-
101 subfumigo
suf-fūmĭgo ( subf-), āre, v. a., to fumigate from below, to suffumigate:si ex alvo apes minus frequentes evadunt, suffumigandum,
Varr. R. R. 3, 16, 6:vulvam sulphure,
Cels. 4, 20 med.:vulnus,
id. 5, 27, 5:vasa rore marino vel lauro vel myrto,
Col. 12, 25, 4:dolia albā cerā,
id. 12, 52, 16.— Absol.:suffumigare expedit,
Cels. 6, 6, 35. -
102 submisse
I.With the force of sub predominating (mostly poet. and in post- Aug. prose; cf. subicio).1.In gen.a.To set, put, or place under or below:b.singuli agni binis nutricibus submittuntur: nec quicquam subtrahi submissis expedit,
Col. 7, 4, 3:vaccas tauris (for breeding),
Pall. Jul. 4:vaccas in feturam,
id. ib. 4, 1:equas alternis annis,
id. Mart. 13, 6:canterium vitibus,
Col. 4, 14, 1.—To send or put forth below, or from below, to cause to spring forth, to send up, produce, raise:2.tellus submittit flores,
puls forth, produces, Lucr. 1, 8: fetus (tellus), id. 1, 193:pabula pascendis equis (tellus),
Luc. 4, 411:quo colores (humus formosa),
Prop. 1, 2, 9; cf. poet.: non monstrum summisere Colchi Majus, did not produce (from the sowing of the dragon's teeth), Hor. C. 4, 4, 63:summissas tendunt alta ad Capitolia dextras,
upraised, Sil. 12, 640; so,palmas,
id. 4, 411:manus,
Sen. Oedip. 226; cf.in a Gr. construction: summissi palmas,
Sil. 1, 673.—In partic., an econom. t. t., of animals or plants, to bring up, rear, raise; to let grow, not kill or cut off (cf. alo):3.arictes,
Varr. R. R. 2, 2, 18; 2, 3, 4; 2, 3, 8:tauros,
Verg. E. 1, 46:pullos equorum,
id. G. 3, 73:vitulos,
id. ib. 3, 159; Col. 7, 9, 4; Dig. 7, 1, 70:materiam vitis constituendae causā,
Col. Arb. 5, 1:frutices in semen,
id. ib. 11, 3, 36; 4, 31, 2; 4, 14, 3;3, 10, 15: prata in faenum,
to let grow for hay, Cato, R. R. 8, 1; Varr. R. R. 1, 49, 1; Col. 11, 2, 27.—Trop.(α).To put in the place of, substitute for, supersede (rare):(β). B. 1.huic vos non summittetis? hunc diutius manere patiemini?
Cic. Prov. Cons. 4, 8:interim tamen, quamdiu summittantur et suppleantur capita quae demortua sunt,
Dig. 7, 1, 70, § 1:necesse habebit alios fetus summittere,
ib. 7, 1, 70, §§ 2 and 5.—Lit.:2.se ad pedes,
Liv. 45, 7:se patri ad genua,
Suet. Tib. 20:latus in herbā,
Ov. M. 3, 23:caput in herbā,
id. ib. 3, 502; cf.verticem,
id. ib. 8, 638:genu,
id. ib. 4, 340; Plin. 8, 1, 1, § 3; cf.:poplitem in terrā,
Ov. M. 7, 191:aures (opp. surrigere),
Plin. 10, 48, 67, § 132:oculos,
Ov. F. 3, 372:faciem,
Suet. Calig. 36; cf. id. Aug. 79:fasces,
Plin. 7, 30, 31, § 112; cf. Cic. Brut. 6, 22:capillum,
to let grow, Plin. Ep. 7, 27, 14; Sen. Cons. ad Pol. 36, 5:crinem barbamque,
Tac. G. 31; Suet. Caes. 67; id. Aug. 23; id. Calig. 47.—Mid.:Tiberis aestate summittitur,
sinks, falls, Plin. Ep. 5, 6, 12.—Trop., to lower, let down, make lower, reduce, moderate, etc.:II.ut ii, qui superiores sunt, summittere se debent in amicitiā: sic quodammodo inferiores extollere,
condescend, Cic. Lael. 20, 72:tributim summisi me et supplicavi,
id. Planc. 10, 24:summittere se in humilitatem causam dicentium,
Liv. 38, 52, 2:summittere se in privatum fastigium,
id. 27, 31, 6:ut in actoribus Graecis fieri videmus, saepe illum, qui est secundarum aut tertiarum partium, cum possit aliquanto clarius dicere, quam ipse primarium, multum summittere, ut ille princeps quam maxime excellat,
to moderate his efforts, restrain himself, Cic. Div. in Caecil. 15, 48:inceptum frustra submitte furorem,
Verg. A. 12, 832: orationem tam summittere quam attollere decet, to sink, i. e. speak in a plain style, Plin. Ep. 3, 13, 4:ut illud lene aut ascendit ad fortiora aut ad tenuiora summittitur,
Quint. 12, 10, 67; cf.:quando attollenda vel summittenda sit vox,
id. 1, 8, 1:(soni) cum intentione summittendā sunt temperandi,
id. 11, 3, 42: (praeceptorem) summittentem se ad mensuram discentis, accommodating his instructions to the capacity, etc., id. 2, 3, 7:ad calamitates animos,
to submit, bow, Liv. 23, 25: animum periculo, Brut. et Cass. ap. Cic. Fam. 11, 3, 3:animos amori,
to surrender, Verg. A. 4, 414:se temporibus,
Sen. Tranq. An. 4, 1:verba summittere,
to speak humbly, id. Ep. 11, 7; id. Vit. Beat. 17, 1:alicui se,
to yield precedence, Just. 13, 2, 3:se culpae,
i. e. to commit, Ov. H. 4, 151:furorem,
to put down, quell, Verg. A. 12, 832:neque enim pudor sed aemuli pretia submittunt,
Plin. 29, 1, 8, § 21:proinde ne submiseris te,
be not disheartened, Sen. Cons. Marc. 5, 6.—With dat.:nimis videtur submisisse temporibus se Athenodorus,
yielded, Sen. Tranq. An. 4, 1:neutri fortunae se submittere,
id. Ep. 66, 6:animum saevienti fortunae,
Tac. A. 2, 72:ut ei aliquis se submitteret,
accept his sovereignty, Just. 13, 2, 3.The signif. of the verb predominating, to send or despatch secretly, provide secretly:B.summittebat iste Timarchidem, qui moneret eos, si, etc.,
secretly despatched, Cic. Verr. 2, 3, 28, § 69.— Absol.:iste ad pupillae matrem summittebat,
Cic. Verr. 2, 1, 41, § 105:summissis consularibus viris, qui peierarent,
suborned, Suet. Ner. 28 init. —In gen., to send, send off, despatch, supply (class.):A.summittit cohortes equitibus praesidio,
Caes. B. G. 5, 58:subsidium alicui,
id. ib. 2, 6; so,subsidium,
id. ib. 2, 25; 4, 26; id. B. C. 1, 43:auxilium laborantibus,
id. ib. 7, 85: quoad exercitus huc summittatis, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 6; Juv. 1, 36:sibi destinatum in animo esse, imperium alicui,
to transfer, resign, Liv. 6, 6, 7:vinea summittit capreas non semper edules,
furnishes, supplies, Hor. S. 2, 4, 43. —Hence, summissus ( subm-), a, um, P. a. (acc. to I. B.).Lit., let down, lowered, low (very rare):B.scutis super capita densatis, stantibus primis, secundis submissioribus,
stooping lower, Liv. 44, 9, 6:Caelicolae Summisso humiles intrarunt vertice postes,
Ov. M. 8, 638:bracchia,
id. P. 3, 1, 150; Col. 6, 30, 5:capillo summissiore,
hanging lower down, Suet. Tib. 68:purpura,
Quint. 11, 3, 159:oculi,
Plin. 11, 37, 54, § 145.—Trop. (class. and freq.).1.Of the voice or of speech in gen., low, soft, gentle, calm, not vehement (syn.:2.lenis, suppressus): et contentā voce atrociter dicere et summissa leniter,
Cic. Or. 17, 56:vox (with lenis),
Quint. 11, 3, 63; Ov. M. 7, 90 al.:murmur,
Quint. 11, 3, 45:oratio placida, summissa, lenis,
Cic. de Or. 2, 43, 183; so,oratio,
Caes. B. C. 3, 19; Quint. 11, 1, 9. — Comp.:lenior atque summissior oratio,
Quint. 11, 1, 64:(sermo) miscens elata summissis,
id. 11, 3, 43:actio,
id. 7, 4, 27. — Transf., of an orator:forma summissi oratoris,
Cic. Or. 26, 90; so (with humilis) id. ib. 23, 76:in prooemiis plerumque summissi,
Quint. 9, 4, 138.—Of character or disposition.a.In a bad sense, low, mean, grovelling, abject (syn. abjectus):b.videndum est, ne quid humile, summissum, molle, effeminatum, fractum abjectumque faciamus,
Cic. Tusc. 4, 30, 64:vivere neque summissum et abjectum, neque se efferentem,
id. Off. 1, 34, 124:adulatio,
Quint. 11, 1, 30. —In a good sense, humble, submissive (syn.:2.humilis, supplex): submissi petimus terram,
Verg. A. 3, 93:causae reorum,
Quint. 11, 3, 154:civitates calamitate summissiores,
Hirt. B. G. 8, 31, 2:preces,
Luc. 8, 594; cf.:summissa precatur,
Val. Fl. 7, 476:tristem viro summissus honorem Largitur vitae,
yielding, overcome, Stat. Th. 1, 662.—The sup. seems not to occur.—Hence, subst.: summissa, ōrum, n. (acc. to I. A. 3. supra), substitutes (sc. capita), Dig. 7, 1, 70, § 5. —(Sc. verba.) Calm passages, quiet sayings:1.summissa, qualia in epilogis sunt,
Quint. 9, 4, 137.— Adv.: sum-missē ( subm-).Of speech, softly, gently, calmly, not loudly or harshly:2.dicere,
Cic. de Or. 2, 53, 215.— Comp., Cic. de Or. 3, 55, 212 (opp. contentius):sciscitari,
Petr. 105 fin. —Of character, calmly, quietly, modestly, humbly, submissively:alicui summisse supplicare,
Cic. Planc. 5, 12:scribere alicui,
Tac. H. 3, 9 fin.:loqui (opp. aspere),
Quint. 6, 5, 5:agere (opp. minanter),
Ov. A. A. 3, 582.— Comp.:summissius se gerere,
Cic. Off. 1, 26, 90:dolere,
Claud. B. Gild. 247.—No sup. -
103 submitto
I.With the force of sub predominating (mostly poet. and in post- Aug. prose; cf. subicio).1.In gen.a.To set, put, or place under or below:b.singuli agni binis nutricibus submittuntur: nec quicquam subtrahi submissis expedit,
Col. 7, 4, 3:vaccas tauris (for breeding),
Pall. Jul. 4:vaccas in feturam,
id. ib. 4, 1:equas alternis annis,
id. Mart. 13, 6:canterium vitibus,
Col. 4, 14, 1.—To send or put forth below, or from below, to cause to spring forth, to send up, produce, raise:2.tellus submittit flores,
puls forth, produces, Lucr. 1, 8: fetus (tellus), id. 1, 193:pabula pascendis equis (tellus),
Luc. 4, 411:quo colores (humus formosa),
Prop. 1, 2, 9; cf. poet.: non monstrum summisere Colchi Majus, did not produce (from the sowing of the dragon's teeth), Hor. C. 4, 4, 63:summissas tendunt alta ad Capitolia dextras,
upraised, Sil. 12, 640; so,palmas,
id. 4, 411:manus,
Sen. Oedip. 226; cf.in a Gr. construction: summissi palmas,
Sil. 1, 673.—In partic., an econom. t. t., of animals or plants, to bring up, rear, raise; to let grow, not kill or cut off (cf. alo):3.arictes,
Varr. R. R. 2, 2, 18; 2, 3, 4; 2, 3, 8:tauros,
Verg. E. 1, 46:pullos equorum,
id. G. 3, 73:vitulos,
id. ib. 3, 159; Col. 7, 9, 4; Dig. 7, 1, 70:materiam vitis constituendae causā,
Col. Arb. 5, 1:frutices in semen,
id. ib. 11, 3, 36; 4, 31, 2; 4, 14, 3;3, 10, 15: prata in faenum,
to let grow for hay, Cato, R. R. 8, 1; Varr. R. R. 1, 49, 1; Col. 11, 2, 27.—Trop.(α).To put in the place of, substitute for, supersede (rare):(β). B. 1.huic vos non summittetis? hunc diutius manere patiemini?
