Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ex-armō

  • 1 armo

    armo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] armer, donner des armes. [st2]2 [-] au fig. équiper, munir, pourvoir, gréer (un navire).    - armare aliquem aliqua re: munir qqn de qqch.    - egentes in locupletes armare, Cic. Planc. 35: armer les pauvres contre les riches.    - sese armare eloquentiā, Cic. Inv. 1, 1: s'armer d'éloquence.
    * * *
    armo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] armer, donner des armes. [st2]2 [-] au fig. équiper, munir, pourvoir, gréer (un navire).    - armare aliquem aliqua re: munir qqn de qqch.    - egentes in locupletes armare, Cic. Planc. 35: armer les pauvres contre les riches.    - sese armare eloquentiā, Cic. Inv. 1, 1: s'armer d'éloquence.
    * * *
        Armo, armas, armare. Virg. Armer.
    \
        Spes Hetruscos armauerat. Liu. Avoit esté cause de leur faire prendre les armes.
    \
        Periculum est mihi ab eo quem ipse armaui. Ci. Lequel j'ay eslevé, et mis en avant.
    \
        Armare aliquem in Remp. Cic. Eslever, et garnir d'authorité et puissance contre la republique.
    \
        Armare se eloquentia. Cic. Se garnir d'eloquence.
    \
        Armare naues. Caesar. Armer, Equiper, Calfetter.
    \
        Calamos armare veneno. Virg. Empoisonner les fleiches.

    Dictionarium latinogallicum > armo

  • 2 armo

    armo armo, avi, atum, are вооружать

    Латинско-русский словарь > armo

  • 3 armo

    armo, āvi, ātum, āre (arma), ausrüsten, rüsten, I) im allg., mit dem nötigen Rüstzeug, Gerät versehen, thecam calamis, Mart. 14, 19, 1. – als naut. t. t., auftakeln, segelfertig machen, naves, Caes.: classem, Verg.: navis instructa et armata egregie, Liv. – II) prägn., zum Kampfe, zum Kriege, zum Morde rüsten, 1) im weiteren Sinne, übh. ausrüsten, rüsten, kampfgerüstet-, kampftüchtig machen, alqm, Cic.: Pompeium senatus auctoritas armavit, Vell. – muros propugnaculis, Liv.: urbs armata muris, Cic. – alqm in rem publicam, Cic.: regem armare et exercere adversus Romanos, Nep. – 2) im engern Sinne, mit Schwert u. Rüstung od. mit einer sonstigen Mordwaffe waffnen, bewaffnen, bewehren, a) eig.: in pace multitudinem hominum cogere, armare, instruere, Cic.: arm. milites, Caes.: copias, Sall.: exercitum, Liv.: manus agrestes, Verg.: armare se coepisse, ins Gewehr treten (von der Wache), Curt.: milites armari iubet, läßt sie antreten, Caes. – manus (die Rechte, den Arm), Sall.: u. so manus adversum deos, Sall. fr.: dextram patris in filiam, Liv.: servum in od. contra dominum, Cic. – Asiam Europamque ad funestum bellum, Liv.: adversus communem hostem duas potentissimas armis virisque urbes, Liv.: ad occidendum iam armatum esse (v. Räuber), Sen.: manus (seine Hände) in alcis perniciem, Planc. in Cic. ep.: equum bello (zum Kr.), Verg. – Arios pro Beso, Auct. itin. Alex. 32. – milites iis armis, Pompeius in Cic. ep.: u. alqm telis, saxis, Liv.: gladiis dextras, Liv.: sagittas veneno, Iustin.: calamos veneno, Verg.: multitudo facibus armata, Liv. – b) übtr., wie mit einer Waffe waffnen, zum Schutz od. Angriff versehen, multitudinem auctoritate publicā, Cic. – cogitavit, quibus rebus accusatorem armaret, Cic.: se eloquentiā, Cic.: se impudentiā alcis, Nep.: quā (arte) semper armatus, Tac. – alqm ad omnia, Cic.: u. alqm in fata parentis, Ov.

