-
1 expulso
-
2 expulso
expulso, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [id.], to drive out, to expel (post-Aug. and very rare):si me (i. e. pilam) nobilibus scis expulsare sinistris, Sum tua,
to drive from one's self, drive back, Mart. 14, 46, 1; cf.: expulsim: Seleucia per duces expulsata, qs. driven out of its seat, i. e. overcome, subdued, Amm. 23, 6, 24. -
3 expulso
(āvī), ātum, āre [intens. к expello ]1) отбивать ( pilam sinistris M)2) прогонять, выгонять, сгонятьper aliquem expulsari Amm — быть изгнанным, т. е. побеждённым кем-л -
4 expulso
ex-pulso, (āvī), ātum, āre (Intens. v. expello), heraus-, forttreiben, -schlagen, pilam sinistris, Mart. 14, 16, 1 (vgl. expulsim). – bildl., quā (Seleuciā) per duces Veri expulsatā, gleichs. aus ihrem Sitze getrieben, d.i. erobert, Amm. 23, 6, 24.
-
5 expulso
ex-pulso, (āvī), ātum, āre (Intens. v. expello), heraus-, forttreiben, -schlagen, pilam sinistris, Mart. 14, 16, 1 (vgl. expulsim). – bildl., quā (Seleuciā) per duces Veri expulsatā, gleichs. aus ihrem Sitze getrieben, d.i. erobert, Amm. 23, 6, 24. -
6 queror
queror, questus sum, querī (vgl. althochd. queran, neuhochd. »girren«), klagen, I) im allg., wie κινύρομαι, klagen, Klagetöne hören lassen, α) absol., v. Vögeln übh., klagend girren, Hor. u. Ov.: v. der Eule, kreischen, Verg.: v. Affen, winseln, Ov. – β) m. Acc. der Klage, des Klagetons, klagen, klagend anstimmen, hören lassen, v. Pers., questus haud faciles, Stat.: motura verba silices, so klägliche Worte sprechen, daß es Steine erbarmen möchte, Ov. – v. Vögeln, nullae dulce queruntur aves, Ov.: v. Saiteninstr., flebile nescio quid queritur lyra, Ov. – II) prägn., etw. beklagen, A) aus Schmerz usw., etw. bedauern, über etw. wehklagen, Ostiense incommodum atque illam labem atque ignominiam rei publicae, Cic. de imp. Pomp. 33: suum fatum, Caes. b. G. 1, 39, 4: fortunam suam, Ov. met. 15, 493: m. folg. quod (weil, daß), queri libet, quod in secreta nostra non inquirant principes nisi quos odimus, Plin. pan. 68, 8. – B) aus Unmut, Unwillen über Unbill, Unrecht, 1) über etw. klagen, sich beklagen, sich beschweren, Klage-, Beschwerde führen, a) übh.: α) m. bl. Acc. (s. Fabri Liv. 22, 43, 3): fortunas suas, Plaut.: iniurias, Cic.: omnia, Cic.: annonam, Liv.: indignam necem Maelii, Liv. – β) m. folg. Acc. u. Infin.: socios ad senatum questum flentes venisse, sese pecunias maximas exactos esse, Q. Metell. Num. fr.: querebatur, se tum exstingui, Cic.: illud queruntur in meis sententiis quasi desciscere me a pristina causa, Cic. – γ) m. folg. quod (weil, daß): queri cogimur, primum quod etc., Cic.: legatos miserunt Athenas questum, quod etc., Nep. (vgl. unten no. η). – δ) m. de u. Abl.: de iniuriis, Cic.: de Milone per vim expulso, darüber, daß M. usw., Cic.: de alterius superbia, Sen. – ε) mit super u. Abl. u. folg. quod (daß), quereris super hoc etiam, quod exspectata tibi non mittam carmina mendax, Hor. ep. 2, 2, 24 sq. – ζ) m. cum u. Abl. = mit jmd. hadern, jmd. anklagen, qu. cum alqo, Cic. u.a. (s. Matthiä Cic. Dei. 9. Kritz Vell. 2, 230, 3), cum deis, Vell.: cum fortuna, Sen. rhet.: cum fatis, Ov.: sua fata cum muto cinere, Tibull.: qu. cum deo, quod etc., Cic.: cum Caesaris ira, quod etc., Ov. – η) m. apud u. Akk. (= jmdm. gegenüber): apud novercam, Plaut.: apud senatum de alqo, quod (daß er usw.), Tac.: apud alqm de his occupationibus, Plin. ep.: apud alqm litteris de alcis moribus, Vopisc.: apud populum, quod (daß) etc., Aur. Vict.: apud alqm per litteras m. folg. Acc. u. Infin., Cic. ad Att. 5, 21, 13. – θ) mit Dat. pers., queri patri, dem V. kl., beim V. sich beklagen, Iuven.: magno Tonanti, Stat. – m. Dat. pers. u. Acc. rei, Oceano furta mariti, Ov. – m. Dat. pers. u. de u. Abl., alci de iniuria, Eutr. – ι) m. pro u. Abl.: haec pro re publica (im Namen des St.), Cic. de or. 2, 198. – κ) absol.: querere, Cic.: querebar applorans tibi, Hor.: ne in occulto quidem queri audere, Caes. – b) gerichtl. klagen, de proconsulatu alcis, Plin. ep. 3, 4, 2. – 2) sich beklagend-, als Beschwerde vorbringen, ibi multa de mea sententia questus est Caesar, hat sich sehr beschwert, Cic. ep. 1, 9, 9: u. so ibi multa de ignavia eorum questus, Sall. Cat. 37, 4. – / Futur. querebuntur, Herm. Pastor 3, 10, 3 Pal.
