-
61 sacrificium
sacrificium (altlat. sacruficium), iī, n., (sacrifico), I) das Opfer, in sacruficiis remansit guttus et simpulum, Varro: illud ludorum epulare sacr., Cic.: sollemne et statum sacrificium, Cic.: sacrificia anniversaria, Cic.: sacrificia nocturna, Cic.: facere sacrificium u. sacrificia, Cic.: sacrificia facere Libero Liberaeque, Colum.: quaedam occulta sollemnia sacrificia Iovi Elicio facere, Liv.: sacrificium lustrale parare, Liv.: id sacrificium instaurare, Liv.: sacrificio perfecto, Liv.: sacrificio rite perpetrato, Liv.: sacrificium violare, Cic.: ligno eius (arboris) nec ad sacrificia uti fas habetur, Plin. – II) meton., das Opfertier, sacrificia occīdere, Schol. Iuven. 12, 14.
-
62 sudo
sūdo, āvi, ātum, āre (vgl. altind. svēdatē, schwitzt, svēda-h, Schweiß, griech. ἱδρώς = σϝιδρως, ahd. sweiz), I) intr. schwitzen, 1) eig.: puer sudavit et alsit, Hor.: cum Cumis Apollo (die Apollobildsäule) sudavit, Cic. (u. so deorum sudasse simulacra, Cic.): si sudare corpus coepit, Cels.: cum sudare inceperunt boves, Varro: sudare desiit bos, Colum.: sudare in balneo, Cels.: multum sudare maximeque frigido sudore, Cels.: in montem sudantes conscendimus, Petron. – 2) übtr.: a) von etw. schwitzen = von etw. dunsten, triefen, scuta duo sanguine sudasse, Liv.: sudarit sanguine litus, Verg.: cavae tepido sudant umore lacunae, Verg.: cum umore continuo Cumanus Apollo sudaret, Flor. – b) hervorschwitzen, herausschwitzen, per agros iam sponte sudent irriguae spirantia balsama venae, Claud.: balsama odorato sudantia ligno, Verg.: dulcis odoratis umor sudavit ab uvis, Sil. – 3) schwitzen = es sich sauer werden lassen, sich abmühen, sich abarbeiten, sudabis satis, si etc., Ter.: vides, sudare me iam dudum laborantem, quo modo ea tuear, quae etc., Cic.: sudandum est his pro communibus commodis, Cic.: ipsi sudabant (es soll ihnen die Hölle heiß werden), si di volunt, Cic.: se sine causa sudare, im Doppelsinn (eig. u. bildl.), Cic. de or. 2, 223: poet., mit folg. Infin., claustra remoliri, Stat. silv. 10, 526. – impers., ad supervacua sudatur, Sen. ep. 4, 11. – II) tr.: A) schwitzen, schwitzend von sich geben, ausschwitzen, 1) eig. (s. Bünem. Lact. 7, 24, 7. Muncker Fulg. myth. 3, 8. p. 123), durae quercus sudabunt mella, Verg.: arbores balsamum sudant, Iustin.: ut viles virgulae balsama pretiosa sudarent, Hieron.: ut iam nobis latissimi colles balsama sudent, Solin.: et (Iesus) sudavit sanguinem, Augustin.: in Sicilia scuta duo sanguinem sudasse, Val. Max.: ubi tura balsamaque sudantur, Tac. – 2) bildl., gleichs. im Schweiße seines Angesichts-, mühevoll bereiten, -verfertigen, -verrichten, proelium, Prud. – Öfter im Partiz., multo labore Cyclopum sudatus thorax, Sil.: zona manibus sudata Serenae, Claud.: sudatus labor, Stat. – B) beschwitzen, durch Schweiß benetzen, vestis sudata, Quint. 11, 3, 23. – C) schwitzend verbringen, durchschwitzen, aestates inter bella sudatae, Pacat. pan. 8, 3.
-
63 teredo
terēdo, inis, f. (τερηδών), der nagende Wurm, a) im Holze, der Holzwurm, Vitr. u. Ov.: teredo, vermis in ligno, Gloss. IV, 182, 49 u.ö. – b) in Kleidern, die Motte, Plin. – c) im Fleische, die Made, Plin.
