-
1 cōn-fodiō
cōn-fodiō fōdī, fossus, ere. — Prop., to dig up, dig over; hence, to transfix, stab, pierce: ibique pugnans confoditur, S.: aliquot volneribus, L.: confossus, V.: alqm harpe, O.—Fig., to transfix: tot iudiciis confossi, i. e. hopelessly convicted, L. -
2 occīdō
occīdō cīdī, cīsus, ere [ob+caedo], to strike down, knock down: me pugnis, T.—To cut down, cut off, kill, slay: si aliam (noxiam) admisero, occidito, T.: fortissime pugnans occiditur, Cs.: exercitūs occidione occisi, annihilated, L.: ad unum omnes, to the last man, L.: hominem, murder: modus hominis occidendi, form of murder: homines impune occidebantur, murders were committed: se occidere, commit suicide, Cu.—Fig., to plague to death, torture, torment, pester: occidis saepe rogando, H.: legendo, H.—To ruin, undo: me tuis fallaciis, T.* * *Ioccidere, occidi, occasus Vfall, fall down; perish, die, be slain; be ruined/done for, decline, endIIoccidere, occidi, occisus Vkill, murder, slaughter, slay; cut/knock down; weary, be the death/ruin of -
3 confodio
con-fŏdĭo, fōdi, fossum, 3, to dig thoroughly, dig round about, to prepare by digging (orig. pertaining to agriculture).I.Prop.:B.terram minute,
Cato, R. R. 129:jugera,
Varr. R. R. 1, 18, 2:hortum,
Plaut. Aul. 2, 2, 66: loca palustria, Sisenn. ap. Non. p. 141, 31:vineta,
Col. 4, 5:salices,
Plin. 17, 20, 32, § 142.—Transf., to strike down by stabbing, to pierce, stab, transfix:II.constituere (Ciceronem) de improviso domi suae confodere,
Sall. C. 28, 1:ibique pugnans confoditur,
id. ib. 60, 7; Nep. Pelop. 5, 4; Liv. 24, 7, 5; Suet. Caes. 81; 82; id. Aug. 27; 51; id. Calig. 28; 59; id. Claud. 26; id. Tit. 6; Verg. A. 9, 445; Ov. M. 5, 176; Luc. 3, 744; Curt. 3, 11, 11; 4, 16, 23; Vell. 2, 22, 3; Val. Fl. 6, 418; Cic. Sull. 11, 33 dub. —Trop. (rare; not ante-Aug.): tot judiciis confossi, praedamnatique, = pierced through, Liv. 5, 11, 12:mala quae vos ab omni parte confodiunt,
Sen. Vit. Beat. 27, 6:cujus causa, quamquam gravissimis criminibus erat confossa,
i. e. seriously damaged, Val. Max. 8, 1, abs. 11: quaedam (scripta) notis confodias, you strike or cross out, Plin. Ep. 9, 26, 13.—Hence, confos-sus, a, um, P. a., pierced through, full of holes:te faciam Confossiorem soricina nenia,
Plaut. Bacch. 4, 8, 48. -
4 expugno
ex-pugno, āvi, ātum, 1 (archaic inf. fut. expugnassere, Plaut. Am. 1, 1, 55), v. a., to take by assault, to storm, capture, reduce, subdue (freq. and class.; syn.: obsideo, oppugno, capio).I.Lit., of places:B.id (oppidum Noviodunum) ex itinere oppugnare conatus, expugnare non potuit,
Caes. B. G. 2, 12, 2:oppidum,
id. ib. 2, 10, 4;3, 14, 1 al.: nonnullas urbes per vim,
id. B. C. 3, 55, 3:urbem,
Liv. 2, 12, 1:Cirtam armis,
Sall. J. 23, 1:castellum,
Caes. B. G. 2, 9, 4; 3, 1, 4:loca multa,
Nep. Ages. 3:moenia mundi,
Lucr. 2, 1144 et saep.—Transf., of other objects (things or persons), to subdue, overcome, break down or through, sweep away:II.naves,
Caes. B. G. 3, 15, 2 and 5:aedes,