-
7 queror
queror, questus sum, querī (vgl. althochd. queran, neuhochd. »girren«), klagen, I) im allg., wie κινύρομαι, klagen, Klagetöne hören lassen, α) absol., v. Vögeln übh., klagend girren, Hor. u. Ov.: v. der Eule, kreischen, Verg.: v. Affen, winseln, Ov. – β) m. Acc. der Klage, des Klagetons, klagen, klagend anstimmen, hören lassen, v. Pers., questus haud faciles, Stat.: motura verba silices, so klägliche Worte sprechen, daß es Steine erbarmen möchte, Ov. – v. Vögeln, nullae dulce queruntur aves, Ov.: v. Saiteninstr., flebile nescio quid queritur lyra, Ov. – II) prägn., etw. beklagen, A) aus Schmerz usw., etw. bedauern, über etw. wehklagen, Ostiense incommodum atque illam labem atque ignominiam rei publicae, Cic. de imp. Pomp. 33: suum fatum, Caes. b. G. 1, 39, 4: fortunam suam, Ov. met. 15, 493: m. folg. quod (weil, daß), queri libet, quod in secreta nostra non inquirant principes nisi quos odimus, Plin. pan. 68, 8. – B) aus Unmut, Unwillen über Unbill, Unrecht, 1) über etw. klagen, sich beklagen, sich beschweren, Klage-, Beschwerde führen, a) übh.: α) m. bl. Acc. (s. Fabri Liv. 22, 43, 3): fortunas suas, Plaut.: iniurias, Cic.: omnia, Cic.: annonam, Liv.: indignam necem Maelii, Liv. – β) m. folg. Acc. u. Infin.: socios ad senatum questum flentes venisse, sese pecunias maximas exactos esse, Q. Metell. Num.————fr.: querebatur, se tum exstingui, Cic.: illud queruntur in meis sententiis quasi desciscere me a pristina causa, Cic. – γ) m. folg. quod (weil, daß): queri cogimur, primum quod etc., Cic.: legatos miserunt Athenas questum, quod etc., Nep. (vgl. unten no. η). – δ) m. de u. Abl.: de iniuriis, Cic.: de Milone per vim expulso, darüber, daß M. usw., Cic.: de alterius superbia, Sen. – ε) mit super u. Abl. u. folg. quod (daß), quereris super hoc etiam, quod exspectata tibi non mittam carmina mendax, Hor. ep. 2, 2, 24 sq. – ζ) m. cum u. Abl. = mit jmd. hadern, jmd. anklagen, qu. cum alqo, Cic. u.a. (s. Matthiä Cic. Dei. 9. Kritz Vell. 2, 230, 3), cum deis, Vell.: cum fortuna, Sen. rhet.: cum fatis, Ov.: sua fata cum muto cinere, Tibull.: qu. cum deo, quod etc., Cic.: cum Caesaris ira, quod etc., Ov. – η) m. apud u. Akk. (= jmdm. gegenüber): apud novercam, Plaut.: apud senatum de alqo, quod (daß er usw.), Tac.: apud alqm de his occupationibus, Plin. ep.: apud alqm litteris de alcis moribus, Vopisc.: apud populum, quod (daß) etc., Aur. Vict.: apud alqm per litteras m. folg. Acc. u. Infin., Cic. ad Att. 5, 21, 13. – θ) mit Dat. pers., queri patri, dem V. kl., beim V. sich beklagen, Iuven.: magno Tonanti, Stat. – m. Dat. pers. u. Acc. rei, Oceano furta mariti, Ov. – m. Dat. pers. u. de u. Abl., alci de iniuria, Eutr. – ι) m. pro u. Abl.: haec pro re publica (im Namen des St.), Cic. de or. 2, 198. – κ) absol.:————querere, Cic.: querebar applorans tibi, Hor.: ne in occulto quidem queri audere, Caes. – b) gerichtl. klagen, de proconsulatu alcis, Plin. ep. 3, 4, 2. – 2) sich beklagend-, als Beschwerde vorbringen, ibi multa de mea sententia questus est Caesar, hat sich sehr beschwert, Cic. ep. 1, 9, 9: u. so ibi multa de ignavia eorum questus, Sall. Cat. 37, 4. – ⇒ Futur. querebuntur, Herm. Pastor 3, 10, 3 Pal. -
8 expello
ex-pello, pŭli, pulsum, 3, v. a., to drive out or away, thrust out or away, to eject, expel (class.).I.Lit.:II.haec tanta virtus ex hac urbe expelletur, exterminabitur, proicietur?
Cic. Mil. 37, 101:me ex re publica,
id. Fam. 6, 6, 2:expulsus atque ejectus e praedio Quinctius,
id. Quint. 7, 28; cf.:exturbari et expelli plebem ex agris,
id. Agr. 2, 31, 84: a patria, id. Sest. [p. 693] 13, 30:naves ab litore in altum,
Liv. 41, 3, 2:me domo mea expulistis, Pompeium domum suam compulistis,
Cic. Pis. 7, 16:aliquos agris,
Caes. B. G. 4, 4, 2:humiliores possessionibus,
id. ib. 6, 22, 3:hostes finibus,
id. ib. 4, 3 fin.; cf.:finibus expulsus patriis,
Verg. A. 1, 620:me civitate,
Cic. Att. 10, 4, 1:aliquem regno,
Caes. B. C. 3, 110, 5; cf.:potestate expulsi,
Nep. Milt. 3, 5 et saep.:nostri majores et Collatinum expulerunt, et reliquos Tarquinios,
Cic. Rep. 2, 31; cf.:expulso Tarquinio (shortly after, pulso Tarquinio),
id. ib. 2, 30:me in pace patriā meā expulit,
Liv. 35, 19, 4; so,aliquam patriā,
Nep. Thras. 1, 5; id. Epam. 6, 3; cf.also: in exsilium expulsus,
Cic. Lael. 12, 42:Hannibalem in exsilium (Carthago),
Liv. 38, 50, 7: expulsa atque exturbata filia, rejected, repudiated (as a wife), Cic. Clu. 5, 14; so,uxorem,
Just. 9, 5:edicit suis, postero die porta Esquilina expellerent pecus,
drive out, Liv. 2, 11, 5:sagittam arcu,
to let fly, shoot, Ov. M. 3, 381; cf.:expulsuri tela nervos retro tendimus,
Quint. 10, 3, 6: se in auras (pondus), forced itself out. i. e. came forth, Ov. M. 9, 705:ad componendum Orientis statum expulsus,
forced to hurry away, Suet. Calig. 1:naturam expellas furca, tamen usque recurret,
Hor. Ep. 1, 10, 24.Trop., to force out, drive out or away, expel, remove:aliquem vita,
Cic. Mur. 16, 34; cf.aevo,
Lucr. 3, 358:me periculo,
delivered myself, Plaut. Bacch. 4, 9, 41:haec (superbiam, luxum, desidias, etc.) ex animo dictis,
Lucr. 5, 50:laetitias ex omni pectore,
Cat. 76, 22:corde desidiam,
Plaut. Trin. 3, 2, 24:curas pectore,
Luc. 3, 53:per vulnera mille Sontem animam,
Ov. M. 6, 617:vitam,
Tac. A. 16, 19:morbum bilemque helleboro meraco,
Hor. Ep. 2, 2, 137:somnos (haec dicta),
Ov. H. 14, 72; cf.quietem,
id. M. 8, 830:quae res omnem dubitationem adventus legionum expulit,
removed, Caes. B. G. 5, 48 fin.:beneficiorum memoriam,
id. B. C. 1, 34, 3; Quint. 6, 8, 16:spem metus expulerat,
Ov. F. 6, 245:sententia expulsa,
rejected, Plin. Ep. 8, 14 fin.: dedititios per constitutionem, to abolish as a class, i. e. to remove the legal disabilities of, Just, Inst. 1, 5, 3. -
9 queror
quĕror, questus, 3, v. dep. a. and n. [Sanscr. root, çvas-, to sigh].I.Lit.A. (α).With acc.: suas fortunas, to bewail one ' s fate, Plaut. As. 3, 1, 12:(β).suum fatum,
Caes. B. G. 1, 39, 4:injuriam,
Cic. Att. 5, 8, 2:omnia,
id. Fl. 24:fortunam,
Ov. M. 15, 493:nova monstra,
Hor. C. 1, 2, 6 al.:labem atque ignominiam rei publicae,
Cic. Imp. Pomp. 12, 33.—With de:(γ).queritur de Milone per vim expulso,
Cic. Att. 9, 14, 2:de injuriis alicujus,
id. Fam. 1, 4, 3.—With cum:(δ). (ε).quererer tecum, atque expostularem, ni,
I would complain to you, Cic. Fam. 3, 10, 7:cum patribus conscriptis,
Liv. 35, 8:cum deo, quod,
Cic. Ac. 2, 25, 81; Vell. 2, 130, 3:tecum inconsideratae pietatis queror,
Sen. Contr. 4, 27, 2.—With dat.:(ζ).nec quereris patri?
