-
1 armo
armo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] armer, donner des armes. [st2]2 [-] au fig. équiper, munir, pourvoir, gréer (un navire). - armare aliquem aliqua re: munir qqn de qqch. - egentes in locupletes armare, Cic. Planc. 35: armer les pauvres contre les riches. - sese armare eloquentiā, Cic. Inv. 1, 1: s'armer d'éloquence.* * *armo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] armer, donner des armes. [st2]2 [-] au fig. équiper, munir, pourvoir, gréer (un navire). - armare aliquem aliqua re: munir qqn de qqch. - egentes in locupletes armare, Cic. Planc. 35: armer les pauvres contre les riches. - sese armare eloquentiā, Cic. Inv. 1, 1: s'armer d'éloquence.* * *Armo, armas, armare. Virg. Armer.\Spes Hetruscos armauerat. Liu. Avoit esté cause de leur faire prendre les armes.\Periculum est mihi ab eo quem ipse armaui. Ci. Lequel j'ay eslevé, et mis en avant.\Armare aliquem in Remp. Cic. Eslever, et garnir d'authorité et puissance contre la republique.\Armare se eloquentia. Cic. Se garnir d'eloquence.\Armare naues. Caesar. Armer, Equiper, Calfetter.\Calamos armare veneno. Virg. Empoisonner les fleiches. -
2 armo
armo armo, avi, atum, are вооружать -
3 armo
armo, āvi, ātum, āre (arma), ausrüsten, rüsten, I) im allg., mit dem nötigen Rüstzeug, Gerät versehen, thecam calamis, Mart. 14, 19, 1. – als naut. t. t., auftakeln, segelfertig machen, naves, Caes.: classem, Verg.: navis instructa et armata egregie, Liv. – II) prägn., zum Kampfe, zum Kriege, zum Morde rüsten, 1) im weiteren Sinne, übh. ausrüsten, rüsten, kampfgerüstet-, kampftüchtig machen, alqm, Cic.: Pompeium senatus auctoritas armavit, Vell. – muros propugnaculis, Liv.: urbs armata muris, Cic. – alqm in rem publicam, Cic.: regem armare et exercere adversus Romanos, Nep. – 2) im engern Sinne, mit Schwert u. Rüstung od. mit einer sonstigen Mordwaffe waffnen, bewaffnen, bewehren, a) eig.: in pace multitudinem hominum cogere, armare, instruere, Cic.: arm. milites, Caes.: copias, Sall.: exercitum, Liv.: manus agrestes, Verg.: armare se coepisse, ins Gewehr treten (von der Wache), Curt.: milites armari iubet, läßt sie antreten, Caes. – manus (die Rechte, den Arm), Sall.: u. so manus adversum deos, Sall. fr.: dextram patris in filiam, Liv.: servum in od. contra dominum, Cic. – Asiam Europamque ad funestum bellum, Liv.: adversus communem hostem duas potentissimas armis virisque urbes, Liv.: ad occidendum iam armatum esse (v. Räuber), Sen.: manus (seine Hände) in alcis perniciem, Planc. in Cic. ep.: equum bello (zum Kr.), Verg. – Arios pro Beso, Auct. itin. Alex. 32. – milites iis armis, Pompeius in Cic. ep.: u. alqm telis, saxis, Liv.: gladiis dextras, Liv.: sagittas veneno, Iustin.: calamos veneno, Verg.: multitudo facibus armata, Liv. – b) übtr., wie mit einer Waffe waffnen, zum Schutz od. Angriff versehen, multitudinem auctoritate publicā, Cic. – cogitavit, quibus rebus accusatorem armaret, Cic.: se eloquentiā, Cic.: se impudentiā alcis, Nep.: quā (arte) semper armatus, Tac. – alqm ad omnia, Cic.: u. alqm in fata parentis, Ov.
-
4 armo
armo, āvi, ātum, āre (arma), ausrüsten, rüsten, I) im allg., mit dem nötigen Rüstzeug, Gerät versehen, thecam calamis, Mart. 14, 19, 1. – als naut. t. t., auftakeln, segelfertig machen, naves, Caes.: classem, Verg.: navis instructa et armata egregie, Liv. – II) prägn., zum Kampfe, zum Kriege, zum Morde rüsten, 1) im weiteren Sinne, übh. ausrüsten, rüsten, kampfgerüstet-, kampftüchtig machen, alqm, Cic.: Pompeium senatus auctoritas armavit, Vell. – muros propugnaculis, Liv.: urbs armata muris, Cic. – alqm in rem publicam, Cic.: regem armare et exercere adversus Romanos, Nep. – 2) im engern Sinne, mit Schwert u. Rüstung od. mit einer sonstigen Mordwaffe waffnen, bewaffnen, bewehren, a) eig.: in pace multitudinem hominum cogere, armare, instruere, Cic.: arm. milites, Caes.: copias, Sall.: exercitum, Liv.: manus agrestes, Verg.: armare se coepisse, ins Gewehr treten (von der Wache), Curt.: milites armari iubet, läßt sie antreten, Caes. – manus (die Rechte, den Arm), Sall.: u. so manus adversum deos, Sall. fr.: dextram patris in filiam, Liv.: servum in od. contra dominum, Cic. – Asiam Europamque ad funestum bellum, Liv.: adversus communem hostem duas potentissimas armis virisque urbes, Liv.: ad occidendum iam armatum esse (v. Räuber), Sen.: manus (seine Hände) in alcis perniciem, Planc. in Cic. ep.: equum————bello (zum Kr.), Verg. – Arios pro Beso, Auct. itin. Alex. 32. – milites iis armis, Pompeius in Cic. ep.: u. alqm telis, saxis, Liv.: gladiis dextras, Liv.: sagittas veneno, Iustin.: calamos veneno, Verg.: multitudo facibus armata, Liv. – b) übtr., wie mit einer Waffe waffnen, zum Schutz od. Angriff versehen, multitudinem auctoritate publicā, Cic. – cogitavit, quibus rebus accusatorem armaret, Cic.: se eloquentiā, Cic.: se impudentiā alcis, Nep.: quā (arte) semper armatus, Tac. – alqm ad omnia, Cic.: u. alqm in fata parentis, Ov. -
5 armō
armō āvī, ātus, āre [arma], to furnish with weapons, arm, equip: multitudinem: milites, Cs.: ut quemque casus armaverat, S.: manūs armat sparus, V.: in dominos armari: in proelia fratres, V.: Archilochum rabies armavit iambo, H.: armari, to take arms, Cs. — Esp., to furnish, fit out, equip: navem sumptu suo: ea quae sunt usui ad armandas navīs, Cs.: armata classis, L.—Poet.: calamos veneno, V.: equum bello, for war, V.— Fig., to arm, equip, furnish, strengthen, help: quibus eum (accusatorem) rebus armaret, proofs: se imprudentiā alicuius, N.: irā, O.: nugis, with nonsense, H.—To move to arms, excite, rouse, stir: regem adversus Romanos, N.: dextram patris in filiam, L.: vos in fata parentis, moves you to kill, O.: Arcadas dolor armat in hostes, V.* * *armare, armavi, armatus V TRANSequip, fit with armor; arm; strengthen; rouse, stir; incite war; rig (ship) -
6 armo
armo, āvi, ātum, 1, v. a. [arma].I.A.. Lit., to furnish with weapons, to arm, equip, aliquem or aliquem aliquā re:B.cum in pace multitudinem hominum coëgerit, armārit, instruxerit,
Cic. Caecin. 12:milites armari jubet,
Caes. B. C. 1, 28:ut quemque casus armaverat, sparos aut lanceas portabant,
Sall. C. 56, 3:copias,
id. J. 13, 2:agrestīsque manus armat sparus,
Verg. A. 11, 682:quos e gente suorum armet,
Ov. M. 14, 464; 12, 614: milites iis armis armare, Pomp. ap. Cic. Att. 8, 12:nunc tela, nunc saxa, quibus eos adfatim locus ipse armabat, etc.,
Liv. 9, 35:se spoliis,
Verg. A. 2, 395:manus ense,
