Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

exitiābilis

  • 1 exitiabilis

    exitiābĭlis, e funeste, pernicieux, fatal, mortel.    - exitiabilis morbus, Tac.: maladie mortelle.
    * * *
    exitiābĭlis, e funeste, pernicieux, fatal, mortel.    - exitiabilis morbus, Tac.: maladie mortelle.
    * * *
        Exitiabile bellum. Cic. Bataille mortelle où il y a force morts.

    Dictionarium latinogallicum > exitiabilis

  • 2 exitiabilis

    exitiabilis exitiabilis, e губительный

    Латинско-русский словарь > exitiabilis

  • 3 exitiabilis

    exitiābilis, e (exitium), zum Untergange führend, Unheil stiftend, ein tragisches Ende herbeiführend, verderblich, unheilvoll, scelus, Verg.: telum, Ov.: morbus, Tac.: prodigiorum eventus, Liv.: bellum, Cic.: tyrannus, Liv.: homines, Unheilstifter, Vell. – m. Dat. (wem? für wen?), proelium illis exitiabile, Tac.: potentiae societas, quae urbi exitiabilis fuit, Vell. – m. in u. Akk., ex. in suos animus, Tac. – Dav. exitiābiliter, Adv., Augustin. de civ. dei 1, 17.

    lateinisch-deutsches > exitiabilis

  • 4 exitiabilis

    exitiābilis, e (exitium), zum Untergange führend, Unheil stiftend, ein tragisches Ende herbeiführend, verderblich, unheilvoll, scelus, Verg.: telum, Ov.: morbus, Tac.: prodigiorum eventus, Liv.: bellum, Cic.: tyrannus, Liv.: homines, Unheilstifter, Vell. – m. Dat. (wem? für wen?), proelium illis exitiabile, Tac.: potentiae societas, quae urbi exitiabilis fuit, Vell. – m. in u. Akk., ex. in suos animus, Tac. – Dav. exitiābiliter, Adv., Augustin. de civ. dei 1, 17.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exitiabilis

  • 5 exitiābilis

        exitiābilis e, adj.    [exitium], destructive, fatal, deadly: bellum civibus: tyrannus, L.: telum, O.: in suos animus, Ta.
    * * *
    exitiabilis, exitiabile ADJ
    destructive, deadly

    Latin-English dictionary > exitiābilis

  • 6 exitiabilis

    exitiābilis, e [ exitium ]
    гибельный, пагубный, губительный (morbus T; telum O; discordiae Su)

    Латинско-русский словарь > exitiabilis

  • 7 exitiabilis

    exĭtĭābĭlis, e, adj. [exitium], destructive, fatal, deadly (rare but class.):

    exitiabilem illi faciam diem,

    Plaut. Ep. 4, 2, 36: bellum suis civibus, * Cic. Att. 10, 4, 3; so,

    bellum,

    Eutr. 9, 7:

    tyrannus,

    Liv. 29, 17, 19:

    clades,

    Suet. Aug. 23:

    discordiae,

    id. Claud. 25:

    reipublicae,

    Tac. H. 2, 69:

    morbus,

    id. A. 16, 5:

    fames,

    Vell. 2, 112, 3:

    telum,

    Ov. M. 6, 257:

    animus in suos,

    Tac. A. 6, 24:

    superstitio,

    id. ib. 15, 44.— Adv.: exĭtĭā-bĭlĭter, perniciously, fatally, August. Civ. D. 1, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > exitiabilis

  • 8 exitiabilis

    , exitialis, exitosus
    fatal deadly, destructive, lethal.

    Latin-English dictionary of medieval > exitiabilis

  • 9 exitiabilis

    , exitiabile (m = f,n)
      пагубный, губительый

    Dictionary Latin-Russian new > exitiabilis

  • 10 exitiabiliter

    exĭtĭābĭlis, e, adj. [exitium], destructive, fatal, deadly (rare but class.):

    exitiabilem illi faciam diem,

    Plaut. Ep. 4, 2, 36: bellum suis civibus, * Cic. Att. 10, 4, 3; so,

    bellum,

    Eutr. 9, 7:

    tyrannus,

    Liv. 29, 17, 19:

    clades,

    Suet. Aug. 23:

    discordiae,

    id. Claud. 25:

    reipublicae,

    Tac. H. 2, 69:

    morbus,

    id. A. 16, 5:

    fames,

    Vell. 2, 112, 3:

    telum,

    Ov. M. 6, 257:

    animus in suos,

    Tac. A. 6, 24:

    superstitio,

    id. ib. 15, 44.— Adv.: exĭtĭā-bĭlĭter, perniciously, fatally, August. Civ. D. 1, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > exitiabiliter

  • 11 exitialis

    c. exitiabilis.
    * * *
    c. exitiabilis.
    * * *
        Exitialis, et hoc exitiale, penult. prod. Mortel, Qui apporte la mort, ou est digne de mort, Dommageable, Pernicieux.