Cic. Prov. Cons. 4, 8:interim tamen, quamdiu summittantur et suppleantur capita quae demortua sunt,
Dig. 7, 1, 70, § 1:necesse habebit alios fetus summittere,
ib. 7, 1, 70, §§ 2 and 5.—Lit.:2.se ad pedes,
Liv. 45, 7:se patri ad genua,
Suet. Tib. 20:latus in herbā,
Ov. M. 3, 23:caput in herbā,
id. ib. 3, 502; cf.verticem,
id. ib. 8, 638:genu,
id. ib. 4, 340; Plin. 8, 1, 1, § 3; cf.:poplitem in terrā,
Ov. M. 7, 191:aures (opp. surrigere),
Plin. 10, 48, 67, § 132:oculos,
Ov. F. 3, 372:faciem,
Suet. Calig. 36; cf. id. Aug. 79:fasces,
Plin. 7, 30, 31, § 112; cf. Cic. Brut. 6, 22:capillum,
to let grow, Plin. Ep. 7, 27, 14; Sen. Cons. ad Pol. 36, 5:crinem barbamque,
Tac. G. 31; Suet. Caes. 67; id. Aug. 23; id. Calig. 47.—Mid.:Tiberis aestate summittitur,
sinks, falls, Plin. Ep. 5, 6, 12.—Trop., to lower, let down, make lower, reduce, moderate, etc.:II.ut ii, qui superiores sunt, summittere se debent in amicitiā: sic quodammodo inferiores extollere,
condescend, Cic. Lael. 20, 72:tributim summisi me et supplicavi,
id. Planc. 10, 24:summittere se in humilitatem causam dicentium,
Liv. 38, 52, 2:summittere se in privatum fastigium,
id. 27, 31, 6:ut in actoribus Graecis fieri videmus, saepe illum, qui est secundarum aut tertiarum partium, cum possit aliquanto clarius dicere, quam ipse primarium, multum summittere, ut ille princeps quam maxime excellat,
to moderate his efforts, restrain himself, Cic. Div. in Caecil. 15, 48:inceptum frustra submitte furorem,
Verg. A. 12, 832: orationem tam summittere quam attollere decet, to sink, i. e. speak in a plain style, Plin. Ep. 3, 13, 4:ut illud lene aut ascendit ad fortiora aut ad tenuiora summittitur,
Quint. 12, 10, 67; cf.:quando attollenda vel summittenda sit vox,
id. 1, 8, 1:(soni) cum intentione summittendā sunt temperandi,
id. 11, 3, 42: (praeceptorem) summittentem se ad mensuram discentis, accommodating his instructions to the capacity, etc., id. 2, 3, 7:ad calamitates animos,
to submit, bow, Liv. 23, 25: animum periculo, Brut. et Cass. ap. Cic. Fam. 11, 3, 3:animos amori,
to surrender, Verg. A. 4, 414:se temporibus,
Sen. Tranq. An. 4, 1:verba summittere,
to speak humbly, id. Ep. 11, 7; id. Vit. Beat. 17, 1:alicui se,
to yield precedence, Just. 13, 2, 3:se culpae,
i. e. to commit, Ov. H. 4, 151:furorem,
to put down, quell, Verg. A. 12, 832:neque enim pudor sed aemuli pretia submittunt,
Plin. 29, 1, 8, § 21:proinde ne submiseris te,
be not disheartened, Sen. Cons. Marc. 5, 6.—With dat.:nimis videtur submisisse temporibus se Athenodorus,
yielded, Sen. Tranq. An. 4, 1:neutri fortunae se submittere,
id. Ep. 66, 6:animum saevienti fortunae,
Tac. A. 2, 72:ut ei aliquis se submitteret,
accept his sovereignty, Just. 13, 2, 3.The signif. of the verb predominating, to send or despatch secretly, provide secretly:B.summittebat iste Timarchidem, qui moneret eos, si, etc.,
secretly despatched, Cic. Verr. 2, 3, 28, § 69.— Absol.:iste ad pupillae matrem summittebat,
Cic. Verr. 2, 1, 41, § 105:summissis consularibus viris, qui peierarent,
suborned, Suet. Ner. 28 init. —In gen., to send, send off, despatch, supply (class.):A.summittit cohortes equitibus praesidio,
Caes. B. G. 5, 58:subsidium alicui,
id. ib. 2, 6; so,subsidium,
id. ib. 2, 25; 4, 26; id. B. C. 1, 43:auxilium laborantibus,
id. ib. 7, 85: quoad exercitus huc summittatis, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 6; Juv. 1, 36:sibi destinatum in animo esse, imperium alicui,
to transfer, resign, Liv. 6, 6, 7:vinea summittit capreas non semper edules,
furnishes, supplies, Hor. S. 2, 4, 43. —Hence, summissus ( subm-), a, um, P. a. (acc. to I. B.).Lit., let down, lowered, low (very rare):B.scutis super capita densatis, stantibus primis, secundis submissioribus,
stooping lower, Liv. 44, 9, 6:Caelicolae Summisso humiles intrarunt vertice postes,
Ov. M. 8, 638:bracchia,
id. P. 3, 1, 150; Col. 6, 30, 5:capillo summissiore,
hanging lower down, Suet. Tib. 68:purpura,
Quint. 11, 3, 159:oculi,