Ter. Eun. 4, 7, 3; cf.villas,
Sall. J. 44, 5:carcerem,
Plaut. Ps. 4, 7, 76:Philippum et Nabin expugnatos,
conquered, Liv. 37, 25, 6; cf.:inclusos moenibus expugnat,
Curt. 9, 4:aliquos,
id. 6, 6; Tac. Agr. 41; Flor. 2, 2, 16; Just. 3, 5:expugnavi amanti herili filio aurum ab suo patre,
obtained by force, Plaut. Bacch. 4, 9, 5.—Of inanimate subjects:flumina id oppidum expugnavere,
swept away, Plin. 6, 27, 31, § 138:Euphrates Taurum expugnat,
i. e. breaks through, id. 5, 24, 20, § 85:lacte equino venena et toxica expugnantur,
are counteracted, id. 28, 10, 45, § 159.—Trop., to conquer, subdue, overcome:sapientis animus magnitudine consilii, tolerantia, virtutibus, etc.... vincetur et expugnabitur,
Cic. Par. 4, 1, 27:nihil tam munitum, quod non expugnari pecuniā possit,
id. Verr. 1, 2, 4:fortunas patrias,
id. Clu. 13, 36:pudicitiam,
to violate, id. Cael. 20; 50:aut enim expugnatur intentio aut adsumptio aut conclusio, nonnumquam omnia,
i. e. is refuted, confuted, Quint. 5, 14, 20 sq.:pertinaciam legatorum,
Liv. 37, 56, 9:paupertatem,
Petr. 126:expugnatus precibus uxoris,
Suet. Tib. 21;so simply expugnatus,
id. Caes. 1; id. Vesp. 22:coepta,
to fight through, to accomplish, Ov. M. 9, 619; cf.: sibi legationem expugnavit, extorted, wrung out, obtained (= extorsit), Cic. Verr. 2, 1, 16, § 44.—With ut:aliqua ratione expugnasset iste, ut dies tollerentur,
Cic. Verr. 2, 2, 52, § 130:aegre expugnavit, ut, etc.,
Petr. 108.—Hence, * ex-pugnans, antis, P. a., efficient, efficacious:expugnantior herba,
Ov. M. 14, 21 (so Jahn and Bach., Merkel, expugnacior). -
5 obcido
1.occīdo ( obc-), cīdi, cīsum, 3 (occisit for occiderit, Lex Num. Pompil. ap. Paul. ex Fest. s. v. occisum. pp. 178 and 179; also Lex XII. Tab. ap. Macr. S. 1, 4), v. a. [ob-caedo], to strike down, strike to the ground; to beat, smash, crush.I.Lit.A.In gen. (very rare):B.aliquem pugnis,
Ter. Ad. 4, 2, 20:occare id est comminuere, ne sit glaeba: quod ita occidunt, occare dictum,
to crush, Varr. R. R. 1, 31, 1:occisum ad mortem,
wounded to death, Vulg. Apoc. 13, 3.—In partic., to strike or cut down; to cut off, kill, slay (class. and very freq.; syn.: interficio, trucido, obtrunco): summus ibi capitur meddix: occiditur alter, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 123 Müll. (Ann. v. 296 Vahl.):II.L. Virginius filiam suā manu occidit,
Cic. Fin. 2, 20, 66:ejus copias,
id. Phil. 14, 14, 36:ipse pro castris fortissime pugnans occiditur,
Caes. B. G. 5, 36: occidione occidere, to completely cut off, destroy; v. occidio:ad unum omnes,
to cut off all to the last man, Liv. 3, 23:aliquem veneno,
to destroy with poison, Suet. Claud. 44; Just. 3, 2, 1:occisus videtur non tantum qui per vim aut per caedem interfectus est, velut jugulatus... sed et is qui veneno Necatus dicitur,
Paul. Sent. 3, 5, 2 sqq.; cf.:et occidet eum lingua viperae,
Vulg. Job, 20, 16:occisa sunt in terrae motu,
id. Apoc. 11, 13:dedistine ei gladium qui se occideret?
Plaut. Trin. 1, 2, 92: cum ipse se conaretur occidere, Cic. ap. Quint. 5, 10, 69; so,se occidere,
Curt. 6, 10, 18; Quint. 7, 3, 7; Suet. Vit. 10; Eutr. 1, 8; 6, 24; Lact. 3, 18, 8; cf.:occidit, adversariumne? immo vero aiunt se et eum, quem defendit,
Cic. de Or. 2, 74, 302.—Transf.A.To plague to death; to torture, torment, pester (cf. exanimo, II. B.; very rare;B.not in Cic. or Cæs.): occidis me, cum istuc rogitas,
Plaut. Ps. 4, 1, 21:aliā occidis fabulā,
id. Men. 5, 5, 23:occidis saepe rogando,
Hor. Epod. 14, 5:legendo,
id. A. P. 475.—To ruin, undo:2. I.occidisti me tuis fallaciis,
Ter. Phorm. 4, 3, 67.—Hence, oc-cīsus, a, um, P. a., ruined, lost, unfortunate, undone (Plautin.):occisa est haec res, nisi, etc.,
Plaut. Capt. 3, 4, 7.— Sup.:occisissimus sum omnium, qui vivunt,
I am the most unfortunate, Plaut. Cas. 3, 5, 53.Lit.A.In gen. (rare):B.et alia Signa de caelo ad terram occidunt,
Plaut. Rud. prol. 8: ut alii [p. 1251] super alios occiderent, Liv. 21, 35:arbores ita inciderant, ut momento levi impulsae occiderent,
id. 23, 24.—In partic.1.Of the heavenly bodies, to go down, set (class.): prope jam occidente sole, Pac. ap. Cic. Div. 1, 14, 24:2.soles occidere, et redire possunt: Nobis, cum semel occidit brevis lux, Nox est perpetua una dormienda,
Cat. 5, 4:Capra, Aquila, Canicula,
Col. 11, 2, 94:occasura pars caeli,
i. e. western, Plin. 2, 25, 23, § 92: SOL OCCASVS SVPREMA TEMPESTAS ESTO, i. e. sundown, sunset, Lex XII. Tab.; cf. Gell. 17, 2, 10 (Varr. L. L. 6, § 5 Müll., gives, instead of it, OCCASVS SOLIS; v. 2. occasus); so,ante solem obcasum,
before sunset, Plaut. Ep. 1, 2, 41:donec lux occidat,
Juv. 13, 158.—Fig.:non occidet ultra sol tuus,
Vulg. Isa. 60, 20.—Pregn., to fall, perish, die (class.;II. A.syn.: obeo, pereo, intereo): exstincto calore, occidimus ipsi et extinguimur,
Cic. N. D. 2, 9, 23:in bello,
id. Fam. 9, 5, 2:Eudemus proelians ad Syracusas occidit,
id. Div. 1, 25, 53:sperans hostium saevitiā facile eum occasurum,
Sall. J. 7, 2:occiderit ferro Priamus?
Verg. A. 2, 581: dextrā suā, to die by one's own hand (by suicide), id. ib. 12, 659:minimo vulnere,
Ov. M. 6, 265.—Of persons:B.sin plane occidimus,
Cic. Q. Fr. 1, 4, 4.—So, esp., occidi, an exclamation of despair, I am lost, undone, Plaut. Stich. 2, 3, 75; Ter. And. 3, 4, 26:nulla sum, nulla sum: tota tota occidi,
Plaut. Cas. 3, 5, 1:occidimus funditus,
Verg. A. 11, 413.—Of things:3.non hercle occiderunt mihi etiam fundique atque aedes,
I have not yet lost, Plaut. Truc. 1, 2, 72:occidit spes nostra,
is gone, id. Most. 2, 1, 2:lumen (oculorum),
Lucr. 3, 414:dolus,
Plaut. Truc. 2, 5, 6:causa,
Lucr. 2, 790:rem publicam occidere,
Cic. Dom. 30, 96:vita,
id. Tusc. 1, 45, 109:occidit ornatus (mundi),
perishes, id. Ac. 2, 38, 119:vestra beneficia occasura esse,
id. Mil. 36, 100.—Hence, occĭdens, entis, P. a.; as subst., m., the quarter of the setting sun, the west, the occident (class.):ab oriente ad occidentem,
Cic. N. D. 2, 66, 164:vel occidentis usque ad ultimum sinum,
Hor. Epod. 1, 13:cui se oriens occidensque submiserat,
Plin. 7, 30, 31, § 112:validissima in se civium arma viribus occidentis coepta,
Tac. H. 2, 6: partes mundi, Paul. ex Fest. p. 339 Müll.occīdo, for occedo, q. v. -
6 occido
1.occīdo ( obc-), cīdi, cīsum, 3 (occisit for occiderit, Lex Num. Pompil. ap. Paul. ex Fest. s. v. occisum. pp. 178 and 179; also Lex XII. Tab. ap. Macr. S. 1, 4), v. a. [ob-caedo], to strike down, strike to the ground; to beat, smash, crush.I.Lit.A.In gen. (very rare):B.aliquem pugnis,
Ter. Ad. 4, 2, 20:occare id est comminuere, ne sit glaeba: quod ita occidunt, occare dictum,
to crush, Varr. R. R. 1, 31, 1:occisum ad mortem,
wounded to death, Vulg. Apoc. 13, 3.—In partic., to strike or cut down; to cut off, kill, slay (class. and very freq.; syn.: interficio, trucido, obtrunco): summus ibi capitur meddix: occiditur alter, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 123 Müll. (Ann. v. 296 Vahl.):II.L. Virginius filiam suā manu occidit,
Cic. Fin. 2, 20, 66:ejus copias,
id. Phil. 14, 14, 36:ipse pro castris fortissime pugnans occiditur,
Caes. B. G. 5, 36: occidione occidere, to completely cut off, destroy; v. occidio:ad unum omnes,
to cut off all to the last man, Liv. 3, 23:aliquem veneno,
to destroy with poison, Suet. Claud. 44; Just. 3, 2, 1:occisus videtur non tantum qui per vim aut per caedem interfectus est, velut jugulatus... sed et is qui veneno Necatus dicitur,
Paul. Sent. 3, 5, 2 sqq.; cf.:et occidet eum lingua viperae,
Vulg. Job, 20, 16:occisa sunt in terrae motu,
id. Apoc. 11, 13:dedistine ei gladium qui se occideret?
Plaut. Trin. 1, 2, 92: cum ipse se conaretur occidere, Cic. ap. Quint. 5, 10, 69; so,se occidere,
Curt. 6, 10, 18; Quint. 7, 3, 7; Suet. Vit. 10; Eutr. 1, 8; 6, 24; Lact. 3, 18, 8; cf.:occidit, adversariumne? immo vero aiunt se et eum, quem defendit,
Cic. de Or. 2, 74, 302.—Transf.A.To plague to death; to torture, torment, pester (cf. exanimo, II. B.; very rare;B.not in Cic. or Cæs.): occidis me, cum istuc rogitas,
Plaut. Ps. 4, 1, 21:aliā occidis fabulā,
id. Men. 5, 5, 23:occidis saepe rogando,
Hor. Epod. 14, 5:legendo,
id. A. P. 475.—To ruin, undo:2. I.occidisti me tuis fallaciis,
Ter. Phorm. 4, 3, 67.—Hence, oc-cīsus, a, um, P. a., ruined, lost, unfortunate, undone (Plautin.):occisa est haec res, nisi, etc.,
Plaut. Capt. 3, 4, 7.— Sup.:occisissimus sum omnium, qui vivunt,
I am the most unfortunate, Plaut. Cas. 3, 5, 53.Lit.A.In gen. (rare):B.et alia Signa de caelo ad terram occidunt,
Plaut. Rud. prol. 8: ut alii [p. 1251] super alios occiderent, Liv. 21, 35:arbores ita inciderant, ut momento levi impulsae occiderent,
id. 23, 24.—In partic.1.Of the heavenly bodies, to go down, set (class.): prope jam occidente sole, Pac. ap. Cic. Div. 1, 14, 24:2.soles occidere, et redire possunt: Nobis, cum semel occidit brevis lux, Nox est perpetua una dormienda,
Cat. 5, 4:Capra, Aquila, Canicula,
Col. 11, 2, 94:occasura pars caeli,
i. e. western, Plin. 2, 25, 23, § 92: SOL OCCASVS SVPREMA TEMPESTAS ESTO, i. e. sundown, sunset, Lex XII. Tab.; cf. Gell. 17, 2, 10 (Varr. L. L. 6, § 5 Müll., gives, instead of it, OCCASVS SOLIS; v. 2. occasus); so,ante solem obcasum,
before sunset, Plaut. Ep. 1, 2, 41:donec lux occidat,
Juv. 13, 158.—Fig.:non occidet ultra sol tuus,
Vulg. Isa. 60, 20.—Pregn., to fall, perish, die (class.;II. A.syn.: obeo, pereo, intereo): exstincto calore, occidimus ipsi et extinguimur,
Cic. N. D. 2, 9, 23:in bello,
id. Fam. 9, 5, 2:Eudemus proelians ad Syracusas occidit,
id. Div. 1, 25, 53:sperans hostium saevitiā facile eum occasurum,
Sall. J. 7, 2:occiderit ferro Priamus?
Verg. A. 2, 581: dextrā suā, to die by one's own hand (by suicide), id. ib. 12, 659:minimo vulnere,
Ov. M. 6, 265.—Of persons:B.sin plane occidimus,
Cic. Q. Fr. 1, 4, 4.—So, esp., occidi, an exclamation of despair, I am lost, undone, Plaut. Stich. 2, 3, 75; Ter. And. 3, 4, 26:nulla sum, nulla sum: tota tota occidi,
Plaut. Cas. 3, 5, 1:occidimus funditus,
Verg. A. 11, 413.—Of things:3.non hercle occiderunt mihi etiam fundique atque aedes,
I have not yet lost, Plaut. Truc. 1, 2, 72:occidit spes nostra,
is gone, id. Most. 2, 1, 2:lumen (oculorum),
Lucr. 3, 414:dolus,
Plaut. Truc. 2, 5, 6:causa,
Lucr. 2, 790:rem publicam occidere,
Cic. Dom. 30, 96:vita,
id. Tusc. 1, 45, 109:occidit ornatus (mundi),
perishes, id. Ac. 2, 38, 119:vestra beneficia occasura esse,
id. Mil. 36, 100.—Hence, occĭdens, entis, P. a.; as subst., m., the quarter of the setting sun, the west, the occident (class.):ab oriente ad occidentem,
Cic. N. D. 2, 66, 164:vel occidentis usque ad ultimum sinum,
Hor. Epod. 1, 13:cui se oriens occidensque submiserat,
Plin. 7, 30, 31, § 112:validissima in se civium arma viribus occidentis coepta,
Tac. H. 2, 6: partes mundi, Paul. ex Fest. p. 339 Müll.occīdo, for occedo, q. v. -
7 supinum
sŭpīnus, a, um, adj. [from sub; cf. huptios, from hupo, hupai], backwards, bent backwards, thrown backwards, lying on the back, supine (opp. pronus, cernuus).I.Lit.A.In gen. (freq. and class.), of persons:B.stertitque supinus,
Hor. S. 1, 5, 19; Suet. Aug. 16; id. Claud. 33: pater excitat supinum juvenem, i. e in bed, Juv. 14, 190.—Of animals, parts of the body, etc.:animal omne, ut vult, ita utitur motu sui corporis, prono, obliquo, supino,
Cic. Div. 1, 53, 120:refracta videntur omnia converti sursumque supina reverti,
Lucr. 4, 441:quid nunc supina sursum in caelum conspicis?
Plaut. Cist. 2, 3, 78:cubitus,
a lying on the back, Plin. 28, 4, 14, § 54:caput,
thrown back, Quint. 11, 3, 69:cervix,
id. 11, 3, 82:vultus,
id. 1, 11, 9:ora,
Cic. Univ. 14:venter,
Hor. S. 1, 5, 85:testudines,
Plin. 32, 4, 14, § 41:apes,
id. 11, 8, 8, § 19:pugnans falce supinā,
Juv. 8, 201: tendoque supinas Ad caelum cum voce manus, i. e. with the open palms turned upwards (a gesture of one praying), Verg. A. 3, 176; so,manus,
Ov. M. 8, 681; Liv. 3, 50; 26, 9; Curt. 6, 6, 34; Suet. Vit. 7; Hor. C. 3, 23, 1; Quint. 11, 3, 99:cornua aliis adunca, aliis redunca, supina, convexa,
Plin. 11, 37, 45, § 125:cathedra,
an easy chair with an inclined back, id. 16, 37, 68, § 174: jactus, a [p. 1813] throwing up, Liv. 30, 10, 13: signis supinis, lowered (opp. erectis), Spart. Sev. 7.— Comp.:in arborum tonsurā supiniore,
Plin. 17, 23, 35, § 214. —In partic.1.Of motion, backwards, going back, retrograde ( poet.):2.nec redit in fontes unda supina suos,
Ov. Med. Fac. 40:cursus fluminum,
id. P. 4, 5, 43:carmen,
i. e. that can be read backwards in the same metre, Mart. 2, 86, 1.—Of localities.a.Sloping, inclined (not in Cic.;b.syn. declivis): tabulae scheda,
Plin. 13, 12, 23, § 77:scandenti circa ima labor est... si haec jam lenius supina evaseris,
Quint. 12, 10, 79:per supinam vallem fusi,
Liv. 4, 46, 5; 6, 24, 3; 7, 24, 5:sin tumulis adclive solum collisque supinos (metabere),
Verg. G. 2, 276:per supina camporum,
