Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

excursion

  • 1 excursio

    excursĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] excursion, voyage. [st2]2 [-] incursion, brusque attaque, invasion, sortie. [st2]3 [-] attaque, escarmouche. [st2]4 [-] champ libre, digression.
    * * *
    excursĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] excursion, voyage. [st2]2 [-] incursion, brusque attaque, invasion, sortie. [st2]3 [-] attaque, escarmouche. [st2]4 [-] champ libre, digression.
    * * *
        Excursio, excursionis. Cic. Course, Volerie.
    \
        Excursio militum. Cic. Course de gens de guerre contre les ennemis.
    \
        Excursiones et latrocinia hostium. Dic. Voleries.
    \
        Excursiones inuicem facere. Liu. Faire des courses les uns sur les autres.

    Dictionarium latinogallicum > excursio

  • 2 excursus

    [st1]1 [-] excursus, a, um: part. passé de excurro. - excursum spatium, Ter.: espace parcouru. [st1]2 [-] excursŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - course, excursion. - [abcl]b - incursion, irruption. - [abcl]c - digression. - [abcl]d - avance, saillie. - [abcl]e - étendue, prolongement.[/b]
    * * *
    [st1]1 [-] excursus, a, um: part. passé de excurro. - excursum spatium, Ter.: espace parcouru. [st1]2 [-] excursŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - course, excursion. - [abcl]b - incursion, irruption. - [abcl]c - digression. - [abcl]d - avance, saillie. - [abcl]e - étendue, prolongement.[/b]
    * * *
        Excursus, Participium ab Excurror. Terent. Prope iam excurso spatio. Qui est couru.
    \
        Excursus, huius excursus. Plin. iunior. Yssue hors de propos, Digression.
    \
        Excursus nauigiorum. Hirtius. Courses.

    Dictionarium latinogallicum > excursus

  • 3 peregrinor

    pĕrĕgrīnor, āri, ātus sum [st2]1 [-] voyager à l'étranger, faire une excursion lointaine. [st2]2 [-] séjourner à l'étranger, être à l'étranger. - au fig. vestrae peregrinantur aures, Cic.: vos oreilles sont-elles étrangères à ce qui se dit ici?
    * * *
    pĕrĕgrīnor, āri, ātus sum [st2]1 [-] voyager à l'étranger, faire une excursion lointaine. [st2]2 [-] séjourner à l'étranger, être à l'étranger. - au fig. vestrae peregrinantur aures, Cic.: vos oreilles sont-elles étrangères à ce qui se dit ici?
    * * *
        Peregrinor, pen. prod. peregrinaris, peregrinari. Cic. Aller sur les champs en pays loingtain et estrange, Voyager, Peregriner.
    \
        Peregrinari rem aliquam. Cic. Cercher bien loing.
    \
        Vestrae peregrinantur aures, neque in hoc peruagato ciuitatis sermone versantur? Cic. Voz oreilles sont elles ailleurs, et n'escoutent point ce qui se dit si souvent parmi la ville? Comme s'il disoit, Avez vous les oreilles aux champs, et non point en la ville?

    Dictionarium latinogallicum > peregrinor

  • 4 excursus

        excursus ūs, m    [1 CEL-], a running out, running forth, excursion: excursūsque brevīs temptant (apes), V.— A sally, charge, inroad, invasion: militum, Cs.: subiti, Ta.
    * * *
    running forth, onset, charge, excursion, sally, sudden raid

    Latin-English dictionary > excursus

  • 5 excurro

    I
    excurrere, excucurri, excursus V
    run out; make an excursion; sally; extend; project
    II
    excurrere, excurri, excursus V
    run out; make an excursion; sally; extend; project

    Latin-English dictionary > excurro

  • 6 excurro

    ex-curro, cŭcurri (Plaut. Most. 2, 1, 12; Liv. 1, 15 et saep.;

    less freq. curri,

    Liv. 25, 30), cursum, 3, v. n. and a.
    I.
    Neut., to run out or forth, to hasten forwards.
    A.
    Lit.:

    cum se excucurrisse illuc frustra sciverit,

    Plaut. Bacch. 2, 3, 125:

    excurrat aliquis, qui hoc tantum mali filio suo nuntiet,

    Cic. Verr. 2, 1, 26, § 67:

    mandavi utrique eorum, ut ante ad me excurrerent, ut tibi obviam prodire possem,

    id. Fam. 3, 7, 4: excurristi a Neapoli, Caes. ap. Prisc. p. 901 P.:

    dum panes et cetera in navem parantur, excurro in Pompeianum,

    make an excursion, Cic. Att. 10, 15, 4;

    so of a long journey: in Graeciam,

    id. ib. 14, 16, 3;

    of eagerness in applauding a speaker: proni atque succincti ad omnem clausulam non exsurgunt modo, verum etiam excurrunt,

    Quint. 2, 2, 12:

    in crucem,

    to go to destruction, go to the devil, Plaut. Most. 2, 1, 12:

    ad hominem Dei,

    Vulg. 4 Reg. 4, 22.—
    b.
    In partic., milit. t. t., to sally forth, to make an excursion or irruption:

    sine signis omnibus portis,

    Liv. 29, 34, 11:

    in fines Romanos excucurrerunt populandi magis quam justi more belli,

    id. 1, 15, 1 Drak. N. cr.:

    Carthago excurrere ex Africa videbatur,

    Cic. Agr. 2, 32, 87:

    excursurus cum valida manu fuerat,

    Just. 13, 5.—
    2.
    Transf., of inanim. or abstr. things.
    a.
    In gen., to go forth, issue forth:

    fons ex summo montis cacumine excurrens,

    Curt. 3, 1, 3; Pall. Nov. 15, 1:

    nec recisis qui a lateribus excurrant pampinis,

    shoot forth, Plin. 17, 23, 35, § 212:

    quorum animi spretis corporibus evolant atque excurrunt foras,

    Cic. Div. 1, 50, 114.—
    b.
    In partic.
    (α).
    Of localities, to run out, project, extend:

    ab intimo sinu paeninsula excurrit,

    Liv. 26, 42, 8:

    Sicania tribus excurrit in aequora linguis,

    Ov. M. 13, 724:

    promontorium in altum,

    Liv. 32, 23, 10 Drak.:

    dorsum montis in Persidem,

    Curt. 5, 3:

    promontorium per Creticum mare,

    Plin. 5, 5, 5, § 32.—
    (β).
    In specifications of measure, to be over and above, to exceed (late Lat.; cf.

    Krebs, Antibarb. p. 435): decem (auri pondo) et quod excurrit,

    and something over, Dig. 16, 3, 26:

    viginti et quod excurrit annorum pax,

    of twenty years and upwards, Veg. Mil. 1, 28. —
    B.
    Trop., to run or spread out, to extend, display itself:

    campus, in quo excurrere virtus posset,

    Cic. Mur. 8, 18: quid est, cur insistere orationem malint quam cum sententia pariter excurrere? qs. to keep pace with, id. Or. 51, 170:

    ne oratio excurrat longius,

    to run out to too great length, be prolix, id. de Or. 3, 49, 190:

    extra ordinem excurrens tractatio,

    Quint. 4, 3, 14:

    paeone dochmioque, quorum prior in quatuor, secundus in quinque (syllabas) excurrit,

    id. 9, 4, 79:

    praecoces germinationes,

    Plin. 17, 2, 2, § 16: in hos quoque studiorum secessus excurrit, qs. makes excursions, Quint. 10, 5, 16:

    in pericula,

    Sen. Ben. 2, 34 fin.:

    quia in hoc tempus excurrit donationis eventus, quo,

    extends, Dig. 24, 1, 10: quaedam (in periodo) quasi decurtata... productiora alia et quasi immoderatius excurrentia, running out, stretched out (the figure being taken from places which run out or project, v. above), Cic. Or. 53, 178.—
    (β).
    To run out, end, terminate, of verses:

    in quatuor syllabas,

    Quint. 9, 4, 79.—
    II.
    Act. (very rare).
    A.
    To run through a place;

    trop.: prope jam excurso spatio,

    Ter. Ad. 5, 4, 6; cf. Lachm. ad Lucr. p. 210.—
    B.
    To pass over, omit something in speaking:

    a quo multa improbe sed venuste dicta, ne modum excedam, excurro,

    Sen. Contr. 5, 34 med., p. 374 Bip.

    Lewis & Short latin dictionary > excurro

  • 7 dē-currō

        dē-currō cucurrī or currī, cursus, ere,    to run down, hasten down, run, hasten: rus, make an excursion: de tribunali, L.: summā ab arce, V.: iugis, V.: Monte decurrens amnis, H.: tuto mari, to sail, O.: pedibus siccis super summa aequora, O.: ad navïs, Cs.: in mare, L.—To run over, run through, traverse: septingenta milia passuum decursa: decurso spatio: decursa novissima meta est, passed, O.—Esp., of troops, to march, effect a movement, move, manœuvre: crebro, L.: ex montibus in vallem, Cs.: ab arce, L.: incredibili celeritate ad flumen, Cs.: in armis, L.—Of a formal procession, to march, move: exercitum decucurisse cum tripudiis Hispanorum, L.: circum accensos rogos, V.— Of ships, to land, come to land: Syracusas ex alto, L.—Fig., to come, come away, hasten: omnium eo sententiae decurrerunt, ut, etc., L.: decurritur ad leniorem sententiam, ut, etc., L.: eo decursum est, ut, etc., the conclusion was reached, L. — To pass, traverse, run over, pass through: aetate decursā: inceptum unā decurre laborem, V.: ista, quae abs te breviter decursa sunt, treated.—To betake oneself, have recourse: ad haec extrema iura: ad miseras preces, H.: alio, H.: decurritur ad illud extremum, S., C., Cs.

    Latin-English dictionary > dē-currō

  • 8 ex-currō

        ex-currō cucurrī or currī, cursus, ere,    o run out, run forth, hasten forwards: excurrat aliquis, qui hoc nuntiet: ad me: in Pompeianum, make an excursion: excurso spatio, traversed, T.—Esp. in war, to sally forth, make an incursion: in finīs Romanos, L.: ex Africā.—To go forth, issue forth: animi spretis corporibus excurrunt foras.—To run out, project, extend: ab intimo sinu paeninsula excurrit, L.: (Sicania) in aequora, O.—Fig., to run, spread, extend, display itself: campus, in quo excurrere virtus posset: cum sententiā pariter, keep pace with: ne oratio excurrat longius, be prolix.

    Latin-English dictionary > ex-currō

  • 9 excursiō

        excursiō ōnis, f    [1 CEL-], a running out, running forth. (oratoris) moderata eaque rara, i. e. a stepping forwards. — A sally, excursion, inroad, invasion, expedition: equitatūs: ex oppido, Cs.: finīs ab excursionibus tueri: oram infestam excursionibus facere, L.—Fig., an outset, opening: prima orationis.
    * * *
    running forth; sally

    Latin-English dictionary > excursiō

  • 10 excursus

        excursus    P. of excurro.
    * * *
    running forth, onset, charge, excursion, sally, sudden raid

    Latin-English dictionary > excursus

  • 11 excursio

    excursĭo, ōnis, f. [excurro], a running out or forth.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    status (oratoris) erectus et celsus: excursio moderata eaque rara,

    a stepping forwards, Cic. Or. 18, 59; so,

    nec vultu nec manu nec excursionibus nimius,

    Quint. 1, 11, 3:

    an intentione rei familiaris obeundae crebris excursionibus avocaris?