Plin. 11, 37, 54, § 145.—Trop. (class. and freq.).1.Of the voice or of speech in gen., low, soft, gentle, calm, not vehement (syn.:2.lenis, suppressus): et contentā voce atrociter dicere et summissa leniter,
Cic. Or. 17, 56:vox (with lenis),
Quint. 11, 3, 63; Ov. M. 7, 90 al.:murmur,
Quint. 11, 3, 45:oratio placida, summissa, lenis,
Cic. de Or. 2, 43, 183; so,oratio,
Caes. B. C. 3, 19; Quint. 11, 1, 9. — Comp.:lenior atque summissior oratio,
Quint. 11, 1, 64:(sermo) miscens elata summissis,
id. 11, 3, 43:actio,
id. 7, 4, 27. — Transf., of an orator:forma summissi oratoris,
Cic. Or. 26, 90; so (with humilis) id. ib. 23, 76:in prooemiis plerumque summissi,
Quint. 9, 4, 138.—Of character or disposition.a.In a bad sense, low, mean, grovelling, abject (syn. abjectus):b.videndum est, ne quid humile, summissum, molle, effeminatum, fractum abjectumque faciamus,
Cic. Tusc. 4, 30, 64:vivere neque summissum et abjectum, neque se efferentem,
id. Off. 1, 34, 124:adulatio,
Quint. 11, 1, 30. —In a good sense, humble, submissive (syn.:2.humilis, supplex): submissi petimus terram,
Verg. A. 3, 93:causae reorum,
Quint. 11, 3, 154:civitates calamitate summissiores,
Hirt. B. G. 8, 31, 2:preces,
Luc. 8, 594; cf.:summissa precatur,
Val. Fl. 7, 476:tristem viro summissus honorem Largitur vitae,
yielding, overcome, Stat. Th. 1, 662.—The sup. seems not to occur.—Hence, subst.: summissa, ōrum, n. (acc. to I. A. 3. supra), substitutes (sc. capita), Dig. 7, 1, 70, § 5. —(Sc. verba.) Calm passages, quiet sayings:1.summissa, qualia in epilogis sunt,
Quint. 9, 4, 137.— Adv.: sum-missē ( subm-).Of speech, softly, gently, calmly, not loudly or harshly:2.dicere,
Cic. de Or. 2, 53, 215.— Comp., Cic. de Or. 3, 55, 212 (opp. contentius):sciscitari,
Petr. 105 fin. —Of character, calmly, quietly, modestly, humbly, submissively:alicui summisse supplicare,
Cic. Planc. 5, 12:scribere alicui,
Tac. H. 3, 9 fin.:loqui (opp. aspere),
Quint. 6, 5, 5:agere (opp. minanter),
Ov. A. A. 3, 582.— Comp.:summissius se gerere,
Cic. Off. 1, 26, 90:dolere,
Claud. B. Gild. 247.—No sup. -
104 suffumigo
suf-fūmĭgo ( subf-), āre, v. a., to fumigate from below, to suffumigate:si ex alvo apes minus frequentes evadunt, suffumigandum,
Varr. R. R. 3, 16, 6:vulvam sulphure,
Cels. 4, 20 med.:vulnus,
id. 5, 27, 5:vasa rore marino vel lauro vel myrto,
Col. 12, 25, 4:dolia albā cerā,
id. 12, 52, 16.— Absol.:suffumigare expedit,
Cels. 6, 6, 35. -
105 summissa
I.With the force of sub predominating (mostly poet. and in post- Aug. prose; cf. subicio).1.In gen.a.To set, put, or place under or below:b.singuli agni binis nutricibus submittuntur: nec quicquam subtrahi submissis expedit,
Col. 7, 4, 3:vaccas tauris (for breeding),
Pall. Jul. 4:vaccas in feturam,
id. ib. 4, 1:equas alternis annis,
id. Mart. 13, 6:canterium vitibus,
Col. 4, 14, 1.—To send or put forth below, or from below, to cause to spring forth, to send up, produce, raise:2.tellus submittit flores,
puls forth, produces, Lucr. 1, 8: fetus (tellus), id. 1, 193:pabula pascendis equis (tellus),
Luc. 4, 411:quo colores (humus formosa),
Prop. 1, 2, 9; cf. poet.: non monstrum summisere Colchi Majus, did not produce (from the sowing of the dragon's teeth), Hor. C. 4, 4, 63:summissas tendunt alta ad Capitolia dextras,
upraised, Sil. 12, 640; so,palmas,
id. 4, 411:manus,
Sen. Oedip. 226; cf.in a Gr. construction: summissi palmas,
Sil. 1, 673.—In partic., an econom. t. t., of animals or plants, to bring up, rear, raise; to let grow, not kill or cut off (cf. alo):3.arictes,
Varr. R. R. 2, 2, 18; 2, 3, 4; 2, 3, 8:tauros,
Verg. E. 1, 46:pullos equorum,
id. G. 3, 73:vitulos,
id. ib. 3, 159; Col. 7, 9, 4; Dig. 7, 1, 70:materiam vitis constituendae causā,
Col. Arb. 5, 1:frutices in semen,
id. ib. 11, 3, 36; 4, 31, 2; 4, 14, 3;3, 10, 15: prata in faenum,
to let grow for hay, Cato, R. R. 8, 1; Varr. R. R. 1, 49, 1; Col. 11, 2, 27.—Trop.(α).To put in the place of, substitute for, supersede (rare):(β). B. 1.huic vos non summittetis? hunc diutius manere patiemini?
Cic. Prov. Cons. 4, 8:interim tamen, quamdiu summittantur et suppleantur capita quae demortua sunt,
Dig. 7, 1, 70, § 1:necesse habebit alios fetus summittere,
ib. 7, 1, 70, §§ 2 and 5.—Lit.:2.se ad pedes,
Liv. 45, 7:se patri ad genua,
Suet. Tib. 20:latus in herbā,
Ov. M. 3, 23:caput in herbā,
id. ib. 3, 502; cf.verticem,
id. ib. 8, 638:genu,
id. ib. 4, 340; Plin. 8, 1, 1, § 3; cf.:poplitem in terrā,
Ov. M. 7, 191:aures (opp. surrigere),
Plin. 10, 48, 67, § 132:oculos,
Ov. F. 3, 372:faciem,
Suet. Calig. 36; cf. id. Aug. 79:fasces,
Plin. 7, 30, 31, § 112; cf. Cic. Brut. 6, 22:capillum,
to let grow, Plin. Ep. 7, 27, 14; Sen. Cons. ad Pol. 36, 5:crinem barbamque,
Tac. G. 31; Suet. Caes. 67; id. Aug. 23; id. Calig. 47.—Mid.:Tiberis aestate summittitur,
sinks, falls, Plin. Ep. 5, 6, 12.—Trop., to lower, let down, make lower, reduce, moderate, etc.:II.ut ii, qui superiores sunt, summittere se debent in amicitiā: sic quodammodo inferiores extollere,
condescend, Cic. Lael. 20, 72:tributim summisi me et supplicavi,
id. Planc. 10, 24:summittere se in humilitatem causam dicentium,
Liv. 38, 52, 2:summittere se in privatum fastigium,
id. 27, 31, 6:ut in actoribus Graecis fieri videmus, saepe illum, qui est secundarum aut tertiarum partium, cum possit aliquanto clarius dicere, quam ipse primarium, multum summittere, ut ille princeps quam maxime excellat,
to moderate his efforts, restrain himself, Cic. Div. in Caecil. 15, 48:inceptum frustra submitte furorem,
Verg. A. 12, 832: orationem tam summittere quam attollere decet, to sink, i. e. speak in a plain style, Plin. Ep. 3, 13, 4:ut illud lene aut ascendit ad fortiora aut ad tenuiora summittitur,
Quint. 12, 10, 67; cf.:quando attollenda vel summittenda sit vox,
id. 1, 8, 1:(soni) cum intentione summittendā sunt temperandi,
id. 11, 3, 42: (praeceptorem) summittentem se ad mensuram discentis, accommodating his instructions to the capacity, etc., id. 2, 3, 7:ad calamitates animos,
to submit, bow, Liv. 23, 25: animum periculo, Brut. et Cass. ap. Cic. Fam. 11, 3, 3:animos amori,
to surrender, Verg. A. 4, 414:se temporibus,
Sen. Tranq. An. 4, 1:verba summittere,
to speak humbly, id. Ep. 11, 7; id. Vit. Beat. 17, 1:alicui se,
to yield precedence, Just. 13, 2, 3:se culpae,
i. e. to commit, Ov. H. 4, 151:furorem,
to put down, quell, Verg. A. 12, 832:neque enim pudor sed aemuli pretia submittunt,
Plin. 29, 1, 8, § 21:proinde ne submiseris te,
be not disheartened, Sen. Cons. Marc. 5, 6.—With dat.:nimis videtur submisisse temporibus se Athenodorus,
yielded, Sen. Tranq. An. 4, 1:neutri fortunae se submittere,
id. Ep. 66, 6:animum saevienti fortunae,
Tac. A. 2, 72:ut ei aliquis se submitteret,
accept his sovereignty, Just. 13, 2, 3.The signif. of the verb predominating, to send or despatch secretly, provide secretly:B.summittebat iste Timarchidem, qui moneret eos, si, etc.,
secretly despatched, Cic. Verr. 2, 3, 28, § 69.— Absol.:iste ad pupillae matrem summittebat,
Cic. Verr. 2, 1, 41, § 105:summissis consularibus viris, qui peierarent,
suborned, Suet. Ner. 28 init. —In gen., to send, send off, despatch, supply (class.):A.summittit cohortes equitibus praesidio,
Caes. B. G. 5, 58:subsidium alicui,
id. ib. 2, 6; so,subsidium,
id. ib. 2, 25; 4, 26; id. B. C. 1, 43:auxilium laborantibus,
id. ib. 7, 85: quoad exercitus huc summittatis, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 6; Juv. 1, 36:sibi destinatum in animo esse, imperium alicui,
to transfer, resign, Liv. 6, 6, 7:vinea summittit capreas non semper edules,
furnishes, supplies, Hor. S. 2, 4, 43. —Hence, summissus ( subm-), a, um, P. a. (acc. to I. B.).Lit., let down, lowered, low (very rare):B.scutis super capita densatis, stantibus primis, secundis submissioribus,
stooping lower, Liv. 44, 9, 6:Caelicolae Summisso humiles intrarunt vertice postes,
Ov. M. 8, 638:bracchia,
id. P. 3, 1, 150; Col. 6, 30, 5:capillo summissiore,
hanging lower down, Suet. Tib. 68:purpura,
Quint. 11, 3, 159:oculi,
Plin. 11, 37, 54, § 145.—Trop. (class. and freq.).1.Of the voice or of speech in gen., low, soft, gentle, calm, not vehement (syn.:2.lenis, suppressus): et contentā voce atrociter dicere et summissa leniter,
Cic. Or. 17, 56:vox (with lenis),
Quint. 11, 3, 63; Ov. M. 7, 90 al.:murmur,
Quint. 11, 3, 45:oratio placida, summissa, lenis,
Cic. de Or. 2, 43, 183; so,oratio,
Caes. B. C. 3, 19; Quint. 11, 1, 9. — Comp.:lenior atque summissior oratio,
Quint. 11, 1, 64:(sermo) miscens elata summissis,
id. 11, 3, 43:actio,
id. 7, 4, 27. — Transf., of an orator:forma summissi oratoris,
Cic. Or. 26, 90; so (with humilis) id. ib. 23, 76:in prooemiis plerumque summissi,
Quint. 9, 4, 138.—Of character or disposition.a.In a bad sense, low, mean, grovelling, abject (syn. abjectus):b.videndum est, ne quid humile, summissum, molle, effeminatum, fractum abjectumque faciamus,
Cic. Tusc. 4, 30, 64:vivere neque summissum et abjectum, neque se efferentem,
id. Off. 1, 34, 124:adulatio,
Quint. 11, 1, 30. —In a good sense, humble, submissive (syn.:2.humilis, supplex): submissi petimus terram,
Verg. A. 3, 93:causae reorum,
Quint. 11, 3, 154:civitates calamitate summissiores,
Hirt. B. G. 8, 31, 2:preces,
Luc. 8, 594; cf.:summissa precatur,
Val. Fl. 7, 476:tristem viro summissus honorem Largitur vitae,
yielding, overcome, Stat. Th. 1, 662.—The sup. seems not to occur.—Hence, subst.: summissa, ōrum, n. (acc. to I. A. 3. supra), substitutes (sc. capita), Dig. 7, 1, 70, § 5. —(Sc. verba.) Calm passages, quiet sayings:1.summissa, qualia in epilogis sunt,
Quint. 9, 4, 137.— Adv.: sum-missē ( subm-).Of speech, softly, gently, calmly, not loudly or harshly:2.dicere,
Cic. de Or. 2, 53, 215.— Comp., Cic. de Or. 3, 55, 212 (opp. contentius):sciscitari,
Petr. 105 fin. —Of character, calmly, quietly, modestly, humbly, submissively:alicui summisse supplicare,
Cic. Planc. 5, 12:scribere alicui,
Tac. H. 3, 9 fin.:loqui (opp. aspere),
Quint. 6, 5, 5:agere (opp. minanter),
Ov. A. A. 3, 582.— Comp.:summissius se gerere,
Cic. Off. 1, 26, 90:dolere,
Claud. B. Gild. 247.—No sup. -
106 summitto
I.With the force of sub predominating (mostly poet. and in post- Aug. prose; cf. subicio).1.In gen.a.To set, put, or place under or below:b.singuli agni binis nutricibus submittuntur: nec quicquam subtrahi submissis expedit,
Col. 7, 4, 3:vaccas tauris (for breeding),
Pall. Jul. 4:vaccas in feturam,
id. ib. 4, 1:equas alternis annis,
id. Mart. 13, 6:canterium vitibus,
Col. 4, 14, 1.—To send or put forth below, or from below, to cause to spring forth, to send up, produce, raise:2.tellus submittit flores,
puls forth, produces, Lucr. 1, 8: fetus (tellus), id. 1, 193:pabula pascendis equis (tellus),
Luc. 4, 411:quo colores (humus formosa),
Prop. 1, 2, 9; cf. poet.: non monstrum summisere Colchi Majus, did not produce (from the sowing of the dragon's teeth), Hor. C. 4, 4, 63:summissas tendunt alta ad Capitolia dextras,
upraised, Sil. 12, 640; so,palmas,
id. 4, 411:manus,
Sen. Oedip. 226; cf.in a Gr. construction: summissi palmas,
Sil. 1, 673.—In partic., an econom. t. t., of animals or plants, to bring up, rear, raise; to let grow, not kill or cut off (cf. alo):3.arictes,
Varr. R. R. 2, 2, 18; 2, 3, 4; 2, 3, 8:tauros,
Verg. E. 1, 46:pullos equorum,
id. G. 3, 73:vitulos,
id. ib. 3, 159; Col. 7, 9, 4; Dig. 7, 1, 70:materiam vitis constituendae causā,
Col. Arb. 5, 1:frutices in semen,
id. ib. 11, 3, 36; 4, 31, 2; 4, 14, 3;3, 10, 15: prata in faenum,
to let grow for hay, Cato, R. R. 8, 1; Varr. R. R. 1, 49, 1; Col. 11, 2, 27.—Trop.(α).To put in the place of, substitute for, supersede (rare):(β). B. 1.huic vos non summittetis? hunc diutius manere patiemini?