Val. Fl. 2, 182:aliquem facibus,
Flor. 3, 12, 13:apes aculeis,
Plin. 11, 28, 33, § 46; so,aliquid aliquā re: ferrum armare veneno,
Verg. A. 9, 773:calamos veneno,
id. ib. 10, 140:pontum vinclis,
Manil. 5, 657 al. —Followed by in, contra, adversus:egentes in locupletes, perditi in bonos, servi in dominos armabantur,
Cic. Planc. 35; id. Mil. 25; id. Att. 8, 3, 3:delecta juventus contra Milonis impetum armata est,
id. Mil. 25; for adversus, v. infra. —That for which one is armed, with in or ad:unanimos armare in proelia fratres,
Verg. A. 7, 335:armate viros ad pugnam,
Vulg. Num. 31, 3.—Trop.1.To arm, equip, furnish:2.temeritatem concitatae multitudinis auctoritate publicā armare,
Cic. Mil. 1:cogitavit, quibus accusatorem rebus armaret,
id. Clu. 67: te ad omnia summum ingenium armavit, Caecil. ap. Cic. Fam. 6, 7:Pompeium senatūs auctoritas, Caesarem militum armavit fiducia,
Vell. 2, 49:ferae gentes non telis magis quam suo caelo, suo sidere armantur,
Plin. Pan. 12, 3:sese eloquentiā,
Cic. Inv. 1, 1:se imprudentiā alicujus,
Nep. Dion, 8, 3:irā,
Ov. M. 13, 544:eā cogitatione armamini,
Vulg. 1 Pet. 4, 1:Archilochum proprio rabies armavit iambo,
Hor. A. P. 79:nugis armatus,
armed with nonsense, id. Ep. 1, 18, 16:armata dolis mens,
Sil. 1, 183; cf. id. 11, 6; 15, 682.—To excite, stir up, rouse, provoke; constr. with adversus, ad or in:II.(Hannibal) regem armavit et exercuit adversus Romanos,
Nep. Hann. 10, 1:aliquem ad omnia armare,
Cic. Fam. 6, 7:Claudii sententia consules armabat in tribunos,
Liv. 4, 6; so id. 3, 57:Quid vos in fata parentis Armat?
Ov. M. 7, 347:mixtus dolor et pudor armat in hostes,
Verg. A. 10, 398:in exitium rei publicae,
Flor. 3, 12, 13; 4, 2, 1.—To furnish with something needful, esp. with the munitions of war, to fit out, equip:A.ea, quae sunt usui ad armandas naves, ex Hispaniā adportari jubet,
Caes. B. G. 5, 1:muri propugnaculis armabantur,
Liv. 30, 9: Claudius triremes quadriremesque [p. 164] et undeviginti hominum milia armavit, Tac. A. 12, 56.—Hence, armātus, a, um, P. a., armed, equipped, fitted with armor (opp. inermis, togatus, q. v.); also subst.: armātus, i, m., an armed man, a solier, = miles.Adj.1.Lit.:2.armatos, si Latine loqui volumus, quos appellare vere possumus? opinor eos, qui scutis telisque parati ornatique sunt,
Cic. Caecin. 21, 60: cum animatus iero satis armatus sum, Att. ap. Non. p. 233, 18;p. 495, 23: armati pergemus,
Vulg. Num. 32, 32; ib. Judith, 9, 6: ab dracontis stirpe armatā exortus, Att. ap. Non. p. 426, 2:armata manus,
Lucr. 2, 629; so id. 2, 636; 2, 640; 5, 1297; cf. id. 5, 1292:saepe ipsa plebes armata a patribus secessit,
Sall. C. 33, 4:contra injurias armatus ire,
id. J. 31, 6:facibus armatus,
Liv. 5, 7:armatus falce,
Tib. 1, 4, 8:classes armatae,
Verg. G. 1, 255:armatus cornu,
Plin. 11, 37, 45, § 128.—Meton.:B.armati anni,
i. e. years spent in war, Sil. 11, 591.— Trop.: excitati, erecti, armati animis, armed, furnished, etc., Cic. Phil. 7, 9, 26.—In the sup. only twice, and referring to the pos. armatus in connection with it ( comp. and adv. never used), Cic. Caecin. 21, 61 (v. the passage in its connection):tam tibi par sum quam multis armatissimis nudi aut leviter armati,
Sen. Ben. 5, 4.—Subst.: gravidus armatis equus (sc. Trojanus), Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Trag. v. 97 Müll.): armatos educere, id. ap. Non. p. 355, 16:navem triremem armatis ornat,
Nep. Dion, 9, 2:decem milia armatorum,
id. Milt. 5, 1; so Vulg. Exod. 38, 25:armatis in litora expositis,
Liv. 37, 28; 42, 51; 9, 24; Suet. Caes. 30. -
7 armo
āvī, ātum, āre [ arma ]1) вооружать (milites Cs; exercitum L); готовить к бою или восстанавливать, возмущать (aliquem aliquā re adversus или in aliquem C); оснащать, снаряжать ( classem V)a. se eloquentiā C — вооружиться красноречиемse a. imprudentiā alicujus Nep — использовать в своих интересах чьё-л. неблагоразумие2) наполнять ( calamis thecam M)a. veneno calamos V или sagittas Just — отравлять стрелы3) укреплять, снабжать ( muros propugnaculis L). — см. тж. armatus I -
8 armo
to provide arms, arm, equip, fit out. -
9 armo
, armavi, armatum, armare 1вооружать -
10 ex-armō
-
11 ob-armō
-
12 armatus
I 1. armātus, a, umpart. pf. к armo2. adj.1) вооружённый (cohors armata T; a. facibus L; перен. incredibili audaciā C)3) военный, боевой ( anni Sil)II armātus, ūs m. [ armo ] (тк. в abl. sg.) -
13 armatus
1. armātus, a, um, PAdi. m. (selten) Compar. u. Superl. (v. armo), bewaffnet, gerüstet, ausgerüstet, in voller Rüstung, I) eig. (Ggstz. inermus, inermis, auch togatus): armatos, si Latine loqui volumus, quos appellare vere possumus? opinor eos qui scutis telisque parati ornatique sunt, Cic.: quos aliquamdiu inermos timuissent, hos postea armatos et victores superassent, Caes.: sed perinde valebit, quasi armatissimi fuerint, Cic.: tam tibi par sum quam multis armatissimis (bis an die Zähne Bewaffneten) nudi aut leviter armati, Sen.: mihi dederunt (di) armato togatoque (= im Kriegs- u. Friedensgewande, in Krieg u. Frieden), ut vos a barbaris hostibus, a superbis defenderem civibus, Liv.: armati milites, Spart.: cohors armata (Ggstz. coh. togata), Tac.: armatae classes, Verg. – m. Abl., armatus ferro, Verg., falce, Tibull.: urbs armata muris, Cic. – meton., vis armata, Waffengewalt, ICt.: armatae rei scientissimus et togatae, Meister in jeder Kunst des Kriegs u. des Friedens, Amm.: arm. anni, Kriegsjahre, Sil. – subst., armātus = ὁπλίτης, ein Bewaffneter, Prisc. part. XII vers. Aen. 1, 20: u. kollektiv, Curt. 5, 7 (22), 2; gew. Plur. armātī, ōrum, m., Bewaffnete, Caes. u.a. – II) übtr.: erat incredibili armatus audaciā, Cic.: excitati, erecti, parati, armati animis iam esse debemus, Cic.: mens armata dolis, Sil.: illum maluerim aliquo modo miti-————orem, quam te isto modo armatiorem (geharnischter), Augustin. ep. 73, 10.————————2. armātus, Abl. ū, m. (armo), die Bewaffnung, Rüstung, I) eig.: haud dispari armatu, Liv.: Cretico maxime armatu, Liv. – II) meton., die Bewaffneten (s. Weißenb. Liv. 26, 5, 3), toto fere gravi armatu, Schwerbewaffnete, Liv.: relicto omni graviore armatu, Liv. -
14 armatus
1.armātus, a, um, P. a., from armo.2. I.Lit.:II.haud dispari,
Liv. 33, 3:Cretico,
id. 42, 55 fin.:armatu sustinendo assueti milites,
Fronto, Prim. Hist. Fragm. 2, p. 341.—Meton., armed soldiers (cf. armatura, I. B.):gravi armatu,
with the heavy-armed, Liv. 37, 41:magnā parte impedimentorum relictā in Bruttiis, et omni graviori armatu,
id. 26, 5. -
15 cernuus
1.cernŭus, a, um, adj. [root kar, v. celsus; cf. karênon, cerebrum], with the face turned towards the earth, inclined forwards, stooping or bowing forwards (very rare and only poet.):II.cernuus dicitur proprie inclinatus, quasi quod terram cernit,
Non. p. 20, 33 sq.; Lucil. ib. p. 21, 1: ejectoque incumbit cernuus armo, * Verg. A. 10, 894 (v. Serv. ad h. 1.):cernuus inflexo sonipes effuderat armo,
Sil. 10, 255 sq.; Arn. 7, p. 246.—Hence,That turns a somersault; a tumbler, mountebank, kubistêtêr, petauristês, Lucil. ap. Non. p. 21, 6; Varr. ap. Serv. ad Verg. A. 10, 894; cf. Gloss. Philox.: cernuli petauristai.2.cernŭus, i, m., a kind of shoe, acc. to Paul. ex Fest. p. 55 Müll., and Isid. Orig. 19, 34, 13. -
16 armatura
armātūra, ae f. [ armo ]1) вооружение (того или иного вида), род оружия (a. varia peditatūs et equitatūs C)2) войска (nostra lĕvis a. C)3) тактические упражнения, тактика (multiplex armaturae scientia Amm) -
17 armus
ī m.2) передняя лопатка (у животных), плечо (equi H, PM; leonis PM)ex umeris armi fiunt O — человеческие плечи становятся плечами животного ( при превращении Гиппомена и Аталанты в львов)3) бок -
18 dearmo
de-armo, āvī, ātum, āre1) разоружать, обезоруживать ( exercitum hostium L)2) ( об оружии) отнимать ( sagittas Ap) -
19 exarmo
ex-armo, āvī, ātum, āre1) обезоруживать, разоружать ( cohortes T)2) расснастить ( navem Sen)3) обезвреживать, делать безвредным, лишать силы (aliquem Pt; accusalionem PJ)serpentum veneno e. Sil — лишать змею яда4) смягчать ( aliquem lacrimis Fl)5) укрощать (tigres Man; aequor Cld) -
20 obarmo
ob-armo, avī, ātum, āreвооружать (dextras securi H; manūs impias contra aliquem Ap)o. oculos ad vigilias Ap — бороться со сном
См. также в других словарях:
Armo (Ligurien) — Armo … Deutsch Wikipedia
ARMO Sh.a — Armo (Albanian Refining and Marketing of Oil) est la plus grande entreprise pétrolière nationalisée du pays, albanaise dont le secteur d activité est le raffinage du pétrole. La firme compte environ 2500 salariés et détient 33 point de… … Wikipédia en Français
Armo — Administration Pays Italie Région … Wikipédia en Français
Armo (entreprise) — Armo Dates clés 2008 : cession de 80 % des parts à Anika Enterprises SA (CH) Forme juridique entreprise semi publique Siège social … Wikipédia en Français
armo — s. m. Arméu … Dicionário da Língua Portuguesa
Armo — Infobox CityIT img coa = Armo Stemma.png official name = Comune di Armo name = Armo region = Liguria province = Imperia (IM) elevation m = area total km2 = 9.3 population as of = 2005 12 31All demographics and other statistics: Italian… … Wikipedia
armo red rats — storaspyglės žiurkės statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas gentis apibrėžtis Gentyje 1 rūšis. Paplitimo arealas – Centr. Amerika, P. Amerikos š. dalis. atitikmenys: lot. Hoplomys angl. armo red rats; armo ured rats; harsh furried… … Žinduolių pavadinimų žodynas
armo ured rats — storaspyglės žiurkės statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas gentis apibrėžtis Gentyje 1 rūšis. Paplitimo arealas – Centr. Amerika, P. Amerikos š. dalis. atitikmenys: lot. Hoplomys angl. armo red rats; armo ured rats; harsh furried… … Žinduolių pavadinimų žodynas
Armo — Original name in latin Armo Name in other language State code IT Continent/City Europe/Rome longitude 44.08773 latitude 7.91544 altitude 600 Population 129 Date 2012 03 04 … Cities with a population over 1000 database
armo — • anteeksianto, amnestia, armahdus, armo, vapautus … Suomi sanakirja synonyymejä
Armo caput galěa, pelagus percurro galēa. — См. Галера … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)