    lateinisch-deutsches > armo

  • 4 armo

    armo, āvi, ātum, āre (arma), ausrüsten, rüsten, I) im allg., mit dem nötigen Rüstzeug, Gerät versehen, thecam calamis, Mart. 14, 19, 1. – als naut. t. t., auftakeln, segelfertig machen, naves, Caes.: classem, Verg.: navis instructa et armata egregie, Liv. – II) prägn., zum Kampfe, zum Kriege, zum Morde rüsten, 1) im weiteren Sinne, übh. ausrüsten, rüsten, kampfgerüstet-, kampftüchtig machen, alqm, Cic.: Pompeium senatus auctoritas armavit, Vell. – muros propugnaculis, Liv.: urbs armata muris, Cic. – alqm in rem publicam, Cic.: regem armare et exercere adversus Romanos, Nep. – 2) im engern Sinne, mit Schwert u. Rüstung od. mit einer sonstigen Mordwaffe waffnen, bewaffnen, bewehren, a) eig.: in pace multitudinem hominum cogere, armare, instruere, Cic.: arm. milites, Caes.: copias, Sall.: exercitum, Liv.: manus agrestes, Verg.: armare se coepisse, ins Gewehr treten (von der Wache), Curt.: milites armari iubet, läßt sie antreten, Caes. – manus (die Rechte, den Arm), Sall.: u. so manus adversum deos, Sall. fr.: dextram patris in filiam, Liv.: servum in od. contra dominum, Cic. – Asiam Europamque ad funestum bellum, Liv.: adversus communem hostem duas potentissimas armis virisque urbes, Liv.: ad occidendum iam armatum esse (v. Räuber), Sen.: manus (seine Hände) in alcis perniciem, Planc. in Cic. ep.: equum
    ————
    bello (zum Kr.), Verg. – Arios pro Beso, Auct. itin. Alex. 32. – milites iis armis, Pompeius in Cic. ep.: u. alqm telis, saxis, Liv.: gladiis dextras, Liv.: sagittas veneno, Iustin.: calamos veneno, Verg.: multitudo facibus armata, Liv. – b) übtr., wie mit einer Waffe waffnen, zum Schutz od. Angriff versehen, multitudinem auctoritate publicā, Cic. – cogitavit, quibus rebus accusatorem armaret, Cic.: se eloquentiā, Cic.: se impudentiā alcis, Nep.: quā (arte) semper armatus, Tac. – alqm ad omnia, Cic.: u. alqm in fata parentis, Ov.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > armo

  • 5 armō

        armō āvī, ātus, āre    [arma], to furnish with weapons, arm, equip: multitudinem: milites, Cs.: ut quemque casus armaverat, S.: manūs armat sparus, V.: in dominos armari: in proelia fratres, V.: Archilochum rabies armavit iambo, H.: armari, to take arms, Cs. — Esp., to furnish, fit out, equip: navem sumptu suo: ea quae sunt usui ad armandas navīs, Cs.: armata classis, L.—Poet.: calamos veneno, V.: equum bello, for war, V.— Fig., to arm, equip, furnish, strengthen, help: quibus eum (accusatorem) rebus armaret, proofs: se imprudentiā alicuius, N.: irā, O.: nugis, with nonsense, H.—To move to arms, excite, rouse, stir: regem adversus Romanos, N.: dextram patris in filiam, L.: vos in fata parentis, moves you to kill, O.: Arcadas dolor armat in hostes, V.
    * * *
    armare, armavi, armatus V TRANS
    equip, fit with armor; arm; strengthen; rouse, stir; incite war; rig (ship)

    Latin-English dictionary > armō

  • 6 armo

    armo, āvi, ātum, 1, v. a. [arma].
    I.
    A.. Lit., to furnish with weapons, to arm, equip, aliquem or aliquem aliquā re:

    cum in pace multitudinem hominum coëgerit, armārit, instruxerit,

    Cic. Caecin. 12:

    milites armari jubet,

    Caes. B. C. 1, 28:

    ut quemque casus armaverat, sparos aut lanceas portabant,

    Sall. C. 56, 3:

    copias,

    id. J. 13, 2:

    agrestīsque manus armat sparus,

    Verg. A. 11, 682:

    quos e gente suorum armet,

    Ov. M. 14, 464; 12, 614: milites iis armis armare, Pomp. ap. Cic. Att. 8, 12:

    nunc tela, nunc saxa, quibus eos adfatim locus ipse armabat, etc.,

    Liv. 9, 35:

    se spoliis,

    Verg. A. 2, 395:

    manus ense,

    Val. Fl. 2, 182:

    aliquem facibus,

    Flor. 3, 12, 13:

    apes aculeis,

    Plin. 11, 28, 33, § 46; so,

    aliquid aliquā re: ferrum armare veneno,

    Verg. A. 9, 773:

    calamos veneno,

    id. ib. 10, 140:

    pontum vinclis,

    Manil. 5, 657 al. —Followed by in, contra, adversus:

    egentes in locupletes, perditi in bonos, servi in dominos armabantur,

    Cic. Planc. 35; id. Mil. 25; id. Att. 8, 3, 3:

    delecta juventus contra Milonis impetum armata est,

    id. Mil. 25; for adversus, v. infra. —That for which one is armed, with in or ad:

    unanimos armare in proelia fratres,

    Verg. A. 7, 335:

    armate viros ad pugnam,

    Vulg. Num. 31, 3.—
    B.
    Trop.
    1.
    To arm, equip, furnish:

    temeritatem concitatae multitudinis auctoritate publicā armare,

    Cic. Mil. 1:

    cogitavit, quibus accusatorem rebus armaret,

    id. Clu. 67: te ad omnia summum ingenium armavit, Caecil. ap. Cic. Fam. 6, 7:

    Pompeium senatūs auctoritas, Caesarem militum armavit fiducia,

    Vell. 2, 49:

    ferae gentes non telis magis quam suo caelo, suo sidere armantur,

    Plin. Pan. 12, 3:

    sese eloquentiā,

    Cic. Inv. 1, 1:

    se imprudentiā alicujus,

    Nep. Dion, 8, 3:

    irā,

    Ov. M. 13, 544:

    eā cogitatione armamini,

    Vulg. 1 Pet. 4, 1:

    Archilochum proprio rabies armavit iambo,

    Hor. A. P. 79:

    nugis armatus,

    armed with nonsense, id. Ep. 1, 18, 16:

    armata dolis mens,

    Sil. 1, 183; cf. id. 11, 6; 15, 682.—
    2.
    To excite, stir up, rouse, provoke; constr. with adversus, ad or in:

    (Hannibal) regem armavit et exercuit adversus Romanos,

    Nep. Hann. 10, 1:

    aliquem ad omnia armare,

    Cic. Fam. 6, 7:

    Claudii sententia consules armabat in tribunos,

    Liv. 4, 6; so id. 3, 57:

    Quid vos in fata parentis Armat?

    Ov. M. 7, 347:

    mixtus dolor et pudor armat in hostes,

    Verg. A. 10, 398:

    in exitium rei publicae,

    Flor. 3, 12, 13; 4, 2, 1.—
    II.
    To furnish with something needful, esp. with the munitions of war, to fit out, equip:

    ea, quae sunt usui ad armandas naves, ex Hispaniā adportari jubet,

    Caes. B. G. 5, 1:

    muri propugnaculis armabantur,

    Liv. 30, 9: Claudius triremes quadriremesque [p. 164] et undeviginti hominum milia armavit, Tac. A. 12, 56.—Hence, armātus, a, um, P. a., armed, equipped, fitted with armor (opp. inermis, togatus, q. v.); also subst.: armātus, i, m., an armed man, a solier, = miles.
    A.
    Adj.
    1.
    Lit.:

    armatos, si Latine loqui volumus, quos appellare vere possumus? opinor eos, qui scutis telisque parati ornatique sunt,

    Cic. Caecin. 21, 60: cum animatus iero satis armatus sum, Att. ap. Non. p. 233, 18;

    p. 495, 23: armati pergemus,

    Vulg. Num. 32, 32; ib. Judith, 9, 6: ab dracontis stirpe armatā exortus, Att. ap. Non. p. 426, 2:

    armata manus,

    Lucr. 2, 629; so id. 2, 636; 2, 640; 5, 1297; cf. id. 5, 1292:

    saepe ipsa plebes armata a patribus secessit,

    Sall. C. 33, 4:

    contra injurias armatus ire,

    id. J. 31, 6:

    facibus armatus,

    Liv. 5, 7:

    armatus falce,

    Tib. 1, 4, 8:

    classes armatae,

    Verg. G. 1, 255:

    armatus cornu,

    Plin. 11, 37, 45, § 128.—
    2.
    Meton.:

    armati anni,

    i. e. years spent in war, Sil. 11, 591.— Trop.: excitati, erecti, armati animis, armed, furnished, etc., Cic. Phil. 7, 9, 26.—In the sup. only twice, and referring to the pos. armatus in connection with it ( comp. and adv. never used), Cic. Caecin. 21, 61 (v. the passage in its connection):

    tam tibi par sum quam multis armatissimis nudi aut leviter armati,

    Sen. Ben. 5, 4.—
    B.
    Subst.: gravidus armatis equus (sc. Trojanus), Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Trag. v. 97 Müll.): armatos educere, id. ap. Non. p. 355, 16:

    navem triremem armatis ornat,

    Nep. Dion, 9, 2:

    decem milia armatorum,

    id. Milt. 5, 1; so Vulg. Exod. 38, 25:

    armatis in litora expositis,

    Liv. 37, 28; 42, 51; 9, 24; Suet. Caes. 30.