    Dictionarium latinogallicum > exitialis

  • 12 exitiosus

    exitiōsus, a, um C, T etc. = exitiabilis

    Латинско-русский словарь > exitiosus

  • 13 exprimo

    ex-primo, pressī, pressum, ere (ex u. premo), I) heraus-, ausdrücken, A) eig.: 1) im allg.: a) drückend heraus-, auspressen, inde quod exprimimus, Lucr.: oleum amygdalis, Plin.: sucum e semine, Plin., ex sesama, Curt.: lacrimulam oculos terendo, Ter.: sucina solis radiis expressa, Tac. – b) heraustreiben = hervortreten machen od. lassen, cuius lacertos exercitatio expressit, dessen Armmuskeln häufige Übung herausgetrieben hat, Quint. 8, 3, 10: vestis exprimens singulos artus, deutlich hervortreten (sehen) lassend, Tac. Germ. 17. – c) nach außen heraus-, hervorpressen, hervorstoßen, α) übh.: corporis pondere conisa tenuem iam spiritum expressit, Tac. ann. 15, 57. – β) beim Sprechen der Buchstaben, Worte usw. herauspressen, kräftig hervorstoßen, deutlich aussprechen, artikulieren, expr. litteras putidius (Ggstz. obscurare neglegentius), Cic.: expr. verba ore libero, Quint.: quamquam (soni) verba non exprimunt, Quint.: septimo anno (lingua) sermonem exprimit, Quint. – 2) prägn., ausdrücken (= durch Drücken leeren), spongiam, Cels.: nasum, schneuzen, Mart.: tuberculum, Plin. – B) übtr., erpressen, erzwingen, abzwingen, abnötigen, nummulorum aliquid ab alqo blanditiis, Cic.: pecuniam alci, Suet.: vocem, Caes.: laetitiam, Auct. b. Alex.: risum, Plin. ep.: confessionem alci, Liv., Sen. u.a.: coronam, Nep.: tantum ab alqo, quantum concupierat, Sen. rhet. – cur tu in iudicio exprimis (willst du erzwingen), quod non fit in campo? (Cic.: expressi, ut negaret, habe es erzwungen, Cic. – II) bildend naturgetreu ausdrücken = abbilden, A) eig.: concubitus varios Venerisque figuras (v. einem Bilde), Ov.: bes. plastisch, expressa imago in cera, Plaut.: simulacra ex auro, Curt.: expressi vultus per aënea signa, Hor.: arma casus tuos expressa, auf denen abgebildet sind, Val. Flacc.: ebenso ara casus suos in marmore expressa, Tac. – B) übtr.: 1) durch Worte ausdrücken, a) anschaulich machen, anschaulich beschreiben, -schildern, genau darlegen, mores alcis oratione, Cic.: aeque efficaciter odium fraternum hāc sententiā, Sen. rhetre expr. atque effingere verbis corporis cuiuspia.: formam, Cornif. rhet.: quibus ego gaudium meum verbis exprimere possim, Fronto: expr. intimm sensus civitatis, Cic.: dicendo sensa exprimeos posse, Cic.: m. folg. indir. Fragesatz, qui crebro dicat diligenter oportere exprimi, quae vis subiecta sit vocibus, Cic.: exprimere non possum, quanto sim gaudio affectus, Plin. ep.: pugnantibus spectantibusque quam fuerit eventus exitiabilis, vix verbis exprimi potest, Vell. – m. folg. Acc. u. Infin., Cic. Acad. 2, 77. – hanc nos sententiam secuti his ipsis verbis in Consolatione expressimus m. folg. dir. Rede, Cic. Tusc. 1, 65. – b) ausdrücken = nachbilden, übersetzen, alqd Latine, Cic.: verb. alqd aemulari Latine et exprimere, Plin. ep.: verbum e verbo, Cic., od. de verbo, Ter.: ad verbum de Graecis, Cic. – c) ausdrücken, deutlich bestimmen, haec verba non satis exprimunt fideicommissum, ICt. – 2) im Benehmen usw. nachahmen, incessum alcis, Sen.: solitos incessus voltumque sonumque loquendi, Ov.: libidines, quas saltando exprimunt, Lact.: oratorem imitando effingere atque expr., Cic.: alcis vitam et consuetudinem, Cic.: vitia imitatione ex aliquo expressa, Cic. – III) empordrücken, -treiben, quae nervo tormentisve in altum exprimuntur, Sen.: aquam in altum, Plin., od. in altitudinem summi clivi, Vitr. – v. Lebl., si vertices isti terrena ex humili in altum exprimere possent, Sen.: quantum has (turres) cotidianus agger expresserat, der t. Erdaufwurf in die Höhe geschoben od. erhoben hatte, Caes.

    lateinisch-deutsches > exprimo

  • 14 inexitiabilis

    in-exitiābilis, e, nicht verderblich, Heges. 4, 14.

    lateinisch-deutsches > inexitiabilis

  • 15 Unheilstifter

    Unheilstifter, homo perniciosus. pernicies (Verderbenbringer). – homo exitiabilis (Untergangbereiter). – unheilvoll, s. verderblich.

    deutsch-lateinisches > Unheilstifter

  • 16 vernichten

    vernichten, comminuere (zertrümmern, z.B. statuam). – delere (vertilgen, z.B. urbem, hostes, alcis exercitum). – exstinguere (wie ein Licht auslöschen, aufhören machen, z.B. spem, alcis salutem). – excīdere (gleichs. durch wiederholte Schläge vernichten, ein Heer. ein Volk). – concīdere (gleichs. den Garaus machen, z.B. Antonius vestris tam multis iudiciis concisus). – tollere (aus dem Wege räumen, zerstören, aufheben, z.B. urbem, legem). – subvertere (umstürzen, z.B. imperium, leges et libertatem, decretum). – evertere (gänzlich umstürzen u. so zerstören, z.B. urbem, rem publicam od. rei publicae fundamenta). – perdere (gänzlich verderben, z.B. fruges). – auferre (von der Erde wegnehmen, z.B. incendium urbem aufert). – eine Stadt etc. gänzlich v., funditus tollere od. evertere: den, Feind, ein Volk etc. gänzlich v., s. (gänzlich) aufreiben. – gänzlich vernichtet werden, von Städten etc., funditus interire. totum perire (gänzlich untergehen übh.); v. Feinden etc., s. »gänzlich aufgerieben werden« unter »aufreiben«: moralisch oder sittlich (in der öffentlichen Meinung) vernichtet, existimatione damnatus. – eine vernichtende Niederlage, exitiabilis clades.

    deutsch-lateinisches > vernichten

  • 17 exprimo

    ex-primo, pressī, pressum, ere (ex u. premo), I) heraus-, ausdrücken, A) eig.: 1) im allg.: a) drückend heraus-, auspressen, inde quod exprimimus, Lucr.: oleum amygdalis, Plin.: sucum e semine, Plin., ex sesama, Curt.: lacrimulam oculos terendo, Ter.: sucina solis radiis expressa, Tac. – b) heraustreiben = hervortreten machen od. lassen, cuius lacertos exercitatio expressit, dessen Armmuskeln häufige Übung herausgetrieben hat, Quint. 8, 3, 10: vestis exprimens singulos artus, deutlich hervortreten (sehen) lassend, Tac. Germ. 17. – c) nach außen heraus-, hervorpressen, hervorstoßen, α) übh.: corporis pondere conisa tenuem iam spiritum expressit, Tac. ann. 15, 57. – β) beim Sprechen der Buchstaben, Worte usw. herauspressen, kräftig hervorstoßen, deutlich aussprechen, artikulieren, expr. litteras putidius (Ggstz. obscurare neglegentius), Cic.: expr. verba ore libero, Quint.: quamquam (soni) verba non exprimunt, Quint.: septimo anno (lingua) sermonem exprimit, Quint. – 2) prägn., ausdrücken (= durch Drücken leeren), spongiam, Cels.: nasum, schneuzen, Mart.: tuberculum, Plin. – B) übtr., erpressen, erzwingen, abzwingen, abnötigen, nummulorum aliquid ab alqo blanditiis, Cic.: pecuniam alci, Suet.: vocem, Caes.: laetitiam, Auct. b. Alex.: risum, Plin. ep.: confessionem alci, Liv., Sen. u.a.: coronam,
    ————
    Nep.: tantum ab alqo, quantum concupierat, Sen. rhet. – cur tu in iudicio exprimis (willst du erzwingen), quod non fit in campo? (Cic.: expressi, ut negaret, habe es erzwungen, Cic. – II) bildend naturgetreu ausdrücken = abbilden, A) eig.: concubitus varios Venerisque figuras (v. einem Bilde), Ov.: bes. plastisch, expressa imago in cera, Plaut.: simulacra ex auro, Curt.: expressi vultus per aënea signa, Hor.: arma casus tuos expressa, auf denen abgebildet sind, Val. Flacc.: ebenso ara casus suos in marmore expressa, Tac. – B) übtr.: 1) durch Worte ausdrücken, a) anschaulich machen, anschaulich beschreiben, - schildern, genau darlegen, mores alcis oratione, Cic.: aeque efficaciter odium fraternum hāc sententiā, Sen. rhetre expr. atque effingere verbis corporis cuiuspia.: formam, Cornif. rhet.: quibus ego gaudium meum verbis exprimere possim, Fronto: expr. intimm sensus civitatis, Cic.: dicendo sensa exprimeos posse, Cic.: m. folg. indir. Fragesatz, qui crebro dicat diligenter oportere exprimi, quae vis subiecta sit vocibus, Cic.: exprimere non possum, quanto sim gaudio affectus, Plin. ep.: pugnantibus spectantibusque quam fuerit eventus exitiabilis, vix verbis exprimi potest, Vell. – m. folg. Acc. u. Infin., Cic. Acad. 2, 77. – hanc nos sententiam secuti his ipsis verbis in Consolatione expressimus m. folg. dir. Rede, Cic. Tusc. 1, 65. – b) ausdrücken = nachbilden, übersetzen, alqd
    ————
    Latine, Cic.: verb. alqd aemulari Latine et exprimere, Plin. ep.: verbum e verbo, Cic., od. de verbo, Ter.: ad verbum de Graecis, Cic. – c) ausdrücken, deutlich bestimmen, haec verba non satis exprimunt fideicommissum, ICt. – 2) im Benehmen usw. nachahmen, incessum alcis, Sen.: solitos incessus voltumque sonumque loquendi, Ov.: libidines, quas saltando exprimunt, Lact.: oratorem imitando effingere atque expr., Cic.: alcis vitam et consuetudinem, Cic.: vitia imitatione ex aliquo expressa, Cic. – III) empordrücken, - treiben, quae nervo tormentisve in altum exprimuntur, Sen.: aquam in altum, Plin., od. in altitudinem summi clivi, Vitr. – v. Lebl., si vertices isti terrena ex humili in altum exprimere possent, Sen.: quantum has (turres) cotidianus agger expresserat, der t. Erdaufwurf in die Höhe geschoben od. erhoben hatte, Caes.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exprimo

