Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

exiguus

  • 1 exiguus

    exiguus, a, um [st2]1 [-] trop petit, petit, exigu. [st2]2 [-] petit, de petite taille. [st2]3 [-] peu étendu, court, étroit. [st2]4 [-] peu nombreux. [st2]5 [-] court, peu prolongé. [st2]6 [-] restreint, modique, faible. [st2]7 [-] de peu de prix, sans valeur.    - exiguae copiae, Caes. B. C. 2, 39, 2: troupes peu nombreuses.    - exigua vox: une voix faible.    - oratorem in exiguum gyrum compellere, Cic. de Or. 3, 19, 70: enfermer l'orateur dans un cercle étroit.    - exigua castra: petit camp.    - exiguus sumptus: petite dépense.    - exiguae facultates, Caes. B. C. 1, 78, 2: modiques ressources.
    * * *
    exiguus, a, um [st2]1 [-] trop petit, petit, exigu. [st2]2 [-] petit, de petite taille. [st2]3 [-] peu étendu, court, étroit. [st2]4 [-] peu nombreux. [st2]5 [-] court, peu prolongé. [st2]6 [-] restreint, modique, faible. [st2]7 [-] de peu de prix, sans valeur.    - exiguae copiae, Caes. B. C. 2, 39, 2: troupes peu nombreuses.    - exigua vox: une voix faible.    - oratorem in exiguum gyrum compellere, Cic. de Or. 3, 19, 70: enfermer l'orateur dans un cercle étroit.    - exigua castra: petit camp.    - exiguus sumptus: petite dépense.    - exiguae facultates, Caes. B. C. 1, 78, 2: modiques ressources.
    * * *
        Exiguus, Adiectiuum. Petit, Exigu.
    \
        Ceres exigua. Virgilius. Un peu de pain.
    \
        Exiguae amicorum copiae. Cic. En petit nombre.
    \
        Dapes exiguae. Ouid. Peu de viandes.
    \
        Exiguum diem praefinire operi. Cic. Peu de temps.
    \
        Merum exiguum. Ouid. Peu de vin.
    \
        Exiguus numerus. Cicero. Petit nombre.
    \
        Numero exigui. Virg. Peu en nombre.
    \
        Ope exigua. Ouid. Peu d'aide.
    \
        Orbis exiguus. Ouid. Petit cercle.
    \
        Exiguus puluis. Virg. Menue, ou peu de pouldre.
    \
        Spes exigua. Liu. Peu d'espoir, Petite esperance.
    \
        Ad exiguum tempus durat. Cic. Dure peu de temps.
    \
        Vsus exiguus cum aliquo. Ouid. Peu de familiarité et hantise.
    \
        Animi exiguus. Claud. Qui est de petit courage, Pusillanime.

    Dictionarium latinogallicum > exiguus

  • 2 exiguus

    exiguus exiguus, a, um незначительный, небольшой

    Латинско-русский словарь > exiguus

  • 3 exiguus

    exiguus exiguus, a, um короткий

    Латинско-русский словарь > exiguus

  • 4 exiguus

        exiguus adj. with sup.    [2 AG-], strict, exact, scanty, small, little, petty, short, poor, mean, inadequate, inconsiderable, paltry: cor: me Corporis exigui, etc., H.: mus, V.: oratorem in exiguum gyrum compellitis: finis, H.: castra, Cs.: toga, H.: elegi, H.: copiae amicorum: cibus, Iu.: facultates, Cs.: census, H.: pulvis, a little, H.: pars aestatis, Cs.: laus: nec ulli Exiguus populo est (locus), too small for, O.: pars exiguissima, O.— As subst n., a little, trifle: exiguum campi ante castra erat, L.: exiguo adsueta iuventus, V.: temporis, O.: deterere exiguis aliquid, i. e. the remnant, Iu.
    * * *
    exigua, exiguum ADJ
    small; meager; dreary; a little, a bit of; scanty, petty, short, poor

    Latin-English dictionary > exiguus

  • 5 exiguus

    exĭgŭus, a, um, adj. [exigo, II. B. 5.; cf. contiguus, from contingo; lit., weighed, exact; hence opp. to abundant, beyond measure; cf.: parvus, pusillus, minutus], scanty in measure or number, small, little, petty, short, poor, mean.
    I.
    Adj. (freq. [p. 687] and class.):

    exile et exiguum et vietum cor et dissimile cordis fuisse,

    Cic. Div. 2, 16, 37; cf.:

    me corporis exigui, etc.,

    Hor. Ep. 1, 20, 24;

    and, mus,

    Verg. G. 1, 181:

    oratorem ex immenso campo in exiguum sane gyrum compellitis,

    Cic. de Or. 3, 19, 70; cf.:

    quoniam exiguis quibusdam finibus totum oratoris munus circumdedisti,

    id. ib. 1, 62, 264:

    finis,

    Hor. C. 1, 18, 10:

    alteram partem nimis exiguam atque angustam esse voluisti,

    Cic. Rab. Perd. 3, 9:

    litterae tuae exiguam significationem tuae erga me voluntatis habebant,

    id. Fam. 5, 7, 2;

    exigua et infirma civitas,

    Caes. B. G. 7, 17, 2; cf.:

    pars terrae,

    Cic. Rep. 1, 17:

    campi,

    Hor. C. 2, 9, 24:

    castra,

    Caes. B. G. 5, 49, 7:

    aedificia,

    Hirt. B. G. 8, 5, 1:

    locus eloquentiae,

    Quint. 2, 17, 28:

    toga,

    Hor. Ep. 1, 19, 13; cf.:

    torques,

    id. C. 3, 6, 12:

    elegi,

    id. A. P. 77 et saep.:

    numerus oratorum,

    Cic. de Or. 1, 4, 16; cf.:

    copiae amicorum,

    id. Quint. 1, 2:

    malorum particula,

    Juv. 13, 13:

    copiae,

    Caes. B. C. 2, 39, 3:

    fructus,

    Cic. Par. 6, 3, 49:

    cibus,

    Juv. 14, 301:

    animus,

    id. 13, 190:

    facultates,

    Caes. B. C. 1, 78, 2:

    census,

    Hor. Ep. 1, 1, 43:

    pulvis,

    id. C. 1, 28, 3:

    tempus,

    Cic. de Or. 1, 20, 92; cf.:

    pars unius anni,

    id. Rep. 6, 23:

    pars aestatis,

    Caes. B. G. 4, 20, 1:

    laus,

    Cic. Agr. 2, 2, 5:

    grandis aut exigua (vox),

    Quint. 11, 3, 15; so,

    vox,

    Suet. Ner. 20.—With gen.: abundans corporis exiguusque animi, Claud. ap. Eutr. 2, 381.— Comp.:

    aqua exiguior facta,

    Dig. 43, 11, 1, § 15; ib. 29, 5, 1, § 27; Front. Aquaed. 32:

    cytisum aridum si dabis, exiguius dato,

    Col. Arb. 28; Dig. 30, 1, 14 fin.—Sup.:

    pars exiguissima,

    Ov. H. 14, 115:

    legata,

    Plin. Ep. 7, 24, 7.
    II.
    Subst.
    A.
    exĭgŭum, i, n., a little, a trifle (post-Aug.).—With gen.:

    exiguum campi ante castra erat,

    Liv. 27, 27, 13:

    exiguum spatii,

    id. 22, 24, 8:

    aquae,

    Ov. Tr. 5, 2, 20:

    mellis,

    Plin. 28, 9, 37, § 139:

    temporis,

    id. Ep. 7, 27, 13:

    salutis,

    Sil. 4, 248:

    exiguum de naturae patriaeque veneno,

    Juv. 3, 123: exiguo (sc. tempore) post obitum ipsius, a short time after, etc., Plin. 31, 2, 3, § 7; cf.:

    perquam exiguum sapere,

    Plin. Ep. 3, 6, 1.— Plur.:

    res hodie minor est here quam fuit, atque eadem cras Deteret exiguis aliquid,

    Juv. 3, 23 sq. —
    B.
    exĭgŭus, i, m., a poor man:

    exiguo conceditur misericordia,

    Vulg. Sap. 6, 7.— Adv., shortly, briefly; slightly, scantily, sparingly.
    (α).
    Form exĭgŭe (class.):

    hoc quidem est nimis exigue et exiliter ad calculos revocare amicitiam,

    too narrowly, Cic. Lael. 16, 58:

    exigue sumptum praebent (parentes),

    Ter. Heaut. 1, 2, 33; cf.:

    ratione inita frumentum se exigue dierum XXX. habere,

    hardly, Caes. B. G. 7, 71, 4:

    celeriter exigueque dicere,

    slightly, briefly, Cic. de Or. 3, 36, 144; cf.:

    epistola exigue scripta,

    id. Att. 11, 16, 1:

    exigue atque frigide laudari,

    Gell. 19, 3, 1: Vergilius hunc Homeri versum exigue secutus est, to a slight degree, i. e. not closely, id. 9, 9, 16.—
    (β).
    Form exĭgŭum (post-Aug.):

    dormire,

    Plin. 10, 77, 97, § 209:

    sapere,

    Plin. Ep. 3, 6, 1:

    tument vela,

    Luc. 5, 431.—
    * (γ).
    Form exĭgŭo:

    tangere aliquid,

    Scrib. Comp. 240.

    Lewis & Short latin dictionary > exiguus

  • 6 exiguus

    exiguus, a, um (exigo), knapp, I) quantitativ: 1) räumlich: a) dem Umfang nach, klein, schmal (Ggstz. amplus, immensus), castra, Caes.: aedificia, Hirt. b.G.: casa, Ov.: civitas, Caes.: cor, Cic.: femur, Hor.: pars terrae, Cic.: gyrus, Cic.: fines, Cic.: Compar., vicenariam exiguiorem faciunt diametro digiti semisse, Frontin. aqu. 32. – neutr. subst., exiguum, ī, n., ein Geringes, ein Weniges, campi, spatii, Liv. – b) der Länge nach, klein, kurz (Ggstz. longus), umbra, Hor.: corpus, Hor.: Calvus, Ov.: mus, ein winzige M., Verg. – 2) numerisch: a) der Zahl nach = klein, gering, unbedeutend, wenig (Ggstz. magnus, grandis), numerus oratorum, Cic.: copiae, Nep.: amicorum copiae, Cic.: haustus, Ov. – b) der Menge nach, gering, wenig, unbeträchtlich (Ggstz. magnus, multus), pulvis, Verg.: umor, Verg.; census, Hor.: u. unius anni pars, Cic.: Compar., exiguior aqua, Ulp. dig. 43, 12, 1. § 15: aridum si dabis exiguius dato, Col. arb. 28, 4: Superl., exiguissima legata, Plin. ep. 7, 24, 7: de fratrum populo exiguissima pars restat, Ov. her. 14, 115. – neutr. subst., exiguum, ī, n., etwas Weniges, eine Wenigkeit, aquae, Ov.: tritici, Curt.: naturalis vigoris, Liv.: vivitur exiguo (mit wenigem) melius, Claud.: exiguo faciles, Sil.: in hac (re) perquam exiguum sapio, Plin. ep.: exiguum tument vela, Lucan. – Compar., exiguius praestare, Ulp. dig. 30, 14, 1. – 3) zeitlich, klein, kurz (Ggstz. longus), tempus, Cic.: dies (Frist), Cic.: vita, Cic.: requies, Ov.: neutr. subst., exiguum temporis, eine kleine Spanne Zeit, Plin. ep.: exiguum (eine kleine Weile) dormire, Plin. ep.: exiguum contingis amanti, Ov.: exiguo post obitum eius, um ein kleines, kurze Zeit nach usw., Plin. – II) qualitativ: 1) der Beschaffenheit nach, a) hager, schmächtig, mager, corpus, Nep. Ages. 8, 1 – b) mager, gering, geringfügig, dürftig, spärlich, toga, Hor.: vestes, Spart.: dapes, Ov.: materia, Phaedr.: fructus, Cic.: laus, Cic. – Compar., nummi exiguiores, Ulp. dig. 32, 75: genus tribuendae muneris vacationis exiguius (Ggstz. plenius), Ulp. dig. 50, 5, 13. § 1: legatum exiguius (Ggstz. plenius), Paul. dig. 32, 46. – Superl. exiguissima opinio, Longin. in Augustin. epist. 234, 3. – neutr. subst., exiguum salutis, Sil. 4, 248. – 2) der Kraft nach, gering, schwach, unwirksam, unbedeutend (Ggstz. magnus), conamen, Ov.: vires, vox, Verg. u. Quint.: sonus, Ov.: elegi, Hor.: solacia luctus, Verg. – Compar., exiguior vox (Ggstz. validior), Ulp. dig. 29, 5, 1. § 27. – m. Genet., abundans corporis exiguusque animi, Claud. in Eutr. 2, 380. – subst., exiguo (um ein geringes, nur leise) tangere oras ulceris, Scrib. Larg. 240.

    lateinisch-deutsches > exiguus

  • 7 exiguus

    exiguus, a, um (exigo), knapp, I) quantitativ: 1) räumlich: a) dem Umfang nach, klein, schmal (Ggstz. amplus, immensus), castra, Caes.: aedificia, Hirt. b.G.: casa, Ov.: civitas, Caes.: cor, Cic.: femur, Hor.: pars terrae, Cic.: gyrus, Cic.: fines, Cic.: Compar., vicenariam exiguiorem faciunt diametro digiti semisse, Frontin. aqu. 32. – neutr. subst., exiguum, ī, n., ein Geringes, ein Weniges, campi, spatii, Liv. – b) der Länge nach, klein, kurz (Ggstz. longus), umbra, Hor.: corpus, Hor.: Calvus, Ov.: mus, ein winzige M., Verg. – 2) numerisch: a) der Zahl nach = klein, gering, unbedeutend, wenig (Ggstz. magnus, grandis), numerus oratorum, Cic.: copiae, Nep.: amicorum copiae, Cic.: haustus, Ov. – b) der Menge nach, gering, wenig, unbeträchtlich (Ggstz. magnus, multus), pulvis, Verg.: umor, Verg.; census, Hor.: u. unius anni pars, Cic.: Compar., exiguior aqua, Ulp. dig. 43, 12, 1. § 15: aridum si dabis exiguius dato, Col. arb. 28, 4: Superl., exiguissima legata, Plin. ep. 7, 24, 7: de fratrum populo exiguissima pars restat, Ov. her. 14, 115. – neutr. subst., exiguum, ī, n., etwas Weniges, eine Wenigkeit, aquae, Ov.: tritici, Curt.: naturalis vigoris, Liv.: vivitur exiguo (mit wenigem) melius, Claud.: exiguo faciles, Sil.: in hac (re) perquam exiguum sapio, Plin. ep.: exiguum tument vela, Lucan. – Compar., exiguius
    ————
    praestare, Ulp. dig. 30, 14, 1. – 3) zeitlich, klein, kurz (Ggstz. longus), tempus, Cic.: dies (Frist), Cic.: vita, Cic.: requies, Ov.: neutr. subst., exiguum temporis, eine kleine Spanne Zeit, Plin. ep.: exiguum (eine kleine Weile) dormire, Plin. ep.: exiguum contingis amanti, Ov.: exiguo post obitum eius, um ein kleines, kurze Zeit nach usw., Plin. – II) qualitativ: 1) der Beschaffenheit nach, a) hager, schmächtig, mager, corpus, Nep. Ages. 8, 1 – b) mager, gering, geringfügig, dürftig, spärlich, toga, Hor.: vestes, Spart.: dapes, Ov.: materia, Phaedr.: fructus, Cic.: laus, Cic. – Compar., nummi exiguiores, Ulp. dig. 32, 75: genus tribuendae muneris vacationis exiguius (Ggstz. plenius), Ulp. dig. 50, 5, 13. § 1: legatum exiguius (Ggstz. plenius), Paul. dig. 32, 46. – Superl. exiguissima opinio, Longin. in Augustin. epist. 234, 3. – neutr. subst., exiguum salutis, Sil. 4, 248. – 2) der Kraft nach, gering, schwach, unwirksam, unbedeutend (Ggstz. magnus), conamen, Ov.: vires, vox, Verg. u. Quint.: sonus, Ov.: elegi, Hor.: solacia luctus, Verg. – Compar., exiguior vox (Ggstz. validior), Ulp. dig. 29, 5, 1. § 27. – m. Genet., abundans corporis exiguusque animi, Claud. in Eutr. 2, 380. – subst., exiguo (um ein geringes, nur leise) tangere oras ulceris, Scrib. Larg. 240.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exiguus

  • 8 exiguus

    a, um [ exigo ]
    1) незначительный, небольшой, недостаточный, маленький, крошечный (spatium L; numerus C; copiae C, Nep)
    exiguo mero pingere aliquid O — с помощью нескольких капель вина начертить что-л. (на столе)
    2) короткий, краткий (tempus, vita C)
    3) худой, худощавый, тощий ( corpus H)
    4) бедный, жалкий, скудный (dapes O; toga H)
    5) слабый (vires V; sonus O)

    Латинско-русский словарь > exiguus

  • 9 exiguus

    -a/um adj A
    chétif

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > exiguus

  • 10 exiguus

    незначительный, небольшой: exiguo pretio rem abicere (1. 36 § 1 D. 17, 1. 1. 5 D. 26, 7). Exiguitas, незначительность: fructuum (1. 15 § 5 D. 19, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > exiguus

  • 11 exiguus

    , exigua, exiguum (m,f,n)
      незначительный, небольшой, ничтожный, маленький, тщедушный

    Dictionary Latin-Russian new > exiguus

  • 12 per-exiguus

        per-exiguus adj.,    very small, petty, insignificant: semen: dies, very short: argentum, L.: ignes, N.: frumentum, Cs.

    Latin-English dictionary > per-exiguus

  • 13 Cophixalus exiguus

    1. LAT Cophixalus exiguus Zweifel et F. Parker
    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA
    Ареал обитания: Австралия

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Cophixalus exiguus

  • 14 Typhlops exiguus

    2. RUS
    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA
    Ареал обитания: Азия

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Typhlops exiguus

  • 15 Lubricogobius exiguus

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Lubricogobius exiguus

  • 16 exiguo

    exĭgŭus, a, um, adj. [exigo, II. B. 5.; cf. contiguus, from contingo; lit., weighed, exact; hence opp. to abundant, beyond measure; cf.: parvus, pusillus, minutus], scanty in measure or number, small, little, petty, short, poor, mean.
    I.
    Adj. (freq. [p. 687] and class.):

    exile et exiguum et vietum cor et dissimile cordis fuisse,

    Cic. Div. 2, 16, 37; cf.:

    me corporis exigui, etc.,

    Hor. Ep. 1, 20, 24;

    and, mus,

    Verg. G. 1, 181:

    oratorem ex immenso campo in exiguum sane gyrum compellitis,

    Cic. de Or. 3, 19, 70; cf.:

    quoniam exiguis quibusdam finibus totum oratoris munus circumdedisti,

    id. ib. 1, 62, 264:

    finis,

    Hor. C. 1, 18, 10:

    alteram partem nimis exiguam atque angustam esse voluisti,

    Cic. Rab. Perd. 3, 9:

    litterae tuae exiguam significationem tuae erga me voluntatis habebant,

    id. Fam. 5, 7, 2;

    exigua et infirma civitas,

    Caes. B. G. 7, 17, 2; cf.:

    pars terrae,

    Cic. Rep. 1, 17:

    campi,

    Hor. C. 2, 9, 24:

    castra,

    Caes. B. G. 5, 49, 7:

    aedificia,

    Hirt. B. G. 8, 5, 1:

    locus eloquentiae,

    Quint. 2, 17, 28:

    toga,

    Hor. Ep. 1, 19, 13; cf.:

    torques,

    id. C. 3, 6, 12:

    elegi,

    id. A. P. 77 et saep.:

    numerus oratorum,

    Cic. de Or. 1, 4, 16; cf.:

    copiae amicorum,

    id. Quint. 1, 2:

    malorum particula,

    Juv. 13, 13:

    copiae,

    Caes. B. C. 2, 39, 3:

    fructus,

    Cic. Par. 6, 3, 49:

    cibus,

    Juv. 14, 301:

    animus,

    id. 13, 190:

    facultates,

    Caes. B. C. 1, 78, 2:

    census,

    Hor. Ep. 1, 1, 43:

    pulvis,

    id. C. 1, 28, 3:

    tempus,

    Cic. de Or. 1, 20, 92; cf.:

    pars unius anni,

    id. Rep. 6, 23:

    pars aestatis,

    Caes. B. G. 4, 20, 1:

    laus,

    Cic. Agr. 2, 2, 5:

    grandis aut exigua (vox),

    Quint. 11, 3, 15; so,

    vox,

    Suet. Ner. 20.—With gen.: abundans corporis exiguusque animi, Claud. ap. Eutr. 2, 381.— Comp.:

    aqua exiguior facta,

    Dig. 43, 11, 1, § 15; ib. 29, 5, 1, § 27; Front. Aquaed. 32:

    cytisum aridum si dabis, exiguius dato,

    Col. Arb. 28; Dig. 30, 1, 14 fin.—Sup.:

    pars exiguissima,

    Ov. H. 14, 115:

    legata,

    Plin. Ep. 7, 24, 7.
    II.
    Subst.
    A.
    exĭgŭum, i, n., a little, a trifle (post-Aug.).—With gen.:

    exiguum campi ante castra erat,

    Liv. 27, 27, 13:

    exiguum spatii,

    id. 22, 24, 8:

    aquae,

    Ov. Tr. 5, 2, 20:

    mellis,

    Plin. 28, 9, 37, § 139:

    temporis,

    id. Ep. 7, 27, 13:

    salutis,

    Sil. 4, 248:

    exiguum de naturae patriaeque veneno,

    Juv. 3, 123: exiguo (sc. tempore) post obitum ipsius, a short time after, etc., Plin. 31, 2, 3, § 7; cf.:

    perquam exiguum sapere,

    Plin. Ep. 3, 6, 1.— Plur.:

    res hodie minor est here quam fuit, atque eadem cras Deteret exiguis aliquid,

    Juv. 3, 23 sq. —
    B.
    exĭgŭus, i, m., a poor man:

    exiguo conceditur misericordia,

    Vulg. Sap. 6, 7.— Adv., shortly, briefly; slightly, scantily, sparingly.
    (α).
    Form exĭgŭe (class.):

    hoc quidem est nimis exigue et exiliter ad calculos revocare amicitiam,

    too narrowly, Cic. Lael. 16, 58:

    exigue sumptum praebent (parentes),

    Ter. Heaut. 1, 2, 33; cf.:

    ratione inita frumentum se exigue dierum XXX. habere,

    hardly, Caes. B. G. 7, 71, 4:

    celeriter exigueque dicere,

    slightly, briefly, Cic. de Or. 3, 36, 144; cf.:

    epistola exigue scripta,

    id. Att. 11, 16, 1:

    exigue atque frigide laudari,

    Gell. 19, 3, 1: Vergilius hunc Homeri versum exigue secutus est, to a slight degree, i. e. not closely, id. 9, 9, 16.—
    (β).
    Form exĭgŭum (post-Aug.):

    dormire,

    Plin. 10, 77, 97, § 209:

    sapere,

    Plin. Ep. 3, 6, 1:

    tument vela,

    Luc. 5, 431.—
    * (γ).
    Form exĭgŭo:

    tangere aliquid,

    Scrib. Comp. 240.

    Lewis & Short latin dictionary > exiguo

  • 17 exiguum

    exĭgŭus, a, um, adj. [exigo, II. B. 5.; cf. contiguus, from contingo; lit., weighed, exact; hence opp. to abundant, beyond measure; cf.: parvus, pusillus, minutus], scanty in measure or number, small, little, petty, short, poor, mean.
    I.
    Adj. (freq. [p. 687] and class.):

    exile et exiguum et vietum cor et dissimile cordis fuisse,

    Cic. Div. 2, 16, 37; cf.:

    me corporis exigui, etc.,

    Hor. Ep. 1, 20, 24;

    and, mus,

    Verg. G. 1, 181:

    oratorem ex immenso campo in exiguum sane gyrum compellitis,

    Cic. de Or. 3, 19, 70; cf.:

    quoniam exiguis quibusdam finibus totum oratoris munus circumdedisti,

    id. ib. 1, 62, 264:

    finis,

    Hor. C. 1, 18, 10:

    alteram partem nimis exiguam atque angustam esse voluisti,

    Cic. Rab. Perd. 3, 9:

    litterae tuae exiguam significationem tuae erga me voluntatis habebant,

    id. Fam. 5, 7, 2;

    exigua et infirma civitas,

    Caes. B. G. 7, 17, 2; cf.:

    pars terrae,

    Cic. Rep. 1, 17:

    campi,

    Hor. C. 2, 9, 24:

    castra,

    Caes. B. G. 5, 49, 7:

    aedificia,

    Hirt. B. G. 8, 5, 1:

    locus eloquentiae,

    Quint. 2, 17, 28:

    toga,

    Hor. Ep. 1, 19, 13; cf.:

    torques,

    id. C. 3, 6, 12:

    elegi,

    id. A. P. 77 et saep.:

    numerus oratorum,

    Cic. de Or. 1, 4, 16; cf.:

    copiae amicorum,

    id. Quint. 1, 2:

    malorum particula,

    Juv. 13, 13:

    copiae,

    Caes. B. C. 2, 39, 3:

    fructus,

    Cic. Par. 6, 3, 49:

    cibus,

    Juv. 14, 301:

    animus,

    id. 13, 190:

    facultates,

    Caes. B. C. 1, 78, 2:

    census,

    Hor. Ep. 1, 1, 43:

    pulvis,

    id. C. 1, 28, 3:

    tempus,

    Cic. de Or. 1, 20, 92; cf.:

    pars unius anni,

    id. Rep. 6, 23:

    pars aestatis,

    Caes. B. G. 4, 20, 1:

    laus,

    Cic. Agr. 2, 2, 5:

    grandis aut exigua (vox),

    Quint. 11, 3, 15; so,

    vox,

    Suet. Ner. 20.—With gen.: abundans corporis exiguusque animi, Claud. ap. Eutr. 2, 381.— Comp.:

    aqua exiguior facta,

    Dig. 43, 11, 1, § 15; ib. 29, 5, 1, § 27; Front. Aquaed. 32:

    cytisum aridum si dabis, exiguius dato,

    Col. Arb. 28; Dig. 30, 1, 14 fin.—Sup.:

    pars exiguissima,

    Ov. H. 14, 115:

    legata,

    Plin. Ep. 7, 24, 7.
    II.
    Subst.
    A.
    exĭgŭum, i, n., a little, a trifle (post-Aug.).—With gen.:

    exiguum campi ante castra erat,

    Liv. 27, 27, 13:

    exiguum spatii,

    id. 22, 24, 8:

    aquae,

    Ov. Tr. 5, 2, 20:

    mellis,

    Plin. 28, 9, 37, § 139:

    temporis,

    id. Ep. 7, 27, 13:

    salutis,

    Sil. 4, 248:

    exiguum de naturae patriaeque veneno,

    Juv. 3, 123: exiguo (sc. tempore) post obitum ipsius, a short time after, etc., Plin. 31, 2, 3, § 7; cf.:

    perquam exiguum sapere,

    Plin. Ep. 3, 6, 1.— Plur.:

    res hodie minor est here quam fuit, atque eadem cras Deteret exiguis aliquid,

    Juv. 3, 23 sq. —
    B.
    exĭgŭus, i, m., a poor man:

    exiguo conceditur misericordia,

    Vulg. Sap. 6, 7.— Adv., shortly, briefly; slightly, scantily, sparingly.
    (α).
    Form exĭgŭe (class.):

    hoc quidem est nimis exigue et exiliter ad calculos revocare amicitiam,

    too narrowly, Cic. Lael. 16, 58:

    exigue sumptum praebent (parentes),

    Ter. Heaut. 1, 2, 33; cf.:

    ratione inita frumentum se exigue dierum XXX. habere,

    hardly, Caes. B. G. 7, 71, 4:

    celeriter exigueque dicere,

    slightly, briefly, Cic. de Or. 3, 36, 144; cf.:

    epistola exigue scripta,

    id. Att. 11, 16, 1:

    exigue atque frigide laudari,

    Gell. 19, 3, 1: Vergilius hunc Homeri versum exigue secutus est, to a slight degree, i. e. not closely, id. 9, 9, 16.—
    (β).
    Form exĭgŭum (post-Aug.):

    dormire,

    Plin. 10, 77, 97, § 209:

    sapere,

    Plin. Ep. 3, 6, 1:

    tument vela,

    Luc. 5, 431.—
    * (γ).
    Form exĭgŭo:

    tangere aliquid,

    Scrib. Comp. 240.

    Lewis & Short latin dictionary > exiguum

  • 18 sumptus

    [st1]1 [-] sumptus, a, um: part. passé de sumo. - [abcl][b]a - pris, saisi. - [abcl]b - reçu, emprunté. - [abcl]c - employé, dépensé. - [abcl]d - entrepris, assumé.[/b]    - sumptā virili togā, Cic. Lael. 1, 1: après avoir pris la toge virile.    - sumptus in cibo, Plin.: pris comme aliment.    - exitium sumptum (finis sumptus), Tac.: mort volontaire.    - praecipuo certamine animi adversus eum sumpto, Liv. 37, 10, 2: nourrissant contre lui une animosité violente.    - pecunia mutua sumptus, Sall.: argent emprunté.    - sumpti dies ad... Cic.: jours consacrés à...    - legatis respondit diem se ad deliberandum sumpturum, Caes. B. G. 1.7: il répondit aux légats qu'il allait consacrer la journée à réfléchir.    - cibi sumere tempus, Liv. 32, 11: prendre le temps de se restaurer.    - curis sumptus, Poet. ap. Cic. Div. 1, 21, 42: consumé de soucis.    - sumptae inimicitiae, Cic. Vatin. 11, 28: inimitiés affrontées, inimitiés assumées. [st1]2 [-] sumptŭs, ūs, m. (dat. sing. sumptui ou sumptu; qqf. gén. sing. sumpti): dépense, frais, coût.    - sumptus epularum, Cic. Tusc. 5, 34, 97: le luxe de la table.    - sumptus perpetui: dépenses courantes.    - itineris sumptus, Cic.: frais de voyage    - sumptus ex aerario erogatus est, Liv.: le Trésor en fit les frais.    - suo sumptu: à ses frais.    - sumptu publico: aux frais de l'Etat.    - sumptum facere in aliquid, Cic.: employer de l'argent à qqch.    - sumptum nusquam melius posse poni, Cic. Q. Fr. 3, 1, 2, § 3: (affirmer) qu'on ne saurait nulle part faire un meilleur usage de son argent.    - sumptui deditus, Sall.: prodigue.    - sumptum minuere (temperare), Cic.: diminuer les dépenses.    - illud te rogo, sumptu ne parcas, Cic. Fam. 16, 4, 2: je te demande de ne pas regarder à la dépense (je te demande de ne pas être regardant).    - pyramidum sumptus ad sidera ducti, Prop.: les pyramides élevées à grands frais jusqu'aux nues.    - exiguus sumptus aedilitatis fuit, Cic. Off. 2, 17, 59: les frais de mon édilité furent modiques.    - alicui sumptui esse: faire faire des dépenses à qqn, causer des dépenses à qqn.    - tibi sumptui esse mihi molestum'st, Plaut. Mil. 3, 1: il m'est désagrable de t'avoir causé des dépenses.    - aliquid sumpti facere, Plaut.: faire la dépense de qqch.
    * * *
    [st1]1 [-] sumptus, a, um: part. passé de sumo. - [abcl][b]a - pris, saisi. - [abcl]b - reçu, emprunté. - [abcl]c - employé, dépensé. - [abcl]d - entrepris, assumé.[/b]    - sumptā virili togā, Cic. Lael. 1, 1: après avoir pris la toge virile.    - sumptus in cibo, Plin.: pris comme aliment.    - exitium sumptum (finis sumptus), Tac.: mort volontaire.    - praecipuo certamine animi adversus eum sumpto, Liv. 37, 10, 2: nourrissant contre lui une animosité violente.    - pecunia mutua sumptus, Sall.: argent emprunté.    - sumpti dies ad... Cic.: jours consacrés à...    - legatis respondit diem se ad deliberandum sumpturum, Caes. B. G. 1.7: il répondit aux légats qu'il allait consacrer la journée à réfléchir.    - cibi sumere tempus, Liv. 32, 11: prendre le temps de se restaurer.    - curis sumptus, Poet. ap. Cic. Div. 1, 21, 42: consumé de soucis.    - sumptae inimicitiae, Cic. Vatin. 11, 28: inimitiés affrontées, inimitiés assumées. [st1]2 [-] sumptŭs, ūs, m. (dat. sing. sumptui ou sumptu; qqf. gén. sing. sumpti): dépense, frais, coût.    - sumptus epularum, Cic. Tusc. 5, 34, 97: le luxe de la table.    - sumptus perpetui: dépenses courantes.    - itineris sumptus, Cic.: frais de voyage    - sumptus ex aerario erogatus est, Liv.: le Trésor en fit les frais.    - suo sumptu: à ses frais.    - sumptu publico: aux frais de l'Etat.    - sumptum facere in aliquid, Cic.: employer de l'argent à qqch.    - sumptum nusquam melius posse poni, Cic. Q. Fr. 3, 1, 2, § 3: (affirmer) qu'on ne saurait nulle part faire un meilleur usage de son argent.    - sumptui deditus, Sall.: prodigue.    - sumptum minuere (temperare), Cic.: diminuer les dépenses.    - illud te rogo, sumptu ne parcas, Cic. Fam. 16, 4, 2: je te demande de ne pas regarder à la dépense (je te demande de ne pas être regardant).    - pyramidum sumptus ad sidera ducti, Prop.: les pyramides élevées à grands frais jusqu'aux nues.    - exiguus sumptus aedilitatis fuit, Cic. Off. 2, 17, 59: les frais de mon édilité furent modiques.    - alicui sumptui esse: faire faire des dépenses à qqn, causer des dépenses à qqn.    - tibi sumptui esse mihi molestum'st, Plaut. Mil. 3, 1: il m'est désagrable de t'avoir causé des dépenses.    - aliquid sumpti facere, Plaut.: faire la dépense de qqch.
    * * *
    I.
        Sumptus, Participium. Cic. Prins.
    II.
        Sumptus, huius sumptus. Terent. Despense, Coust, Coustange, Fraiz.
    \
        Exiguus. Cic. Petite despense.
    \
        Sumptus. Cic. Superfluité et excez, soit en viandes, habits, ou autre chose.
    \
        Nepotini sumptus. Sueton. Prodigalité, Despense prodigue et excessive.
    \
        Dare sumptum. Cic. Donner argent pour faire sa despense et les fraiz.
    \
        Effusus sumptus. Cic. Grande despense.
    \
        Facere sumptum. Cic. Despendre.
    \
        Nullus teruncius factus sumptus est. Cic. On n'a pas despendu un liard.
    \
        Nullus fit sumptus in nos. Cic. On ne fait point de despense pour nous.
    \
        Insumere sumptum magnum, aut laborem in aliquem rem. Cic. Faire grande despense.
    \
        Minuere sumptum in aliquem. Cic. Ne despendre pas tant envers luy, N'y faire pas tant de fraiz.
    \
        Ponere sumptum. Cic. Despendre.
    \
        Prodire sumptu extra modum. Cicero. Despendre excessivement.
    \
        Aduentus noster ne minimo quidem vobis fuit sumptui. Cic. Il ne vous a rien cousté à ma venue, Vous n'avez faict aucune despense pour ma venue.
    \
        Suppeditare sumptus. Ci. Fournir aux despens, Refonder les despens. Bud.
    \
        Temperare sumptus. Ouid. Moderer la despense.

    Dictionarium latinogallicum > sumptus

  • 19 copia

    [co-ops; copia [[ →] inopia] [st1]1 [-] cōpĭa, ae, f.: a - abondance (d'objets divers), grande quantité de; moyens d'existence, ressources, fortune, richesses.    - copia frugum, Cic.: récolte abondante.    - omnis copia narium, Hor. C. 2, 15, 6: tous les trésors de l'odorat (toutes les fleurs).    - exercitum Cn. Domitii suis copiis sustentare, Cic.: entretenir à ses frais l'armée de Cn. Domitius.    - copiae maris, Plin. Ep. 5, 2: les ressources de la mer.    - circumfluere omnibus copiis, Cic. Lael. 15: nager dans l'abondance.    - exercitus Afranii omnium rerum abundabat copia, Caes. BC. 1: l'armée d'Afranius avait tout en abondance.    - magna copia pabuli suppetebat, Caes. BC. 1: il avait du fourrage en grande quantité.    - numerus exiguus pro copia agri, Liv. 35: nombre insuffisant par rapport à l'étendue du territoire.    - in magna copia rerum aliud alii natura iter ostendit, Sall. C. 2: dans le vaste champ des activités humaines la nature montre à chacun la route à suivre.    - avaritia pecuniae studium habet... neque copia neque inopia minuitur, Sall. C. 11: l'avidité, c'est le désir d'argent... ni l'abondance, ni l'indigence n'en diminuent la violence. b - au plur. provisions (de bouche), approvisionnements, subsistances, vivres.    - inops copiarum, Vell.: sans provisions de bouche, (privé de tout).    - copias Dyrrhachii comparare, Caes.: réunir des provisions à Dyrrachium.    - copias in castra convehere, Tac.: transporter des approvisionnements dans le camp.    - au sing. - copia cum egestate confligit, Cic.: la richesse lutte contre le dénûment.    - bonam copiam alicui ejurare, Cic.: déclarer à qqn qu'on est insolvable.    - bonam copiam jurare, Varr.: affirmer par serment sa solvabillité. c - grand nombre, foule, multitude.    - copia latronum, Sall.: une grande quantité de brigands.    - copia poetarum, Cic.: une grande quantité de poètes. d - souvent au plur. corps d'armée, troupes, forces militaires.    - navalis copia, Cic.: forces navales.    - augebatur illis copia, Caes. BC. 1: leurs effectifs augmentaient.    - copias suas exponit; legiones habere sese paratas decem, Caes. BC. 1: il dénombre ses forces: il a dix légions toutes prêtes.    - omnibus copiis Sicorim transeunt, Caes. BC. 1: ils passent le Sicoris avec toutes leurs troupes. e - abondance oratoire.    - copia dicendi (copia in dicendo), Cic.: l’éloquence.    - copia inventionis, Quint.: la richesse d'invention. g - moyen, ressource, faculté, pouvoir, permission, liberté.    - copiam quaerere, Ter.: chercher un moyen.    - Adherbalis appellandi copia non fuit, Sall. J. 22: il n'y eut pas moyen de rencontrer Adherbal.    - non emendi aut mutandi copia erat, Sall. J. 18: il n'y avait pas moyen de faire des achats ou des échanges.    - alicui copiam facere alicujus rei: donner à qqn la libre disposition de qqch.    - civibus suis consilii sui copiam facere, Cic.: mettre ses avis à la disposition de ses concitoyens.    - copiam dare, Virg. (copiam efficere, Plaut.): donner la permission.    - dare senatus copiam, Tac.: accorder une audience du sénat.    - copiam facere ut, Plaut.: permettre de.    - non cunctandi copia est, Plaut. Ep. 1, 2, 58: je n'ai pas de temps à perdre.    - si modo copia detur, Ov.: pourvu que j'en aie l'occasion.    - pro copia, Plaut.: à ma discrétion, à ma disposition.    - pro copia cujusque, Curt.: suivant les facultés de chacun.    - pro copia rerum et temporis, Amm. 25: en raison des circonstances.    - ex copia rerum statuit sibi nihil agitandum, Sall. J. 39: en raison de la situation, il décida qu'on ne devait rien faire.    - avec ut + subj. - copia est ut... Plaut. Ter.: il y a possibilité de.    - avec inf. - quibus in otio vel magnifice vel molliter vivere copia erat, bellum quam pacem malebant, Sall. C. 17: alors qu'ils auraient pu vivre sans rien faire dans le luxe ou dans la mollesse, ils préféraient la guerre à la paix. [st1]2 [-] Cōpĭa, ae, f.: l'Abondance (déesse).    - aurea fruges Italiae pleno defundit Copia cornu, Hor. Ep. 1: l'Abondance dorée répand sa pleine corne de fruits sur l'Italie. [st1]3 [-] Cōpĭa Augusta = Lugdunum: Lyon.
    * * *
    [co-ops; copia [[ →] inopia] [st1]1 [-] cōpĭa, ae, f.: a - abondance (d'objets divers), grande quantité de; moyens d'existence, ressources, fortune, richesses.    - copia frugum, Cic.: récolte abondante.    - omnis copia narium, Hor. C. 2, 15, 6: tous les trésors de l'odorat (toutes les fleurs).    - exercitum Cn. Domitii suis copiis sustentare, Cic.: entretenir à ses frais l'armée de Cn. Domitius.    - copiae maris, Plin. Ep. 5, 2: les ressources de la mer.    - circumfluere omnibus copiis, Cic. Lael. 15: nager dans l'abondance.    - exercitus Afranii omnium rerum abundabat copia, Caes. BC. 1: l'armée d'Afranius avait tout en abondance.    - magna copia pabuli suppetebat, Caes. BC. 1: il avait du fourrage en grande quantité.    - numerus exiguus pro copia agri, Liv. 35: nombre insuffisant par rapport à l'étendue du territoire.    - in magna copia rerum aliud alii natura iter ostendit, Sall. C. 2: dans le vaste champ des activités humaines la nature montre à chacun la route à suivre.    - avaritia pecuniae studium habet... neque copia neque inopia minuitur, Sall. C. 11: l'avidité, c'est le désir d'argent... ni l'abondance, ni l'indigence n'en diminuent la violence. b - au plur. provisions (de bouche), approvisionnements, subsistances, vivres.    - inops copiarum, Vell.: sans provisions de bouche, (privé de tout).    - copias Dyrrhachii comparare, Caes.: réunir des provisions à Dyrrachium.    - copias in castra convehere, Tac.: transporter des approvisionnements dans le camp.    - au sing. - copia cum egestate confligit, Cic.: la richesse lutte contre le dénûment.    - bonam copiam alicui ejurare, Cic.: déclarer à qqn qu'on est insolvable.    - bonam copiam jurare, Varr.: affirmer par serment sa solvabillité. c - grand nombre, foule, multitude.    - copia latronum, Sall.: une grande quantité de brigands.    - copia poetarum, Cic.: une grande quantité de poètes. d - souvent au plur. corps d'armée, troupes, forces militaires.    - navalis copia, Cic.: forces navales.    - augebatur illis copia, Caes. BC. 1: leurs effectifs augmentaient.    - copias suas exponit; legiones habere sese paratas decem, Caes. BC. 1: il dénombre ses forces: il a dix légions toutes prêtes.    - omnibus copiis Sicorim transeunt, Caes. BC. 1: ils passent le Sicoris avec toutes leurs troupes. e - abondance oratoire.    - copia dicendi (copia in dicendo), Cic.: l’éloquence.    - copia inventionis, Quint.: la richesse d'invention. g - moyen, ressource, faculté, pouvoir, permission, liberté.    - copiam quaerere, Ter.: chercher un moyen.    - Adherbalis appellandi copia non fuit, Sall. J. 22: il n'y eut pas moyen de rencontrer Adherbal.    - non emendi aut mutandi copia erat, Sall. J. 18: il n'y avait pas moyen de faire des achats ou des échanges.    - alicui copiam facere alicujus rei: donner à qqn la libre disposition de qqch.    - civibus suis consilii sui copiam facere, Cic.: mettre ses avis à la disposition de ses concitoyens.    - copiam dare, Virg. (copiam efficere, Plaut.): donner la permission.    - dare senatus copiam, Tac.: accorder une audience du sénat.    - copiam facere ut, Plaut.: permettre de.    - non cunctandi copia est, Plaut. Ep. 1, 2, 58: je n'ai pas de temps à perdre.    - si modo copia detur, Ov.: pourvu que j'en aie l'occasion.    - pro copia, Plaut.: à ma discrétion, à ma disposition.    - pro copia cujusque, Curt.: suivant les facultés de chacun.    - pro copia rerum et temporis, Amm. 25: en raison des circonstances.    - ex copia rerum statuit sibi nihil agitandum, Sall. J. 39: en raison de la situation, il décida qu'on ne devait rien faire.    - avec ut + subj. - copia est ut... Plaut. Ter.: il y a possibilité de.    - avec inf. - quibus in otio vel magnifice vel molliter vivere copia erat, bellum quam pacem malebant, Sall. C. 17: alors qu'ils auraient pu vivre sans rien faire dans le luxe ou dans la mollesse, ils préféraient la guerre à la paix. [st1]2 [-] Cōpĭa, ae, f.: l'Abondance (déesse).    - aurea fruges Italiae pleno defundit Copia cornu, Hor. Ep. 1: l'Abondance dorée répand sa pleine corne de fruits sur l'Italie. [st1]3 [-] Cōpĭa Augusta = Lugdunum: Lyon.
    * * *
        Copia, copiae, Abondance de quelque chose que ce soit, Foison, Copiosité, Largesse, Plenté.
    \
        Pro copia. Plaut. Selon ma puissance et richesse.
    \
        Pro copia et sapientia. Plaut. Selon mon povoir et sagesse.
    \
        Exiguae amicorum copiae. Cic. Peu d'amis.
    \
        Neque consilii locum habeo, neque auxilii copiam. Terent. Je n'ay ne lieu de prendre conseil n'aide d'aucun.
    \
        Causae copia. Cic. Abondance de droict.
    \
        Vitae copia defit illis. Lucret. Ils meurent.
    \
        Ex copia rerum consilium trahere. Sallust. Prendre conseil et advis selon la fourniture de ce qu'on ha.
    \
        Cassa copia verborum. Lucret. Vaine, Inutile.
    \
        Fastidiosa copia. Horat. Qui fait mespriser et ne tenir compte des choses dont on ha abondance.
    \
        Mala copia. Horat. Qui nuit, et porte dommage.
    \
        Opulenta copia manabit benigno cornu. Horat. Tu auras abondance de tous biens.
    \
        Stipata copia rei alicuius. Lucret. Espesse, Serree.
    \
        Copia. Tacit. Provision de vivres.
    \
        Copia, vel Copiae, tam in singulari, quam in plurali. Terent. Armee, Bende de gens de guerre.
    \
        Copiam aliam quaerere. Terent. Aide et support.
    \
        Copia, Povoir et puissance. Et iungitur plerumque cum hoc verbo Facio vel Do. Terent. - date crescendi copiam Nouarum. Baillez, ou donnez povoir et liberté.
    \
        Dare copiam existimandi aliquid. Terent. Donner ouverture de povoir juger, etc.
    \
        Ea res dedit tum existimandi copiam. Terent. Donna.
    \
        Copia est quae volumus. Sub. eorum. Plaut. Nous avons ce que nous demandons.
    \
        Copia est, vt pedem efferamus ex aedibus. Plaut. Nous avons liberté de sortir.
    \
        Copia est illi in otio viuere. Sallust. Il peult.
    \
        Copia vix fuit eum adeundi. Plaut. Congé, Faculté, A grand peine peuls je, etc. ou me fut il permis, etc.
    \
        Id repetundi copia'st quando velis. Plaut. Tu peuls, Il est en ta puissance de, etc.
    \
        Cunctandi copia non est. Plaut. Je n'ay pas loisir d'arrester, Je ne puis tarder.
    \
        Copiam facere conueniendi alterum. Plaut. Faire qu'on puisse parler à un autre.
    \
        Copiam pugnae facere. Liu. Donner congé de combatre.
    \
        Copiam facere consilii sui. Cic. Recevoir et ouir un chascun qui veult venir demander conseil.
    \
        Cui copiam scientiae tuae facias. Plin. iunior. A qui tu communiques ta science.
    \
        Copiam facere argenti. Plaut. Prester argent.
    \
        Orat vt tui copiam sibi potestatemque facias. Plaut. Elle te prie qu'elle te puisse gouverner. B.
    \
        Copiam efficere alicui ad aliquam amicam. Plaut. Donner accez et entree.

    Dictionarium latinogallicum > copia

  • 20 exigue

    exiguē [ exiguus ]
    1) мало, недостаточно, скудно (e. atque frigide laudari AG); едва
    2) кратко, сжато ( epistulam scribĕre C)

    Латинско-русский словарь > exigue

См. также в других словарях:

  • exiguus — index inconsiderable, slight Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • EXIGUUS — cognom. Dionysii, qui natione Scytha, instituto Monachus, dignitate Abbas, sub Theodorico Rege et Successoribus claruit. Scripsit Cyclum Paschalem, ab A. C. 525. in quo, omissâ profanâ annorum Aerae Diocletianae computatione, annos numerare… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • exiguus —   See exigua …   Etymological dictionary of grasses

  • Dionysius Exiguus — oder auch Denys der Kleine bzw. der Geringe (* um 470; † um 540) war von Geburt Skythe und lebte seit etwa 500 als Mönch und Freund des Cassiodor in Rom. Dort übersetzte er griechische patristische Schriften ins Lateinische. Er wurde durch die… …   Deutsch Wikipedia

  • Cophixalus exiguus — Cophixalus exiguus …   Wikipédia en Français

  • Cophixalus exiguus —   Scanty Frog Estado de conservación …   Wikipedia Español

  • Cophixalus Exiguus — Cophixalus exiguus …   Wikipédia en Français

  • Cophixalus exiguus — Cophixalus exiguus …   Wikipédia en Français

  • Scinax exiguus — Scinax exiguus …   Wikipédia en Français

  • Atelopus exiguus — Saltar a navegación, búsqueda ? Atelopus exiguus Estado de conservación …   Wikipedia Español

  • Dionysius Exiguus — St. Dionysius Exiguus (Dionysius the Humble) Born c. 470 Died c. 544 Honored in Romanian Orthodox Church Canonized 8 July 2008 …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»