-
1 evlât
(-dı)1) де́ти, сыновья́; сыны́; пото́мкиevlât ve ehfat — пото́мство, пото́мки, род (букв. де́ ти и вну́ки)
evlâtı islam — сыны́ исла́ма, мусульма́не
2) ребёнок, сын или дочь; о́тпрыскevlât sahibi olmak — име́ть дете́й
üvey evlât — неродно́й ребёнок
3) род, пото́мствоasker evlâtı — дина́стия вое́нных
◊
evlât edinmek — усыновля́ть, удочеря́ть◊
evlât ü ıyâl — де́ти; дома́шние, домоча́дцы◊
evlâtını dövmiyen dizini döver — посл. кто не бьёт свои́х дете́й, тот [пото́м] напла́чется (говорится в назидание нестрогим родителям) -
2 evlât
озвонч. -dı1) дитя́onun iki evlâdı var — у него́ дво́е дете́й
üvey evlât — неродно́й ребёнок
evlât öz — родно́е дитя́
2) пото́мок; о́тпрыск разг.asker evlâdı — он из вое́нной дина́стии
3) де́тка, де́точка ( обращение старших)••- evlât edinmek -
3 evlât
-
4 evlât acısı gibi içine çökmek
испы́тывать си́льные пережива́ния по слу́чаю поте́ри (кого-чего-л.) -
5 evlât edinmek
усынови́ть, удочери́ть -
6 dört göz bir evlat için
[роди́тели] всё [отдаю́т] своему́ ребёнку -
7 emeksiz evlât
неродно́й ребёнок -
8 üvey evlât
озвонч. -dıнеродно́й ребёнок -
9 فرزند
evlat; çocuk, evlat -
10 dört
четы́ре* * *озвонч. -dü1) четы́реdördümüz — че́тверо из нас
dörtte bir — че́тверть, одна́ четвёртая (чего-л.)
dörtte bir çay kaşığı tuz — че́тверть ча́йной ло́жки со́ли
dört yaşındadır — ему́ четы́ре го́да
saat dörtte — в четы́ре часа́
2) с именами на -lı / -lık четырёх-, име́ющий четы́ре...dört silindirli makine — четырёхцилиндро́вая маши́на
3) со словом taraf и т. п. всеdört bir taraf[ı], dört taraftan — со всех сторо́н
dört bir yanı — все сто́роны (кого-чего-л.)
••- dört başı mamur
- dört dönmek
- dört dörtlük
- dört duvar arasında kalmak
- dört elle sarılmak
- dört elle yapışmak
- dört göz bir evlat için
- dört gözle beklemek
- dört kitap
- dört köşe olmak
- dört üstü murat üstü
- dört yanı deniz kesilmek -
11 hayırsız
1) не де́лающий добра́ / до́брых дел; бесполе́зныйhayırsız evlât — неблагода́рный ребёнок
2) неве́рный; непостоя́нный, изме́нчивый -
12 kız
де́вочка (ж) де́вушка (ж)* * *1) де́вочка, де́вушкаkız arkadaş — подру́га
kız öğrenci — шко́льница
2) дочьüç kızı var — у него́ три до́чери
3) разг. молода́я служа́нкаçocuklara baksın diye bir kız aldılar — они́ для присмо́тра за детьми́ взя́ли в дом де́вушку
4) карт. да́маkupa kızı — черво́вая да́ма
••kızı gönlüne bırakırsan ya davulcuya kaçar ya zurnacıya — посл. предоста́вь де́вушке свобо́ду - она́ сбежи́т с бараба́нщиком и́ли зурни́стом
- kız gibi arabakızım sana söylüyorum gelinim sen anla / kızım sana söylüyorum gelinim sen dinle / kızım sana söylüyorum gelinim sen işit — посл. тебе́, до́чка, говорю́, а ты, неве́стка, смека́й
- kız istemek
- kız kaçırmak
- kızı kısrağı
- kız kızan
- kız kilimi
- kız vermek -
13 manevo
-
14 sevgi
1) любо́вь; не́жностьsevgi beslemek — пита́ть любо́вь к кому-чему
evlât sevgisi — любо́вь к де́тям
yurt sevgisi — любо́вь к ро́дине
2) привя́занность -
15 üvey çocuk
= -ğu, = ; см. üvey evlât -
16 bala
ребёнок, дитя, детский, ребячийbala bağçası - детский садbala meydançası - устар. детские яслисм. bala bağçasıquçaq balası - младенец -
17 çocuq
-
18 evlâd
см. evlât -
19 hayırlı
1) добрый, счастливый2) делающий добро (благо)hayırlı evlât - благополучный ребенок3) hayırlı yaşlar olsun! - с днём рождения!yañı eviñiz hayrlı olsun! - поздравляю вас с новым домом!hayırlısı barmamaq - лучше всего не пойтиAlla bersin, hayırlı keçsin! - дай Бог, чтобы всё обошлось (наилучшим образом) -
20 yavru
- 1
- 2
См. также в других словарях:
evlat — is., dı, Ar. evlād 1) Bir kimsenin oğlu veya kızı, çocuk Zengin adamlarda evlat muhabbeti daha fazla mı oluyor? R. H. Karay 2) Soy, döl Yüksek bir tahsil görmedim ama ben de efendi evladıyım. P. Safa 3) ünl. Yaşlı kimselerin çocukları… … Çağatay Osmanlı Sözlük
evlat edinmek — yasayla belirtilmiş şartlar içinde bir kimseyi evlat olarak nüfusuna geçirmek Daha yüzünü görmeden o da seni kendine evlat edindi. H. R. Gürpınar … Çağatay Osmanlı Sözlük
evlat gibi (veya evladı gibi) — özenle, titizlikle Çiçekleri suluyor, evlat gibi büyütüyordu. P. Safa … Çağatay Osmanlı Sözlük
üvey evlat — is., dı 1) Karı kocanın her birine göre öbürünün ayrı bir eşinden dünyaya gelmiş olan evlat, üvey çocuk Baban savaşta öldü, sizlere üvey evlat dedirtmemek için tekrar evlenmedim ben. A. Kulin 2) mec. Kötü davranılan kimse Atasözü, Deyim ve… … Çağatay Osmanlı Sözlük
emeksiz evlat — is., dı Üvey evlat … Çağatay Osmanlı Sözlük
manevi evlat — is., dı, huk. Bir kişinin kanunlara göre evlat edindiği kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
dört göz bir evlat için — anne ve babanın bütün emek ve didinmesi evlat içindir anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
üvey evlat gibi tutmak (veya saymak) — horlanmak, haksızlık etmek, iyi davranmamak Sanatçıyı üvey evlat sayma huyumuz yine değişmedi. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
iyi evlat babayı vezir, kötü evlat rezil eder — babaya ün kazandıran da, el içine çıkamayacak bir duruma düşüren de çocuklarının tutumlarıdır anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
baba malı tez tükenir, evlat gerek kazana — kendini bilen, yaşama sorumluluğu duyan akıllı evladın gerçek malı, kendisinin kazandığı maldır anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
bir baba dokuz evladı besler, dokuz evlat bir babayı beslemez — çok çocuğu olan baba, her çocuk babasına bakılmasını ötekinden beklediği için sıkıntıda kalır anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük