Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

dzidy

См. также в других словарях:

  • wiatr — 1. Chwycić, złapać wiatr w żagle «wykorzystać sprzyjające okoliczności»: Pochodził z rodziny, która umiała trafnie rozpoznawać sytuację, wiatr chwytać w żagle oraz chronić materialną podstawę rodu – folwarki, lasy (...). K. Moczarski, Rozmowy. 2 …   Słownik frazeologiczny

  • drzewce — n I; lm D. drzewc 1. «drewniany drążek będący trzonem, np. sztandaru, kosy, dzidy; drewniana część niektórych przedmiotów, służąca do umocowania, obsadzania innych ich części» Drzewce sztandaru, strzelby. Topór osadzony na krótkim drzewcu. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • grot — I m IV, D. u, Ms. grocie; lm M. y 1. «ostre zakończenie (ostrze) różnych rodzajów broni drzewcowej: włóczni, kopii, dzidy, lancy oraz strzały; także cała strzała» Ostry, stalowy grot. 2. łow. «zakończenie odnogi poroża kozła sarny skierowane ku… …   Słownik języka polskiego

  • najeżyć — dk VIb, najeżyćżę, najeżyćżysz, najeżyćjeż, najeżyćżył, najeżyćżony najeżać ndk I, najeżyćam, najeżyćasz, najeżyćają, najeżyćaj, najeżyćał, najeżyćany 1. «postawić na sztorc, podnieść do góry, nastroszyć» Ptaki najeżyły pióra. Kot z najeżoną… …   Słownik języka polskiego

  • uzbroić — dk VIa, uzbroję, uzbroićisz, uzbrój, uzbroićił, uzbrojony uzbrajać ndk I, uzbroićam, uzbroićasz, uzbroićają, uzbroićaj, uzbroićał, uzbroićany 1. «wyposażyć, zaopatrzyć w narzędzia walki, w broń, w sprzęt wojskowy» Uzbroić armię, wojsko, żołnierzy …   Słownik języka polskiego

  • wojownik — m III, DB. a, N. wojownikkiem; lm M. wojownikicy, DB. ów «uczestnik walki toczącej się między plemionami pierwotnymi» Wojownicy uzbrojeni w łuki, w dzidy …   Słownik języka polskiego

  • grot — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. grocie {{/stl 8}}{{stl 7}} ostre, najczęściej metalowe zakończenie drzewca kopii, włóczni, dzidy, lancy, oszczepu, strzały itp.; także: strzała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trójkątny, płaski grot. Grot z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ostrze — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. ostrzetrzy {{/stl 8}}{{stl 7}} ostra, zaostrzona, tnąca, kłująca część, krawędź, zakończenie jakiegoś narzędzia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostrze noża, brzytwy, dzidy, sztyletu. Osadzić ostrze na rękojeści.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»