Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

elementum

  • 1 elementum

    elementum, ī, n. = στοιχειον (Gloss.), I) philos. t. t., der Grundstoff, Urstoff, das Element, elementa quattuor: tellus atque unda... aër atque ignis, Ov. – II) übtr., Plur. elementa = A) die Buchstaben, eig. als Grundbestandteile der Rede, als gesprochene Laute (während litterae = die Buchstaben als Lautzeichen, wie bei den Griechen στοιχεια = elementa, γράμματα = litterae), s. Diom. 421, 21. Prisc. 1, 4: nec multo priu' sunt elementa reperta, Lucr. 5, 1445. – dann das Alphabet übh., quarta elementorum littera, Suet. Caes. 56, 6. – B) die Anfangsgründe, Anfänge, a) im Lesen und Schreiben, prima discentium elementa, Tac. dial.: discere prima elementa, Hor. u. Tac. dial.: pueros elementa docere, Hor.: elementa aetatis, für die Jugend, Ov. = puerorum, Cic. – meton., prima el., die Elementarschüler, Quint. 1, 2, 26. – b) die Anfangsgründe in Wissenschaften u. Künsten, el. loquendi, Cic. Acad. 2, 92. – insbes., el. decem Aristotelis, die Kategorien, Quint. 3, 6, 23; vgl. alii novem el. posuerunt, ibid. § 25. – c) die Anfänge in andern Dingen, prima (Romae), Ov.: prima Caesaris, Ov.: cupidinis pravi, Hor. – Vgl. Diels, Elementum p. 68 sqq.

    lateinisch-deutsches > elementum

  • 2 elementum

    elementum, ī, n. = στοιχειον (Gloss.), I) philos. t. t., der Grundstoff, Urstoff, das Element, elementa quattuor: tellus atque unda... aër atque ignis, Ov. – II) übtr., Plur. elementa = A) die Buchstaben, eig. als Grundbestandteile der Rede, als gesprochene Laute (während litterae = die Buchstaben als Lautzeichen, wie bei den Griechen στοιχεια = elementa, γράμματα = litterae), s. Diom. 421, 21. Prisc. 1, 4: nec multo priu' sunt elementa reperta, Lucr. 5, 1445. – dann das Alphabet übh., quarta elementorum littera, Suet. Caes. 56, 6. – B) die Anfangsgründe, Anfänge, a) im Lesen und Schreiben, prima discentium elementa, Tac. dial.: discere prima elementa, Hor. u. Tac. dial.: pueros elementa docere, Hor.: elementa aetatis, für die Jugend, Ov. = puerorum, Cic. – meton., prima el., die Elementarschüler, Quint. 1, 2, 26. – b) die Anfangsgründe in Wissenschaften u. Künsten, el. loquendi, Cic. Acad. 2, 92. – insbes., el. decem Aristotelis, die Kategorien, Quint. 3, 6, 23; vgl. alii novem el. posuerunt, ibid. § 25. – c) die Anfänge in andern Dingen, prima (Romae), Ov.: prima Caesaris, Ov.: cupidinis pravi, Hor. – Vgl. Diels, Elementum p. 68 sqq.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > elementum

  • 3 activus

    āctīvus, a, um (ago), I) im Handeln od. im Tun bestehend, tätig, philosophia, d.i. die praktische (Ggstz. contemplativa), Sen.: pars (Ggstz. spectativa), Quint.: elementum (Ggstz. patibile), Lact. – II) eine Tätigkeit bezeichnend, aktiv (Ggstz. passivus), verbum, coniunctio, significatio od. vis, spät. Gramm.

    lateinisch-deutsches > activus

  • 4 coelementatus

    co-elementātus, a, um (con u. elementum), aus denselben Urstoffen (Elementen) zusammengesetzt, Tert. adv. Valent. 23.

    lateinisch-deutsches > coelementatus

  • 5 elementarius

    elementārius, a, um (elementum), zu den Anfangsgründen gehörig, senex, als ABC- od. Elementarschüler, Sen. ep. 36, 4: litterae, Elementarkenntnisse, Capit. Pert. 1. § 4: voces, Chalcid. Tim. 44.

    lateinisch-deutsches > elementarius

  • 6 flabilis

    flābilis, e (flo), I) hauchbar = luftig, luftartig, Cic. Tusc. 1, 66: pulvisculi, Arnob. 2, 49: elementum, spiritus, Augustin. de anim. orig. 3, 4, 4 u. 5: aura, Augustin. gen. ad litt. 3, 7, 9. – II) übtr., geistig, Prud. apoth. 867 u. perist. 10, 347.

    lateinisch-deutsches > flabilis

  • 7 inviolabilis

    in-violābilis, e, unverletzlich, a) absol., v. Lebl., pignus, Verg.: inviolabilia haec ne credas forte vigere, Lucr.: ut Dianae Leucophrynae perfugium inviolabile foret, Tac.: quia ignis inviolabile sit elementum, Lact.: lex inv., Cod. Theod.: hae (ideae) inviolabiles sunt, Sen. – v. Pers., stolidum vulgus inviolabilem credebat, hielt ihn für fest gegen Hieb und Stich, Tac. hist. 2, 61. – b) m. Dat. für wen (= von wem)? materia inviolabilis flammis, Sen.: velut inviolabile telis servabant sacrumque caput, Sil.

    lateinisch-deutsches > inviolabilis

  • 8 activus

    āctīvus, a, um (ago), I) im Handeln od. im Tun bestehend, tätig, philosophia, d.i. die praktische (Ggstz. contemplativa), Sen.: pars (Ggstz. spectativa), Quint.: elementum (Ggstz. patibile), Lact. – II) eine Tätigkeit bezeichnend, aktiv (Ggstz. passivus), verbum, coniunctio, significatio od. vis, spät. Gramm.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > activus

  • 9 coelementatus

    co-elementātus, a, um (con u. elementum), aus denselben Urstoffen (Elementen) zusammengesetzt, Tert. adv. Valent. 23.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > coelementatus

  • 10 elementarius

    elementārius, a, um (elementum), zu den Anfangsgründen gehörig, senex, als ABC- od. Elementarschüler, Sen. ep. 36, 4: litterae, Elementarkenntnisse, Capit. Pert. 1. § 4: voces, Chalcid. Tim. 44.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > elementarius

  • 11 flabilis

    flābilis, e (flo), I) hauchbar = luftig, luftartig, Cic. Tusc. 1, 66: pulvisculi, Arnob. 2, 49: elementum, spiritus, Augustin. de anim. orig. 3, 4, 4 u. 5: aura, Augustin. gen. ad litt. 3, 7, 9. – II) übtr., geistig, Prud. apoth. 867 u. perist. 10, 347.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > flabilis

  • 12 inviolabilis

    in-violābilis, e, unverletzlich, a) absol., v. Lebl., pignus, Verg.: inviolabilia haec ne credas forte vigere, Lucr.: ut Dianae Leucophrynae perfugium inviolabile foret, Tac.: quia ignis inviolabile sit elementum, Lact.: lex inv., Cod. Theod.: hae (ideae) inviolabiles sunt, Sen. – v. Pers., stolidum vulgus inviolabilem credebat, hielt ihn für fest gegen Hieb und Stich, Tac. hist. 2, 61. – b) m. Dat. für wen (= von wem)? materia inviolabilis flammis, Sen.: velut inviolabile telis servabant sacrumque caput, Sil.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inviolabilis

См. также в других словарях:

  • elementum — index constituent (part), element Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Elementum reticulare — tinklo elementas statusas T sritis histologija, ląstelių chemija, histologinė chemija, audinių kultūra atitikmenys: lot. Elementum reticulare ryšiai: platesnis terminas – negrūdėtasis endoplazminis tinklas …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • Elementum tubulare — vamzdelio elementas statusas T sritis histologija, ląstelių chemija, histologinė chemija, audinių kultūra atitikmenys: lot. Elementum tubulare ryšiai: platesnis terminas – negrūdėtasis endoplazminis tinklas …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • Elementum reticulare — tinklo elementas statusas T sritis histologija atitikmenys: lot. Elementum reticulare ryšiai: platesnis terminas – negrūdėtasis endoplazminis tinklas …   Medicininės histologijos ir embriologijos vardynas

  • Elementum tubulare — vamzdelio elementas statusas T sritis histologija atitikmenys: lot. Elementum tubulare ryšiai: platesnis terminas – negrūdėtasis endoplazminis tinklas …   Medicininės histologijos ir embriologijos vardynas

  • ЭЛЕМЕНТ — (лат. elementum первоначальное вещество, стихия). 1) простое или не разлагаемое тело, как напр, серебро, медь, азот и пр. 2) малые частицы, из которых состоит тело. 3) начальное вещество, стихия. Словарь иностранных слов, вошедших в состав… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Paul Maas (Altphilologe) — Paul Maas (* 18. November 1880 in Frankfurt am Main; † 15. Juli 1964 in Oxford) war ein deutscher Altphilologe und Byzantinist. Seine wichtigsten Leistungen vollbrachte er auf den Gebieten der griechischen Metrik und der Textkritik.… …   Deutsch Wikipedia

  • Element — Baustein; Detail; Teil; Gegenstand; Glied; Komponente; Einzelheit; Stück; Punkt; Bestandteil; Modul; chemisches Element; …   Universal-Lexikon

  • element — ELEMÉNT, elemente, s.n. şi (rar) elemenţi, s.m. 1. Parte componentă a unui întreg; parte care contribuie la formarea unui întreg. ♦ Piesă sau ansamblu de piese care formează o construcţie. ♦ s.m. spec. Fiecare dintre piesele componente ale unui… …   Dicționar Român

  • Iliade — Titelblatt der Iliasausgabe von Theodose Thiel, die in Straßburg am Ende des 16. Jahrhunderts veröffentlicht wurde …   Deutsch Wikipedia

  • Ilias — Manuskript F205 der Biblioteca Ambrosiana in Mailand mit Text und Illustration der Verse 245–253 des achten Buches der Ilias aus dem späten 5. oder frühen 6. Jahrhundert n. Chr …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»