Cic. Prov. Cons. 4, 8:interim tamen, quamdiu summittantur et suppleantur capita quae demortua sunt,
Dig. 7, 1, 70, § 1:necesse habebit alios fetus summittere,
ib. 7, 1, 70, §§ 2 and 5.—Lit.:2.se ad pedes,
Liv. 45, 7:se patri ad genua,
Suet. Tib. 20:latus in herbā,
Ov. M. 3, 23:caput in herbā,
id. ib. 3, 502; cf.verticem,
id. ib. 8, 638:genu,
id. ib. 4, 340; Plin. 8, 1, 1, § 3; cf.:poplitem in terrā,
Ov. M. 7, 191:aures (opp. surrigere),
Plin. 10, 48, 67, § 132:oculos,
Ov. F. 3, 372:faciem,
Suet. Calig. 36; cf. id. Aug. 79:fasces,
Plin. 7, 30, 31, § 112; cf. Cic. Brut. 6, 22:capillum,
to let grow, Plin. Ep. 7, 27, 14; Sen. Cons. ad Pol. 36, 5:crinem barbamque,
Tac. G. 31; Suet. Caes. 67; id. Aug. 23; id. Calig. 47.—Mid.:Tiberis aestate summittitur,
sinks, falls, Plin. Ep. 5, 6, 12.—Trop., to lower, let down, make lower, reduce, moderate, etc.:II.ut ii, qui superiores sunt, summittere se debent in amicitiā: sic quodammodo inferiores extollere,
condescend, Cic. Lael. 20, 72:tributim summisi me et supplicavi,
id. Planc. 10, 24:summittere se in humilitatem causam dicentium,
Liv. 38, 52, 2:summittere se in privatum fastigium,
id. 27, 31, 6:ut in actoribus Graecis fieri videmus, saepe illum, qui est secundarum aut tertiarum partium, cum possit aliquanto clarius dicere, quam ipse primarium, multum summittere, ut ille princeps quam maxime excellat,
to moderate his efforts, restrain himself, Cic. Div. in Caecil. 15, 48:inceptum frustra submitte furorem,
Verg. A. 12, 832: orationem tam summittere quam attollere decet, to sink, i. e. speak in a plain style, Plin. Ep. 3, 13, 4:ut illud lene aut ascendit ad fortiora aut ad tenuiora summittitur,
Quint. 12, 10, 67; cf.:quando attollenda vel summittenda sit vox,
id. 1, 8, 1:(soni) cum intentione summittendā sunt temperandi,
id. 11, 3, 42: (praeceptorem) summittentem se ad mensuram discentis, accommodating his instructions to the capacity, etc., id. 2, 3, 7:ad calamitates animos,
to submit, bow, Liv. 23, 25: animum periculo, Brut. et Cass. ap. Cic. Fam. 11, 3, 3:animos amori,
to surrender, Verg. A. 4, 414:se temporibus,
Sen. Tranq. An. 4, 1:verba summittere,
to speak humbly, id. Ep. 11, 7; id. Vit. Beat. 17, 1:alicui se,
to yield precedence, Just. 13, 2, 3:se culpae,
i. e. to commit, Ov. H. 4, 151:furorem,
to put down, quell, Verg. A. 12, 832:neque enim pudor sed aemuli pretia submittunt,
Plin. 29, 1, 8, § 21:proinde ne submiseris te,
be not disheartened, Sen. Cons. Marc. 5, 6.—With dat.:nimis videtur submisisse temporibus se Athenodorus,
yielded, Sen. Tranq. An. 4, 1:neutri fortunae se submittere,
id. Ep. 66, 6:animum saevienti fortunae,
Tac. A. 2, 72:ut ei aliquis se submitteret,
accept his sovereignty, Just. 13, 2, 3.The signif. of the verb predominating, to send or despatch secretly, provide secretly:B.summittebat iste Timarchidem, qui moneret eos, si, etc.,
secretly despatched, Cic. Verr. 2, 3, 28, § 69.— Absol.:iste ad pupillae matrem summittebat,
Cic. Verr. 2, 1, 41, § 105:summissis consularibus viris, qui peierarent,
suborned, Suet. Ner. 28 init. —In gen., to send, send off, despatch, supply (class.):A.summittit cohortes equitibus praesidio,
Caes. B. G. 5, 58:subsidium alicui,
id. ib. 2, 6; so,subsidium,
id. ib. 2, 25; 4, 26; id. B. C. 1, 43:auxilium laborantibus,
id. ib. 7, 85: quoad exercitus huc summittatis, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 6; Juv. 1, 36:sibi destinatum in animo esse, imperium alicui,
to transfer, resign, Liv. 6, 6, 7:vinea summittit capreas non semper edules,
furnishes, supplies, Hor. S. 2, 4, 43. —Hence, summissus ( subm-), a, um, P. a. (acc. to I. B.).Lit., let down, lowered, low (very rare):B.scutis super capita densatis, stantibus primis, secundis submissioribus,
stooping lower, Liv. 44, 9, 6:Caelicolae Summisso humiles intrarunt vertice postes,
Ov. M. 8, 638:bracchia,
id. P. 3, 1, 150; Col. 6, 30, 5:capillo summissiore,
hanging lower down, Suet. Tib. 68:purpura,
Quint. 11, 3, 159:oculi,
Plin. 11, 37, 54, § 145.—Trop. (class. and freq.).1.Of the voice or of speech in gen., low, soft, gentle, calm, not vehement (syn.:2.lenis, suppressus): et contentā voce atrociter dicere et summissa leniter,
Cic. Or. 17, 56:vox (with lenis),
Quint. 11, 3, 63; Ov. M. 7, 90 al.:murmur,
Quint. 11, 3, 45:oratio placida, summissa, lenis,
Cic. de Or. 2, 43, 183; so,oratio,
Caes. B. C. 3, 19; Quint. 11, 1, 9. — Comp.:lenior atque summissior oratio,
Quint. 11, 1, 64:(sermo) miscens elata summissis,
id. 11, 3, 43:actio,
id. 7, 4, 27. — Transf., of an orator:forma summissi oratoris,
Cic. Or. 26, 90; so (with humilis) id. ib. 23, 76:in prooemiis plerumque summissi,
Quint. 9, 4, 138.—Of character or disposition.a.In a bad sense, low, mean, grovelling, abject (syn. abjectus):b.videndum est, ne quid humile, summissum, molle, effeminatum, fractum abjectumque faciamus,
Cic. Tusc. 4, 30, 64:vivere neque summissum et abjectum, neque se efferentem,
id. Off. 1, 34, 124:adulatio,
Quint. 11, 1, 30. —In a good sense, humble, submissive (syn.:2.humilis, supplex): submissi petimus terram,
Verg. A. 3, 93:causae reorum,
Quint. 11, 3, 154:civitates calamitate summissiores,
Hirt. B. G. 8, 31, 2:preces,
Luc. 8, 594; cf.:summissa precatur,
Val. Fl. 7, 476:tristem viro summissus honorem Largitur vitae,
yielding, overcome, Stat. Th. 1, 662.—The sup. seems not to occur.—Hence, subst.: summissa, ōrum, n. (acc. to I. A. 3. supra), substitutes (sc. capita), Dig. 7, 1, 70, § 5. —(Sc. verba.) Calm passages, quiet sayings:1.summissa, qualia in epilogis sunt,
Quint. 9, 4, 137.— Adv.: sum-missē ( subm-).Of speech, softly, gently, calmly, not loudly or harshly:2.dicere,
Cic. de Or. 2, 53, 215.— Comp., Cic. de Or. 3, 55, 212 (opp. contentius):sciscitari,
Petr. 105 fin. —Of character, calmly, quietly, modestly, humbly, submissively:alicui summisse supplicare,
Cic. Planc. 5, 12:scribere alicui,
Tac. H. 3, 9 fin.:loqui (opp. aspere),
Quint. 6, 5, 5:agere (opp. minanter),
Ov. A. A. 3, 582.— Comp.:summissius se gerere,
Cic. Off. 1, 26, 90:dolere,
Claud. B. Gild. 247.—No sup. -
107 полезный
utilis [e] (cibus aegro); utibilis [e]; utensilis [e]; conducibilis [e]; fructuosus [a, um]• полезный для здоровья salutaris [e]; saluber [bra, um]
• быть полезным conducere (alicui rei, in/ad aliquam rem); expedire (si ita expedit); ex usu alicujus [alicui] esse
• быть весьма полезным для чего-л. magnum usum afferre ad aliquid; multum, multam utilitatem afferre
• сочетать полезное с приятным miscēre utile dulci
• наиболее полезно то, что наиболее справедливо ea maxime conducunt, quae sunt rectissima
• быть полезным для желудка conducere alvo
-
108 suga
I uregelmæssigt verbum1. suge, sutteSuga på en klubba, suga på en napp, suga på ett sugrör
Sutte på en slikpind, en sut, et sugerør2. også om maskiner m.m. der sugerVem har dammsugat idag, det är inte ordentligt gjort!
Hvem har støvsuget i dag, det er ikke gjort ordentligt!Djur kan suga sig fast vid underlaget, en igel kan t.ex. suga sig fast med båda ändarna
Dyr kan suge sig fast ved underlaget, en igle kan fx suge sig fast med begge ender4. være trist/kedelig/mislykket/værdiløs m.m. (fra eng. suck, to be without interest/value)Dagens skola suger, vems är ansvaret?
Den skole vi har i dag er mislykket, hvis ansvar er det?5. få kontakt med og engagere nogen i et kort øjeblik, få fat iSærlige udtryk:Søen tærer, man bliver sulten når man sejler, svømmer, er på havetTarmene skriger, jeg er sultenII substantiv1. karplante, læbeløs (botanik)Sammensatte udtryk:blåsuga; kritsuga; revsuga
pyramide læbeløs; (kridt) læbeløs; krybende læbeløs -
109 ADVISABLE: IT IS ADVISABLE
[PHR]EXPEDIO: EXPEDIT -
110 Drogist
-
111 Drogistin
-
112 Verkäufer
-
113 Verkäuferin
-
114 გამყიდველი
säljare, expedit -
115 მოვაჭრე
köpman, handlare, handelsman; expedit
См. также в других словарях:
Expédit — de Mélitène Saint Expédit, église de San Nicolau, Milan. Selon le Martyrologium Hieronymianum … Wikipédia en Français
Expedit — Großer Straßenaltar, Réunion … Deutsch Wikipedia
Expedit — Ex|pe|dit 〈n. 11; österr.〉 Versandabteilung (einer Firma) * * * Ex|pe|dit, das; [e]s, e (österr.): Versandabteilung [einer Firma]. * * * Expedit das, (e)s/ e, österreichisch: Versandabteilung (einer Firma). * * * Ex|pe|dit … Universal-Lexikon
expedit — • butiksbiträde, expedit, butiksanställd, bodbiträde … Svensk synonymlexikon
Expédit de Mélitène — Saint Expédit, église de San Nicolau, Milan. Selon le Martyrologium Hieronymianum … Wikipédia en Français
Expédit — moine de Métilène, martyr en Arménie. Patron des écoliers, des candidats aux examens, des hommes d affaires. Invoqué, à Lyon, pour les situations difficiles. Fête le 19 avril … Dictionnaire des saints
expedit — ex|pe|dit Mot Agut Adjectiu variable … Diccionari Català-Català
Expedit — Ex|pe|dit 〈n.; Gen.: s, Pl.: e; österr.〉 Versandabteilung (einer Firma) … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
Expedit — Ex|pe|dit das; [e]s, e <verkürzt aus ↑Expedition> (österr.) Versandabteilung (z. B. in einem Kaufhaus) … Das große Fremdwörterbuch
EXPEDIT — expeditione, expeditionis … Abbreviations in Latin Inscriptions
expedit — I s ( en, er) II adj ( a) rask och effektiv … Clue 9 Svensk Ordbok