-
1 exiguus
exiguus, a, um [st2]1 [-] trop petit, petit, exigu. [st2]2 [-] petit, de petite taille. [st2]3 [-] peu étendu, court, étroit. [st2]4 [-] peu nombreux. [st2]5 [-] court, peu prolongé. [st2]6 [-] restreint, modique, faible. [st2]7 [-] de peu de prix, sans valeur. - exiguae copiae, Caes. B. C. 2, 39, 2: troupes peu nombreuses. - exigua vox: une voix faible. - oratorem in exiguum gyrum compellere, Cic. de Or. 3, 19, 70: enfermer l'orateur dans un cercle étroit. - exigua castra: petit camp. - exiguus sumptus: petite dépense. - exiguae facultates, Caes. B. C. 1, 78, 2: modiques ressources.* * *exiguus, a, um [st2]1 [-] trop petit, petit, exigu. [st2]2 [-] petit, de petite taille. [st2]3 [-] peu étendu, court, étroit. [st2]4 [-] peu nombreux. [st2]5 [-] court, peu prolongé. [st2]6 [-] restreint, modique, faible. [st2]7 [-] de peu de prix, sans valeur. - exiguae copiae, Caes. B. C. 2, 39, 2: troupes peu nombreuses. - exigua vox: une voix faible. - oratorem in exiguum gyrum compellere, Cic. de Or. 3, 19, 70: enfermer l'orateur dans un cercle étroit. - exigua castra: petit camp. - exiguus sumptus: petite dépense. - exiguae facultates, Caes. B. C. 1, 78, 2: modiques ressources.* * *Exiguus, Adiectiuum. Petit, Exigu.\Ceres exigua. Virgilius. Un peu de pain.\Exiguae amicorum copiae. Cic. En petit nombre.\Dapes exiguae. Ouid. Peu de viandes.\Exiguum diem praefinire operi. Cic. Peu de temps.\Merum exiguum. Ouid. Peu de vin.\Exiguus numerus. Cicero. Petit nombre.\Numero exigui. Virg. Peu en nombre.\Ope exigua. Ouid. Peu d'aide.\Orbis exiguus. Ouid. Petit cercle.\Exiguus puluis. Virg. Menue, ou peu de pouldre.\Spes exigua. Liu. Peu d'espoir, Petite esperance.\Ad exiguum tempus durat. Cic. Dure peu de temps.\Vsus exiguus cum aliquo. Ouid. Peu de familiarité et hantise.\Animi exiguus. Claud. Qui est de petit courage, Pusillanime. -
2 exiguus
exiguus exiguus, a, um незначительный, небольшой -
3 exiguus
exiguus exiguus, a, um короткий -
4 exiguus
exiguus adj. with sup. [2 AG-], strict, exact, scanty, small, little, petty, short, poor, mean, inadequate, inconsiderable, paltry: cor: me Corporis exigui, etc., H.: mus, V.: oratorem in exiguum gyrum compellitis: finis, H.: castra, Cs.: toga, H.: elegi, H.: copiae amicorum: cibus, Iu.: facultates, Cs.: census, H.: pulvis, a little, H.: pars aestatis, Cs.: laus: nec ulli Exiguus populo est (locus), too small for, O.: pars exiguissima, O.— As subst n., a little, trifle: exiguum campi ante castra erat, L.: exiguo adsueta iuventus, V.: temporis, O.: deterere exiguis aliquid, i. e. the remnant, Iu.* * *exigua, exiguum ADJsmall; meager; dreary; a little, a bit of; scanty, petty, short, poor -
5 exiguus
exĭgŭus, a, um, adj. [exigo, II. B. 5.; cf. contiguus, from contingo; lit., weighed, exact; hence opp. to abundant, beyond measure; cf.: parvus, pusillus, minutus], scanty in measure or number, small, little, petty, short, poor, mean.I.Adj. (freq. [p. 687] and class.):II.exile et exiguum et vietum cor et dissimile cordis fuisse,
Cic. Div. 2, 16, 37; cf.:me corporis exigui, etc.,
Hor. Ep. 1, 20, 24;and, mus,
Verg. G. 1, 181:oratorem ex immenso campo in exiguum sane gyrum compellitis,
Cic. de Or. 3, 19, 70; cf.:quoniam exiguis quibusdam finibus totum oratoris munus circumdedisti,
id. ib. 1, 62, 264:finis,
Hor. C. 1, 18, 10:alteram partem nimis exiguam atque angustam esse voluisti,
Cic. Rab. Perd. 3, 9:litterae tuae exiguam significationem tuae erga me voluntatis habebant,
id. Fam. 5, 7, 2;exigua et infirma civitas,
Caes. B. G. 7, 17, 2; cf.:pars terrae,
Cic. Rep. 1, 17:campi,
Hor. C. 2, 9, 24:castra,
Caes. B. G. 5, 49, 7:aedificia,
Hirt. B. G. 8, 5, 1:locus eloquentiae,
Quint. 2, 17, 28:toga,
Hor. Ep. 1, 19, 13; cf.:torques,
id. C. 3, 6, 12:elegi,
id. A. P. 77 et saep.:numerus oratorum,
Cic. de Or. 1, 4, 16; cf.:copiae amicorum,
id. Quint. 1, 2:malorum particula,
Juv. 13, 13:copiae,
Caes. B. C. 2, 39, 3:fructus,
Cic. Par. 6, 3, 49:cibus,
Juv. 14, 301:animus,
id. 13, 190:facultates,
Caes. B. C. 1, 78, 2:census,
Hor. Ep. 1, 1, 43:pulvis,
id. C. 1, 28, 3:tempus,
Cic. de Or. 1, 20, 92; cf.:pars unius anni,
id. Rep. 6, 23:pars aestatis,
Caes. B. G. 4, 20, 1:laus,
Cic. Agr. 2, 2, 5:grandis aut exigua (vox),
Quint. 11, 3, 15; so,vox,
Suet. Ner. 20.—With gen.: abundans corporis exiguusque animi, Claud. ap. Eutr. 2, 381.— Comp.:aqua exiguior facta,
Dig. 43, 11, 1, § 15; ib. 29, 5, 1, § 27; Front. Aquaed. 32:cytisum aridum si dabis, exiguius dato,
Col. Arb. 28; Dig. 30, 1, 14 fin.—Sup.:pars exiguissima,
Ov. H. 14, 115:legata,
Plin. Ep. 7, 24, 7.Subst.A.exĭgŭum, i, n., a little, a trifle (post-Aug.).—With gen.:B.exiguum campi ante castra erat,
Liv. 27, 27, 13:exiguum spatii,
id. 22, 24, 8:aquae,
Ov. Tr. 5, 2, 20:mellis,
Plin. 28, 9, 37, § 139:temporis,
id. Ep. 7, 27, 13:salutis,
Sil. 4, 248:exiguum de naturae patriaeque veneno,
Juv. 3, 123: exiguo (sc. tempore) post obitum ipsius, a short time after, etc., Plin. 31, 2, 3, § 7; cf.:perquam exiguum sapere,
Plin. Ep. 3, 6, 1.— Plur.:res hodie minor est here quam fuit, atque eadem cras Deteret exiguis aliquid,
Juv. 3, 23 sq. —exĭgŭus, i, m., a poor man:(α).exiguo conceditur misericordia,
Vulg. Sap. 6, 7.— Adv., shortly, briefly; slightly, scantily, sparingly.Form exĭgŭe (class.):(β).hoc quidem est nimis exigue et exiliter ad calculos revocare amicitiam,
too narrowly, Cic. Lael. 16, 58:exigue sumptum praebent (parentes),
Ter. Heaut. 1, 2, 33; cf.:ratione inita frumentum se exigue dierum XXX. habere,
hardly, Caes. B. G. 7, 71, 4:celeriter exigueque dicere,
slightly, briefly, Cic. de Or. 3, 36, 144; cf.:epistola exigue scripta,
id. Att. 11, 16, 1:exigue atque frigide laudari,
Gell. 19, 3, 1: Vergilius hunc Homeri versum exigue secutus est, to a slight degree, i. e. not closely, id. 9, 9, 16.—Form exĭgŭum (post-Aug.):* (γ).dormire,
Plin. 10, 77, 97, § 209:sapere,
Plin. Ep. 3, 6, 1:tument vela,
Luc. 5, 431.—Form exĭgŭo:tangere aliquid,
Scrib. Comp. 240. -
6 exiguus
exiguus, a, um (exigo), knapp, I) quantitativ: 1) räumlich: a) dem Umfang nach, klein, schmal (Ggstz. amplus, immensus), castra, Caes.: aedificia, Hirt. b.G.: casa, Ov.: civitas, Caes.: cor, Cic.: femur, Hor.: pars terrae, Cic.: gyrus, Cic.: fines, Cic.: Compar., vicenariam exiguiorem faciunt diametro digiti semisse, Frontin. aqu. 32. – neutr. subst., exiguum, ī, n., ein Geringes, ein Weniges, campi, spatii, Liv. – b) der Länge nach, klein, kurz (Ggstz. longus), umbra, Hor.: corpus, Hor.: Calvus, Ov.: mus, ein winzige M., Verg. – 2) numerisch: a) der Zahl nach = klein, gering, unbedeutend, wenig (Ggstz. magnus, grandis), numerus oratorum, Cic.: copiae, Nep.: amicorum copiae, Cic.: haustus, Ov. – b) der Menge nach, gering, wenig, unbeträchtlich (Ggstz. magnus, multus), pulvis, Verg.: umor, Verg.; census, Hor.: u. unius anni pars, Cic.: Compar., exiguior aqua, Ulp. dig. 43, 12, 1. § 15: aridum si dabis exiguius dato, Col. arb. 28, 4: Superl., exiguissima legata, Plin. ep. 7, 24, 7: de fratrum populo exiguissima pars restat, Ov. her. 14, 115. – neutr. subst., exiguum, ī, n., etwas Weniges, eine Wenigkeit, aquae, Ov.: tritici, Curt.: naturalis vigoris, Liv.: vivitur exiguo (mit wenigem) melius, Claud.: exiguo faciles, Sil.: in hac (re) perquam exiguum sapio, Plin. ep.: exiguum tument vela, Lucan. – Compar., exiguius praestare, Ulp. dig. 30, 14, 1. – 3) zeitlich, klein, kurz (Ggstz. longus), tempus, Cic.: dies (Frist), Cic.: vita, Cic.: requies, Ov.: neutr. subst., exiguum temporis, eine kleine Spanne Zeit, Plin. ep.: exiguum (eine kleine Weile) dormire, Plin. ep.: exiguum contingis amanti, Ov.: exiguo post obitum eius, um ein kleines, kurze Zeit nach usw., Plin. – II) qualitativ: 1) der Beschaffenheit nach, a) hager, schmächtig, mager, corpus, Nep. Ages. 8, 1 – b) mager, gering, geringfügig, dürftig, spärlich, toga, Hor.: vestes, Spart.: dapes, Ov.: materia, Phaedr.: fructus, Cic.: laus, Cic. – Compar., nummi exiguiores, Ulp. dig. 32, 75: genus tribuendae muneris vacationis exiguius (Ggstz. plenius), Ulp. dig. 50, 5, 13. § 1: legatum exiguius (Ggstz. plenius), Paul. dig. 32, 46. – Superl. exiguissima opinio, Longin. in Augustin. epist. 234, 3. – neutr. subst., exiguum salutis, Sil. 4, 248. – 2) der Kraft nach, gering, schwach, unwirksam, unbedeutend (Ggstz. magnus), conamen, Ov.: vires, vox, Verg. u. Quint.: sonus, Ov.: elegi, Hor.: solacia luctus, Verg. – Compar., exiguior vox (Ggstz. validior), Ulp. dig. 29, 5, 1. § 27. – m. Genet., abundans corporis exiguusque animi, Claud. in Eutr. 2, 380. – subst., exiguo (um ein geringes, nur leise) tangere oras ulceris, Scrib. Larg. 240.
-
7 exiguus
exiguus, a, um (exigo), knapp, I) quantitativ: 1) räumlich: a) dem Umfang nach, klein, schmal (Ggstz. amplus, immensus), castra, Caes.: aedificia, Hirt. b.G.: casa, Ov.: civitas, Caes.: cor, Cic.: femur, Hor.: pars terrae, Cic.: gyrus, Cic.: fines, Cic.: Compar., vicenariam exiguiorem faciunt diametro digiti semisse, Frontin. aqu. 32. – neutr. subst., exiguum, ī, n., ein Geringes, ein Weniges, campi, spatii, Liv. – b) der Länge nach, klein, kurz (Ggstz. longus), umbra, Hor.: corpus, Hor.: Calvus, Ov.: mus, ein winzige M., Verg. – 2) numerisch: a) der Zahl nach = klein, gering, unbedeutend, wenig (Ggstz. magnus, grandis), numerus oratorum, Cic.: copiae, Nep.: amicorum copiae, Cic.: haustus, Ov. – b) der Menge nach, gering, wenig, unbeträchtlich (Ggstz. magnus, multus), pulvis, Verg.: umor, Verg.; census, Hor.: u. unius anni pars, Cic.: Compar., exiguior aqua, Ulp. dig. 43, 12, 1. § 15: aridum si dabis exiguius dato, Col. arb. 28, 4: Superl., exiguissima legata, Plin. ep. 7, 24, 7: de fratrum populo exiguissima pars restat, Ov. her. 14, 115. – neutr. subst., exiguum, ī, n., etwas Weniges, eine Wenigkeit, aquae, Ov.: tritici, Curt.: naturalis vigoris, Liv.: vivitur exiguo (mit wenigem) melius, Claud.: exiguo faciles, Sil.: in hac (re) perquam exiguum sapio, Plin. ep.: exiguum tument vela, Lucan. – Compar., exiguius————praestare, Ulp. dig. 30, 14, 1. – 3) zeitlich, klein, kurz (Ggstz. longus), tempus, Cic.: dies (Frist), Cic.: vita, Cic.: requies, Ov.: neutr. subst., exiguum temporis, eine kleine Spanne Zeit, Plin. ep.: exiguum (eine kleine Weile) dormire, Plin. ep.: exiguum contingis amanti, Ov.: exiguo post obitum eius, um ein kleines, kurze Zeit nach usw., Plin. – II) qualitativ: 1) der Beschaffenheit nach, a) hager, schmächtig, mager, corpus, Nep. Ages. 8, 1 – b) mager, gering, geringfügig, dürftig, spärlich, toga, Hor.: vestes, Spart.: dapes, Ov.: materia, Phaedr.: fructus, Cic.: laus, Cic. – Compar., nummi exiguiores, Ulp. dig. 32, 75: genus tribuendae muneris vacationis exiguius (Ggstz. plenius), Ulp. dig. 50, 5, 13. § 1: legatum exiguius (Ggstz. plenius), Paul. dig. 32, 46. – Superl. exiguissima opinio, Longin. in Augustin. epist. 234, 3. – neutr. subst., exiguum salutis, Sil. 4, 248. – 2) der Kraft nach, gering, schwach, unwirksam, unbedeutend (Ggstz. magnus), conamen, Ov.: vires, vox, Verg. u. Quint.: sonus, Ov.: elegi, Hor.: solacia luctus, Verg. – Compar., exiguior vox (Ggstz. validior), Ulp. dig. 29, 5, 1. § 27. – m. Genet., abundans corporis exiguusque animi, Claud. in Eutr. 2, 380. – subst., exiguo (um ein geringes, nur leise) tangere oras ulceris, Scrib. Larg. 240. -
8 exiguus
a, um [ exigo ]1) незначительный, небольшой, недостаточный, маленький, крошечный (spatium L; numerus C; copiae C, Nep)exiguo mero pingere aliquid O — с помощью нескольких капель вина начертить что-л. (на столе)2) короткий, краткий (tempus, vita C)3) худой, худощавый, тощий ( corpus H)4) бедный, жалкий, скудный (dapes O; toga H)5) слабый (vires V; sonus O) -
9 exiguus
-a/um adj Achétif -
10 exiguus
незначительный, небольшой: exiguo pretio rem abicere (1. 36 § 1 D. 17, 1. 1. 5 D. 26, 7). Exiguitas, незначительность: fructuum (1. 15 § 5 D. 19, 2).Латинско-русский словарь к источникам римского права > exiguus
-
11 exiguus
, exigua, exiguum (m,f,n)незначительный, небольшой, ничтожный, маленький, тщедушный -
12 per-exiguus
per-exiguus adj., very small, petty, insignificant: semen: dies, very short: argentum, L.: ignes, N.: frumentum, Cs. -
13 Cophixalus exiguus
1. LAT Cophixalus exiguus Zweifel et F. Parker2. RUS карликовый лазун m3. ENG —4. DEU —5. FRA —Ареал обитания: АвстралияVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Cophixalus exiguus
-
14 Typhlops exiguus
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Typhlops exiguus
-
15 Lubricogobius exiguus
—1. LAT Lubricogobius exiguus Tanaka2. RUS жёлтый слизистый бычок m3. ENG yellow goby4. DEU —5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Lubricogobius exiguus
-
16 exiguo
exĭgŭus, a, um, adj. [exigo, II. B. 5.; cf. contiguus, from contingo; lit., weighed, exact; hence opp. to abundant, beyond measure; cf.: parvus, pusillus, minutus], scanty in measure or number, small, little, petty, short, poor, mean.I.Adj. (freq. [p. 687] and class.):II.exile et exiguum et vietum cor et dissimile cordis fuisse,
Cic. Div. 2, 16, 37; cf.:me corporis exigui, etc.,
Hor. Ep. 1, 20, 24;and, mus,
Verg. G. 1, 181:oratorem ex immenso campo in exiguum sane gyrum compellitis,
Cic. de Or. 3, 19, 70; cf.:quoniam exiguis quibusdam finibus totum oratoris munus circumdedisti,
id. ib. 1, 62, 264:finis,
Hor. C. 1, 18, 10:alteram partem nimis exiguam atque angustam esse voluisti,
Cic. Rab. Perd. 3, 9:litterae tuae exiguam significationem tuae erga me voluntatis habebant,
id. Fam. 5, 7, 2;exigua et infirma civitas,
Caes. B. G. 7, 17, 2; cf.:pars terrae,
Cic. Rep. 1, 17:campi,
Hor. C. 2, 9, 24:castra,
Caes. B. G. 5, 49, 7:aedificia,
Hirt. B. G. 8, 5, 1:locus eloquentiae,
Quint. 2, 17, 28:toga,
Hor. Ep. 1, 19, 13; cf.:torques,
id. C. 3, 6, 12:elegi,
id. A. P. 77 et saep.:numerus oratorum,
Cic. de Or. 1, 4, 16; cf.:copiae amicorum,
id. Quint. 1, 2:malorum particula,
Juv. 13, 13:copiae,
Caes. B. C. 2, 39, 3:fructus,
Cic. Par. 6, 3, 49:cibus,
Juv. 14, 301:animus,
id. 13, 190:facultates,
Caes. B. C. 1, 78, 2:census,
Hor. Ep. 1, 1, 43:pulvis,
id. C. 1, 28, 3:tempus,
Cic. de Or. 1, 20, 92; cf.:pars unius anni,
id. Rep. 6, 23:pars aestatis,
Caes. B. G. 4, 20, 1:laus,
Cic. Agr. 2, 2, 5:grandis aut exigua (vox),
Quint. 11, 3, 15; so,vox,
Suet. Ner. 20.—With gen.: abundans corporis exiguusque animi, Claud. ap. Eutr. 2, 381.— Comp.:aqua exiguior facta,
Dig. 43, 11, 1, § 15; ib. 29, 5, 1, § 27; Front. Aquaed. 32:cytisum aridum si dabis, exiguius dato,
Col. Arb. 28; Dig. 30, 1, 14 fin.—Sup.:pars exiguissima,
Ov. H. 14, 115:legata,
Plin. Ep. 7, 24, 7.Subst.A.exĭgŭum, i, n., a little, a trifle (post-Aug.).—With gen.:B.exiguum campi ante castra erat,
Liv. 27, 27, 13:exiguum spatii,
id. 22, 24, 8:aquae,
Ov. Tr. 5, 2, 20:mellis,
Plin. 28, 9, 37, § 139:temporis,
id. Ep. 7, 27, 13:salutis,
Sil. 4, 248:exiguum de naturae patriaeque veneno,
Juv. 3, 123: exiguo (sc. tempore) post obitum ipsius, a short time after, etc., Plin. 31, 2, 3, § 7; cf.:perquam exiguum sapere,
Plin. Ep. 3, 6, 1.— Plur.:res hodie minor est here quam fuit, atque eadem cras Deteret exiguis aliquid,
Juv. 3, 23 sq. —exĭgŭus, i, m., a poor man:(α).exiguo conceditur misericordia,
Vulg. Sap. 6, 7.— Adv., shortly, briefly; slightly, scantily, sparingly.Form exĭgŭe (class.):(β).hoc quidem est nimis exigue et exiliter ad calculos revocare amicitiam,
too narrowly, Cic. Lael. 16, 58:exigue sumptum praebent (parentes),
Ter. Heaut. 1, 2, 33; cf.:ratione inita frumentum se exigue dierum XXX. habere,
hardly, Caes. B. G. 7, 71, 4:celeriter exigueque dicere,
slightly, briefly, Cic. de Or. 3, 36, 144; cf.:epistola exigue scripta,
id. Att. 11, 16, 1:exigue atque frigide laudari,
Gell. 19, 3, 1: Vergilius hunc Homeri versum exigue secutus est, to a slight degree, i. e. not closely, id. 9, 9, 16.—Form exĭgŭum (post-Aug.):* (γ).dormire,
Plin. 10, 77, 97, § 209:sapere,
Plin. Ep. 3, 6, 1:tument vela,
Luc. 5, 431.—Form exĭgŭo:tangere aliquid,
Scrib. Comp. 240. -
17 exiguum
exĭgŭus, a, um, adj. [exigo, II. B. 5.; cf. contiguus, from contingo; lit., weighed, exact; hence opp. to abundant, beyond measure; cf.: parvus, pusillus, minutus], scanty in measure or number, small, little, petty, short, poor, mean.I.Adj. (freq. [p. 687] and class.):II.exile et exiguum et vietum cor et dissimile cordis fuisse,
Cic. Div. 2, 16, 37; cf.:me corporis exigui, etc.,
Hor. Ep. 1, 20, 24;and, mus,
Verg. G. 1, 181:oratorem ex immenso campo in exiguum sane gyrum compellitis,
Cic. de Or. 3, 19, 70; cf.:quoniam exiguis quibusdam finibus totum oratoris munus circumdedisti,
id. ib. 1, 62, 264:finis,
Hor. C. 1, 18, 10:alteram partem nimis exiguam atque angustam esse voluisti,
Cic. Rab. Perd. 3, 9:litterae tuae exiguam significationem tuae erga me voluntatis habebant,
id. Fam. 5, 7, 2;exigua et infirma civitas,
Caes. B. G. 7, 17, 2; cf.:pars terrae,
Cic. Rep. 1, 17:campi,
Hor. C. 2, 9, 24:castra,
Caes. B. G. 5, 49, 7:aedificia,
Hirt. B. G. 8, 5, 1:locus eloquentiae,
Quint. 2, 17, 28:toga,
Hor. Ep. 1, 19, 13; cf.:torques,
id. C. 3, 6, 12:elegi,
id. A. P. 77 et saep.:numerus oratorum,
Cic. de Or. 1, 4, 16; cf.:copiae amicorum,
id. Quint. 1, 2:malorum particula,
Juv. 13, 13:copiae,
Caes. B. C. 2, 39, 3:fructus,
Cic. Par. 6, 3, 49:cibus,
Juv. 14, 301:animus,
id. 13, 190:facultates,
Caes. B. C. 1, 78, 2:census,
Hor. Ep. 1, 1, 43:pulvis,
id. C. 1, 28, 3:tempus,
Cic. de Or. 1, 20, 92; cf.:pars unius anni,
id. Rep. 6, 23:pars aestatis,
Caes. B. G. 4, 20, 1:laus,
Cic. Agr. 2, 2, 5:grandis aut exigua (vox),
Quint. 11, 3, 15; so,vox,
Suet. Ner. 20.—With gen.: abundans corporis exiguusque animi, Claud. ap. Eutr. 2, 381.— Comp.:aqua exiguior facta,
Dig. 43, 11, 1, § 15; ib. 29, 5, 1, § 27; Front. Aquaed. 32:cytisum aridum si dabis, exiguius dato,
Col. Arb. 28; Dig. 30, 1, 14 fin.—Sup.:pars exiguissima,
Ov. H. 14, 115:legata,
Plin. Ep. 7, 24, 7.Subst.A.exĭgŭum, i, n., a little, a trifle (post-Aug.).—With gen.:B.exiguum campi ante castra erat,
Liv. 27, 27, 13:exiguum spatii,
id. 22, 24, 8:aquae,
Ov. Tr. 5, 2, 20:mellis,
Plin. 28, 9, 37, § 139:temporis,
id. Ep. 7, 27, 13:salutis,
Sil. 4, 248:exiguum de naturae patriaeque veneno,
Juv. 3, 123: exiguo (sc. tempore) post obitum ipsius, a short time after, etc., Plin. 31, 2, 3, § 7; cf.:perquam exiguum sapere,
Plin. Ep. 3, 6, 1.— Plur.:res hodie minor est here quam fuit, atque eadem cras Deteret exiguis aliquid,
Juv. 3, 23 sq. —exĭgŭus, i, m., a poor man:(α).exiguo conceditur misericordia,
Vulg. Sap. 6, 7.— Adv., shortly, briefly; slightly, scantily, sparingly.Form exĭgŭe (class.):(β).hoc quidem est nimis exigue et exiliter ad calculos revocare amicitiam,
too narrowly, Cic. Lael. 16, 58:exigue sumptum praebent (parentes),
Ter. Heaut. 1, 2, 33; cf.:ratione inita frumentum se exigue dierum XXX. habere,
hardly, Caes. B. G. 7, 71, 4:celeriter exigueque dicere,
slightly, briefly, Cic. de Or. 3, 36, 144; cf.:epistola exigue scripta,
id. Att. 11, 16, 1:exigue atque frigide laudari,
Gell. 19, 3, 1: Vergilius hunc Homeri versum exigue secutus est, to a slight degree, i. e. not closely, id. 9, 9, 16.—Form exĭgŭum (post-Aug.):* (γ).dormire,
Plin. 10, 77, 97, § 209:sapere,
Plin. Ep. 3, 6, 1:tument vela,
Luc. 5, 431.—Form exĭgŭo:tangere aliquid,
Scrib. Comp. 240. -
18 sumptus
[st1]1 [-] sumptus, a, um: part. passé de sumo. - [abcl][b]a - pris, saisi. - [abcl]b - reçu, emprunté. - [abcl]c - employé, dépensé. - [abcl]d - entrepris, assumé.[/b] - sumptā virili togā, Cic. Lael. 1, 1: après avoir pris la toge virile. - sumptus in cibo, Plin.: pris comme aliment. - exitium sumptum (finis sumptus), Tac.: mort volontaire. - praecipuo certamine animi adversus eum sumpto, Liv. 37, 10, 2: nourrissant contre lui une animosité violente. - pecunia mutua sumptus, Sall.: argent emprunté. - sumpti dies ad... Cic.: jours consacrés à... - legatis respondit diem se ad deliberandum sumpturum, Caes. B. G. 1.7: il répondit aux légats qu'il allait consacrer la journée à réfléchir. - cibi sumere tempus, Liv. 32, 11: prendre le temps de se restaurer. - curis sumptus, Poet. ap. Cic. Div. 1, 21, 42: consumé de soucis. - sumptae inimicitiae, Cic. Vatin. 11, 28: inimitiés affrontées, inimitiés assumées. [st1]2 [-] sumptŭs, ūs, m. (dat. sing. sumptui ou sumptu; qqf. gén. sing. sumpti): dépense, frais, coût. - sumptus epularum, Cic. Tusc. 5, 34, 97: le luxe de la table. - sumptus perpetui: dépenses courantes. - itineris sumptus, Cic.: frais de voyage - sumptus ex aerario erogatus est, Liv.: le Trésor en fit les frais. - suo sumptu: à ses frais. - sumptu publico: aux frais de l'Etat. - sumptum facere in aliquid, Cic.: employer de l'argent à qqch. - sumptum nusquam melius posse poni, Cic. Q. Fr. 3, 1, 2, § 3: (affirmer) qu'on ne saurait nulle part faire un meilleur usage de son argent. - sumptui deditus, Sall.: prodigue. - sumptum minuere (temperare), Cic.: diminuer les dépenses. - illud te rogo, sumptu ne parcas, Cic. Fam. 16, 4, 2: je te demande de ne pas regarder à la dépense (je te demande de ne pas être regardant). - pyramidum sumptus ad sidera ducti, Prop.: les pyramides élevées à grands frais jusqu'aux nues. - exiguus sumptus aedilitatis fuit, Cic. Off. 2, 17, 59: les frais de mon édilité furent modiques. - alicui sumptui esse: faire faire des dépenses à qqn, causer des dépenses à qqn. - tibi sumptui esse mihi molestum'st, Plaut. Mil. 3, 1: il m'est désagrable de t'avoir causé des dépenses. - aliquid sumpti facere, Plaut.: faire la dépense de qqch.* * *[st1]1 [-] sumptus, a, um: part. passé de sumo. - [abcl][b]a - pris, saisi. - [abcl]b - reçu, emprunté. - [abcl]c - employé, dépensé. - [abcl]d - entrepris, assumé.[/b] - sumptā virili togā, Cic. Lael. 1, 1: après avoir pris la toge virile. - sumptus in cibo, Plin.: pris comme aliment. - exitium sumptum (finis sumptus), Tac.: mort volontaire. - praecipuo certamine animi adversus eum sumpto, Liv. 37, 10, 2: nourrissant contre lui une animosité violente. - pecunia mutua sumptus, Sall.: argent emprunté. - sumpti dies ad... Cic.: jours consacrés à... - legatis respondit diem se ad deliberandum sumpturum, Caes. B. G. 1.7: il répondit aux légats qu'il allait consacrer la journée à réfléchir. - cibi sumere tempus, Liv. 32, 11: prendre le temps de se restaurer. - curis sumptus, Poet. ap. Cic. Div. 1, 21, 42: consumé de soucis. - sumptae inimicitiae, Cic. Vatin. 11, 28: inimitiés affrontées, inimitiés assumées. [st1]2 [-] sumptŭs, ūs, m. (dat. sing. sumptui ou sumptu; qqf. gén. sing. sumpti): dépense, frais, coût. - sumptus epularum, Cic. Tusc. 5, 34, 97: le luxe de la table. - sumptus perpetui: dépenses courantes. - itineris sumptus, Cic.: frais de voyage - sumptus ex aerario erogatus est, Liv.: le Trésor en fit les frais. - suo sumptu: à ses frais. - sumptu publico: aux frais de l'Etat. - sumptum facere in aliquid, Cic.: employer de l'argent à qqch. - sumptum nusquam melius posse poni, Cic. Q. Fr. 3, 1, 2, § 3: (affirmer) qu'on ne saurait nulle part faire un meilleur usage de son argent. - sumptui deditus, Sall.: prodigue. - sumptum minuere (temperare), Cic.: diminuer les dépenses. - illud te rogo, sumptu ne parcas, Cic. Fam. 16, 4, 2: je te demande de ne pas regarder à la dépense (je te demande de ne pas être regardant). - pyramidum sumptus ad sidera ducti, Prop.: les pyramides élevées à grands frais jusqu'aux nues. - exiguus sumptus aedilitatis fuit, Cic. Off. 2, 17, 59: les frais de mon édilité furent modiques. - alicui sumptui esse: faire faire des dépenses à qqn, causer des dépenses à qqn. - tibi sumptui esse mihi molestum'st, Plaut. Mil. 3, 1: il m'est désagrable de t'avoir causé des dépenses. - aliquid sumpti facere, Plaut.: faire la dépense de qqch.* * *I.Sumptus, Participium. Cic. Prins.II.Sumptus, huius sumptus. Terent. Despense, Coust, Coustange, Fraiz.\Exiguus. Cic. Petite despense.\Sumptus. Cic. Superfluité et excez, soit en viandes, habits, ou autre chose.\Nepotini sumptus. Sueton. Prodigalité, Despense prodigue et excessive.\Dare sumptum. Cic. Donner argent pour faire sa despense et les fraiz.\Effusus sumptus. Cic. Grande despense.\Facere sumptum. Cic. Despendre.\Nullus teruncius factus sumptus est. Cic. On n'a pas despendu un liard.\Nullus fit sumptus in nos. Cic. On ne fait point de despense pour nous.\Insumere sumptum magnum, aut laborem in aliquem rem. Cic. Faire grande despense.\Minuere sumptum in aliquem. Cic. Ne despendre pas tant envers luy, N'y faire pas tant de fraiz.\Ponere sumptum. Cic. Despendre.\Prodire sumptu extra modum. Cicero. Despendre excessivement.\Aduentus noster ne minimo quidem vobis fuit sumptui. Cic. Il ne vous a rien cousté à ma venue, Vous n'avez faict aucune despense pour ma venue.\Suppeditare sumptus. Ci. Fournir aux despens, Refonder les despens. Bud.\Temperare sumptus. Ouid. Moderer la despense. -
19 copia
[co-ops; copia [[ →] inopia] [st1]1 [-] cōpĭa, ae, f.: a - abondance (d'objets divers), grande quantité de; moyens d'existence, ressources, fortune, richesses. - copia frugum, Cic.: récolte abondante. - omnis copia narium, Hor. C. 2, 15, 6: tous les trésors de l'odorat (toutes les fleurs). - exercitum Cn. Domitii suis copiis sustentare, Cic.: entretenir à ses frais l'armée de Cn. Domitius. - copiae maris, Plin. Ep. 5, 2: les ressources de la mer. - circumfluere omnibus copiis, Cic. Lael. 15: nager dans l'abondance. - exercitus Afranii omnium rerum abundabat copia, Caes. BC. 1: l'armée d'Afranius avait tout en abondance. - magna copia pabuli suppetebat, Caes. BC. 1: il avait du fourrage en grande quantité. - numerus exiguus pro copia agri, Liv. 35: nombre insuffisant par rapport à l'étendue du territoire. - in magna copia rerum aliud alii natura iter ostendit, Sall. C. 2: dans le vaste champ des activités humaines la nature montre à chacun la route à suivre. - avaritia pecuniae studium habet... neque copia neque inopia minuitur, Sall. C. 11: l'avidité, c'est le désir d'argent... ni l'abondance, ni l'indigence n'en diminuent la violence. b - au plur. provisions (de bouche), approvisionnements, subsistances, vivres. - inops copiarum, Vell.: sans provisions de bouche, (privé de tout). - copias Dyrrhachii comparare, Caes.: réunir des provisions à Dyrrachium. - copias in castra convehere, Tac.: transporter des approvisionnements dans le camp. - au sing. - copia cum egestate confligit, Cic.: la richesse lutte contre le dénûment. - bonam copiam alicui ejurare, Cic.: déclarer à qqn qu'on est insolvable. - bonam copiam jurare, Varr.: affirmer par serment sa solvabillité. c - grand nombre, foule, multitude. - copia latronum, Sall.: une grande quantité de brigands. - copia poetarum, Cic.: une grande quantité de poètes. d - souvent au plur. corps d'armée, troupes, forces militaires. - navalis copia, Cic.: forces navales. - augebatur illis copia, Caes. BC. 1: leurs effectifs augmentaient. - copias suas exponit; legiones habere sese paratas decem, Caes. BC. 1: il dénombre ses forces: il a dix légions toutes prêtes. - omnibus copiis Sicorim transeunt, Caes. BC. 1: ils passent le Sicoris avec toutes leurs troupes. e - abondance oratoire. - copia dicendi (copia in dicendo), Cic.: l’éloquence. - copia inventionis, Quint.: la richesse d'invention. g - moyen, ressource, faculté, pouvoir, permission, liberté. - copiam quaerere, Ter.: chercher un moyen. - Adherbalis appellandi copia non fuit, Sall. J. 22: il n'y eut pas moyen de rencontrer Adherbal. - non emendi aut mutandi copia erat, Sall. J. 18: il n'y avait pas moyen de faire des achats ou des échanges. - alicui copiam facere alicujus rei: donner à qqn la libre disposition de qqch. - civibus suis consilii sui copiam facere, Cic.: mettre ses avis à la disposition de ses concitoyens. - copiam dare, Virg. (copiam efficere, Plaut.): donner la permission. - dare senatus copiam, Tac.: accorder une audience du sénat. - copiam facere ut, Plaut.: permettre de. - non cunctandi copia est, Plaut. Ep. 1, 2, 58: je n'ai pas de temps à perdre. - si modo copia detur, Ov.: pourvu que j'en aie l'occasion. - pro copia, Plaut.: à ma discrétion, à ma disposition. - pro copia cujusque, Curt.: suivant les facultés de chacun. - pro copia rerum et temporis, Amm. 25: en raison des circonstances. - ex copia rerum statuit sibi nihil agitandum, Sall. J. 39: en raison de la situation, il décida qu'on ne devait rien faire. - avec ut + subj. - copia est ut... Plaut. Ter.: il y a possibilité de. - avec inf. - quibus in otio vel magnifice vel molliter vivere copia erat, bellum quam pacem malebant, Sall. C. 17: alors qu'ils auraient pu vivre sans rien faire dans le luxe ou dans la mollesse, ils préféraient la guerre à la paix. [st1]2 [-] Cōpĭa, ae, f.: l'Abondance (déesse). - aurea fruges Italiae pleno defundit Copia cornu, Hor. Ep. 1: l'Abondance dorée répand sa pleine corne de fruits sur l'Italie. [st1]3 [-] Cōpĭa Augusta = Lugdunum: Lyon.* * *[co-ops; copia [[ →] inopia] [st1]1 [-] cōpĭa, ae, f.: a - abondance (d'objets divers), grande quantité de; moyens d'existence, ressources, fortune, richesses. - copia frugum, Cic.: récolte abondante. - omnis copia narium, Hor. C. 2, 15, 6: tous les trésors de l'odorat (toutes les fleurs). - exercitum Cn. Domitii suis copiis sustentare, Cic.: entretenir à ses frais l'armée de Cn. Domitius. - copiae maris, Plin. Ep. 5, 2: les ressources de la mer. - circumfluere omnibus copiis, Cic. Lael. 15: nager dans l'abondance. - exercitus Afranii omnium rerum abundabat copia, Caes. BC. 1: l'armée d'Afranius avait tout en abondance. - magna copia pabuli suppetebat, Caes. BC. 1: il avait du fourrage en grande quantité. - numerus exiguus pro copia agri, Liv. 35: nombre insuffisant par rapport à l'étendue du territoire. - in magna copia rerum aliud alii natura iter ostendit, Sall. C. 2: dans le vaste champ des activités humaines la nature montre à chacun la route à suivre. - avaritia pecuniae studium habet... neque copia neque inopia minuitur, Sall. C. 11: l'avidité, c'est le désir d'argent... ni l'abondance, ni l'indigence n'en diminuent la violence. b - au plur. provisions (de bouche), approvisionnements, subsistances, vivres. - inops copiarum, Vell.: sans provisions de bouche, (privé de tout). - copias Dyrrhachii comparare, Caes.: réunir des provisions à Dyrrachium. - copias in castra convehere, Tac.: transporter des approvisionnements dans le camp. - au sing. - copia cum egestate confligit, Cic.: la richesse lutte contre le dénûment. - bonam copiam alicui ejurare, Cic.: déclarer à qqn qu'on est insolvable. - bonam copiam jurare, Varr.: affirmer par serment sa solvabillité. c - grand nombre, foule, multitude. - copia latronum, Sall.: une grande quantité de brigands. - copia poetarum, Cic.: une grande quantité de poètes. d - souvent au plur. corps d'armée, troupes, forces militaires. - navalis copia, Cic.: forces navales. - augebatur illis copia, Caes. BC. 1: leurs effectifs augmentaient. - copias suas exponit; legiones habere sese paratas decem, Caes. BC. 1: il dénombre ses forces: il a dix légions toutes prêtes. - omnibus copiis Sicorim transeunt, Caes. BC. 1: ils passent le Sicoris avec toutes leurs troupes. e - abondance oratoire. - copia dicendi (copia in dicendo), Cic.: l’éloquence. - copia inventionis, Quint.: la richesse d'invention. g - moyen, ressource, faculté, pouvoir, permission, liberté. - copiam quaerere, Ter.: chercher un moyen. - Adherbalis appellandi copia non fuit, Sall. J. 22: il n'y eut pas moyen de rencontrer Adherbal. - non emendi aut mutandi copia erat, Sall. J. 18: il n'y avait pas moyen de faire des achats ou des échanges. - alicui copiam facere alicujus rei: donner à qqn la libre disposition de qqch. - civibus suis consilii sui copiam facere, Cic.: mettre ses avis à la disposition de ses concitoyens. - copiam dare, Virg. (copiam efficere, Plaut.): donner la permission. - dare senatus copiam, Tac.: accorder une audience du sénat. - copiam facere ut, Plaut.: permettre de. - non cunctandi copia est, Plaut. Ep. 1, 2, 58: je n'ai pas de temps à perdre. - si modo copia detur, Ov.: pourvu que j'en aie l'occasion. - pro copia, Plaut.: à ma discrétion, à ma disposition. - pro copia cujusque, Curt.: suivant les facultés de chacun. - pro copia rerum et temporis, Amm. 25: en raison des circonstances. - ex copia rerum statuit sibi nihil agitandum, Sall. J. 39: en raison de la situation, il décida qu'on ne devait rien faire. - avec ut + subj. - copia est ut... Plaut. Ter.: il y a possibilité de. - avec inf. - quibus in otio vel magnifice vel molliter vivere copia erat, bellum quam pacem malebant, Sall. C. 17: alors qu'ils auraient pu vivre sans rien faire dans le luxe ou dans la mollesse, ils préféraient la guerre à la paix. [st1]2 [-] Cōpĭa, ae, f.: l'Abondance (déesse). - aurea fruges Italiae pleno defundit Copia cornu, Hor. Ep. 1: l'Abondance dorée répand sa pleine corne de fruits sur l'Italie. [st1]3 [-] Cōpĭa Augusta = Lugdunum: Lyon.* * *Copia, copiae, Abondance de quelque chose que ce soit, Foison, Copiosité, Largesse, Plenté.\Pro copia. Plaut. Selon ma puissance et richesse.\Pro copia et sapientia. Plaut. Selon mon povoir et sagesse.\Exiguae amicorum copiae. Cic. Peu d'amis.\Neque consilii locum habeo, neque auxilii copiam. Terent. Je n'ay ne lieu de prendre conseil n'aide d'aucun.\Causae copia. Cic. Abondance de droict.\Vitae copia defit illis. Lucret. Ils meurent.\Ex copia rerum consilium trahere. Sallust. Prendre conseil et advis selon la fourniture de ce qu'on ha.\Cassa copia verborum. Lucret. Vaine, Inutile.\Fastidiosa copia. Horat. Qui fait mespriser et ne tenir compte des choses dont on ha abondance.\Mala copia. Horat. Qui nuit, et porte dommage.\Opulenta copia manabit benigno cornu. Horat. Tu auras abondance de tous biens.\Stipata copia rei alicuius. Lucret. Espesse, Serree.\Copia. Tacit. Provision de vivres.\Copia, vel Copiae, tam in singulari, quam in plurali. Terent. Armee, Bende de gens de guerre.\Copiam aliam quaerere. Terent. Aide et support.\Copia, Povoir et puissance. Et iungitur plerumque cum hoc verbo Facio vel Do. Terent. - date crescendi copiam Nouarum. Baillez, ou donnez povoir et liberté.\Dare copiam existimandi aliquid. Terent. Donner ouverture de povoir juger, etc.\Ea res dedit tum existimandi copiam. Terent. Donna.\Copia est quae volumus. Sub. eorum. Plaut. Nous avons ce que nous demandons.\Copia est, vt pedem efferamus ex aedibus. Plaut. Nous avons liberté de sortir.\Copia est illi in otio viuere. Sallust. Il peult.\Copia vix fuit eum adeundi. Plaut. Congé, Faculté, A grand peine peuls je, etc. ou me fut il permis, etc.\Id repetundi copia'st quando velis. Plaut. Tu peuls, Il est en ta puissance de, etc.\Cunctandi copia non est. Plaut. Je n'ay pas loisir d'arrester, Je ne puis tarder.\Copiam facere conueniendi alterum. Plaut. Faire qu'on puisse parler à un autre.\Copiam pugnae facere. Liu. Donner congé de combatre.\Copiam facere consilii sui. Cic. Recevoir et ouir un chascun qui veult venir demander conseil.\Cui copiam scientiae tuae facias. Plin. iunior. A qui tu communiques ta science.\Copiam facere argenti. Plaut. Prester argent.\Orat vt tui copiam sibi potestatemque facias. Plaut. Elle te prie qu'elle te puisse gouverner. B.\Copiam efficere alicui ad aliquam amicam. Plaut. Donner accez et entree. -
20 exigue
exiguē [ exiguus ]1) мало, недостаточно, скудно (e. atque frigide laudari AG); едваfrumentum e. dierum triginta habere Cs — иметь едва 30-дневный запас хлеба2) кратко, сжато ( epistulam scribĕre C)
См. также в других словарях:
exiguus — index inconsiderable, slight Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
EXIGUUS — cognom. Dionysii, qui natione Scytha, instituto Monachus, dignitate Abbas, sub Theodorico Rege et Successoribus claruit. Scripsit Cyclum Paschalem, ab A. C. 525. in quo, omissâ profanâ annorum Aerae Diocletianae computatione, annos numerare… … Hofmann J. Lexicon universale
exiguus — See exigua … Etymological dictionary of grasses
Dionysius Exiguus — oder auch Denys der Kleine bzw. der Geringe (* um 470; † um 540) war von Geburt Skythe und lebte seit etwa 500 als Mönch und Freund des Cassiodor in Rom. Dort übersetzte er griechische patristische Schriften ins Lateinische. Er wurde durch die… … Deutsch Wikipedia
Cophixalus exiguus — Cophixalus exiguus … Wikipédia en Français
Cophixalus exiguus — Scanty Frog Estado de conservación … Wikipedia Español
Cophixalus Exiguus — Cophixalus exiguus … Wikipédia en Français
Cophixalus exiguus — Cophixalus exiguus … Wikipédia en Français
Scinax exiguus — Scinax exiguus … Wikipédia en Français
Atelopus exiguus — Saltar a navegación, búsqueda ? Atelopus exiguus Estado de conservación … Wikipedia Español
Dionysius Exiguus — St. Dionysius Exiguus (Dionysius the Humble) Born c. 470 Died c. 544 Honored in Romanian Orthodox Church Canonized 8 July 2008 … Wikipedia