  • 18 inexitiabilis

    in-exitiābilis, e, nicht verderblich, Heges. 4, 14.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inexitiabilis

  • 19 tyrannus

        tyrannus ī, m, τύραννοσ, a monarch, sovereign, king, absolute ruler, personal governor, despot, prince: Nomadum tyranni, V.: Pandione nata tyranno, O.: Lacedaemonius, i. e. king of Sparta, L.: qui (amnes) tecta tyranni Intravere sui, i. e. the halls of Neptune, O.: tyrannus Hesperiae Capricornus undae (as the constellation which brought storms), H.—An arbitrary ruler, cruel governor, autocrat, despot, tyrant: tyrannorum vita: qui hoc fecit ullā in Scythiā tyrannus?: exitiabilis, L.: non invenere tyranni Maius tormentum, H.
    * * *
    tyrant; despot; monarch, absolute ruler; king, prince

    Latin-English dictionary > tyrannus

  • 20 Пагубный

    - perniciosus; pestifer; calamitosus; funestus; exitiabilis; exitiosus; feralis;

    • пагубное предприятие - inceptum funestum;

    • пагубные мысли - cogitata/sensa animi exitiosa;

    • пагубная война - exitiosum bellum;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Пагубный

См. также в других словарях:

  • Superstitio — (lateinisch, aus dem Adjektiv super stes, Gen. super stitis ‚darüber, oberhalb stehend‘, übertragen: ‚überlegen‘) meint ursprünglich im Altlateinischen wahrscheinlich das Außer sich Sein, also die Ekstase während eines Opfers zu mantischen… …   Deutsch Wikipedia

  • Superstitiös — Superstitio (von lateinisch super: ‚darüber, oberhalb‘, stare: ‚stehen‘; man beachte den Zusammenhang mit superstes – drüberstehend/überlegen) meint ursprünglich im Altlateinischen wahrscheinlich das Außer sich sein, also die Ekstase während… …   Deutsch Wikipedia

  • Referencias históricas no cristianas sobre Jesús de Nazaret — Saltar a navegación, búsqueda Además de los evangelios, del resto de libros del Nuevo Testamento y de los escritos critianos apócrifos, existen unas pocas referencias a Jesús de Nazaret en escritos no cristianos próximos a su época. La alusión… …   Wikipedia Español

  • ГОНЕНИЯ НА ХРИСТИАН В РИМСКОЙ ИМПЕРИИ — преследование раннехрист. Церкви в I IV вв. как «незаконного» сообщества, организованное Римским гос вом. Г. периодически возобновлялись и прекращались по различным причинам. История взаимоотношений между Римской империей и христ. общинами на ее… …   Православная энциклопедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»