eksternista

См. также в других словарях:

• eksternista — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. eksternistaiście; lm M. eksternistaiści, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co ekstern. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• eksternista — m odm. jak ż IV, CMs. eksternistaiście; lm M. eksternistaiści, DB. eksternistatów → ekstern …   Słownik języka polskiego

• ekstern — m IV, DB. a, Ms. eksternnie; lm M. i, DB. ów «osoba ucząca się samodzielnie (poza szkołą ), zdająca egzaminy komisyjnie przy jakiejś szkole; eksternista» Zdawać maturę na prawach eksterna, jako ekstern. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• eksternistyczny — przym. od eksternista Egzamin eksternistyczny. Matura eksternistyczna. ∆ Studia eksternistyczne «studia odbywane poza szkołą, metodą samokształcenia» …   Słownik języka polskiego

• eksternistički — eksternìstički pril. DEFINICIJA kao eksternist, na način eksternista ETIMOLOGIJA vidi eksterijer …   Hrvatski jezični portal