    Lewis & Short latin dictionary > armo

  • 7 armo

    āvī, ātum, āre [ arma ]
    1) вооружать (milites Cs; exercitum L); готовить к бою или восстанавливать, возмущать (aliquem aliquā re adversus или in aliquem C); оснащать, снаряжать ( classem V)
    se a. imprudentiā alicujus Nep — использовать в своих интересах чьё-л. неблагоразумие
    a. veneno calamos V или sagittas Justотравлять стрелы
    3) укреплять, снабжать ( muros propugnaculis L). — см. тж. armatus I

    Латинско-русский словарь > armo

  • 8 armo

    to provide arms, arm, equip, fit out.

    Latin-English dictionary of medieval > armo

  • 9 armo

    , armavi, armatum, armare 1
      вооружать

    Dictionary Latin-Russian new > armo

  • 10 ex-armō

        ex-armō —, —, āre,     to disarm: cohortes, Ta.

    Latin-English dictionary > ex-armō

  • 11 ob-armō

        ob-armō —, —, āre,     to arm: securi Dextras, H.

    Latin-English dictionary > ob-armō

  • 12 armatus

    I 1. armātus, a, um
    part. pf. к armo
    2. adj.
    1) вооружённый (cohors armata T; a. facibus L; перен. incredibili audaciā C)
    3) военный, боевой ( anni Sil)
    II armātus, ūs m. [ armo ] (тк. в abl. sg.)

    Латинско-русский словарь > armatus

  • 13 armatus

    1. armātus, a, um, PAdi. m. (selten) Compar. u. Superl. (v. armo), bewaffnet, gerüstet, ausgerüstet, in voller Rüstung, I) eig. (Ggstz. inermus, inermis, auch togatus): armatos, si Latine loqui volumus, quos appellare vere possumus? opinor eos qui scutis telisque parati ornatique sunt, Cic.: quos aliquamdiu inermos timuissent, hos postea armatos et victores superassent, Caes.: sed perinde valebit, quasi armatissimi fuerint, Cic.: tam tibi par sum quam multis armatissimis (bis an die Zähne Bewaffneten) nudi aut leviter armati, Sen.: mihi dederunt (di) armato togatoque (= im Kriegs- u. Friedensgewande, in Krieg u. Frieden), ut vos a barbaris hostibus, a superbis defenderem civibus, Liv.: armati milites, Spart.: cohors armata (Ggstz. coh. togata), Tac.: armatae classes, Verg. – m. Abl., armatus ferro, Verg., falce, Tibull.: urbs armata muris, Cic. – meton., vis armata, Waffengewalt, ICt.: armatae rei scientissimus et togatae, Meister in jeder Kunst des Kriegs u. des Friedens, Amm.: arm. anni, Kriegsjahre, Sil. – subst., armātus = ὁπλίτης, ein Bewaffneter, Prisc. part. XII vers. Aen. 1, 20: u. kollektiv, Curt. 5, 7 (22), 2; gew. Plur. armātī, ōrum, m., Bewaffnete, Caes. u.a. – II) übtr.: erat incredibili armatus audaciā, Cic.: excitati, erecti, parati, armati animis iam esse debemus, Cic.: mens armata dolis, Sil.: illum maluerim aliquo modo miti-
    ————
    orem, quam te isto modo armatiorem (geharnischter), Augustin. ep. 73, 10.
    ————————
    2. armātus, Abl. ū, m. (armo), die Bewaffnung, Rüstung, I) eig.: haud dispari armatu, Liv.: Cretico maxime armatu, Liv. – II) meton., die Bewaffneten (s. Weißenb. Liv. 26, 5, 3), toto fere gravi armatu, Schwerbewaffnete, Liv.: relicto omni graviore armatu, Liv.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > armatus

  • 14 armatus

    1.
    armātus, a, um, P. a., from armo.
    2.
    armātus, ūs, m. [armo], armor (only in the abl.).
    I.
    Lit.:

    haud dispari,

    Liv. 33, 3:

    Cretico,

    id. 42, 55 fin.:

    armatu sustinendo assueti milites,

    Fronto, Prim. Hist. Fragm. 2, p. 341.—
    II.
    Meton., armed soldiers (cf. armatura, I. B.):

    gravi armatu,

    with the heavy-armed, Liv. 37, 41:

    magnā parte impedimentorum relictā in Bruttiis, et omni graviori armatu,

    id. 26, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > armatus

  • 15 cernuus

    1.
    cernŭus, a, um, adj. [root kar, v. celsus; cf. karênon, cerebrum], with the face turned towards the earth, inclined forwards, stooping or bowing forwards (very rare and only poet.):

    cernuus dicitur proprie inclinatus, quasi quod terram cernit,

    Non. p. 20, 33 sq.; Lucil. ib. p. 21, 1: ejectoque incumbit cernuus armo, * Verg. A. 10, 894 (v. Serv. ad h. 1.):

    cernuus inflexo sonipes effuderat armo,

    Sil. 10, 255 sq.; Arn. 7, p. 246.—Hence,
    II.
    That turns a somersault; a tumbler, mountebank, kubistêtêr, petauristês, Lucil. ap. Non. p. 21, 6; Varr. ap. Serv. ad Verg. A. 10, 894; cf. Gloss. Philox.: cernuli petauristai.
    2.
    cernŭus, i, m., a kind of shoe, acc. to Paul. ex Fest. p. 55 Müll., and Isid. Orig. 19, 34, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > cernuus

  • 16 armatura

    armātūra, ae f. [ armo ]
    1) вооружение (того или иного вида), род оружия (a. varia peditatūs et equitatūs C)
    2) войска (nostra lĕvis a. C)
    3) тактические упражнения, тактика (multiplex armaturae scientia Amm)

    Латинско-русский словарь > armatura

  • 17 armus

    Латинско-русский словарь > armus

  • 18 dearmo

    de-armo, āvī, ātum, āre
    1) разоружать, обезоруживать ( exercitum hostium L)
    2) ( об оружии) отнимать ( sagittas Ap)

    Латинско-русский словарь > dearmo

  • 19 exarmo

    ex-armo, āvī, ātum, āre
    1) обезоруживать, разоружать ( cohortes T)
    3) обезвреживать, делать безвредным, лишать силы (aliquem Pt; accusalionem PJ)
    serpentum veneno e. Silлишать змею яда
    5) укрощать (tigres Man; aequor Cld)

    Латинско-русский словарь > exarmo

  • 20 obarmo

    ob-armo, avī, ātum, āre
    вооружать (dextras securi H; manūs impias contra aliquem Ap)
    o. oculos ad vigilias Apбороться со сном

    Латинско-русский словарь > obarmo

См. также в других словарях:

  • Armo (Ligurien) — Armo …   Deutsch Wikipedia

  • ARMO Sh.a — Armo (Albanian Refining and Marketing of Oil) est la plus grande entreprise pétrolière nationalisée du pays, albanaise dont le secteur d activité est le raffinage du pétrole. La firme compte environ 2500 salariés et détient 33 point de… …   Wikipédia en Français

  • Armo — Administration Pays  Italie Région …   Wikipédia en Français

  • Armo (entreprise) — Armo Dates clés 2008 : cession de 80 % des parts à Anika Enterprises SA (CH) Forme juridique entreprise semi publique Siège social …   Wikipédia en Français

  • armo — s. m. Arméu …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Armo — Infobox CityIT img coa = Armo Stemma.png‎ official name = Comune di Armo name = Armo region = Liguria province = Imperia (IM) elevation m = area total km2 = 9.3 population as of = 2005 12 31All demographics and other statistics: Italian… …   Wikipedia

  • armo red rats — storaspyglės žiurkės statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas gentis apibrėžtis Gentyje 1 rūšis. Paplitimo arealas – Centr. Amerika, P. Amerikos š. dalis. atitikmenys: lot. Hoplomys angl. armo red rats; armo ured rats; harsh furried… …   Žinduolių pavadinimų žodynas

  • armo ured rats — storaspyglės žiurkės statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas gentis apibrėžtis Gentyje 1 rūšis. Paplitimo arealas – Centr. Amerika, P. Amerikos š. dalis. atitikmenys: lot. Hoplomys angl. armo red rats; armo ured rats; harsh furried… …   Žinduolių pavadinimų žodynas

  • Armo — Original name in latin Armo Name in other language State code IT Continent/City Europe/Rome longitude 44.08773 latitude 7.91544 altitude 600 Population 129 Date 2012 03 04 …   Cities with a population over 1000 database

  • armo — • anteeksianto, amnestia, armahdus, armo, vapautus …   Suomi sanakirja synonyymejä

  • Armo caput galěa, pelagus percurro galēa. — См. Галера …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»