-
64 tero
tero, trīvī, trītum, ere (Stamm ter, tri, griech. τείρω), reiben, I) im allg.: A) eig.: 1) übh.: oculos, sich die Augen reiben, um Tränen herauszubringen, Ter.: dentes in stipite, Ov. (vgl. eos [dentes] inter se terendo stridorem edere, Plin.): lignum ligno, Plin.: sinapi ex aceto, Scrib.: calcem, jmds. Ferse streifen = ihn im Laufe einholen, Verg.: calamo labellum, die Lippe an der Flöte reiben = Flöte blasen, Verg.: bis frugibus area trita est, es ist zweimal Ernte gewesen, Ov. – 2) insbes.: a) reinigend, putzend reiben, glätten, blank machen, crura pumice, Ov.: oculos, Plaut. – b) mit dem Dreiheisen reiben = abdrehen, drechseln, aliud (vitrum) torno teritur, Plin.: radios rotis, Verg. – c) das Getreide tretend dreschen, austreten,frumentum, Varro: messes, Tibull.: milia frumenti, Hor. – d) eine Örtl. oft betreten, -besuchen, ianuam, Catull.: viam, Ov.: iter, Verg.: semitas humanis vestigiis tritas, Plin.: fenestra trita nocturnis dolis, Prop.: interiorem metam curru, nach der inneren Spitzsäule zufahren, bildl., nicht auschweifen, sich in Schranken halten, Ov.: nec iam clarissimorum virorum receptacula (Landhaüser) habitatore servo teruntur, werden nicht mehr von Sklaven als Insassen bewohnt, Plin. pan. 50, 3. – e) im obszönen Sinne = futuere, Plaut. capt. 888. Prop. 3, 11, 30. Petron. 87, 8. – B) übtr., in den Händen reiben = oft gebrau chen, -lesen, 1) eig.: catillus Euandri manibus tritus, Hor.: liber ubique teritur, Mart.: quod legeret tereretque viritim publicus usus, Hor. – 2) in der Rede oft gebrauchen, bekannt-, geläufig machen, verbum, Cic.: nomina consuetudo diuturna terit, Cic.: tritum vulgi sermone proverbium, Hieron. epist. 57, 12 u. 117, 1. – II) prägn.: A) reiben = reibend zermalmen, zerreiben, 1) eig.: piper, Petron.: alqd in mortario, Plin.: bacam, Verg.: teri in ventre (von der Speise), Cels.: papaver tritum, Ov.: vita trita, rotis, Ov. – 2) bildl., gleichs. mit Füßen treten, verletzen, maiestatem deorum, Claud. in Ruf. 1, 228. – B) reibend vermindern, abreiben, abnutzen, abtragen, 1) eig.: silices, Ov.: trita colla bovis, Ov.: collum tritum habet (v. Cicero), Sen. suas. 6, 12: ferrum, abstumpfen, Ov.: in purpura, quae teritur (sich abträgt), absumitur (sich abnutzt), Liv.: trita vestis, trita subucula (Ggstz. pexa tunica), Hor.: Partiz. subst., trīta, ōrum, n., abgetragene Kleider, Mart. 2, 58. – 2) übtr.: a) mürbe machen, aufreiben, se in opere longinquo, Liv.: plebem in armis, Liv.: in foro verisque litibus teil, Plin. ep. Vgl. Korte Plin. ep. 7, 5, 2. – b) eine Zeit zubringen, interea tempus, Cic.: diem sermone, Plaut.: otium conviviis comissationibusque inter se, Liv.: ibi triennium frustra, Sall. fr.: aetatem in his discendis rebus, Cic.: aevum ferro, Verg.: segne otium, Tac.: dies noctesque in continuis precibus, Arnob. – / Perf. terui (neben trivi), Apul. bei Charis. 248, 4. – Synk. Perf. tristi, Catull. 66, 30.
