erytrocyty

См. также в других словарях:

• erytrocyt — m IV, D. u, Ms. erytrocytycie; lm M. y biol. erytrocyty «komórki krwi zawierające czerwony barwnik krwi hemoglobinę, przenoszące za jej pośrednictwem tlen z narządów oddechowych do wszystkich tkanek, a dwutlenek węgla z tkanek do narządów… …   Słownik języka polskiego

• krwinka — ż III, CMs. krwinkance; lm D. krwinkanek biol. krwinki «upostaciowane składniki krwi ssaków; ciałka krwi» ∆ Krwinki czerwone «najliczniejsze składniki krwi zawierające czerwony barwnik krwi (hemoglobinę), za pomocą którego przenoszą tlen do… …   Słownik języka polskiego

• konflikt serologiczny — {{/stl 13}}{{stl 7}} sytuacja, kiedy grupa krwi (lub czynnik Rh) matki i płodu jest różna; organizm matki wytwarza wówczas przeciwciała niszczące erytrocyty płodu, co może doprowadzić do poronienia {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień