-
21 entfremden
- {to estrange} làm cho xa lạ, làm cho ghẻ lạnh, ly gián, làm cho xa rời = entfremden [von] {to alienate [from]}+ -
22 entfremden
I vt 1. zəbt etmək, müsadirə etmək; oğurlamaq, qaçırtmaq; 2. yabançı etmək, uzaqlaşdırmaq; II vi (s) və sich \entfremden uzaqlaşmaq, kimdənsə soyumaq -
23 entfremden
гл.1) общ. охладевать (к кому-либо), делать чуждым (кому-л.), становиться чуждым (кому-л.), становиться чужим (кому-л.), отдалять (от кого-л.), оторваться (от кого-л.), отчуждать (у кого-л.), делать чужим (кому-л.), (j-m) похищать (у кого-л.)2) юр. украсть -
24 entfremden
vr, sichstawać się obcym; wyobcować się -
25 entfremden
v otuđiti, oduzeti -
26 Entfremden
n -s otuđivanje, oduzimanje -
27 entfremden
1. vt (D) книжн1) делать чужим (кому-л), отдалять (от кого-л)2)éíne Sáche íhrem Zweck entfrémden — использовать предмет не по назначению
2.vi (s) и́ sich entfrémden (D) отдаляться (от кого-л, чего-л), становиться чужим (кому-л), охладевать (к кому-л)Ich hábe mich ihm entfrémdet. — Я стала для него чужой.
Sie sind einánder entfrémdet. — Они отдалились друг от друга.
-
28 entfremden
( sich se) -
29 entfremden
yabancılaştırmak -
30 entfremden
1. to alienate2. to estrange -
31 seinem Zweck entfremden
seinem Zweck entfremden
to estrangeBusiness german-english dictionary > seinem Zweck entfremden
-
32 sich durch überhöhte Preise den Markt entfremden
sich durch überhöhte Preise den Markt entfremden
to price o. s. out of the marketBusiness german-english dictionary > sich durch überhöhte Preise den Markt entfremden
-
33 dem Zweck entfremden
мест.общ. использовать не по назначению (напр. приборы, помещение)Универсальный немецко-русский словарь > dem Zweck entfremden
-
34 sich entfremden
мест.общ. охладевать (к кому-л.), становиться чуждым (кому-л.), становиться чужим (кому-л.), оторваться (от кого-л.) -
35 etwas seinem Zweck entfremden
hacer mal uso de algo -
36 sich jdm. entfremden
1. to grow apart from sb. fig.2. to grow away from sb. fig. -
37 Mittel dem vorgesehenen Zweck
entfremden, Mittel dem vorgesehenen Zweck
to alienate funds from their natural channels.Business german-english dictionary > Mittel dem vorgesehenen Zweck
-
38 отчуждать
-
39 estrange
transitive verbentfremden ( from Dat.)be/become estranged from somebody — jemandem entfremdet sein/sich jemandem entfremden
* * *es·trange[ɪˈstreɪnʤ, esˈ-]vt▪ to \estrange sb from sb/sth jdn jdm/etw entfremden* * *[I'streIndZ]vtperson entfremden ( from +dat)to be/become estranged from sb/sth — sich jdm/etw entfremdet haben/entfremden
his estranged wife — seine von ihm getrennt lebende Frau
* * *estrange [ıˈstreındʒ] v/t1. fernhalten ( from von)his behavio(u)r estranged his friends sein Verhalten entfremdete ihn seinen Freunden;b) sich auseinanderleben oder fremd werden* * *transitive verbentfremden ( from Dat.)be/become estranged from somebody — jemandem entfremdet sein/sich jemandem entfremden
* * *v.entfremden v. -
40 abalieno
ab-aliēno, āvī, ātum, āre, durch Weggeben an einen anderen entfremden, I) eig.: a) übh. entfremden = entfernen, trennen, istuc crucior, a viro me tali abalienarier, Plaut.: nisi mors meum animum abs te abalienaverit, Plaut.: nato mox et abalienato Iove, Tert. ad nat. 2, 12. – b) in bezug auf den Besitz einer Sache sich entäußern, eine Sache abtreten, veräußern (Ggstz. conservare), agrum, Sen.: agros populi, Cic.: vectigalia (die Staatsgefälle), Cic.: quatriduo picturam, Plaut.: ea vendidisse atque abalienasse, Cic.: nutricem (die Ernährerin = den Acker) ab alqo, Plaut.: alqd ab se, Inscr. – c) Körperteile dem Körper entfremden, absterben machen; dah. abalienatus, abgestorben, abalienata morbis membra, Quint.: abalienata pars, Scrib. – c) die Sinne entfremden = betäuben, sensus, mentem, Scrib. 192 (aber ab mente abalienari, Scrib. 181). – II) übtr.: 1) übh. entfernen, abalienati iure civium, des Bürgerrechtes beraubt, Liv. 22, 60, 15. – 2) Neigung u. Gemüt entfremden, abwendig-, abspenstig machen von usw., gleichgültig machen gegen usw. (Ggstz. alqm amicum facere), alqm, Cic.: animum, Cic.: m. ab u. Abl., alqm ab alqo, Cic.: voluntatem alcis ab alqo, Cic.: ab sensu rerum suarum animos, Liv.: m. bl. Abl., homines suis rebus, Nep.: m. Dat. pers., Gentium alci, Liv.: colonos Romanis, Liv. – / Paragog. Infinitiv Präs. Pass. abalienarier, Plaut. merc. 457; mil. 1321; trin. 557. – Nbf. abaleno, Corp. inscr. Lat. 6, 14930.
См. также в других словарях:
Entfremden — Entfrêmden, verb. reg. act. 1) Entfernen, eine im Hochdeutschen veraltete Bedeutung. Sie sind entfremdet von dem Leben, das aus Gott ist, 1 Tim. 5, 6. Und meine Bekannten werden von mir entfremdet, Hiob 19, 13, nach der Michaelischen Übersetzung … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
entfremden — ↑abalienieren, ↑alienieren, ↑dirimieren … Das große Fremdwörterbuch
entfremden — ↑ fremd … Das Herkunftswörterbuch
entfremden — V. (Aufbaustufe) dazu führen, dass eine enge Beziehung zwischen zwei Menschen zerstört wird Synonyme: auseinanderbringen, entzweien, fremd machen, trennen Beispiele: Das hat mich meinen Freunden entfremdet. Die Kinder haben sich ihrem Vater… … Extremes Deutsch
entfremden — a) auseinanderbringen, einen Keil treiben, entzweien, fremd machen, trennen; (bildungsspr.): [ab]alienieren. b) falsch verwenden, missbrauchen, umfunktionieren, zweckentfremden. sich entfremden sich auseinanderentwickeln, auseinandergeraten, sich … Das Wörterbuch der Synonyme
entfremden — befremden; verfremden; abalinieren * * * ent|frem|den [ɛnt frɛmdn̩], entfremdete, entfremdet <tr.; hat: 1. jmdm. fremd werden lassen, von jmdm. sich innerlich entfernen: die Arbeit hat ihn mir entfremdet. 2. <+ sich> wir entfremden uns… … Universal-Lexikon
entfremden — ent·frẹm·den; entfremdete, hat entfremdet; [Vt] 1 jemanden jemandem entfremden bewirken, dass zwei andere Menschen kein enges Verhältnis (mehr) zueinander haben 2 etwas seinem Zweck entfremden etwas so verwenden, dass es nicht mehr dem… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
entfremden — ent|frẹm|den ; sich entfremden … Die deutsche Rechtschreibung
entfremden — entfremdentr etwentwenden.ManmachtesdemBesitzerfremd.1400ff … Wörterbuch der deutschen Umgangssprache
Entfremdung — Ent|frẹm|dung 〈f. 20; unz.〉 1. das Entfremden 2. das Entfremdetsein * * * Ent|frẹm|dung, die; , en: das Entfremden, Entfremdetsein: zwischen uns ist eine E. eingetreten. * * * Entfremdung, 1) allgemein: die Tätigkeit des Verfremdens oder der… … Universal-Lexikon
framaþja- — *framaþja , *framaþjaz germ., Adjektiv: nhd. fremd; ne. strange; Rekontruktionsbasis: got., ae., afries., anfrk., as., ahd.; Etymologie: s. *frama ; Weiterleben … Germanisches Wörterbuch