-
65 timor
timor, ōris, m. (timeo), die Furcht, Befürchtung, Besorgnis, bisw. auch Furchtsamkeit, Schüchternheit (Ggstz. animus [Mut], fortitudo [Entschlossenheit], audacia, fiducia), I) eig.: a) im allg., verb. metus ac timor, feige Furcht, Cic. Verr. 4, 41: timor anxius, Verg.: caecus, Cic. u. Phaedr.: externus = vor einem auswärtigen Feinde, Liv.: maestus, Verg.: pavidus, Ov.: solitus, Ov.: vanus, Liv.: virgineus, Ov. – timore aeger, Tac.: timore vacuus, Cic.: prae timore (vor F.), Plaut.: propter timorem, aus F., Caes.: timoris causā, Caes.: hoc timore, quo timore, aus F. davor, Caes. – m. ab (vor) u. Abl., a principibus suis, Liv. 45, 26, 7. – m. de (in betreff) u. Abl., timor de illo meus, Brut. in Cic. ep.: de nobis, Brut. et Cass. in Cic. ep. – m. pro (für) u. Abl., pro me, Verg. Aen. 6, 352. – m. obj. Genet. (= vor, wegen), zB. belli Parthici, Caes.: poenae, Caes.: mortis, Ov.: externi hostis, Hirt. b.G. (vgl. unten mit Verben). – timor omnis abesto quod superest (in bezug auf das, was noch weiter zu tun ist), Verg.: postquam timor sibi cuique futurae inopiae abiit, Liv.: omnem timorem abicere, Cic.: pedibus timor addidit alas, Verg.: afficere alqm maximo od. summo timore (v. einem Umstand), Brut. et Cass. in Cic. ep. u. Cic.: auges tu mihi timorem, Caecin. in Cic. ep. (u. so verum ea non animum eius augebant, sed timorem, Cic.): colligere se ex maximo timore, Caes.: convertere se aliquando ad timorem, Cic.: dare alqm in timorem dolis atque mendaciis, Plaut.: hominibus perturbatis inanem religionem timoremque deicere, die bestürzten M. von ihrer abergläubischen Furcht befreien, Cic.: dempto timore, Liv.: omni timore deposito, Brut. in Cic. ep. (vgl. deposito pariter cum veste timore, Ov.): timorem si quem habetis deponite, Cic.: hunc mihi timorem eripe, Cic.: neque tanti sum animi, ut etc.... neque tanti timoris, ut etc., ich bin weder so tollkühn, daß usw.... noch so feig, daß usw., Caes.: causa haec fuit timoris, Caecin. in Cic. ep.: scis Domitio comitiorum diem timori esse, Cael. in Cic. ep.: gaudet tamen esse timori tam magno populis, so große F. einflöße, Lucan.: u. so militibus ita timori fuit, ut etc., Vopisc.: tanto apud orientales populos timori mulierem fuisse, ut etc.,Treb. Poll.: tamen in magno timore sum, Cic.: cuius rei tanto in timore fui, ut etc., Lentul. in Cic. ep.: ea (aestas) quae sequitur magno est in timore, für den nächsten (Sommer) fürchtet man desto mehr, Cic.: quo minore essent timore, damit sie desto geringere F. hätten (= zu ihrer größeren Beruhigung), Caes.: timore poenae exterreri (exterritus), Caes.: quae (res) mihi quoque facit timorem, Planc. in Cic. ep. (vgl. unten mit ne): quo sola timorem ferre modo posses? Ov.: itaque non solum spem in eo habebant maximam, sed etiam timorem, quod et obesse plurimum et prodesse poterat, Nep.: tantus eo facto timor incessit, ut etc., Caes.: magnus omnium incessit timor animos, Caes.: quia belli magni timor impendet, Cic.: timor incutitur aut ex ipsorum periculis aut ex communibus, Cic.: inicere timorem Parthis, Cic., bonis omnibus, Cic.: inicere multitudini magnum timorem, Nep.: equitatum omnibus locis iniciendi timoris causā ostentare, Caes.: hoc primum in luco nova res oblata timorem leniit, Verg.: suorum timorem consolatione et ratione minuebat, Auct. b. Alex.: maestum timorem mittite (laßt fahren), Verg.: tantus subito timor omnem exercitum occupavit, ut etc., Caes.: stupidi timore obmutuerunt, Cornif. rhet.: animus timore obstupuit, Ter.: omitte timorem, fürchte dich nicht, Cic.: pelle (verscheuche) timorem, Verg.: percelli (perculsus) timore, Cic.: perfundi vano timore, Liv.: perterreri (perterritus) timore, Caes.: pone (lege ab) timorem, Ov.: sic omnino animos timor praeoccupaverat, ut etc., Caes.: timor praepedit dicta linguae, Plaut.: proponi alci ad timorem, Cic.: recreare se ex magno timore, Cic., se paulum ab illo timore, Auct. b. Alex.: quem timorem Caesaris adventus sustulit, Caes. (u. so repentinae incursionis timore sublato, Caes.): timore torpeo, Plaut.: quae (nefaria Catonis promulgatio) animos a minore cura ad summum timorem traduceret, Cic.: versari in timore ruinae (wegen des Einsturzes), Cic.: summam in sollicitudinem ac timorem Parthici belli provincia cum venisset, Caes.: cum timore aut vana spe vivere, Cael. in Cic. ep.: timoris suspicionem vitare, Caes.: cum maior a Romanis metus timorem a principibus suis vicisset, Liv.: quorum gressus vinxerat (gelähmt hatte) timor, Amm. – m. folg. ne u. Konj., timor patribus incessit, ne civitatem vis aliqua externa adoriretur, Liv. 1, 17, 4: ubi timor est, ne autumnalis satio hiemis gelicidiis peruratur, Colum. 11, 3, 63: maria aspera iuro non ullum pro me tantum cepisse timorem, ne etc., Verg. Aen. 6, 351 sqq.: quam ut (locus insignis memoriā cladis) timorem faciat, ne qua terra sit nefasta victoriae suae, Liv. 6, 28, 8. – m. folg. Infin., afflictumque fuit tantus adire timor, Ov. trist, 1, 8, 12: unde mare et terras ipsi mihi saepe videre fit timor, kommt mich F. an, Ov. met. 2, 65. – m. folg. Acc. u. Infin., in timore civitas fuit obsides captivosque Poenorum ea moliri, Liv. 32, 26, 16: sed vincit utilitas plerumque, cum subest ille timor eā neglectā ne dignitatem quidem posse retineri, Cic. de or. 2, 334: haud dubius timor incessit animos consilia sua emanasse, Liv. 7, 39, 4. – Plur. timores, Befürchtungen, multi et varii timores, Liv.: cui, quia privato sunt oppositi timores, dantur imperia, Cic.: molestiae, laetitiae, timores similiter omnium mentes pervagantur, Cic.: mentemque lymphatam Mareotico redegit in veros timores Caesar, Hor. (u. so oft bei Dichtern, s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 650. – Personif., Timor (Sohn des Äther u. der Erde, Hyg. fab. praef. in. p. 2 M.). Hor. carm. 3, 1, 37: ater, Verg. Aen. 9, 719: Plur., consternati Timores, Ov. met. 12, 60. – b) die religiöse Scheu, divûm, Lucr. 5, 1221 (1223): deorum, religiöser Aberglaube (griech. δεισιδαιμονία), Hor. sat. 2, 3, 295: sacer, Sil. 3, 31: primus in orbe deos fecit timor, Stat. Theb. 3, 661. – II) meton.: a) (wie φόβος) was Furcht macht, der Schrecken, Cacus Aventinae timor atque infamia silvae, Ov.: aquilo raptae timor Orithyiae, Prop.: magnus uterque timor latronibus, Hor. (aber quin [animal] et medetur huic timori = aber es heilt auch die Furcht vor denselben [vor diesen Krankheiten], Plin. 8, 119). – b) der Gegenstand der zärtlichen Besorgnis, tot gracili ligno complexa timores, Stat. silv. 3, 2, 80. – / Archaist. Nbf. timōs, ōris, m., Naev. tr. 43; vgl. Non. 487, 6.
-
66 transfluo
trāns-fluo, flūxī, ere, I) heraus-, durchfließen, si vas fiat e ligno eius, vina transfluere ac remanere aquam, si quā fuerit mixta, Plin. 16, 155. – Plin. 11, 224 Jan u. Detl. profluere. – II) vorbeifließen, praeter (neben) caput Iuliae transfluit aqua, quae vocatur Crabra, Frontin. aqu. 9. – bildl., verfließen, transfluxere dies, Claud. epist. 4, 5. – III) hinüberfließen, bildl., premebam oculos eius et confluebat in praecordia mea maestitudo ingens et transfluebat (ergoß sich) in lacrimas, Augustin. conf. 9, 12, 29.
-
67 transfodio
trāns-fodio, fōdī, fossum, ere, durchstechen, durchbohren, alci latus, Liv.: alqm, Caes.: se, Liv. epit.: parietem (fornicum), Liv.: Partic. m. Acc. resp., pectora duro transfossi ligno, Verg.
-
68 aneinanderreiben
aneinanderreiben, inter se fricare (schabend, z. B. duo ligna diutius). – terere inter se (wetzend, z. B. dentes). – terere alqd alqā re (wetzend, z. B. lignum ligno). – aneinanderreichen, contingere inter se. – aneinanderreihen, iungere od. coniungere mit u. ohne inter se (unter sich verbinden). – conectere mit u. ohne inter se (aneinanderhesten, -fügen). – continuare (aneinanderbauen, z. B. domos). – aneinanderrennen, s. zusammenrennen. – aneinanderschlagen, s. zusammenschlagen. – aneinanderschließen, sich, continuari (in einem fortlaufen, von Bauwerken, Völkerschaften). – applicare corpora corporibus (Körper an Körper anschließen). – applicare corpora corporibus armaque armis iungere (Körper an Körper anschließen und Waffen eng an Waffen halten, v. Soldaten in Reih' u. Glied). – iungi inter se od. bl. iungi (sich miteinander vereinigen). – inter se conciliari coniungique (sich freundschaftlich miteinander verbinden). – aneinandersetzen, I) zusammenstellen: componere. – II) = aneinanderfügen, w. s. – aneinanderstehen, [101] contingere inter se (v. Lebl., z. B. v. Balken; u. v. Pers., z. B. Posten). aneinanderstehend, continuus (in einem fortlaufend, z. B. tecta).
-
69 Holzschuh
Holzschuh, calceus ex ligno factus. – Holzschuhe, ligneae soleae (bloße Sohlen v. Holz, die untergebunden wurden). – sculponĕae (Art hoher Holzschuhe).
-
70 schnitzen
schnitzen, scalpere; sculpere (von tieferer Arbeit). – etw. aus Holz sch., exsculpere alqd ex ligno.
-
71 хромлигносульфонат
1) Chemistry: chrome lignosulfonate3) Trademark term: Imco RD-555, Imco VC-10 (диспергатор и понизитель водоотдачи буровых растворов), Rayvan, Spersene4) Drilling: CLS (chrome lignosulphonate)5) oil&gas: chrome ligno sulphonate, chrome-lignosulphonateУниверсальный русско-английский словарь > хромлигносульфонат
-
72 щелочная вытяжка бурого угля
1) Oil: Acrotone (понизитель водоотдачи и разжижитель буровых растворов), Basco Cau-Lig (аналог углещелочного реагента), Emulsite (аналог углещелочного реагента)2) Trademark term: Imco Thin (аналог углещелочного реагента), Ligno Thin (аналог углещелочного реагента), Telnite (аналог УЩР), (аналог УЩР) Uni-Thin3) Drilling: coal-alkali reagentУниверсальный русско-английский словарь > щелочная вытяжка бурого угля
-
73 calones
Calones, Calcei ex ligno facti. Festus. Des sabos.\Calones, pen. prod. Liu. Vallets de gensdarmes.\Calo argutus. Horat. Subtil. -
74 cuneo
cŭnĕo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] fendre avec un coin. [st2]2 [-] façonner en forme de coin. [st2]3 [-] intercaler de force, comme avec un coin. [st2]4 [-] serrer (lier, maintenir, soutenir) avec un coin. - Hispania cuneatur ibi inter duo maria, Plin. 3, 3, 4, § 29: là l'Espagne se rétrécit en forme de coin entre les deux mers. - latera inclinata cuneare, Sen. Ep. 118, 16: soutenir les briques avec un coin. - per vim cuneare, Quint. 4, 3, 4: faire entrer de force, comme avec un coin.* * *cŭnĕo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] fendre avec un coin. [st2]2 [-] façonner en forme de coin. [st2]3 [-] intercaler de force, comme avec un coin. [st2]4 [-] serrer (lier, maintenir, soutenir) avec un coin. - Hispania cuneatur ibi inter duo maria, Plin. 3, 3, 4, § 29: là l'Espagne se rétrécit en forme de coin entre les deux mers. - latera inclinata cuneare, Sen. Ep. 118, 16: soutenir les briques avec un coin. - per vim cuneare, Quint. 4, 3, 4: faire entrer de force, comme avec un coin.* * *Cuneo, cuneas, cuneare. Plin. Siquid cuneandum sit in ligno. Coigner, ou Cuigner.\Per vim cuneari. Quintil. Estre coigné à force.\Hispania cuneatur angustiis. Plin. Est pleine d'encoigneures au moyen des lieux estroicts estant en icelle, Est poinctue. -
75 stamen
stāmĕn, ĭnĭs, n. [st2]1 [-] chaîne (du métier vertical des tisserands anciens). [st2]2 [-] fil (de la quenouille, du fuseau, des Parques...). [st2]3 [-] fil (en gén.). [st2]4 [-] fil (d'araignée). [st2]5 [-] fibre (végétale), filament; étamine. [st2]6 [-] Ov. corde (de la lyre). [st2]7 [-] cordon, bandelette; tissu, habit. - purpureo fallebam stamine somnum, Prop. 1: je trompais le sommeil en brodant la pourpre. - stamina ducere (torquere, deducere): filer. - de legibus queri Fatorum et nimio de stamine, Juv. 10: se plaindre des rigueurs du destin et d'un fil interminable d'années. - voir hors site stamen.* * *stāmĕn, ĭnĭs, n. [st2]1 [-] chaîne (du métier vertical des tisserands anciens). [st2]2 [-] fil (de la quenouille, du fuseau, des Parques...). [st2]3 [-] fil (en gén.). [st2]4 [-] fil (d'araignée). [st2]5 [-] fibre (végétale), filament; étamine. [st2]6 [-] Ov. corde (de la lyre). [st2]7 [-] cordon, bandelette; tissu, habit. - purpureo fallebam stamine somnum, Prop. 1: je trompais le sommeil en brodant la pourpre. - stamina ducere (torquere, deducere): filer. - de legibus queri Fatorum et nimio de stamine, Juv. 10: se plaindre des rigueurs du destin et d'un fil interminable d'années. - voir hors site stamen.* * *Stamen, staminis, pen. corr. neut. gene. Plin. Estain de laine, La filace qu'on met en la quenouille pour filer, Quenouillee, Une pouppe de filace.\Aurea stamina. Stat. Fils d'or.\Tenuissima. Ouid. Filets fort deliez.\Laeuia stamina ducere versato fuso. Ouid. Filer.\Gracili stamine intedere telas. Ouid. Ourdir de fil fort delié.\Minuunt colos stamina. Ouid. Les filets qu'on file vuident et evacuent les quenouilles.\Nere stamina. Ouid. Filer.\Sollicitat stamina docto pollice. Ouid. Il touche les cordes de sa harpe, Il joue doctement de la harpe.\Torquere stamina digitis. Ouid. Filer.\Pretioso stamine Serum velare aliquem. Claud. Le vestir de drap de soye.\Stamina in ligno, vel herbis. Pli. Petits filaments du bois fort deliez et menuz comme lin. -
76 sudatus
sudātus, a, um part. passé de sudo. [st2]1 [-] qui a coulé, qui a dégoutté. [st2]2 [-] qui a coûté beaucoup de sueur, laborieux. [st2]3 [-] trempé de sueur. - sudatus labor, Stat.: travail pénible. - sudata vestis, Quint.: vêtement trempé de sueur.* * *sudātus, a, um part. passé de sudo. [st2]1 [-] qui a coulé, qui a dégoutté. [st2]2 [-] qui a coûté beaucoup de sueur, laborieux. [st2]3 [-] trempé de sueur. - sudatus labor, Stat.: travail pénible. - sudata vestis, Quint.: vêtement trempé de sueur.* * *Sudatus, pen. prod. Participium: vt Labor gelido sudatus in AEmo. Statius. La grande peine et labeur qu'on a porté et souffert en la montaigne nommee AEmus.\Thus ligno sudatum. Ouid. Sortant de l'arbre en maniere de sueur, Sué de l'arbre.\Vestis sudata. Quintil. Moite de sueur.\Fibula sudata marito. Clau. A laquelle faire son mari avoit pris grande peine, Faicte par grand art et maistrise. -
77 дерево
де́рево1. arbo;2. (материал) ligno;кра́сное \дерево mahagono;чёрное \дерево ebono.* * *с. (мн. дере́вья)1) árbol mхво́йное, ли́ственное де́рево — árbol conífero, foliáceo
плодо́вое де́рево — árbol frutal
ка́рликовое де́рево — árbol enano
иу́дино де́рево — árbol del amor (de Judas)
хле́бное де́рево — árbol de pan
низкоро́слое де́рево — arbúsculo m
2) ( материал) madera fкра́сное де́рево — caoba f
чёрное де́рево — ébano m
резьба́ по де́реву — grabado en madera
••родосло́вное де́рево — árbol genealógico (del linaje, gentilicio, de costados)
* * *с. (мн. дере́вья)1) árbol mхво́йное, ли́ственное де́рево — árbol conífero, foliáceo
плодо́вое де́рево — árbol frutal
ка́рликовое де́рево — árbol enano
иу́дино де́рево — árbol del amor (de Judas)
хле́бное де́рево — árbol de pan
низкоро́слое де́рево — arbúsculo m
2) ( материал) madera fкра́сное де́рево — caoba f
чёрное де́рево — ébano m
резьба́ по де́реву — grabado en madera
••родосло́вное де́рево — árbol genealógico (del linaje, gentilicio, de costados)
* * *n1) gener. (ìàáåðèàë) madera, árbol, arbol, palo, àrbol2) eng. madera3) Cub. mata -
78 древесина
древеси́наligno, lignaĵo.* * *ж.madera f; бот. lignina fпревраще́ние в древеси́ну бот. — lignificación f
делова́я древеси́на — madera industrial (de valor)
* * *ж.madera f; бот. lignina fпревраще́ние в древеси́ну бот. — lignificación f
делова́я древеси́на — madera industrial (de valor)
* * *n1) gener. palo, fuste, madera2) eng. leñame, leño -
79 лес
лес1. arbaro, forsto;2. (материал) ligno.* * *м. (мн. леса́)1) bosque mтропи́ческий лес — selva f
дрему́чий лес — bosque espeso (denso, tupido)
густо́й лес — boscaje m
запове́дный лес — bosque vedado
де́вственный лес — bosque virgen
сосно́вый лес — pinar m
хво́йный, ли́ственный лес — bosque conífero, foliáceo
сме́шанный лес — bosque mixto
2) перен. ( множество) multitud f, mar fлес штыко́в перен. — bosque de bayonetas
3) ( материал) madera fлес на корню́ — madera en pie
строево́й лес — bosque maderable
ма́чтовый лес — bosque para mástiles
корабе́льный лес — bosque para construcción de barcos
сплавно́й лес — armadía f, maderada f
сплавля́ть лес — conducir armadías (maderadas); aguar la madera
••как (сло́вно) в тёмном лесу́ — como en un laberinto, a oscuras
для меня́ (для него́) э́то тёмный лес разг. — esto para mí (para él) es un lugar oscuro, para mí (para él) es un berenjenal
за дере́вьями (из-за дере́вьев) ле́са не ви́деть погов. — los árboles no dejan ver (tapan) el bosque
кто в лес, кто по дрова́ погов. — unos por el cierzo, otros por el solano
лес ру́бят - ще́пки летя́т посл. — donde pan se come, migajas caen
* * *м. (мн. леса́)1) bosque mтропи́ческий лес — selva f
дрему́чий лес — bosque espeso (denso, tupido)
густо́й лес — boscaje m
запове́дный лес — bosque vedado
де́вственный лес — bosque virgen
сосно́вый лес — pinar m
хво́йный, ли́ственный лес — bosque conífero, foliáceo
сме́шанный лес — bosque mixto
2) перен. ( множество) multitud f, mar fлес штыко́в перен. — bosque de bayonetas
3) ( материал) madera fлес на корню́ — madera en pie
строево́й лес — bosque maderable
ма́чтовый лес — bosque para mástiles
корабе́льный лес — bosque para construcción de barcos
сплавно́й лес — armadía f, maderada f
сплавля́ть лес — conducir armadías (maderadas); aguar la madera
••как (сло́вно) в тёмном лесу́ — como en un laberinto, a oscuras
для меня́ (для него́) э́то тёмный лес разг. — esto para mí (para él) es un lugar oscuro, para mí (para él) es un berenjenal
за дере́вьями (из-за дере́вьев) ле́са не ви́деть погов. — los árboles no dejan ver (tapan) el bosque
кто в лес, кто по дрова́ погов. — unos por el cierzo, otros por el solano
лес ру́бят - ще́пки летя́т посл. — donde pan se come, migajas caen
* * *n1) gener. (ìàáåðèàë) madera, algarrobal, coscojal, soto, bosque, floresta, monte2) liter. (ìñî¿åñáâî) multitud, mar3) eng. madera, madera viva4) mexic. manigua -
80 орех
оре́х1. (плод) nukso;гре́цкий \орех juglando;2. (дерево) nuksarbo;juglanda arbo (грецкого ореха);\ореховый nuksa, juglanda;\ореховое де́рево (материал) nuksligno, juglanda ligno.* * *м.коко́совый оре́х — nuez de coco, coco m
кедро́вый оре́х — nuez (piñón, agalla) de ciprés
земляно́й оре́х — cacahuete m, cacahuate m, cacahuey m
муска́тный оре́х — nuez moscada (de especia)
••ему́ доста́лось на оре́хи разг. — le cascaron las nueces (las liendres); le pusieron como un trapo
разде́лать (отде́лать) под оре́х разг. — poner a alguien de vuelta y media (de oro y azul)
* * *м.коко́совый оре́х — nuez de coco, coco m
кедро́вый оре́х — nuez (piñón, agalla) de ciprés
земляно́й оре́х — cacahuete m, cacahuate m, cacahuey m
муска́тный оре́х — nuez moscada (de especia)
••ему́ доста́лось на оре́хи разг. — le cascaron las nueces (las liendres); le pusieron como un trapo
разде́лать (отде́лать) под оре́х разг. — poner a alguien de vuelta y media (de oro y azul)
* * *n
См. также в других словарях:
ligno — Element prim de compunere savantă, cu semnificaţia (referitor la) lemn , lemnos . [var. ligni . / < fr., it. ligni , germ. ligno , cf. lat. lignum]. Trimis de LauraGellner, 18.05.2005. Sursa: DN LIGNO elem. ligni . Trimis de raduborza, 15.09 … Dicționar Român
LIGNO — fluv. Galliae, vulgo Laignon. Oritur apud Castellum Lamberti Chasteau Lambert, alluit Novamvillam Neusville, Gonantium Gonans, Bellam vallem Ballevaux, Olantium Olans, Rupem Roche, Marniacum, Balantionem, Montem Ramberti Montrember, Montiniacum… … Hofmann J. Lexicon universale
ligno- — ligni , ligno ❖ ♦ Élément de mots didactiques, du lat. lignum « bois ». Voir à l ordre alphabétique; cf. aussi ligniforme (in Littré), lignivore (1805, Cuvier) … Encyclopédie Universelle
ligno- — combining form see lign … New Collegiate Dictionary
ligno- — var. of ligni : lignocellulose. * * * … Universalium
ligno- — lì·gno conf. 1. legno, del legno 2. TS chim. lignina, relativo alla lignina {{line}} {{/line}} ETIMO: dal lat. lĭgnu(m) … Dizionario italiano
ligno- — combining form 1》 relating to wood: lignotuber. 2》 representing lignin: lignocellulose. Origin from L. lignum wood … English new terms dictionary
ligno-tuber — lig·no tuber … English syllables
ligno- — a word element meaning wood . {combining form representing Latin lignum} …
ligno-tuber — |lig(ˌ)nō+ noun Etymology: lign + tuber : burl 2a … Useful english dictionary
ligno- — combining form see lign … Useful english dictionary