undulating, Amm. 22, 15, 7. —Stretched out, extended:II.Tibur,
Hor. C. 3, 4, 23:solum,
Plin. Pan. 30, 4:mare,
Plin. 9, 2, 1, § 2:vindemia,
id. 17, 22, 35, § 185. —Trop. ( poet. and in post-Aug. prose).A.Of the mind.1.Careless, thoughtless, heedless, negligent, indolent, supine:2.otiosi et supini (oratores),
Quint. 10, 2, 17 Spald.:supini securique,
id. 11, 3, 3; Dig. 18, 1, 15:animus,
Cat. 17, 25:Maecenas,
Juv. 1, 66:auris,
Mart. 6, 42, 22:compositio (with tarda),
Quint. 9, 4, 137:ignorantia,
Dig. 22, 6, 6; Quint. 12, 10, 79. — Comp.:deliciae supiniores,
Mart. 2, 6, 13. —With head thrown back, haughty, proud:B.haec et talia dum refert supinus,
Mart. 5, 8, 10; Pers. 1, 129.—In later gram. lang. sŭpīnum (sc. verbum).1.The verbal form in um and u, the supine (perh. because, although furnished with substantive case-endings, it rests or falls back on the verb), Charis. p. 153 P.; Prisc. p. 811 ib. (called in Quint. 1, 4, 29, verba participialia).—2.The verbal form in andum and endum, the gerund, Charis. p. 153 P.; Prisc. p. 823 ib. — Hence, * adv.: sŭpīnē (acc. to II. A. 1.), carelessly, negligently:beneficium accipere,
Sen. Ben. 2, 24, 3. -
8 supinus
sŭpīnus, a, um, adj. [from sub; cf. huptios, from hupo, hupai], backwards, bent backwards, thrown backwards, lying on the back, supine (opp. pronus, cernuus).I.Lit.A.In gen. (freq. and class.), of persons:B.stertitque supinus,
Hor. S. 1, 5, 19; Suet. Aug. 16; id. Claud. 33: pater excitat supinum juvenem, i. e in bed, Juv. 14, 190.—Of animals, parts of the body, etc.:animal omne, ut vult, ita utitur motu sui corporis, prono, obliquo, supino,
Cic. Div. 1, 53, 120:refracta videntur omnia converti sursumque supina reverti,
Lucr. 4, 441:quid nunc supina sursum in caelum conspicis?
Plaut. Cist. 2, 3, 78:cubitus,
a lying on the back, Plin. 28, 4, 14, § 54:caput,
thrown back, Quint. 11, 3, 69:cervix,
id. 11, 3, 82:vultus,
id. 1, 11, 9:ora,
Cic. Univ. 14:venter,
Hor. S. 1, 5, 85:testudines,
Plin. 32, 4, 14, § 41:apes,
id. 11, 8, 8, § 19:pugnans falce supinā,
Juv. 8, 201: tendoque supinas Ad caelum cum voce manus, i. e. with the open palms turned upwards (a gesture of one praying), Verg. A. 3, 176; so,manus,
Ov. M. 8, 681; Liv. 3, 50; 26, 9; Curt. 6, 6, 34; Suet. Vit. 7; Hor. C. 3, 23, 1; Quint. 11, 3, 99:cornua aliis adunca, aliis redunca, supina, convexa,
Plin. 11, 37, 45, § 125:cathedra,
an easy chair with an inclined back, id. 16, 37, 68, § 174: jactus, a [p. 1813] throwing up, Liv. 30, 10, 13: signis supinis, lowered (opp. erectis), Spart. Sev. 7.— Comp.:in arborum tonsurā supiniore,
Plin. 17, 23, 35, § 214. —In partic.1.Of motion, backwards, going back, retrograde ( poet.):2.nec redit in fontes unda supina suos,
Ov. Med. Fac. 40:cursus fluminum,
id. P. 4, 5, 43:carmen,
i. e. that can be read backwards in the same metre, Mart. 2, 86, 1.—Of localities.a.Sloping, inclined (not in Cic.;b.syn. declivis): tabulae scheda,
Plin. 13, 12, 23, § 77:scandenti circa ima labor est... si haec jam lenius supina evaseris,
Quint. 12, 10, 79:per supinam vallem fusi,
Liv. 4, 46, 5; 6, 24, 3; 7, 24, 5:sin tumulis adclive solum collisque supinos (metabere),
Verg. G. 2, 276:per supina camporum,
undulating, Amm. 22, 15, 7. —Stretched out, extended:II.Tibur,
Hor. C. 3, 4, 23:solum,
