-
1 errar
I vi1) ошибиться в..., перепутатьerrar o caminho — заблудиться, сбиться с дороги
errar o nome — перепутать, забыть имя
2) не попасть, промахнутьсяerrar o tiro (o alvo) — промахнуться, не попасть в цель
••II vi1) бродить, странствовать, блуждать2) ошибаться, заблуждаться -
2 errar
er.rar[er̄‘ar] vt+vi 1 se tromper sur. 2 errer. 3 s’égarer.* * *[e`xa(x)]Verbo transitivo (em contas) se tromper dans(no caminho) se tromper deVerbo intransitivo (enganar-se) faire une erreur(vaguear) errer* * *verboerrar o caminhose tromper de routeerrar o alvolouper la cible -
3 Errar
Aby; Ikomemûã ( irreg.); \Errar tentando agarrar: Aûbar (s) -
4 errar
-
5 errar o golpe
manquer son coup. -
6 errar o tiro
manquer le tir. -
7 errar a junta
-
8 errar de porta
-
9 errar o golpe
-
10 errar o pealo
-
11 errar o tempo
-
12 alvo
al.vo* * *[`awvu]Substantivo masculino cible féminin* * *nome masculino1 cible f.errar o alvorater la cible; louper la cibleadjectivo -
13 alvo
I adj1) белый, белоснежный2) прн чистый, незапятнанныйII m1) белый цвет2) мишень, цельferir o alvo, dar no alvo — попасть в цель
3) прн цельIII m••- pão alvo -
14 golpe
m1) удар; толчок; пинокgolpe de mar — водяной вал, шквал
2) рана3) удар, потрясение4) бросок; рывокgolpe de pena — росчерк ( пера)
golpe de pincel — мазок, штрих
5) глоток••- golpe de vista
- aparar o golpe
- errar o golpe
- vir de golpe
- de golpe
- dum golpe -
15 junta
-
16 pealo
-
17 porta
f1) дверь, дверца4) прн вход и выход5) прн ворота6) прн решение, выход7) прн средство доступа8) анат воротная вена••- andar de porta em porta
- arrombar uma porta aberta
- bater a boa porta
- casado atrás da porta
- dar com a porta na cara de - errar de porta
- estar às portas da morte
- fora de portas
- pedir por portas
- por portas secretas
- por portas travessas
- portas adentro
- surdo como uma porta -
18 tiro
m1) бросание, бросок2) стрельба; выстрелerrar o tiro — промахнуться, не попасть в цель
3) тир; стрельбищеcarreira de tiro — тир; полигон
4) спорт удар5) упряжка; запряжка; постромка6) прн язвительный намёк7) прн порыв, стремительность••- de um tiro -
19 conta
con.ta[k‘õtə] sf 1 addition, note. 2 compte, calcul. 3 grain (d’un chapelet). 4 Com compte. acerto de contas règlement de comptes. conta-corrente compte bancaire. em conta bon marché, à bon compte. fazer de conta que faire semblant que. não é da minha conta ce n’est pas mon affaire. no fim das contas en (ou à la) fin de compte. pedir a conta donner sa démission. por conta própria à son compte. por sua conta à (ou selon) votre compte. prestar contas de donner des explications sur. tomar conta garder.* * *[`kõnta]Substantivo feminino (de restaurante, café) addition féminin(de banco) compte masculin(de colar) perle féminina conta, por favor l'addition, s'il vous plaîtabrir uma conta ouvrir un comptedar-se conta de se rendre compte quefazer de conta que faire comme siter em conta tenir compte detomar conta de surveillerconta bancária compte bancaireconta corrente compte courantpor conta de aux frais devezes sem conta à plusieurs reprises* * *nome feminino1 (cálculo, factura) compte m.; calcul m.errar a contase tromper dans le comptefazer uma contafaire un calculpôr na contamettre sur le compteprestar contas a alguémdemander des comptes à quelqu'un2 (restaurante, café) additionpedir a contademander l'additiona conta, se faz favorl'addition, s'il vous plaîtconta correntecompte courantabrir/fechar uma contaouvrir/clôturer un comptedepositar dinheiro na contadéposer de l'argent sur le compte( encargo)à conta depour le compte depor conta depour le compte depor conta própriaà son compte; pour son comptetomar conta de alguémprendre soin de quelqu'unen fin de comptesse rendre compte de quelque chosefaire comme siprendre quelque chose en ligne de compte -
20 falhar
fa.lhar[faλ‘ar] vt faillir, commettre une faute, ne pas réussir.* * *[fa`ʎa(x)]Verbo transitivo (tentativa, tiro) rater(encontro) manquerVerbo intransitivo (não acertar) rater son coup(errar) se tromper(máquina) ne plus marcher(freios) lâcher(motor) avoir des ratés* * *verbo3 (na vida, plano) manquer; rater
- 1
- 2
См. также в других словарях:
errar — (Del lat. errāre). 1. tr. No acertar. Errar el blanco, la vocación. U. t. c. intr. [m6]Errar en la respuesta. Era u. t. c. prnl.) 2. desus. Faltar, no cumplir con lo que se debe. Disculpáronse los vasallos, si en algo habían errado a su señor. 3 … Diccionario de la lengua española
errar — es el modelo de su conjugación. Infinitivo: Gerundio: Participio: errar errando errado Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. yerro yerras yerra erramos erráis… … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
errar — (em) errou (nas) contas. errar por errou pelos montes sem encontrar o caminho … Dicionario dos verbos portugueses
errar — 1. ‘Equivocar(se)’ y ‘vagar por un lugar’. Verbo irregular: v. conjugación modelo (→ apéndice 1, n.º 33). Solo son irregulares y comienzan por ye las formas cuya raíz es tónica: yerro, yerras, etc. Por consiguiente, son incorrectas las formas con … Diccionario panhispánico de dudas
errar — v. tr. 1. Enganar se em. 2. Não acertar com. 3. Não dar em. 4. Não dar com; perder se em. • v. intr. 5. Vaguear. 6. Enganar se. 7. Perder se. 8. Esgarrar. 9. Pecar; flutuar … Dicionário da Língua Portuguesa
errar — verbo transitivo,intr. 1. Uso/registro: elevado. No acertar (una persona) [una cosa]: Ha errado el tiro. Quería acertar la diana, pero erró. Si yerras en la elección, ¿qué pasará? … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
errar — (Del lat. errare, vagar, equivocarse.) ► verbo transitivo/ intransitivo 1 Cometer una persona una falta o un error: ■ erró en la elección de carrera. ANTÓNIMO acertar ► verbo intransitivo 2 Andar sin rumbo o destino fijo: ■ erraba por los caminos … Enciclopedia Universal
ERRAR — (Del lat. errare, vagar, equivocarse.) ► verbo transitivo/ intransitivo 1 Cometer una persona una falta o un error: ■ erró en la elección de carrera. ANTÓNIMO acertar ► verbo intransitivo 2 Andar sin rumbo o destino fijo: ■ erraba por los caminos … Enciclopedia Universal
errar — v tr (Se conjuga como despertar, 2a; pero cuando se forma diptongo al inicio de la palabra se pronuncia y escribe con y) 1 Fallar al hacer o decir algo, no dar en el blanco, equivocarse al elegir una cosa: errar el tiro, errar una respuesta,… … Español en México
errar — {{#}}{{LM E15755}}{{〓}} {{ConjE15755}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynE16165}} {{[}}errar{{]}} ‹e·rrar› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} Fallar, no acertar o equivocarse en lo que se hace: • El cazador erró el tiro y espantó la pieza. Erró en su elección y… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
Errar é humano, perdoar é divino — Errar é humano, perdoar é divino. (RJ) … Provérbios Brasileiras