-
1 оправдывать
excusare [1]; absolvere [o, lvi, lutum]; purgare [1]; expurgare [1]; laudare [1]; culpa liberare [1]; culpam demovēre [eo, movi, motum]• он не оправдал надежды / мнения is fefellit spem / opinionem
-
2 Извинить
- ignoscere; excusare; purgare;• извини за выражение - ignoscet mihi genius tuus;
• извините, что перебил - da mihi veniam, ignosce mihi, quod te interpellaverim;
-
3 Извиняться
- causari; excusare se; excusari; -
4 Обстоятельство
- res; titulus; tempus; status (rerum; vitae); conditio; circumstantia; causa; positio; accidens, -entis n; facinus, -oris n;• обстоятельства таковы - res hoc statu est;
• так уж сложились обстоятельства - sic enim res ferebat;
• обстоятельство, которое кажется извиняющим - titulus, qui videtur excusare;
• обстоятельства - circumstantia (rerum);
• в зависимости от обстоятельств - pro re; pro tempore; pro re nata;
• смотря по обстоятельствам - pro tempore et pro re;
• когда требуют обстоятельства - ubi occasio admonet; si res poscat/cogat/exigat;
• применяться к обстоятельствам - uti temporibus;
• ни при каких обстоятельствах - nullo modo;
• при всех обстоятельствах - utique;
• при любых обстоятельствах - per aequa per iniqua;
• как бы ни сложились обстоятельства - quicumque venti erunt;
• при таких обстоятельствах - in tali rerum statu;
• при нынешних, по крайней мере, обстоятельствах - ut nunc quidem est;
• благоприятные обстоятельства - expedientia;
• при хороших обстоятельствах - salvis rebus;
• побуждаемый этими обстоятельствами - his rebus adductus;
• в тяжёлых обстоятельствах (in) rebus egenis;
• чрезвычайное и непреодолимое обстоятельство - vis major (excusat);
• исследовать как факты, так и их обстоятельства - ut res, ita tempora rerum quaerere;
• изменение обстоятельств - inclinatio temporis;
• решения зависят от обстоятельств - consilia temporum sunt;
• в силу обстоятельств - temporis causa;
• часто в тяжёлых обстоятельствах - multis et magnis tempestatibus;
• зависящий от обстоятельств - temporarius (amicitia; brevis et t.);
• стечение обстоятельств - temeritas;
-
5 Оправдание
- excusatio; absolutio; purgatio; satisfactio; apologia; liberatio;• приводить в оправдание - excusare; causatio;
• оправдание преступника - позор для судьи - judex damnatur, ubi nocens absolvitur;
-
6 Оправдать,
оправдывать - excusare; absolvere; purgare; expurgare; laudare; culpa liberare; culpam demovere;• он не оправдал надежды. мнения - is fefellit spem / opinionem;
См. также в других словарях:
excusare — index exculpate, excuse, justify Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
excuser — [ ɛkskyze ] v. tr. <conjug. : 1> • escuser 1190; lat. excusare « mettre hors de cause » I ♦ 1 ♦ S efforcer de justifier (une personne, une action) en alléguant des excuses. ⇒ défendre. Il s efforce vainement de l excuser. ⇒ blanchir,… … Encyclopédie Universelle
excusar — (Del lat. excusare.) ► verbo transitivo/ pronominal 1 Presentar razones o motivos para justificar un acto: ■ siempre se excusa cuando llega tarde. SINÓNIMO [disculpar,eximir] ► verbo transitivo 2 Dejar de hacer una cosa por creerla innecesaria o… … Enciclopedia Universal
excusar — Se conjuga como: amar Infinitivo: Gerundio: Participio: excusar excusando excusado Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. excuso excusas excusa excusamos excusáis … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
excuser — Excuser, Excusare, Eximere ex culpa. S excuser, Causari, Expurgationem habere, Opponere causam, Satisfacere. Soy excuser sur quelque chose, Excusare aliquid. S excuser sur le temps, Causam conferre in tempus. S excuser qu on est malade, et que… … Thresor de la langue françoyse
exonier — Exonier, actif. acut. Est par serment excuser aucun envers un juge, de sa non comparence, ayant esté adjourné à comparoir en personne ladite excusation fondée sur indisposition de sa personne telle qui ne luy promet venir à pied, ne à cheval ne… … Thresor de la langue françoyse
excuser — (èk sku zé) v. a. 1° Donner les raisons qui peuvent disculper quelqu un d une faute, d un manquement. • Je ne vois pas comment on pourrait l excuser [Dieu] de tromperie, si en effet ces idées [des objets extérieurs] étaient produites par d… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
CRURA — varicandi ac disparandi modi duo, quorum alterum Daedalus in simulacris primus expressit, vide infra in voce Varus. Illa, uti pedes, tibias, ac femora, fasciis involvebant Antiqui, Hebraei, Graeci, Romani; interque eos aegroti primum et… … Hofmann J. Lexicon universale
Excuse — Ex*cuse , v. t. [imp. & p. p. {Excused}; p. pr. & vb. n. {Excusing}.] [OE. escusen, cusen, OF. escuser, excuser, F. excuser, fr. L. excusare; ex out + causa cause, causari to plead. See {Cause}.] 1. To free from accusation, or the imputation of… … The Collaborative International Dictionary of English
Excused — Excuse Ex*cuse , v. t. [imp. & p. p. {Excused}; p. pr. & vb. n. {Excusing}.] [OE. escusen, cusen, OF. escuser, excuser, F. excuser, fr. L. excusare; ex out + causa cause, causari to plead. See {Cause}.] 1. To free from accusation, or the… … The Collaborative International Dictionary of English
Excusing — Excuse Ex*cuse , v. t. [imp. & p. p. {Excused}; p. pr. & vb. n. {Excusing}.] [OE. escusen, cusen, OF. escuser, excuser, F. excuser, fr. L. excusare; ex out + causa cause, causari to plead. See {Cause}.] 1. To free from accusation, or the… … The Collaborative International Dictionary of English