    excursions, Plin. Ep. 1, 3, 2:

    longinquae aut breves,

    Dig. 33, 1, 13 fin.
    B.
    In partic., milit. t. t., a sally, onset, attack; an excursion, inroad, invasion:

    crebras ex oppido excursiones faciebant,

    Caes. B. G. 2, 30, 1:

    copiae, quibus fines suos ab excursionibus hostium et latrociniis tueretur,

    Cic. Deiot. 8, 22:

    equitatus,

    id. de Imp. Pomp. 6, 16:

    via excursionibus barbarorum infesta,

    id. Prov. Cons. 2, 4; cf.:

    oram maris infestam regiae naves excursionibus crebris faciebant,

    Liv. 37, 14, 3; 30, 11, 6; 30, 8, 4; 37, 38, 9 al.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.: relinquendae erunt vacuae tabellae, in quibus libera adiciendo sit excursio. free room or play for insertions, Quint. 10, 3, 32:

    ne qua ex ea narratione fiat excursio,

    digression, id. 4, 2, 103.—
    B.
    In partic. (acc. to I. B.), outset, commencement of a speech:

    sed haec fuerit nobis, tamquam levis armaturae, prima orationis excursio,

    Cic. Div. 2, 10, 26:

    prooemium, proxima huic narratio: propositio post hanc, vel ut quibusdam placuit, excursio,

    Quint. 2, 13, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > excursio

См. также в других словарях:

  • excursion — [ ɛkskyrsjɔ̃ ] n. f. • 1530, rare av. XVIIIe; lat. excursio « voyage, incursion, digression », de excurrere « courir hors de » 1 ♦ Action de parcourir une région pour l explorer, la visiter. Partir en excursion, faire une excursion. Petite… …   Encyclopédie Universelle

  • Excursión — Saltar a navegación, búsqueda Una excursión es un recorrido o travesía, generalmente a pie, que tiene uno o más fines, que pueden ser: científicos, culturales, deportivos, educativos, militares, recreativos o turísticos. A la actividad de… …   Wikipedia Español

  • Excursion — Ex*cur sion [L. excursio: cf. F. excursion. See {Excurrent}.] 1. A running or going out or forth; an expedition; a sally. [1913 Webster] Far on excursion toward the gates of hell. Milton. [1913 Webster] They would make excursions and waste the… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • excursion — [eks kʉr′zhən, eks kʉr′shən; iks kʉr′zhən, ikskʉr′shən] n. [L excursio, a running out or forth < excursus, pp. of excurrere: see EXCURRENT] 1. Obs. a military sortie; raid 2. a short trip taken with the intention of returning to the point of… …   English World dictionary

  • excursion — 1570s, a deviation in argument, also a military sally, from L. excursionem (nom. excursio) a running forth, sally, excursion, expedition, noun of action from pp. stem of excurrere run out, run forth, hasten, from ex out (see EX (Cf. ex )) +… …   Etymology dictionary

  • excursión — sustantivo femenino 1. Salida o viaje de corta duración, con fines educativos, deportivos o como pasatiempo: Salimos de excursión con la familia …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Excursion — (v. lat), 1) so v.w. Excurs, bes. 3); 2) kleine, wissenschaftliche, bes. botanische Reisen …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Excursion — Excursion, lat. dtsch., Ausflug, kleine Reise …   Herders Conversations-Lexikon

  • excursion — index detour Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • excursion — trip, jaunt, tour, cruise, *journey, voyage, expedition, pilgrimage Analogous words: ride, drive (see under RIDE vb) …   New Dictionary of Synonyms

  • excursion — [n] journey circuit, cruise, day trip, digression, expedition, jaunt, junket, outing, picnic, pleasure trip, ramble, round trip, safari, tour, trek, trip, walk, wandering; concepts 224,384 …   New thesaurus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»