dziedziczyć

См. также в других словарях:

• dziedziczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, dziedziczyćczę, dziedziczyćczy, dziedziczyćony {{/stl 8}}– odziedziczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} otrzymywać w spadku dobra materialne… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dziedziczyć — ndk VIb, dziedziczyćczę, dziedziczyćczysz, dziedziczyćdzicz, dziedziczyćczył, dziedziczyćony 1. «przejmować po rodzicach albo przodkach cechy fizyczne albo psychiczne» 2. «otrzymywać coś w spadku, mieć spadek albo mieć prawo do spadku po kimś»… …   Słownik języka polskiego

• dziedziczenie — n I rzecz. od dziedziczyć …   Słownik języka polskiego

• korona — ż IV, CMs. koronanie; lm D. koronaon 1. «symbol władzy monarchy, zwykle w postaci złotej, bogato zdobionej obręczy, wkładanej na głowę» ∆ Korona pięciopałkowa, hrabiowska, baronowska itp. «wyobrażenie korony na herbach i przedmiotach użytkowych… …   Słownik języka polskiego

• własnościowy — «związany z jakąś własnością, mieniem, stanowiący czyjąś własność» Stosunki własnościowe. Mieszkanie własnościowe. ∆ Mieszkaniowa spółdzielnia własnościowa «spółdzielnia mieszkaniowa, której członkowie, zgodnie ze statutem, nabywają prawa… …   Słownik języka polskiego

• korona — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. koronanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oznaka, symbol władzy królewskiej, przybranie głowy mające postać bogato ozdobionej, złotej obręczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Złota… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odziedziczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dziedziczyć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• po mieczu — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} podniośle: w męskiej linii rodu, po ojcu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krewny po mieczu. Dziedziczyć po mieczu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień