Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

ex-hērēs

  • 1 heres

    heres heres, edis m, f наследник, наследница

    Латинско-русский словарь > heres

  • 2 heres

    hērēs, ēdis m., f.
    2) преемник (h. Academiae C; regni L)
    3) шутл. владелец, собственник Pl
    4) отпрыск, побег PM

    Латинско-русский словарь > heres

  • 3 heres

    наследник, к которому neреходит имущество наследодателя, всеобщий преемник имущественных прав и обязанностей покойника, по гражданскому праву (iure civili), прот. bonorum possessor (см. bona s. 1. b); обозн. также отказопринимателя и фидеикоммиссария (heres fideicommissarius) (l. 37 D. 29, 2. 1. 11 D. 44, 3. 1. 6 § 6 D. 3, 2);

    heres ex asse-ex parte (1. 10 § 1 D. 5, 3);

    heredem scribere, instituere, substituere (см.);

    heredem exsistere (см. s. 1);

    pro herede gerere, gestio (см. gerere s. 2);

    pro herede possidere, usucapere (1. 9. 11 pr. D. 5, 3. tit. D. 41, 5);

    cui suus heres nec escit (L. XII tab. V. 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > heres

  • 4 Heres ab intestāto

    Наследник в силу отсутствия завещания.
    Термин римского права.

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Heres ab intestāto

  • 5 heres

    , edis m, f
      наследник, наследница

    Dictionary Latin-Russian new > heres

  • 6 Absens heres non erit

    Отсутствующий не будет наследником.
    Принцип римского права, по которому человек, имеющий права на наследование имущества, но не предъявивший этих прав в известный срок, лишался наследства.

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Absens heres non erit

  • 7 unciarius heres

    наследник двенадцатой части (1. 34 § 12 D. 30);

    foenus unciarium (L. XII. tab. VIII. 18).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > unciarius heres

  • 8 Наследник в силу отсутствия завещания

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Наследник в силу отсутствия завещания

  • 9 extraneus

    чужой, а) внешний, посторонний, находящийся вне правоотношения: а) относительно родственных, семейных связей, post emancipationem extraneus intelligor (1. 55 § 1 D. 23, 2);

    legatum adscribere extraneo (l. 10 § 1 D. 48, 10);

    extranei противоп. necessariae personae, necessitudines (1. 6 D. 40. 12. 1. 28 § 8 D. 48, 19. 1. 30 C. 9, 9. cf. 1. 4. 13. § 4 D. 48, 5); противоп. cognati (1. 31 pr. C. 5, 12. 1. 19 C. 6, 30); прот. pater или parens: si patronus vel quivis extraneus impuberi tutorem dederit (1. 4 D. 26, 3);

    si extraneus sit, qui dotem promisit (1. 33. 84. D. 23, 3. 1. un. § 13 C. 5, 13);

    extran. mulieres прот. matres, filiae atque germanae (1. 19. C. 1, 3);

    inter extraneos s. extraneas personas (прот. inter virum et ux.) facta donatio (1. 24. 25. 32. § 27. 1. 44 D. 24, 1);

    extran. heres, противоп. тому, qui ex numero liberorum est (1. 14 D. 50, и2), или тем, qui de familia sunt (1. 38 § 3 D. 32);

    heres titoris extr. прот. сыновьям опекуна (1. 64 § 1 D. 23, 2); в тесном смысле extr. heres прот. suus heres (§ 2. 3 J. 2, 19. 1 6 § 1 D. 29, 5): extr. postunus, родившийся после смерти завещателя, не бывший suus heres при совершении завещания (§ 26 J. 2, 20);

    b) когда дело касается и других отношений, напр. противоп. собственнику раба: quod servo debetur ab extraneis (1. 41. 51. D. 15, 1. 1. 31 § 1 D. 2, 1. 1. 16 § 3 D. 48, 19);

    extr. creditor прот. господину, как верителю (1. 1 pr. D. 14, 4): extr. coloni, прот. рабам, которые управляют имением (1. 20 § 1 D. 33, 7);

    extr. homo, прот. libertus (1. 8 D. 37, 15); также прот. proprictarius (1. 13 pr. D. 43, 24. § 3 J. 2, 4), прот. socius (1. 9 pr. D. 11, 3. 1. 3 C. 3, 27), прот. coheres (1. 1 § 3 D. 5, 4^, прот. creditor (l. 55 D. 9,2. 1. 10 D. 20, 1), прот. venditor servitutis (1. 10 D. 8, 4), или tutor (1. 54 D. 26, 7. 1. 6 D. 26, 8);

    extr. emtor, прот. fideiussor, qui emit (1. 59 § 1 D. 17, 1);

    si ext defensor exsistat, прот. si ex fideiussoribus exsistat def. (1. 5 § 4. D. 46, 7);

    b) чужой, extr. servus (1. 4 § 1 D. 9, 4. 1. 10 § 4 D. D. 26, 2. 1. 1 pr. D. 29, 5. 1. 27 § 11. 14 D. 48, 5);

    extr. fides (1. 32 C. 6, 42);

    c) иностранец, imperium adversus extran. homines (1. 3D. 1, 18).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > extraneus

  • 10 suus

    свой: 1) его собственный, ему принадлежащий (1. 5 D. 2, 1);

    suo iure uti (1. 55. 155 § 1 D. 50, 17. 1. 5 § 6 D. 44, 4. § 5 eod. 1. 6 § 12 D. 42, 8. 1. 28 § 1 D. 16, 1);

    litem suam facere (см. lis. s. 1); (1. 14 § 1 D. 16, 3);

    sua morte (естественная смерть) (1. 28 pr. D. 38, 2);

    aes suum, прот. alienum (см. aes s. 3).

    2) самовластный (1. 50 pr. § 4 D. 32. 1. 28 pr. D. 38, 2. 1. 1 pr. 1. 4 D. 1, 6. 1. 17 D. 3, 2);

    si sui iuris sumus (1. 20 pr. D. 46, 2);

    sui arbitrii esse;

    qui suus non est = furiosus (1. 7 § 9 D. 42, 4).

    3) = определенный, надлежащий (1. 43 § 1 D. 23, 3. 1. 8 § 3 D. 13, 7. 1. 12 D. 22, 1. 1. 25 § 3 D. 19, 2. 1. 58 pr. D. 7, 1); соответственный, соразмерный: suo pretio vendere res (1. 9 D. 25, 2); надлежaщий = competens, suus iudex (1. 11 C. 6, 50. 1. 1 C. 7, 14. 1. 1 C. 9, 20. 1. 2 C. 11, 29). 4) находящийся под властью отца, принадлежащий к известной семье;

    suus (heres) (не heres suus = свой наследник, напр. 1. 5 D. 11, 7); нисходящий покойника, находившийся под его властью в момент смерти (§ 2 I. 2, 19. 1. 7 § 18 D. 2, 14. 1. 11. 29 § 12 seq. D. 28, 2. 1. 13 D. 28, 3);

    sua heres, напр. дочь, жена, которая считалась "вместо дочери" (1. 9 D. 37, 7);

    cui suus heres nec escit (L. XII. tab. V. 4);

    liberi, qui propter capitis deminutionem desierunt sui heredes esse (1. 6 § 1 D. 37, 1);

    ius sui (1. 1 § 15 D. 35, 3);

    sui, свои, ближайшие родственники, домашние, a suscustodiri = per necessarios contineri (1. 14 cf. 1. 13 § 1 D. 1, 18. 1. 6 § 2 D. 9, 3. 1. 3, § ll D. 43, 29. 1. 1 § 10 D. 48, 16. 1. 1 § 4 D. 48, 8. 1. 1 § 1 D. 2, 10. 1. 73 § 1 D. 23, 3. 1. 21 § 1 D. 24, 1);

    sui обозн. тк. единоземцы, сограждане (1. 8 § 5 D. 50, 5).

    5) то, что кому следует, suum cuique tribuere (1. 31 § 1 D. 16, 3. § 3 I. 1, 1); принадлежащий кому-нб., составляющий собственность кого-нб. (1. 27 § 2 cf. § 4. 1. 34. pr. D. 34, 2. 1. 73. cf. 1. 71. 72 D. 32);

    suos facere fructus (1. 62 pr. D. 17, 1. 1. 25 pr. 45 D. 22, 1. 1. 10 § 1 D. 41, 1. 1. 15. 30 § 1 D. 36, 1);

    de suo erogare, dare (1. 34 D. 3, 5. 1. 31 § 1 D. 16, 3);

    suum petere (1. 7 D. 22, 6);

    consequi (1. 27 § 1 D. 4, 4);

    percipere (l. 36 D. 46, 1);

    recipere (1. 44 D. 12, 6. 1. 21 pr. D. 39, 5);

    pro suo (прот. animo heredis) gerere (1. 20 § 1 D. 29, 2);

    pro suo possidere (tit. D. 41, 10. 1. 1 § 9 D. 9, 3. 1. 26 D. 39, 2. 1. 1 § 11 D. 39, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > suus

  • 11 H

    h
    H — hic, habet, heres, honos, hora и др.
    H. C. — Hispania citerior
    HH. — herēdes
    HS — сестерций (см. sestertius)
    HAR. — haruspex
    H. E. T. — heres ex testamento
    H. N. S. — herēdem non sequītur
    H. S. — hic situs (est)

    Латинско-русский словарь > H

  • 12 dare

    1) давать а) вообще, dare responta (1. 1 § 47 D. 1, 2), vacationem (1. 9 D. 2, 12), liberam facultatem (1. 1 pr. D. 35, 2);

    iure civili data potestas (1. 1 pr. D. 26, 1);

    dare actionem (1. 1 pr. D. 14, 6. 1. 2 § 1 D. 16, 1), bonorum possessionem (1. 2 § 2 D. 38, 15), exsecutionem (1. 32 § 6 D. 4, 8);

    sententiam, постановить решение (1. 14§ 1. 1. 17 pr. 1. 19 D. 49, 1);

    negotium dare alicui (1. 6 § 1 D. 3, 4. 1. 8§ 4 D. 42, 5);

    b) предоставить, отказать, libertates secundis tabulis datae (1. 19 pr. D. 1, 7), hereditas codicillis data (1. 10 pr. D. 28, 7);

    legatum, fideicommissum dare (1. 126. 127 D. 30);

    dare, legare (1. 1 pr. D. 35, 2); с) назначать, tutorem, curatorem (1. 2 D. 2, 12. 1. 7 D. 26, 3. 1. 5 pr. D. 26, 4), actorem (1. 2, 6 § 2 D. 3, 4), procuratorem (1. 43 pr. D. 3, 3), iudicem (1. 12 § 1. 2. 1. 81 D. 5, 1), fideiussores (1. 1 D. 2, 5. 1. 1 D. 2, 8), satisdationem, captionem (1. 5 pr. D. 5, 3. 1. 73 D. 46, 1);

    d) отдавать, in adoptionem dare (1. 5. 34 D. 1, 7);

    arrogandum se dare (1. 2 § 2 eod.);

    dare se in matrimonium (1. 37 § 2 D. 50, 1), in concubinatum (1. 13 pr. D. 48, 5), militiae se dare (1. 29 D. 40, 12);

    d. se in arenam (см.); особ. в тесн. см. б) передать (tradere) в собственность, напр. при займе, mutuum dare (l. 2 pr. 1. 3. 16 - 18 D. 12, 1), тк. при: dare ob causam, dare certa lege (tit. D. 12, 4), - или для временного пользования, напр. при ссуде, rem utendam dare (§ 2 J. 3, 14); при отдаче на хранение, custodiendum dare aliquid (1. 1 pr. D. 16, 3), при найме, commodam domum ad habitandum dare (1. 60 pr. D. 19, 2), при залоге, pignori s. hypothecae dare aliquid, pignus s. hypothecam dare (1. 1. 5. 11 § 2 1. 13 § 1. 1. 15 pr. D. 20, 1), также при precario dare (1. 3 § 5 D. 41, 2. 1. 1 § 2. 1. 12 D. 43, 26); в более обширн. смысле dare обознач. причину (основание или цель) возникновения вещных договоров. Внешним признаком договора была res, т. е. доставленная прежде должнику вещь (1. 17 pr. D. 2, 14. tit. J. 3, 22); такое же знач. имеет dare при без именных вещных договорах, в противоположность facere (1. 5 pr. D. 19, 5); вообще dare, как предмет обязательства, противопоставляется facere (1. 3 pr. 1. 25 pr. D. 44, 7. 1. 2 pr. D. 45, 1. 1. 91. pr. eod., отсюда dare facere s. dare fieri при стипуляциях, когда стороны хотели соединить оба действия facere et dare), dari fieri spondes? (1. 71 D. 17, 2. cf. pr. J. 3, 15: "verbis obligatio contrahitur - cum quid dare fierive nobis stipulamur", также в формуле личных исков: quod NN. dare facere oportet (1. 54 pr. D. 50, 16. cf. § 1 J. 4, 6); в) в более тесном смысле, как предмет стипуляции, и при формулах личных исков обознач. dare: передать вещь в собственность приобретателя (§ 14 eod. 1. 167 pr. D. 50, 17. 1. 75 § 10 D. 45, 1); то же самое касается формул отказов: heres damnas esto dare (см. damnas), heres dato, dari volo etc. (1. 5 § 1. 1. 6. 8 § 11. 14 pr. 1. 30 pr. 1. 32 pr. D. 30. 1. 43. 51. 74 D. 31. cf. 1. 29 § 3 D. 32); также когда дело идет о pecuniam dare (1. 1. 3. 16 D. 12, 4. 1. 1-4 D. 12, 5. 1. 52. 65 D. 12, 6. 1. 53 D. 50, 17); то же выдавать, израсходовать (1. 25 § 9. 1. 27 D. 21, 1);

    accepta et data, приход - расход (1. 1 § 2 D. 2, 13. 1. 47 § 4 D. 2, 14. 1. 56 pr. D. 50, 16); 7) иногда для установления сервитута, или на основании завещания или стипуляции, употребляется выражение dare (1. 3 pr. D. 7, 1); (1. 95 § 6 D. 46, 3. 1. 11 § 2 D. 12, 2); (1. 136 § 1 D. 45, 1); (1. 19 D. 8, 3).

    2) предлагать свои услуги, operas d. (1. 34 § 1 D. 4, 6. 1. 8. 10. 12. 22 § 1. 1. 26 § 1. 1. 30 pr. D. 38, 1);

    operam dare, исполнять обязанности (1. 18 pr. D. 5, 1), или употребить много труда на что-либо, напр. operam dare juri, заниматься наукою права (1. 1 pr. D. 1, 1), reipublicae, посвятить себя на службу государству (1. 1 pr. D. 5, 1), § 1 D. 4, 6), стараться, заниматься (1. 1 § 7 D. 1, 12. I. 29 D. 19, 2. 1. 1 pr. D. 38, 5 1. 41. D. 41, 1);

    data opera, усердно, с целью (1. 1 pr. D. 4, 7. 1. 1 D. 13, 4. 1. 9 § 4. 1. 52 § 1 D. 9, 2);

    dare testimonium, свидетельствовать (1. 3 pr. 1. 21 § 1 D. 22, 2);

    jusiurandum, присягать (1. 5 § 2. 1. 9 § 1 D. 12, 2);

    damnum dare, причинить вред (см. damnum s. b);

    dare pauperiem (1. 1 § 7. 9. D. 9, 1)

    3) определять, dare disciplinam (1. 12 pr. D. 49, 19), legem, formam (1. 7 § 5. 1. 10 pr. D. 2. 14), conditionem (1. 12 D. 22, 1. 1. 35 § 1 D. 29, 2. 1. 217 § 1 D. 50, 16), diem (1. 13 § 15 D. 39, 2). 4) уступать, сообразить, dare (s. locum dare) honori postulantium (1. 9 § 4 D. 1, 16), dare pietati (1. 1 § 1 D. 49, 5). 5) присуждать, dari ad bestias (l. 8 D. 48, 10. 1. 12 D. 43, 19); (1. 8 § 12. 1. 17 22. 23. 28. § 1. 5. 1. 34 eod.), in exsilium (1. 4 D. 48, 22. 1. 29 pr. D. 27, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > dare

  • 13 excipere

    1) принимать, собирать (1. 9 § 7 D. 41, 1);

    exc. profluentem aquam (1. 1 § 22 D. 39, 3);

    necessitas stillicidiorum excipiend. (1. 17 § 3 D. 8, 2);

    ut vicinus lumina nostra excipiat (1. 4 eod.).

    2) копировать: excipienda rescripta curare (1. 2 C. 10, 12). 3) брать на себя, exc. onus obligationis (1. 48 § 1 D. 46, 1), periculi societatem (1. 38 pr. D. 26, 7);

    exc. actionem, отвечать на иск (1. 22. 36 § 1 D. 5, 1. 1. 13 D. 9, 4. 1. 27 pr. D. 36, 1. 1. 41 D. 49, 14), condictionem (1. 20 D. 13, 1), intentiones criminales et civiles (1. 12 pr. C. 12, 19);

    exc. sententiam, получать - приговор, присуждающий к наказанию (1, 10 D. 44, 1. 1. 25 pr. D. 48, 19. 1. 7 C. 9, 12), stilum proscriptionis (1. 9 C. 9, 49);

    exc. poenam, быть присужденным к наказанию (1. 38 § 8 D. 48, 5), supplicium capitale (1. 6 C. 9, 12), mortem (1. 1 C. 3, 27).

    4) получать, exc. liberalitatem (1. 6 C. 5, 16);

    exe. deficientium partes (l. 53 § 1 D. 29, 2).

    5) понимать, толковать, rerba sic exc. (1. 7 pr. D. 4, 3. 1. 11 § 5 D. 11, 1). 6) exc. rationes = dispungere, проверять счета (1. 82 D. 35, 1). 7) исключать а) делать исключение от общего правиила: leges, quibus excipitur, ne etc. (1. 5 D. 22, 5); (1. 1 § 1. 1. 7 § 1 D. 48, 11); (1. 21 cf. 1. 1. 3. 5 § 8 D. 37, 5); (1. 61 D. 23, 2);

    Praetor excepit sexum, casum etc. (1. 1 § 5 D. 3, 1); (1. 4 D. 2, 2);

    non exceptum esse a vinculis iuris (1. 2 9 C. 9, 9);) в частных распоряжениях а) исключать что-нибудь, si ita quis heres iustitutus fuerit: excepto fundo, excepto usufr. heres esto, perinde erit iure civili, atque si sine ea re institutus est (1. 74 D. 28, 5);

    fundum excepto aedificio legare (1. 81 § 3 D. 30); (1. 24 D. 33, 8. cf. 1. 3 D. 21, 2);

    in venditione, in lege fundi venditi exc. aliquid (1. 76 pr. 77 pr. D. 18, 1);

    b) выговаривать себе при продаже предмета: exc. usum, usumfr.;

    exc., ut pascere sibi vel inhabitare liceat (1. 32 D. 7, 1);

    exc. sibi habitationem (1. 21 § 6 D. 19, 1), sepulcrum (1. 53 § 1 eod.);

    servitus excepta (1. 7 D. 8, 4);

    quum iter excipere deberem, fundum liberum tradidi (1. 22 § 1 D. 12, 6); вообще выговаривать что-либо, venditor, qui manus iniectionem excepit (1. 10 § 1 D. 2, 4);

    exc., ne manumitteretur (serva), ne prostitueretur (1. 6 pr. D. 18, 7);

    exc. in locatione, ut etc. (1. 19 § 3 D. 19, 2);

    certum pretium sibi exc. (1. 13 pr. D. 19, 5);

    c) отказаться от ответственности no поводу недостатков проданной вещи (1. 1 § 9 D. 21, 1);

    nominatim excipere de aliquo morbo, et de cetero sanum esse dicere (1. 14 § 9 eod.);

    nominatim de errone et de fugitivo excipitur (1. 4 § 3 eod.); (1. 69 pr. D. 21, 2).

    8) предъявлять возражение (cf. exceptio s. 2);

    exc. de pacto convento (1. 2 § 4 D. 44, 4. Gai. III. 179. IV. 116 b. 119. 121. sq. 126), de dolo alicuius (1. 4 § 17. 20. 1. 5 § 5. 1. 11 pr. eod.), de re iuвшcata (1. 21 § 4 D. 44, 2); (1. 28 D. 9, 4); (1. 1 § 16 D. 43, 12); (1. 8 § 9 D. 20, 6);

    excipere: si non convenit etc. (l. 12 pr. eod.);

    in factum exc. (1. 20 D. 14, 6); (1. 9 D. 22, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > excipere

  • 14 necessarius

    1) необходимый;

    necessarie s. necessario, по необходимости, a) нужный, потребный (1. 5 § 3 D. 37, 10. 1. 43 D. 50, 16. 1. 47 § 1 D. 46, 3);

    necessario emere rem (1. 22 D. 3, 5);

    impensae necess. прот. utiles, voluptariae (1. 79 pr. D. 50, 16. cf. 1. 38. 39 D. 5, 3. 1. 8 pr. D. 13, 7. 1. 1. 4. 5. 14 D. 25, 1. 1. 51 pr. D. 5, 3. 1. 8 D. 16, 3. 1. 30 § 1 D. 21, 1. 1. 55 § 1 D. 19, 2);

    operi necessarii (1. 1 § 8 D. 11, 8);

    cautio nec. (1. 39 pr. D. 39, 2);

    b) поневоле, принужденный, недобровольный, прот. voluntarius;

    necessario прот. sponte, напр. adiudicatio necess. est, emtio voluntaria (1. 39 D. 10, 2. 1. 214 D. 50, 16. 1. 6 D. 3, 1. 1. 7 § 1 D. 2, 8. 1. 6 D. 27, 2. 1. 22 § 3 D. 50, 1);

    necess. heres, который наследует ipso iure, даже против воли б) раб завещателя, назначенный в завещании наследником (§ 1 I. 2, 19. 1. 22 D. 24, 1. 1. 12 D. 28, 1. 1. 3 § 3. 1. 30 D. 28, 5. 1. 57 § 2 D. 29, 2. 1. 7 § 18 D. 2, 14. 1. 10 § 10 D. 42, 8); в) suus heres (§ 2 I. cit. 1. 7 § 5 D. 4, 4. 1. 20 D. 28, 2. 1. 86 § 1 D. 28, 5. 1. 18 pr. 48 § 2 D. 28, 6. 1. 12 D. 28, 7. 1. 15. 16. 57 D. 29, 2. 1. 5 pr. D. 29, 5. 1. 19 pr. D. 34, 5. 1. 6 § 2 D. 36, 1. 1. 18 pr. D. 49, 17).

    2) находящийся в тесной связи (с кем), necess. (alicui) personae, necessarii (alicuius), родетвенник, родной (1. 13 § 1 D. 1, 18. 1. 1. 2 D. 2, 6. 1. 59 D. 2, 14. 1. 20. 2 D. 24, 3. 1. 7 pr. D. 26, 10. 1. 1 § 9 D. 27, 5. 1. 5 § 11 D. 27, 9. 1. 3 § 1. 1. 6 D. 40, 12. 1. 2 § 3 D. 49, 4. 1. 4 C. 5, 31. 1. 1 C. 5, 63. 1. 27 C. 8, 54).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > necessarius

  • 15 semissis

    половина аcca, вооб. целого, напр. ex semisse heres institutus (1. 78 § 7 D. 36, 1); тк. semissarius heres (1. 116 § 1 D. 30);

    usurae semisses s. semissales, о процентах = 1/2 % в месяц или 6% в год (1. 13 pr. D. 22, 1. Gai. I 122).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > semissis

  • 16 as

    ās, assis m. (gen. pl. ium, у Vr тж. um)
    1) асс, римск. весовой фунт (libra) = 327,45 г, делившийся на 12 унций (по 27,288 г) (as solidus O, Aus)
    2) ( первоначально as librarius AG) асс (как монета, денежная единица)
    heres ex asse M, Q, CJполный наследник (ex dodrante 3/4 наследства, ex semisse половины и т. д.)
    in assem Col, CJ, in asse Col и ex asse Col, CJ — целиком, полностью
    totus as meus Dig — всё моё состояние; первоначальная стоимость асса упала к 1 в. до н. э. до 34% номинальной и стала синонимом «ломаного гроша»
    non assis facere или unius assis aestimare погов. Ctlне ставить ни в грош
    ab asse crevit Ptон начал с гроша (прежде, чем разбогател)
    3) редко ас, мера длины Col и поверхности Col, PM

    Латинско-русский словарь > as

  • 17 bes

    bēs, bēs(s)is m. [предпол. из duo assis\]
    1) две трети целого, делимого на 12 частей, напр. асса, т. е. 8 unciae PM (as = 12 unciae)
    heres ex besse PJ — наследник, получающий 2/3 имущества; 2/3% в месяц, т. е. 8% годовых C

    Латинско-русский словарь > bes

  • 18 bonum

    ī n. [ bonus ]
    1) добро, благо
    in b. (con)vertĕre Cs, L — принимать хороший оборот, служить (быть) на благо
    summum b. Cвысшее благо
    una cum aliquo bona mala tolerare Ter — делить с кем-л. и счастье и невзгоды
    2) польза, выгода, преимущество
    quid mihi sit boni, si... Pl в — чём для меня выгода (что толку), если...
    4) pl. имущество, состояние, достояние (aliena, privata C)
    esse in bonis C — быть обладателем имущества, но
    esse in bonis alicujus Dig — находиться в чьём-л. обладании, принадлежать кому-л

    Латинско-русский словарь > bonum

  • 19 bullatus

    bullātus, a, um [ bulla ]
    1) пустой, бессодержательный ( nugae Pers — v. l.)
    3) носящий золотую буллу (см. bulla 2.) (statua VM; puer Macr)

    Латинско-русский словарь > bullatus

  • 20 coheres

    co-hērēs, rēdis m., f.
    сонаследник, участвующий в наследстве C etc.
    aliquem coheredem alicui facere Pt (instituere Su) — назначить кого-л, чьим-л, сонаследником

    Латинско-русский словарь > coheres

См. также в других словарях:

  • Heres — ist der Familienname von: Hedi Heres (* 1939), deutsche Moderatorin von Rundfunk und Fernsehsendungen und Autorin kulturgeschichtlicher Bücher Huberta Heres (* 1934), deutsche Klassische Archäologin Diese Seite ist eine Begriffsklär …   Deutsch Wikipedia

  • Hères — País …   Wikipedia Español

  • Heres — (Haeres) u. in der Mehrzahl Herēdes, Erbe, s.u. Erbrecht I. A). Heres ex asse, Universalerbe, s. ebd. H. ex parte, Miterbe. H. secundus, so v.w. Fideicommissarius, s. Erbrecht u. Testament. Herēdes necessarii, Notherben; daher Heredĭtas,… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Heres Martea — HERES MARTEA, eine Göttinn der Römer, welcher sie ihr Opfer brachten, wenn sie einige Erbschaft erhalten, daher sie denn ihren Namen von Heres, ein Erbe, hat. Fest. lib. VIII. p. 171 …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Hères — is a village and commune in the Hautes Pyrénées département of south western France.ee also*Communes of the Hautes Pyrénées department …   Wikipedia

  • Hēres — (Haeres, lat., vom altlat. erus, »Hausvater«), der Erbe; h. ab intestato, gesetzlicher Erbe, Intestaterbe; h. ex asse, der alleinige Erbe eines ganten Nachlasses; h. institutus, eingesetzter testamentarischer Erbe; h. necessarius, der, welcher… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Heres — Hēres (lat.), Erbe, Erbnehmer; H. ab intestāto, gesetzlicher Erbe (ohne Testament); H. ex asse, alleiniger Erbe des ganzen Nachlasses; H. legitĭmus oder necessarĭus, Pflicht , Noterbe; H. universālis, Allein , Haupterbe …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Heres — Heres, lat., der Erbe; hereditas, Erbschaft, Erbmasse; hereditas jacens, eine noch nicht angetretene Erbschaft; hereditas delata, eine angefallene Erbschaft; die in der Regel damit, wenn keine Ausschlagshandlungen erfolgen, auch angetreten ist… …   Herders Conversations-Lexikon

  • Heres Municipality — Venezuelan Municipality name= Heres skyline photo= Ciudad Bolívar historical zone.jpg skyline caption= Iglesia de Santa Rosa de Lima in Carúpano country= Venezuela state= Bolívar shiretown= Ciudad Bolívar area= 5,851 km² (3,635.6 sq mi)… …   Wikipedia

  • Hères — Pour les articles homonymes, voir Heres. 43° 33′ 14″ N 0° 00′ 02″ E / …   Wikipédia en Français

  • Heres (municipalité) — Pour les articles homonymes, voir Heres. Heres Siège de la municipalité à Ciudad Bolívar …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»