-
1 elevat
adj high -
2 élévateur
elevatœʀnom masculin (engin, muscle) elevator* * *elevatœʀ nm* * *A adj1 Tech [dispositif] lifting;2 Anat [muscle] elevator.B nm1 Tech ( en manutention) elevator;( féminin élévatrice) [elevatɶr, tris] adjectif2. TECHNOLOGIE [appareil, matériel] lifting————————nom masculin -
3 elevazione sf
[elevat'tsjone]l'Elevazione Rel — the Elevation
-
4 elevo
ē-lĕvo, no perf., ātum, 1, v. a.I.Lit., to lift up, raise (very rare):II.contabulationem,
Caes. B. C. 2, 9, 5 and 7:lumbos in altum,
App. M. 4, p. 143:arcam,
Vulg. Gen. 7, 17.— Poet.:elevat hunc pluma,
i. e. turns into a bird, Claud. Eutr. 1, 295: aura preces, i. e. carry away, disperse, = auferat, dissipet, Prop. 1, 8, 12:fructum,
to gather in, Col. 3, 21, 5: statura elevata, i. e. tall, Capit. Ant. Phil. 13.—More freq.,Trop.A.To lighten, alleviate:B.aegritudinem (with obtundere),
Cic. Tusc. 3, 16, 34; cf. sollicitudines (opp. duplicare), Luccei. in Cic. Fam. 5, 14, 2.—Esp. freq.,(In allusion to the rising of the lighter scale.) To make light of, to lessen, diminish, impair, weaken; to disparage, detract from:C.causas suspicionum offensionumque tum evitare, tum elevare, tum ferre,
Cic. Lael. 24; so,objectum ab adversario,
id. de Or. 2, 56 fin.; cf. id. Inv. 1, 42; Quint. 6, 3, 75 sq.; 11, 3, 176:perspicuitatem,
Cic. N. D. 3, 4:auctoritatem,
Liv. 3, 21; 37, 57 fin.:res gestas (opp. verbis extollere),
id. 28, 43; cf. ib. 44 fin.:noxam multitudinis,
id. 45, 10:non si quid turbida Roma Elevet,
Pers. 1, 6 et saep.—With personal objects:est plane oratoris movere risum, quod frangit adversarium, quod impedit, quod elevat, quod deterret, quod refutat,
Cic. de Or. 2, 58, 236; cf.:elevabatur index indiciumque,
Liv. 26, 27:Samnitium bella extollit, elevat Etruscos,
id. 9, 37:assiduos viros (copia),
Prop. 2, 33, 44 (3, 31, 44 M.); cf. id. 2, 34, 58 (3, 32, 58 M.).— -
5 elevazione
f elevation* * *elevazione s.f.1 elevation; lifting, raising: l'elevazione di Re Carlo al trono, the raising of King Charles to the throne // (eccl.) l'Elevazione dell'Ostia, the Elevation of the Host2 ( rialzo di terreno) rise, height, elevation: una elevazione limitava la vista, a rise in the ground restricted the view3 (astr.) altitude5 (mil.) elevation7 (sport) elevation.* * *[elevat'tsjone]sostantivo femminile1) (sollevamento) elevation, raisingl'elevazione dell'anima — fig. the uplifting of the soul
2) (di crosta terrestre) rise, elevation3) relig. Elevation (of the Host)4) astr. altitude5) mat.* * *elevazione/elevat'tsjone/sostantivo f.2 (di crosta terrestre) rise, elevation3 relig. Elevation (of the Host)4 astr. altitude5 mat. elevazione a potenza rasing to a power. -
6 comportar
v to entail / to involve / to carryComporta un risc elevat d'infecció - It carries a high risk of infectioncomportar-se to behave -
7 seguiment
n1. (m) monitoring2. (m) tracking3. (m) follow up4. (m) observanceEl seguiment de la vaga ha estat elevat - Observance of the strike was high -
8 ē-levō
ē-levō —, ātus, āre, to lift up, raise: contabulationem, Cs.—Poet.: aura elevat preces, carries away, Pr. — Fig., to lighten, alleviate: aegritudinem.—To make light of, lessen, diminish, impair, trifle with, disparage, detract from: causas offensionum: quod esset ab eo obiectum: res gestas, L.: aegritudinem: alqm: elevabatur index indiciumque, L. -
9 elevazione
sf [elevat'tsjone]l'Elevazione Rel — the Elevation
-
10 adsiduissime
1.assĭdŭus ( ads-, perh. only by confusion of 1. assiduus with 2. assiduus), i, m. [as-do; cf.I.infra,
Gell. 16, 10, 15 ], a tributepayer; a name given by Servius Tullius to the citizens of the upper and more wealthy classes, in opp. to proletarii, citizens of the lowest classes, who benefit the state only by their progeny (proles).A.. Lit.:B.cum locupletes assiduos (Servius) appellāsset ab aere dando,
Cic. Rep. 2, 22, 40.—So in the Twelve Tables:adsiduo vindex adsiduus esto. Proletario jam civi, cui quis volet vindex esto,
Gell. 16, 10, 5; cf.Dirks. Transl. 154 sq.: locuples enim est assiduus, ut ait L. Aelius, appellatus ab aere dando,
Cic. Top. 2, 10; Varr. ap. Non. p. 67, 25: quibus erant pecuniae satis locupletes, assiduos;contrarios proletarios,
id. ib.:assiduum ab aere dando,
Quint. 5, 10, 55:adsiduus in Duodecim Tabulis pro locuplete dictus, ab assibus, id est aere dando,
Gell. 16, 10, 15: adsiduus dicitur, qui in eā re, quam frequenter agit, quasi consedisse videatur. Alii assiduum locupletem, quasi multorum assium dictum putārunt. Alii eum, qui sumptu proprio militabat, ab asse dando vocatum existimārunt, Paul. ex Fest. p. 9 Müll.:ditiores qui asses dabant, assidui dicti sunt,
Charis. p. 58 P.; cf. vindex ap. Cassiod. Orth. p. 2318 P.:assiduus dicebatur apud antiquos, qui assibus ad aerarii expensam conferendis erat,
Isid. Orig. 10, 17; cf. Nieb. Röm. Gesch. 1, pp. 496-502.—Meton., a rich person:II.noctīsque diesque adsiduo satis superque est,
Plaut. Am. 1, 1, 14.—Trop., adject. of a first-rate, classical writer:2.classicus adsiduusque aliquis scriptor, non proletarius,
Gell. 19, 8, 15 (cf. on the other hand:Proletario sermone nunc quidem utere,
common talk, Plaut. Mil. 3, 1, 157).assĭdŭus ( ads-, Ritschl, Lachm., Fleck., B. and K., Rib., Weissenb., Jahn; ass-, Merk., Halm, K. and H.), a, um, adj. [from assideo, as continuus from contineo, etc.]:I.Itaque qui adest, adsiduus (est),
Varr. L. L. 7, § 99; but more correctly: adsiduus dicitur, qui in eā re, quam frequenter agit, quasi consedisse videatur, to have sat down to it, Paul. ex Fest. p. 9 Müll.; hence,Constantly present somewhere, attending to, busy or occupied with something (cf. deses, idle, from desideo):II.cum hic filius adsiduus in praediis esset,
Cic. Rosc. Am. 7; id. Att. 4, 8, b, §3: fuit adsiduus mecum praetore me,
id. Cael. 4, 10; Varr. R. R. 2, 10, 6; Vulg. Eccli. 9, 4; 37, 15:semper boni adsiduique domini (i. e. qui frequenter adest in praediis) referta cella vinariā, oleariā, etc.,
Cic. Sen. 16, 56:suos liberos agricolas adsiduos esse cupiunt,
id. Rosc. Am. 16, 47:flagitator,
id. Brut. 5, 18:his potius tradam adsiduis uno opere eandem incudem diem noctemque tundentibus,
id. de Or. 2, 39, 162:Elevat adsiduos copia longa viros,
Prop. 3, 31, 44:campus, Assiduis pulsatus equis,
Ov. M. 6, 219:adsiduus in oculis hominum fuerat,
Liv. 35, 10:hostis, adsiduus magis quam gravis,
id. 2, 48:canes adsiduiores,
Varr. R. R. 2, 9:circa scholas adsiduus,
Suet. Tib. 11:(patrimonia) majora fiunt Incude adsiduā semperque ardente camino,
by the busy anvil, Juv. 14, 118:Retibus adsiduis penitus scrutante macello Proxima,
id. 5, 95:Quem cavat adsiduis sudibus,
id. 6, 248:in mandatis illius maxime adsiduus esto,
Vulg. Eccli. 6, 37; 12, 3.—So of the constant attendance of candidates for office, Q. Cic. Petit. Cons. 9, 37 (cf. these passages in their connection).—Hence sarcastically of parasites:urbani adsidui cives, quos scurras vocant,
Plaut. Trin. 1, 2, 165.—With the prominent idea of continuance in time, continual, unremitting, incessant, perpetual, constant (very freq. both in prose and poetry):I.foro operam adsiduam dare,
Plaut. As. 2, 4, 22: ludis adsiduas operas dare, [p. 180] Lucr. 4, 974:pars terraï perusta solibus adsiduis,
id. 5, 252:imbres,
id. 5, 341; Cic. Att. 13, 16:motus,
Lucr. 1, 995, and 4, 392;2, 97: repulsus,
id. 4, 106:casus,
id. 5, 205:frequentia,
Cic. Planc. 8 fin.; Q. Cic. Petit. Cons. 9, 37: febricula, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21 fin.:adsidua ac diligens scriptura,
Cic. Or. 1, 33, 150:recordatio,
id. Fin. 1, 12, 41:deorum adsidua insidens cura,
Liv. 1, 21:deprecatio justi adsidua,
Vulg. Jac. 5, 16:(portae) adsiduus custos,
Liv. 34, 9:longa temporum quies et continuum populi otium et assidua senatūs tranquillitas, etc.,
Tac. Or. 38:sterilitates,
Suet. Claud. 18:quantum (nominis) Octavius abstulit udo Caedibus adsiduis gladio,
Juv. 8, 243:barbarorum incursus,
Suet. Vesp. 8:vasa aurea adsiduissimi usūs,
id. Aug. 71:ignis,
Tib. 1, 1, 6:aqua,
Prop. 2, 1, 68; 2, 19, 31; 3, 11, 56 al.:libidines,
id. 2, 16, 14:Hic ver adsiduum atque alienis mensibus aestas,
Verg. G. 2, 149:nubes,
Ov. M. 1, 66:gemitus,
id. ib. 2, 486 et saep.: Non feret assiduas potiori te dare noctes, * Hor. Epod. 15, 13.—Sometimes said with a degree of impatience, constant, everlasting, eternal:lapsus Tectorum adsiduos,
Juv. 3, 8:obvius adsiduo Syrophoenix udus amomo,
with his everlasting perfume, id. 8, 159 Jahn:adsiduo ruptae lectore columnae,
id. 1, 13.—Hence adv., continually, constantly, without intermission.Form as-sĭdŭō ( ads-):II.operam dare alicui,
Plaut. Cist. 1, 3, 37:edere,
id. Mil. 1, 1, 50:perpotare,
id. Most. 4, 2, 60:esse cum aliquo,
id. Truc. 2, 4, 68:quaerere aliquid,
Plin. 26, 3, 8, § 16:adesse,
Dig. 40, 4, 44.—Far more freq.,Form assĭdŭē ( ads-):ubi sum adsidue, scio,
Ter. Hec. 2, 1, 20:in ore indisciplinatorum adsidue erit,
Vulg. Eccli. 20, 26:Adsidue veniebat,
Verg. E. 2, 4:homines nobiles adsidue unā scribere,
Ter. Ad. prol. 16:adsidue cantare,
Cic. Div. 1, 34, 74:alia, quae suis locis dicentur adsidue,
Plin. 24, 1, 1, § 3:Cum assidue minores parentibus liberi essent,
Quint. 6, 3, 67:agere aliquid,
Ter. Heaut. prol. 29:ut oculis adsidue videmus,
Cic. N. D. 2, 41, 104:audire aliquid,
id. Mil. 34, 93: frequenter et adsidue consequi aliquid, Auct. ad Her. 4, 56, 69:laudare aliquid,
Vulg. Eccli. 51, 15:interrogari,
ib. ib. 23, 11:litteris uti,
Cic. Fam. 5, 15:convivari,
Suet. Aug. 74:frequentare aedem,
id. ib. 91:gestare aliquem ornatum,
id. Calig. 52:DEFLERE ALIQVEM,
Inscr. Grut. 950, 8:adsidue recens,
Plin. 11, 53, 115, § 277.— Comp not found.—* Sup. assĭdŭissimē ( ads-):Adsiduissime mecum fuit Dionysius,
Cic. Brut. 91, 316: salientes (aquae) adsiduissime interdiu et noctu, Sen. Cons. ap. Front. Aquaed. 2, p. 252; for the comparison of the adj. and adv. (as in arduus, exiguus, egregius, industrius, perpetuus, etc.), v. Rudd. I. p. 180, n. 58. -
11 adsiduus
1.assĭdŭus ( ads-, perh. only by confusion of 1. assiduus with 2. assiduus), i, m. [as-do; cf.I.infra,
Gell. 16, 10, 15 ], a tributepayer; a name given by Servius Tullius to the citizens of the upper and more wealthy classes, in opp. to proletarii, citizens of the lowest classes, who benefit the state only by their progeny (proles).A.. Lit.:B.cum locupletes assiduos (Servius) appellāsset ab aere dando,
Cic. Rep. 2, 22, 40.—So in the Twelve Tables:adsiduo vindex adsiduus esto. Proletario jam civi, cui quis volet vindex esto,
Gell. 16, 10, 5; cf.Dirks. Transl. 154 sq.: locuples enim est assiduus, ut ait L. Aelius, appellatus ab aere dando,
Cic. Top. 2, 10; Varr. ap. Non. p. 67, 25: quibus erant pecuniae satis locupletes, assiduos;contrarios proletarios,
id. ib.:assiduum ab aere dando,
Quint. 5, 10, 55:adsiduus in Duodecim Tabulis pro locuplete dictus, ab assibus, id est aere dando,
Gell. 16, 10, 15: adsiduus dicitur, qui in eā re, quam frequenter agit, quasi consedisse videatur. Alii assiduum locupletem, quasi multorum assium dictum putārunt. Alii eum, qui sumptu proprio militabat, ab asse dando vocatum existimārunt, Paul. ex Fest. p. 9 Müll.:ditiores qui asses dabant, assidui dicti sunt,
Charis. p. 58 P.; cf. vindex ap. Cassiod. Orth. p. 2318 P.:assiduus dicebatur apud antiquos, qui assibus ad aerarii expensam conferendis erat,
Isid. Orig. 10, 17; cf. Nieb. Röm. Gesch. 1, pp. 496-502.—Meton., a rich person:II.noctīsque diesque adsiduo satis superque est,
Plaut. Am. 1, 1, 14.—Trop., adject. of a first-rate, classical writer:2.classicus adsiduusque aliquis scriptor, non proletarius,
Gell. 19, 8, 15 (cf. on the other hand:Proletario sermone nunc quidem utere,
common talk, Plaut. Mil. 3, 1, 157).assĭdŭus ( ads-, Ritschl, Lachm., Fleck., B. and K., Rib., Weissenb., Jahn; ass-, Merk., Halm, K. and H.), a, um, adj. [from assideo, as continuus from contineo, etc.]:I.Itaque qui adest, adsiduus (est),
Varr. L. L. 7, § 99; but more correctly: adsiduus dicitur, qui in eā re, quam frequenter agit, quasi consedisse videatur, to have sat down to it, Paul. ex Fest. p. 9 Müll.; hence,Constantly present somewhere, attending to, busy or occupied with something (cf. deses, idle, from desideo):II.cum hic filius adsiduus in praediis esset,
Cic. Rosc. Am. 7; id. Att. 4, 8, b, §3: fuit adsiduus mecum praetore me,
id. Cael. 4, 10; Varr. R. R. 2, 10, 6; Vulg. Eccli. 9, 4; 37, 15:semper boni adsiduique domini (i. e. qui frequenter adest in praediis) referta cella vinariā, oleariā, etc.,
Cic. Sen. 16, 56:suos liberos agricolas adsiduos esse cupiunt,
id. Rosc. Am. 16, 47:flagitator,
id. Brut. 5, 18:his potius tradam adsiduis uno opere eandem incudem diem noctemque tundentibus,
id. de Or. 2, 39, 162:Elevat adsiduos copia longa viros,
Prop. 3, 31, 44:campus, Assiduis pulsatus equis,
Ov. M. 6, 219:adsiduus in oculis hominum fuerat,
Liv. 35, 10:hostis, adsiduus magis quam gravis,
id. 2, 48:canes adsiduiores,
Varr. R. R. 2, 9:circa scholas adsiduus,
Suet. Tib. 11:(patrimonia) majora fiunt Incude adsiduā semperque ardente camino,
by the busy anvil, Juv. 14, 118:Retibus adsiduis penitus scrutante macello Proxima,
id. 5, 95:Quem cavat adsiduis sudibus,
id. 6, 248:in mandatis illius maxime adsiduus esto,
Vulg. Eccli. 6, 37; 12, 3.—So of the constant attendance of candidates for office, Q. Cic. Petit. Cons. 9, 37 (cf. these passages in their connection).—Hence sarcastically of parasites:urbani adsidui cives, quos scurras vocant,
Plaut. Trin. 1, 2, 165.—With the prominent idea of continuance in time, continual, unremitting, incessant, perpetual, constant (very freq. both in prose and poetry):I.foro operam adsiduam dare,
Plaut. As. 2, 4, 22: ludis adsiduas operas dare, [p. 180] Lucr. 4, 974:pars terraï perusta solibus adsiduis,
id. 5, 252:imbres,
id. 5, 341; Cic. Att. 13, 16:motus,
Lucr. 1, 995, and 4, 392;2, 97: repulsus,
id. 4, 106:casus,
id. 5, 205:frequentia,
Cic. Planc. 8 fin.; Q. Cic. Petit. Cons. 9, 37: febricula, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21 fin.:adsidua ac diligens scriptura,
Cic. Or. 1, 33, 150:recordatio,
id. Fin. 1, 12, 41:deorum adsidua insidens cura,
Liv. 1, 21:deprecatio justi adsidua,
Vulg. Jac. 5, 16:(portae) adsiduus custos,
Liv. 34, 9:longa temporum quies et continuum populi otium et assidua senatūs tranquillitas, etc.,
Tac. Or. 38:sterilitates,
Suet. Claud. 18:quantum (nominis) Octavius abstulit udo Caedibus adsiduis gladio,
Juv. 8, 243:barbarorum incursus,
Suet. Vesp. 8:vasa aurea adsiduissimi usūs,
id. Aug. 71:ignis,
Tib. 1, 1, 6:aqua,
Prop. 2, 1, 68; 2, 19, 31; 3, 11, 56 al.:libidines,
id. 2, 16, 14:Hic ver adsiduum atque alienis mensibus aestas,
Verg. G. 2, 149:nubes,
Ov. M. 1, 66:gemitus,
id. ib. 2, 486 et saep.: Non feret assiduas potiori te dare noctes, * Hor. Epod. 15, 13.—Sometimes said with a degree of impatience, constant, everlasting, eternal:lapsus Tectorum adsiduos,
Juv. 3, 8:obvius adsiduo Syrophoenix udus amomo,
with his everlasting perfume, id. 8, 159 Jahn:adsiduo ruptae lectore columnae,
id. 1, 13.—Hence adv., continually, constantly, without intermission.Form as-sĭdŭō ( ads-):II.operam dare alicui,
Plaut. Cist. 1, 3, 37:edere,
id. Mil. 1, 1, 50:perpotare,
id. Most. 4, 2, 60:esse cum aliquo,
id. Truc. 2, 4, 68:quaerere aliquid,
Plin. 26, 3, 8, § 16:adesse,
Dig. 40, 4, 44.—Far more freq.,Form assĭdŭē ( ads-):ubi sum adsidue, scio,
Ter. Hec. 2, 1, 20:in ore indisciplinatorum adsidue erit,
Vulg. Eccli. 20, 26:Adsidue veniebat,
Verg. E. 2, 4:homines nobiles adsidue unā scribere,
Ter. Ad. prol. 16:adsidue cantare,
Cic. Div. 1, 34, 74:alia, quae suis locis dicentur adsidue,
Plin. 24, 1, 1, § 3:Cum assidue minores parentibus liberi essent,
Quint. 6, 3, 67:agere aliquid,
Ter. Heaut. prol. 29:ut oculis adsidue videmus,
Cic. N. D. 2, 41, 104:audire aliquid,
id. Mil. 34, 93: frequenter et adsidue consequi aliquid, Auct. ad Her. 4, 56, 69:laudare aliquid,
Vulg. Eccli. 51, 15:interrogari,
ib. ib. 23, 11:litteris uti,
Cic. Fam. 5, 15:convivari,
Suet. Aug. 74:frequentare aedem,
id. ib. 91:gestare aliquem ornatum,
id. Calig. 52:DEFLERE ALIQVEM,
Inscr. Grut. 950, 8:adsidue recens,
Plin. 11, 53, 115, § 277.— Comp not found.—* Sup. assĭdŭissimē ( ads-):Adsiduissime mecum fuit Dionysius,
Cic. Brut. 91, 316: salientes (aquae) adsiduissime interdiu et noctu, Sen. Cons. ap. Front. Aquaed. 2, p. 252; for the comparison of the adj. and adv. (as in arduus, exiguus, egregius, industrius, perpetuus, etc.), v. Rudd. I. p. 180, n. 58. -
12 assiduissime
1.assĭdŭus ( ads-, perh. only by confusion of 1. assiduus with 2. assiduus), i, m. [as-do; cf.I.infra,
Gell. 16, 10, 15 ], a tributepayer; a name given by Servius Tullius to the citizens of the upper and more wealthy classes, in opp. to proletarii, citizens of the lowest classes, who benefit the state only by their progeny (proles).A.. Lit.:B.cum locupletes assiduos (Servius) appellāsset ab aere dando,
Cic. Rep. 2, 22, 40.—So in the Twelve Tables:adsiduo vindex adsiduus esto. Proletario jam civi, cui quis volet vindex esto,
Gell. 16, 10, 5; cf.Dirks. Transl. 154 sq.: locuples enim est assiduus, ut ait L. Aelius, appellatus ab aere dando,
Cic. Top. 2, 10; Varr. ap. Non. p. 67, 25: quibus erant pecuniae satis locupletes, assiduos;contrarios proletarios,
id. ib.:assiduum ab aere dando,
Quint. 5, 10, 55:adsiduus in Duodecim Tabulis pro locuplete dictus, ab assibus, id est aere dando,
Gell. 16, 10, 15: adsiduus dicitur, qui in eā re, quam frequenter agit, quasi consedisse videatur. Alii assiduum locupletem, quasi multorum assium dictum putārunt. Alii eum, qui sumptu proprio militabat, ab asse dando vocatum existimārunt, Paul. ex Fest. p. 9 Müll.:ditiores qui asses dabant, assidui dicti sunt,
Charis. p. 58 P.; cf. vindex ap. Cassiod. Orth. p. 2318 P.:assiduus dicebatur apud antiquos, qui assibus ad aerarii expensam conferendis erat,
Isid. Orig. 10, 17; cf. Nieb. Röm. Gesch. 1, pp. 496-502.—Meton., a rich person:II.noctīsque diesque adsiduo satis superque est,
Plaut. Am. 1, 1, 14.—Trop., adject. of a first-rate, classical writer:2.classicus adsiduusque aliquis scriptor, non proletarius,
Gell. 19, 8, 15 (cf. on the other hand:Proletario sermone nunc quidem utere,
common talk, Plaut. Mil. 3, 1, 157).assĭdŭus ( ads-, Ritschl, Lachm., Fleck., B. and K., Rib., Weissenb., Jahn; ass-, Merk., Halm, K. and H.), a, um, adj. [from assideo, as continuus from contineo, etc.]:I.Itaque qui adest, adsiduus (est),
Varr. L. L. 7, § 99; but more correctly: adsiduus dicitur, qui in eā re, quam frequenter agit, quasi consedisse videatur, to have sat down to it, Paul. ex Fest. p. 9 Müll.; hence,Constantly present somewhere, attending to, busy or occupied with something (cf. deses, idle, from desideo):II.cum hic filius adsiduus in praediis esset,
Cic. Rosc. Am. 7; id. Att. 4, 8, b, §3: fuit adsiduus mecum praetore me,
id. Cael. 4, 10; Varr. R. R. 2, 10, 6; Vulg. Eccli. 9, 4; 37, 15:semper boni adsiduique domini (i. e. qui frequenter adest in praediis) referta cella vinariā, oleariā, etc.,
Cic. Sen. 16, 56:suos liberos agricolas adsiduos esse cupiunt,
id. Rosc. Am. 16, 47:flagitator,
id. Brut. 5, 18:his potius tradam adsiduis uno opere eandem incudem diem noctemque tundentibus,
id. de Or. 2, 39, 162:Elevat adsiduos copia longa viros,
Prop. 3, 31, 44:campus, Assiduis pulsatus equis,
Ov. M. 6, 219:adsiduus in oculis hominum fuerat,
Liv. 35, 10:hostis, adsiduus magis quam gravis,
id. 2, 48:canes adsiduiores,
Varr. R. R. 2, 9:circa scholas adsiduus,
Suet. Tib. 11:(patrimonia) majora fiunt Incude adsiduā semperque ardente camino,
by the busy anvil, Juv. 14, 118:Retibus adsiduis penitus scrutante macello Proxima,
id. 5, 95:Quem cavat adsiduis sudibus,
id. 6, 248:in mandatis illius maxime adsiduus esto,
Vulg. Eccli. 6, 37; 12, 3.—So of the constant attendance of candidates for office, Q. Cic. Petit. Cons. 9, 37 (cf. these passages in their connection).—Hence sarcastically of parasites:urbani adsidui cives, quos scurras vocant,
Plaut. Trin. 1, 2, 165.—With the prominent idea of continuance in time, continual, unremitting, incessant, perpetual, constant (very freq. both in prose and poetry):I.foro operam adsiduam dare,
Plaut. As. 2, 4, 22: ludis adsiduas operas dare, [p. 180] Lucr. 4, 974:pars terraï perusta solibus adsiduis,
id. 5, 252:imbres,
id. 5, 341; Cic. Att. 13, 16:motus,
Lucr. 1, 995, and 4, 392;2, 97: repulsus,
id. 4, 106:casus,
id. 5, 205:frequentia,
Cic. Planc. 8 fin.; Q. Cic. Petit. Cons. 9, 37: febricula, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21 fin.:adsidua ac diligens scriptura,
Cic. Or. 1, 33, 150:recordatio,
id. Fin. 1, 12, 41:deorum adsidua insidens cura,
Liv. 1, 21:deprecatio justi adsidua,
Vulg. Jac. 5, 16:(portae) adsiduus custos,
Liv. 34, 9:longa temporum quies et continuum populi otium et assidua senatūs tranquillitas, etc.,
Tac. Or. 38:sterilitates,
Suet. Claud. 18:quantum (nominis) Octavius abstulit udo Caedibus adsiduis gladio,
Juv. 8, 243:barbarorum incursus,
Suet. Vesp. 8:vasa aurea adsiduissimi usūs,
id. Aug. 71:ignis,
Tib. 1, 1, 6:aqua,
Prop. 2, 1, 68; 2, 19, 31; 3, 11, 56 al.:libidines,
id. 2, 16, 14:Hic ver adsiduum atque alienis mensibus aestas,
Verg. G. 2, 149:nubes,
Ov. M. 1, 66:gemitus,
id. ib. 2, 486 et saep.: Non feret assiduas potiori te dare noctes, * Hor. Epod. 15, 13.—Sometimes said with a degree of impatience, constant, everlasting, eternal:lapsus Tectorum adsiduos,
Juv. 3, 8:obvius adsiduo Syrophoenix udus amomo,
with his everlasting perfume, id. 8, 159 Jahn:adsiduo ruptae lectore columnae,
id. 1, 13.—Hence adv., continually, constantly, without intermission.Form as-sĭdŭō ( ads-):II.operam dare alicui,
Plaut. Cist. 1, 3, 37:edere,
id. Mil. 1, 1, 50:perpotare,
id. Most. 4, 2, 60:esse cum aliquo,
id. Truc. 2, 4, 68:quaerere aliquid,
Plin. 26, 3, 8, § 16:adesse,
Dig. 40, 4, 44.—Far more freq.,Form assĭdŭē ( ads-):ubi sum adsidue, scio,
Ter. Hec. 2, 1, 20:in ore indisciplinatorum adsidue erit,
Vulg. Eccli. 20, 26:Adsidue veniebat,
Verg. E. 2, 4:homines nobiles adsidue unā scribere,
Ter. Ad. prol. 16:adsidue cantare,
Cic. Div. 1, 34, 74:alia, quae suis locis dicentur adsidue,
Plin. 24, 1, 1, § 3:Cum assidue minores parentibus liberi essent,
Quint. 6, 3, 67:agere aliquid,
Ter. Heaut. prol. 29:ut oculis adsidue videmus,
Cic. N. D. 2, 41, 104:audire aliquid,
id. Mil. 34, 93: frequenter et adsidue consequi aliquid, Auct. ad Her. 4, 56, 69:laudare aliquid,
Vulg. Eccli. 51, 15:interrogari,
ib. ib. 23, 11:litteris uti,
Cic. Fam. 5, 15:convivari,
Suet. Aug. 74:frequentare aedem,
id. ib. 91:gestare aliquem ornatum,
id. Calig. 52:DEFLERE ALIQVEM,
Inscr. Grut. 950, 8:adsidue recens,
Plin. 11, 53, 115, § 277.— Comp not found.—* Sup. assĭdŭissimē ( ads-):Adsiduissime mecum fuit Dionysius,
Cic. Brut. 91, 316: salientes (aquae) adsiduissime interdiu et noctu, Sen. Cons. ap. Front. Aquaed. 2, p. 252; for the comparison of the adj. and adv. (as in arduus, exiguus, egregius, industrius, perpetuus, etc.), v. Rudd. I. p. 180, n. 58. -
13 assiduus
1.assĭdŭus ( ads-, perh. only by confusion of 1. assiduus with 2. assiduus), i, m. [as-do; cf.I.infra,
Gell. 16, 10, 15 ], a tributepayer; a name given by Servius Tullius to the citizens of the upper and more wealthy classes, in opp. to proletarii, citizens of the lowest classes, who benefit the state only by their progeny (proles).A.. Lit.:B.cum locupletes assiduos (Servius) appellāsset ab aere dando,
Cic. Rep. 2, 22, 40.—So in the Twelve Tables:adsiduo vindex adsiduus esto. Proletario jam civi, cui quis volet vindex esto,
Gell. 16, 10, 5; cf.Dirks. Transl. 154 sq.: locuples enim est assiduus, ut ait L. Aelius, appellatus ab aere dando,
Cic. Top. 2, 10; Varr. ap. Non. p. 67, 25: quibus erant pecuniae satis locupletes, assiduos;contrarios proletarios,
id. ib.:assiduum ab aere dando,
Quint. 5, 10, 55:adsiduus in Duodecim Tabulis pro locuplete dictus, ab assibus, id est aere dando,
Gell. 16, 10, 15: adsiduus dicitur, qui in eā re, quam frequenter agit, quasi consedisse videatur. Alii assiduum locupletem, quasi multorum assium dictum putārunt. Alii eum, qui sumptu proprio militabat, ab asse dando vocatum existimārunt, Paul. ex Fest. p. 9 Müll.:ditiores qui asses dabant, assidui dicti sunt,
Charis. p. 58 P.; cf. vindex ap. Cassiod. Orth. p. 2318 P.:assiduus dicebatur apud antiquos, qui assibus ad aerarii expensam conferendis erat,
Isid. Orig. 10, 17; cf. Nieb. Röm. Gesch. 1, pp. 496-502.—Meton., a rich person:II.noctīsque diesque adsiduo satis superque est,
Plaut. Am. 1, 1, 14.—Trop., adject. of a first-rate, classical writer:2.classicus adsiduusque aliquis scriptor, non proletarius,
Gell. 19, 8, 15 (cf. on the other hand:Proletario sermone nunc quidem utere,
common talk, Plaut. Mil. 3, 1, 157).assĭdŭus ( ads-, Ritschl, Lachm., Fleck., B. and K., Rib., Weissenb., Jahn; ass-, Merk., Halm, K. and H.), a, um, adj. [from assideo, as continuus from contineo, etc.]:I.Itaque qui adest, adsiduus (est),
Varr. L. L. 7, § 99; but more correctly: adsiduus dicitur, qui in eā re, quam frequenter agit, quasi consedisse videatur, to have sat down to it, Paul. ex Fest. p. 9 Müll.; hence,Constantly present somewhere, attending to, busy or occupied with something (cf. deses, idle, from desideo):II.cum hic filius adsiduus in praediis esset,
Cic. Rosc. Am. 7; id. Att. 4, 8, b, §3: fuit adsiduus mecum praetore me,
id. Cael. 4, 10; Varr. R. R. 2, 10, 6; Vulg. Eccli. 9, 4; 37, 15:semper boni adsiduique domini (i. e. qui frequenter adest in praediis) referta cella vinariā, oleariā, etc.,
Cic. Sen. 16, 56:suos liberos agricolas adsiduos esse cupiunt,
id. Rosc. Am. 16, 47:flagitator,
id. Brut. 5, 18:his potius tradam adsiduis uno opere eandem incudem diem noctemque tundentibus,
id. de Or. 2, 39, 162:Elevat adsiduos copia longa viros,
Prop. 3, 31, 44:campus, Assiduis pulsatus equis,
Ov. M. 6, 219:adsiduus in oculis hominum fuerat,
Liv. 35, 10:hostis, adsiduus magis quam gravis,
id. 2, 48:canes adsiduiores,
Varr. R. R. 2, 9:circa scholas adsiduus,
Suet. Tib. 11:(patrimonia) majora fiunt Incude adsiduā semperque ardente camino,
by the busy anvil, Juv. 14, 118:Retibus adsiduis penitus scrutante macello Proxima,
id. 5, 95:Quem cavat adsiduis sudibus,
id. 6, 248:in mandatis illius maxime adsiduus esto,
Vulg. Eccli. 6, 37; 12, 3.—So of the constant attendance of candidates for office, Q. Cic. Petit. Cons. 9, 37 (cf. these passages in their connection).—Hence sarcastically of parasites:urbani adsidui cives, quos scurras vocant,
Plaut. Trin. 1, 2, 165.—With the prominent idea of continuance in time, continual, unremitting, incessant, perpetual, constant (very freq. both in prose and poetry):I.foro operam adsiduam dare,
Plaut. As. 2, 4, 22: ludis adsiduas operas dare, [p. 180] Lucr. 4, 974:pars terraï perusta solibus adsiduis,
id. 5, 252:imbres,
id. 5, 341; Cic. Att. 13, 16:motus,
Lucr. 1, 995, and 4, 392;2, 97: repulsus,
id. 4, 106:casus,
id. 5, 205:frequentia,
Cic. Planc. 8 fin.; Q. Cic. Petit. Cons. 9, 37: febricula, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21 fin.:adsidua ac diligens scriptura,
Cic. Or. 1, 33, 150:recordatio,
id. Fin. 1, 12, 41:deorum adsidua insidens cura,
Liv. 1, 21:deprecatio justi adsidua,
Vulg. Jac. 5, 16:(portae) adsiduus custos,
Liv. 34, 9:longa temporum quies et continuum populi otium et assidua senatūs tranquillitas, etc.,
Tac. Or. 38:sterilitates,
Suet. Claud. 18:quantum (nominis) Octavius abstulit udo Caedibus adsiduis gladio,
Juv. 8, 243:barbarorum incursus,
Suet. Vesp. 8:vasa aurea adsiduissimi usūs,
id. Aug. 71:ignis,
Tib. 1, 1, 6:aqua,
Prop. 2, 1, 68; 2, 19, 31; 3, 11, 56 al.:libidines,
id. 2, 16, 14:Hic ver adsiduum atque alienis mensibus aestas,
Verg. G. 2, 149:nubes,
Ov. M. 1, 66:gemitus,
id. ib. 2, 486 et saep.: Non feret assiduas potiori te dare noctes, * Hor. Epod. 15, 13.—Sometimes said with a degree of impatience, constant, everlasting, eternal:lapsus Tectorum adsiduos,
Juv. 3, 8:obvius adsiduo Syrophoenix udus amomo,
with his everlasting perfume, id. 8, 159 Jahn:adsiduo ruptae lectore columnae,
id. 1, 13.—Hence adv., continually, constantly, without intermission.Form as-sĭdŭō ( ads-):II.operam dare alicui,
Plaut. Cist. 1, 3, 37:edere,
id. Mil. 1, 1, 50:perpotare,
id. Most. 4, 2, 60:esse cum aliquo,
id. Truc. 2, 4, 68:quaerere aliquid,
Plin. 26, 3, 8, § 16:adesse,
Dig. 40, 4, 44.—Far more freq.,Form assĭdŭē ( ads-):ubi sum adsidue, scio,
Ter. Hec. 2, 1, 20:in ore indisciplinatorum adsidue erit,
Vulg. Eccli. 20, 26:Adsidue veniebat,
Verg. E. 2, 4:homines nobiles adsidue unā scribere,
Ter. Ad. prol. 16:adsidue cantare,
Cic. Div. 1, 34, 74:alia, quae suis locis dicentur adsidue,
Plin. 24, 1, 1, § 3:Cum assidue minores parentibus liberi essent,
Quint. 6, 3, 67:agere aliquid,
Ter. Heaut. prol. 29:ut oculis adsidue videmus,
Cic. N. D. 2, 41, 104:audire aliquid,
id. Mil. 34, 93: frequenter et adsidue consequi aliquid, Auct. ad Her. 4, 56, 69:laudare aliquid,
Vulg. Eccli. 51, 15:interrogari,
ib. ib. 23, 11:litteris uti,
Cic. Fam. 5, 15:convivari,
Suet. Aug. 74:frequentare aedem,
id. ib. 91:gestare aliquem ornatum,
id. Calig. 52:DEFLERE ALIQVEM,
Inscr. Grut. 950, 8:adsidue recens,
Plin. 11, 53, 115, § 277.— Comp not found.—* Sup. assĭdŭissimē ( ads-):Adsiduissime mecum fuit Dionysius,
Cic. Brut. 91, 316: salientes (aquae) adsiduissime interdiu et noctu, Sen. Cons. ap. Front. Aquaed. 2, p. 252; for the comparison of the adj. and adv. (as in arduus, exiguus, egregius, industrius, perpetuus, etc.), v. Rudd. I. p. 180, n. 58.
См. также в других словарях:
elevat — ELEVÁT, Ă, elevaţi, te, adj. (Despre stil, limbaj etc.; p. ext. despre oameni şi manifestările lor) Nobil, superior, rafinat. – Din fr. élevé. Trimis de LauraGellner, 12.06.2004. Sursa: DEX 98 Elevat ≠ primitiv Trimis de siveco, 03.08.2004.… … Dicționar Român
elevat — e|le|vat Mot Agut Adjectiu variable … Diccionari Català-Català
elevát — adj. m., pl. eleváţi; f. sg. elevátã, pl. eleváte … Romanian orthography
élévateur — élévateur, trice [ elevatɶr, tris ] adj. et n. • eslevateur (de peuple) « celui qui fait lever les armes » XIVe; bas lat. elevator 1 ♦ Anat. Se dit de certains muscles qui élèvent, relèvent (certaines parties du corps). Muscle élévateur de la… … Encyclopédie Universelle
forme — (for m ) s. f. 1° Dans le sens le plus général, l ensemble des qualités d un être, ce qui détermine la matière à être telle ou telle chose. La forme de l or est d être solide, pesant, brillant, jaune et figurable. La matière est susceptible de… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
insinuer — (in si nu é), j insinuais, nous insinuions ; que j insinue, que nous insinuions, v. a. 1° Introduire doucement et adroitement quelque chose. Le chirurgien insinua le doigt dans la plaie. • De même qu une vapeur pestilente se coule au milieu… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
lever — 1. (le vé. La syllabe le prend un accent grave quand la syllabe qui suit est muette : je lève, je lèverai) v. a. 1° Placer dans une situation plus haute ce qui est étendu, pendant, etc. Levez cela davantage. On leva la poutre en l air. Le… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
alat — ALÁT, Ă adj. 1. (Liv.) Cu aripi; înaripat, elevat, sublim. 2. (bot.; despre unele organe) Cu aspect de aripă. [< it. alato]. Trimis de LauraGellner, 23.10.2004. Sursa: DN ALÁT, Ă adj. 1. (livr.) cu aripi; înaripat, elevat. 2. (bot.; despre… … Dicționar Român
The Flying Scotsman (film) — Infobox Film name = The Flying Scotsman image size = 200px caption = Promotional poster for the film director = Douglas Mackinnon producer = writer = John Brown Declan Hughes Simon Rose narrator = starring = Jonny Lee Miller Laura Fraser Billy… … Wikipedia
Andre Dupin — André Dupin Pour les articles homonymes, voir Dupin. André Dupin (Dupin aîné) André Marie Jean Jacques Dupin, dit « Dupin aîné », éta … Wikipédia en Français
André-Marie-Jean-Jacques Dupin — André Dupin Pour les articles homonymes, voir Dupin. André Dupin (Dupin aîné) André Marie Jean Jacques Dupin, dit « Dupin aîné », éta … Wikipédia en Français