Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

equus+excussit+equitem+l

  • 1 excutio

    ex-cŭtĭo, cussi, cussum, 3 (archaic perf. subj. excussit, for excusserit, Plaut. Bacch. 4, 2, 16), v. a. [quatio], to shake out or off, to cast out, drive out, to send forth (class., esp. in the trop. sense).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    posse ex his (litteris) in terram excussis annales Ennii, ut deinceps legi possint, effici,

    shaken out, Cic. N. D. 2, 37, 94:

    equus excussit equitem,

    threw off, Liv. 8, 7, 10:

    excussus equo,

    Verg. A. 11, 640:

    excussus curru,

    id. ib. 10, 590; Suet. Caes. 37; Curt. 3, 11; cf.:

    lectis excussit utrumque,

    Hor. S. 2, 6, 112:

    gubernatorem in mare e puppi,

    Curt. 4, 4 med.; cf.

    also: ancora ictu ipso excussa e nave sua,

    Liv. 37, 30, 9:

    lapide clavum,

    to knock off, Plaut. Men. 1, 1, 10:

    pulvis digitis excutiendus erit,

    Ov. A. A. 1, 150:

    poculum e manibus,

    Pers. 3, 101:

    ignem de crinibus,

    to shake off, Ov. M. 12, 281:

    rem de manu alicujus,

    to strike out, Dig. 47, 2, 53, § 13:

    Pelion subjectā Ossā (Juppiter),

    Ov. M. 1, 155:

    poma venti,

    to cast down, shake down, id. ib. 14, 764 et saep.:

    ne nucifrangibula (i. e. dentes) excussit ex malis meis,

    to knock out, Plaut. Bacch. 4, 2, 16; cf.:

    cerebrum alicui,

    id. Capt. 3, 4, 69; id. Aul. 2, 1, 29:

    oculum alicui cyatho, verberibus,

    id. Pers. 5, 2, 16; Suet. Tib. 53; cf.:

    oculo excusso,

    id. Caes. 68: ipso cum domino calce omnes excutiamus, to drive out or forth, Lucil. ap. Non. 298, 33:

    Teucros vallo,

    Verg. A. 9, 68:

    hostem oppidis et regionibus,

    Flor. 2, 6, 42:

    ab obsidione Nolae urbis (with pellere a Campania),

    id. ib. 29:

    feras cubilibus,

    to scare, rouse up, Plin. Pan. 81, 1:

    si flava excutitur Chloë,

    be shaken off, cast off, Hor. C. 3, 9, 19:

    (viros) excussos patriā infesta sequi,

    Verg. A. 7, 299:

    ut me excutiam atque egrediar domo,

    take myself off, decamp, Ter. Ph. 4, 1, 20:

    quartanas,

    to drive away, Plin. 20, 6, 23, § 56 et saep.:

    (leo) gaudet comantes Excutiens cervice toros,

    shaking about, shaking, Verg. A. 12, 7; cf. Quint. 11, 3, 71:

    caesariem,

    Ov. M. 4, 492:

    pennas,

    id. ib. 6, 703:

    habenas,

    id. ib. 5, 404; cf.:

    nares inflare et movere... et pulso subito spiritu excutere, etc.,

    to blow up, dilate, Quint. 11, 3, 80:

    se (gallinae edito ovo),

    Plin. 10, 41, 57, § 116:

    tela,

    to hurl, discharge, Tac. A. 2, 20; cf. Curt. 8, 13:

    fulmen in Thebas,

    Stat. Th. 10, 69:

    excussaque brachia jacto,

    tossed, Ov. M. 5, 596; id. H. 18, 189:

    (aër) Excussit calidum flammis velocibus ignem,

    sends out, produces, Lucr. 6, 688; cf. id. 6, 161: largum imbrem (procellae), Curt. 4, 7:

    lacrimas alicui,

    Plaut. Capt. 2, 3, 59; Ter. Heaut. 1, 1, 15:

    vomitum alicui,

    Plaut. Merc. 3, 3, 15:

    sudorem,

    Nep. Eum. 5 et saep.— Transf.:

    excutior somno,

    I am roused from sleep, Verg. A. 2, 302; Ov. H. 13, 111; Hor. S. 2, 6, 112.—
    B.
    In partic., to shake out, shake.
    1.
    Esp. a garment, to free it from dust:

    vexatam solo vestem,

    Petr. 128, 4; Vulg. Act. 18, 6; cf.:

    excutere de pulvere,

    shake yourself, Vulg. Isa. 52, 2; and:

    pulverem de pedibus,

    id. Matt. 10, 14.—
    2.
    To stir, move any thing to see under it; and hence, to search, examine a person: St. Di me perdant, si ego tui quicquam abstuli. Eu. Agedum, excutedum pallium, Plaut. Aul. 4, 4, 19; so,

    culcitisque et stragulis praetentatis et excussis,

    Suet. Claud. 35.—With personal objects: excutiuntur tabellarii, Asin. Poll. ap. Cic. Fam. 10, 31, 4; cf.:

    verum (porcellum) ut subesse pallio contenderent Et excuti juberent,

    Phaedr. 5, 5, 19:

    non excutio te, si quid forte ferri habuisti: non scrutor,

    Cic. Rosc. Am. 34, 97.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to shake out or off, force away, etc.:

    omnes istorum delicias, omnes ineptias,

    to shake off, discard, Cic. Cael. 28, 67:

    noli aculeos orationis meae, qui reconditi sunt, excussos arbitrari,

    plucked out, removed, id. Sull. 16, 47:

    omnia ista nobis studia de manibus excutiuntur,

    are torn, wrested from our hands, id. Mur. 14, 30; cf.:

    hanc excutere opinionem mihimet volui radicitus,

    id. Tusc. 1, 46, 111:

    severitatem veterem,

    id. Fam. 9, 10, 2; cf.

    also: excutient tibi istam verborum jactationem,

    id. Sull. 8, 24:

    excute corde metum,

    remove, banish, Ov. M. 3, 689:

    diros amores,

    id. ib. 10, 426:

    orbem paci excutere,

    to banish peace from the world, Luc. 1, 69:

    omnis quae erat conceptae mentis intentio mora et interdum iracundia excutitur,

    Quint. 10, 3, 20:

    quem (Senecam) non equidem omnino conabar excutere,

    id. 10, 1, 126:

    aliena negotia curo, excussus propriis,

    Hor. S. 2, 3, 20:

    dummodo risum excutiat sibi,

    can raise, produce, id. ib. 1, 4, 35. —
    B.
    In partic. (acc. to I. B.), to search, examine, inspect, investigate:

    explicando excutiendoque verbo,

    Cic. Part. Or. 36, 134; cf.: pervulgata atque in manibus jactata et excussa, qs. shaken out, i. e. examined, id. Mur. 12. 26:

    illud excutiendum est, ut sciatur quid sit carere,

    id. Tusc. 1, 36, 88:

    quae fere omnia Cicero in crimine veneficii excutit,

    Quint. 5, 7, 37; 12, 8, 13:

    totum locum,

    id. 5, 7, 6:

    aut conjecturā excutiuntur, an vera sint, etc.,

    id. 5, 13, 19 et saep.— Hence, excussus, a, um, P. a., stretched out, extended, stiff (post-Aug. and rare):

    interest, utrum tela excusso lacerto torqueantur, an remissa manu effluant,

    Sen. Ben. 2, 6; so,

    lacerto,

    Ov. H. 4, 43:

    palma excussissima,

    Petr. 95.— Adv.: excussē, strongly, violently:

    mittere pilam (with rigide, opp. languidius),

    Sen. Ben. 2, 17, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > excutio

  • 2 excutio

    ex-cutio, cussī, cussum, ere (ex u. quatio), I) heraus-, herab-, abschütteln, -stoßen, -schlagen, -werfen, A) im allg.: 1) eig.: ancoram e nave, Liv.: alci oculum, Plaut. u. Suet.: alci dentes advorsos omnes, Lucil.: pulverem digitis, abschnippen, Ov.: pulverem pedum od. de pedibus u. bl. exc. pulverem, den Staub von den F. schütteln, Eccl.: iugum, Plin. pan.: litteras in terram, Cic.: oculum, Suet.: baculis spicas, ausdreschen, Col.: equi vestigium excussum ungulā (von dem Hufe), Plin. – 2) übtr., abschütteln = gewaltsam entfernen, vertreiben, onus (Leibesfrucht), zu frühzeitig gebären, Ov.: febrem, Plin.: sitim, Sen.: verecundiam, ablegen, Sen.: metum de corde, verscheuchen, Ov.: alcis voces, jmds. Einsprache, Gegenrede absch. (= nicht weiter beachten), Cic. Phil. 2, 73. – B) insbes.: 1) entreißen, agnam ore lupi, Ov.: agnam avidi dentibus lupi, Ov.: poet., fundo moenia, die M. von Grund aus zerstören, Stat. – übtr., studia de manibus, Cic.: delicias, opinionem, Cic.: somnum, verscheuchen, Augustin.: Senecam, den S. den Händen der Jugend entreißen, den S. aus der Lektüre der Jugend verdrängen, Quint. 10, 1, 126. – 2) forttreiben, a) Geschosse = abschießen, abschleudern, tela, Tac.: glandem, Liv. – b) jmd. von einem Orte heraus-, (her)abwerfen, equus excussit equitem, Liv.: alqm curru, Verg. u. Curt.: curru excuti, Suet.: excussi a reda vel curriculo, Scrib. Larg.: excusso in carceribus aurigā, Plin. – c) fortjagen, -treiben, vertreiben, alqm patriā, Verg.: feras cubilibus, Plin. pan.: excuti cursu, (zur See) vom Kurs abkommen, verschlagen werden, Verg.: dah. se, sich fortmachen, sich fortpacken, Ter. Phorm. 586. – d) berauben, alqm sceptris, Ov.: navis excussa magistro, Verg. – 3) auspressen, sudorem, Nep.: alci lacrimas, Plaut. u. Ter. – übtr., risum, ein Lachen, ein Gelächter abnötigen, Hor. – 4) umstoßen, vernichten, übtr., foedus, Verg. Aen. 12, 158: mentis intentio morā excutitur (geht verloren), Quint. 10, 3, 20. – 5) somno excuti, aus dem Schlafe gestört od. gerissen werden, auffahren, Verg. u. Ov. – 6) heraus-, herabschütten, -gießen, -werfen, -stürzen, von sich lassen, procellae excusserunt imbrem, Curt.: excussi manibus radii, stürzten, fielen aus den usw., Verg. – prägn., exc. nasum, ausschneuzen, Pers. 1, 118: nares impulso subito spiritu, säubern, Quint. 11, 3, 80. – 7) ausspreiten, ausstrecken, brachia, Ov.: lacertum, Sen. u. Ov.: rudentes, auseinander rollen, Verg. – II) durch und durch-, heftig od. gewaltig hin u. her bewegen, A) übh.: caesariem, Ov.: comas, Quint.: pennas, Ov.: sese, sich schütteln, Plin. – B) insbes., ein Gewand ausschütteln, 1) um es vom Staube zu reinigen, vexatam solo vestem, Petron. 128, 4. – 2) um es zu durchsuchen = ein Gewand od. prägn. jmd. (der ein Gewand anhat) durchsuchen, untersuchen (weil das Durchsuchen bei den Römern durch Schütteln der Toga geschah), a) eig.: pallium, Plaut.: gremium, Petron.: non excutio te, Cic. – b) übtr., α) durchstöbern, freta Tartareosque sinus, Ov. fast. 5, 244: bibliothecas, Quint. 10, 1, 104: qui cotidie excutitur, der täglich durchstöbert (durchblättert) wird (v. Vergil), Sen. ep. 58, 5. – β) durchmustern, einzeln durchgehen, omne scriptorum genus, Quint. 1, 4, 4: omnes ubiquaque puellas, Ov. art. am. 2, 627: totum diem, Sen. de ira 3, 36, 2. – γ) prüfen, genau durchsehen, durchgehen (revidieren), rationes rerum publicarum, Plin. ep. 10, 18 (29), 3. – δ) genau untersuchen, gehörig prüfen, wohl erwägen, omnes eorum delicias, omnes ineptias, Cic.: verbum, Cic.: verum, Sen.: nostri monimenta laboris, Ov.: probationes, Plin. ep.: unum quemque eorum, ins Verhör nehmen, Cic.: te iudices emiserunt excussum et exhaustum, Cic.: illud excutiendum est, ut sciatur, quid sit carere, Cic. – m. folg. indir. Fragesatz, nisi quae delata essent, excusissem, valde dissimulatio mea suspecta esse potuisset, Curt.: illic quid aequum, hic quid aequius sit, excutitur, Quint. – unpers., in quo (iudicio) de iure triumphandi inter clarissimos personas et actum et excussum est (entschieden worden), Val. Max. 2, 8, 2. – dah. prägn., etw. ergründen = herauszubringen suchen, muliebris pectoris scientiam, Sen. exc. contr. 2, 5. p. 236, 23 K. – / Synkop. excussit = excusserit, Plaut. Bacch. 598.

    lateinisch-deutsches > excutio

  • 3 excutio

    ex-cutio, cussī, cussum, ere (ex u. quatio), I) heraus-, herab-, abschütteln, -stoßen, -schlagen, -werfen, A) im allg.: 1) eig.: ancoram e nave, Liv.: alci oculum, Plaut. u. Suet.: alci dentes advorsos omnes, Lucil.: pulverem digitis, abschnippen, Ov.: pulverem pedum od. de pedibus u. bl. exc. pulverem, den Staub von den F. schütteln, Eccl.: iugum, Plin. pan.: litteras in terram, Cic.: oculum, Suet.: baculis spicas, ausdreschen, Col.: equi vestigium excussum ungulā (von dem Hufe), Plin. – 2) übtr., abschütteln = gewaltsam entfernen, vertreiben, onus (Leibesfrucht), zu frühzeitig gebären, Ov.: febrem, Plin.: sitim, Sen.: verecundiam, ablegen, Sen.: metum de corde, verscheuchen, Ov.: alcis voces, jmds. Einsprache, Gegenrede absch. (= nicht weiter beachten), Cic. Phil. 2, 73. – B) insbes.: 1) entreißen, agnam ore lupi, Ov.: agnam avidi dentibus lupi, Ov.: poet., fundo moenia, die M. von Grund aus zerstören, Stat. – übtr., studia de manibus, Cic.: delicias, opinionem, Cic.: somnum, verscheuchen, Augustin.: Senecam, den S. den Händen der Jugend entreißen, den S. aus der Lektüre der Jugend verdrängen, Quint. 10, 1, 126. – 2) forttreiben, a) Geschosse = abschießen, abschleudern, tela, Tac.: glandem, Liv. – b) jmd. von einem Orte heraus-, (her)abwerfen, equus excussit equitem, Liv.: alqm curru, Verg. u. Curt.: curru excu-
    ————
    ti, Suet.: excussi a reda vel curriculo, Scrib. Larg.: excusso in carceribus aurigā, Plin. – c) fortjagen, -treiben, vertreiben, alqm patriā, Verg.: feras cubilibus, Plin. pan.: excuti cursu, (zur See) vom Kurs abkommen, verschlagen werden, Verg.: dah. se, sich fortmachen, sich fortpacken, Ter. Phorm. 586. – d) berauben, alqm sceptris, Ov.: navis excussa magistro, Verg. – 3) auspressen, sudorem, Nep.: alci lacrimas, Plaut. u. Ter. – übtr., risum, ein Lachen, ein Gelächter abnötigen, Hor. – 4) umstoßen, vernichten, übtr., foedus, Verg. Aen. 12, 158: mentis intentio morā excutitur (geht verloren), Quint. 10, 3, 20. – 5) somno excuti, aus dem Schlafe gestört od. gerissen werden, auffahren, Verg. u. Ov. – 6) heraus-, herabschütten, -gießen, -werfen, -stürzen, von sich lassen, procellae excusserunt imbrem, Curt.: excussi manibus radii, stürzten, fielen aus den usw., Verg. – prägn., exc. nasum, ausschneuzen, Pers. 1, 118: nares impulso subito spiritu, säubern, Quint. 11, 3, 80. – 7) ausspreiten, ausstrecken, brachia, Ov.: lacertum, Sen. u. Ov.: rudentes, auseinander rollen, Verg. – II) durch und durch-, heftig od. gewaltig hin u. her bewegen, A) übh.: caesariem, Ov.: comas, Quint.: pennas, Ov.: sese, sich schütteln, Plin. – B) insbes., ein Gewand ausschütteln, 1) um es vom Staube zu reinigen, vexatam solo vestem, Petron. 128, 4. – 2) um es zu durchsuchen = ein Gewand
    ————
    od. prägn. jmd. (der ein Gewand anhat) durchsuchen, untersuchen (weil das Durchsuchen bei den Römern durch Schütteln der Toga geschah), a) eig.: pallium, Plaut.: gremium, Petron.: non excutio te, Cic. – b) übtr., α) durchstöbern, freta Tartareosque sinus, Ov. fast. 5, 244: bibliothecas, Quint. 10, 1, 104: qui cotidie excutitur, der täglich durchstöbert (durchblättert) wird (v. Vergil), Sen. ep. 58, 5. – β) durchmustern, einzeln durchgehen, omne scriptorum genus, Quint. 1, 4, 4: omnes ubiquaque puellas, Ov. art. am. 2, 627: totum diem, Sen. de ira 3, 36, 2. – γ) prüfen, genau durchsehen, durchgehen (revidieren), rationes rerum publicarum, Plin. ep. 10, 18 (29), 3. – δ) genau untersuchen, gehörig prüfen, wohl erwägen, omnes eorum delicias, omnes ineptias, Cic.: verbum, Cic.: verum, Sen.: nostri monimenta laboris, Ov.: probationes, Plin. ep.: unum quemque eorum, ins Verhör nehmen, Cic.: te iudices emiserunt excussum et exhaustum, Cic.: illud excutiendum est, ut sciatur, quid sit carere, Cic. – m. folg. indir. Fragesatz, nisi quae delata essent, excusissem, valde dissimulatio mea suspecta esse potuisset, Curt.: illic quid aequum, hic quid aequius sit, excutitur, Quint. – unpers., in quo (iudicio) de iure triumphandi inter clarissimos personas et actum et excussum est (entschieden worden), Val. Max. 2, 8, 2. – dah. prägn., etw. ergründen = herauszubringen suchen,
    ————
    muliebris pectoris scientiam, Sen. exc. contr. 2, 5. p. 236, 23 K. – Synkop. excussit = excusserit, Plaut. Bacch. 598.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > excutio

  • 4 excutio

    ex-cutio, cussī, cussum, ere [ex + quatio ]
    1)
    а) отряхивать, стряхивать ( pulvĕrem digĭtis O)
    e. pulverem pedum и de pedibus Vlg, Ecclотряхнуть прах со своих ног
    б) сбрасывать ( equus excussit equitem L); свергать ( jugum PJ); швырять, бросать ( litteras in terram C); метать (glandem L; tela T); извергать, проливать ( imbrem QC)
    2) выбивать (oculum Pl, Su); сбивать (circulus de cupa excussus Pt); молотить ( baculis spicas Col)
    3) перен. прогонять, подавлять (metum de corde O; segnitiem Sen); отбрасывать ( verecundiam Sen)
    5) вырывать, исторгать (agnam ore lupi O; aliquid de manibus C)
    6) вызывать, вынуждать ( risum H)
    e. sudorem Nep — заставить вспотеть, бросить в пот
    e. alicui lacrimas Pl, Ter — исторгнуть у кого-л. слёзы
    7) выгонять, изгонять (aliquem patriā V; hostem oppidis Fl)
    e. aliquem somno V, O — нарушить чей-л. сон
    pass. excuti — быть унесённым ( cursu V)
    8) разрушать ( fundo moenia St); устранять, удалять, уничтожать (febrem PM; verborum jactationem C)
    e. sibi opinionem aliquam C — отказаться от какого-л. мнения
    e. somnum Oпрогнать сон
    e. aliquem aliquā re V, H, O — лишить кого-л. чего-л.
    9) встряхивать, трясти (vestem Pt; pallium Pl); обшарить, перерыть ( bibliothecas Q); обрыскать ( freta O)
    e. aliquem (sc. vestem alicujus) C — обыскать кого-л.
    10) перебирать, рассматривать, исследовать, разбирать (omne scriptorum genus Q; verbum C; delata QC); разъяснять ( causam alicujus rei Pt); допрашивать ( aliquem C)
    11) развёртывать ( rudentem V); простирать, выпрямлять, протягивать (lacertum Sen, O; brachia O)
    12) потрясать, качать, махать (caesariem, pennas O)

    Латинско-русский словарь > excutio

  • 5 excutiō

        excutiō cussī, cussus, ere    [ex + quatio], to shake out, shake off, cast out, drive out, send forth: (litteris) in terram excussis, shaken out: equus excussit equitem, threw off, L.: Excutimur cursu, V.: lectis utrumque, H.: gladiis missilia, parry, Ta.: excussos laxare rudentīs, uncoil and let out, V.: ignem de crinibus, shake off, O.: si excutitur Chloë, be cast off, H.: alqm patriā, V.: me domo, take myself off, T.: comantīs cervice toros, shake, V.: excussaque bracchia iacto, tossed, O.: lacrumas mihi, T.: sudorem, N.: excutior somno, am roused, V.— To project, throw: tela, Ta.: glandem, L.: facinus ab ore, i. e. the poisoned cup, O.— To shake out, search: te. — Fig., to shake out, shake off, force away, discard, remove, wrest, extort: omnīs istorum delicias: aculeos orationis meae: corde metum, O.: excussa pectore Iuno est, V.: (negotiis) Excussus propriis, H.: risum sibi, excite, H.: foedus, reject, V. — To search, examine, investigate, scrutinize: illud excutiendum est, ut sciatur, etc.: freta, O.: puellas, O.: quae delata essent, Cu.
    * * *
    excutere, excussi, excussus V
    shake out or off; cast out; search, examine

    Latin-English dictionary > excutiō

  • 6 excutio

    excutĭo, ĕre, cussi, cussum - tr. - [st2]1 [-] secouer, agiter. [st2]2 [-] faire tomber en secouant, renverser, abattre, ébranler. [st2]3 [-] faire sortir de force, tirer, arracher. [st2]4 [-] exciter, provoquer. [st2]5 [-] lancer, jeter, darder. [st2]6 [-] éloigner, repousser, chasser, bannir. [st2]7 [-] secouer pour chercher, fouiller, scruter, examiner, analyser, discuter.    - patria excussus: chassé de sa patrie.    - poma excutere: secouer les fruits.    - risum alicui excutere: faire rire qqn.    - excutere lacrimas alicui: provoquer les larmes de qqn, faire pleurer qqn.    - excutere aliquem, Cic. Amer. 97: secouer les vêtements de qqn, fouiller qqn.    - mihi cerebrum excutiunt tua dicta, Plaut. Aul. 2.1.29: tes paroles m'arrachent la cervelle.    - opinionem sibi excutere: se débarrasser d’une croyance.    - excute corde metum, Ov. M. 3.689: bannis la crainte de ton coeur.    - sitim excutere: étancher sa soif.    - excutere verbum: examiner le sens d’un mot.    - illud excutiendum est, ut sciatur quid sit carere, Cic. Tusc. 1, 36, 88: il faut examiner ce point pour qu'on sache en quoi consiste le fait de manquer.
    * * *
    excutĭo, ĕre, cussi, cussum - tr. - [st2]1 [-] secouer, agiter. [st2]2 [-] faire tomber en secouant, renverser, abattre, ébranler. [st2]3 [-] faire sortir de force, tirer, arracher. [st2]4 [-] exciter, provoquer. [st2]5 [-] lancer, jeter, darder. [st2]6 [-] éloigner, repousser, chasser, bannir. [st2]7 [-] secouer pour chercher, fouiller, scruter, examiner, analyser, discuter.    - patria excussus: chassé de sa patrie.    - poma excutere: secouer les fruits.    - risum alicui excutere: faire rire qqn.    - excutere lacrimas alicui: provoquer les larmes de qqn, faire pleurer qqn.    - excutere aliquem, Cic. Amer. 97: secouer les vêtements de qqn, fouiller qqn.    - mihi cerebrum excutiunt tua dicta, Plaut. Aul. 2.1.29: tes paroles m'arrachent la cervelle.    - opinionem sibi excutere: se débarrasser d’une croyance.    - excute corde metum, Ov. M. 3.689: bannis la crainte de ton coeur.    - sitim excutere: étancher sa soif.    - excutere verbum: examiner le sens d’un mot.    - illud excutiendum est, ut sciatur quid sit carere, Cic. Tusc. 1, 36, 88: il faut examiner ce point pour qu'on sache en quoi consiste le fait de manquer.
    * * *
        Excutio, excutis, penul. corr. excussi, excussum, excutere, Ab ex et quatio compositum. Cic. Faire saillir hors, Secouer à terre.
    \
        E manibus excutere aliquid. Pers. Faire saillir et tomber hors des mains.
    \
        Amplexus excutere. Ouid. Rejecter, Se desvelopper des bras de celuy qui nous tient embrassé.
    \
        Caesariem excussit. Ouid. Elle secoua sa perruque.
    \
        Excutere alicui cerebrum. Plaut. Ecerveler, Luy faire voler la cervelle par terre.
    \
        Clauum lapide. Plaut. Faire sortir et cheoir avec une pierre.
    \
        Excuti cursu. Virgil. Estre jecté hors de son chemin.
    \
        Delicias excutere. Claud. Oster.
    \
        Ab equis excuti. Ouid. Estre mis par terre.
    \
        Excutere equitem dicitur equus. Liu. Jecter par terre.
    \
        Excutere feras cubilibus. Plin. iunior. Faire sortir et lever de leurs tanieres.
    \
        Flammas pectore. Virg. Jecter l'ardeur d'amour hors de son coeur.
    \
        Foedus conceptum. Virg. Rompre.
    \
        Gladium morituro excutere. Seneca. Oster.
    \
        Habenas excutere per colla iubasque. Ouid. Secouer, Hocher.
    \
        Iactationem verborum alicui excutere. Cic. Oster.
    \
        Excutere ignem. Plin. Faire saillir du feu d'une pierre ou autre chose.
    \
        Ignem de crinibus. Ouid. Secouer et oster le feu de ses cheveulx qui brusloyent.
    \
        Iugum excutere. Plin. iunior. Jecter le joug, et ne vouloir obeir.
    \
        Lachrymas excutere alicui. Plautus. Luy faire sortir les larmes des yeulx, Le faire plourer.
    \
        Literas in terram. Cic. Faire cheoir à terre.
    \
        Mentem alicui. Plin. iunior. Luy troubler l'esprit et oster.
    \
        Metum de corde. Ouidius. Faire sortir la crainte, Jecter hors de crainte.
    \
        Moenia fundo excutiam. Stat. Je jecteray hors des fondements. J'abbateray.
    \
        Excutere oculos alicui. Plautus. Luy faire sortir les yeulx de la teste.
    \
        Onus excutere visceribus. Ouid. Avorter.
    \
        Pacem excusserat orbi. Lucan. Avoit osté.
    \
        Excuti patria. Virgil. Estre chassé hors de son pays.
    \
        Pennas excussit Boreas. Ouid. Secoua.
    \
        Excutere rationem militum. Plin. iunior. Examiner et scavoir comment ils vivent, se maintiennent, et sont en poinct.
    \
        Risum excutere sibi. Horat. Se faire rire.
    \
        Sceptris excuti ab aliquo. Ouid. Estre dejecté et dechassé de la dignité royalle.
    \
        Excutere se. Terentius, Quod si fit: vti me excutiam, atque egrediar domo, Id restat. Si ma femme le scait, il n'y a autre remede, sinon que je vuide la maison de moy, et que je m'en aille.
    \
        Seram poste excutere. Ouid. Arracher.
    \
        Sitim excutere vndis. Senec. Oster la soif.
    \
        Somno excuti. Virgil. S'esveiller.
    \
        Excutere alicui vomitum. Plaut. Le faire vomir.
    \
        Explica atque excute intelligentiam tuam. Cic. Desploye ta congnoissance, ton esprit, et y fouille.
    \
        Explicare et excutere verbum aliquod. Cicero. Expliquer et declarer.
    \
        Excutere aliquem. Suetonius. Le fouiller s'il n'ha rien caché sur soy, Secouer, Cercher.
    \
        Genus alicuius excutere. Ouid. Cercher, Examiner.
    \
        Vires haereditatis excutere. Vlpian. Faire inquisition et se informer diligemment de la valeur de quelque heritage.
    \
        Non excutitur, non in manus sumitur. Cic. On ne la secoue point, On ne la cerche pas de pres, On ne la considere et examine point diligemment.
    \
        Excutere vnumquenque eorum. Cic. Cercher de pres.
    \
        Hanc excutere opinionem mihimet volui radicitus. Cic. J'ay bien voulu entierement debattre et disputer ceste opinion à fond de cuve pour mon contentement.
    \
        Excutere debitorem. Paul. Faire discussion sur ses biens, à scavoir s'il est solvable.
    \
        Excutere aliquem. Cic. Le plumer et vuider tout net, Luy vuider sa bourse, et ne luy laisser pas un tournois.

    Dictionarium latinogallicum > excutio

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»