1:

    equites sinistrae alae,

    Liv. 40, 31, 3:

    cohortes,

    id. 40, 27, 3; 34, 47, 4:

    porta,

    id. 40, 27, 3:

    cura,

    id. 26, 18, 3: honor, * Caes. B. C. 1, 32, 2:

    petitio consulatus,

    Cic. Brut. 63, 226:

    imperium, praesidium,

    id. Phil. 11, 8, 20:

    munus,

    id. Att. 5, 9, 1:

    cupiditates,

    id. Verr. 2, 5, 14, § 35:

    crimina,

    respecting which the law contains no enactments, Dig. 47, tit. 11:

    cognitiones,

    ib. 50, 13:

    coërcitio,

    ib. 47, 20, 2.— Hence, adv.: extrăordĭnārĭē, with excessive frequency (late Lat.):

    ut eum quem diligebat, extraordinarie nominaret,

    Hier. in Eph. I. ad 2, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > extraordinarie

  • 7 extraordinarius

    extră-ordĭnārĭus, a, um, adj., out of the common order, extraordinary (class.):

    fructuum species,

    Varr. R. R. 2, 1, 28:

    hinc illae extraordinariae pecuniae, quas nullo duce investigamus,

    Cic. Verr. 2, 1, 39, § 100: id. ib. 2, 2, 70, §

    170: pecunia,

    id. Rosc. Com. 1, 4:

    reus,

    one to be tried out of the usual order, id. Fam. 8, 8, 1:

    equites sinistrae alae,

    Liv. 40, 31, 3:

    cohortes,

    id. 40, 27, 3; 34, 47, 4:

    porta,

    id. 40, 27, 3:

    cura,

    id. 26, 18, 3: honor, * Caes. B. C. 1, 32, 2:

    petitio consulatus,

    Cic. Brut. 63, 226:

    imperium, praesidium,

    id. Phil. 11, 8, 20:

    munus,

    id. Att. 5, 9, 1:

    cupiditates,

    id. Verr. 2, 5, 14, § 35:

    crimina,

    respecting which the law contains no enactments, Dig. 47, tit. 11:

    cognitiones,

    ib. 50, 13:

    coërcitio,

    ib. 47, 20, 2.— Hence, adv.: extrăordĭnārĭē, with excessive frequency (late Lat.):

    ut eum quem diligebat, extraordinarie nominaret,

    Hier. in Eph. I. ad 2, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > extraordinarius

  • 8 consulatus

    cōnsulātus, ūs, m. (consul), die Konsulwürde, das Konsulamt, das Konsulat, I) eig., in Rom: candidatus consulatus, Vell.: consulatus competitores, Suet. – c. ordinarius (s. cōnsul ordinarius unter consul), Suet. – c. continuus, Suet.: c. primus, secundus, Gell. u. Suet.: c. alter, Sall. u. Suet.: tertius, Plin. pan.: quinque consulatus, Liv.: consulatus septem, octo, Suet. – in consulatu, extra consulatum, Suet.: in primo consulatu, Suet.: in priore consulatu, Nep.: superiore consulatu, Caes.: in hoc praeclaro consulatu, Cic.: proximo suo consulatu, Suet.: suo toto consulatu (zB. somnum non vidisse, v. jmd., der nur einen Tag Konsul war), Cic. ep. 7, 30, 1. – tuus videlicet salutaris consulatus, perniciosus meus, Cic.: in exitu iam est c. meus, Cic. – consulatus honos, Suet.: petitio consulatus, Caes. u. Suet.: repulsa consulatus, Suet. – designatio consulatus, Suet.: initium consulatus, Vell. – abdicare se consulatu, Cic.: abdicare consulatum, Liv.: abire consulatu, Cic.: abrogare consulatum, Vell.: accipere consulatum, Suet.: adipisci consulatum, Cic.: administrare quinque consulatus salutariter rei publicae (für die R.), Val. Max.: afferre consulatum in eam familiam, Cic.: appetere consulatum, Sall.: supra tribunatus et praeturas et consulatus ascendere, Tac. dial.: dare alci consulatum, Suet.: deferre alci consulatum, Val. Max.: delatum ab Augusto consulatum accipere, Tac.: deponere consulatum, Val. Max.: designare alci primum consulatum cum alqo, Gell.: evehi alqm ad consulatum, Tac.: evehi alqm usque in tertium consulatum, Vell.: exacto consulatu, Suet.: functus consulatu, Suet.: consulatum gerere, zB. industrie, Val. Max., od. cum alqo, Sall.: quinque consulatus eodem tenore gesti, Liv.: inferre consulatum in familiam suam, Val. Max.: inire consulatum, Caes. u. Liv.: ingredi consulatum pridie ante Kal. Ian., Quint.: mandare alci consulatum, Sall.: negare alci consulatum, Val. Max.: obtinere consulatum una cum salute, Cic.: peracto consulatu, Caes.: peractis quinque consulatibus summa cum gloria, Val. Max.: petere consulatum (auch m. einem Zusatz wie in proximum annum), Cic. u. Sall.: succedere alci in consulatu, Suet. – II) übtr.: A) das Prokonsulat (vgl. pro consule unter consul no. I), Apul. apol. 94. – B) als oberste Magistratswürde in Munizipalstädten, Corp. inscr. Lat. 2, 4547. – / Dat. Sing. consulatu, Val. Max. 6, 9, 10.

    lateinisch-deutsches > consulatus

  • 9 consulatus

    cōnsulātus, ūs, m. (consul), die Konsulwürde, das Konsulamt, das Konsulat, I) eig., in Rom: candidatus consulatus, Vell.: consulatus competitores, Suet. – c. ordinarius (s. consul ordinarius unter consul), Suet. – c. continuus, Suet.: c. primus, secundus, Gell. u. Suet.: c. alter, Sall. u. Suet.: tertius, Plin. pan.: quinque consulatus, Liv.: consulatus septem, octo, Suet. – in consulatu, extra consulatum, Suet.: in primo consulatu, Suet.: in priore consulatu, Nep.: superiore consulatu, Caes.: in hoc praeclaro consulatu, Cic.: proximo suo consulatu, Suet.: suo toto consulatu (zB. somnum non vidisse, v. jmd., der nur einen Tag Konsul war), Cic. ep. 7, 30, 1. – tuus videlicet salutaris consulatus, perniciosus meus, Cic.: in exitu iam est c. meus, Cic. – consulatus honos, Suet.: petitio consulatus, Caes. u. Suet.: repulsa consulatus, Suet. – designatio consulatus, Suet.: initium consulatus, Vell. – abdicare se consulatu, Cic.: abdicare consulatum, Liv.: abire consulatu, Cic.: abrogare consulatum, Vell.: accipere consulatum, Suet.: adipisci consulatum, Cic.: administrare quinque consulatus salutariter rei publicae (für die R.), Val. Max.: afferre consulatum in eam familiam, Cic.: appetere consulatum, Sall.: supra tribunatus et praeturas et consulatus ascendere, Tac. dial.: dare alci consulatum, Suet.: deferre alci consulatum, Val. Max.: delatum ab Augusto consulat-
    ————
    um accipere, Tac.: deponere consulatum, Val. Max.: designare alci primum consulatum cum alqo, Gell.: evehi alqm ad consulatum, Tac.: evehi alqm usque in tertium consulatum, Vell.: exacto consulatu, Suet.: functus consulatu, Suet.: consulatum gerere, zB. industrie, Val. Max., od. cum alqo, Sall.: quinque consulatus eodem tenore gesti, Liv.: inferre consulatum in familiam suam, Val. Max.: inire consulatum, Caes. u. Liv.: ingredi consulatum pridie ante Kal. Ian., Quint.: mandare alci consulatum, Sall.: negare alci consulatum, Val. Max.: obtinere consulatum una cum salute, Cic.: peracto consulatu, Caes.: peractis quinque consulatibus summa cum gloria, Val. Max.: petere consulatum (auch m. einem Zusatz wie in proximum annum), Cic. u. Sall.: succedere alci in consulatu, Suet. – II) übtr.: A) das Prokonsulat (vgl. pro consule unter consul no. I), Apul. apol. 94. – B) als oberste Magistratswürde in Munizipalstädten, Corp. inscr. Lat. 2, 4547. – Dat. Sing. consulatu, Val. Max. 6, 9, 10.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consulatus

См. также в других словарях:

  • ORDINARIUS — I. ORDINARIUS apud Sueton. de Rhetorib. c. 2. Ordinarium eum appellat, deridens ut inflatum ac levem et sordidum; ubi perperam vulgo legitur Hordearium, scurra est. Ita enim apud Veteres scurra dicebatur. Festus, Ordinarius homo scurra ac… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Hans Lassen Martensen — (August 19, 1808 – February 3, 1884) was a Danish divine and academic. Early life Martensen was born in a middle class Lutheran family in Flensburg, Duchy of Schleswig (now Germany), as their only son. At that time Flensburg was a duchy between… …   Wikipedia

  • Экстраординарный процесс — (лат extra ordinarius, от extra вне + ordo /ordinis/ ряд, порядок; англ. extraordinary process) в римском праве разбирательство частных исков в порядке чрезвычайной юстиции (extra ordinem judiciorum privatorum). В Э.п. вызов в суд и судебное… …   Большой юридический словарь

  • Экстраординарный процесс — (лат extra ordinarius, от extra вне + ordo /ordinis/ ряд, порядок; англ. extraordinary process) в римском праве разбирательство частных исков в порядке чрезвычайной юстиции (extra ordinem judiciorum privatorum). В Э.п. вызов в суд и судебное… …   Энциклопедия права

  • extraordinaire — (èk stror di nê r . La prononciation où l a est nul est encore la plus usitée ; mais l écriture commence à l emporter sur l usage ; plusieurs disent èk stra or di nê r , faisant sentir l a ; prononciation qu on trouve dans l Irato de Méhul : Non… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Fritz Rörig — (* 2. Oktober 1882 in St. Blasien; † 29. April 1952 in Berlin, eigentlich Friedrich Hermann Rörig) war ein deutscher Historiker. Fritz Rörig wurde als Sohn eines selbstständigen Apothekers geboren. Rörig studierte Geschichte und das Nebenfach… …   Deutsch Wikipedia

  • Johann Friedrich Bernhard Fischer — Bernhard Fischer (* 19. Februar 1852 in Coburg; † 2. August 1915 in Dadizele (Flandern); vollständiger Name Johann Friedrich Bernhard Fischer) war ein deutscher Mediziner und Meeresmikrobiologe. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 1.1 Jugend und… …   Deutsch Wikipedia

  • Murad Ferid — (* 11. April 1908 in Saloniki; † 11. Oktober 1998 in München) war ein deutscher Rechtswissenschaftler und ordentlicher Professor an der Universität München. Seine Schwerpunkte lagen im bürgerlichen Recht, im internationalen Privatrecht, im… …   Deutsch Wikipedia

  • ОРДИНАРИЙ —    • Ordinarĭus,          вообще противоположное тому, что бывает Extra ordinem, т. е. законное, правильное, напр., consul ordinarius, на один год избранный консул, в противоположность cons. suffectus (см. Consul, Консул). На военном языке… …   Реальный словарь классических древностей

  • RYSVICUM i. e. RYSWYK — RYSVICUM, i. e. RYSWYK pagus celebris, et peramoenus Hollandiae, suburbanus Hagae Comitum, Potentissimi, Augustissimi, Felicissini, Serenissimi VILHELMI III. Magnae Britanniae Regis, Castro sumptuosissimo, magnificentissimo nobilitatus; in cuius… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • extraordinär — hervorragend; eminent; außergewöhnlich; außerordentlich; außergewöhnlich; besonders; sehr (umgangssprachlich) * * * ◆ ex|tra|or|di|när 〈Adj.; geh.〉 außergewöhnlich [<frz. extraordinaire …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»