Plin. Pan. 30, 4:mare,
Plin. 9, 2, 1, § 2:vindemia,
id. 17, 22, 35, § 185. —Trop. ( poet. and in post-Aug. prose).A.Of the mind.1.Careless, thoughtless, heedless, negligent, indolent, supine:2.otiosi et supini (oratores),
Quint. 10, 2, 17 Spald.:supini securique,
id. 11, 3, 3; Dig. 18, 1, 15:animus,
Cat. 17, 25:Maecenas,
Juv. 1, 66:auris,
Mart. 6, 42, 22:compositio (with tarda),
Quint. 9, 4, 137:ignorantia,
Dig. 22, 6, 6; Quint. 12, 10, 79. — Comp.:deliciae supiniores,
Mart. 2, 6, 13. —With head thrown back, haughty, proud:B.haec et talia dum refert supinus,
Mart. 5, 8, 10; Pers. 1, 129.—In later gram. lang. sŭpīnum (sc. verbum).1.The verbal form in um and u, the supine (perh. because, although furnished with substantive case-endings, it rests or falls back on the verb), Charis. p. 153 P.; Prisc. p. 811 ib. (called in Quint. 1, 4, 29, verba participialia).—2.The verbal form in andum and endum, the gerund, Charis. p. 153 P.; Prisc. p. 823 ib. — Hence, * adv.: sŭpīnē (acc. to II. A. 1.), carelessly, negligently:beneficium accipere,
Sen. Ben. 2, 24, 3.
См. также в других словарях:
PUGNANS inter Jovis apud romanos cognomina — de cuius Templo, Vide Io. Rosin. Antiqq. Rom. l. 2. c. 5 … Hofmann J. Lexicon universale
Sicyopterus pugnans — Sicyopterus pugnans Clasificación científica Reino … Wikipedia Español
CORONA — I. CORONA Urbs Daciae mediterranea forsan Palmissa antiqu. Nunc urbs Transylvaniae ad Burciam amnem, Stephanopolis et Brassovia etiam: munita in regiuncul. Burcza; ubi 3. suburbia, quorum unum Bulgari, 2. Hungari, 3. Saxones incolunt. 12. leuc.… … Hofmann J. Lexicon universale
List of Gnaphosidae species — This page lists all described species of the spider family Gnaphosidae as of June 18, 2008.Allozelotes Allozelotes Yin Peng, 1998 * Allozelotes dianshi Yin Peng, 1998 China * Allozelotes lushan Yin Peng, 1998 ChinaAmazoromus Amazoromus Brescovit… … Wikipedia
Imperator totius Hispaniae — For the colonial empire of the modern era, see Spanish Empire. A Privilegium Imperatoris (Imperial Privilege), as it reads at the top, issued by the Emperor Alfonso VII of León and Castile granting land to a certain Abbot William (bottom, centre) … Wikipedia
Schlacht von Zülpich — Taufe Chlodwigs (nach gewonnener Schlacht), Der Meister von Saint Gilles (um 1500) … Deutsch Wikipedia
Bataille D'Orléans (463) — Bataille d Orléans Informations générales Date 463 Lieu Aurelianum (Orléans) Issue Victoire des forces romaines Belligérants Armée romaine de Gaule et Francs … Wikipédia en Français
Bataille d'Orleans (463) — Bataille d Orléans (463) Bataille d Orléans Informations générales Date 463 Lieu Aurelianum (Orléans) Issue Victoire des forces romaines Belligérants Armée romaine de Gaule et Francs … Wikipédia en Français
Bataille d'Orléans (463) — Pour les articles homonymes, voir Bataille d Orléans. Bataille d Orléans Informations générales Date 463 Lieu Aurelianum (Orléans) Issue Victoire des forces romaines … Wikipédia en Français
Bataille d'orléans (463) — Bataille d Orléans Informations générales Date 463 Lieu Aurelianum (Orléans) Issue Victoire des forces romaines Belligérants Armée romaine de Gaule et Francs … Wikipédia en Français
Sicyopterus — Sicyopterus … Wikipédia en Français