-
1 mordre
I vt.1. tishlamoq, qopmoq (hayvonlarga nisbatan); mon chien l'a mordu mening itim uni qopib oldi; elle s'est fait mordre u o‘zini tishlatib qo‘ydi2. qopmoq, tishlamoq; mettre une muselière à un chien pour l'empêcher de mordre itni tishlamasin deb tumshuqbog‘ taqmoq3. cho‘qimoq, chaqmoq; insecte qui mord chaqadigan hasharot; oiseau qui mord cho‘qiydigan qush; être mordu par un serpent ilon chaqib olgan bo‘lmoq4. yemoq, yemirmoq, kemirmoq; l'acide mord le métal kislota temirni yemiradi5. mordre à tortmoq (baliq); poisson qui mord à l'appât xo‘rakni tortayotgan baliq; ça mord baliq qarmoqni tortyaptiII vi.1. (dans) tishlab uzib olmoq; il mordait à belles dents dans le gâteau u ishtaha bilan pirogdan tishlab olardi2. (sur) ustiga qo‘yilmoq, chegaradan o‘ tib ketmoq; disqualifié pour avoir mordu sur la ligne de départ start chizig‘idan o‘tib ketganligi uchun chetlashtirilgan. -
2 remuer
I vt.1. qimirlatmoq, o‘rnidan qo‘zg‘atmoq; objet lourd à remuer o‘rnidan qo‘zg‘atgani og‘ir narsa; remuer les lèvres lablarini qimirlatmoq; le chien remuait la queue it dumini likillatardi; loc. ne pas remuer le petit doigt qo‘l qovishtirib o‘tirmoq2. ag‘darmoq, aralashtirmoq, kovlamoq, kovlashtirmoq, siltamoq; remuer la terre yerni ag‘darmoq; remuer la pâte xamir qormoq; remuer la salade salatni aralashtirmoq; loc. remuer ciel et terre pour obtenir qqch. biror narsaga erishish uchun hamma yoqni ostinustin qilib yubormoq3. qattiq ta'sir qilmoq, hayajonlantirmoq, to‘lqinlantirmoq, iztirobga solmoq; le récit de ses malheurs nous a profondement remués uning musibatlarining hikoyasi bizni chuqur to‘lqinlantirdi; elle était toute remuée u butunlay hayajonda ediII vi.1. qimirlamoq, holatini o‘zgartirmoq2. qimirlab qolmoq, harakatga kelmoq; les syndicats commencent à remuer kasabachilar qimirlab qolishdiIII se remuer vpr. qimirlamoq, harakat qilmoq; avoir de la peine à se remuer qimirlagani qiynalmoq; se remuer pour faire aboutir un projet biror rejani oxiriga yetkazish uchun harakat qilmoq; fam. allons, remue-toi! bo‘l, qimirla!
См. также в других словарях:
chien — chien, chienne [ ʃjɛ̃, ʃjɛn ] n. • chen 1080; lat. canis I ♦ 1 ♦ Mammifère (carnivores; canidés) issu du loup, dont l homme a domestiqué et sélectionné par hybridation de nombreuses races. ⇒ cyn(o) . Un chien, une chienne. ⇒ toutou; fam. 1. cabot … Encyclopédie Universelle
Chien De Montagne Des Pyrénées — Chien de montagne des Pyrénées … Wikipédia en Français
Chien de montagne des Pyrenees — Chien de montagne des Pyrénées Chien de montagne des Pyrénées … Wikipédia en Français
Chien de montagne des pyrenees — Chien de montagne des Pyrénées Chien de montagne des Pyrénées … Wikipédia en Français
Chien de montagne des pyrénées — Chien de montagne des Pyrénées … Wikipédia en Français
Chien de montagne des Pyrénées — Chien de … Wikipédia en Français
Chien-Shiung Wu — (吴健雄) Chien Shiung Wu Naissance 13 mai 1912 Shanghai (Chine) Décès 16 février 1997 … Wikipédia en Français
Chien Chinois — Caractéristiques … Wikipédia en Français
Chien Shiung Wu — Naissance 13 mai 1912 Shanghai (Chine) Décès 16 février 1997 New York (États Unis) Nationalité … Wikipédia en Français
Chien chinois — Caractéristiques … Wikipédia en Français
chien — chien, chienne (chiin, chièn ) s. m. (le mâle), s. f. (la femelle) 1° Quadrupède domestique, le plus attaché à l homme, gardant sa maison et ses troupeaux, et l aidant à la chasse. Chien de garde. Chien de berger. Chien de Malte. Chien de Terre … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré