Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

exănĭma

  • 1 exanima

    ex-ănĭmis, e, and ex-ănĭmus, a, um (cf. Wagner ad Verg. A. 4, 8; the latter form common in the plur., of which the former has only exanimes, nom. and acc.), adj. [anima], lifeless, dead (mostly postAug.; not in Cic. and Caes.; cf.: inanimis, exanimatus, mortuus).
    I.
    Lit.
    (α).
    Form exanimis:

    (columba) Decidit exanimis,

    Verg. A. 5, 517; cf. id. ib. 5, 481:

    ut exanimem labentem ex equo Scipionem vidit,

    Liv. 25, 34 fin.:

    aliquamdiu jacuit,

    Suet. Caes. 82 et saep.:

    corpus,

    Ov. M. 14, 728; 10, 721; 13, 438; Plin. Ep. 3, 14, 2; Curt. 8, 11, 16; 9, 5, 8; Plin. 9, 21, 38, § 74:

    caro,

    id. 11, 33, 39, § 114; Quint. 4, 2, 13; cf.

    artus,

    Ov. M. 2, 336.— Poet.:

    gelidae exanimesque favillae,

    i. e. dead, extinguished, Stat. Th. 12, 418:

    hiems,

    i. e. calm, without wind, id. ib. 7, 88.—
    (β).
    Form exanimus:

    pueri,

    Lucr. 6, 1256:

    nos juvenem exanimum... vano maesti comitamur honore,

    Verg. A. 11, 51:

    pacem me exanimis et Martis sorte peremptis Oratis?

    id. ib. 11, 110:

    partim exanimos ante vallum aut in amnem Rhenum proiciunt,

    Tac. A. 1, 32:

    corpus exanimum,

    Lucr. 6, 705; so,

    corpus (corpora),

    id. 6, 1273; Col. 12, 45, 4; Curt. 10, 10, 12; Verg. A. 1, 484; 6, 149; 9, 444; Liv. 25, 26; Plin. 10, 3, 3, § 8.—As subst.: exănĭma, ōrum, n., lifeless things, Lact. 2, 2, 17; id. Epit. 25, 15.—
    II.
    Transf., half dead with fear, terrified, dismayed (very rare;

    only in form exanimis): audiit exanimis,

    Verg. A. 4, 672; cf. Hor. S. 1, 1, 76; 2, 6, 114; Liv. 1, 25, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > exanima

  • 2 exanima

    Латинско-русский словарь > exanima

  • 3 exanimis

    exanimis, e u. (gew.) exanimus, a, um (ex u. anima), eig. atemlos, dah. I) entseelt, leblos, tot, α) Form -is (im Plur. nur im Nom. u. Acc. auf es üblich, alle übrigen Kasus, wie es scheint, ungebr.): corpus, Liv. u.a.: artus, Ov.: aspexit matrem exanimem, Tac.: decĭdit (columba) exanimis, Verg. – poet., favillae, ausgelöscht, Stat.: hiems, Sturm, der ausgetobt hat, Stat. – β) Form -us, wie: iuvenis, Verg.: corpus, Verg., Liv. u. Tac. – subst., exanima, ōrum, n., leblose Dinge, Lact. 2, 2, 17; epit. 25, 15. – II) halbtot-, betäubt-, atemlos vor Schreck u. dgl., Form -is, Verg. u. Hor. – / Über beide Formen s. Neue-Wagener Formenl.3 2, 153 u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 255.

    lateinisch-deutsches > exanimis

  • 4 interfluo

    inter-fluo, flūxī, flūxum, ere, dazwischenfließen, mitten innen fließen, mitten od. zwischen etw. hindurchfließen, a) v. Gewässern: quantum interfluit fretum? Liv. 41, 23, 16: amnes, qui interfluunt, Mela: quia (amnes) non adeo interfluunt, weil sie keinen so großen Raum durchfließen, Curt.: aquis interfluentibus, Mela: angusto freto interfluente, Plin.: amne interfluente, Plin. – m. Acc., Naupactum et Patras, Liv.: media moenia, Curt.: medium oppidum, Plin.: Romanos Cheruscosque, Tac. – m. Dat., interfluens urbi Tiberinus, Flor. 1, 4, 2: quamvis flumina piscosa et amoena pinguibus arvis interfluant, Sen. de ben. 6, 7, 3. – im Passiv, hae insulae interfluuntur, Apul. de mund. 4. – b) v. flüssigem Erz, m. Dat., aurum argentumque cumulo rerum aliarum interfluens, Liv. 28, 23, 4 W. (Müller liest interfulgens). – c) v. anderen Dingen, iumenta, sarcinae, corpora exanima interfluunt, schwimmen durcheinander, Tac. ann. 1, 70.

    lateinisch-deutsches > interfluo

  • 5 exanimus

    exanimus, a, um c. exanimis.
    * * *
    exanimus, a, um c. exanimis.
    * * *
        Exanimus, exanima, exanimum: et, hic et haec Exanimis, et hoc exanime, penul. corr. Liu. Mort, Un corps dont l'ame est dehors.
    \
        Exanimis. Virgil. Esperdu de paour, Espovanté, A demi mort.

    Dictionarium latinogallicum > exanimus

  • 6 exanimis

    exanimis, e u. (gew.) exanimus, a, um (ex u. anima), eig. atemlos, dah. I) entseelt, leblos, tot, α) Form -is (im Plur. nur im Nom. u. Acc. auf es üblich, alle übrigen Kasus, wie es scheint, ungebr.): corpus, Liv. u.a.: artus, Ov.: aspexit matrem exanimem, Tac.: decĭdit (columba) exanimis, Verg. – poet., favillae, ausgelöscht, Stat.: hiems, Sturm, der ausgetobt hat, Stat. – β) Form -us, wie: iuvenis, Verg.: corpus, Verg., Liv. u. Tac. – subst., exanima, ōrum, n., leblose Dinge, Lact. 2, 2, 17; epit. 25, 15. – II) halbtot-, betäubt-, atemlos vor Schreck u. dgl., Form -is, Verg. u. Hor. – Über beide Formen s. Neue-Wagener Formenl.3 2, 153 u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 255.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exanimis

  • 7 interfluo

    inter-fluo, flūxī, flūxum, ere, dazwischenfließen, mitten innen fließen, mitten od. zwischen etw. hindurchfließen, a) v. Gewässern: quantum interfluit fretum? Liv. 41, 23, 16: amnes, qui interfluunt, Mela: quia (amnes) non adeo interfluunt, weil sie keinen so großen Raum durchfließen, Curt.: aquis interfluentibus, Mela: angusto freto interfluente, Plin.: amne interfluente, Plin. – m. Acc., Naupactum et Patras, Liv.: media moenia, Curt.: medium oppidum, Plin.: Romanos Cheruscosque, Tac. – m. Dat., interfluens urbi Tiberinus, Flor. 1, 4, 2: quamvis flumina piscosa et amoena pinguibus arvis interfluant, Sen. de ben. 6, 7, 3. – im Passiv, hae insulae interfluuntur, Apul. de mund. 4. – b) v. flüssigem Erz, m. Dat., aurum argentumque cumulo rerum aliarum interfluens, Liv. 28, 23, 4 W. (Müller liest interfulgens). – c) v. anderen Dingen, iumenta, sarcinae, corpora exanima interfluunt, schwimmen durcheinander, Tac. ann. 1, 70.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > interfluo

  • 8 exanimus

        exanimus adj.    [ex + anima], lifeless, dead: iuvenis, V.: strata corpora, corpses, L.
    * * *
    exanima, exanimum ADJ
    dead; lifeless

    Latin-English dictionary > exanimus

  • 9 exanimis

    ex-ănĭmis, e, and ex-ănĭmus, a, um (cf. Wagner ad Verg. A. 4, 8; the latter form common in the plur., of which the former has only exanimes, nom. and acc.), adj. [anima], lifeless, dead (mostly postAug.; not in Cic. and Caes.; cf.: inanimis, exanimatus, mortuus).
    I.
    Lit.
    (α).
    Form exanimis:

    (columba) Decidit exanimis,

    Verg. A. 5, 517; cf. id. ib. 5, 481:

    ut exanimem labentem ex equo Scipionem vidit,

    Liv. 25, 34 fin.:

    aliquamdiu jacuit,

    Suet. Caes. 82 et saep.:

    corpus,

    Ov. M. 14, 728; 10, 721; 13, 438; Plin. Ep. 3, 14, 2; Curt. 8, 11, 16; 9, 5, 8; Plin. 9, 21, 38, § 74:

    caro,

    id. 11, 33, 39, § 114; Quint. 4, 2, 13; cf.

    artus,

    Ov. M. 2, 336.— Poet.:

    gelidae exanimesque favillae,

    i. e. dead, extinguished, Stat. Th. 12, 418:

    hiems,

    i. e. calm, without wind, id. ib. 7, 88.—
    (β).
    Form exanimus:

    pueri,

    Lucr. 6, 1256:

    nos juvenem exanimum... vano maesti comitamur honore,

    Verg. A. 11, 51:

    pacem me exanimis et Martis sorte peremptis Oratis?

    id. ib. 11, 110:

    partim exanimos ante vallum aut in amnem Rhenum proiciunt,

    Tac. A. 1, 32:

    corpus exanimum,

    Lucr. 6, 705; so,

    corpus (corpora),

    id. 6, 1273; Col. 12, 45, 4; Curt. 10, 10, 12; Verg. A. 1, 484; 6, 149; 9, 444; Liv. 25, 26; Plin. 10, 3, 3, § 8.—As subst.: exănĭma, ōrum, n., lifeless things, Lact. 2, 2, 17; id. Epit. 25, 15.—
    II.
    Transf., half dead with fear, terrified, dismayed (very rare;

    only in form exanimis): audiit exanimis,

    Verg. A. 4, 672; cf. Hor. S. 1, 1, 76; 2, 6, 114; Liv. 1, 25, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > exanimis

См. также в других словарях:

  • Pedaliodes — Pedaliodes …   Wikipédia en Français

  • PERCNOPTERUS — seu Gypaeetus, degeneris aquilae genus, vulturinâ specie, cuius mentio Iob. c. 39. v. 33. Pulli eius sorbent sanguinem, et, ubi sunt cadavera, illic est. Et Matth. c. 24. v. 28. Ubicumque fuerit cadaver, illic congregabuntur aquiloe. His enim… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SEPELIENDI — Ius inter mores sive ἔθη quae τοῖς ἐγγράφοις, i. e. scrito iuri opponit, post Legatorum iura, commemoratur Dioni Chrysostomo, περὶ ἔθους, μὴ κωλύειν τοὺς νεκρους θάπτειν. Non prohiberi, quo minus sepeliantur mortui. Et Seneca Pater l. 1. Controv …   Hofmann J. Lexicon universale

  • VULTUR — a volatu Latinis, uti vult Becmannus in Origg. L. L. qui qualis sit, vide supra ubi de avium Volatu: an a vultu, quod perspicacissimus? Graecis γὺψ, item αἰγυπιὸς, quô nomine tamen proprie vultur niger venit, quem Hebr. daja appellant, ut videre… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»