nor complain to your father? Juv. 2, 131.—With obj.-clause:(η).ne querantur se relictas esse,
Cic. Tusc. 5, 5, 14.—With quod:(θ). (ι).legatos miserunt Athenas questum, quod, etc.,
Nep. Chabr. 3, 1:queri libet, quod in secreta nostra non inquirant principes,
Plin. Pan. 68, 8; cf.:quereris super hoc, quod non mittam carmina,
Hor. Ep. 2, 2, 24. —Absol.:B.nisi omni tempore, quod mihi lege concessum est, abusus ero, querere,
Cic. Verr. 2, 1, 9, § 25:non injuste,
Vell. 2, 40, 6.—In partic., to make a complaint before a court:II.de proconsulatu alicujus,
Plin. Ep. 3, 4, 2.—Transf., of animals and things that utter a plaintive sound. Of apes:queri rauco stridore,
Ov. M. 14, 100.—Of the owl,
Verg. A. 4, 463. —In gen., of the song of birds,
to complain, lament, to coo, warble, sing, Hor. Epod. 2, 26:dulce queruntur aves,
Ov. Am. 3, 1, 4.—Of a musical instrument:flebile nescio quid queritur lyra,
Ov. M. 11, 52; Hor. C. 2, 13, 24.
См. также в других словарях:
expulso — |eis| adj. Posto fora; evacuado … Dicionário da Língua Portuguesa
expulso — expulso, sa (Del lat. expulsus). adj. p. us. Dicho de una persona: Expulsada de un país. U. t. c. s.) … Diccionario de la lengua española
expulso — (Part. irreg. de expulsar y expeler.) ► adjetivo/sustantivo Que ha sido expulsado o expelido. * * * expulso, a (del lat. «expulsus») 1 Participio irregular de «expeler». 2 Participio irregular de «expulsar». * * * expulso, sa. (Del lat. expulsus) … Enciclopedia Universal
Guerra de los Seis Días — Parte de conflicto árabe israelí Oficiales de la IAF junto a un avión egipcio destruido F … Wikipedia Español
Rodión Malinovski — Saltar a navegación, búsqueda Rodión Yákovlevich Malinovski Родион Яковлевич Малиновский Ministro de Defensa de la URSS 1957 – 1967 Jefe de Gobierno Nikita Jrushchov Leonid Brézhnev … Wikipedia Español
Reino de Italia (Regnum Italiae) — Saltar a navegación, búsqueda El Reino de Italia (Regnum Italiae o Regnum Italicum) fue una entidad política y geográfica sucesora del reino de los lombardos, que circunscrita al norte de la península itálica, pasó de formar parte del Imperio… … Wikipedia Español
Vsévolod IV de Kiev — Vsévolod IV Sviatoslávich el Rojo (en ruso: Вcеволод Святославич Чермный) (? Chernígov, agosto de 1212) fue un príncipe Rus (miembro de la dinastía ruríkida).[1] Su nombre de bautizo fue Daniil.[2] Fue Gran Príncipe de Kiev (1203, 1206, 1207,… … Wikipedia Español
Guillermo Velásquez — (* in Pereira (Kolumbien)) ist ein ehemaliger kolumbianischer Fußballschiedsrichter, der auch unter dem Spitznamen El Chato (der Stupsnasige) bekannt war. Velásquez nahm als Schiedsrichter dreimal an Olympischen Spielen, an der Fußball… … Deutsch Wikipedia
Jesús de Nazaret — «Jesús» redirige aquí. Para otras acepciones, véase Jesús (desambiguación). Para otros usos de este término, véase Jesús de Nazaret (desambiguación). Este artículo trata sobre Jesús de Nazaret como personaje histórico. Para más información sobre… … Wikipedia Español
Benedicto IX — Papa de la Iglesia católica Primer período octubre de 1032 septiembre de 1044 Seg … Wikipedia Español
Campeche — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase Campeche (desambiguación). Estado Libre y Soberano de Campeche Estado de México … Wikipedia Español